Kinderen
alle pijlers
Vrijwillige keizersnede
zondag 20 februari 2011 om 20:24
Beste allemaal,
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
maandag 16 juli 2012 om 15:32
Wat die borstvoeding betreft: het schijnt dat dat niet zo veel uitmaakt voor de staat van je borsten. Die gaan vooral achteruit door de zwangerschap, dus geen ontkomen aan.
Verder succes met je keuze voor natuurlijk bevallen of een keizersnede. Ik zou me als ik jou was dan wel baseren op algemene, landelijke cijfers en niet op de mensen in je directe omgeving. Je kunt in jouw omgeving toevallig net een paar pechvogels treffen. De algemene cijfers geven een veel betrouwbaarder beeld omdat ze op veel meer mensen gebaseerd zijn.
Verder succes met je keuze voor natuurlijk bevallen of een keizersnede. Ik zou me als ik jou was dan wel baseren op algemene, landelijke cijfers en niet op de mensen in je directe omgeving. Je kunt in jouw omgeving toevallig net een paar pechvogels treffen. De algemene cijfers geven een veel betrouwbaarder beeld omdat ze op veel meer mensen gebaseerd zijn.
maandag 16 juli 2012 om 15:36
Hoe kun je aan die landelijke cijfers komen? En in hoeverre geven die landelijke cijfers een reeel beeld van de schade na de bevalling?
Ik heb zelf een totaal ruptuur opgelopen na mijn bevalling. Niet zo fijn, maar ik ben gelukkig volledig hersteld, op wat ongemakken tijdens de menstruatie na. In de algemene cijfers zal alleen die TR terug te vinden zijn, niet de dagelijkse gevolgen, want daar heeft nooit meer iemand naar gevraagd.
Ik heb zelf een totaal ruptuur opgelopen na mijn bevalling. Niet zo fijn, maar ik ben gelukkig volledig hersteld, op wat ongemakken tijdens de menstruatie na. In de algemene cijfers zal alleen die TR terug te vinden zijn, niet de dagelijkse gevolgen, want daar heeft nooit meer iemand naar gevraagd.
maandag 16 juli 2012 om 15:42
Hi Natonco,
Die cijfers lees je in medische onderzoeken die online te vinden zijn (zoals c-section on request waarin in 9 Europese landen is onderzocht hoe vaak KS zonder medische indicatie worden gedaan).
Maar ik ben het volledig met je eens. Inderdaad zal bij jou alleen een kruisje TP staan en niet hoe het daarna met je gaat. Precies hetzelfde geldt voor onderzoeken naar risico's bij KS. In die onderzoeken worden ook spoedKS meegenomen, terwijl de risico's daarbij veel hoger zijn (kindje is bijv al in nood) dan bij een geplande KS.
Dus inderdaad, cijfers zeggen niet alles. Des te meer reden om er met een goede gycaecoloog over te praten..
Die cijfers lees je in medische onderzoeken die online te vinden zijn (zoals c-section on request waarin in 9 Europese landen is onderzocht hoe vaak KS zonder medische indicatie worden gedaan).
Maar ik ben het volledig met je eens. Inderdaad zal bij jou alleen een kruisje TP staan en niet hoe het daarna met je gaat. Precies hetzelfde geldt voor onderzoeken naar risico's bij KS. In die onderzoeken worden ook spoedKS meegenomen, terwijl de risico's daarbij veel hoger zijn (kindje is bijv al in nood) dan bij een geplande KS.
Dus inderdaad, cijfers zeggen niet alles. Des te meer reden om er met een goede gycaecoloog over te praten..
maandag 16 juli 2012 om 15:45
quote:In andere landen is dit volkomen bespreekbaar (in UK gaat het merendeel van de bevallingen met een KS)
Ook in de UK is alleen een wens van de moeder géén indicatie voor een ks. De officiële richtlijn is dat als iemand zo bang is om te bevallen dat ze een ks wil, dat een reden is voor een doorverwijzing om ondersteuning te krijgen om om te gaan met die angsten. Angsten zoyden dus wel bespreekbaar moeten zijn daar, maar niet meteen een reden voor een ks. Ongeveer 20-25% van de geboorten in de UK gaan via een ks, met forse regionale verschillen.
Ofwel: wat je schrijft, klopt gewoon feitelijk niet, en ik denk dat de informatie die je hebt over ks vs vaginale bevalling niet echt betrouwbaarder is. Volgens mij onderschat je de risico's van een ks echt. De enige persoon die ik ken die echt hele ernstige gevolgen aan de geboorte van haar kind over hield, kreeg een ks, met complicaties bij de genezing van het litteken waardoor ze nu nooit meer zwanger kan worden, terwijl ze nog wel een kinderwens heeft, om eens een klein maar wel ernstig risico te noemen.
Zoek dus iemand om daarover te praten, voor je zwanger wordt.
Ook in de UK is alleen een wens van de moeder géén indicatie voor een ks. De officiële richtlijn is dat als iemand zo bang is om te bevallen dat ze een ks wil, dat een reden is voor een doorverwijzing om ondersteuning te krijgen om om te gaan met die angsten. Angsten zoyden dus wel bespreekbaar moeten zijn daar, maar niet meteen een reden voor een ks. Ongeveer 20-25% van de geboorten in de UK gaan via een ks, met forse regionale verschillen.
Ofwel: wat je schrijft, klopt gewoon feitelijk niet, en ik denk dat de informatie die je hebt over ks vs vaginale bevalling niet echt betrouwbaarder is. Volgens mij onderschat je de risico's van een ks echt. De enige persoon die ik ken die echt hele ernstige gevolgen aan de geboorte van haar kind over hield, kreeg een ks, met complicaties bij de genezing van het litteken waardoor ze nu nooit meer zwanger kan worden, terwijl ze nog wel een kinderwens heeft, om eens een klein maar wel ernstig risico te noemen.
Zoek dus iemand om daarover te praten, voor je zwanger wordt.
maandag 16 juli 2012 om 16:00
quote:acht2twaalf schreef op 16 juli 2012 @ 15:42:
Dus inderdaad, cijfers zeggen niet alles. Des te meer reden om er met een goede gycaecoloog over te praten..
Niet om vervelend te doen, maar vraag me af in hoeverre een gynaecoloog een beeld van heeft van de dagelijkse ongemakken na een bevalling. Een gynaecoloog ziet de extremen zoals incontinentie of verzakking, maar een gynaecoloog ziet niet de maandelijkse pijn van het litteken, het urineverlies bij een hoestaanval of de ontlastingsincontinentie bij ziekte. Dergelijke kleine ongemakken komen zelden bij een gyneacoloog terecht, vermoed ik, maar kunnen wel een hoop ongemak met zich meebrengen.
Ik weet ook niet zo goed wat je wel zou kunnen doen, behalve je aan alle kanten goed te laten voorlichten. Ik denk dat je voor ogen moet houden dat heel veel ongemak en pijn wordt beschouwd als normaal, als het om bevallen gaat. Mijn ervaring is dat artsen en verloskundigen het vrij weinig interesseert wat er ná de bevalling met je lichaam gebeurt. Informeer je grondig, calculeer een zekere mate van schade in en neem vooral zèlf een beslissing. Sterkte met je zoektocht in ieder geval; ik hoop dat je een fijne arts tegenkomt.
Dus inderdaad, cijfers zeggen niet alles. Des te meer reden om er met een goede gycaecoloog over te praten..
Niet om vervelend te doen, maar vraag me af in hoeverre een gynaecoloog een beeld van heeft van de dagelijkse ongemakken na een bevalling. Een gynaecoloog ziet de extremen zoals incontinentie of verzakking, maar een gynaecoloog ziet niet de maandelijkse pijn van het litteken, het urineverlies bij een hoestaanval of de ontlastingsincontinentie bij ziekte. Dergelijke kleine ongemakken komen zelden bij een gyneacoloog terecht, vermoed ik, maar kunnen wel een hoop ongemak met zich meebrengen.
Ik weet ook niet zo goed wat je wel zou kunnen doen, behalve je aan alle kanten goed te laten voorlichten. Ik denk dat je voor ogen moet houden dat heel veel ongemak en pijn wordt beschouwd als normaal, als het om bevallen gaat. Mijn ervaring is dat artsen en verloskundigen het vrij weinig interesseert wat er ná de bevalling met je lichaam gebeurt. Informeer je grondig, calculeer een zekere mate van schade in en neem vooral zèlf een beslissing. Sterkte met je zoektocht in ieder geval; ik hoop dat je een fijne arts tegenkomt.
maandag 16 juli 2012 om 16:09
Hi Miffy, ik heb het even opgezocht want je bracht me aan het twijfelen. Maar het onderzoek waar ik naar verwees ging over het percentage van de bereidheid onder gynaecologen om een KS zonder medische indicatie te doen:
Bereidheid om ‘onnodige’ keizersnee te doen verschilt tussen landen - Tussen Europese landen bestaan ook verschillen in de bereidheid van zorgverleners tot ‘onnodige’ medische handelingen: in dit geval een keizersnee die medisch gezien niet nodig is. De bereidheid om een keizersnede te doen op verzoek van de moeder, maar zonder een medische indicatie, is namelijk hoog onder gynaecologen uit Duitsland (75% is hiertoe bereid) en het Verenigd Koninkrijk (79%). Daarentegen zou maar een klein deel van de gynaecologen zo'n keizersnee uitvoeren in Spanje (15%), Frankrijk (19%) en Nederland (22%). Dit blijkt uit een vergelijkend onderzoek in acht Europese landen, waarbij gynaecologen gevraagd is wat ze zouden doen indien een moeder met een dergelijk verzoek zou komen (Habiba et al., 2006).
Uit: Habiba M, Kaminski M, Frè M da, Marsal K, Bleker O, Librero J, et al.Caesarean section on request: a comparison of obstetricians’ attitudes in eight European countries. BJOG, 2006; 113: 647-56.
Wil overigens heel graag met iemand praten (een gynaecoloog bijvoorbeeld) die hier verstand van heeft, maar mag daar schijnbaar niet naar vragen op dit forum...
Bereidheid om ‘onnodige’ keizersnee te doen verschilt tussen landen - Tussen Europese landen bestaan ook verschillen in de bereidheid van zorgverleners tot ‘onnodige’ medische handelingen: in dit geval een keizersnee die medisch gezien niet nodig is. De bereidheid om een keizersnede te doen op verzoek van de moeder, maar zonder een medische indicatie, is namelijk hoog onder gynaecologen uit Duitsland (75% is hiertoe bereid) en het Verenigd Koninkrijk (79%). Daarentegen zou maar een klein deel van de gynaecologen zo'n keizersnee uitvoeren in Spanje (15%), Frankrijk (19%) en Nederland (22%). Dit blijkt uit een vergelijkend onderzoek in acht Europese landen, waarbij gynaecologen gevraagd is wat ze zouden doen indien een moeder met een dergelijk verzoek zou komen (Habiba et al., 2006).
Uit: Habiba M, Kaminski M, Frè M da, Marsal K, Bleker O, Librero J, et al.Caesarean section on request: a comparison of obstetricians’ attitudes in eight European countries. BJOG, 2006; 113: 647-56.
Wil overigens heel graag met iemand praten (een gynaecoloog bijvoorbeeld) die hier verstand van heeft, maar mag daar schijnbaar niet naar vragen op dit forum...
maandag 16 juli 2012 om 16:10
quote:natonco schreef op 16 juli 2012 @ 16:00:
[...]
Niet om vervelend te doen, maar vraag me af in hoeverre een gynaecoloog een beeld van heeft van de dagelijkse ongemakken na een bevalling. Een gynaecoloog ziet de extremen zoals incontinentie of verzakking, maar een gynaecoloog ziet niet de maandelijkse pijn van het litteken, het urineverlies bij een hoestaanval of de ontlastingsincontinentie bij ziekte. Dergelijke kleine ongemakken komen zelden bij een gyneacoloog terecht, vermoed ik, maar kunnen wel een hoop ongemak met zich meebrengen.
Ik weet ook niet zo goed wat je wel zou kunnen doen, behalve je aan alle kanten goed te laten voorlichten. Ik denk dat je voor ogen moet houden dat heel veel ongemak en pijn wordt beschouwd als normaal, als het om bevallen gaat. Mijn ervaring is dat artsen en verloskundigen het vrij weinig interesseert wat er ná de bevalling met je lichaam gebeurt. Informeer je grondig, calculeer een zekere mate van schade in en neem vooral zèlf een beslissing. Sterkte met je zoektocht in ieder geval; ik hoop dat je een fijne arts tegenkomt.Goed punt en ben bang dat je gelijk hebt.. Onwijs bedankt!
[...]
Niet om vervelend te doen, maar vraag me af in hoeverre een gynaecoloog een beeld van heeft van de dagelijkse ongemakken na een bevalling. Een gynaecoloog ziet de extremen zoals incontinentie of verzakking, maar een gynaecoloog ziet niet de maandelijkse pijn van het litteken, het urineverlies bij een hoestaanval of de ontlastingsincontinentie bij ziekte. Dergelijke kleine ongemakken komen zelden bij een gyneacoloog terecht, vermoed ik, maar kunnen wel een hoop ongemak met zich meebrengen.
Ik weet ook niet zo goed wat je wel zou kunnen doen, behalve je aan alle kanten goed te laten voorlichten. Ik denk dat je voor ogen moet houden dat heel veel ongemak en pijn wordt beschouwd als normaal, als het om bevallen gaat. Mijn ervaring is dat artsen en verloskundigen het vrij weinig interesseert wat er ná de bevalling met je lichaam gebeurt. Informeer je grondig, calculeer een zekere mate van schade in en neem vooral zèlf een beslissing. Sterkte met je zoektocht in ieder geval; ik hoop dat je een fijne arts tegenkomt.Goed punt en ben bang dat je gelijk hebt.. Onwijs bedankt!
maandag 16 juli 2012 om 16:22
Ik zie alleen maar negatieve complicaties die kunnen voorkomen bij een vaginale bevalling.....
Een sectio heeft ook zo zijn complicaties en niet alleen voor de moeder..het kindje kan er ook vanalles van krijgen..
Ik ben pro natuurlijk bevallen..niet gek, want ik werk op de kraamafdeling in een ziekenhuis..
Een sectio heeft ook zo zijn complicaties en niet alleen voor de moeder..het kindje kan er ook vanalles van krijgen..
Ik ben pro natuurlijk bevallen..niet gek, want ik werk op de kraamafdeling in een ziekenhuis..
Life is good!
maandag 16 juli 2012 om 16:23
quote:marjon71 schreef op 16 juli 2012 @ 16:17:
je mag misschien geen namen noemen maar kan toch wel welk ziekenhuis ofzo
Of een prive mailtje: acht2twaalf@gmail.com
Bedankt voor het meepraten iedereen!
je mag misschien geen namen noemen maar kan toch wel welk ziekenhuis ofzo
Of een prive mailtje: acht2twaalf@gmail.com
Bedankt voor het meepraten iedereen!
maandag 16 juli 2012 om 16:28
Ik gooi hem er nog maar even in:
Positieve bevallingsverhalen
Want ik ken ook mensen die van tevoren best angstig waren over de bevalling (ik) en die vervolgens na de bevalling het gevoel hadden: "was dat nou alles??" (Alweer ik)
En ik heb er ook niks aan overgehouden! (Ja, een beetje een buikje, maar dat is niet van de bevalling maar van de zwangerschap zelf...)
Positieve bevallingsverhalen
Want ik ken ook mensen die van tevoren best angstig waren over de bevalling (ik) en die vervolgens na de bevalling het gevoel hadden: "was dat nou alles??" (Alweer ik)
En ik heb er ook niks aan overgehouden! (Ja, een beetje een buikje, maar dat is niet van de bevalling maar van de zwangerschap zelf...)
maandag 16 juli 2012 om 16:33
Staat dat i de forum regels? Dat je geen namen van artsen of ziekenhuizen uit mag wisselen?
Ik forum mobiel, dus kan niet even kijken..
Verder in zoverre ervaring met wat jij beschrijft, dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap op deze manier op zoek was naar een verloskundige die bereid was me door te sturen naar een gynaecoloog omdat ik graag een ruggenprik beliefde.
Was ook zo bang geworden door ervaringen uit mijn omgeving...
Anyhow, voor wat het je waard is; beide keren onverdoofd op een natuurlijke manier bevallen waarvan de laatste keer ingeleid. En ik vond het zeer, zeer goed te doen!
Maar succes met je zoektocht.
Als dat hele zwanger zijn en bevallings gebeuren een mannending was geweest, gebeurde het allang via een petrischaaltje en een accubak volgens mij.
Ik forum mobiel, dus kan niet even kijken..
Verder in zoverre ervaring met wat jij beschrijft, dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap op deze manier op zoek was naar een verloskundige die bereid was me door te sturen naar een gynaecoloog omdat ik graag een ruggenprik beliefde.
Was ook zo bang geworden door ervaringen uit mijn omgeving...
Anyhow, voor wat het je waard is; beide keren onverdoofd op een natuurlijke manier bevallen waarvan de laatste keer ingeleid. En ik vond het zeer, zeer goed te doen!
Maar succes met je zoektocht.
Als dat hele zwanger zijn en bevallings gebeuren een mannending was geweest, gebeurde het allang via een petrischaaltje en een accubak volgens mij.
maandag 16 juli 2012 om 16:39
Een kind krijgen betekent onherroepelijk 'schade' aan je lijf. Dat is nu eenmaal zo, dat is altijd al zo. Zwanger zijn en bevallen is een natuurlijk proces. Je kunt er van op aan dat je lijf niet meer hetzelfde zal zijn en dat je kleine ongemakken kunt oplopen. Natuurlijk zijn er ook vrouwen die grote tot zeer grote ongemakken zullen hebben, maar uiteindelijk zijn die -gelukkig- in de minderheid.
Tuurlijk, het gaat te ver om te stellen dat Afrikaanse vrouwen in de bosjes bevallen en dat wij dus ook geen medische hulp nodig hebben. We hebben toegang tot allerlei faciliteiten en hulpmiddelen die ervoor zorgen dat je je kind met zoveel mogelijk gemak op deze aardbol kunt zetten en daar mogen we blij mee zijn (ik ben er blij mee, waren ze er niet geweest dan waren kind én ik nu niet meer op deze aardbol). Maar dat een, naar ik aanneem, (psychisch) gezonde vrouw serieus denkt met een ks te moeten bevallen omdat haar doos anders niet meer als voorheen is en ze misschien wel wat urineverlies kan hebben na de bevalling of aambeien...dat gaat mij toch echt te ver. Een kind hoort in principe via je vagina op deze wereld te komen. Dat is een goede start, de longen worden vruchtwatervrij gemaakt, ze krijgen een hap darmbacteriën mee, er komen allerhande hormonen vrij (waaronder die ervoor zorgen dat de borstvoeding op gang komt) en de kleine krummel kan meteen huid-op-huid bij mama op zoek naar de tepel. Je kunt je geen natuurlijker proces voorstellen. Dat lukt niet altijd en in die gevallen is het een zegen dat de ks bestaat. Ook kom je niet altijd ongeschonden uit die natuurlijke gang van zaken, en voor sommige vrouwen zijn de gevolgen ernstig, dat besef ik me terdege. Maar als je een (psychisch en fysiek) gezonde vrouw bent en er zijn geen bezwaren tegen een natuurlijke bevalling, dan zou je nooit en te nimmer een ks moeten krijgen. Zo'n kind is geen product, geen cadeautje. We willen in ons Westerse denken alles maar maakbaar krijgen.
Tuurlijk, het gaat te ver om te stellen dat Afrikaanse vrouwen in de bosjes bevallen en dat wij dus ook geen medische hulp nodig hebben. We hebben toegang tot allerlei faciliteiten en hulpmiddelen die ervoor zorgen dat je je kind met zoveel mogelijk gemak op deze aardbol kunt zetten en daar mogen we blij mee zijn (ik ben er blij mee, waren ze er niet geweest dan waren kind én ik nu niet meer op deze aardbol). Maar dat een, naar ik aanneem, (psychisch) gezonde vrouw serieus denkt met een ks te moeten bevallen omdat haar doos anders niet meer als voorheen is en ze misschien wel wat urineverlies kan hebben na de bevalling of aambeien...dat gaat mij toch echt te ver. Een kind hoort in principe via je vagina op deze wereld te komen. Dat is een goede start, de longen worden vruchtwatervrij gemaakt, ze krijgen een hap darmbacteriën mee, er komen allerhande hormonen vrij (waaronder die ervoor zorgen dat de borstvoeding op gang komt) en de kleine krummel kan meteen huid-op-huid bij mama op zoek naar de tepel. Je kunt je geen natuurlijker proces voorstellen. Dat lukt niet altijd en in die gevallen is het een zegen dat de ks bestaat. Ook kom je niet altijd ongeschonden uit die natuurlijke gang van zaken, en voor sommige vrouwen zijn de gevolgen ernstig, dat besef ik me terdege. Maar als je een (psychisch en fysiek) gezonde vrouw bent en er zijn geen bezwaren tegen een natuurlijke bevalling, dan zou je nooit en te nimmer een ks moeten krijgen. Zo'n kind is geen product, geen cadeautje. We willen in ons Westerse denken alles maar maakbaar krijgen.
maandag 16 juli 2012 om 16:43
Ik heb 2 x een ks gehad. De eerste keer spoed, tweede keer gepland. De eerste is 9 jaar geleden en kreeg ik ook mijn kindje niet meteen bij mij. Omdat het spoed was en van allerlei dingen aan de hand waren, heb ik mijn dochter 3 uur na de bevalling aangekleed en wel voor het eerst gezien.
3 maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje. Volledig gepland, wat een rust! En wat heb ik genoten...... Ik heb mijn zoontje na een paar minuten al op mijn borst gekregen en hij is niet meer weggehaald! Hij mocht mee naar de verkoever en vervolgens naar mijn kamer. daar werd in mijn bijzijn de apgarscore gedaan, gewogen en aangekleed.
Ik had na de eerste ks echt het gevoel iets gemist te hebben. En ik snakte naar een vaginale bevalling, ook al was meteen bekend dat ik nooit vaginaal zou kunnen/mogen bevallen. Dat intense intieme gevoel werd uiteindelijk klinisch, koud en eenzaam. Het heeft 9 jaar geduurd, maar ik kan voor mijzelf zeggen dat ik een vaginale bevalling nu niet gemist heb. Deze geplande ks was perfect in alle opzichten. Ook naderhand. Ik heb nergens last van gehad. En ik heb zelfs (op eigen verzoek) geen morfine gekregen na de operatie. Ik heb geen complicaties of niks gehad. Ik was de dag na de operatie op de been en heb mijn bed amper gezien (koos ik ook weer zelf voor ivm andere redenen) Dit is allemaal heel erg goed gegaan.
Ik liep een luchtweginfectie op in het ziekenhuis en heb mij rotgehoest. Ik kreeg er ook antibiotica voor. Zelfs dat vond ik goed te doen met de wond. Ik weet van mijzelf dat ik een hele hoge pijngrens heb, dus heb er doorheen gewandeld. Iemand in de familie beviel 2 weken voor mij met een ks en zij heeft wekenlang krom gelopen met ondersteuning van een kussentje. De kraamvisite die eerst bij haar gingen kijken en daarna bij mij waren stomverbaasd. Dat herkende ik dus totaal niet! Het is zo verschillend per persoon.....
3 maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje. Volledig gepland, wat een rust! En wat heb ik genoten...... Ik heb mijn zoontje na een paar minuten al op mijn borst gekregen en hij is niet meer weggehaald! Hij mocht mee naar de verkoever en vervolgens naar mijn kamer. daar werd in mijn bijzijn de apgarscore gedaan, gewogen en aangekleed.
Ik had na de eerste ks echt het gevoel iets gemist te hebben. En ik snakte naar een vaginale bevalling, ook al was meteen bekend dat ik nooit vaginaal zou kunnen/mogen bevallen. Dat intense intieme gevoel werd uiteindelijk klinisch, koud en eenzaam. Het heeft 9 jaar geduurd, maar ik kan voor mijzelf zeggen dat ik een vaginale bevalling nu niet gemist heb. Deze geplande ks was perfect in alle opzichten. Ook naderhand. Ik heb nergens last van gehad. En ik heb zelfs (op eigen verzoek) geen morfine gekregen na de operatie. Ik heb geen complicaties of niks gehad. Ik was de dag na de operatie op de been en heb mijn bed amper gezien (koos ik ook weer zelf voor ivm andere redenen) Dit is allemaal heel erg goed gegaan.
Ik liep een luchtweginfectie op in het ziekenhuis en heb mij rotgehoest. Ik kreeg er ook antibiotica voor. Zelfs dat vond ik goed te doen met de wond. Ik weet van mijzelf dat ik een hele hoge pijngrens heb, dus heb er doorheen gewandeld. Iemand in de familie beviel 2 weken voor mij met een ks en zij heeft wekenlang krom gelopen met ondersteuning van een kussentje. De kraamvisite die eerst bij haar gingen kijken en daarna bij mij waren stomverbaasd. Dat herkende ik dus totaal niet! Het is zo verschillend per persoon.....
maandag 16 juli 2012 om 17:14
quote:februari schreef op 16 juli 2012 @ 16:33:
Staat dat i de forum regels? Dat je geen namen van artsen of ziekenhuizen uit mag wisselen?
Ik forum mobiel, dus kan niet even kijken..
Verder in zoverre ervaring met wat jij beschrijft, dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap op deze manier op zoek was naar een verloskundige die bereid was me door te sturen naar een gynaecoloog omdat ik graag een ruggenprik beliefde.
Was ook zo bang geworden door ervaringen uit mijn omgeving...
Anyhow, voor wat het je waard is; beide keren onverdoofd op een natuurlijke manier bevallen waarvan de laatste keer ingeleid. En ik vond het zeer, zeer goed te doen!
Maar succes met je zoektocht.
Als dat hele zwanger zijn en bevallings gebeuren een mannending was geweest, gebeurde het allang via een petrischaaltje en een accubak volgens mij.Hi februari, haha bedankt voor de geruststellende woorden en inderdaad maar goed dat mannen dit niet hoeven door te maken, want dan waren we er allemaal niet geweest. Wat betreft namen: Volgens Miffy is het forum daar niet voor, vandaar.. Snap ook wel dat je mss niet met naam en toenaam iemand gaat noemen, maar een privemailtje lijkt me geen kwaad kunnen, dus hoop daar nog steeds op.
Staat dat i de forum regels? Dat je geen namen van artsen of ziekenhuizen uit mag wisselen?
Ik forum mobiel, dus kan niet even kijken..
Verder in zoverre ervaring met wat jij beschrijft, dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap op deze manier op zoek was naar een verloskundige die bereid was me door te sturen naar een gynaecoloog omdat ik graag een ruggenprik beliefde.
Was ook zo bang geworden door ervaringen uit mijn omgeving...
Anyhow, voor wat het je waard is; beide keren onverdoofd op een natuurlijke manier bevallen waarvan de laatste keer ingeleid. En ik vond het zeer, zeer goed te doen!
Maar succes met je zoektocht.
Als dat hele zwanger zijn en bevallings gebeuren een mannending was geweest, gebeurde het allang via een petrischaaltje en een accubak volgens mij.Hi februari, haha bedankt voor de geruststellende woorden en inderdaad maar goed dat mannen dit niet hoeven door te maken, want dan waren we er allemaal niet geweest. Wat betreft namen: Volgens Miffy is het forum daar niet voor, vandaar.. Snap ook wel dat je mss niet met naam en toenaam iemand gaat noemen, maar een privemailtje lijkt me geen kwaad kunnen, dus hoop daar nog steeds op.
maandag 16 juli 2012 om 17:15
quote:Pelikaan schreef op 16 juli 2012 @ 16:39:
Maar als je een (psychisch en fysiek) gezonde vrouw bent en er zijn geen bezwaren tegen een natuurlijke bevalling, dan zou je nooit en te nimmer een ks moeten krijgen. Zo'n kind is geen product, geen cadeautje. We willen in ons Westerse denken alles maar maakbaar krijgen.Ik word niet snel boos en laat iedereen en zijn/haar mening in zn waarde, maar dit bedoel ik nou. Vanwege mijn vraag ga je ervan uit dat ik een kindje als een product zie??? Reageer dan gewoon niet. Wat een onzin en hoe beledigend.
Maar als je een (psychisch en fysiek) gezonde vrouw bent en er zijn geen bezwaren tegen een natuurlijke bevalling, dan zou je nooit en te nimmer een ks moeten krijgen. Zo'n kind is geen product, geen cadeautje. We willen in ons Westerse denken alles maar maakbaar krijgen.Ik word niet snel boos en laat iedereen en zijn/haar mening in zn waarde, maar dit bedoel ik nou. Vanwege mijn vraag ga je ervan uit dat ik een kindje als een product zie??? Reageer dan gewoon niet. Wat een onzin en hoe beledigend.
maandag 16 juli 2012 om 17:20
quote:Kolki schreef op 16 juli 2012 @ 16:43:
Ik heb 2 x een ks gehad. De eerste keer spoed, tweede keer gepland. De eerste is 9 jaar geleden en kreeg ik ook mijn kindje niet meteen bij mij. Omdat het spoed was en van allerlei dingen aan de hand waren, heb ik mijn dochter 3 uur na de bevalling aangekleed en wel voor het eerst gezien.
3 maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje. Volledig gepland, wat een rust! En wat heb ik genoten...... Ik heb mijn zoontje na een paar minuten al op mijn borst gekregen en hij is niet meer weggehaald! Hij mocht mee naar de verkoever en vervolgens naar mijn kamer. daar werd in mijn bijzijn de apgarscore gedaan, gewogen en aangekleed.
Ik had na de eerste ks echt het gevoel iets gemist te hebben. En ik snakte naar een vaginale bevalling, ook al was meteen bekend dat ik nooit vaginaal zou kunnen/mogen bevallen. Dat intense intieme gevoel werd uiteindelijk klinisch, koud en eenzaam. Het heeft 9 jaar geduurd, maar ik kan voor mijzelf zeggen dat ik een vaginale bevalling nu niet gemist heb. Deze geplande ks was perfect in alle opzichten. Ook naderhand. Ik heb nergens last van gehad. En ik heb zelfs (op eigen verzoek) geen morfine gekregen na de operatie. Ik heb geen complicaties of niks gehad. Ik was de dag na de operatie op de been en heb mijn bed amper gezien (koos ik ook weer zelf voor ivm andere redenen) Dit is allemaal heel erg goed gegaan.
Ik liep een luchtweginfectie op in het ziekenhuis en heb mij rotgehoest. Ik kreeg er ook antibiotica voor. Zelfs dat vond ik goed te doen met de wond. Ik weet van mijzelf dat ik een hele hoge pijngrens heb, dus heb er doorheen gewandeld. Iemand in de familie beviel 2 weken voor mij met een ks en zij heeft wekenlang krom gelopen met ondersteuning van een kussentje. De kraamvisite die eerst bij haar gingen kijken en daarna bij mij waren stomverbaasd. Dat herkende ik dus totaal niet! Het is zo verschillend per persoon.....Hi Kolki, wat fijn dat jouw 2e KS wel goed is bevallen. Ik vind het ook heel goed dat ze tegenwoordig in een aantal ziekenhuizen het kindje direct bij de moeder doen en laten. Zo belangrijk meteen die huid op huidcontact, ook voor de borstvoeding later. Ik las dat ze dat sowieso bij het Maxima ziekenhuis doen. Is dat waar jij bent bevallen?
Ik heb 2 x een ks gehad. De eerste keer spoed, tweede keer gepland. De eerste is 9 jaar geleden en kreeg ik ook mijn kindje niet meteen bij mij. Omdat het spoed was en van allerlei dingen aan de hand waren, heb ik mijn dochter 3 uur na de bevalling aangekleed en wel voor het eerst gezien.
3 maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje. Volledig gepland, wat een rust! En wat heb ik genoten...... Ik heb mijn zoontje na een paar minuten al op mijn borst gekregen en hij is niet meer weggehaald! Hij mocht mee naar de verkoever en vervolgens naar mijn kamer. daar werd in mijn bijzijn de apgarscore gedaan, gewogen en aangekleed.
Ik had na de eerste ks echt het gevoel iets gemist te hebben. En ik snakte naar een vaginale bevalling, ook al was meteen bekend dat ik nooit vaginaal zou kunnen/mogen bevallen. Dat intense intieme gevoel werd uiteindelijk klinisch, koud en eenzaam. Het heeft 9 jaar geduurd, maar ik kan voor mijzelf zeggen dat ik een vaginale bevalling nu niet gemist heb. Deze geplande ks was perfect in alle opzichten. Ook naderhand. Ik heb nergens last van gehad. En ik heb zelfs (op eigen verzoek) geen morfine gekregen na de operatie. Ik heb geen complicaties of niks gehad. Ik was de dag na de operatie op de been en heb mijn bed amper gezien (koos ik ook weer zelf voor ivm andere redenen) Dit is allemaal heel erg goed gegaan.
Ik liep een luchtweginfectie op in het ziekenhuis en heb mij rotgehoest. Ik kreeg er ook antibiotica voor. Zelfs dat vond ik goed te doen met de wond. Ik weet van mijzelf dat ik een hele hoge pijngrens heb, dus heb er doorheen gewandeld. Iemand in de familie beviel 2 weken voor mij met een ks en zij heeft wekenlang krom gelopen met ondersteuning van een kussentje. De kraamvisite die eerst bij haar gingen kijken en daarna bij mij waren stomverbaasd. Dat herkende ik dus totaal niet! Het is zo verschillend per persoon.....Hi Kolki, wat fijn dat jouw 2e KS wel goed is bevallen. Ik vind het ook heel goed dat ze tegenwoordig in een aantal ziekenhuizen het kindje direct bij de moeder doen en laten. Zo belangrijk meteen die huid op huidcontact, ook voor de borstvoeding later. Ik las dat ze dat sowieso bij het Maxima ziekenhuis doen. Is dat waar jij bent bevallen?
maandag 16 juli 2012 om 17:25
quote:camry schreef op 16 juli 2012 @ 16:31:
Ik heb aan een keizersnede ernstige verklevingen overgehouden.
Daardoor heb ik zowel met mijn blaas, mijn darmen als mijn baarmoeder problemen.
Het is dus geen risicoloze ingreep.Bedankt voor je bericht Camry en vervelend om te horen, maar wel goed om ook eens die kant te belichten. Sterkte!
Ik heb aan een keizersnede ernstige verklevingen overgehouden.
Daardoor heb ik zowel met mijn blaas, mijn darmen als mijn baarmoeder problemen.
Het is dus geen risicoloze ingreep.Bedankt voor je bericht Camry en vervelend om te horen, maar wel goed om ook eens die kant te belichten. Sterkte!
maandag 16 juli 2012 om 17:34
acht2twaalf, ik zeg niet dat jij dat zo ziet, dat is meer algemeen gesteld. Ik vind het gewoon bevreemdend dat men denkt dat er een keuze moet zijn tussen een vaginale bevalling en een sectio. Die laatste moet in mijn optiek alleen toegepast worden vanwege medische redenen. Niet omdat je aan een bevalling heel misschien een TR of wat urineverlies overhoudt of een 'uitgelubberde doos'. Dat is nu eenmaal het risico van het krijgen van een kind. Nog even en de zwangerschap wordt ook uitbesteed omdat je buik ervan gaat lubberen, je striae kunt krijgen en je tieten veranderen in theezakjes. Dat is nou eenmaal de natuur en die is niét maakbaar. Zeg nou zelf, je bent een gezonde vrouw die waarschijnlijk prima natuurlijk kan bevallen (desnoods met een ruggeprik of andere pijnstilling) en dan ga je kiezen voor een zware operatie met alle risico's van dien, óók voor je kindje?
maandag 16 juli 2012 om 17:48
quote:Pelikaan schreef op 16 juli 2012 @ 17:34:
acht2twaalf, ik zeg niet dat jij dat zo ziet, dat is meer algemeen gesteld. Ik vind het gewoon bevreemdend dat men denkt dat er een keuze moet zijn tussen een vaginale bevalling en een sectio. Die laatste moet in mijn optiek alleen toegepast worden vanwege medische redenen. Niet omdat je aan een bevalling heel misschien een TR of wat urineverlies overhoudt of een 'uitgelubberde doos'. Dat is nu eenmaal het risico van het krijgen van een kind. Nog even en de zwangerschap wordt ook uitbesteed omdat je buik ervan gaat lubberen, je striae kunt krijgen en je tieten veranderen in theezakjes. Dat is nou eenmaal de natuur en die is niét maakbaar. Zeg nou zelf, je bent een gezonde vrouw die waarschijnlijk prima natuurlijk kan bevallen (desnoods met een ruggeprik of andere pijnstilling) en dan ga je kiezen voor een zware operatie met alle risico's van dien, óók voor je kindje?
Hi Pelikaan, bedankt voor jouw toelichting en ik snap wel hoe jij het ziet. Ik ben het alleen volstrekt niet met je eens. En als je wist hoe graag ik een kindje wil, dan snap je ook hoe pijnlijk het is als je er vanwege mijn vraag vanuit gaat dat ik minder van een kindje zou houden dan een vrouw die het niet uitmaakt als haar hele onderkantje aan gort gaat. Ik vind dat echt achterhaald.
Let's agree to disagree.
Al mijn vriendinnen zijn ook gezonde vrouwen, nu alleen niet meer. En niet bagatelliseren dat het om een beetje urineverlies gaat, want dat is nog wel het minste. En hoezo hoort chronische pijn, pijn bij het vrijen, een TR er maar bij? Mag ik dan als vrouw helemaal niet meer aan mijn eigen toekomstige leven denken omdat ik toevallig ook heel graag een kindje wil?
Tuurlijk verandert je lijf, maar vind niet dat je alles maar moet omarmen. Je ontkomt niet aan veranderingen, nee inderdaad eens, maar ik heb gewoon echt een groep pechvolgels om me heen waardoor ik er iets anders tegenaan kijk. Mijn vriendinnen zeggen allemaal stuk voor stuk: volgende keer een KS. Daarmee zeg ik niet dat daar geen risico's aan kleven, maar het zijn wel andere risico's.
Ik zeg ook niet dat ik niet natuurlijk kan bevallen. Ben ook niet bang voor pijn, daar gaat het niet om. Miljarden vrouwen zijn me voorgegaan dus mij lukt het ook wel, maar niet tegen elke prijs en ik heb gewoon gezien dat die prijs heel hoog kan zijn (vaak onnodig als artsen toch eens iets serieuzer zouden luisteren en eerder ingrijpen).
Ik heb gewoon zoveel ellende gezien rondom natuurlijke bevallingen dat ik ernstig twijfel of die in NL wel zo goed begeleid worden. Alles moet maar natuurlijk zoals thuis bevallen, terwijl de landen om ons heen ons uitlachen.
Ik probeer gewoon een gevoelig onderwerp (ik wist wat ik me op de hals haalde) bespreekbaar te maken en wil dat ook graag bespreken met iemand die mij niet met kritiek gaat aanvallen en een kant op duwt.
Toch bedankt voor jouw reactie!
acht2twaalf, ik zeg niet dat jij dat zo ziet, dat is meer algemeen gesteld. Ik vind het gewoon bevreemdend dat men denkt dat er een keuze moet zijn tussen een vaginale bevalling en een sectio. Die laatste moet in mijn optiek alleen toegepast worden vanwege medische redenen. Niet omdat je aan een bevalling heel misschien een TR of wat urineverlies overhoudt of een 'uitgelubberde doos'. Dat is nu eenmaal het risico van het krijgen van een kind. Nog even en de zwangerschap wordt ook uitbesteed omdat je buik ervan gaat lubberen, je striae kunt krijgen en je tieten veranderen in theezakjes. Dat is nou eenmaal de natuur en die is niét maakbaar. Zeg nou zelf, je bent een gezonde vrouw die waarschijnlijk prima natuurlijk kan bevallen (desnoods met een ruggeprik of andere pijnstilling) en dan ga je kiezen voor een zware operatie met alle risico's van dien, óók voor je kindje?
Hi Pelikaan, bedankt voor jouw toelichting en ik snap wel hoe jij het ziet. Ik ben het alleen volstrekt niet met je eens. En als je wist hoe graag ik een kindje wil, dan snap je ook hoe pijnlijk het is als je er vanwege mijn vraag vanuit gaat dat ik minder van een kindje zou houden dan een vrouw die het niet uitmaakt als haar hele onderkantje aan gort gaat. Ik vind dat echt achterhaald.
Let's agree to disagree.
Al mijn vriendinnen zijn ook gezonde vrouwen, nu alleen niet meer. En niet bagatelliseren dat het om een beetje urineverlies gaat, want dat is nog wel het minste. En hoezo hoort chronische pijn, pijn bij het vrijen, een TR er maar bij? Mag ik dan als vrouw helemaal niet meer aan mijn eigen toekomstige leven denken omdat ik toevallig ook heel graag een kindje wil?
Tuurlijk verandert je lijf, maar vind niet dat je alles maar moet omarmen. Je ontkomt niet aan veranderingen, nee inderdaad eens, maar ik heb gewoon echt een groep pechvolgels om me heen waardoor ik er iets anders tegenaan kijk. Mijn vriendinnen zeggen allemaal stuk voor stuk: volgende keer een KS. Daarmee zeg ik niet dat daar geen risico's aan kleven, maar het zijn wel andere risico's.
Ik zeg ook niet dat ik niet natuurlijk kan bevallen. Ben ook niet bang voor pijn, daar gaat het niet om. Miljarden vrouwen zijn me voorgegaan dus mij lukt het ook wel, maar niet tegen elke prijs en ik heb gewoon gezien dat die prijs heel hoog kan zijn (vaak onnodig als artsen toch eens iets serieuzer zouden luisteren en eerder ingrijpen).
Ik heb gewoon zoveel ellende gezien rondom natuurlijke bevallingen dat ik ernstig twijfel of die in NL wel zo goed begeleid worden. Alles moet maar natuurlijk zoals thuis bevallen, terwijl de landen om ons heen ons uitlachen.
Ik probeer gewoon een gevoelig onderwerp (ik wist wat ik me op de hals haalde) bespreekbaar te maken en wil dat ook graag bespreken met iemand die mij niet met kritiek gaat aanvallen en een kant op duwt.
Toch bedankt voor jouw reactie!
