Vrijwillige keizersnede

20-02-2011 20:24 386 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste allemaal,



Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.

Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?



Ik ben benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Nou hou je vast, daar krijg je vast vooral en alleen pittige reacties op. Ik heb geen ervaring en lees dat je in de mening die ik heb hierover geen interesse heb, dus die zal ik voor me houden.

Vooral je vraag hoe je een gynaecoloog zover krijgt is "grappig", het is niet voor niets dat hij/zij dat niet zomaar zal doen.
Alle reacties Link kopieren
Waarom wil je dat?



Denk overigens dat het niet zomaar lukt. Een keizersnede is overigens niet niks.
Alle reacties Link kopieren
quote:ambrosia9 schreef op 20 februari 2011 @ 20:26:



Vooral je vraag hoe je een gyneacoloog zover krijgt is "grappig", het is niet voor niets dat hij/zij dat niet zomaar zal doen.Nou inderdaad!
Ik heb een 'onvrijwillige' keizersnede gehad en volgens mij ben je echt beter af met een vaginale bevalling, want het herstel duurt lang, je bent erg beperkt en de wond doet gewoon verrekte veel zeer. Het enige dat je daarna mag is je kind optillen en ik wilde en kon ook niet meer en zelfs mijn zoon tillen was pijnlijk. En niet een beetje pijnlijk, maar erg pijnlijk. Wekenlang niet auto rijden, weinig tot niets in het huishouden kunnen doen. Lachen doet pijn, niesen doet pijn etc.

Heb je daar zin in?
Alle reacties Link kopieren
Voor zover ik weet kan dat alleen als de bevalling niet op een andere manier kan en de moeder of het kind in gevaar is.

Doen ze het toch dan denk ik dat daar een torenhoge rekening tegenover staat omdat het niet medisch geindiceerd is.
Volgens mij is ze op zoek naar mensen die hier ervaring mee hebben gehad.....



Anyway, ik heb een keizersnede gehad. Niet geheel vrijwillig omdat mijn zoontje het niet fijn had in mijn baarmoeder, dus hij moest er gelijk uit, maar ik vind het achteraf gezien heerlijk dat mijn zoontje niet via de normale manier is geboren. Dat had hij trouwens ook niet getrokken, maar ik vond die keizersnede echt een eitje. Niets gevoeld, ook daarna weinig last gehad. Maar ik zeg het niet vaak hardop, want het wordt me niet in dank afgenomen. Blijkbaar mag je daar niet al te blij over zijn.



M.
Alle reacties Link kopieren
waarom wil je dat?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er ook geen ervaring mee, maar hoe groot schat je de kans in dat je een arts zo ver krijgt dat hij een onnodige medische ingreep doet? Zeker één die zo ingrijpend is als een keizersnee? (is één van de zwaarste buikoperaties... )

Ik zal verder mijn mening voor me houden trouwens, aangezien je daar geen prijs op stelt.
Alle reacties Link kopieren
quote:mjdh schreef op 20 februari 2011 @ 20:30:

Volgens mij is ze op zoek naar mensen die hier ervaring mee hebben gehad.....



Anyway, ik heb een keizersnede gehad. Niet geheel vrijwillig omdat mijn zoontje het niet fijn had in mijn baarmoeder, dus hij moest er gelijk uit, maar ik vind het achteraf gezien heerlijk dat mijn zoontje niet via de normale manier is geboren. Dat had hij trouwens ook niet getrokken, maar ik vond die keizersnede echt een eitje. Niets gevoeld, ook daarna weinig last gehad. Maar ik zeg het niet vaak hardop, want het wordt me niet in dank afgenomen. Blijkbaar mag je daar niet al te blij over zijn.



M.Tja... zo denk ik nu over vaginaal bevallen. Eitje! Ondanks niet te zuinig uitscheuren. Zo veel mensen zo veel ervaringen niet?
Ik vraag me af waarom je het wil. Ben je bang voor de pijn? Tegenwoordig moeten ze dag en nacht een anesthesist oproepen voor een ruggenprik als je dat wil. Ik ben bevallen met een ruggenprik en ik vond het heerlijk!
Emigreren naar Duitsland, hier is dat best bespreekbaar
Lijkt mij dat een gynaecoloog daar niet aan begint. Pas wanneer het je op eigen kracht niet lukt, je eigen leven, of het leven van het kindje in gevaar is. En dan nog: onderschat het ajb niet, het valt vies tegen!

(heeft een natuurlijke bevalling meegemaakt en een keizersnede onder algehele narcose). Lijkt mij ook dat je alles zelf betalen moet als er geen noodzaak is!
Absoluut. Ik heb alleen gemerkt dat als ik zegt dat ik de keizersnede een eitje vond, bijna geen pijn hebt gehad, en blij was omdat ik erg tegen de gewone bevalling op zag, ik rare gezichten krijgt. Ik ben dan ook terughoudend hiermee. Het is net alsof ik mensen hiermee tegen het hoofd stoot. Ik had overigens nog nooit in het ziekenhuis gelegen, en nog nooit een operatie gehad. Ik zag erg op tegen de ruggenprik, maar heb er wekelijk niets van gevoeld. Ik was na 1 dag al op en heb mijn zoontje voor zover dat kon (hij lag op de kinderafdeling vanwege slechte start) zelf verzorgd. Ik had gewoon nergens last van. Voor mij een droombevalling, en voor mijn zoontje uiteindelijk ook, hij had het anders niet overleefd.



M.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt alsof je geen flauw benul hebt van wat een keizersnede en een gewone bevalling inhoudt....
Dat weet je toch ook niet, als je zwanger bent van de eerste?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vooral benieuwd waarom je zo graag een keizersnee zou willen. Ik heb er 1 gehad, dochter lag in stuit maar ik vond het geen feest. Een anaestesist die tig keer mis geprikt heeft, 2 naalden afgebroken, een 2e anaestesist erbij. Daarna dus die keizersnee. De dag erna je bed bijna niet uit kunnen komen van de pijn. Verder nog een behoorlijke tijd last van de wond, niet teveel mogen tillen, etc.



Maar om bij het begin te beginnen, probeer eerst maar zwanger te worden.
Olli, waarom zou je een vrijwillige\ keizersnede willen?
Alle reacties Link kopieren
Heb het beiden gehad. 1e keizersnede ivm stuitligging. 2e gewone bevalling. 100000X liever een gewone bevalling dan een keizersnede. Duurde ongeveer een driekwart jaar voordat ik weer een beetje mezelf terug had. Bij de tweede was dat heel snel. En ik vond het super om het allemaal mee te maken en zelf te doen. Gaf me een goed gevoel. Zo! dat kan ik ook! Je zit vol met endorfine en je voelt je sterk. Maar ja, ken natuurlijk ook andere verhalen.



Maar waarvoor zou je op voorhand al voor een keizersnede kiezen?
Volgens mij zul je toch echt naar America moeten om een keizersnede te krijgen zonder medische indicatie. Hier in Nederland denk ik niet dat je een gyn zal kunnen vinden die hier mee instemt.

En je bent nog nieteens zwanger joh, waarschijnlijk denk je er tegen die tijd heel anders over.

Ik was als de dood voor de bevalling, de pijn leek me vreselijk. Maar tegen de tijd dat ik meer dan 30 weken zwanger was werd ik er steeds rustiger onder. Het kindje zal e toch uit moeten plat gezegd.

Qua pijn is het me echt alles meegevallen, echt waar!



Nu, 3 maanden later is alles weer als vanouds 'down under' (allang trouwens)..



Ik zou me er niet teveel druk om maken.. komt later wel en dan heeft het nog weinig zin
Een vriendin van mij heeft bij haar eerste halverwege de bevalling een spoedkeizersnee moeten ondergaan. Dat vond ze heel erg. Jarenlang wilde ze geen tweede omdat ze de bevalling echt traumatisch vond. Uiteindelijk toch voor een tweede kindje gekozen en toen werd het een geplande keizersnee. Zij wilde liever een geplande keizersnee dan weer een halve bevalling en dan een haastige keizersnee met een hoop gevlieg en geren en gestress. De gyn was het blijkbaar met haar eens want ze kreeg dus bij de 2e ook een keizersnee. Ze herstelde trouwens beide keren heel voorspoedig.



Een andere vriendin van mij was heel bang dat haar baby niet via de natuurlijke weg geboren kon worden omdat dat in haar familie (moeder, oma, tantes, nichtjes) vaak voor kwam. Allemaal door een te krap bekken en in sommige gevallen met blijvende schade aan het lichaam van de vrouw. Ondanks de angst die ze meerdere malen uitgesproken heeft kwam ze absoluut niet in aanmerking voor een keizersnee. Uiteindelijk is ze ingeleid en vaginaal bevallen van een meisje van 9 pond zonder problemen. De tweede keer wilde ze zelfs wel graag thuis bevallen, over een keizersnee werd niet meer gepraat.



Wil je zelf graag een keizersnee? Ik weet eigenlijk niet of je dit zo vantevoren gedaan krijgt. Misschien als je een heel goede reden hebt....
Alle reacties Link kopieren
en als je bang bent om te bevallen...



Ik ben bevallen van twee grote kinderen (8,5 pond en 10 pond, gemiddeld is 7 pond) en vind bevallen een feestje. Echt. Niets mooiers dan een bevalling.
quote:mjdh schreef op 20 februari 2011 @ 20:37:

Absoluut. Ik heb alleen gemerkt dat als ik zegt dat ik de keizersnede een eitje vond, bijna geen pijn hebt gehad, en blij was omdat ik erg tegen de gewone bevalling op zag, ik rare gezichten krijgt. Ik ben dan ook terughoudend hiermee. Het is net alsof ik mensen hiermee tegen het hoofd stoot. Ik had overigens nog nooit in het ziekenhuis gelegen, en nog nooit een operatie gehad. Ik zag erg op tegen de ruggenprik, maar heb er wekelijk niets van gevoeld. Ik was na 1 dag al op en heb mijn zoontje voor zover dat kon (hij lag op de kinderafdeling vanwege slechte start) zelf verzorgd. Ik had gewoon nergens last van. Voor mij een droombevalling, en voor mijn zoontje uiteindelijk ook, hij had het anders niet overleefd.



M.Dit had die vriendin van mij ook. Het viel haar zo ontzettend mee, beide keren. De eerste keer had ze eerst heel lang in het ziekenhuis gelegen met gebroken vliezen. Vijf dagen na de keizersnee liep ik met haar en haar kleine meid in de kinderwagen naar de supermarkt. Ze had zo'n zin om eindelijk weer eens zelf boodschappen te doen. Ging haar ook allemaal prima af. Bij de tweede kwamen we op dag 2 of 3 op kraamvisite en zat de oudste bij haar op bed. Ze leunde dwars over haar buik en zat er op een gegeven moment half op. Ik vroeg nog of het geen pijn deed maar ze had er geen last van.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste is via een langdurige (vaginale) bevalling geboren. Ik heb er best lang lichamelijk last van gehad (oa flink uitgescheurd, last van litteken gehouden). De tweede is een spoedkeizersnede geworden. Ik had al 7-8 cm ontsluiting, maar hartslag van kind daalde te vaak en te snel. Ik heb van de keizersnede minder last gehad (lichamelijk) dan van de vaginale bevalling. Lastiger was dat ik mijn oudste (op dat moment 1.5 jaar) niet mocht, maar ook niet kon tillen. Dat was het enige wat echt tegenviel aan de keizersnede, maar ik weet ook niet of ik dat na een vaginale bevalling wel had gekund.



Geef mij maar een keizersnede (maar er komt geen meer, dus daar hoef ik ook niet over na te denken).
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 x keizersnee gehad, 1ste was spoed na 36 uur weeen 3 cm ontsluiting ging het niet meer goed met baby. Met mij ging het al een tijdje daarvoor niet meer maar daar werd niets mee gedaan.. De 2de leek na 30 uur weeen een herhaling van de 1ste en omdat ik niet wou afwachten tot het slecht zou gaan met de baby heb ik een vrijwillige keizersnee gekregen, dat ging helemaal niet makkelijk, gyn vond het onzin (achteraf lag baby verkeerd om en was baarmoeder erg dun, stond op scheuren). Ik vond de 1ste erg naar, de hele aanloop en ik had het niet aan zien komen. De 2de was wel wat beter. Het herstel viel mee, was na dag weer op de been maar je mag weinig. Met peuter in huis niet handig, je moet dus wel hulp hebben. Waarom wil je dat weten? Ben je bang voor bevalling? Was ik ook, maar aan het einde was ik het zo zat, dat ik ernaar uitkeek!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven