Geld & Recht
alle pijlers
Uit elkaar, wat nu?
dinsdag 4 september 2012 om 11:01
Vorige week hebben mijn vriend en ik besloten uit elkaar te gaan. Een hele heftige beslissing, maar ik sta er 100% achter. Nu moet er een hoop geregeld worden: we hebben een dochtertje en een (duur) koophuis. Allerlei opties spoken door m'n hoofd en ik kan dus wel wat hulp en tips gebruiken! Uiteindelijk willen we graag een mediator in de arm nemen om alles te regelen en vast te leggen, maar zo iemand kost ¤ 180 per uur, dus alles wat we van tevoren hebben uitgezocht is mooi meegenomen! We gaan daarnaast uiteraard ook een afspraak maken met de bank.
Als we ons huis nu verkopen denk ik dat we zomaar met een restschuld van ¤ 40.000 komen te zitten. Een verschrikkelijk hoog bedrag, ik krijg er buikpijn van! Een optie zou zijn dat mijn vriend hier blijft wonen, hij heeft dan wel heel hoge woonlasten en weet nu al dat hij hier eigenlijk niet zou willen wonen, hij heeft zich hier nooit thuis gevoeld. Aangezien de verwachting is dat de prijzen alleen nog maar zullen dalen en we dan misschien over twee of drie jaar ons huis zullen verkopen vind ik dat toch geen hele fijne optie. Daarnaast blijf ik dan nog een tijd financieel verbonden met hem en dat wil ik eigenlijk niet (los van de verbondenheid aan onze dochter, dat is iets anders). Dus okay, schuld incasseren. Ik heb echter ¤ 31.500 van mijn eigen geld in het huis gestoken, dat hebben we ook laten vastleggen bij de notaris. Hoe werkt dat dan bij een restschuld? Daarnaast verdient mijn vriend ook een stuk meer dan ik, ongeveer ¤ 600 netto, en heeft hij de afgelopen jaren geen cent in meubels, de auto, etc. gestoken. Ik weet het, dom, dom, dom, maar goed, dat is achteraf gepraat. Zijn er misschien mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en goede tips hebben? En weten hoe het zit met een restschuld als één van de partners eigen geld heeft ingebracht?
Bedankt alvast voor het meedenken!
Als we ons huis nu verkopen denk ik dat we zomaar met een restschuld van ¤ 40.000 komen te zitten. Een verschrikkelijk hoog bedrag, ik krijg er buikpijn van! Een optie zou zijn dat mijn vriend hier blijft wonen, hij heeft dan wel heel hoge woonlasten en weet nu al dat hij hier eigenlijk niet zou willen wonen, hij heeft zich hier nooit thuis gevoeld. Aangezien de verwachting is dat de prijzen alleen nog maar zullen dalen en we dan misschien over twee of drie jaar ons huis zullen verkopen vind ik dat toch geen hele fijne optie. Daarnaast blijf ik dan nog een tijd financieel verbonden met hem en dat wil ik eigenlijk niet (los van de verbondenheid aan onze dochter, dat is iets anders). Dus okay, schuld incasseren. Ik heb echter ¤ 31.500 van mijn eigen geld in het huis gestoken, dat hebben we ook laten vastleggen bij de notaris. Hoe werkt dat dan bij een restschuld? Daarnaast verdient mijn vriend ook een stuk meer dan ik, ongeveer ¤ 600 netto, en heeft hij de afgelopen jaren geen cent in meubels, de auto, etc. gestoken. Ik weet het, dom, dom, dom, maar goed, dat is achteraf gepraat. Zijn er misschien mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en goede tips hebben? En weten hoe het zit met een restschuld als één van de partners eigen geld heeft ingebracht?
Bedankt alvast voor het meedenken!
woensdag 5 september 2012 om 11:54
Marahbloem: nee, helaas. Ik heb gevochten, gevochten, gevochten maar hij gaat niet meer voor me, eigenlijk al vanaf het moment dat we in dit huis gingen wonen, was toen net zwanger. Hij heeft me ontzettend laten zitten.we hebben, op mijn aandringen, relatietherapie gehad maar het probleem is en blijft dat hij voor zichzelf gaat en ik kan daar niet meer mee leven. Maar oh, wat had ik het graag anders gezien!
woensdag 5 september 2012 om 11:55
TO, gezien er een restschuld is valt er voor je vriend niets uit te kopen. Je moet hem geld geven, namelijk de helft van de restschuld. Dit eventueel verminderd met de helft van jou inleg.
Staat er in het samenlevingscontract ook iets over wat er met deze inleg gebeurd bij scheiding?
Is de door jou genoemde restschuld overigens reeël? Zoek dat eerst uit, je kunt daarna kijken hoe je e.e.a. verdeelt.
En regel alles zakelijk, hoe moeilijk ook schakel je emoties uit.
Staat er in het samenlevingscontract ook iets over wat er met deze inleg gebeurd bij scheiding?
Is de door jou genoemde restschuld overigens reeël? Zoek dat eerst uit, je kunt daarna kijken hoe je e.e.a. verdeelt.
En regel alles zakelijk, hoe moeilijk ook schakel je emoties uit.
woensdag 5 september 2012 om 12:02
en ik ga het zeker heeeel goed laten vastleggen want heb al veel te veel gegeven in deze relatie, ben veel te lief geweest en ook te makkelijk. Hij verdient veel meer dan ik maar heeft nooit 1 stuiver gespaard en ALLE meubels heb ik gekocht, van mijn eigen geld. Als ik dat niet had gedaan zaten we nu nog in een leeg en onaf huis, want hij 'had er geen last van'. Ik wil hem echt niet uitkleden maar al die financien moeten wel heeel goed uitgezocht worden want het geven en lief willen zijn is voorbij, ik moet heel goed voor mezelf gaan zorgen!
woensdag 5 september 2012 om 12:05
Vrijdag komt er een makelaar voor vrijblijvende taxatie. Nee, geen emoties bij dit verhaal, moeten we ook echt niet samen gaan zitten uitpluizen want anders gaat het mis. Over uitkopen weet ik ook niets, zou ik hem dan geld moeten betalen terwijl hij in een prachtig huis woont en ik in een tijdelijk huisje? Jeetje, dat voelt wel gek...
woensdag 5 september 2012 om 12:35
woensdag 5 september 2012 om 14:55
quote:Marahbloem schreef op 05 september 2012 @ 11:46:
[...]
Dit dus. Mensen kunnen erg veranderen na een scheiding. Regel het dus zo goed en vooral officieel mogelijk.
Samen blijven is echt geen optie meer?
Mee eens, de persoon met wie ik samenwoonde was heel iemand anders dan de persoon waarvan ik scheidde.
V.w.b. hem uitkopen: het voelt wellicht raar om hem geld toe te geven, maar dat geld ben je ook kwijt bij verkoop aan een derde. Hij hoeft niet direct te betalen, maar blijft wel met een hoge schuld zitten hé, die hij ooit eens zal moeten betalen. Plus dat de huizenmarkt de komende tijd verder zal dalen, en die schuld dus eerst hoger wordt. Tel daarbij op dat je huis verkopen heel erg moeilijk is (en je dus maanden zo niet jaren hypotheek blijft betalen), dan heb je dus eigenlijk alleen maar mazzel als hij het huis zou kunnen overnemen. Jij kunt verder met je leven en opnieuw iets opbouwen en dit hoofdstuk afsluiten. Ik zou er voor tekenen!
[...]
Dit dus. Mensen kunnen erg veranderen na een scheiding. Regel het dus zo goed en vooral officieel mogelijk.
Samen blijven is echt geen optie meer?
Mee eens, de persoon met wie ik samenwoonde was heel iemand anders dan de persoon waarvan ik scheidde.
V.w.b. hem uitkopen: het voelt wellicht raar om hem geld toe te geven, maar dat geld ben je ook kwijt bij verkoop aan een derde. Hij hoeft niet direct te betalen, maar blijft wel met een hoge schuld zitten hé, die hij ooit eens zal moeten betalen. Plus dat de huizenmarkt de komende tijd verder zal dalen, en die schuld dus eerst hoger wordt. Tel daarbij op dat je huis verkopen heel erg moeilijk is (en je dus maanden zo niet jaren hypotheek blijft betalen), dan heb je dus eigenlijk alleen maar mazzel als hij het huis zou kunnen overnemen. Jij kunt verder met je leven en opnieuw iets opbouwen en dit hoofdstuk afsluiten. Ik zou er voor tekenen!
woensdag 5 september 2012 om 14:57
quote:vivanoordje schreef op 05 september 2012 @ 12:05:
Vrijdag komt er een makelaar voor vrijblijvende taxatie. Nee, geen emoties bij dit verhaal, moeten we ook echt niet samen gaan zitten uitpluizen want anders gaat het mis. Over uitkopen weet ik ook niets, zou ik hem dan geld moeten betalen terwijl hij in een prachtig huis woont en ik in een tijdelijk huisje? Jeetje, dat voelt wel gek...Een prachtig huis met een schuld die véél hoger is dan het huis waard is, vergeet dat niet!
Vrijdag komt er een makelaar voor vrijblijvende taxatie. Nee, geen emoties bij dit verhaal, moeten we ook echt niet samen gaan zitten uitpluizen want anders gaat het mis. Over uitkopen weet ik ook niets, zou ik hem dan geld moeten betalen terwijl hij in een prachtig huis woont en ik in een tijdelijk huisje? Jeetje, dat voelt wel gek...Een prachtig huis met een schuld die véél hoger is dan het huis waard is, vergeet dat niet!
woensdag 5 september 2012 om 15:06
quote:vivanoordje schreef op 05 september 2012 @ 12:05:
Vrijdag komt er een makelaar voor vrijblijvende taxatie. Nee, geen emoties bij dit verhaal, moeten we ook echt niet samen gaan zitten uitpluizen want anders gaat het mis. Over uitkopen weet ik ook niets, zou ik hem dan geld moeten betalen terwijl hij in een prachtig huis woont en ik in een tijdelijk huisje? Jeetje, dat voelt wel gek...Je betaalt hem 5000 euro en je bent overal vanaf. Meteen. Echt, hoor, dat is pure luxe vergeleken met die maanden, misschien wel jaren van onzekerheid terwijl je zoekt naar een koper. Als hij er wil blijven wonen, zou dat helemaal geen slechte optie zijn.
Vrijdag komt er een makelaar voor vrijblijvende taxatie. Nee, geen emoties bij dit verhaal, moeten we ook echt niet samen gaan zitten uitpluizen want anders gaat het mis. Over uitkopen weet ik ook niets, zou ik hem dan geld moeten betalen terwijl hij in een prachtig huis woont en ik in een tijdelijk huisje? Jeetje, dat voelt wel gek...Je betaalt hem 5000 euro en je bent overal vanaf. Meteen. Echt, hoor, dat is pure luxe vergeleken met die maanden, misschien wel jaren van onzekerheid terwijl je zoekt naar een koper. Als hij er wil blijven wonen, zou dat helemaal geen slechte optie zijn.
woensdag 5 september 2012 om 18:36
Ach Vivanoordje.... wat erg voor je...
Wel fijn dat je nu ein-de-lijk de knoop hebt doorgehakt, dat zal al veel rust geven. Neemt niet weg dat er direct heel veel onrust voor in de plaats komt. Maar besef dat dit tijdelijk is. Ik zit in dezelfde situatie en ik houd me telkens voor ogen: het ergste is achter de rug, ik ben nu gewoon aan het opruimen.
Wat fijn dat jouw ex meewerkt en meedenkt. Koester dat.
Eigenlijk zou ik het heel leuk vinden om een keertje af te spreken. Nu of later, als de rust is wedergekeerd. Je hebt mijn mailadres... Ik de jouwe.... Kijk maar...
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe de aankomende tijd. Ga lekker vaak naar het heerlijke huis van je ouders. Kom tot rust, laat je verwennen, en geef even de verzorging van Sofie uit handen.
Denk aan jezelf, ga uit met je vriendinnen en voel je vrij. Daar waar je eigenlijk diep in je hart al jaren naar verlangt...
Liefs.
Wel fijn dat je nu ein-de-lijk de knoop hebt doorgehakt, dat zal al veel rust geven. Neemt niet weg dat er direct heel veel onrust voor in de plaats komt. Maar besef dat dit tijdelijk is. Ik zit in dezelfde situatie en ik houd me telkens voor ogen: het ergste is achter de rug, ik ben nu gewoon aan het opruimen.
Wat fijn dat jouw ex meewerkt en meedenkt. Koester dat.
Eigenlijk zou ik het heel leuk vinden om een keertje af te spreken. Nu of later, als de rust is wedergekeerd. Je hebt mijn mailadres... Ik de jouwe.... Kijk maar...
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe de aankomende tijd. Ga lekker vaak naar het heerlijke huis van je ouders. Kom tot rust, laat je verwennen, en geef even de verzorging van Sofie uit handen.
Denk aan jezelf, ga uit met je vriendinnen en voel je vrij. Daar waar je eigenlijk diep in je hart al jaren naar verlangt...
Liefs.
woensdag 5 september 2012 om 18:44
quote:natonco schreef op 05 september 2012 @ 15:06:
[...]
Je betaalt hem 5000 euro en je bent overal vanaf. Meteen. Echt, hoor, dat is pure luxe vergeleken met die maanden, misschien wel jaren van onzekerheid terwijl je zoekt naar een koper. Als hij er wil blijven wonen, zou dat helemaal geen slechte optie zijn.
Eens. Dan heb je geen gedoe met een schuld die gesplitst moet worden, met de vraag of dat wel kan, geen gedoe met tienduizenden euro's verlies, maar gewoon: 5000 euro ophoesten en je bent er vanaf.
Je betaalt die 5000 euro dan alleen aan je ex in plaats van aan de bank. Zit daar het pijnpunt? Want dat is een emotioneel argument. Financieel gezien maakt het natuurlijk niks uit aan wíe je die schuld moet betalen. Ik zou in dit geval afgaan op zakelijke argumenten, liever dan op emotionele. Dat is in het geval van "hij zal heus wel zijn schuld betalen" van belang, maar ook in het geval van "ik betaal 5000 euro aan hem en ben er vanaf" versus de vele onzekerheden van de andere optie: "ik hoop dat ik het huis überhaupt kan verkopen, ik hoop dat de restschuld dan niet te hoog is en als we verdelen hoop ik dan ook maar dat de bank de schuld wil splitsen in twee persoonlijke schulden in plaats van dat ik alsnog hoofdelijk aansprakelijk blijf".
[...]
Je betaalt hem 5000 euro en je bent overal vanaf. Meteen. Echt, hoor, dat is pure luxe vergeleken met die maanden, misschien wel jaren van onzekerheid terwijl je zoekt naar een koper. Als hij er wil blijven wonen, zou dat helemaal geen slechte optie zijn.
Eens. Dan heb je geen gedoe met een schuld die gesplitst moet worden, met de vraag of dat wel kan, geen gedoe met tienduizenden euro's verlies, maar gewoon: 5000 euro ophoesten en je bent er vanaf.
Je betaalt die 5000 euro dan alleen aan je ex in plaats van aan de bank. Zit daar het pijnpunt? Want dat is een emotioneel argument. Financieel gezien maakt het natuurlijk niks uit aan wíe je die schuld moet betalen. Ik zou in dit geval afgaan op zakelijke argumenten, liever dan op emotionele. Dat is in het geval van "hij zal heus wel zijn schuld betalen" van belang, maar ook in het geval van "ik betaal 5000 euro aan hem en ben er vanaf" versus de vele onzekerheden van de andere optie: "ik hoop dat ik het huis überhaupt kan verkopen, ik hoop dat de restschuld dan niet te hoog is en als we verdelen hoop ik dan ook maar dat de bank de schuld wil splitsen in twee persoonlijke schulden in plaats van dat ik alsnog hoofdelijk aansprakelijk blijf".
woensdag 5 september 2012 om 19:01
Het is natuurlijk de vraag of ex een dergelijke kan en wil betalen. Of banken hierin toestemmen. Hoeveel jouw bijdrage dan is zul je onderling af moeten spreken. Eur 5000 klinkt wel eerlijk, maar ligt ook aan hoe e.a. in het samenlevingscontract is opgesteld.
Je meubels e.d. heb jij betaald zeg jij. Wat is er op tegen dat jij ze meeneemt?
Eerder schrijf je dat je wilt afzien van kinder allimentatie? Dit omdat jij het goed hebt. Wat nu als jij ineens terug valt in inkomen? Wil je dan alsnog achter de alimentatie aan? En daarnaast het is net zo goed het kind van je ex, dus dat hij daaraan een bijdrage levert is logisch. Je hoeft niet gelijk het het maximale normbedrag te vragen, maar niets lijkt mij weer het andere uiterste.
Zoals jezelf zegt je moet goed voor jezelf zorgen, maar nog meer voor jullie kindje.
Je meubels e.d. heb jij betaald zeg jij. Wat is er op tegen dat jij ze meeneemt?
Eerder schrijf je dat je wilt afzien van kinder allimentatie? Dit omdat jij het goed hebt. Wat nu als jij ineens terug valt in inkomen? Wil je dan alsnog achter de alimentatie aan? En daarnaast het is net zo goed het kind van je ex, dus dat hij daaraan een bijdrage levert is logisch. Je hoeft niet gelijk het het maximale normbedrag te vragen, maar niets lijkt mij weer het andere uiterste.
Zoals jezelf zegt je moet goed voor jezelf zorgen, maar nog meer voor jullie kindje.
woensdag 5 september 2012 om 19:25
woensdag 5 september 2012 om 19:30
Kinderalimentatie zou ik ook gewoon accepteren. Dat is niet voor jou, maar voor het onderhoud van jullie kind. Precies zoals hij ook aan de auto en aan de meubels mee had moeten betalen, moet hij ook mee betalen aan het onderhoud van jullie kind. Als jouw besluit is dat je je niet meer te lief opstelt en niet meer over je heen laat lopen op dit gebied, dan is dit oefening één.
