Relaties
alle pijlers
Als het vuur gedoofd is
zondag 20 april 2008 om 18:10
Mijn vrouw en ik zijn nu bijna 10 jaar samen.
De laatste jaren hebben wij weinig gepraat en ons sexleven was nou niet je van het, mischien een paar x per jaar. Wij hebben beiden hier schuld aan gehad, alles op z'n beloop laten gaan en gedacht het komt allemaal wel een keer. Nu is het geval dat zij niet meer weet wat ze wil. Ze houd van me maar de vonk en het
gevoel is weg. Ik weet wel wat ik wil, nog eens proberen want we weten beide wat er fout en niet goed is gegaan. Zij kan niet zeggen wat ze wil maar ze heeft tijd en ruimte nodig, ik woon inmiddels al enige tijd ergens anders, Afstand nemen is zooo moeilijk, wordt er gek van en ook van het feit dat ze het niet weet!
De laatste jaren hebben wij weinig gepraat en ons sexleven was nou niet je van het, mischien een paar x per jaar. Wij hebben beiden hier schuld aan gehad, alles op z'n beloop laten gaan en gedacht het komt allemaal wel een keer. Nu is het geval dat zij niet meer weet wat ze wil. Ze houd van me maar de vonk en het
gevoel is weg. Ik weet wel wat ik wil, nog eens proberen want we weten beide wat er fout en niet goed is gegaan. Zij kan niet zeggen wat ze wil maar ze heeft tijd en ruimte nodig, ik woon inmiddels al enige tijd ergens anders, Afstand nemen is zooo moeilijk, wordt er gek van en ook van het feit dat ze het niet weet!
zondag 20 april 2008 om 18:14
Ik voor mij kan alleen maar het zinnetje zingend afmaken: "als het vuur gedoofd is, dan komen de wolven...".
Heel waar ook.
Ik heb geen tips voor je, kan alleen maar zeggen dat ik me bevestigd voel in mijn voornemen om in mijn relatie het vuur brandende te houden en nooit de wolven wil horen huilen om mijn kamp heen.
Sterkte,
TD
Heel waar ook.
Ik heb geen tips voor je, kan alleen maar zeggen dat ik me bevestigd voel in mijn voornemen om in mijn relatie het vuur brandende te houden en nooit de wolven wil horen huilen om mijn kamp heen.
Sterkte,
TD
zondag 20 april 2008 om 18:18
Ik baal er als een stekker van, heb namelijk al heel lang het bewustzijn dat we moeten praten maar we doen het niet!!! Allebei, hierin is zeker geen schulkdige aan te wijzen. Als we eerder hedden gepraat over onze relatie/huwelijk was het nooit zover gekomen. Het afstand nemen van haar, even met rust laten is zo vreselijk moeilijk. Ze staat wel open voor therapie, wat we ook gaan doen, maar de angst dat ze weggaat bij me
doet zoveel pijn. Ik heb toen voor haar gekozen en ik ga er voor knokken, vechten, mischien wel voor twee!!!
doet zoveel pijn. Ik heb toen voor haar gekozen en ik ga er voor knokken, vechten, mischien wel voor twee!!!
zondag 20 april 2008 om 18:36
Bedenk wel dat er twee in een relatie zitten. Je kan haar niet dwingen, dus realiseer je wel vantevoren dat ook al knok jij nog zo hard, het haar keuze is om dat samen met jou te doen of het niet te doen. Jij kan niet vóórr haar knokken. niet in de zin dat als jij er maar veel energie instopt, zij wel mee zal drijven daarop.
Probeer nu juist ook echt open te staan voor haar wensen en gevoelens. En geef aan als die jou pijn doen, door dat te zeggen, maar niet door er nog harder tegen aan (en tegen in) te gaan. Dat komt op mij een beetje als een kip zonder kop over, zo niet zelf een beetje dwingend.
Kijk of er een aanwijsbare oorzaak is dat jullie elkaar kwijt zijn geraakt. Hoe komt het dat er niet gepraat werd? Luisterden jullie wel écht naar elkaar?
Probeer nu juist ook echt open te staan voor haar wensen en gevoelens. En geef aan als die jou pijn doen, door dat te zeggen, maar niet door er nog harder tegen aan (en tegen in) te gaan. Dat komt op mij een beetje als een kip zonder kop over, zo niet zelf een beetje dwingend.
Kijk of er een aanwijsbare oorzaak is dat jullie elkaar kwijt zijn geraakt. Hoe komt het dat er niet gepraat werd? Luisterden jullie wel écht naar elkaar?
zondag 20 april 2008 om 18:37
zondag 20 april 2008 om 18:44
We praten wel met elkaar, hebben dezelfde interesses dezelfde vrienden, kunnen heel goed met beide schoonfamilies opschieten maar het praten over waat de een dwarszit of wat de ander fijn vind is heel erg in de vergetelheid geraakt en daarover praten we niet meer sinds hele lange tijd. Nu hebben we realiteit onder ogen gezien en gezien wat er dus gebeurd als je niet praat met elkaar. Zonder praten geen intimiteit. Ik knok en vecht voor de relatie, krijg alleen geen hoogte of zij dat ook wil. Ik heb ernaar gevraagd en zij zegt dat ze het niet weet. We gaan binnenkort naar een relatietherapeut. Ik heb haar aangegeven dat dit ons de goede weg kan wijzen.
Anders is dat zij de ene keer open en aardig doet maar bv. 3 dagen later heel koel en afstandelijk kan doen. Ik vraag haar dan om normaal tegen mij te doen maar krijfg dan te horen ik doe zoals ik me voel, vind het een beetje kort door de bocht en niet erg plezierig. Zij is wel de vrouw waar ik oud mee wil worden!!!
Anders is dat zij de ene keer open en aardig doet maar bv. 3 dagen later heel koel en afstandelijk kan doen. Ik vraag haar dan om normaal tegen mij te doen maar krijfg dan te horen ik doe zoals ik me voel, vind het een beetje kort door de bocht en niet erg plezierig. Zij is wel de vrouw waar ik oud mee wil worden!!!
zondag 20 april 2008 om 19:58
Knokker, zij is heel duidelijk. Ze heeft tijd en ruimte nodig.
Als ik je postings zo lees, dan is dat juist wat je haar niet geeft tijd en ruimte. Bovendien lees ik ook, dat jij vindt dat zij op bepaalde momenten maar normaal moet doen tegen je en terecht antwoord zij dan op dergelijke wijze.
Wie zijn idee was het eigenlijk de relatie therapie? Was dat jouw idee of is dat een idee van beiden?
Net als anderen al zeggen, it takes two.....
Afstand nemen is moeilijk, maar wel heel erg noodzakelijk in jullie geval. Ik denk dat je te weinig beseft hoe sterk je haar aan het wegduwen bent door op deze wijze contact te houden.
Als ik je postings zo lees, dan is dat juist wat je haar niet geeft tijd en ruimte. Bovendien lees ik ook, dat jij vindt dat zij op bepaalde momenten maar normaal moet doen tegen je en terecht antwoord zij dan op dergelijke wijze.
Wie zijn idee was het eigenlijk de relatie therapie? Was dat jouw idee of is dat een idee van beiden?
Net als anderen al zeggen, it takes two.....
Afstand nemen is moeilijk, maar wel heel erg noodzakelijk in jullie geval. Ik denk dat je te weinig beseft hoe sterk je haar aan het wegduwen bent door op deze wijze contact te houden.
maandag 21 april 2008 om 07:28
Hoe? Lijkt mij dat ik haar eerst tijd moet geven! Ik wil heel erg, dat weet ze. Ze weet ook dat het niet zo een twee drie te herstellen is, als ze maar wil! Da's voor mij het allerbelangrijkste en als ik haar dan twee maanden tijd moet geven, so be it, hoe moeilijk/klote/pijn dat ook doet!
Ervoor vechten moet je idd met z'n tweeen doen, dat klopt, maar dat zijn we denk ik wel aan elkaar ''verplicht'' na bijna 10 jaar!
Ervoor vechten moet je idd met z'n tweeen doen, dat klopt, maar dat zijn we denk ik wel aan elkaar ''verplicht'' na bijna 10 jaar!
