Luduvudu & genezen

Lieve Toriamos,



Wat vervelend dat je in deze moeilijke periode niet echt op de steum van je vriendinnen kunt rekenen! Ik kan me voorstellen dat je ontzettend teleurgesteld moet zijn. Vrienden horen er toch voor je te zijn, in goede en in slechte tijden. Helaas kom je er juist vaak in moeilijke tijden pas achter wie je echte vrienden zijn...



Ik kon na het verbreken van mijn relatie gelukkig wel op mijn vriendinnen terugvallen, ook al zijn ze niet single en hebben ze kinderen. Ze stonden klaar voor me! Ik heb gelukkig nooit het gevoel gehad dat ik teveel was. Het heeft bij mij ondanks de steun van vriendinnen en familie toch wel lange tijd geduurd eer ik mijn draai weer een beetje had gevonden. Het is gewoon niet niks om er weer in je eentje voor te staan als je een lange relatie achter de rug hebt.



Het is inderdaad goed om erop uit te gaan, van in je eentje thuis blijven zitten word je inderdaad niet echt vrolijk. Misschien is een cursus, activiteit of nieuwe hobby een idee om je tijd op een positieve manier in te vullen? Bijkomend voordeel is dat je ook nieuwe mensen ontmoet en wellicht vriendinnen kunt maken die wat meer tijd voor je beschikbaar hebben. Ik ben zelf gaan sporten, 3 x per week. Gewoon om bezig te zijn en onder de mensen te komen. Misschien zijn er mensen in je omgeving waar je normaal gesproken niet echt veel mee omging maar die je misschien beter zou willen leren kennen. Die zou je kunnen vragen om eens iets leuks te gaan doen. Ik heb er op die manier een hele goeie vriendin bijgekregen.



Het is even zoeken naar wat voor jou werkt en het zal even duren maar blijf vooral positief en neem zelf initiatief. Het is nu helemaal aan jou om te bepalen hoe je je leven in gaat richten.



Heel veel succes ermee!

hoi!



Het scheelt echt als je een eind van elkaar afwoont....... hoe zit dat bij jullie?

tenminste dat is mijn ervaring, je hebt niet de kans elkaar tegen te komen.

Ik en mijn vriend zijn na een pauze van 3 maanden weer bij elkaar terug, mede door het feit de afstand, en elkaar tegen komen enz.........Maar het werkt nog steeds niet...



Ik ben nu ook weer op zoek naar een eigen huisje en moet het feit dat we elkaar zo nu en dan heel mischien tegen komen op de koop toe nemen..



Maar ja geniet van het zonnetje, in de zon zit vitamine d die ook helende krachten beheert:)



groetjes

Toriamos ik ben blij dat je wat aan mijn reactie hebt gehad! Heel goed van je dat je de eerste stappen al hebt gezet, ben nu wel een beetje benieuwd wat dan precies .



Ik wil je wel een kleine waarschuwing meegeven. Het zal met ups en downs gaan. Ook het single leven is niet altijd even leuk. Probeer in ieder geval wel je verdriet te verwerken en er niet voor weg te lopen door maar zoveel mogelijk te gaan doen. Dat heb ik namelijk wel gedaan, ik ben als een wezenloos van alles en nog wat gaan ondernemen om maar niet aan mijn verdriet te hoeven denken. Ik was echt bijna iedere avond van huis, onder de mensen en bezig. Daar betaal ik nu wel de prijs voor, mede daardoor ben ik overspannen geworden. Hoeft voor jou natuurlijk niet zo te gaan! Maar het kan echt geen kwaad om eens een avondje jezelf heel zielig te voelen, alleen op de bank te zitten en toe te geven aan je verdriet om het verlies van je relatie. En dan ga je de dag erop gewoon weer met frisse moed verder!



@ Misslady.

Ik kwam mijn ex ook een paar keer tegen, ook al wonen we nu niet meer in dezelfde plaats. Dat is klote. Je weet niet hoe je moet reageren en wat je moet zeggen. Jarenlang heb je samen lief en leed gedeeld en als je elkaar tegenkomt weet je niet eens hoe je elkaar moet begroeten. Ik moet erbij zeggen dat wij elkaar ook niet los konden laten, wel geprobeerd maar toch allebei bellen of sms-en na een tijdje. We zijn nu een klein jaar verder, allebei een korte relatie gehad en nu gaan we weer met elkaar om. Of het wat wordt in de toekomst weet ik niet. Ik heb in ieder geval mijn eigen leventje opgebouwd, met veel pijn en moeite. Ook zonder relatie red ik het wel en kan ik happy zijn.

knap hoor dat je er zo mee om kunt gaan!

bij mij is het sinds vrijdag twijfelachtig door hem.. heel plotseling en ik vraag mezelf alleen maar af hoe het komt? wat heb verkeerd gedaan? het enige wat je nu voelt is ellende.. verdriet.. pijn... het gevoel dat je hem terugwilt..

ik zie nu nog niks positiefs helaas!

Lieve Marijntje,



Om iets positief te bekijken nu, is voor jou ook heel erg vroeg, het is 2 dagen uit..

Bij mij is het nu 9 weken uit, en wat ik in de eerste week voelde, voel ik nu gelukkig niet meer, dat voelde heel beroerd, dus weet precies wat je doormaakt.

Ga niet aan jezelf twijfelen, wat je verkeerd hebt gedaan. Jij hebt wrs niets aan de situatie kunnen veranderen. Ik snap heel goed dat je dit denkt, ik dacht het ook in het begin. Maar je schiet er niets mee op, jij bent jij en je kunt niet veranderen voor een jongen.



Sterkte ermee!! En onthou, dat je je over een paar weken echt beter voelt. Ik hoor mezelf dit nu zeggen, heel gek, want ik geloofde daar ook niets van toen het net uit was. T voelde alsof ik doodging echt. Ik ben er zelf ook nog lang niet, maar kan wel weer blij zijn op sommige dagen!