Geld & Recht
alle pijlers
Onvoorstelbare gierige acties II
donderdag 30 augustus 2012 om 21:56
Nou, dat er zoveel verhalen zouden zijn, had ik nooit kunnen vermoeden, wat een gierigheid, geslepenheid en onbeschoft gedrag heb ik de laatste tijd gelezen.
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
woensdag 24 oktober 2012 om 11:12
quote:NYC schreef op 24 oktober 2012 @ 11:01:
Begrijpelijk, devima. Ik weet ook niet goed of ik het als "ongastvrij/niet netjes" beschouw om onaangekondigde gasten weer naar huis te sturen. Heb nooit in de situatie gezeten dat het écht niet uitkwam, maar zoals gezegd baseer ik mij in deze discussie vooral op ervaringen uit mijn jeugd.Bij ons thuis was onaangekondigd langskomen niet zo een heel goed idee. Mijn ouders hadden een druk verenigingsleven, en volgens mij aten wij ook vroeger dan de meeste mensen.
Begrijpelijk, devima. Ik weet ook niet goed of ik het als "ongastvrij/niet netjes" beschouw om onaangekondigde gasten weer naar huis te sturen. Heb nooit in de situatie gezeten dat het écht niet uitkwam, maar zoals gezegd baseer ik mij in deze discussie vooral op ervaringen uit mijn jeugd.Bij ons thuis was onaangekondigd langskomen niet zo een heel goed idee. Mijn ouders hadden een druk verenigingsleven, en volgens mij aten wij ook vroeger dan de meeste mensen.
woensdag 24 oktober 2012 om 13:31
Hilarisch topic dit. Ik heb een collega die altijd als eerste in de kantine zit als er getrakteerd wordt. Als er wat over is neemt hij 's middags vaak nog een keer. Als hij zelf jarig is trakteerd hij nooit. Tot dit jaar, dachten we. Op zijnverjaardag stond er taart in de kantine. Iedereen was er als dekippen bij in de koffiepauze. Hij zei verder ook niks nam de felicitaties aan en iedereen zat gezellig te eten. Totdat een andere collega met de stagaire binnen kwam en zei: oh zijn jullie al begonnen, stagaire is jarig vandaag. Toen zaten we wel even te kijken.
Ookniet zeggendat hetniet van hem was.
Maar het wordt nog erger. 's Middags gaat hij wat eerder weg en neemt gewoon 4 stukken overgebleven taart mee en zegt doodleuk. Ja mijn ouders komen zo langs en ik had nog geen taart gekocht.
En het is niet zo dat het anders weggegooit wordt. Een deel van de collega's werkt in de buitendienst en als die rond half vijf terug op kantoor zijn lusten ze nog wel een gebakje, die hij dus had meegenomen.
Ookniet zeggendat hetniet van hem was.
Maar het wordt nog erger. 's Middags gaat hij wat eerder weg en neemt gewoon 4 stukken overgebleven taart mee en zegt doodleuk. Ja mijn ouders komen zo langs en ik had nog geen taart gekocht.
En het is niet zo dat het anders weggegooit wordt. Een deel van de collega's werkt in de buitendienst en als die rond half vijf terug op kantoor zijn lusten ze nog wel een gebakje, die hij dus had meegenomen.
woensdag 24 oktober 2012 om 13:37
quote:okkervil schreef op 24 oktober 2012 @ 13:31:
Maar het wordt nog erger. 's Middags gaat hij wat eerder weg en neemt gewoon 4 stukken overgebleven taart mee en zegt doodleuk. Ja mijn ouders komen zo langs en ik had nog geen taart gekocht.
En het is niet zo dat het anders weggegooit wordt. Een deel van de collega's werkt in de buitendienst en als die rond half vijf terug op kantoor zijn lusten ze nog wel een gebakje, die hij dus had meegenomen.
Dat eerste is al behoorlijk gierig, maar hier zeg je toch hopelijk wel wat van?! Echt zo aso!
Ik zou het trouwens niet prettig vinden als iemand net voor etenstijd op visite komt, omdat ik dat totaal niet gewend ben (opeens extra eten klaarmaken etc.). Bij sommige gerechten kan het wel, maar lang niet altijd. Ik heb het ook nog nooit meegemaakt.
Maar het wordt nog erger. 's Middags gaat hij wat eerder weg en neemt gewoon 4 stukken overgebleven taart mee en zegt doodleuk. Ja mijn ouders komen zo langs en ik had nog geen taart gekocht.
En het is niet zo dat het anders weggegooit wordt. Een deel van de collega's werkt in de buitendienst en als die rond half vijf terug op kantoor zijn lusten ze nog wel een gebakje, die hij dus had meegenomen.
Dat eerste is al behoorlijk gierig, maar hier zeg je toch hopelijk wel wat van?! Echt zo aso!
Ik zou het trouwens niet prettig vinden als iemand net voor etenstijd op visite komt, omdat ik dat totaal niet gewend ben (opeens extra eten klaarmaken etc.). Bij sommige gerechten kan het wel, maar lang niet altijd. Ik heb het ook nog nooit meegemaakt.
woensdag 24 oktober 2012 om 13:51
quote:ronniemitchel schreef op 23 oktober 2012 @ 19:07:
Hoezo is dat niet netjes en ongastvrij?, het zal wel aan mij liggen,maar iemand die vlak voor het eten bij mij langs komt kan wel nagaan dat die niet kan mee eten , en dat dat tijdstip niet uit komt, over ongastvrij en niet netjes gesproken,ongastvrij ben je als je iemand uitnodigd om te blijven eten en je laat iemand hooguit een snee brood eten omdat je niks in huis hebt gehaald.
Maar dat kun je dus niet zo gemakkelijk zeggen "Iemand die vlak voor etenstijd langskomt", dan zou ik bij mijn vrienden en familie nooit meer tussen 17.00 en 21.00 uur langs kunnen wippen, want wie weet zijn ze wel aan het eten!
En heel veel mensen zijn dus wél zo gastvrij om langs te gaan met het eten, dus "iemand kan wel nagaan dat het niet uitkomt" gaat ook niet altijd op!
Ik snap niet zo goed wat het probleem is
als er geen eten is zeg je dat toch gewoon? Zeg je: "Sorry joh, je komt precies tijdens etenstijd. Je kunt mee-eten, maar er is niet zoveel. Dus ik weet niet of dat handig is?" Dan gaat diegene waarschijnlijk zelf ook wel weg, als blijkt dat die niks krijgt óf hij vindt het niet erg en bestelt zelf wat.
Hoezo is dat niet netjes en ongastvrij?, het zal wel aan mij liggen,maar iemand die vlak voor het eten bij mij langs komt kan wel nagaan dat die niet kan mee eten , en dat dat tijdstip niet uit komt, over ongastvrij en niet netjes gesproken,ongastvrij ben je als je iemand uitnodigd om te blijven eten en je laat iemand hooguit een snee brood eten omdat je niks in huis hebt gehaald.
Maar dat kun je dus niet zo gemakkelijk zeggen "Iemand die vlak voor etenstijd langskomt", dan zou ik bij mijn vrienden en familie nooit meer tussen 17.00 en 21.00 uur langs kunnen wippen, want wie weet zijn ze wel aan het eten!
En heel veel mensen zijn dus wél zo gastvrij om langs te gaan met het eten, dus "iemand kan wel nagaan dat het niet uitkomt" gaat ook niet altijd op!
Ik snap niet zo goed wat het probleem is
als er geen eten is zeg je dat toch gewoon? Zeg je: "Sorry joh, je komt precies tijdens etenstijd. Je kunt mee-eten, maar er is niet zoveel. Dus ik weet niet of dat handig is?" Dan gaat diegene waarschijnlijk zelf ook wel weg, als blijkt dat die niks krijgt óf hij vindt het niet erg en bestelt zelf wat.
woensdag 24 oktober 2012 om 13:54
Nu de sint er al weer "bijna" is moest ik aan deze denken:
Zo'n 10 jaar geleden tijdens de studie was een vriendin van mij stage aan het lopen op een basisschool.
Tijdens de Sint viering zouden de kinderen van groep 6 en hoger pepernoten krijgen, omdat er het jaar ervoor ouders opmerkingen hadden over het strooien van pepernoten (ivm met hygiene) zou dit jaar ieder kind een eigen zakje krijgen met strooigoed.
Ok.
Dus zij moet bijna 100 zakje gaan vullen met pepernoten en ik kom haar gezellig even helpen de dag ervoor.
Het volgende is er gebeurt (was er zelf dus niet bij):
De viering zelf met liedjes en whatnot vond plaats in de aula, en de zakjes waren neergezet bij de deuren van de desbetreffende klaslokalen zodat de kinderen bij terugkomst ieder een zakje konden pakken.
Tijdens de viering loopt die vriendin van me even terug naar haar lokaal om haar fototoestel te pakken, komt ze een echtpaar tegen, overduidelijk gehaaste juppen die te laat zijn voor de viering, die nogal onbeleefd mijn vriendin commanderen hen naar de aula te brengen. Nou die vriendin geeft ze "de route" (zo groot is die school niet) en loopt verder naar haar lokaal.
Daar aangekomen ziet ze dat de zakjes strooigoed weg zijn, ze loopt naar de andere lokalen, alles is weg!
Ze had ze zelf net 10 minuten geleden neergezet dus ze snapt er niets van en loopt terug naar de aula om verhaal te halen bij collegas. Daar valt haar oog op het juppenstel, die dus 2 uitpuilende AH boodschappentassen naast zich hebben staan waarin duidelijk de zakjes strooigoed zitten.
Ze ligt snel haar leidingevende in en komen overeen dit even discreet te willen oplossen, dus ze gaan erop af en vragen zachtjes of ze de zakjes strooigoed weer terug mogen.
Gaat die vent dus gewoon een discussie aan!
Serieus, in een overvolle aula waar zijn kind sinterklaas liedjes aan het zingen is gaat hij zeggen dat die pepernoten daar gewoon stonden en dat hij niet inziet waarom die ze niet mee mag nemen...
Uiteindelijk heeft haar leidingevende die tassen gepakt en is weggelopen, en de viering ging gewoon door, op dat moment had ook nog niet iedereen door wat er precies aan de hand was.
Later is ook gebleken dat die vent niet helemaal 100% was, overspannen etc. Maar ik vond het echt een van de meest bizarre dingen ever.
Pepernoten jatten op de sinterklaasviering van je kind...
Zo'n 10 jaar geleden tijdens de studie was een vriendin van mij stage aan het lopen op een basisschool.
Tijdens de Sint viering zouden de kinderen van groep 6 en hoger pepernoten krijgen, omdat er het jaar ervoor ouders opmerkingen hadden over het strooien van pepernoten (ivm met hygiene) zou dit jaar ieder kind een eigen zakje krijgen met strooigoed.
Ok.
Dus zij moet bijna 100 zakje gaan vullen met pepernoten en ik kom haar gezellig even helpen de dag ervoor.
Het volgende is er gebeurt (was er zelf dus niet bij):
De viering zelf met liedjes en whatnot vond plaats in de aula, en de zakjes waren neergezet bij de deuren van de desbetreffende klaslokalen zodat de kinderen bij terugkomst ieder een zakje konden pakken.
Tijdens de viering loopt die vriendin van me even terug naar haar lokaal om haar fototoestel te pakken, komt ze een echtpaar tegen, overduidelijk gehaaste juppen die te laat zijn voor de viering, die nogal onbeleefd mijn vriendin commanderen hen naar de aula te brengen. Nou die vriendin geeft ze "de route" (zo groot is die school niet) en loopt verder naar haar lokaal.
Daar aangekomen ziet ze dat de zakjes strooigoed weg zijn, ze loopt naar de andere lokalen, alles is weg!
Ze had ze zelf net 10 minuten geleden neergezet dus ze snapt er niets van en loopt terug naar de aula om verhaal te halen bij collegas. Daar valt haar oog op het juppenstel, die dus 2 uitpuilende AH boodschappentassen naast zich hebben staan waarin duidelijk de zakjes strooigoed zitten.
Ze ligt snel haar leidingevende in en komen overeen dit even discreet te willen oplossen, dus ze gaan erop af en vragen zachtjes of ze de zakjes strooigoed weer terug mogen.
Gaat die vent dus gewoon een discussie aan!
Serieus, in een overvolle aula waar zijn kind sinterklaas liedjes aan het zingen is gaat hij zeggen dat die pepernoten daar gewoon stonden en dat hij niet inziet waarom die ze niet mee mag nemen...
Uiteindelijk heeft haar leidingevende die tassen gepakt en is weggelopen, en de viering ging gewoon door, op dat moment had ook nog niet iedereen door wat er precies aan de hand was.
Later is ook gebleken dat die vent niet helemaal 100% was, overspannen etc. Maar ik vond het echt een van de meest bizarre dingen ever.
Pepernoten jatten op de sinterklaasviering van je kind...
woensdag 24 oktober 2012 om 14:05
quote:Caribou schreef op 23 oktober 2012 @ 15:47:
[...]
Daar zou je mij niet mee afschrikken hoor, dat is mijn comfort-food.
Met vissticks er bij
Ja, maar je krijgt er wel turbo-aandrijving van. Ok. extra veel uien en knoflook zodat ze zelfs de volgende dag iedereen wegstinken.
Dan speciaal voor die uitvreter restjes invriezen van maaltijden die die persoon vies vind. Die dan snel opwarmen in de magnetron.
Voor de rest die vinden dat je ook gewoon nee kunt zeggen. Daar ben ik het mee eens, maar er zijn altijd mensen die vinden dat als je zelf over voldoende welvaart (tijd of middelen) beschikt dat je dan een verschrikkelijke zeikerd bent. Die je gaan straffen met heel vervelende roddels. Als je een ruime kennissenkring hebt dan kan je niet zomaar nee zeggen. Krijg je NET ALS OP DIT FORUM van die vervelende discussies. Normale mensen accepteren een gewoon nee, maar het gaat om figuren die je niet zomaar kunt uitsluiten zonder een hoop gezeik aan je kont te krijgen. Nou, en die krijgen dan vanzelf deze eter aan hun tafel. Want een opmerking als "Die kan niet zo lekker koken als jij." daar kan je als gastvrouw toch geen nee tegen zeggen?
Ik heb zelf ooit een vriendje gehad waarvan de ouders een - niet zonder reden al vele jaren verstokte- vrijgezel vaak als tafelgenoot vroegen. Die woonde riant, maar had dat geërfd en was niet zo snugger. Had ook vreselijke tafelmanieren.
Ik had mazzel, want hij vond mij leuk en toen hadden ze er geen last van. Het was wel grappig om te horen van jongere broertje wat hij allemaal deed. Nou, zijn ouders wilden dus "ons" bij hem laten intrekken en dan het huis overnemen voor weinig geld.....
(De vader was beroepsmatig soms ook betrokken bij opruimen van boedels van oudere mensen die alleen hadden gewoond. Dan namen ze vaak bepaalde spullen mee waarvan de gever dacht dat het van geen waarde was. Het was de taak van die vader om toe te zien dat de boedel eerlijk verdeeld werd over de nabestaanden. Onder het motto "wat niet weet, wat niet deert" kregen ze dat dan voor de moeite. Zaten soms wel items bij met een waarde van meer dan 100 euro. Van die vondsten die ze bij tussen Kunst en Kitsch wel eens laten zien.)
Ik heb het vriendje ook maar laten schieten, omdat hij de ontvanger van de gulle gaven was. Die deed dan samen op verzoek van vaders een taxatie en vertelden dan niet wat de werkelijke waarde was. Hij was een deskundige verzamelaar.
Verder groetjes allemaal! Ik heb niet alles gelezen, omdat ik maar af en toe een stukje van dit topic lees.
[...]
Daar zou je mij niet mee afschrikken hoor, dat is mijn comfort-food.
Met vissticks er bij
Ja, maar je krijgt er wel turbo-aandrijving van. Ok. extra veel uien en knoflook zodat ze zelfs de volgende dag iedereen wegstinken.
Dan speciaal voor die uitvreter restjes invriezen van maaltijden die die persoon vies vind. Die dan snel opwarmen in de magnetron.
Voor de rest die vinden dat je ook gewoon nee kunt zeggen. Daar ben ik het mee eens, maar er zijn altijd mensen die vinden dat als je zelf over voldoende welvaart (tijd of middelen) beschikt dat je dan een verschrikkelijke zeikerd bent. Die je gaan straffen met heel vervelende roddels. Als je een ruime kennissenkring hebt dan kan je niet zomaar nee zeggen. Krijg je NET ALS OP DIT FORUM van die vervelende discussies. Normale mensen accepteren een gewoon nee, maar het gaat om figuren die je niet zomaar kunt uitsluiten zonder een hoop gezeik aan je kont te krijgen. Nou, en die krijgen dan vanzelf deze eter aan hun tafel. Want een opmerking als "Die kan niet zo lekker koken als jij." daar kan je als gastvrouw toch geen nee tegen zeggen?
Ik heb zelf ooit een vriendje gehad waarvan de ouders een - niet zonder reden al vele jaren verstokte- vrijgezel vaak als tafelgenoot vroegen. Die woonde riant, maar had dat geërfd en was niet zo snugger. Had ook vreselijke tafelmanieren.
Ik had mazzel, want hij vond mij leuk en toen hadden ze er geen last van. Het was wel grappig om te horen van jongere broertje wat hij allemaal deed. Nou, zijn ouders wilden dus "ons" bij hem laten intrekken en dan het huis overnemen voor weinig geld.....
(De vader was beroepsmatig soms ook betrokken bij opruimen van boedels van oudere mensen die alleen hadden gewoond. Dan namen ze vaak bepaalde spullen mee waarvan de gever dacht dat het van geen waarde was. Het was de taak van die vader om toe te zien dat de boedel eerlijk verdeeld werd over de nabestaanden. Onder het motto "wat niet weet, wat niet deert" kregen ze dat dan voor de moeite. Zaten soms wel items bij met een waarde van meer dan 100 euro. Van die vondsten die ze bij tussen Kunst en Kitsch wel eens laten zien.)
Ik heb het vriendje ook maar laten schieten, omdat hij de ontvanger van de gulle gaven was. Die deed dan samen op verzoek van vaders een taxatie en vertelden dan niet wat de werkelijke waarde was. Hij was een deskundige verzamelaar.
Verder groetjes allemaal! Ik heb niet alles gelezen, omdat ik maar af en toe een stukje van dit topic lees.
woensdag 24 oktober 2012 om 14:27
Oh en mijn beste vriendin heeft een vriend en zijn vader werkt bij een bekende kledingwinkel, management functie, en die "koopt" voor iedereen in de familie zijn cadeautjes daar.
Kleding dus, van ondergoed/sokken to jassen, jurken, truien, etc.
Voor elke verjaardag, sint/kerst of andere gelegenheid, geboorte aftstuderen, you name it, je krijgt sokken.
Echt tot op het genante af, ik had er al wat van gehoord, maar bij het feestje van haar bul zag ik haar al benauwd kijken toen de cadeau's tevoorschijnkwamen, en ja hoor, een spijkerbroek en 3 truitjes.
Op je bul.
Iedereen weet het ook, dus het is inmiddels ook gewoon een familiegrap, maar eigelijk is het gewoon heel erg gierig.
Het ergste is eigelijk nog dat hij de spullen niet eens gratis krijgt of tegen korting, maar hij "neemt ze mee".
Ook heeft hij altijd de goede maat, zonder uitzondering, zelfs als je normaal altijd L draagt en hij geeft je een M dan past het, daar heeft hij dan wel weer een goede kijk op.
Dekleding is verder van goede kwaliteit, maar erg basic, zijn geen super hippe dingen ofzo.
Dit is trouwens in het buitenland, dus niet zo bang voor herkenning
Kleding dus, van ondergoed/sokken to jassen, jurken, truien, etc.
Voor elke verjaardag, sint/kerst of andere gelegenheid, geboorte aftstuderen, you name it, je krijgt sokken.
Echt tot op het genante af, ik had er al wat van gehoord, maar bij het feestje van haar bul zag ik haar al benauwd kijken toen de cadeau's tevoorschijnkwamen, en ja hoor, een spijkerbroek en 3 truitjes.
Op je bul.
Iedereen weet het ook, dus het is inmiddels ook gewoon een familiegrap, maar eigelijk is het gewoon heel erg gierig.
Het ergste is eigelijk nog dat hij de spullen niet eens gratis krijgt of tegen korting, maar hij "neemt ze mee".
Ook heeft hij altijd de goede maat, zonder uitzondering, zelfs als je normaal altijd L draagt en hij geeft je een M dan past het, daar heeft hij dan wel weer een goede kijk op.
Dekleding is verder van goede kwaliteit, maar erg basic, zijn geen super hippe dingen ofzo.
Dit is trouwens in het buitenland, dus niet zo bang voor herkenning
woensdag 24 oktober 2012 om 15:20
quote:Holgadepolga schreef op 24 oktober 2012 @ 13:51:
[...]
Ik snap niet zo goed wat het probleem is als er geen eten is zeg je dat toch gewoon? Zeg je: "Sorry joh, je komt precies tijdens etenstijd. Je kunt mee-eten, maar er is niet zoveel. Dus ik weet niet of dat handig is?" Dan gaat diegene waarschijnlijk zelf ook wel weg, als blijkt dat die niks krijgt óf hij vindt het niet erg en bestelt zelf wat.Bij ons mocht vroeger altijd iedereen blijven eten. Mijn moeder zei dan 'ik trek wel een blik sperciebonen open en je moet je gehaktbal (visje/speklapje, wat dan ook) maar door de helft doen'. Ik zie dus ook het probleem niet.
[...]
Ik snap niet zo goed wat het probleem is
als er geen eten is zeg je dat toch gewoon? Zeg je: "Sorry joh, je komt precies tijdens etenstijd. Je kunt mee-eten, maar er is niet zoveel. Dus ik weet niet of dat handig is?" Dan gaat diegene waarschijnlijk zelf ook wel weg, als blijkt dat die niks krijgt óf hij vindt het niet erg en bestelt zelf wat.Bij ons mocht vroeger altijd iedereen blijven eten. Mijn moeder zei dan 'ik trek wel een blik sperciebonen open en je moet je gehaktbal (visje/speklapje, wat dan ook) maar door de helft doen'. Ik zie dus ook het probleem niet.
woensdag 24 oktober 2012 om 16:34
Nog steeds datzelfde voorval?
Ik dacht eigenlijk meer aan eenlingen die je een keer gastvrij hebt onthaald en die dan te pas en te onpas telkens weer langs komen. Die door iedereen zielig gevonden worden totdat die anderen zelf zo'n ongenodigde gast krijgen. Heeft ook een educatieve waarde zonder die persoon rechtstreeks te kwetsen.
Ik dacht eigenlijk meer aan eenlingen die je een keer gastvrij hebt onthaald en die dan te pas en te onpas telkens weer langs komen. Die door iedereen zielig gevonden worden totdat die anderen zelf zo'n ongenodigde gast krijgen. Heeft ook een educatieve waarde zonder die persoon rechtstreeks te kwetsen.
woensdag 24 oktober 2012 om 17:25
quote:[message=13195843,noline]h
Later is ook gebleken dat die vent niet helemaal 100% was, overspannen etc. Maar ik vond het echt een van de meest bizarre dingen ever.
Pepernoten jatten op de sinterklaasviering van je kind...
Jaren geleden hadden we altijd een sinterklaasviering van de duikvereniging. Met de boot voren we dan de 'boot uit Spanje' tegemoet, en ieder kind kreeg een zakje met iets lekkers en een cadeautje. Daarom werd vooraf gevraagd hoeveel kinderen er zouden komen, ouders moesten dat aanmelden. Ook kinderen van kennissen en vrienden van leden waren, mits aangemeld, welkom.
Je zult niet geloven hoeveel ouders de tassen volpropten met 'extra' pakketjes. Sta je daar heel kinderachtig tassen te inspecteren...
Later is ook gebleken dat die vent niet helemaal 100% was, overspannen etc. Maar ik vond het echt een van de meest bizarre dingen ever.
Pepernoten jatten op de sinterklaasviering van je kind...
Jaren geleden hadden we altijd een sinterklaasviering van de duikvereniging. Met de boot voren we dan de 'boot uit Spanje' tegemoet, en ieder kind kreeg een zakje met iets lekkers en een cadeautje. Daarom werd vooraf gevraagd hoeveel kinderen er zouden komen, ouders moesten dat aanmelden. Ook kinderen van kennissen en vrienden van leden waren, mits aangemeld, welkom.
Je zult niet geloven hoeveel ouders de tassen volpropten met 'extra' pakketjes. Sta je daar heel kinderachtig tassen te inspecteren...
woensdag 24 oktober 2012 om 19:43
Collega die altijd met zijn neus voor in de rij staat als er wat te halen valt? Die heb ik ook. Bij ons doe je als je jarig bent een mailtje naar iedereen die je uitnodigt voor koffie met taartjes rond een bepaalde tijd en dan zorg je voor kannen met koffie en thee en taartjes op je afdeling. Die collega staat dan als eerste zijn taartje uit te kiezen en als er wat over is komt hij die dag nog wel een paar keer terug om er eentje te halen want het zou jammer zijn als ze bederven.
Als hij zelf jarig is stuurt hij ook een mail rond maar zet daarin dat er bij de koffieautomaat 'iets lekkers' staat voor zijn verjaardag. En als je dan gaat kijken ligt daar het kleinste doosje Merci met als je pech hebt ook al wit uitgeslagen chocoladereepjes. En als klap op de vuurpijl: 40 mensen mailen en maar 20 reepjes in de doos...
Als hij zelf jarig is stuurt hij ook een mail rond maar zet daarin dat er bij de koffieautomaat 'iets lekkers' staat voor zijn verjaardag. En als je dan gaat kijken ligt daar het kleinste doosje Merci met als je pech hebt ook al wit uitgeslagen chocoladereepjes. En als klap op de vuurpijl: 40 mensen mailen en maar 20 reepjes in de doos...
woensdag 24 oktober 2012 om 20:03
Wat een hilarisch topic!!!
Wat ik 'gierig' vond eas het volgende. Op mijn verjaardag waren mijn vriend en ik naar Lissabon. Tophotel. Heel klein en best chiquedefriemel. Enfin, een restaurant was er niet, maar wel elke ochtend een ontbijtbuffet in de 'bibliotheek'. Twee dingen waren bizar. Op dat buffet stond ook een fles champagne met allemaal glazen erbij. Kon je een glaasje nemen als je wilde. Er zat een duits stel (vijftigers) dat dus elke ochtend gewoon die fles champagne pakte (ipv een glaasje) en die fles dus op hun eigen tafeltje neerzette. Die fles ging gewoon leeg. En niemand durfde natuurlijk naar die tafel te lopen om een glas te nemen van die fles. Ze hadden hem dus toegeeigend.
's middags stond er ook een karaf port met kleine glaasjes. Elke dag een ander soort. Ook die ging van de tray af en op de tafel bij dat stel.
Na het ontbijt ging er rustig hele hooiroken aan croissants, muffins, fruit en beleg mee de rugzak in. Je kon er een weeshuis mee voeden.
Misschien niet 'gierig', op die tas eten na, maar enorm inhalig. Het valt me op dat mensen die gierigheid lijden, ook vaak aan inhaligheid lijden.
Wat ik 'gierig' vond eas het volgende. Op mijn verjaardag waren mijn vriend en ik naar Lissabon. Tophotel. Heel klein en best chiquedefriemel. Enfin, een restaurant was er niet, maar wel elke ochtend een ontbijtbuffet in de 'bibliotheek'. Twee dingen waren bizar. Op dat buffet stond ook een fles champagne met allemaal glazen erbij. Kon je een glaasje nemen als je wilde. Er zat een duits stel (vijftigers) dat dus elke ochtend gewoon die fles champagne pakte (ipv een glaasje) en die fles dus op hun eigen tafeltje neerzette. Die fles ging gewoon leeg. En niemand durfde natuurlijk naar die tafel te lopen om een glas te nemen van die fles. Ze hadden hem dus toegeeigend.
's middags stond er ook een karaf port met kleine glaasjes. Elke dag een ander soort. Ook die ging van de tray af en op de tafel bij dat stel.
Na het ontbijt ging er rustig hele hooiroken aan croissants, muffins, fruit en beleg mee de rugzak in. Je kon er een weeshuis mee voeden.
Misschien niet 'gierig', op die tas eten na, maar enorm inhalig. Het valt me op dat mensen die gierigheid lijden, ook vaak aan inhaligheid lijden.
woensdag 24 oktober 2012 om 23:11
Camomille, dat heb ik inderdaad ook eens gezien in een hotel (fles pakken waar één glaasje eigenlijk de bedoeling was)
Net als van het ontbijtbuffet tássen vol met broodjes en croissants inladen. Dat je 1 croissant overhoudt bij het ontbijt en deze vervolgens meeneemt omdat hij anders niet meer wordt gebruikt, oke... maar ik heb mensen echt een stuk of 10, 12 broodjes in hun handtas zien stoppen.
Net als van het ontbijtbuffet tássen vol met broodjes en croissants inladen. Dat je 1 croissant overhoudt bij het ontbijt en deze vervolgens meeneemt omdat hij anders niet meer wordt gebruikt, oke... maar ik heb mensen echt een stuk of 10, 12 broodjes in hun handtas zien stoppen.
donderdag 25 oktober 2012 om 14:29
quote:NYC schreef op 24 oktober 2012 @ 23:14:
En ook erg vond ik een aantal gasten in Cuba. Ze hebben daar geen Coca-Cola maar een eigen merk. Gasten die echt stampij hebben gemaakt omdat ze per se Coca-Cola moesten en zouden krijgen.Hadden ze toch kunnen weten. In Cuba mag je toch geen Amerikaanse producten importeren?
En ook erg vond ik een aantal gasten in Cuba. Ze hebben daar geen Coca-Cola maar een eigen merk. Gasten die echt stampij hebben gemaakt omdat ze per se Coca-Cola moesten en zouden krijgen.Hadden ze toch kunnen weten. In Cuba mag je toch geen Amerikaanse producten importeren?
donderdag 25 oktober 2012 om 18:23
Oh, ik weet er ook nog een:
Een aantal jaar geleden volgde ik lessen op een taalschool in Spanje. 's Middags gingen we vaak tapas eten in een barretje waar je ze zelf kunt pakken. In elk stuks zit een stokje, en je rekent uiteindelijk af aan de hand van het aantal stokjes op je bord. Heel gezellig etc. Toen we daar een keer zaten met een een heel internationaal gezelschap, zaten er naast ons twee vrouwen van middelbare leeftijd. Nederlandse vrouwen... En ja hoor, toen ze genoeg gegeten hadden gingen, hoppa, de helft van de stokjes gauw in een servet in de handtas. En vervolgens uitgebreid bespreken hoe slim zij wel niet waren, en hoe dom de eigenaar dat hij het zo heeft geregeld (is in Spanje niet ongebruikelijk). Omdat wij onderling alleen Engels en Spaans spraken, hadden ze blijkbaar niet door dat ik ze gewoon kon verstaan. Ik schaamde me dood voor mijn landgenoten....
Een aantal jaar geleden volgde ik lessen op een taalschool in Spanje. 's Middags gingen we vaak tapas eten in een barretje waar je ze zelf kunt pakken. In elk stuks zit een stokje, en je rekent uiteindelijk af aan de hand van het aantal stokjes op je bord. Heel gezellig etc. Toen we daar een keer zaten met een een heel internationaal gezelschap, zaten er naast ons twee vrouwen van middelbare leeftijd. Nederlandse vrouwen... En ja hoor, toen ze genoeg gegeten hadden gingen, hoppa, de helft van de stokjes gauw in een servet in de handtas. En vervolgens uitgebreid bespreken hoe slim zij wel niet waren, en hoe dom de eigenaar dat hij het zo heeft geregeld (is in Spanje niet ongebruikelijk). Omdat wij onderling alleen Engels en Spaans spraken, hadden ze blijkbaar niet door dat ik ze gewoon kon verstaan. Ik schaamde me dood voor mijn landgenoten....
donderdag 25 oktober 2012 om 18:41
Onverwachte eters maakt bij mij niet zo veel uit. Ik roerbak veel of maak chili's en pastasausen. Is snel aan te lengen met extra saus, pot bonen of tomaatjes erbij. Met aardappelen en vlees los is dat iets moeilijker. Ik denk dat het bij veel mensen de schaamte is dat je het dan niet aan kan bieden terwijl het met een beetje crea vaak wel kan.
De collega die nooit trakteert komt me bekend voor. Ik heb ook wel eens een collega gehad die speciaal Bossche bollen in Den bosch ging halen; 40 stuks! Maar het gaat hier om gierig... Ik heb een vriendin die heel besparend is geworden sinds ze met een man is die elke stuiver vier keer omdraait.
De collega die nooit trakteert komt me bekend voor. Ik heb ook wel eens een collega gehad die speciaal Bossche bollen in Den bosch ging halen; 40 stuks! Maar het gaat hier om gierig... Ik heb een vriendin die heel besparend is geworden sinds ze met een man is die elke stuiver vier keer omdraait.
donderdag 25 oktober 2012 om 23:35
Lebee: zeker, en dat had ik ook moeten doen. Maar ik was toen nog te verlegen en durfde het niet.
Later wel eens in de trein trouwens: ik reisde met de laatste trein die voor 9.00 van een groot station vertrok. De volgende ging pas een half uur later, en tja, dat kort je shopdagje zo in hè. Bijna dagelijks wel een groep huisvrouwen die 'helemaal niet wisten dat hun kortingskaart dan nog niet geldig was'. En als de conducteur er in trapte (gelukkig niet altijd), en de coupe uit was: 'Zo meiden, daar hebben we toch mooi weer een kop koffie met gebak verdiend, hahaha'.
Toen heb ik wel eens zo'n vrouw aangesproken om te zeggen dat ik haar dus eigenlijk die kop koffie had gegeven, want ik reisde dagelijks, met abonnement, en betaalde wel gewoon voor mijn (hele) kaartje. En dat de extra kosten van dames als zij dus niet door de NS werden opgevangen maar verdeeld over de forensen die wel gewoon betaalden. Ze waren heel verontwaardigd, maar toen de halve coupe vol forensen me bij viel, krabbelden ze snel terug. Ik denk niet dat die koffie nog zo goed smaakte....
Later wel eens in de trein trouwens: ik reisde met de laatste trein die voor 9.00 van een groot station vertrok. De volgende ging pas een half uur later, en tja, dat kort je shopdagje zo in hè. Bijna dagelijks wel een groep huisvrouwen die 'helemaal niet wisten dat hun kortingskaart dan nog niet geldig was'. En als de conducteur er in trapte (gelukkig niet altijd), en de coupe uit was: 'Zo meiden, daar hebben we toch mooi weer een kop koffie met gebak verdiend, hahaha'.
Toen heb ik wel eens zo'n vrouw aangesproken om te zeggen dat ik haar dus eigenlijk die kop koffie had gegeven, want ik reisde dagelijks, met abonnement, en betaalde wel gewoon voor mijn (hele) kaartje. En dat de extra kosten van dames als zij dus niet door de NS werden opgevangen maar verdeeld over de forensen die wel gewoon betaalden. Ze waren heel verontwaardigd, maar toen de halve coupe vol forensen me bij viel, krabbelden ze snel terug. Ik denk niet dat die koffie nog zo goed smaakte....
vrijdag 26 oktober 2012 om 11:40
quote:nausicaa schreef op 25 oktober 2012 @ 23:35:
Lebee: zeker, en dat had ik ook moeten doen. Maar ik was toen nog te verlegen en durfde het niet.
Later wel eens in de trein trouwens: ik reisde met de laatste trein die voor 9.00 van een groot station vertrok. De volgende ging pas een half uur later, en tja, dat kort je shopdagje zo in hè. Bijna dagelijks wel een groep huisvrouwen die 'helemaal niet wisten dat hun kortingskaart dan nog niet geldig was'. En als de conducteur er in trapte (gelukkig niet altijd), en de coupe uit was: 'Zo meiden, daar hebben we toch mooi weer een kop koffie met gebak verdiend, hahaha'.
Toen heb ik wel eens zo'n vrouw aangesproken om te zeggen dat ik haar dus eigenlijk die kop koffie had gegeven, want ik reisde dagelijks, met abonnement, en betaalde wel gewoon voor mijn (hele) kaartje. En dat de extra kosten van dames als zij dus niet door de NS werden opgevangen maar verdeeld over de forensen die wel gewoon betaalden. Ze waren heel verontwaardigd, maar toen de halve coupe vol forensen me bij viel, krabbelden ze snel terug. Ik denk niet dat die koffie nog zo goed smaakte....
Lebee: zeker, en dat had ik ook moeten doen. Maar ik was toen nog te verlegen en durfde het niet.
Later wel eens in de trein trouwens: ik reisde met de laatste trein die voor 9.00 van een groot station vertrok. De volgende ging pas een half uur later, en tja, dat kort je shopdagje zo in hè. Bijna dagelijks wel een groep huisvrouwen die 'helemaal niet wisten dat hun kortingskaart dan nog niet geldig was'. En als de conducteur er in trapte (gelukkig niet altijd), en de coupe uit was: 'Zo meiden, daar hebben we toch mooi weer een kop koffie met gebak verdiend, hahaha'.
Toen heb ik wel eens zo'n vrouw aangesproken om te zeggen dat ik haar dus eigenlijk die kop koffie had gegeven, want ik reisde dagelijks, met abonnement, en betaalde wel gewoon voor mijn (hele) kaartje. En dat de extra kosten van dames als zij dus niet door de NS werden opgevangen maar verdeeld over de forensen die wel gewoon betaalden. Ze waren heel verontwaardigd, maar toen de halve coupe vol forensen me bij viel, krabbelden ze snel terug. Ik denk niet dat die koffie nog zo goed smaakte....
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 27 oktober 2012 om 19:27
zondag 28 oktober 2012 om 11:54
Haha echt een super leuke topic!
Jammer genoeg heb ik zelf niet zulke dramatische verhalen, maar wel een grappige over mijn moeder. Gaat niet zozeer om de gierigheid, maar het is wel een voorbeeld van extreme zuinigheid.
Als mijn moeder boodschappen gaat doen, rekent ze in haar hoofd op welk bedrag ze precies zit. Maar dan ook echt precies. Als het bedrag eindigt op een 3 of 4 (dus bijvoorbeeld 6,63 of 6,64) dan koopt ze er nog wat bij zodat het bedrag eindigt op een 1 of 2 (dus bijvoorbeeld 6,61 of 6,62). Verklaring: 63 en 64 cent zullen naar boven worden afgerond, 61 en 62 cent zullen naar beneden worden afgerond. Ze betaalt contant.
Vind het zelf wel heel erg grappig, ik zou het zelf niet kunnen
Hoewel het ergens ook heel zielig is, omdat ze als kind in armoede heeft geleefd (echte armoede als in simpelweg veel te weinig eten hebben, honger hebben, op je 15e al moeten werken om het huishouden draaiende te houden etc. - ze komt uit het buitenland)
Jammer genoeg heb ik zelf niet zulke dramatische verhalen, maar wel een grappige over mijn moeder. Gaat niet zozeer om de gierigheid, maar het is wel een voorbeeld van extreme zuinigheid.
Als mijn moeder boodschappen gaat doen, rekent ze in haar hoofd op welk bedrag ze precies zit. Maar dan ook echt precies. Als het bedrag eindigt op een 3 of 4 (dus bijvoorbeeld 6,63 of 6,64) dan koopt ze er nog wat bij zodat het bedrag eindigt op een 1 of 2 (dus bijvoorbeeld 6,61 of 6,62). Verklaring: 63 en 64 cent zullen naar boven worden afgerond, 61 en 62 cent zullen naar beneden worden afgerond. Ze betaalt contant.
Vind het zelf wel heel erg grappig, ik zou het zelf niet kunnen
Hoewel het ergens ook heel zielig is, omdat ze als kind in armoede heeft geleefd (echte armoede als in simpelweg veel te weinig eten hebben, honger hebben, op je 15e al moeten werken om het huishouden draaiende te houden etc. - ze komt uit het buitenland)
