Onvoorstelbare gierige acties II

Tip voor je moeder om geld te besparen: als het eindigt op 1 of 2 contant betalen, als het eindigt op 3 of 4 pinnen.

Hoeft ze niks extra's te kopen, scheelt ook weer geld.

De stiefoma van mijn vriend is ook gierig, vraagt bij elke verjaardag of zij een extra taartje mee mag nemen etc. Op een barbecue stond ze zelfs met een plastic bakje (van huis meegenomen) het vlees in te laden terwijl mensen nog aan het eten waren! Maar het allerergste: toen mijn vriend klein was kreeg hij voor zijn verjaardag een incompleet gezelschapsspel..

Deze heb ik van een goede vriend van mij.



Hij zit bij defensie, en toen hij daar in dienst kwam was hij nog jong en had geen eigen auto. Net als een aantal andere jongens. Gelukkig was een van zijn oudere collega's die uit de buurt kwam zo goed om hem, samen met twee anderen die ook uit de buurt kwamen, een lift aan te bieden naar de kazerne. Ze mochten elke dag meerijden als ze wilden. En dat voor het luttele bedrag van negen euro per persoon - enkele rit. Zijn beredenatie: een treinkaartje kostte 10 euro enkele reis. Zo waren ze én goedkoper uit én ze hadden comfortabeler vervoer.



Mijn vriend bedankte hier vriendelijk voor en heeft kort daarop een eigen autootje aangeschaft. Die andere twee zijn wel op het aanbod ingegaan. Echt ongelofelijk.

De rit bedroeg overigens zo'n 80 km enkele reis. De man in kwestie was een volwassen vent van middelbare leeftijd.

Dit topic is een mooie gelegenheid om jullie iets voor te leggen waar ik al een tijdje mee zit. Ik weet niet wie in dit verhaal nu zozeer gierig is, vriendin of ik.



Ruim 2 jaar geleden was ik op bezoek bij een vriendin die in het buitenland woont. We hebben een middag gewinkeld, waarbij zij veel kocht en ik niet, omdat ik niets leuks tegenkwam. 's Avonds zou er een bijzonder feest zijn, dus daar gingen we heen. Onderweg moest vriendin langs de pinautomaat, omdat ze al haar chash die middag had uitgegeven. Ik wachtte buiten, ze kwam al vrij snel terug zonder geld en een beetje verbouwereerd: er stond nog maar een paar Euro op haar rekening en dat had ze niet verwacht. Dat betekende niet alleen dat ze geen geld had om naar het feest te gaan, maar ook dat ze de rest van de maand niet door zou kunnen komen - nog ruim een week.



Omdat ik nog wel genoeg geld had (niet veel, wel genoeg), bood ik aan om haar een bedrag te lenen om de rest van de maand mee door te komen, en vroeg hoeveel ze nodig zou hebben. Dat was het equivalent van 170 Euro in de lokale valuta. Ik heb dat bedrag gepind en aan haar gegeven. Ze zei een aantal keer dat ik het binnen 2 weken terug zou krijgen, dan zou haar salaris worden gestort. Ik zei dat het geen haast had, en we hebben verder een leuke avond gehad op dat feest.



De volgende dag vertrok ik, en op het vliegveld drukte ze me weer op het hart dat ik het echt zo snel mogelijk terug zou krijgen. Vervolgens heb ik weken niets van haar gehoord. Ik heb er eerst niet om gevraagd, totdat het wel erg lang duurde. Toen heb ik in een e-mail die ik niet speciaal daarom stuurde, kort gevraagd wanneer ik het terug kon verwachten. Zonder daar druk achter te zetten, maar met de boodschap dat ik het op prijs zou stellen te weten wanneer. Het was toch wel zoveel geld dat ik het zelf goed kon gebruiken. Daarop kreeg ik geen concrete reactie.



Enige tijd later had ik ineens een vreemd bedrag (ik weet niet meer precies hoeveel, zeg dat het ¤112,70 was) op mijn bankrekening bijgeschreven, afkomstig van de zus van vriendin. Zonder enige uitleg of wat dan ook. Ik heb zus daarop via e-mail bedankt voor het storten en gevraagd waar dit bedrag op gebaseerd was. Zus wist van niets, die had alleen de instructie gekregen om dat bedrag in Euro's naar mij over te maken. Zelf had ze het in de lokale valuta van vriendin gekregen toen ze haar opzocht in het buitenland. Daarop heb ik vriendin per e-mail bedankt voor het storten, en gevraagd waarom de rest van het bedrag niet was gestort, of wanneer ik het kon verwachten.



Daarbij heb ik aangegeven dat het geen haast had, maar dat ik wat duidelijkheid wel zou waarderen. Daarop kreeg ik een half antwoord, en daarna heb ik niets meer van haar vernomen. Ik geloof dat ik er daarna nog 1 of 2 keer bij haar op terug ben gekomen (alles via internet, omdat ze nu eenmaal in het buitenland woont), maar ik heb nooit meer iets van haar gehoord. Daarna heb ik het laten rusten wegens het de moeite niet waard vinden, maar heb ook niet meer voor de gezelligheid contact met haar opgenomen. Van haar kant is er sinds toen ook nooit meer enige toenadering geweest.



Voor mij is 170 Euro niet zoveel dat ik zonder niet rond kan komen, maar wel zoveel dat het toch heel wat is om het uit te lenen. Als ik het pas laat terug zou krijgen omdat degene aan wie ik het leen erg krap zit dan is dat prima, maar dan zou enige uitleg wel op zijn plaats zijn. Als ik vervolgens zonder enig bericht slechts een deel terug krijg, en om uitleg vraag, waarna ik niets meer hoor, is dat wellicht niet onvoorstelbaar gierig, maar toch minstens erg teleurstellend? Of heb ik zelf teveel gezeurd om 'slechts' zo’n 60 Euro?

Ik vind dat je gelijk heb! Wat zijn sommige mensen soms zo zielig om hele vriendschappen te verpesten voor een paar stomme euro's ( jou 'vriendin' dan) ze had het gewoon moeten geven of zeggen dat t niet lukt, en dan wanneer wel!

Schandalig van die vriendin! Je helpt iemand en vervolgens word je besodemieterd.

Ik zou haar eerst elke week een herinnering mailen, daarna om de paar dagen en als je dan nog niks gehoord hebt, elke dag.

Behoorlijk lullig ja, ik zou haar ook achter de vodden gaan zitten. Zoiets flik je gewoon niet.

@misskatie: werkte je vrijwel op het station van Utrecht? Dan wel ja.

nee molly_bolt...dus niet...

quote:huurdertje1981 schreef op 24 oktober 2012 @ 13:54:

Nu de sint er al weer "bijna" is moest ik aan deze denken:

Zo'n 10 jaar geleden tijdens de studie was een vriendin van mij stage aan het lopen op een basisschool.

Tijdens de Sint viering zouden de kinderen van groep 6 en hoger pepernoten krijgen, omdat er het jaar ervoor ouders opmerkingen hadden over het strooien van pepernoten (ivm met hygiene) zou dit jaar ieder kind een eigen zakje krijgen met strooigoed.

Ok.

Dus zij moet bijna 100 zakje gaan vullen met pepernoten en ik kom haar gezellig even helpen de dag ervoor.

Het volgende is er gebeurt (was er zelf dus niet bij):



De viering zelf met liedjes en whatnot vond plaats in de aula, en de zakjes waren neergezet bij de deuren van de desbetreffende klaslokalen zodat de kinderen bij terugkomst ieder een zakje konden pakken.

Tijdens de viering loopt die vriendin van me even terug naar haar lokaal om haar fototoestel te pakken, komt ze een echtpaar tegen, overduidelijk gehaaste juppen die te laat zijn voor de viering, die nogal onbeleefd mijn vriendin commanderen hen naar de aula te brengen. Nou die vriendin geeft ze "de route" (zo groot is die school niet) en loopt verder naar haar lokaal.



Daar aangekomen ziet ze dat de zakjes strooigoed weg zijn, ze loopt naar de andere lokalen, alles is weg!

Ze had ze zelf net 10 minuten geleden neergezet dus ze snapt er niets van en loopt terug naar de aula om verhaal te halen bij collegas. Daar valt haar oog op het juppenstel, die dus 2 uitpuilende AH boodschappentassen naast zich hebben staan waarin duidelijk de zakjes strooigoed zitten.

Ze ligt snel haar leidingevende in en komen overeen dit even discreet te willen oplossen, dus ze gaan erop af en vragen zachtjes of ze de zakjes strooigoed weer terug mogen.

Gaat die vent dus gewoon een discussie aan!

Serieus, in een overvolle aula waar zijn kind sinterklaas liedjes aan het zingen is gaat hij zeggen dat die pepernoten daar gewoon stonden en dat hij niet inziet waarom die ze niet mee mag nemen...



Uiteindelijk heeft haar leidingevende die tassen gepakt en is weggelopen, en de viering ging gewoon door, op dat moment had ook nog niet iedereen door wat er precies aan de hand was.



Later is ook gebleken dat die vent niet helemaal 100% was, overspannen etc. Maar ik vond het echt een van de meest bizarre dingen ever.

Pepernoten jatten op de sinterklaasviering van je kind...



OMG

Bizar

quote:yasuko schreef op 30 oktober 2012 @ 15:49:

Schandalig van die vriendin! Je helpt iemand en vervolgens word je besodemieterd.

Ik zou haar eerst elke week een herinnering mailen, daarna om de paar dagen en als je dan nog niks gehoord hebt, elke dag.En vervolgens ieder uur van de dag

Ik had ook iemand in de vriendengroep, die elke dag bij ons(studentenhuis met vriendinnen) langskwam, omdat ons huis een beetje de ontmoetingsplek was voor de hele vriendengroep. Iedereen(en hij dus ook) pakte dan gewoon cola of wat dan ook uit de koelkast en als er chips of koekjes op tafel stonden, nam hij daar ook lekker van. Natuurlijk was hij ook vaak degene die zo'n zak dan openmaakte. Allemaal prima, dat deed iedereen, alleen het verschil met hem, was dat als we bij de andere vrienden thuiskwamen we daar ook mochten pakken wat we wilden.



Bij hem natuurlijk niet. Hij had een eigen cola, wijn en sterkedrank fles en zijn huisgenoot had zijn eigen. De voorletter van beide namen gemarkeerd met stift op de flessen. Pakte we dan per ongeluk zijn fles, dan kregen we gezeur of we niet de fles van de huisgenoot konden pakken. Hij is daar zelfs een keer boos om geworden, omdat 1 van de vriendinnen specifiek met de huisgenoot had afgesproken en per ongeluk de verkeerde fles pakte.



Toen we daar bij hun thuis een keer filmavondje hielden belde hij mij van tevoren op met de volgende vraag: 'zou jij een fles cola mee kunnen nemen, dan wil ik eventueel wel de helft betalen ervan.' Dat zou dus 50 cent zijn. Nou had ik in de eerste instantie gewoon die fles meegenomen, maar door dat rare voorstel heb ik ook daadwerkelijk de helft teruggevraagd. Dat kreeg ik, in allemaal kleine muntjes, die ik uiteindelijk heb laten liggen op tafel, omdat ik het te sneu voor woorden vond.



Dit was het toppunt, maar eigenlijk waren er elke week wel ergernissen, die uiteindelijk grappig werden, omdat iedereen hem doorkreeg.

- nooit eten bestellen in cafe, maar dan wel mee-eten van wat wij bestelden

- altijd als je aankwam lopen met een broodje oid: oooh lekker, wat is dat (zodat je wel moest zeggen: proeven?)

- bier meedrinken in het tempo van de groep en dan achteraf zeggen: ja maar die hebben jullie voor mij besteld, die wou ik helemaal niet

- nog veel meer, maar dan wordt het TE herkenbaar



Verder was het een hele leuke lieve jongen, maar zo'n eigenschap siert je toch niet...

quote:Twisted schreef op 30 oktober 2012 @ 20:35:

[...]





En vervolgens ieder uur van de dag







Doen TO, gewoon via de copy-paste.

Ik heb het weleens gedaan bij een waterleidingbedrijf.

Ik kreeg alsmaar mijn geld niet terug.

Eerst af en toe een mailtje, daar werd nooit op gereageerd, en toen elke dag. Ik begon daar mijn dag mee, haha.

Het duurde niet lang of daar kwam een reactie (en de poen).

@blurred: verbleef je bij haar in huis? En heeft ze daar wat voor gekregen? Anders zou het zomaar kunnen dat ze het gezien heeft als een kleinigheidje voor het verblijf daar (want ik vind het niet meer dan normaal dat je er iets voor geeft als je in iemands huis vakantie komt vieren). Echter, de communicatie zou dan alsnog bagger zijn van haar kant vandaan, en dat is écht niet netjes. Je weet trouwens zeker dat het 170 euro was en niet 112,70? Waarom anders zo'n raar bedrag overmaken zou je denken.

quote:yasuko schreef op 31 oktober 2012 @ 06:53:

[...]









Doen TO, gewoon via de copy-paste.

Ik heb het weleens gedaan bij een waterleidingbedrijf.

Ik kreeg alsmaar mijn geld niet terug.

Eerst af en toe een mailtje, daar werd nooit op gereageerd, en toen elke dag. Ik begon daar mijn dag mee, haha.

Het duurde niet lang of daar kwam een reactie (en de poen).



voordat we massaal aan de e-mail gingen heb ik zo wel eens de tip gehoord om wanbetalers op de volgende manier achter de vodden te zitten per fax:

Je stuurt een fax met de vraag wanneer bedrag X betaald gaat worden.

Later stuur je dezelfde vraag opnieuw maar met de toevoeging dat je al eerder een fax hebt gestuurd en dat je die voor de volledigheid bijvoegt.

Bij geen betaling stuur je weer een fax, maar nu met 2 bijlages

dan 3 bijlages, 4 bijlages etc etc. Totdat de fax bij de ontvanger compleet dichtslibt met jouw aanmaningen en het faxpapier er wel erg hard doorheen gaat

quote:beertje87 schreef op 31 oktober 2012 @ 09:21:

@blurred: verbleef je bij haar in huis? En heeft ze daar wat voor gekregen? Anders zou het zomaar kunnen dat ze het gezien heeft als een kleinigheidje voor het verblijf daar (want ik vind het niet meer dan normaal dat je er iets voor geeft als je in iemands huis vakantie komt vieren). Echter, de communicatie zou dan alsnog bagger zijn van haar kant vandaan, en dat is écht niet netjes. Je weet trouwens zeker dat het 170 euro was en niet 112,70? Waarom anders zo'n raar bedrag overmaken zou je denken.



Ik heb ook een vriendin in het buitenland wonen, maar als zij een weekje of paar daagjes komt logeren, dan wil ik daar geen geld voor. Dat vind ik niet normaal.

Raar ook, hoe zou ik dat moeten berekenen?

Het gaat over en weer trouwens, ik logeer daar ook.

quote:beertje87 schreef op 31 oktober 2012 @ 09:21:

@blurred: verbleef je bij haar in huis? En heeft ze daar wat voor gekregen? Anders zou het zomaar kunnen dat ze het gezien heeft als een kleinigheidje voor het verblijf daar (want ik vind het niet meer dan normaal dat je er iets voor geeft als je in iemands huis vakantie komt vieren). Echter, de communicatie zou dan alsnog bagger zijn van haar kant vandaan, en dat is écht niet netjes. Je weet trouwens zeker dat het 170 euro was en niet 112,70? Waarom anders zo'n raar bedrag overmaken zou je denken.Ik vind het ook raar bedrag. Ik bedoel, zij heeft paar keer gezegd dat ze het je terug zou geven en bedankte ervoor. Lijkt me vreemd dat ze je gewoon een deel overmaakt. Of een misverstand ivm valuta of zo?

@beertje87: Ik verbleef inderdaad bij haar thuis, in totaal twee nachten. Daar heb ik niet voor betaald (zou ik ook niet willen als iemand bij mij verbleef), maar heb wel een aantal (dure) tijdschriften uit NL voor haar meegenomen, en een leuk (niet al te onprijzig) kadootje.



@ dash2in1: Ik denk dat zij een rond bedrag in de lokale valuta aan haar zus heeft gegeven, dat die dat heeft omgerekend naar Euro's en het precieze bedrag in Euro's naar mij heeft overgemaakt.



Ik weet heel zeker dat het bedrag van 170 Euro klopt, dat is namelijk ook nog via e-mail gecommuniceerd. Ze had dan wel geprotesteerd als het werkelijk stukken lager was geweest. Wellicht heeft ze het niet in één keer op kunnen hoesten en dat is geen probleem, maar dan had ik dat gewoon graag even gehoord. Mocht er een misverstand geweest zijn over de hoogte van het bedrag, dan had ze aan kunnen geven dat ze dacht dat het volledig was voldaan, toen ik vroeg waar de rest bleef.



Voor mij is er verder helemaal niet meer op terugkomen min of meer een 'bewijs' dat ze het niet van plan was terug te betalen. Misschien vind ze het gierig dat ik er een aantal keer om heb gevraagd, maar dan nog. Wellicht weet ze ook heel goed dat ik niet blijf vragen om een bedrag van ca. 60 Euro maar de eer liever aan mezelf houd.



Nu ik die laatste term zo opschrijf besef ik dat ik de eer hier niet zozeer aan mezelf houd, maar niet moeilijk wil doen om geld. Waarom ligt dat voor veel mensen (blijkt ook uit dit topic) toch zo gevoelig?



Bedankt voor de reacties in ieder geval. Dat geeft wat bevestiging, maar ook stof tot nadenken/reflecteren!

quote:nonaimee schreef op 19 oktober 2012 @ 19:21:

Een vriendin vroeg een keer rond half 5 smiddags of ik langskwam. Prima ik kwam wel. Rond 6en ging ze koken en ik zat met dr vriend nog op het balkon. Opgeve moment roept ze het eten is klaar wy naar binnen. Heeft ze 2 borden klaargezet en verdeeld ze de hele inhoud over die 2 borden. Ik zat erbij en dacht echt meeeeeeen jij dit? Niet vragen van wil je ook een hapje of anders iemand niet uitnodigen net voor het eten. En zo heeft ze wel vaker van die gierige acties



\

Waarom zeg je dan niks? He tis toch je vriendin?



Dat begrijp ik nou nooit, dat men zn scheur niet open trekt... Maar wel de verhalen opdissen hier bijvoorbeeld..

Blurred, je hebt recht op dat geld en mag volgens mij best wat brutaler zijn als ik dat zo lees. Misschien een tip, zet iets op haar facebookpagina. Gewoon. 'Hoi X, ik krijg nog steeds 60 euro van je, laat je even weten wanneer je dit overmaakt?' Vaak helpt dat! Laat iedereen maar weten wat voor gierigaard het is. Nu kan ze je gemakkelijk negeren.

Ik heb overigens een situatie waar ik me niet veel raad mee weet hoe te reageren. Mijn vader zie en spreek ik door zijn verblijf in het buitenland niet veel en in een brief had hij geschreven dat hij per kind 100 euro had meegegeven aan mijn zus. Zij is erg op de centen. Nu is zij al 3 keer het afgelopen jaar bij mij geweest en ze begint er nooit over. Ik weet ook niet zo goed hoe ik het bespreekbaar moet maken omdat ze heel snel in de verdediging springt. Vind het zo raar en heb geen zin in familieruzie.

quote:Molly_Bolt schreef op 31 oktober 2012 @ 17:58:

Ik heb overigens een situatie waar ik me niet veel raad mee weet hoe te reageren. Mijn vader zie en spreek ik door zijn verblijf in het buitenland niet veel en in een brief had hij geschreven dat hij per kind 100 euro had meegegeven aan mijn zus. Zij is erg op de centen. Nu is zij al 3 keer het afgelopen jaar bij mij geweest en ze begint er nooit over. Ik weet ook niet zo goed hoe ik het bespreekbaar moet maken omdat ze heel snel in de verdediging springt. Vind het zo raar en heb geen zin in familieruzie. Door middel van een email eens het onderwerp aansnijden? Houdt je wat afstand en kan je zus nadenken alvorens jou te antwoorden. Zulke dingen zijn niet makkelijk, zeker niet als het familie betreft, maar besef wel dat jij gewoon eerlijk bent en iets vraagt. zou geen ruzie van moten komen.

Maar zei je niets tegen je vader dan? Dat je nooit wat gekregen hebt van je zus? Hij vroeg zich ws af waarom er nooit een bedankje was gekomen van je.

Daar zit ik nu ook heel erg mee... Ik krijg of ruzie met mijn zus (als ik het haar vraag), of ruzie met mijn zus en mijn vader (als hij gaat vragen en alles uitkomt). Ik vond het zo moeilijk omdat het geld was en geen cadeau maar als ik er nu aan denk, vind ik wel dat het uitgezocht moet worden.



Ja, bij mij in de familie komen om dit soort dingen juist geheid ruzie. Ik laat daarom al jaren de kerstviering al aan me voorbij gaan. Mijn man schrok zich de eerste keer dood toen hij bij mij thuis kwam; de discussies die keiharde ruzies worden, dan roept stiefmams dat we gaan eten en bij het toetje wordt er nog niet met borden gesmeten. Ik en mijn man zaten mekaar dan echt aan te kijken en stapten dan maar op ook al hadden we helemaal geen deel aan de ruzie. Het is ook heel moeilijk om rustig te blijven als bij zo'n ruzie oude koeien uit de sloot worden gehaald en je overal van beschuldigd wordt. Zou zo een script voor een Festen-achtige film kunnen zijn.