
Oude liefde roest niet?
dinsdag 29 april 2008 om 19:51
Moet even mijn verhaal kwijt. Ongeveer 2jaar terug zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan, omdat het op dat moment gewoon weg niet werkte (lang verhaal)..hoewel we wel gek op elkaar waren. Het was meer alsof we er toen niet aan toe waren...ik heb daar wel een aardige klap van gekregen, vooral ook omdat het de eerste keer was dat ik echt helemaal gek van iemand was. Heb haar daarna ook ongeveer een jaartje amper gesproken of gezien, wat best lastig was omdat we allebei met dezelfde vriendengroep omgaan.
Sinds een jaar hebben we echter weer leuk contact, af en toe zagen we elkaar bij vrienden of belden we met elkaar. Ook had zowel ik als zij weer een nieuwe relatie, wat inmiddels voor beide niet meer geldt. Ik begon haar eindelijk als een goede vriendin te zien, al had en heb ik nog wel altijd een zwak voor haar.
Afgelopen weekend hadden wij weer een afspraak met onze vriendengroep waar iedereen bij was, en gingen we 's avonds stappen. Maar toen ging het mis, op een gegeven moment bleven we nog maar met zijn tweeën over en zaten we weer ouderwets te flirten en herinneringen op te halen...niets aan de hand zou je zeggen.
Toen ben ik met haar meegelopen naar haar auto (ik was zelf met de fiets) en hebben we nog lange tijd staan praten en lol gehad, ook over onze tijd samen...toen viel plotseling het gesprek stil en kwam er een enorme spanning opzetten (zo eentje bij een date wanneer je weet dat je moet gaan zoenen anders gaat het niet werken)...en ja hoor daar gingen we dan ook. Althans, het scheelde weinig. Ik kon me nog net op tijd inhouden en zei dat het niet zo'n goed idee was en we hebben afscheid genomen...
Maar nu pieker ik mezelf suf, ben continu aan het denken hoe het is om haar weer te zoenen, aan te raken enzovoort. En hier baal ik best van, omdat ik haar dus eindelijk zag als een goede vriendin. Maar er heerst nu eenmaal altijd een soort spanning als wij bij elkaar zijn. Ik zit nu een beetje in dubio wat te doen, moet ik weer iets gaan proberen of moet ik het gewoon laten voor wat het is?
Is er iemand die hier ook mee te maken heeft gehad en/of advies heeft?
Sinds een jaar hebben we echter weer leuk contact, af en toe zagen we elkaar bij vrienden of belden we met elkaar. Ook had zowel ik als zij weer een nieuwe relatie, wat inmiddels voor beide niet meer geldt. Ik begon haar eindelijk als een goede vriendin te zien, al had en heb ik nog wel altijd een zwak voor haar.
Afgelopen weekend hadden wij weer een afspraak met onze vriendengroep waar iedereen bij was, en gingen we 's avonds stappen. Maar toen ging het mis, op een gegeven moment bleven we nog maar met zijn tweeën over en zaten we weer ouderwets te flirten en herinneringen op te halen...niets aan de hand zou je zeggen.
Toen ben ik met haar meegelopen naar haar auto (ik was zelf met de fiets) en hebben we nog lange tijd staan praten en lol gehad, ook over onze tijd samen...toen viel plotseling het gesprek stil en kwam er een enorme spanning opzetten (zo eentje bij een date wanneer je weet dat je moet gaan zoenen anders gaat het niet werken)...en ja hoor daar gingen we dan ook. Althans, het scheelde weinig. Ik kon me nog net op tijd inhouden en zei dat het niet zo'n goed idee was en we hebben afscheid genomen...
Maar nu pieker ik mezelf suf, ben continu aan het denken hoe het is om haar weer te zoenen, aan te raken enzovoort. En hier baal ik best van, omdat ik haar dus eindelijk zag als een goede vriendin. Maar er heerst nu eenmaal altijd een soort spanning als wij bij elkaar zijn. Ik zit nu een beetje in dubio wat te doen, moet ik weer iets gaan proberen of moet ik het gewoon laten voor wat het is?
Is er iemand die hier ook mee te maken heeft gehad en/of advies heeft?
dinsdag 29 april 2008 om 21:19
woensdag 30 april 2008 om 10:31
Ja, ik heb het gevoeld dat er op dit moment een engeltje links en een duiveltje rechts op mijn schouder zitten die allebei willen winnen...de reden waarom het toen uit is gegaan is dat zij niet lekker in haar vel zat vanwege bepaalde situaties en mij daar een beetje in meesleurde. Nu zijn we dus 2jaar verder en is de hele situatie ook anders, ze is gelukkig met wie ze is en wat ze doet, dat is het grote verschil met eerst.
Maarja aan de andere kant, ik heb geen zin om op mijn bek te gaan en haar misschien helemaal te verliezen als vriendin, daarvoor is ze mij te dierbaar...
Maarja aan de andere kant, ik heb geen zin om op mijn bek te gaan en haar misschien helemaal te verliezen als vriendin, daarvoor is ze mij te dierbaar...