Vriendin met lak aan afspraken.

Beste forumsters,



Ik heb een probleem met mijn huidige vriendin, aangezien hier veel vrouwen zijn, denk ik dat er misschien vrouwen zijn die haar motieven begrijpen.



Ik heb al eens wat op de baby-pijler geschreven: ik heb een vriendin met een vurige kinderwens. Ikzelf ben niet met kinderen bezig, maar ik sluit ook niet uit dat ik ooit kinderen zou willen. Maar nu is het er niet.

Onze relatie had een breuk in november. Van mei tot en met november hadden we een rommelige relatie waarbij ze op allerlei onbenullige slakken zout legde. Wel hadden we heerlijke, stomende seks met elkaar. Na 13 van deze flutruzies was ik het zat, en stopte ermee. Vreemd genoeg was het na deze breuk veel leuker. De verwijten verdwenen en we kregen leuke (telefonische) gesprekken, een paar keer vreeën we met elkaar. Ik dacht de relatie van mijn dromen te hebben gevonden, maar de seks kwam later op een laag pitje te staan.

Ik heb me tegenover haar wel eens uitgelaten dat we het aan de telefoon heel gezellig hebben, maar qua passie we in een dip zitten. Ze stak niet onder stoelen of banken dat mijn afwezige kinderwens haar passie had gedoofd, en dat ze zich afvraagt of ze niet met een andere man verder moet. Ik vind dat raar: liefde komt bij mij op nummer 1, en vanuit dat gevoel ga ik naar oplossingen in een relatie zoeken. Ik heb haar gezegd dat ik pas kinderen wil als we goed kunnen samenwonen en dat ze ook een steun is in een relatie. Ze had heel vaak erg recreatieve ideeën over wat leuk en goed was. Uit eten gaan, haar verwennen met lekkere hapjes, dat was leuk. Maar een paar deuren schilderen deden we niet (alhoewel ik vandaag hoorde dat ze met een vriend wel haar huis gaat verven, dat had ik nou samen ook een goed idee gevonden).

Nu gebeuren er de laatste tijd rare zaken qua afspraken. Als ik met haar wil afspreken, maakt ze afspraken "onder voorbehoud", wat er al een paar keer op neergekomen is dat ze op die dag (meestal een zondag) volstrekt (telefonisch) onbereikbaar is, en pas de volgende dag met een verhaal op de proppen komt: een vriendin kwam op de intensive care terecht, de hele zondag was ze depri, ze was bij een vriendin gebleven na een avond vol alcoholische versnaperingen en had haar telefoon uitgezet. Vul maar in. En ik maar wachten...

Nu heb ik al gezegd: Joh, als je er geen zin meer in hebt, zeg het dan, dan zetten we er een punt achter. Maar nou komt het gekke: dat doet ze dus niet! Het blijft gezellig tijdens gesprekken, heel soms komt ze, ze laat weten dat ze graag moeder wil worden en dat ze had gehoopt dat ik graag vader wil worden, etcetera.

Ik weet niet zo goed wat ik nou moet. Ik kan me voorstellen dat je zegt: stoppen met deze dame met haar vage afspraken, maar mijn verliefdheid heeft me ervan weerhouden dat te doen, alhoewel ik wel bijna zo ver ben.



Mijn vraag is dus: waarom houdt ze me aan het lijntje qua afspraken, en wat vinden jullie hiervan? Hoe leer ik haar mij met respect te behandelen?

Dat met die vriendin op de IC kan kloppen, het verhaal was uiterst gedetailleerd, maar wat niet klopte was mij niet te bellen dat ze niet kwam.

Op mij komt ze niet depri over, maar het is wel zo dat ooit de diagnose borderline gesteld was, jaren geleden. Toen heb ik haar ook gekend, en ze is sindsdien enorm opgeknapt, maar ze klaagde wel dat ze zich somber voelde de laatste week.

quote:Mac76 schreef op 02 mei 2008 @ 20:38:

Goh wat fijn dat je ondanks die diagnose toch nog voor haar wil gaan. Ik heb wat andere probleempjes die ik voor mijn huidige vriendje toch min of meer moet verbergen, dwz ik kan er niet over praten.





Huh? Ik had niet het gevoel dat ik mezelf opofferde hoor. Het was een heel natuurlijk gevoel om dol op haar te zijn, kostte me geen moment moeite.

Wat verberg je voor je vriend? Dat is toch niet om vol te houden? Ik vind toch op zijn minst dat je jezelf moet zijn in een relatie.