Geld & Recht
alle pijlers
Onvoorstelbare gierige acties II
donderdag 30 augustus 2012 om 21:56
Nou, dat er zoveel verhalen zouden zijn, had ik nooit kunnen vermoeden, wat een gierigheid, geslepenheid en onbeschoft gedrag heb ik de laatste tijd gelezen.
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
woensdag 9 januari 2013 om 22:10
quote:graspolletje schreef op 09 januari 2013 @ 22:08:
ik ken een stel, als die uit eten gaan (wat ze bijna nooit doen) altijd naar de chinees gaan en dan 1 portie babi pangang bestellen. en met zijn tweeen opeten. zonder voor of nagerecht.
hebben we precies genoeg aan.Je bent het gewoon stiekem zelf he!
ik ken een stel, als die uit eten gaan (wat ze bijna nooit doen) altijd naar de chinees gaan en dan 1 portie babi pangang bestellen. en met zijn tweeen opeten. zonder voor of nagerecht.
hebben we precies genoeg aan.Je bent het gewoon stiekem zelf he!
woensdag 9 januari 2013 om 22:16
quote:Lilja schreef op 09 januari 2013 @ 21:24:
Ik heb een collega die steeds als er een gezamenlijke lunch geregeld moet worden met het team (kosten gaan uit de gezamenlijke pot), roept dat zij dat wel doet. Vervolgens haalt ze broodjes, salades en dergelijke die zij lekker vindt, wetende dat de meesten liever wat anders hebben, en alles wat over is neemt zij mee naar huis. Ze koopt dus ook standaard veel te veel....heeft ze weer een hele week lunch van.O, wat erg...
Ik heb een collega die steeds als er een gezamenlijke lunch geregeld moet worden met het team (kosten gaan uit de gezamenlijke pot), roept dat zij dat wel doet. Vervolgens haalt ze broodjes, salades en dergelijke die zij lekker vindt, wetende dat de meesten liever wat anders hebben, en alles wat over is neemt zij mee naar huis. Ze koopt dus ook standaard veel te veel....heeft ze weer een hele week lunch van.O, wat erg...
woensdag 9 januari 2013 om 22:30
woensdag 9 januari 2013 om 23:28
quote:ModestMouse schreef op 09 januari 2013 @ 11:22:
Komt de rekening, zegt een andere vriend terwijl hij de rekening pakt, we doen wel gewoon splitten hoor, anders is het zo'n gereken. Toen was het goedkope stel dus relatief een keer veel geld kwijt. Die gezichten! Was echt zo grappig. je zag aan de anderen dat het die ook al was opgevallen dat ze altijd duur kiezen, dus was wel een keertje leuk zo
..
Prachtig verhaal.
Komt de rekening, zegt een andere vriend terwijl hij de rekening pakt, we doen wel gewoon splitten hoor, anders is het zo'n gereken. Toen was het goedkope stel dus relatief een keer veel geld kwijt. Die gezichten! Was echt zo grappig. je zag aan de anderen dat het die ook al was opgevallen dat ze altijd duur kiezen, dus was wel een keertje leuk zo
..
Prachtig verhaal.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 9 januari 2013 om 23:49
Wij bestelden voor mijn hele sportteam (8 dames) ook een rijsttafel voor 2 (in overleg met zijn allen dus). We kenden die toko goed genoeg om te weten dat we dan al overhielden, ze waren nogal van de grote porties. Maar dat is toch niet gierig als iedereen genoeg te eten heeft (er bleef echt letterlijk over, dus als iemand meer gewild had, kon dat gewoon)? En we deelden de kosten met zijn allen, dus er profiteerde niet iemand specifiek van.
(Dit was overigens thuis bezorgd eten, dus we zaten ook niet 8 plekken bezet te houden voor de prijs van 2 mensen of zo).
(Dit was overigens thuis bezorgd eten, dus we zaten ook niet 8 plekken bezet te houden voor de prijs van 2 mensen of zo).
donderdag 10 januari 2013 om 00:05
ModestMouse: ik had een collega die alle gratis borrels afliep, maar niks wilde doen waar voor betaald moest worden. Dat is zijn goed recht, ik kan niet in zijn portemonnee kijken, en je hebt alle recht om mij niet zó gezellig te vinden dat je daar geld aan uit wilt geven. Maar we hadden een keer een etentje bij een pannenkoeken restaurant (jaja, doe maar wild, maar het was wel heel gezellig ). Was gewoon een eigen initiatief van iemand, dus niet vanuit het bedrijf. De baas was wel mee, en die besloot dat hij het zo gezellig vond, dat hij de rekening betaalde. Persoonlijk dus, niet vanuit de zaak. Toen mijn collega (die dus niet mee was) dat de volgende dag hoorde, was hij woest. Want als hij had geweten dat het gratis was, had hij ook wel mee gewild, en dit was niet eerlijk, zo ga je niet met personeel om etc etc... Eh, ok.... En als iemand nou krap zit of zo, maar hij vertelde rustig over zijn activiteiten in het weekend, die ook niet bepaald gratis waren. Dan kon een pannenkoek er echt ook nog wel vanaf. Hoe erg laat je je dan kennen om zo door het lint te gaan om een gratis pannenkoek zeg.
Dezelfde man weigerde trouwens ook pertinent om naar huwelijken in de kerk te komen, want hij geloofde niet. Wederom, moet je zelf weten. Wij hadden een zeer trouwlustige afdeling, dus dat gebeurde best wel eens. Tot een collega had geregeld dat er na de dienst broodjes waren. Ineens was het toch wel heel belangrijk om bij de echte ceremonie te zijn.. En dan ook nog denken dat het niemand opvalt.
Dezelfde man weigerde trouwens ook pertinent om naar huwelijken in de kerk te komen, want hij geloofde niet. Wederom, moet je zelf weten. Wij hadden een zeer trouwlustige afdeling, dus dat gebeurde best wel eens. Tot een collega had geregeld dat er na de dienst broodjes waren. Ineens was het toch wel heel belangrijk om bij de echte ceremonie te zijn.. En dan ook nog denken dat het niemand opvalt.
donderdag 10 januari 2013 om 00:28
De vader van een vriendin was overleden en ik regelde het rouwstuk voor vijf (incl ik) vriendinnen. Eerdt van iedereen goedkeuring gevraagd per mail en na akkoord van alle besteld en hen mijn bankrekening gemaild. Cash mocht uiteraard ook. Van twee moet ik het dus nog krijgen. Met een een discussie gehad (ze vond het niet mooi al had ze wel akkoord gegeven en zag het er uit als op het plaatje) en de ander kan het gewoon niets schelen. Ik ben dus niet meer zo loyaal wat dat betreft, want ik moet nu in die vriendengroep ook nog mijn bek houden om het die vriendin met overleden vader niet te laten merken. Het gaat mij om de zurw nasmaak die ik er van gekregen heb.
donderdag 10 januari 2013 om 10:11
Eydis, wat afschuwelijk, vooral vanwege de 'gelegenheid'. Helaas heb ik ook zo'n ervaring.
Vriendin van mij (wij zijn allemaal 40+ en ook 50+) heeft een studie afgerond en nodigde mij en vier andere dames uit voor een etentje.
Dat betaalde zij - dat is verder prima gegaan.
Van de vier dames kende ik er 1, de andere drie niet.
Ik mail de vier dames met het voorstel om een gezamenlijk cadeau te kopen. Ik geef aan: als er mensen zijn die dat niet willen, is dat prima. Een gezamenlijke bos bloemen kan desnoods ook. En ieder mag geven naar believen.
Iedereen enthousiast en zegt een bedrag toe. Op basis daarvan ga ik vragen: wat zullen we kopen? Een persoon komt met de suggestie van een sauna-verwenarrangement. Een ander met een prachtige hanger. Iedereen vindt de hanger mooier, dat is blijvend, en de vriendin houdt van dat soort hangers, dat weet ik.
Ik geef aan dat ik vlakbij die winkel woon waar die hanger te koop is: zal ik dan dus de hanger kopen? De hanger en een bos bloemen zitten prima in het gesuggereerde budget.
Allen mailen akkoord.
Twee dagen later meldt ik dus aan allen: ik ga hem overmorgen kopen.
Ik koop idd de hanger.
Ik stuur nog een foto rond van de hanger en iedereen roept oh en ah.
Op de avond van de bul-uitreiking is de 'sauna'vriendin er niet bij. Wil niet komen, doet moeilijk etc.
De andere dames hebben dan al betaald, hetzij per bank, hetzij die avond cash.
Alleen van de sauna-dame moet ik nog geld krijgen.
Aangezien ik niets hoor mail ik vriendelijk na twee dagen. Ik geef aan dat het jammer was dat ze er niet bij was en vraag verder op neutrale toon of ze het geld zou willen overmaken.
Ze komt terug en zegt dat ze totaal niet akkoord was en met de afgestudeerde vriendin naar de sauna wilde.
Ik lees alle mails nog eens door maar er is geen enkel misverstand; ze geeft idd. de saunawens aan, maar nadat het merendeel voor de hanger ging, ging ze daarmee akkoord. Ook na de berekening een mail voor akkoord. Zelfs nadat ik aangaf hem over twee dagen te kopen geen onvertogen woord.
Echter, het overmaken weigerde ze dus. Ik heb nog ruimte geboden (stel dat ze financele tegenvaller heeft en dat niet durft te zeggen), maar ze houdt stug vol dat ze nooit akkoord is gegaan.
Vriendin van mij (wij zijn allemaal 40+ en ook 50+) heeft een studie afgerond en nodigde mij en vier andere dames uit voor een etentje.
Dat betaalde zij - dat is verder prima gegaan.
Van de vier dames kende ik er 1, de andere drie niet.
Ik mail de vier dames met het voorstel om een gezamenlijk cadeau te kopen. Ik geef aan: als er mensen zijn die dat niet willen, is dat prima. Een gezamenlijke bos bloemen kan desnoods ook. En ieder mag geven naar believen.
Iedereen enthousiast en zegt een bedrag toe. Op basis daarvan ga ik vragen: wat zullen we kopen? Een persoon komt met de suggestie van een sauna-verwenarrangement. Een ander met een prachtige hanger. Iedereen vindt de hanger mooier, dat is blijvend, en de vriendin houdt van dat soort hangers, dat weet ik.
Ik geef aan dat ik vlakbij die winkel woon waar die hanger te koop is: zal ik dan dus de hanger kopen? De hanger en een bos bloemen zitten prima in het gesuggereerde budget.
Allen mailen akkoord.
Twee dagen later meldt ik dus aan allen: ik ga hem overmorgen kopen.
Ik koop idd de hanger.
Ik stuur nog een foto rond van de hanger en iedereen roept oh en ah.
Op de avond van de bul-uitreiking is de 'sauna'vriendin er niet bij. Wil niet komen, doet moeilijk etc.
De andere dames hebben dan al betaald, hetzij per bank, hetzij die avond cash.
Alleen van de sauna-dame moet ik nog geld krijgen.
Aangezien ik niets hoor mail ik vriendelijk na twee dagen. Ik geef aan dat het jammer was dat ze er niet bij was en vraag verder op neutrale toon of ze het geld zou willen overmaken.
Ze komt terug en zegt dat ze totaal niet akkoord was en met de afgestudeerde vriendin naar de sauna wilde.
Ik lees alle mails nog eens door maar er is geen enkel misverstand; ze geeft idd. de saunawens aan, maar nadat het merendeel voor de hanger ging, ging ze daarmee akkoord. Ook na de berekening een mail voor akkoord. Zelfs nadat ik aangaf hem over twee dagen te kopen geen onvertogen woord.
Echter, het overmaken weigerde ze dus. Ik heb nog ruimte geboden (stel dat ze financele tegenvaller heeft en dat niet durft te zeggen), maar ze houdt stug vol dat ze nooit akkoord is gegaan.
I can explain it to you, but I can't understand it for you
donderdag 10 januari 2013 om 11:20
Lachen hier en ook diep treurig soms, krijg plaatsvervangend ongemakkelijk gevoel..met die hanger en de rouwkrans jee erg zeg.
Hier komt er nog 1: had 40e verjaardag gevierd met toenmalige vriend: hem meegenomen naar duur hotel. Hij vroeg mij:wil je champagne om te proosten op je verjaardag, ja hoor dat lustte ik wel en leuk gebaar van hem. Vriend bestelde gelijk een paar cigaartjes van de bar erbij voor zichzelf. Later stond alles uiteraard op de hotelrekening, raad eens wie alles mocht betalen. Hotel en eten drinken, prima. Maar van die champagne voelde ik me echt blij gemaakt met cigaar uit eigen doos. En die cigaren vond ik ook too
much. die had hij apart af kunnen rekenen.
Andere vriend bedacht dat hij tijdens vakantie een auto wilde huren, overlegde niks en bestelde een cabriolet. Dure klasse dus. Aan t eind van de week kreeg ik de helft van de rekening. Want ik had ook meegereden. Deze man zat ook nog Es' zeer dik in de slappe was.
Beiden vonden zichzelf meer een heer dan een man ook dat nog es. Beiden exit, en voor mezelf de dure les: neem nooit aan dat je iets krijgt, ook al lijkt dat zo.
Ik ben nu zo bot Nederlands dat ik het gewoon zeg: als je wilt dat ik meebetaal zul je dat wel moeten bespreken vooraf en uiteraard beslis ik dan ook mee over de keuzes.
Jammer dat het zo moet en weinig romantisch. Maar te vaak m'n neus gestoten.
Hier komt er nog 1: had 40e verjaardag gevierd met toenmalige vriend: hem meegenomen naar duur hotel. Hij vroeg mij:wil je champagne om te proosten op je verjaardag, ja hoor dat lustte ik wel en leuk gebaar van hem. Vriend bestelde gelijk een paar cigaartjes van de bar erbij voor zichzelf. Later stond alles uiteraard op de hotelrekening, raad eens wie alles mocht betalen. Hotel en eten drinken, prima. Maar van die champagne voelde ik me echt blij gemaakt met cigaar uit eigen doos. En die cigaren vond ik ook too
much. die had hij apart af kunnen rekenen.
Andere vriend bedacht dat hij tijdens vakantie een auto wilde huren, overlegde niks en bestelde een cabriolet. Dure klasse dus. Aan t eind van de week kreeg ik de helft van de rekening. Want ik had ook meegereden. Deze man zat ook nog Es' zeer dik in de slappe was.
Beiden vonden zichzelf meer een heer dan een man ook dat nog es. Beiden exit, en voor mezelf de dure les: neem nooit aan dat je iets krijgt, ook al lijkt dat zo.
Ik ben nu zo bot Nederlands dat ik het gewoon zeg: als je wilt dat ik meebetaal zul je dat wel moeten bespreken vooraf en uiteraard beslis ik dan ook mee over de keuzes.
Jammer dat het zo moet en weinig romantisch. Maar te vaak m'n neus gestoten.
donderdag 10 januari 2013 om 12:09
Eva, ik vind beide voorbeelden van jou twijfelgevallen. Het is niet raar dat de chamagne en de sigaren op de rekening kwamen en het is niet raar dat de rekening naar jou ging want jij betaalde het hotel. Hij had eraan moeten denken dat hij je nog wat verschuldigd was, maar is dat misschien wel vergeten.
Je tweede voorbeeld, als je samen op vakantie gaat en samen de kosten deelt dan valt de huur van een auto daar ook onder. Hij was een hork dat hij niet overlegde, maar verder is de aanname dat je meebetaalt niet raar.
Je tweede voorbeeld, als je samen op vakantie gaat en samen de kosten deelt dan valt de huur van een auto daar ook onder. Hij was een hork dat hij niet overlegde, maar verder is de aanname dat je meebetaalt niet raar.
donderdag 10 januari 2013 om 12:32
Mijn schoonvader vindt zichzelf een heuse filantroop omdat hij de successierechten over het kindsdeel van man en zijn broer heeft betaald. Want eigenlijk hadden ze die zelf moeten betalen.
Let wel. De broers hebben geen stuiver gekregen van hun kindsdeel, aangezien schoonvader gebruik maakt van de regel dat alles naar de langst levende gaat. Zijn goed recht, maar je kunt je kinderen toch moeilijk laten betalen voor een erfenis die ze nog niet krijgen en die schoonvader geheel kan opmaken als hij wil.
Man zei ook al: als hij nu die 80.000 euro stort, dan betaal ik de succsessierechten met alle plezier zelf.
Let wel. De broers hebben geen stuiver gekregen van hun kindsdeel, aangezien schoonvader gebruik maakt van de regel dat alles naar de langst levende gaat. Zijn goed recht, maar je kunt je kinderen toch moeilijk laten betalen voor een erfenis die ze nog niet krijgen en die schoonvader geheel kan opmaken als hij wil.
Man zei ook al: als hij nu die 80.000 euro stort, dan betaal ik de succsessierechten met alle plezier zelf.
donderdag 10 januari 2013 om 20:24
Een all-you-can-eat anekdote: Mijn schoonfamillie is nogal van de bufetten als we uit gaan eten.
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!
donderdag 10 januari 2013 om 20:36
quote:missstardust schreef op 10 januari 2013 @ 20:24:
Een all-you-can-eat anekdote: Mijn schoonfamillie is nogal van de bufetten als we uit gaan eten.
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!tjonge wat een eikel zeg, heb je hem al eens duidelijk gemaakt dat dit niet leuk is dat hij dit zo doet?
Een all-you-can-eat anekdote: Mijn schoonfamillie is nogal van de bufetten als we uit gaan eten.
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!tjonge wat een eikel zeg, heb je hem al eens duidelijk gemaakt dat dit niet leuk is dat hij dit zo doet?
donderdag 10 januari 2013 om 20:47
@mamsky: ja, wij proberen er wel wat van te zeggen maar dat helpt altijd maar even. Probleem is dat hij het zelf een grote grap vind dus dan komt zo'n opmerking van ons niet zo binnen. Het is verder een hele vriendelijke jongen maar is veel met geld bezig (terwijl hij goed verdiend) en een buffetformule haalt gewoon niet het beste in hem naar boven. Als het mijn schoonzoon zou zijn zou ik het niet accepteren maar mijn schoonmoeder houdt absoluut niet van spanningen dus hou ik me maar een beetje in.
donderdag 10 januari 2013 om 21:20
Nou ja, dan zou ik maar blij zijn dat je met die gast naar buffetrestaurants gaat. Je moet er toch niet aan denken wat je aan tafel aan commentaar zou krijgen met hem in een chic restaurant ("Wat, moet je kijken wat ze hier voor een stukje kaas op een blaadje sla durven vragen, kennik beter naar de Lidl gaan").
donderdag 10 januari 2013 om 21:26
Iets wat ik me van heel lang geleden herinner:
Toen ik op de lagere school zat was mijn moeder alleenstaand en werkte elke dag, ook na schooltijd. Ik had al die jaren een beste vriendinnetje waar ik bijne elke dag mee naar huis ging. Ik werd bij haar ouders volkomen geaccepteerd als hun derde "kind", hele fijne mensen. Ik was daar ook vaak in de weekenden en zodoende maakte ik ook veel verjaardagen mee en kende ik de hele famillie, ooms/tantes/neefjes/nichtjes en zei kenden mij.
Op een dag ging ik met mijn vriendinnetje en een paar nichtjes naar één van haar tantes. Die wist dat we zouden komen en ze had voor iedereen iets lekkers en een klein knijpbeestje gekocht (jaren 80) behalve voor mij want "ik was tenslotte toch geen famillie"
Ik weet nog dat ik dat heel genant vond, ik voelde me echt zo tot last en teveel. Ik had het liefs weg willen kruipen.
Als ik er nu over nadenk kan ik daar zo boos om worden, zo ga je toch niet om met een kind. Die mensen hadden geld genoeg en ze kende me echt al jaren. Kan ik nog verdrietig om worden om hoe onwelkom ik me toen voelde.
Toen ik op de lagere school zat was mijn moeder alleenstaand en werkte elke dag, ook na schooltijd. Ik had al die jaren een beste vriendinnetje waar ik bijne elke dag mee naar huis ging. Ik werd bij haar ouders volkomen geaccepteerd als hun derde "kind", hele fijne mensen. Ik was daar ook vaak in de weekenden en zodoende maakte ik ook veel verjaardagen mee en kende ik de hele famillie, ooms/tantes/neefjes/nichtjes en zei kenden mij.
Op een dag ging ik met mijn vriendinnetje en een paar nichtjes naar één van haar tantes. Die wist dat we zouden komen en ze had voor iedereen iets lekkers en een klein knijpbeestje gekocht (jaren 80) behalve voor mij want "ik was tenslotte toch geen famillie"
Ik weet nog dat ik dat heel genant vond, ik voelde me echt zo tot last en teveel. Ik had het liefs weg willen kruipen.
Als ik er nu over nadenk kan ik daar zo boos om worden, zo ga je toch niet om met een kind. Die mensen hadden geld genoeg en ze kende me echt al jaren. Kan ik nog verdrietig om worden om hoe onwelkom ik me toen voelde.
donderdag 10 januari 2013 om 21:27
quote:anti-euroshopper schreef op 10 januari 2013 @ 20:58:
Gaf een keer een feestje. Krijg ik een fles wijn van een collega. He, fles komt bekend voor. Ah, uit kerstpakket van vorig jaar. Ook nog Vin du table. Baggerslurp.Jij bent ook sneuer dan sneu hè? Kom je hier alleen op het forum om over een gekregen fles wijn te zeveren? Of vond je dat de beste binnenkomer die je kon bedenken?
Gaf een keer een feestje. Krijg ik een fles wijn van een collega. He, fles komt bekend voor. Ah, uit kerstpakket van vorig jaar. Ook nog Vin du table. Baggerslurp.Jij bent ook sneuer dan sneu hè? Kom je hier alleen op het forum om over een gekregen fles wijn te zeveren? Of vond je dat de beste binnenkomer die je kon bedenken?
donderdag 10 januari 2013 om 21:35
@ginevra haha, dat gebeurt dus echt he? Chic restaurant, eetcafe of broodje bij een tankstation, bij alles zegt meneer "sowee, das echt duur!"
Hij heeft nu ik erover nadenk eigenlijk altijd overal commentaar op en vind als hij met mijn schoonzusje op bezoek komt in de "grote stad" alles altijd raar of apart en voelt ook de behoefte dat hardop te zeggen. Beetje sneu wel en ook heel vermoeiend.
Dus inderdaad, die buffetten zijn eigenlijk een zegen voor ons
Hij heeft nu ik erover nadenk eigenlijk altijd overal commentaar op en vind als hij met mijn schoonzusje op bezoek komt in de "grote stad" alles altijd raar of apart en voelt ook de behoefte dat hardop te zeggen. Beetje sneu wel en ook heel vermoeiend.
Dus inderdaad, die buffetten zijn eigenlijk een zegen voor ons
donderdag 10 januari 2013 om 22:34
quote:missstardust schreef op 10 januari 2013 @ 20:24:
Een all-you-can-eat anekdote: Mijn schoonfamillie is nogal van de bufetten als we uit gaan eten.
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!Oh vreselijk...ik ken ook zo'n persoon, zo sneu en zo kansloos...
Een all-you-can-eat anekdote: Mijn schoonfamillie is nogal van de bufetten als we uit gaan eten.
Mijn zwager ( een volwassen vent van 35) zegt dan bij ELK glas cola, bier of kop koffie: "zo, dat is weer 2,50 verdiend". Heel vervelend en genant, vooral ook omdat een gesprek met hem op zo'n moment ook eigenlijk niet verder komt dan dan het eten dat op zn bord ligt en of hij de kosten er al wel of niet uit heeft gegeten (let wel: hij is nooit degene die betaald).
Als het gesprek dan toch eindelijk over iets anders gaat presteert hij het rustig op op luide toon te verkondigen dat het tijd is voor zijn gratis capuchino en die te gaan halen bij de bar. Mijn vriend en ik kunnen dan wel door de grond zakken van schaamte! Zo niet chic!
En wat zo jammer is: het gaat daardoor op zo'n avond dus helemaal niet meer over of het eten lekker is en of het gezellig is met elkaar alleen maar wat het kost. Vind het alijd zo'n gemiste kans!Oh vreselijk...ik ken ook zo'n persoon, zo sneu en zo kansloos...
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 10 januari 2013 om 23:01
Sodeju Lilja, verkeerde been uit bed gestapt? Is het een wedstrijd wie het sterkste verhaal heeft? Zit een kwartiertje op dit forum, lees vol afgrijnzen de verschillende stukjes en dat verhaal van dat flesje wijn schiet mij als eerste te binnen. Ik ga een deurtje verder. Kijken of er een forum over lompe apen is.
