
Wij gaan voor een derde kindje! - deel 2
dinsdag 18 december 2012 om 22:28
Oké dan gaan we hier verder!
Linkje naar eerste topic "Wij gaan voor een derde... wat enorm spannend"
Tabel is weer up to date. Als er iets niet goed staat of veranderd kan worden, let me know.
naamleeftijdandere kindjesNOD/
zwanger?uitgerekend opbijzonderhedenPipoo35meisje (3,5) jongen (2) 1 mei 2013 7 mei Pipoomeisje geboren!! 4500 gramEmma3940jongen (9) meisje (2,5) 17 mei 2013 25 mei Emmazoon geboren!! 3300 gram en 51 cm 4Hellokitty 31meisje (7) jongen (5) 26 mei 2013 4 juni H4Kzoon geboren!! 4700 gram Mirremara34meisje (5) jongen (4) 6 juni 2013 17 juni Mirremeisje geboren!! 4430 gram en 52 cm Suusm33jongen (7,5) meisje (4)8 juni 2013
geslacht verrassing 15 juni Suusmeisje geboren!! 4150 gram en 53 cmNonovrouw34meisje (5) meisje (3) 26 juni 2013 20 juni Nonomeisje geboren!! 2985 gram IsisVG35jongen (5) jongen (3,5) 1 augustus 2013 29 juli Isiszoon geboren!! 3860 gram Franses 35jongen (5) meisje (3) 10 augustus 2013 23 juli Franseszoon geboren!! 2772 gram Suzy197736jongen (3) jongen (1)12 september 2013zwanger geworden via IVF. 20-weken echo helemaal goed! VK geslacht verklapt: waarschijnlijk een jongetje!Andjo36jongen (7) meisje (4) 24 september 2013 20-weken echo goed! Het is een meisje.Zonnestraal32meisje 6) meisje (3)29 september 201320-weken echo goed! Geslacht blijft nog even een verrassingLisje7736jongen (5,5) jongen (3)22 augustus 2013vanaf nu gaan we er écht voor, spannend!!
niet meer actief...
Enkie30meisje (3) meisje (1) 31 mei 2013 7 juni Enkiemeisje geboren! Lily3032jongen (4) jongen (1,5)12 juni 2013
geslacht verrassing 19 juni Lilymeisje geboren! Carmen 38jongen (3) jongen (1)Uitslag vlokkentest helaas niet goed.... heel veel sterkte lieve Carmen
Linkje naar eerste topic "Wij gaan voor een derde... wat enorm spannend"
Tabel is weer up to date. Als er iets niet goed staat of veranderd kan worden, let me know.
naamleeftijdandere kindjesNOD/
zwanger?uitgerekend opbijzonderhedenPipoo35meisje (3,5) jongen (2) 1 mei 2013 7 mei Pipoomeisje geboren!! 4500 gramEmma3940jongen (9) meisje (2,5) 17 mei 2013 25 mei Emmazoon geboren!! 3300 gram en 51 cm 4Hellokitty 31meisje (7) jongen (5) 26 mei 2013 4 juni H4Kzoon geboren!! 4700 gram Mirremara34meisje (5) jongen (4) 6 juni 2013 17 juni Mirremeisje geboren!! 4430 gram en 52 cm Suusm33jongen (7,5) meisje (4)8 juni 2013
geslacht verrassing 15 juni Suusmeisje geboren!! 4150 gram en 53 cmNonovrouw34meisje (5) meisje (3) 26 juni 2013 20 juni Nonomeisje geboren!! 2985 gram IsisVG35jongen (5) jongen (3,5) 1 augustus 2013 29 juli Isiszoon geboren!! 3860 gram Franses 35jongen (5) meisje (3) 10 augustus 2013 23 juli Franseszoon geboren!! 2772 gram Suzy197736jongen (3) jongen (1)12 september 2013zwanger geworden via IVF. 20-weken echo helemaal goed! VK geslacht verklapt: waarschijnlijk een jongetje!Andjo36jongen (7) meisje (4) 24 september 2013 20-weken echo goed! Het is een meisje.Zonnestraal32meisje 6) meisje (3)29 september 201320-weken echo goed! Geslacht blijft nog even een verrassingLisje7736jongen (5,5) jongen (3)22 augustus 2013vanaf nu gaan we er écht voor, spannend!!
niet meer actief...
Enkie30meisje (3) meisje (1) 31 mei 2013 7 juni Enkiemeisje geboren! Lily3032jongen (4) jongen (1,5)12 juni 2013
geslacht verrassing 19 juni Lilymeisje geboren! Carmen 38jongen (3) jongen (1)Uitslag vlokkentest helaas niet goed.... heel veel sterkte lieve Carmen
vrijdag 11 januari 2013 om 22:01
En meiden, sorry hoor, maar had nog een vraagje. Ik heb sinds een paar dagen, dus eigenlijk sinds ik zwanger ben, echt zo'n pijn in mijn benen. Het voelt als een soort groeipijn/zware spierpijn en straalt door naar mijn billen. En ik heb niet gesport ofzo. Iemand ervaring hiermee? Het is erg pijnlijk, alleen een warme kruik geeft wat verlichting.
zaterdag 12 januari 2013 om 07:04
Hoi allemaal!
Ook weer even een berichtje van mij.
@Carmen: nee...ik herken dat vermoeide gevoel niet...misschien iemand anders wel?
@4HK: balen al die extra controles en prikken! Bij mij is het nooit ter sprake gebracht ondaks kindjes ruim boven de 4 kilo en zeer ruim vruchtwater (gynaecoloog vond het enorm veel bij beide keizersnedes. Kinderen waren bij mij zwaar maar ook behoorlijk lang (oudste 60 cm bij geboorte, jongste 63 cm), dus misschien dat het relatieve gewicht dan wel meevalt?
Bah...die nachtdiensten zijn best pittig. Ik ben gisteravond begonnen en nog steeds wakker en bezig aan mijn dienst, bleh. Straks snel mijn bed weer in en pas in de namiddag er weer uit...vanavond laatste dienst!
Ook weer even een berichtje van mij.
@Carmen: nee...ik herken dat vermoeide gevoel niet...misschien iemand anders wel?
@4HK: balen al die extra controles en prikken! Bij mij is het nooit ter sprake gebracht ondaks kindjes ruim boven de 4 kilo en zeer ruim vruchtwater (gynaecoloog vond het enorm veel bij beide keizersnedes. Kinderen waren bij mij zwaar maar ook behoorlijk lang (oudste 60 cm bij geboorte, jongste 63 cm), dus misschien dat het relatieve gewicht dan wel meevalt?
Bah...die nachtdiensten zijn best pittig. Ik ben gisteravond begonnen en nog steeds wakker en bezig aan mijn dienst, bleh. Straks snel mijn bed weer in en pas in de namiddag er weer uit...vanavond laatste dienst!
zaterdag 12 januari 2013 om 20:49
zaterdag 12 januari 2013 om 21:11
Enkie, gefeliciteerd een goede echo, op naar de 20 weken echo. Die is nu toch iets minder spannend, dat is fijn. Leuk nog een meisje.
Nono, pittig die nachtdiensten. Gelukkig zitten ze er weer bijna op.
4HK, hopelijk komt er niets uit de testen. Maar zo te lezen verwacht je dat zelf ook niet.
Carmen, nog steeds last van je benen? Ik ken het niet van mijn vorige zwangerschappen. Is het goede nieuws al echt doorgedrongen?
Mamamuis, hoe is het nu?
Visje, hoe is het bij jou?
Isis, nog steeds zo moe? En beroerd?
Nono, pittig die nachtdiensten. Gelukkig zitten ze er weer bijna op.
4HK, hopelijk komt er niets uit de testen. Maar zo te lezen verwacht je dat zelf ook niet.
Carmen, nog steeds last van je benen? Ik ken het niet van mijn vorige zwangerschappen. Is het goede nieuws al echt doorgedrongen?
Mamamuis, hoe is het nu?
Visje, hoe is het bij jou?
Isis, nog steeds zo moe? En beroerd?
zondag 13 januari 2013 om 06:24
@ Enkie: gefeliciteerd! Weer een meisje! Wat zal dat een gezellige boel bij jullie worden zeg. Geweldig. Helemaal omdat er zo weinig leeftijdsverschil tussen ze zit. Ik heb zo'n goede band met mijn zussen. Zijn echt mijn beste vriendinnen.
@Emma: om terug te komen op mijn zusje, lief dat je er naar vraagt. Helaas is ze deze ronde niet zwanger geworden. Zo raar. Eerst was zij zwanger en ik niet, nu ben ik zwanger en zij niet! Ik voel me best schuldig. Zij gaat voor een 2e dus ik vind dat zij het ook meer 'verdiend' om nog een keer zwanger te zijn. Dus ik hoop echt dat het volgende maand raak is voor haar.
@Nono, echt respect voor het draaien van nachtdiensten. Ik kan me voorstellen dat het loodzwaar moet zijn. Maar gelukkig heb je je laatste dienst als het goed is achter de rug!
@ Zonnestraal: ik heb nog steeds enorme pijn. Zolang ik sta of loop voel ik niks, maar als ik ga zitten of liggen! PIJN! Was ook om 5 uur wakker en kon niet langer liggen. Denk dat ik maandag maar even de dokter bel want er moet een oorzaak zijn. Verder merk ik dat ik me ongelovelijk relax voel. Helemaal in evenwicht. Ik heb engelengeduld met mijn kindjes, hou nog meer van mijn vriend en ondanks de pijn in mijn benen en de slechte nachten heb ik veel energie! Ben benieuwd wanneer de moeheid en de hormoontjes een rol gaan spelen maar ik hoop niet snel. Hoe gaat het verder met jou? Nog eventjes en het is 24 januari, spannend!!!!
@Emma: om terug te komen op mijn zusje, lief dat je er naar vraagt. Helaas is ze deze ronde niet zwanger geworden. Zo raar. Eerst was zij zwanger en ik niet, nu ben ik zwanger en zij niet! Ik voel me best schuldig. Zij gaat voor een 2e dus ik vind dat zij het ook meer 'verdiend' om nog een keer zwanger te zijn. Dus ik hoop echt dat het volgende maand raak is voor haar.
@Nono, echt respect voor het draaien van nachtdiensten. Ik kan me voorstellen dat het loodzwaar moet zijn. Maar gelukkig heb je je laatste dienst als het goed is achter de rug!
@ Zonnestraal: ik heb nog steeds enorme pijn. Zolang ik sta of loop voel ik niks, maar als ik ga zitten of liggen! PIJN! Was ook om 5 uur wakker en kon niet langer liggen. Denk dat ik maandag maar even de dokter bel want er moet een oorzaak zijn. Verder merk ik dat ik me ongelovelijk relax voel. Helemaal in evenwicht. Ik heb engelengeduld met mijn kindjes, hou nog meer van mijn vriend en ondanks de pijn in mijn benen en de slechte nachten heb ik veel energie! Ben benieuwd wanneer de moeheid en de hormoontjes een rol gaan spelen maar ik hoop niet snel. Hoe gaat het verder met jou? Nog eventjes en het is 24 januari, spannend!!!!
zondag 13 januari 2013 om 06:46
Pipo, hoe is het campingexperiment trouwens afgelopen? Hier inmiddels nog wel lastig om jongste in slaap te krijgen, hij wil gewoon niet alleen zijn, maar wel de afgelopen 3 nachten weer doorgeslapen. Fingers crossed!!! Maar dat ze uiteindelijk op 1 kamer moeten gaan slapen, daar ontkom ik niet aan als nummertje 3 komt
En Emma, hoe bevalt het stapelbed?
En Emma, hoe bevalt het stapelbed?
zondag 13 januari 2013 om 10:03
Carmen, mijn schoonzus had volgens mij ischias tijdens de zwangerschap, maar dat begon wel later. Dat begon geloof ik in haar bil/rug en straalde dan uit naar haar been. Zo veel pijn klinkt idd alsof het een reden moet hebben, goed dat je naar de huisarts gaat.
Heerlijk dat je je verder zo goed voelt en zo in balans. Dat had ik bij de eerste ook, bij de tweede en bij de miskraam helaas niet.
Mocht er hier een derde komen, dan moeten de meiden ook een kamer delen. In de toekomst kunnen we wel wat met de zolder regelen, maar nu vind ik dat nog niet nodig. Ze krijgen dan de grootste kamer samen. De oudste wil graag een tweepersoons hoogslaper en het bed van de jongste komt er dan onder. Hebben ze nog genoeg speelruimte over. Bij mijn ouders gaat op 1 kamer slapen prima als ze daar logeren. Enige nadeel is dat de oudste een ochtendmens is (vroeg wakker, maar ook vroeg moe) en de jongste een avondmens ('s avonds spelen in bed en 's morgens langer slapen). Gelukkig kan de oudste zich 's avonds wel omdraaien en kan ze stil uit bed komen 's ochtends zonder de jongste te wekken, lukt bij mijn ouders ook en op vakantie ging dat ook.
Heerlijk dat je je verder zo goed voelt en zo in balans. Dat had ik bij de eerste ook, bij de tweede en bij de miskraam helaas niet.
Mocht er hier een derde komen, dan moeten de meiden ook een kamer delen. In de toekomst kunnen we wel wat met de zolder regelen, maar nu vind ik dat nog niet nodig. Ze krijgen dan de grootste kamer samen. De oudste wil graag een tweepersoons hoogslaper en het bed van de jongste komt er dan onder. Hebben ze nog genoeg speelruimte over. Bij mijn ouders gaat op 1 kamer slapen prima als ze daar logeren. Enige nadeel is dat de oudste een ochtendmens is (vroeg wakker, maar ook vroeg moe) en de jongste een avondmens ('s avonds spelen in bed en 's morgens langer slapen). Gelukkig kan de oudste zich 's avonds wel omdraaien en kan ze stil uit bed komen 's ochtends zonder de jongste te wekken, lukt bij mijn ouders ook en op vakantie ging dat ook.
zondag 13 januari 2013 om 13:59
@Enkie, wat leuk om even wat van je te horen! En gefeliciteerd met de goede echo en dat jullie er een dochter bij krijgen! Zeker met dat kleine leeftijdsverschil zijn drie zussen bij elkaar wel heel erg gezellig! Had je het verwacht? Of moet je erg schakelen? En je man?
@Nonovrouw, heerlijk dat je nachtweek er nu op zit! Nu even bijkomen. Is het niet een erg geregel thuis, zo'n week?
Ik heb, voordat ik h.a. werd, ruim een jaar als anios gewerkt en had elke 8 weken een nachtweek van 7 nachten. Slopend, maar altijd euforie als het er weer op zat. Nu doe ik gemiddeld eens in de 3 weken een nachtdienst, valt wel mee. Hoewel ik er altijd vreselijk tegenop zie. Maar ja, het is voor mij financieel wel erg aantrekkelijk om ze af en toe te doen. Vaker nachten is bij ons alleen niet te doen, vriend moet altijd 6:40 de deur uit, dus de ochtenden zijn dan een probleem met de kinderen. De incidentele keren dat ik nu nachten doe, komt mijn vriend dan maar een keer wat later op zijn werk, of hij regelt het zo dat hij zelf dienst heeft, zodat hij de ochtend vrij is.
@4HK, vervelend dat je op suiker getest moet worden. Heb ik bij mijn beide eerdere zwangerschappen ook gehad, omdat ik "zo'n grote buik" had. Kwam niks uit en de jongens waren ook niet te zwaar bij geboorte (oudste 3400 gram bij 38 wkn en jongste 4250 bij 40+3).
(Nono, wat had jij een lange kinderen! Zijn ze dat nog steeds?)
@Carmen, zou zo gauw niet weten waar die pijn vandaan komt. Vervelend! Inderdaad even langs bij h.a. om er naar te laten kijken. En wat heerlijk om te lezen hoe ontspannen je je verder voelt bij je positieve test!
@Emma, hoe is het met jou? Morgen weer naar de VK, kom je bij degene met wie je je gevoelens goed heb kunnen bespreken? En wanneer heb je ook al weer eerste afspraak psychologe?
Ben heel benieuwd hoe het stapelbed bevalt!
@Franses, jij morgen weer echo, spannend toch weer hè! Laat je weten hoe het was?
@Mamamuis, hoe is het nu met je? Menstruatie echt doorgezet?
Ik heb heerlijk nu even een aantal uren voor mezelf, was ik zo aan toe! Vriend is met de jongens naar een verjaardag, uur rijden heen en weer. En ik blijf lekker thuis, fijn. In pyama, straks lekker in bad, nu beetje internetten en niemand die aan mijn hoofd tettert of me nodig heeft.
Ook echt wel even nodig hoor, moeheid en belabberd voelen was afgelopen week zo heftig! Komende week veel werken, vaak laat klaar, dus met haasten om de kinderen te halen en te koken en de jongens beetje normale tijd in bed te leggen. Op zulke momenten vliegt het me wel eens aan hoor, straks met weer een baby erbij... Maar goed, dan zit de tweede ook bijna op school en ze worden met steeds meer dingen zelfstandiger.
Heb zitten googlen op pretecho's. Ben zo vreselijk benieuwd naar het geslacht! En het lijkt me zo leuk om de jongens eens bij een echo erbij te laten zijn. Ze vragen echt dagelijks hoe groot de baby nu is en hoe de baby er nu uit ziet. Heb hun vanmorgen hun eigen echofoto's van destijds laten zien. Maar bij de nekplooimeting en de 20-wkn echo mogen er geen kinderen mee, en dat willen we zelf ook echt niet (stel dat er slecht nieuws is).
Een geslachtsbepalingsecho kan al vanaf 15 weken bij ons in de buurt. Nadeel lijkt me dat er altijd kans bestaat dat er iets afwijkends wordt gezien en je dan vervolgens 5 wkn moet wachten op de echte screeningsecho bij 20 wkn en je dus in vreselijke onzekerheid kan zitten.
Mooiste "pretecho" kun je maken bij 26-28 wkn, dan is kindje nog geheel in beeld te krijgen, en al wat onderhuids vet, dus mooi om te zien in 3D.
Eerst dinsdag maar eens afwachten, dan hebben we de nekplooimeting. Definitieve uitslag van de combinatietest komt pas later via de verloskundige helaas. Bij de eerste twee woonden we ergens anders en kreeg ik direct bij de echo de definitieve uitslag. Vind het wel spannend hoor.
Toen ik vanmorgen in bed lag kon ik al heel duidelijk mijn baarmoeder voelen, veel hoger dan ik zou verwachten bij 11 weken. Echt al halverwege mijn schaambeen en navel. Misschien omdat het de derde is? Hoe was dat bij jullie?
Ik ga het bad vol laten lopen, zin in!
@Nonovrouw, heerlijk dat je nachtweek er nu op zit! Nu even bijkomen. Is het niet een erg geregel thuis, zo'n week?
Ik heb, voordat ik h.a. werd, ruim een jaar als anios gewerkt en had elke 8 weken een nachtweek van 7 nachten. Slopend, maar altijd euforie als het er weer op zat. Nu doe ik gemiddeld eens in de 3 weken een nachtdienst, valt wel mee. Hoewel ik er altijd vreselijk tegenop zie. Maar ja, het is voor mij financieel wel erg aantrekkelijk om ze af en toe te doen. Vaker nachten is bij ons alleen niet te doen, vriend moet altijd 6:40 de deur uit, dus de ochtenden zijn dan een probleem met de kinderen. De incidentele keren dat ik nu nachten doe, komt mijn vriend dan maar een keer wat later op zijn werk, of hij regelt het zo dat hij zelf dienst heeft, zodat hij de ochtend vrij is.
@4HK, vervelend dat je op suiker getest moet worden. Heb ik bij mijn beide eerdere zwangerschappen ook gehad, omdat ik "zo'n grote buik" had. Kwam niks uit en de jongens waren ook niet te zwaar bij geboorte (oudste 3400 gram bij 38 wkn en jongste 4250 bij 40+3).
(Nono, wat had jij een lange kinderen! Zijn ze dat nog steeds?)
@Carmen, zou zo gauw niet weten waar die pijn vandaan komt. Vervelend! Inderdaad even langs bij h.a. om er naar te laten kijken. En wat heerlijk om te lezen hoe ontspannen je je verder voelt bij je positieve test!
@Emma, hoe is het met jou? Morgen weer naar de VK, kom je bij degene met wie je je gevoelens goed heb kunnen bespreken? En wanneer heb je ook al weer eerste afspraak psychologe?
Ben heel benieuwd hoe het stapelbed bevalt!
@Franses, jij morgen weer echo, spannend toch weer hè! Laat je weten hoe het was?
@Mamamuis, hoe is het nu met je? Menstruatie echt doorgezet?
Ik heb heerlijk nu even een aantal uren voor mezelf, was ik zo aan toe! Vriend is met de jongens naar een verjaardag, uur rijden heen en weer. En ik blijf lekker thuis, fijn. In pyama, straks lekker in bad, nu beetje internetten en niemand die aan mijn hoofd tettert of me nodig heeft.
Ook echt wel even nodig hoor, moeheid en belabberd voelen was afgelopen week zo heftig! Komende week veel werken, vaak laat klaar, dus met haasten om de kinderen te halen en te koken en de jongens beetje normale tijd in bed te leggen. Op zulke momenten vliegt het me wel eens aan hoor, straks met weer een baby erbij... Maar goed, dan zit de tweede ook bijna op school en ze worden met steeds meer dingen zelfstandiger.
Heb zitten googlen op pretecho's. Ben zo vreselijk benieuwd naar het geslacht! En het lijkt me zo leuk om de jongens eens bij een echo erbij te laten zijn. Ze vragen echt dagelijks hoe groot de baby nu is en hoe de baby er nu uit ziet. Heb hun vanmorgen hun eigen echofoto's van destijds laten zien. Maar bij de nekplooimeting en de 20-wkn echo mogen er geen kinderen mee, en dat willen we zelf ook echt niet (stel dat er slecht nieuws is).
Een geslachtsbepalingsecho kan al vanaf 15 weken bij ons in de buurt. Nadeel lijkt me dat er altijd kans bestaat dat er iets afwijkends wordt gezien en je dan vervolgens 5 wkn moet wachten op de echte screeningsecho bij 20 wkn en je dus in vreselijke onzekerheid kan zitten.
Mooiste "pretecho" kun je maken bij 26-28 wkn, dan is kindje nog geheel in beeld te krijgen, en al wat onderhuids vet, dus mooi om te zien in 3D.
Eerst dinsdag maar eens afwachten, dan hebben we de nekplooimeting. Definitieve uitslag van de combinatietest komt pas later via de verloskundige helaas. Bij de eerste twee woonden we ergens anders en kreeg ik direct bij de echo de definitieve uitslag. Vind het wel spannend hoor.
Toen ik vanmorgen in bed lag kon ik al heel duidelijk mijn baarmoeder voelen, veel hoger dan ik zou verwachten bij 11 weken. Echt al halverwege mijn schaambeen en navel. Misschien omdat het de derde is? Hoe was dat bij jullie?
Ik ga het bad vol laten lopen, zin in!
zondag 13 januari 2013 om 15:23
Nonovrouw wat een lange kinderen heb jij!
Wat Isis al vroeg, zijn ze dat nog steeds?
Emma hoe bevalt het stapelbed?
Carmen ik herken de pijn van tijdens en vlak na mijn bevalling. Vreselijke pijn als ik zat of lag. Als ik bewoog ging het wel maar als ik de trap afliep kon ik wel plots door mijn rechterbeen zakken. Vreselijk was het. Ik heb er fysio voor gekregen bij een bekkenbodemspecialist. Nu is het gelukkig weg.
Isis kan me heel goed voorstellen dat je nieuwsgierig ben naar het geslacht. Heb je een voorkeur? Wat leuk dat de kinderen zo meeleven.
Hier verder weinig te melden. Heb mij voorgenomen, echt te wachten met testen tot de 22e en dan een CB digital te doen. Geen streepjes getuur. Is het niet raak dan houden we een pauze tot de zomer. Ik ben er dan echt even klaar mee. Elke maand weer die spanning. We gaan dan ook echt anticonceptie gebruiken. Ik ga intussentijd werken aan mijn overgewicht. Helpt natuurlijk ook niet mee aan het zwanger worden.
Wat Isis al vroeg, zijn ze dat nog steeds?
Emma hoe bevalt het stapelbed?
Carmen ik herken de pijn van tijdens en vlak na mijn bevalling. Vreselijke pijn als ik zat of lag. Als ik bewoog ging het wel maar als ik de trap afliep kon ik wel plots door mijn rechterbeen zakken. Vreselijk was het. Ik heb er fysio voor gekregen bij een bekkenbodemspecialist. Nu is het gelukkig weg.
Isis kan me heel goed voorstellen dat je nieuwsgierig ben naar het geslacht. Heb je een voorkeur? Wat leuk dat de kinderen zo meeleven.
Hier verder weinig te melden. Heb mij voorgenomen, echt te wachten met testen tot de 22e en dan een CB digital te doen. Geen streepjes getuur. Is het niet raak dan houden we een pauze tot de zomer. Ik ben er dan echt even klaar mee. Elke maand weer die spanning. We gaan dan ook echt anticonceptie gebruiken. Ik ga intussentijd werken aan mijn overgewicht. Helpt natuurlijk ook niet mee aan het zwanger worden.
zondag 13 januari 2013 om 16:35
quote:visje81 schreef op 13 januari 2013 @ 15:23
Isis kan me heel goed voorstellen dat je nieuwsgierig ben naar het geslacht. Heb je een voorkeur? Wat leuk dat de kinderen zo meeleven.
Nee, durf echt hardop te zeggen nu dat ik geen harde voorkeur heb. Dat zou ik een jaar geleden wel hebben gehad (voor een meisje). We waren er nu in oktober gewoon heel erg zeker van dat we een derde kíndje wilden en niet wie-weet-toch-nog-een-dochter.
Met een gezond jochie gaan we dolgelukkig zijn, en drie broertjes, hoe leuk is dat! Maar als het een meisje is, wauw, dat zullen we dan echt als een geschenk zien, en maakt het meteen nóg spannender! Hoe zou dat zijn, een dochter? Zou ze op mij lijken? (oudste zoon is echt kloon van zijn vader, jongste heeft ietsepietsie van mij)
Hoe de kinderen er mee om gaan vind ik zo hartverwarmend! Ze vragen veel, zijn er erg mee bezig. Op een trotse en positieve manier, heel schattig. Jongste hoopt erg op een broertje, oudste maakt het niet uit, "toch allebei leuk!".
Isis kan me heel goed voorstellen dat je nieuwsgierig ben naar het geslacht. Heb je een voorkeur? Wat leuk dat de kinderen zo meeleven.
Nee, durf echt hardop te zeggen nu dat ik geen harde voorkeur heb. Dat zou ik een jaar geleden wel hebben gehad (voor een meisje). We waren er nu in oktober gewoon heel erg zeker van dat we een derde kíndje wilden en niet wie-weet-toch-nog-een-dochter.
Met een gezond jochie gaan we dolgelukkig zijn, en drie broertjes, hoe leuk is dat! Maar als het een meisje is, wauw, dat zullen we dan echt als een geschenk zien, en maakt het meteen nóg spannender! Hoe zou dat zijn, een dochter? Zou ze op mij lijken? (oudste zoon is echt kloon van zijn vader, jongste heeft ietsepietsie van mij)
Hoe de kinderen er mee om gaan vind ik zo hartverwarmend! Ze vragen veel, zijn er erg mee bezig. Op een trotse en positieve manier, heel schattig. Jongste hoopt erg op een broertje, oudste maakt het niet uit, "toch allebei leuk!".
zondag 13 januari 2013 om 16:51
Isis ik had dat ook dat mn baarmoeder al zo hoog zat. En nu zit hij ook al boven mijn navel zelfs. Alleen de verloskundige bevestigde ook dat het kindje gewoon heel hoog zit want ondering mijn buik zit niks. Achter mijn schaambot dus.
Wij hadden met 18 wk alleen een geslachtbepalingsecho gedaan. Met 18 weken kunnen ze zonder twijfel zien wat het geslacht is en met 15 wk schijnt het nog niet altijd te zien te zijn of gemakkelijk. Dat staat namelijk dan in de voorwaarde moet je maar lezen op die site. De geslachtsbepalingsecho was maar een kwartier maar was voor de jongens net genoeg. Wij hadden ze met de 20 wk echo wel meegenomen. Maar man is vroegtijdig de kamer uit gegaan met mn zoon. Want het duurde hem te lang en zei dat hij het saai vond etc. Nou en hij is 5 kun je nagaan. En wat dat slechte nieuws betreft. Dat hoort natuurlijk ook bij het leven. Als je ze thuis het slechte nieuws zou moeten vertellen komt op hetzelfde neer. Het blijft niet leuk. En hoe groot is de kans dat je slecht nieuws krijgt..maar heel klein natuurlijk.
Enkie wow drie meiden hoe leuk is dat! Dat wordt een hoop tutten later!
Wij hadden met 18 wk alleen een geslachtbepalingsecho gedaan. Met 18 weken kunnen ze zonder twijfel zien wat het geslacht is en met 15 wk schijnt het nog niet altijd te zien te zijn of gemakkelijk. Dat staat namelijk dan in de voorwaarde moet je maar lezen op die site. De geslachtsbepalingsecho was maar een kwartier maar was voor de jongens net genoeg. Wij hadden ze met de 20 wk echo wel meegenomen. Maar man is vroegtijdig de kamer uit gegaan met mn zoon. Want het duurde hem te lang en zei dat hij het saai vond etc. Nou en hij is 5 kun je nagaan. En wat dat slechte nieuws betreft. Dat hoort natuurlijk ook bij het leven. Als je ze thuis het slechte nieuws zou moeten vertellen komt op hetzelfde neer. Het blijft niet leuk. En hoe groot is de kans dat je slecht nieuws krijgt..maar heel klein natuurlijk.
Enkie wow drie meiden hoe leuk is dat! Dat wordt een hoop tutten later!
zondag 13 januari 2013 om 17:08
Bij het diagnostisch centrum waar ik heen moet voor de nekplooi- en later de 20-wkn echo, staat geschreven dat er geen kinderen mee mogen. Tsja, vind dat eigenlijk ieders eigen keus, maar goed, die keus kunnen wij dus niet maken....
In de krokusvakantie (16-24 feb) gaan we op wintersport (geen skiën meer voor mij) en het lijkt me eigenlijk ook wel fijn om voor we weg gaan te weten of alles beetje goed gaat daarbinnen, ook omdat het zo'n fase is van wel/niet al iets gaan voelen.
De vrijdag voor we gaan zou ik 16+1 zijn, we zouden dan een geslachtsbepalingsecho kunnen doen en dus meteen spieken of het goed gaat.
Bij het echobureau waar dat zou kunnen (eveneens een officieel echobureau voor de nekplooimeting en 20-wkn echo's, dus uitgebreid onderlegde echoscopisten) staat dat het vanaf 15 wkn zou kunnen, maar niks over voorwaarden. Met 16 wkn zal kans op duidelijkheid vast weer wat groter zijn. En is het dubieus, tsja, dan nog paar wkn geduld....
Goed om te horen trouwens dat jij ook al zo goed en zo hoog je baarmoeder kon voelen.
In de krokusvakantie (16-24 feb) gaan we op wintersport (geen skiën meer voor mij) en het lijkt me eigenlijk ook wel fijn om voor we weg gaan te weten of alles beetje goed gaat daarbinnen, ook omdat het zo'n fase is van wel/niet al iets gaan voelen.
De vrijdag voor we gaan zou ik 16+1 zijn, we zouden dan een geslachtsbepalingsecho kunnen doen en dus meteen spieken of het goed gaat.
Bij het echobureau waar dat zou kunnen (eveneens een officieel echobureau voor de nekplooimeting en 20-wkn echo's, dus uitgebreid onderlegde echoscopisten) staat dat het vanaf 15 wkn zou kunnen, maar niks over voorwaarden. Met 16 wkn zal kans op duidelijkheid vast weer wat groter zijn. En is het dubieus, tsja, dan nog paar wkn geduld....
Goed om te horen trouwens dat jij ook al zo goed en zo hoog je baarmoeder kon voelen.
zondag 13 januari 2013 om 17:12
quote:4Hellokitty schreef op 13 januari 2013 @ 16:51:
En wat dat slechte nieuws betreft. Dat hoort natuurlijk ook bij het leven. Als je ze thuis het slechte nieuws zou moeten vertellen komt op hetzelfde neer. Het blijft niet leuk. En hoe groot is de kans dat je slecht nieuws krijgt..maar heel klein natuurlijk!
Heb je gelijk in hoor, maar voor mezelf en partner vind ik het wel uitmaken. Als we slecht nieuws zouden krijgen, zou ik dat liever samen horen en het er even samen over willen hebben, en laten bezinken, voordat je dat de kinderen vertelt.
Maar voorlopig gaan we gewoon lekker uit van goed nieuws
En wat dat slechte nieuws betreft. Dat hoort natuurlijk ook bij het leven. Als je ze thuis het slechte nieuws zou moeten vertellen komt op hetzelfde neer. Het blijft niet leuk. En hoe groot is de kans dat je slecht nieuws krijgt..maar heel klein natuurlijk!
Heb je gelijk in hoor, maar voor mezelf en partner vind ik het wel uitmaken. Als we slecht nieuws zouden krijgen, zou ik dat liever samen horen en het er even samen over willen hebben, en laten bezinken, voordat je dat de kinderen vertelt.
Maar voorlopig gaan we gewoon lekker uit van goed nieuws

zondag 13 januari 2013 om 17:33
Bij ons mogen kinderen wel mee als ze wat ouder zijn. Omdat kleine kinderen kunnen afleiden en het snel zat zijn, maarja bij onze zoon was het dus al geen succes.
Dan doe je toch gewoon die echo. SuperleuK! En kun je op vakantie alvast een beetje dromen over namen etc.
Alle drie mijn kids zaten vrij hoog en dalen pas laat in. Echt pas als de bevalling begint. Heel apart.
Dan doe je toch gewoon die echo. SuperleuK! En kun je op vakantie alvast een beetje dromen over namen etc.
Alle drie mijn kids zaten vrij hoog en dalen pas laat in. Echt pas als de bevalling begint. Heel apart.
zondag 13 januari 2013 om 17:42
Hallo allemaal,
Hier ook een heerlijk dagje voor mezelf, ook hier zijn man en kids naar een verjaardag die zo'n 1,5 uur rijden hiervandaan is.
Helaas kan ik niet de hele dag ontspannen, want ik moest vandaag mijn presentatie voorbereiden die ik donderdag moet geven. Ik moet dan ook een stuk video laten zien waarin ik iemand behandel en ben echt stiknerveus!
Ik heb hem nu zo'n beetje af, dus ik ga het alvast een keer door de docent laten bekijken, kijken of hij nog tips heeft. Heb hem laatst ook maar gemaild dat ik zwanger en ziek/zwak/misselijk ben, anders ziet het er zo ongemotiveerd uit in dat kleine klasje. Hij reageerde heel positief.
Ik ga zo ook even lekker in bad!
Morgen dus de echo, heb er zin in, vooral omdat de kids meegaan en ik het ze eindelijk kan vertellen. Ze weten dat ik al een tijdje "ziek" ben, en ik vind het fijn dat ze dan ook weten hoe dat komt. We gaan ze vertellen dat we denken dat mama een baby in de buik heeft, en dat de dokter gaat kijken of dat ook echt zo is. Als dan blijkt dat er toch iets fout is gegaan, kunnen we zeggen dat we ons hebben vergist en toch ook ons verdriet laten zien omdat we dat heel jammer vinden.
Ik voel mijn baarmoeder volgens mij nog niet, kan dat ook? Ik ben nu waarschijnlijk 10 weken. Heb wel vaak last van steken aan de kant van de cyste, met name bij snel opstaan.
@Carmen, die pijn herken ik ook niet. Had laatst wel een slapende knie..heel vreemd. Ik stond op uit bed en zakte meteen door mijn been. Het rare was dat de rest van mijn been niet sliep, alleen die knie dus..hoe ik dat voor elkaar heb gekregen?
Tot morgen allemaal!
Hier ook een heerlijk dagje voor mezelf, ook hier zijn man en kids naar een verjaardag die zo'n 1,5 uur rijden hiervandaan is.
Helaas kan ik niet de hele dag ontspannen, want ik moest vandaag mijn presentatie voorbereiden die ik donderdag moet geven. Ik moet dan ook een stuk video laten zien waarin ik iemand behandel en ben echt stiknerveus!
Ik heb hem nu zo'n beetje af, dus ik ga het alvast een keer door de docent laten bekijken, kijken of hij nog tips heeft. Heb hem laatst ook maar gemaild dat ik zwanger en ziek/zwak/misselijk ben, anders ziet het er zo ongemotiveerd uit in dat kleine klasje. Hij reageerde heel positief.
Ik ga zo ook even lekker in bad!
Morgen dus de echo, heb er zin in, vooral omdat de kids meegaan en ik het ze eindelijk kan vertellen. Ze weten dat ik al een tijdje "ziek" ben, en ik vind het fijn dat ze dan ook weten hoe dat komt. We gaan ze vertellen dat we denken dat mama een baby in de buik heeft, en dat de dokter gaat kijken of dat ook echt zo is. Als dan blijkt dat er toch iets fout is gegaan, kunnen we zeggen dat we ons hebben vergist en toch ook ons verdriet laten zien omdat we dat heel jammer vinden.
Ik voel mijn baarmoeder volgens mij nog niet, kan dat ook? Ik ben nu waarschijnlijk 10 weken. Heb wel vaak last van steken aan de kant van de cyste, met name bij snel opstaan.
@Carmen, die pijn herken ik ook niet. Had laatst wel een slapende knie..heel vreemd. Ik stond op uit bed en zakte meteen door mijn been. Het rare was dat de rest van mijn been niet sliep, alleen die knie dus..hoe ik dat voor elkaar heb gekregen?
Tot morgen allemaal!
zondag 13 januari 2013 om 20:38
Isis, lekker genoten van je moment voor jezelf?
Lekker op skivakantie straks. Ik kan me wel voorstellen dat je voor die tijd nog wel graag een echo wilt. Ik zou het gewoon doen. Ik heb bij de jongste met 28/29 weken een pretecho gehad. De oudste was toen mee. Die vond het even interessant, maar was het toen zat. Maar er was genoeg speelgoed, dus ze heeft zich prima vermaakt.
Leuk dat je jongens zo enthousiast zijn.
Visje, ik hoop dat wij over 1,5 week gewoon allebei een positieve test hebben. Wat s dat wachten toch stom he? Voor jou wel extra spannend dus deze maand. Ik duim voor je.
4HK, ik ben nu wel benieuwd naar je buik.
Franses, leuk morgen weer een echo. Ik ben benieuwd. Hoop dat de cyste niet vervelend is, maar hij zou niet in de weg zitten toch? Leuk dat de kinderen meegaan. Slim om het zo te vertellen. Ben benieuwd hoe ze gaan reageren.
Spannend die presentatie. Wel fijn dat je docent zo positief reageerde op je zwangerschapsnieuws.
Lekker op skivakantie straks. Ik kan me wel voorstellen dat je voor die tijd nog wel graag een echo wilt. Ik zou het gewoon doen. Ik heb bij de jongste met 28/29 weken een pretecho gehad. De oudste was toen mee. Die vond het even interessant, maar was het toen zat. Maar er was genoeg speelgoed, dus ze heeft zich prima vermaakt.
Leuk dat je jongens zo enthousiast zijn.
Visje, ik hoop dat wij over 1,5 week gewoon allebei een positieve test hebben. Wat s dat wachten toch stom he? Voor jou wel extra spannend dus deze maand. Ik duim voor je.
4HK, ik ben nu wel benieuwd naar je buik.
Franses, leuk morgen weer een echo. Ik ben benieuwd. Hoop dat de cyste niet vervelend is, maar hij zou niet in de weg zitten toch? Leuk dat de kinderen meegaan. Slim om het zo te vertellen. Ben benieuwd hoe ze gaan reageren.
Spannend die presentatie. Wel fijn dat je docent zo positief reageerde op je zwangerschapsnieuws.
zondag 13 januari 2013 om 21:23
Hoi hoi, we zijn gisteravond begonnen met het samen-slapen-experiment. Mijn vriend heeft het zelf echt serieus aangepakt door het oude ledikantje van mijn oudste weer in elkaar te schroeven op haar kamer (we hebben daar al een stapelbed staan, maar daar is de jongste echt nog te jong voor).
Gisteravond was oudste redelijk door het dolle heen dat haar broertje bij haar op de kamer mocht slapen. Ze bleef wel zachtjes doen, maar kon geen moment stilliggen. Uiteindelijk zoontje dus maar weer in zijn eigen bed te slapen gelegd en dochter is uiteindelijk in het ledikantje gaan slapen. Jongste sliep wel weer eens een hele nacht door. Oudste belandde weer in ons bed. Meestal slaapt ze vrij snel weer verder, maar nu had ze de hele tijd overal kriebel en lag ze maar te krabbelen en te bewegen; heel irritant. Ik denk dat het door haar droge huid komt, wat nu weer erger is door de vorst; ik heb er zelf ook last van. Vanavond heb ik haar maar weer dik ingesmeerd met vaseline. Nacht 1 verliep dus niet geheel geslaagd.
Vanavond hebben we het weer geprobeerd. Ze gingen wat later naar bed dan normaal, omdat we wat later thuis waren door - ook al - een verjaardag op een flinke reisafstand. Tegen achten gingen we naar boven en om half negen sliep de oudste en om vijf over half negen de jongste. In dezelfde kamer. Ik ben heel benieuwd hoe de rest van de nacht verloopt. Oudste beweert dat ze niet bang zal zijn als de jongste bij haar op de kamer slaapt. Ik vraag me af of het werkt. en ik hoop dat ze - als ze toch wakker wordt - de jongste niet wakker zal maken....
Verder was ik erg moe de afgelopen dagen. Helemaal niet fijn op mijn mamadag; ik wilde in de loop van de middag eigenlijk alleen maar slapen en dat terwijl het einde van de middag juist het moment is dat de kinderen meer aandacht nodig hebben meer moeten worden afgeleid enzo, omdat ze anders klierig worden. Zaterdag ben ik 's middags lekker wel ook mijn bed ingedoken toen de jongste zijn dutje ging doen. Op een gegeven moment was ik wel wakker maar hoorde ik de kinderen beneden zo veel herrie maken, dat ik lekker ben blijven liggen. Als ik zo moe ben kan ik dat allemaal maar slecht hebben.
@Isis; of mijn baarmoeder sneller groiet weet ik niet, maar mijn buik in ieder geval wel. Ik heb nu een buik zoals tijdens mijn eerste zwangerschap met - gokje - 35 weken. Met 24 weken zoals nu, was er nog nauwelijks iets te zien. Zeker niet voor buitenstaanders.
@Visje. Ik hoop echt dat het deze keer raak is, zo vervelend als het is verlopen in de afgelopen ronde. En over overgewicht; de invloed daarvan zal voor iedereen misschien wel verschillend zijn vermoed ik. Maar bij mij lijkt het in ieder geval geen enkele invloed te hebben gehad. Desalniettemin zal het natuurlijk sowieso geen kwaad kunnen om eraan te werken als je toch al een pauze inlast. Ik neem me ook voor om eraan te werken na de zwangerschap...
Franses veel succes met de echo!
Gisteravond was oudste redelijk door het dolle heen dat haar broertje bij haar op de kamer mocht slapen. Ze bleef wel zachtjes doen, maar kon geen moment stilliggen. Uiteindelijk zoontje dus maar weer in zijn eigen bed te slapen gelegd en dochter is uiteindelijk in het ledikantje gaan slapen. Jongste sliep wel weer eens een hele nacht door. Oudste belandde weer in ons bed. Meestal slaapt ze vrij snel weer verder, maar nu had ze de hele tijd overal kriebel en lag ze maar te krabbelen en te bewegen; heel irritant. Ik denk dat het door haar droge huid komt, wat nu weer erger is door de vorst; ik heb er zelf ook last van. Vanavond heb ik haar maar weer dik ingesmeerd met vaseline. Nacht 1 verliep dus niet geheel geslaagd.
Vanavond hebben we het weer geprobeerd. Ze gingen wat later naar bed dan normaal, omdat we wat later thuis waren door - ook al - een verjaardag op een flinke reisafstand. Tegen achten gingen we naar boven en om half negen sliep de oudste en om vijf over half negen de jongste. In dezelfde kamer. Ik ben heel benieuwd hoe de rest van de nacht verloopt. Oudste beweert dat ze niet bang zal zijn als de jongste bij haar op de kamer slaapt. Ik vraag me af of het werkt. en ik hoop dat ze - als ze toch wakker wordt - de jongste niet wakker zal maken....
Verder was ik erg moe de afgelopen dagen. Helemaal niet fijn op mijn mamadag; ik wilde in de loop van de middag eigenlijk alleen maar slapen en dat terwijl het einde van de middag juist het moment is dat de kinderen meer aandacht nodig hebben meer moeten worden afgeleid enzo, omdat ze anders klierig worden. Zaterdag ben ik 's middags lekker wel ook mijn bed ingedoken toen de jongste zijn dutje ging doen. Op een gegeven moment was ik wel wakker maar hoorde ik de kinderen beneden zo veel herrie maken, dat ik lekker ben blijven liggen. Als ik zo moe ben kan ik dat allemaal maar slecht hebben.
@Isis; of mijn baarmoeder sneller groiet weet ik niet, maar mijn buik in ieder geval wel. Ik heb nu een buik zoals tijdens mijn eerste zwangerschap met - gokje - 35 weken. Met 24 weken zoals nu, was er nog nauwelijks iets te zien. Zeker niet voor buitenstaanders.
@Visje. Ik hoop echt dat het deze keer raak is, zo vervelend als het is verlopen in de afgelopen ronde. En over overgewicht; de invloed daarvan zal voor iedereen misschien wel verschillend zijn vermoed ik. Maar bij mij lijkt het in ieder geval geen enkele invloed te hebben gehad. Desalniettemin zal het natuurlijk sowieso geen kwaad kunnen om eraan te werken als je toch al een pauze inlast. Ik neem me ook voor om eraan te werken na de zwangerschap...
Franses veel succes met de echo!
zondag 13 januari 2013 om 21:23
Hoi hoi, we zijn gisteravond begonnen met het samen-slapen-experiment. Mijn vriend heeft het zelf echt serieus aangepakt door het oude ledikantje van mijn oudste weer in elkaar te schroeven op haar kamer (we hebben daar al een stapelbed staan, maar daar is de jongste echt nog te jong voor).
Gisteravond was oudste redelijk door het dolle heen dat haar broertje bij haar op de kamer mocht slapen. Ze bleef wel zachtjes doen, maar kon geen moment stilliggen. Uiteindelijk zoontje dus maar weer in zijn eigen bed te slapen gelegd en dochter is uiteindelijk in het ledikantje gaan slapen. Jongste sliep wel weer eens een hele nacht door. Oudste belandde weer in ons bed. Meestal slaapt ze vrij snel weer verder, maar nu had ze de hele tijd overal kriebel en lag ze maar te krabbelen en te bewegen; heel irritant. Ik denk dat het door haar droge huid komt, wat nu weer erger is door de vorst; ik heb er zelf ook last van. Vanavond heb ik haar maar weer dik ingesmeerd met vaseline. Nacht 1 verliep dus niet geheel geslaagd.
Vanavond hebben we het weer geprobeerd. Ze gingen wat later naar bed dan normaal, omdat we wat later thuis waren door - ook al - een verjaardag op een flinke reisafstand. Tegen achten gingen we naar boven en om half negen sliep de oudste en om vijf over half negen de jongste. In dezelfde kamer. Ik ben heel benieuwd hoe de rest van de nacht verloopt. Oudste beweert dat ze niet bang zal zijn als de jongste bij haar op de kamer slaapt. Ik vraag me af of het werkt. en ik hoop dat ze - als ze toch wakker wordt - de jongste niet wakker zal maken....
Verder was ik erg moe de afgelopen dagen. Helemaal niet fijn op mijn mamadag; ik wilde in de loop van de middag eigenlijk alleen maar slapen en dat terwijl het einde van de middag juist het moment is dat de kinderen meer aandacht nodig hebben meer moeten worden afgeleid enzo, omdat ze anders klierig worden. Zaterdag ben ik 's middags lekker wel ook mijn bed ingedoken toen de jongste zijn dutje ging doen. Op een gegeven moment was ik wel wakker maar hoorde ik de kinderen beneden zo veel herrie maken, dat ik lekker ben blijven liggen. Als ik zo moe ben kan ik dat allemaal maar slecht hebben.
@Isis; of mijn baarmoeder sneller groiet weet ik niet, maar mijn buik in ieder geval wel. Ik heb nu een buik zoals tijdens mijn eerste zwangerschap met - gokje - 35 weken. Met 24 weken zoals nu, was er nog nauwelijks iets te zien. Zeker niet voor buitenstaanders.
@Visje. Ik hoop echt dat het deze keer raak is, zo vervelend als het is verlopen in de afgelopen ronde. En over overgewicht; de invloed daarvan zal voor iedereen misschien wel verschillend zijn vermoed ik. Maar bij mij lijkt het in ieder geval geen enkele invloed te hebben gehad. Desalniettemin zal het natuurlijk sowieso geen kwaad kunnen om eraan te werken als je toch al een pauze inlast. Ik neem me ook voor om eraan te werken na de zwangerschap...
Franses veel succes met de echo!
Gisteravond was oudste redelijk door het dolle heen dat haar broertje bij haar op de kamer mocht slapen. Ze bleef wel zachtjes doen, maar kon geen moment stilliggen. Uiteindelijk zoontje dus maar weer in zijn eigen bed te slapen gelegd en dochter is uiteindelijk in het ledikantje gaan slapen. Jongste sliep wel weer eens een hele nacht door. Oudste belandde weer in ons bed. Meestal slaapt ze vrij snel weer verder, maar nu had ze de hele tijd overal kriebel en lag ze maar te krabbelen en te bewegen; heel irritant. Ik denk dat het door haar droge huid komt, wat nu weer erger is door de vorst; ik heb er zelf ook last van. Vanavond heb ik haar maar weer dik ingesmeerd met vaseline. Nacht 1 verliep dus niet geheel geslaagd.
Vanavond hebben we het weer geprobeerd. Ze gingen wat later naar bed dan normaal, omdat we wat later thuis waren door - ook al - een verjaardag op een flinke reisafstand. Tegen achten gingen we naar boven en om half negen sliep de oudste en om vijf over half negen de jongste. In dezelfde kamer. Ik ben heel benieuwd hoe de rest van de nacht verloopt. Oudste beweert dat ze niet bang zal zijn als de jongste bij haar op de kamer slaapt. Ik vraag me af of het werkt. en ik hoop dat ze - als ze toch wakker wordt - de jongste niet wakker zal maken....
Verder was ik erg moe de afgelopen dagen. Helemaal niet fijn op mijn mamadag; ik wilde in de loop van de middag eigenlijk alleen maar slapen en dat terwijl het einde van de middag juist het moment is dat de kinderen meer aandacht nodig hebben meer moeten worden afgeleid enzo, omdat ze anders klierig worden. Zaterdag ben ik 's middags lekker wel ook mijn bed ingedoken toen de jongste zijn dutje ging doen. Op een gegeven moment was ik wel wakker maar hoorde ik de kinderen beneden zo veel herrie maken, dat ik lekker ben blijven liggen. Als ik zo moe ben kan ik dat allemaal maar slecht hebben.
@Isis; of mijn baarmoeder sneller groiet weet ik niet, maar mijn buik in ieder geval wel. Ik heb nu een buik zoals tijdens mijn eerste zwangerschap met - gokje - 35 weken. Met 24 weken zoals nu, was er nog nauwelijks iets te zien. Zeker niet voor buitenstaanders.
@Visje. Ik hoop echt dat het deze keer raak is, zo vervelend als het is verlopen in de afgelopen ronde. En over overgewicht; de invloed daarvan zal voor iedereen misschien wel verschillend zijn vermoed ik. Maar bij mij lijkt het in ieder geval geen enkele invloed te hebben gehad. Desalniettemin zal het natuurlijk sowieso geen kwaad kunnen om eraan te werken als je toch al een pauze inlast. Ik neem me ook voor om eraan te werken na de zwangerschap...
Franses veel succes met de echo!
zondag 13 januari 2013 om 22:12
Pipoo, ik ben benieuwd hoe ze vannacht slapen. Vervelend he zo`n droge huid. Mijn jongste heeft daar ook zo`n last van. Die tubes vaseline en lanettecreme gaan hier erg snel, maar werken wel goed.
Vervelend dat je zo moe bent. Ik kan me goed voorstellen dat het eind van de middag van je mamadag dan erg pittig is. En groot gelijk dat je zaterdag even lekker in bed bent blijven liggen toen je ze zo hard hoorde.
Emma, volgens mij heb ik nog niet gezegd dat ik het idee heb dat je het steeds meer geaccepteerd hebt dat het een jongen is. Fijn dat het uitzoeken van de meidenkleertjes zo goed ging. Ook goed dat je naar een psycholoog gaat. Heb je nog steeds af en toe van die verdrietige momenten?
Hoe bevalt het stapelbed?
Vervelend dat je zo moe bent. Ik kan me goed voorstellen dat het eind van de middag van je mamadag dan erg pittig is. En groot gelijk dat je zaterdag even lekker in bed bent blijven liggen toen je ze zo hard hoorde.
Emma, volgens mij heb ik nog niet gezegd dat ik het idee heb dat je het steeds meer geaccepteerd hebt dat het een jongen is. Fijn dat het uitzoeken van de meidenkleertjes zo goed ging. Ook goed dat je naar een psycholoog gaat. Heb je nog steeds af en toe van die verdrietige momenten?
Hoe bevalt het stapelbed?
zondag 13 januari 2013 om 23:34
Ha dames, nog even op de valreep een klein berichtje van mij. Morgen een langer bericht, zoals jullie van mij gewend zijn
Ook wij zijn vandaag op verjaardag van nichtjes geweest op 75 minuten rijden van huis, was heel gezellig maar dan ga je ook niet voor een uurtje. Hele middag geweest dus van 12.00 tot 17.00 uur. Wel heel leuk, kids hebben zich prima vermaakt met de nichtjes en neefjes (ze hebben een méga groot huis, je moet elkaar echt zoeken daar, práchtig)... en er was een vriendin van schoonzusje die ook zwanger was, 14 weken, en wij hadden elkaar helemaal gevonden, super gezellig!
Het stapelbed is ontzettend leuk, echt net zo leuk als op de foto, alleen het erin slapen ging niet vanaf het begin heel vloeiend. Woensdag stond het in elkaar en wilden ze er meteen in slapen. Maar om 22.00 sliepen ze nog niet. Op een gegeven moment lagen ze bij elkaar in het onderste bed, en lag zoon te slapen. Maar dochter dus niet. En aangezien het een gewone doordeweekse dag was, moesten we wel ingrijpen. Toen man om 22.30 naar bed ging en heeft haar toen eerst in d'r ledikant teruggelegd, en later die nacht werd ze wakker en is ze bij ons in bed beland. Donderdag wilde dochter er niet in, maar in haar eigen bedje. Nou geen probleem. Maar zoon had ook problemen, die kwam een paar keer naar beneden met smoesjes, dat hij buikpijn had en dat hij eng had gedroomd dat het bed in zou storten! Dus die was een beetje bang. Dus die nacht hadden we zoon op het laatst tussen ons in! Da's toch wel even andere koek, een groot kind van bijna 9, tjonge. Blijft een stuk minder ruimte over voor ons, niet echt een succes De volgende nacht wilde dochter er weer niet in, en zoon ging beneden liggen. Gisternacht weer met goede moed geprobeerd, dochter wilde zelfs boven liggen terwijl zoon voorkeur had voor beneden. Eigenlijk wilden wij dat niet, maar ze luistert heel goed en ze zou er niet uitkomen. Dat het leek goed te gaan, maar op een gegeven moment riep ze ons toch dat ze in haar eigen bed wilde. Zoon sliep al. En vanavond.............. IS HET GELUKT!!! Ze liggen eindelijk allebei voor het eerst echt te slapen in het stapelbed, zoon boven (na een poosje sputteren... hij vindt dat echt een beetje eng!) en dochter beneden. Heb er gauw een foto van gemaakt. Mijlpaal!!!
Hier alles goed. Ik lag vanavond op de bank en de baby was druk aan het bewegen. Ik voelde het aan mijn buikwand, en tilde mijn shirt op en ja hoor, ik zag de schopjes aan de buitenkant. Heb het programma waar ik naar keek gepauzeerd en heb een hele tijd naar mijn buik liggen staren, waar steeds allemaal bultjes en deukjes en golfjes in verschenen. Zo gaaf!!! Zeker omdat ik het tot voor kort nog maar nauwelijks voelde. De baby is nu kennelijk sterk genoeg om zo hard te schoppen dat de placenta het niet meer allemaal tegenhoudt. Heel bijzonder weer. Ook nu voel ik de baby continue bewegen. Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat
Zonnestraal, ik heb geen verdriet meer. Ook bij het doorlopen van al die meidenkleren heb ik geen traan gelaten. Het valt me helemaal mee. Het is nog steeds niet zo dat ik super blij ben, maar ik voel wel veel meer rust en acceptatie, en geen verdriet meer dat het geen meisje is. Dus ik ga zeker vooruit. Morgen weer naar de verloskundige, dan zullen we het er ook nog wel even over hebben. Maar ik vraag me nu wel af of ik nog wel psychologische hulp nodig heb. Ik baal ook erg van de kosten eerlijk gezegd. Een consult van 3 kwartier kost 85 euro en die moet ik allemaal zelf betalen. 20 euro per keer eigen bijdrage en de rest gaat uit mijn eigen risico, met een maximum aantal behandelingen van 5. Dus eigenlijk betaal je gewoon alles zelf, en ik weet niet of ik het dat (nog) wel waard vind eigenlijk. Voor die centjes kan ik een hoop andere leuke en nuttige(re) dingen doen en kopen! Natuurlijk is mijn eigen welzijn ook wat waard, maar ik betwijfel eerlijk gezegd of het wel zal helpen. Mijn ergste verdriet is inmiddels over gegaan en de twijfels waar ik nog mee zit, die kan zij toch niet wegnemen voor me. Misschien moet ik gewoon maar ingaan op het aanbod van de VK en daar wat vaker langs gaan, als ik daar behoefte toe voel. Of wat denken jullie? Zou ik één keer proberen bij de psycholoog, even kijken hoe het klikt en wat haar idee is? Al zal zo'n eerste keer wel een soort intake zijn en een "plan" opstellen oid. Dus als ik nu al twijfel over de voortzetting, moet ik er dan wel aan beginnen... Toen ik laatst bij de HA zat had ik eerlijk gezegd al een beetje het gevoel dat ik onbewust steeds in verleden tijd aan het praten was, alsof ik een probleem had, maar dat dit al aan het "wegtrekken" was. Misschien is die psycholoog nu wel mosterd na de maaltijd. Hmmm ik weet het niet.
Het gedoe met de kleertjes is trouwens nog wel geëscaleerd van de week, met mijn vader en zijn vrouw. Het ging allemaal per email (niet het beste medium om te communiceren in zulke gevallen, ik geef toe) en de dingen zijn best wat opgeblazen. Mijn vader heeft willen bemiddelen maar precies de verkeerde dingen gezegd, schoot bij mij verkeerd en het eindigde in toch wel enorme boosheid en verontwaardiging bij mij, en de mededeling dat we beter even konden bellen, maar dat ik het nu eerst even ging laten rusten. Ook die dochter nog gemaild, maar geen reactie gekregen van die kant. Ik heb er een paar dagen mee gezeten, dit voelde echt niet fijn. Maar op vrijdagavond belde de vrouw van mijn vader en hebben we het uitgepraat. Eerst met haar, en later met mijn vader. Fijn dat iedereen even zijn/haar woord heeft kunnen doen, en dat het nu weer uit de lucht is. Van die dochter heb ik niets meer gehoord, maar ach, komt wel weer. Die zag ik eigenlijk toch al haast nooit, dus boeit me niet zo. Oh en die vakantie hebben ze toch "opeens" verzet naar 25 mei-3 juni. Stuk beter dus, qua data, ik hoop echt niet langer dan een week over tijd te gaan lopen! Dus dan kan mijn vader wel gewoon zijn belofte nakomen, dat zou ik ook erg fijn vinden moet ik zeggen.
Enkie, gefeliciteerd dat jullie weer een meisje krijgen! Het is heel evenwichtig verdeeld hier tot nu toe.
De rest, daar reageer ik morgen op. Nu nog even vaatwasser leeghalen en dan slapen. Succes met de echo morgen Franses! Zoals jullie nu doen, hebben wij het ook exact aan onze kinderen verteld.
Liefs Emma!
Ook wij zijn vandaag op verjaardag van nichtjes geweest op 75 minuten rijden van huis, was heel gezellig maar dan ga je ook niet voor een uurtje. Hele middag geweest dus van 12.00 tot 17.00 uur. Wel heel leuk, kids hebben zich prima vermaakt met de nichtjes en neefjes (ze hebben een méga groot huis, je moet elkaar echt zoeken daar, práchtig)... en er was een vriendin van schoonzusje die ook zwanger was, 14 weken, en wij hadden elkaar helemaal gevonden, super gezellig!
Het stapelbed is ontzettend leuk, echt net zo leuk als op de foto, alleen het erin slapen ging niet vanaf het begin heel vloeiend. Woensdag stond het in elkaar en wilden ze er meteen in slapen. Maar om 22.00 sliepen ze nog niet. Op een gegeven moment lagen ze bij elkaar in het onderste bed, en lag zoon te slapen. Maar dochter dus niet. En aangezien het een gewone doordeweekse dag was, moesten we wel ingrijpen. Toen man om 22.30 naar bed ging en heeft haar toen eerst in d'r ledikant teruggelegd, en later die nacht werd ze wakker en is ze bij ons in bed beland. Donderdag wilde dochter er niet in, maar in haar eigen bedje. Nou geen probleem. Maar zoon had ook problemen, die kwam een paar keer naar beneden met smoesjes, dat hij buikpijn had en dat hij eng had gedroomd dat het bed in zou storten! Dus die was een beetje bang. Dus die nacht hadden we zoon op het laatst tussen ons in! Da's toch wel even andere koek, een groot kind van bijna 9, tjonge. Blijft een stuk minder ruimte over voor ons, niet echt een succes De volgende nacht wilde dochter er weer niet in, en zoon ging beneden liggen. Gisternacht weer met goede moed geprobeerd, dochter wilde zelfs boven liggen terwijl zoon voorkeur had voor beneden. Eigenlijk wilden wij dat niet, maar ze luistert heel goed en ze zou er niet uitkomen. Dat het leek goed te gaan, maar op een gegeven moment riep ze ons toch dat ze in haar eigen bed wilde. Zoon sliep al. En vanavond.............. IS HET GELUKT!!! Ze liggen eindelijk allebei voor het eerst echt te slapen in het stapelbed, zoon boven (na een poosje sputteren... hij vindt dat echt een beetje eng!) en dochter beneden. Heb er gauw een foto van gemaakt. Mijlpaal!!!
Hier alles goed. Ik lag vanavond op de bank en de baby was druk aan het bewegen. Ik voelde het aan mijn buikwand, en tilde mijn shirt op en ja hoor, ik zag de schopjes aan de buitenkant. Heb het programma waar ik naar keek gepauzeerd en heb een hele tijd naar mijn buik liggen staren, waar steeds allemaal bultjes en deukjes en golfjes in verschenen. Zo gaaf!!! Zeker omdat ik het tot voor kort nog maar nauwelijks voelde. De baby is nu kennelijk sterk genoeg om zo hard te schoppen dat de placenta het niet meer allemaal tegenhoudt. Heel bijzonder weer. Ook nu voel ik de baby continue bewegen. Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat
Zonnestraal, ik heb geen verdriet meer. Ook bij het doorlopen van al die meidenkleren heb ik geen traan gelaten. Het valt me helemaal mee. Het is nog steeds niet zo dat ik super blij ben, maar ik voel wel veel meer rust en acceptatie, en geen verdriet meer dat het geen meisje is. Dus ik ga zeker vooruit. Morgen weer naar de verloskundige, dan zullen we het er ook nog wel even over hebben. Maar ik vraag me nu wel af of ik nog wel psychologische hulp nodig heb. Ik baal ook erg van de kosten eerlijk gezegd. Een consult van 3 kwartier kost 85 euro en die moet ik allemaal zelf betalen. 20 euro per keer eigen bijdrage en de rest gaat uit mijn eigen risico, met een maximum aantal behandelingen van 5. Dus eigenlijk betaal je gewoon alles zelf, en ik weet niet of ik het dat (nog) wel waard vind eigenlijk. Voor die centjes kan ik een hoop andere leuke en nuttige(re) dingen doen en kopen! Natuurlijk is mijn eigen welzijn ook wat waard, maar ik betwijfel eerlijk gezegd of het wel zal helpen. Mijn ergste verdriet is inmiddels over gegaan en de twijfels waar ik nog mee zit, die kan zij toch niet wegnemen voor me. Misschien moet ik gewoon maar ingaan op het aanbod van de VK en daar wat vaker langs gaan, als ik daar behoefte toe voel. Of wat denken jullie? Zou ik één keer proberen bij de psycholoog, even kijken hoe het klikt en wat haar idee is? Al zal zo'n eerste keer wel een soort intake zijn en een "plan" opstellen oid. Dus als ik nu al twijfel over de voortzetting, moet ik er dan wel aan beginnen... Toen ik laatst bij de HA zat had ik eerlijk gezegd al een beetje het gevoel dat ik onbewust steeds in verleden tijd aan het praten was, alsof ik een probleem had, maar dat dit al aan het "wegtrekken" was. Misschien is die psycholoog nu wel mosterd na de maaltijd. Hmmm ik weet het niet.
Het gedoe met de kleertjes is trouwens nog wel geëscaleerd van de week, met mijn vader en zijn vrouw. Het ging allemaal per email (niet het beste medium om te communiceren in zulke gevallen, ik geef toe) en de dingen zijn best wat opgeblazen. Mijn vader heeft willen bemiddelen maar precies de verkeerde dingen gezegd, schoot bij mij verkeerd en het eindigde in toch wel enorme boosheid en verontwaardiging bij mij, en de mededeling dat we beter even konden bellen, maar dat ik het nu eerst even ging laten rusten. Ook die dochter nog gemaild, maar geen reactie gekregen van die kant. Ik heb er een paar dagen mee gezeten, dit voelde echt niet fijn. Maar op vrijdagavond belde de vrouw van mijn vader en hebben we het uitgepraat. Eerst met haar, en later met mijn vader. Fijn dat iedereen even zijn/haar woord heeft kunnen doen, en dat het nu weer uit de lucht is. Van die dochter heb ik niets meer gehoord, maar ach, komt wel weer. Die zag ik eigenlijk toch al haast nooit, dus boeit me niet zo. Oh en die vakantie hebben ze toch "opeens" verzet naar 25 mei-3 juni. Stuk beter dus, qua data, ik hoop echt niet langer dan een week over tijd te gaan lopen! Dus dan kan mijn vader wel gewoon zijn belofte nakomen, dat zou ik ook erg fijn vinden moet ik zeggen.
Enkie, gefeliciteerd dat jullie weer een meisje krijgen! Het is heel evenwichtig verdeeld hier tot nu toe.
De rest, daar reageer ik morgen op. Nu nog even vaatwasser leeghalen en dan slapen. Succes met de echo morgen Franses! Zoals jullie nu doen, hebben wij het ook exact aan onze kinderen verteld.
Liefs Emma!