Gezondheid
alle pijlers
De invloed van ouders op je eetgedrag
donderdag 21 februari 2013 om 16:46
In de nieuwe Viva staat een artikel over de invloed van ouders op je eetgedrag. Hier is zojuist ook een blog over verschenen.
Lees hier de blog
Omdat dit onderwerp veel ruimte voor discussie laat, leek het ons ook zinvol hierover een forumtopic te openen. Laat hier dus gerust je mening/reactie achter op de vraag:
Wat voor invloed hebben jouw ouders gehad op je eetgedrag?
Lees hier de blog
Omdat dit onderwerp veel ruimte voor discussie laat, leek het ons ook zinvol hierover een forumtopic te openen. Laat hier dus gerust je mening/reactie achter op de vraag:
Wat voor invloed hebben jouw ouders gehad op je eetgedrag?
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
donderdag 21 februari 2013 om 17:16
quote:pejeka schreef op 21 februari 2013 @ 16:56:
[...]
Kinderen vallen met name voor zoetere smaken, maar je smaak verandert naarmate je ouder wordt. Er zijn volksstammen mensen die bijvoorbeeld witlof of spruitjes als kind niet echt lekker vonden, maar nu ze volwassen zijn die wél heel graag eten.
Bij ons thuis was het altijd eten wat de pot schaft en zowel mijn broer als ik lusten eigenlijk alles. Van jongs af aan schepte mijn moeder gewoon de groente van de dag op ons bord en we aten dat gewoon op, daar werd niet moeilijk over gedaan.Andersom ook. Weliswaar niet volwassen maar dochter lustte alles toen ze 2 was nu met 6 lang niet zoveel meer.
[...]
Kinderen vallen met name voor zoetere smaken, maar je smaak verandert naarmate je ouder wordt. Er zijn volksstammen mensen die bijvoorbeeld witlof of spruitjes als kind niet echt lekker vonden, maar nu ze volwassen zijn die wél heel graag eten.
Bij ons thuis was het altijd eten wat de pot schaft en zowel mijn broer als ik lusten eigenlijk alles. Van jongs af aan schepte mijn moeder gewoon de groente van de dag op ons bord en we aten dat gewoon op, daar werd niet moeilijk over gedaan.Andersom ook. Weliswaar niet volwassen maar dochter lustte alles toen ze 2 was nu met 6 lang niet zoveel meer.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 21 februari 2013 om 17:18
@piratorarT
Gelukkig heb ik 'm al wat kleine dingen leren eten. En heb hem sowieso al gezegd zodra er kinderen zijn die met ons mee eten. Gaat hij ook mee eten, of hij het lust of niet. Heb er geen zin in dat mijn kinderen ook van die zeurpietjes worden die niets lusten.
Dan wordt ik helemaal ongelukkig haha!
Maar goed meneer hoefde vroeger niets te eten. Zijn moeder zei al: 'Dat lust je niet'. Dus hij heeft nooit iets hoeven proeven of iets dergelijks.
Dat zegt hij nog 'Dat lust ik niet'. Als ik vraag of hij het ooit wel eens heeft gegeten is het antwoord natuurlijk nee. Gelukkig heb ik hem al wat dingen kunnen leren eten. Maar het blijft een zeurpiet .
Gelukkig heb ik 'm al wat kleine dingen leren eten. En heb hem sowieso al gezegd zodra er kinderen zijn die met ons mee eten. Gaat hij ook mee eten, of hij het lust of niet. Heb er geen zin in dat mijn kinderen ook van die zeurpietjes worden die niets lusten.
Dan wordt ik helemaal ongelukkig haha!
Maar goed meneer hoefde vroeger niets te eten. Zijn moeder zei al: 'Dat lust je niet'. Dus hij heeft nooit iets hoeven proeven of iets dergelijks.
Dat zegt hij nog 'Dat lust ik niet'. Als ik vraag of hij het ooit wel eens heeft gegeten is het antwoord natuurlijk nee. Gelukkig heb ik hem al wat dingen kunnen leren eten. Maar het blijft een zeurpiet .
donderdag 21 februari 2013 om 17:21
Ik merk wel dat de invloed van je ouders groot is. Zo eet ik altijd 's middags 4 boterhammen, en een collega en ook hier op het forum, vroeg ooit eens 'hoe krijg je dat óp?!?!'. Alsof het heel veel is. Wij aten thuis altijd veel brood en altijd gezond. Heb zelf nog nooit overgewicht gehad en eet toch redelijk veel. Mijn schoonfamilie daarentegen.......
donderdag 21 februari 2013 om 17:27
quote:piratorarT schreef op 21 februari 2013 @ 17:09:
Dat is knap en lastig tegelijk, eigenzinnig.
Ik heb er absoluut respect voor mensen die de discipline weten op te brengen, zeker als je altijd last hebt gehad van de onbedoeld verkeerde invloed van je ouders.
Dank je Ik moet zeggen, het is een hele worsteling. Zeker omdat ik in het begin niet het idee had dat ik iets fout deed qua hoeveelheid eten. Ik had ook geen trek ofzo met de hoeveelheid wat ik at. Ik keek wel eens naar een dieet en dan dacht ik. jemig wat zij op een dag eten, daar kan ik minimaal een halve week van eten.
De knop ging bij mij om toen ik erachter kwam dat ik vroeger helemaal niet dik was. Omdat ik het altijd hoorde, heb ik er ook altijd geloofd dat het zo was. Nu weet ik wel beter en probeer daar hard aan te werken. Al is het nog niet leuk om dan nu te horen, dat ik vroeger toch wel een mooi figuur had.
Dat is knap en lastig tegelijk, eigenzinnig.
Ik heb er absoluut respect voor mensen die de discipline weten op te brengen, zeker als je altijd last hebt gehad van de onbedoeld verkeerde invloed van je ouders.
Dank je Ik moet zeggen, het is een hele worsteling. Zeker omdat ik in het begin niet het idee had dat ik iets fout deed qua hoeveelheid eten. Ik had ook geen trek ofzo met de hoeveelheid wat ik at. Ik keek wel eens naar een dieet en dan dacht ik. jemig wat zij op een dag eten, daar kan ik minimaal een halve week van eten.
De knop ging bij mij om toen ik erachter kwam dat ik vroeger helemaal niet dik was. Omdat ik het altijd hoorde, heb ik er ook altijd geloofd dat het zo was. Nu weet ik wel beter en probeer daar hard aan te werken. Al is het nog niet leuk om dan nu te horen, dat ik vroeger toch wel een mooi figuur had.
donderdag 21 februari 2013 om 17:28
Mijn man en ik waren vroeger allebei behept met een moeder die 'niet kon koken'. Alles was altijd papgaar, er was nauwelijks variatie in de gerechten (ik geloof zelfs dat mijn moeder er een vast weekschema op na hield). Zeuren over het eten kwam niet eens in ons hoofd op, we slobberden de bloemkoolprut gewoon braaf naar binnen, want iets anders kregen we niet en een mens moet toch eten om niet dood te gaan.
Als puber heb ik mijn moeder leren koken. Beetgare groenten, exotische gerechten, ze had er nog nooit van gehoord maar ze vond wel dat ik een punt had en ze nam mijn aanwijzingen nog ter harte ook. Mijn man echter had zich als puber al lang neergelegd bij het feit dat zijn moeder smerig kookte en hield er gewoon stiekem een voorraad snoep en harde worst op na voor slechte tijden.
Je zou verwachten dat mijn man eetsgewijs bereblij was toen hij met mij ging samenwonen, maar niets van dat al. Hij lust ongeveer niks en wat ie wel lust moet papgaar zijn. Terwijl ik ongeveer Alles lust, mits lekker knapperig en liefst nog een beetje exotisch ook. Man graast ook als een dolle, terwijl ik me gewoon hou bij drie (wel heel stevige) maaltijden per dag en een tussendoortje.
Waarmee ik maar wil zeggen: dat het eetgedrag van je ouders invloed heeft op je eigen eetgedrag staat buiten kijf. Maar wat voor een invloed dat dan is hangt toch ook voor een groot deel van persoonlijksheidsfactoren af. Want inderdaad: ook op andere vlakken tekent dit verschil tussen man en mij zich af: ik ben altijd in voor wat nieuws terwijl man meer is van het veilig vasthouden aan bekende patronen.
Als puber heb ik mijn moeder leren koken. Beetgare groenten, exotische gerechten, ze had er nog nooit van gehoord maar ze vond wel dat ik een punt had en ze nam mijn aanwijzingen nog ter harte ook. Mijn man echter had zich als puber al lang neergelegd bij het feit dat zijn moeder smerig kookte en hield er gewoon stiekem een voorraad snoep en harde worst op na voor slechte tijden.
Je zou verwachten dat mijn man eetsgewijs bereblij was toen hij met mij ging samenwonen, maar niets van dat al. Hij lust ongeveer niks en wat ie wel lust moet papgaar zijn. Terwijl ik ongeveer Alles lust, mits lekker knapperig en liefst nog een beetje exotisch ook. Man graast ook als een dolle, terwijl ik me gewoon hou bij drie (wel heel stevige) maaltijden per dag en een tussendoortje.
Waarmee ik maar wil zeggen: dat het eetgedrag van je ouders invloed heeft op je eigen eetgedrag staat buiten kijf. Maar wat voor een invloed dat dan is hangt toch ook voor een groot deel van persoonlijksheidsfactoren af. Want inderdaad: ook op andere vlakken tekent dit verschil tussen man en mij zich af: ik ben altijd in voor wat nieuws terwijl man meer is van het veilig vasthouden aan bekende patronen.
donderdag 21 februari 2013 om 17:31
Mijn ouders hebben zeker invloed gehad op wat ik eet, lust en lekker vind. Ik eet en lust alles, er zijn alleen dingen die ik niet zo lekker vind (maar nog steeds lust en dus ook eet).
Een moeilijke eter ben ik nooit geweest, maar de paar dingen die ik niet lekker vond moest ik eten, desnoods met een schep appelmoes. Resultaat is dat ik eigenlijk alles wel lust, alleen appelmoes bij het eten kan ik niet meer zo waarderen Mijn ouders hebben mij ook bijgebracht dat elk vreemd voedsel eerst geproefd moet worden voor ik er een mening over kan hebben. Ik zal dan ook nooit zeggen dat ik iets niet lust voor ik het geproefd heb.
Waar mijn ouders geen invloed op hebben gehad is persoonlijke smaak/voorkeur. Ik ben geen snoeperd, ik houd niet van chips, ijs, toetjes enz. Ik lust het zeker, eet het ook af en toe, maar heb niet de behoefte om tussen de maaltijden door iets te snoepen/snacken. Mijn zus daarentegen heeft dezelfde opvoeding gehad maar heeft altijd snoep en koek in huis. En ze eet het ook, koekje bij de koffie, toetje na het eten enzovoorts.
Dus ja, ik denk dat ouders je zeker wat kunnen (aan)leren mbt eten, maar je blijft je eigen voorkeuren hebben.
Een moeilijke eter ben ik nooit geweest, maar de paar dingen die ik niet lekker vond moest ik eten, desnoods met een schep appelmoes. Resultaat is dat ik eigenlijk alles wel lust, alleen appelmoes bij het eten kan ik niet meer zo waarderen Mijn ouders hebben mij ook bijgebracht dat elk vreemd voedsel eerst geproefd moet worden voor ik er een mening over kan hebben. Ik zal dan ook nooit zeggen dat ik iets niet lust voor ik het geproefd heb.
Waar mijn ouders geen invloed op hebben gehad is persoonlijke smaak/voorkeur. Ik ben geen snoeperd, ik houd niet van chips, ijs, toetjes enz. Ik lust het zeker, eet het ook af en toe, maar heb niet de behoefte om tussen de maaltijden door iets te snoepen/snacken. Mijn zus daarentegen heeft dezelfde opvoeding gehad maar heeft altijd snoep en koek in huis. En ze eet het ook, koekje bij de koffie, toetje na het eten enzovoorts.
Dus ja, ik denk dat ouders je zeker wat kunnen (aan)leren mbt eten, maar je blijft je eigen voorkeuren hebben.
Uhm... stuff... and things
donderdag 21 februari 2013 om 17:40
Ik hield niet zo van snoep vroeger, dat scheelt Wel van chips, koek en taart maar altijd met mate.
Warm eten was ik dol op (bijna alle soorten), brood minder maar ik at het wel.
Ik heb wel gezond eetgedrag meegekregen. Drie maaltijden op een dag. Wel bijna bij ieder glas/beker drinken ook een koekje, maar zelf koop ik zeer weinig koek.
Ik denk dat ik iets beter dan mijn ouders bewust ben van wat overal in zit, qua vet, suiker e.d. Voor hun is muesli muesli, of het nou van dat hele zoete crueslispul is of onbewerkte vlokken. IK ben daar kritischer in.
Mijn moeder denkt wel dat het door haar manier van eten aanbieden komt dat broers en ik makkelijke eters zijn geworden. Maar ik weet het niet, smaak kan ook een genetisch bepaald iets zijn, denk ik.
Warm eten was ik dol op (bijna alle soorten), brood minder maar ik at het wel.
Ik heb wel gezond eetgedrag meegekregen. Drie maaltijden op een dag. Wel bijna bij ieder glas/beker drinken ook een koekje, maar zelf koop ik zeer weinig koek.
Ik denk dat ik iets beter dan mijn ouders bewust ben van wat overal in zit, qua vet, suiker e.d. Voor hun is muesli muesli, of het nou van dat hele zoete crueslispul is of onbewerkte vlokken. IK ben daar kritischer in.
Mijn moeder denkt wel dat het door haar manier van eten aanbieden komt dat broers en ik makkelijke eters zijn geworden. Maar ik weet het niet, smaak kan ook een genetisch bepaald iets zijn, denk ik.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 21 februari 2013 om 17:41
mijn ouders waren streng met t eten,als ik iets niet lekker vondt dan moest ik aan tafel blijven zitten totdat t op was.ik heb weleens een bord koude nasi gegeten dat was vies,maar de volgende keer at ik t wel op!nasi maken kon ze niet lekker maken.
m,n man was verwend door z,n moeder hij kreeg appelmoes als hij iets niet lekker vondt.
dat heb ik m later afgeleerd en nu eet hij alles,m,n kinderen ook.
behalve oesters dan he die glibberdingen.
m,n man was verwend door z,n moeder hij kreeg appelmoes als hij iets niet lekker vondt.
dat heb ik m later afgeleerd en nu eet hij alles,m,n kinderen ook.
behalve oesters dan he die glibberdingen.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
donderdag 21 februari 2013 om 17:55
Ik denk dat mijn ouders wel veel invloed op mijn smaak hebben gehad, lust bijna alles en heb inmiddels zelfs een uitgesprokenere smaak dan mijn ouders (ook met behulp van mijn man die heerlijke dingen op tafel zet).
Echter kwa hoeveelheid en omgang met eten is het anders. Mijn ouders en familie(s) hebben allemaal overgewicht. Genetisch noemen ze het en zolang ik me kan herinneren is iedereen aan de lijn. Vreten en niet sporten is het eigenlijke probleem. Ik sport sinds jongs af aan en zodra ik zelf ging koken at ik gezond. Heb daardoor gelukkig een gezond gewicht, maar voornamelijk door het slechte voorbeeld dat ik gekregen heb.
Echter kwa hoeveelheid en omgang met eten is het anders. Mijn ouders en familie(s) hebben allemaal overgewicht. Genetisch noemen ze het en zolang ik me kan herinneren is iedereen aan de lijn. Vreten en niet sporten is het eigenlijke probleem. Ik sport sinds jongs af aan en zodra ik zelf ging koken at ik gezond. Heb daardoor gelukkig een gezond gewicht, maar voornamelijk door het slechte voorbeeld dat ik gekregen heb.
donderdag 21 februari 2013 om 18:44
heel veel doordat mijn moeder altijd vreetbuien heeft als ze zich verdrietig/ellendig voelt (emotie-eter) heeft ze mij als klein kind (kon geen nee zeggen) erin meegesleurd resultaat dat ik overgewicht heb... ze vond het dan ook gek dat ik 2 jaar geleden naar de dokter ging voor een doorverwijzing naar een dietiste met als resultaat dat ik nu 20kg lichter ben... zij heeft nog steeds vreetbuien en probeert meer weer in mee te sleuren maar ik weet steeds vaker nee te zeggen gelukkig voel me nu ook veel beter....
donderdag 21 februari 2013 om 18:49
Hoe meer mijn moeder zeikt over wat ik eet (ivm m'n diabetes) hoe slechter ik eet. Klinkt erg puberaal, is het ook. Maar ze moet gewoon accepteren dat IK bepaal wat ik eet. Ook al zijn dat 2 Fruittella-repen achter elkaar. Ze heeft zich er niet mee te bemoeien, klaar.
Zij heeft me alles leren eten, dan moet ze ook niet zeiken dat ik alles lust en voornamelijk pasta. Daar ben ik echt gek op. Als mijn moeder zou weten wat ik net naar binnen gestouwd heb, zou ze "flauwvallen". (We aten macaroni, ik heb 2,5 bord op.)
Zij heeft me alles leren eten, dan moet ze ook niet zeiken dat ik alles lust en voornamelijk pasta. Daar ben ik echt gek op. Als mijn moeder zou weten wat ik net naar binnen gestouwd heb, zou ze "flauwvallen". (We aten macaroni, ik heb 2,5 bord op.)
donderdag 21 februari 2013 om 18:58
Ik geloof ook dat je ouders invloed hebben gehad op je eetgedrag; hoeveel je eet, wat je eet, hoe vaak je eet en hoe je me eten omgaat.
Maar m.i. valt het genetische aspect niet onderschat te worden. Ik kan alles eten wat los en vast zit zonder een kilo aan te komen, helaas voor mijn zus gaat dat niet voor haar op. Soms is het oneerlijk...
Maar m.i. valt het genetische aspect niet onderschat te worden. Ik kan alles eten wat los en vast zit zonder een kilo aan te komen, helaas voor mijn zus gaat dat niet voor haar op. Soms is het oneerlijk...
donderdag 21 februari 2013 om 19:18
Ik lust alles. Niet dat ik alles lekker vind, maar ik kan het wel eten. Ik ben overigens wel vegetarisch (pescetarisch), dus vlees eet ik niet. Als kind heb ik ook alles gewoon gegeten. Volgens mij moest ik elk jaar een spruit erbij, gelijk op met m'n leeftijd. Ik geloof dat ik wel gruwelde van vlees met vetjes aan de kant, volgens mij maakte m'n moeder dan wat anders voor me.
donderdag 21 februari 2013 om 19:24
Je bent een product van je opvoeding, dus hoe je denkt over veel dingen daarvan ligt de basis in je opvoeding. Naarmate je verder weg bent van de invloed van je ouders kun je over veel dingen anders gaan denken. Bijna vijfentwintig jaar later, denk ik heel anders over geloof, carriere, huishouden, kinderen en eten. Maar de basis blijft in mijn geval omdat die goed was.
Mijn moeder kookte zoals zij dat leerde van haar moeder én zij stond open voor nieuwe dingen. Daardoor leerden wij veel nieuwe dingen eten en waarderen. Moeder groeide mee in de tijd. Moeder is grootgebracht in groot gezin waar zuinig aan moest worden gedaan. Dat had ook invloed op hoe wij aten. Er was genoeg maar nooit overvloed, één koekje bij de thee etc.
Schoonmoeder kookte ook zoals zij dat leerde van haar moeder, stond niet open voor nieuwe ideeën en dus eet ze nog steeds zoals men 50 jaar geleden at. Ook groot gebracht in een groot gezin, waar ook wel eens gebrek was. Kijk daarop was heel anders, in haar eigen gezin zou nooit iemand gebrek aan iets hebben. Eten is daar altijd in overvloed, zonde om weg te gooien, niet creatief genoeg om er morgen nog iets van te maken, dus eten we het op.
Zo begonnen man en ik aan ons huwelijk, echter met een flinke hypotheek en een klein salaris en dus..... hand op de knip. Ik ben creatief met alles dus ook met eten. Kook elke dag afgepast en als er eens iets over blijft vind dat zijn weg naar de maaltijd van (over)morgen. Sta open voor veel nieuwe dingen en mijn kookkunsten blijven zich ontwikkelen.
Mijn ouders komen met plezier bij ons eten en laten zich verrassen. Mijn schoonouders komen wel, maar vragen wat we dan eten en of ik rekening houd met wat ze wel en niet graag eten. In de loop der jaren wordt dat steeds moeilijker, want hoe mijn schoonouders graag eten, dat eten mijn kinderen liever niet. En dan aan tafel komt er de vraag om het zoutvaatje, om de jus, die er niet is. Komen er opmerkingen of ik weet dat de spruitjes niet gaar zijn, of er ook witlof is zonder ham en kaas.
Kinderen eten graag bij oma van moeders kant, bij oma van vaders kant proberen ze er altijd onderuit te komen. En wij geven ze geen ongelijk, zelf lusten we het vooroorlogse, te ver door gekookte voer ook niet meer.
Mijn moeder kookte zoals zij dat leerde van haar moeder én zij stond open voor nieuwe dingen. Daardoor leerden wij veel nieuwe dingen eten en waarderen. Moeder groeide mee in de tijd. Moeder is grootgebracht in groot gezin waar zuinig aan moest worden gedaan. Dat had ook invloed op hoe wij aten. Er was genoeg maar nooit overvloed, één koekje bij de thee etc.
Schoonmoeder kookte ook zoals zij dat leerde van haar moeder, stond niet open voor nieuwe ideeën en dus eet ze nog steeds zoals men 50 jaar geleden at. Ook groot gebracht in een groot gezin, waar ook wel eens gebrek was. Kijk daarop was heel anders, in haar eigen gezin zou nooit iemand gebrek aan iets hebben. Eten is daar altijd in overvloed, zonde om weg te gooien, niet creatief genoeg om er morgen nog iets van te maken, dus eten we het op.
Zo begonnen man en ik aan ons huwelijk, echter met een flinke hypotheek en een klein salaris en dus..... hand op de knip. Ik ben creatief met alles dus ook met eten. Kook elke dag afgepast en als er eens iets over blijft vind dat zijn weg naar de maaltijd van (over)morgen. Sta open voor veel nieuwe dingen en mijn kookkunsten blijven zich ontwikkelen.
Mijn ouders komen met plezier bij ons eten en laten zich verrassen. Mijn schoonouders komen wel, maar vragen wat we dan eten en of ik rekening houd met wat ze wel en niet graag eten. In de loop der jaren wordt dat steeds moeilijker, want hoe mijn schoonouders graag eten, dat eten mijn kinderen liever niet. En dan aan tafel komt er de vraag om het zoutvaatje, om de jus, die er niet is. Komen er opmerkingen of ik weet dat de spruitjes niet gaar zijn, of er ook witlof is zonder ham en kaas.
Kinderen eten graag bij oma van moeders kant, bij oma van vaders kant proberen ze er altijd onderuit te komen. En wij geven ze geen ongelijk, zelf lusten we het vooroorlogse, te ver door gekookte voer ook niet meer.
donderdag 21 februari 2013 om 19:27
Mijn vader is trouwens wel een beetje een emotie eter en vooral iemand die geen nee wil zeggen op lekkernijen. Ik geloof dat hij een vreselijke kutdag zou hebben als hij geen gebak zou nemen waar anderen dat wel hebben.
Dat hebben wij niet echt overgenomen. Zowel broers als ik zeggen wel eens nee tegen iets.
En we zijn ook allemaal wat slanker dan mijn vader
Dat hebben wij niet echt overgenomen. Zowel broers als ik zeggen wel eens nee tegen iets.
En we zijn ook allemaal wat slanker dan mijn vader
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 21 februari 2013 om 19:28
Als jong meisje ging het thuis heel goed, qua eten. Ik moest alles proberen en luste alles! Mosselen, slakken, ik at alles mee..
Toen mijn ouders gingen scheiden, ik was 10, brak er een nare tijd aan, geldproblemen, een doodzieke moeder die ook depressief werd, een vader die niet naar ons om keek.. Mijn ouders haalden elke dag een zak chips (van die goedkope pinda of kaaschips) zodat ik maar 'zoet' was. Ik ben nu zeker te dik en ik denk dat het een combi is met aanleg en het verleden. Ik heb geleerd mijn emoties weg te eten, voelde me alleen maar had altijd mijn zak chips. Mijn moeder was te depressief om te koken dus at ik meestal magnetronmaaltijden (van die gedroogde pasta met poedersaus, water toevoegen, 10 min in de magnetron en klaar). Ik neem het mijn moeder niet kwalijk, maar mijn vader wel. Mijn moeder moest alles alleen doen, en dat zonder geld en met een nare ziekte.. Ze heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik nooit honger had en ze was er altijd!
Met mijn vader is het onlangs geescaleerd, heb hem eens verteld hoe ik mijn jeugd zie, en uiteraard geen begrip. Sindsdien heb ik weer vreetbuien als een gek.. En ik was zo mooi aan het afvallen.
Máár ik lust wel alles
Toen mijn ouders gingen scheiden, ik was 10, brak er een nare tijd aan, geldproblemen, een doodzieke moeder die ook depressief werd, een vader die niet naar ons om keek.. Mijn ouders haalden elke dag een zak chips (van die goedkope pinda of kaaschips) zodat ik maar 'zoet' was. Ik ben nu zeker te dik en ik denk dat het een combi is met aanleg en het verleden. Ik heb geleerd mijn emoties weg te eten, voelde me alleen maar had altijd mijn zak chips. Mijn moeder was te depressief om te koken dus at ik meestal magnetronmaaltijden (van die gedroogde pasta met poedersaus, water toevoegen, 10 min in de magnetron en klaar). Ik neem het mijn moeder niet kwalijk, maar mijn vader wel. Mijn moeder moest alles alleen doen, en dat zonder geld en met een nare ziekte.. Ze heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik nooit honger had en ze was er altijd!
Met mijn vader is het onlangs geescaleerd, heb hem eens verteld hoe ik mijn jeugd zie, en uiteraard geen begrip. Sindsdien heb ik weer vreetbuien als een gek.. En ik was zo mooi aan het afvallen.
Máár ik lust wel alles
donderdag 21 februari 2013 om 19:33
quote:sandt schreef op 21 februari 2013 @ 19:24:
Kinderen eten graag bij oma van moeders kant, bij oma van vaders kant proberen ze er altijd onderuit te komen. En wij geven ze geen ongelijk, zelf lusten we het vooroorlogse, te ver door gekookte voer ook niet meer.
Bij mijn oma (van 1919) vond ik het dan eigenlijk wel weer schattig, die slobberprei. Bovendien kon ze draadjesvlees maken als geen ander, en dan nog zo lekker veel ook . Dus dat maakte een hoop goed.
Oma's recepten voor hutspot en groentesoep gebruik ik trouwens nog steeds, met dien verstande dat ik de groenten iets korter dan drie uur mee laat koken.
Maar ja, ik ben dan ook een ongeneeslijk eclecticus.
Kinderen eten graag bij oma van moeders kant, bij oma van vaders kant proberen ze er altijd onderuit te komen. En wij geven ze geen ongelijk, zelf lusten we het vooroorlogse, te ver door gekookte voer ook niet meer.
Bij mijn oma (van 1919) vond ik het dan eigenlijk wel weer schattig, die slobberprei. Bovendien kon ze draadjesvlees maken als geen ander, en dan nog zo lekker veel ook . Dus dat maakte een hoop goed.
Oma's recepten voor hutspot en groentesoep gebruik ik trouwens nog steeds, met dien verstande dat ik de groenten iets korter dan drie uur mee laat koken.
Maar ja, ik ben dan ook een ongeneeslijk eclecticus.
donderdag 21 februari 2013 om 19:44
quote:Lady-Voldemort schreef op 21 februari 2013 @ 19:33:
[...]
Bij mijn oma (van 1919) vond ik het dan eigenlijk wel weer schattig, die slobberprei. Bovendien kon ze draadjesvlees maken als geen ander, en dan nog zo lekker veel ook . Dus dat maakte een hoop goed.
Oma's recepten voor hutspot en groentesoep gebruik ik trouwens nog steeds, met dien verstande dat ik de groenten iets korter dan drie uur mee laat koken.
Maar ja, ik ben dan ook een ongeneeslijk eclecticus.Lang geleden at ik schoonmoeders drap ook. Verschilde wel veel met het eten dat ik gewend was, maar ergens was het nog wel bekend. Ooit kookte mijn moeder ongeveer net zo, dus ik at daar vooral eten van vroeger. Voor mijn kinderen is de kloof nog groter omdat zij op een ander moment van de eet-tijd-lijn zijn ingestapt. En naast dat mijn schoonmoeder ouderwets kookt, is ze ook nog eens heel slecht in plannen. Kan daar gebeuren dat de groenten klaar zijn als de piepers net de pan in gaan, dan giet ze de groenten af en dan gaan die 'op het lichtje' en garen nog vrolijk 20 minuten verder............................................ Tel uit je winst!
[...]
Bij mijn oma (van 1919) vond ik het dan eigenlijk wel weer schattig, die slobberprei. Bovendien kon ze draadjesvlees maken als geen ander, en dan nog zo lekker veel ook . Dus dat maakte een hoop goed.
Oma's recepten voor hutspot en groentesoep gebruik ik trouwens nog steeds, met dien verstande dat ik de groenten iets korter dan drie uur mee laat koken.
Maar ja, ik ben dan ook een ongeneeslijk eclecticus.Lang geleden at ik schoonmoeders drap ook. Verschilde wel veel met het eten dat ik gewend was, maar ergens was het nog wel bekend. Ooit kookte mijn moeder ongeveer net zo, dus ik at daar vooral eten van vroeger. Voor mijn kinderen is de kloof nog groter omdat zij op een ander moment van de eet-tijd-lijn zijn ingestapt. En naast dat mijn schoonmoeder ouderwets kookt, is ze ook nog eens heel slecht in plannen. Kan daar gebeuren dat de groenten klaar zijn als de piepers net de pan in gaan, dan giet ze de groenten af en dan gaan die 'op het lichtje' en garen nog vrolijk 20 minuten verder............................................ Tel uit je winst!
donderdag 21 februari 2013 om 23:16
Tuurlijk hebben ouders invloed op het eetgedrag van hun kind.
Ik heb een neefje die iedere dag o.a. patat, frikandellen of chinees eet, inmiddels zie je dat ook duidelijk aan hem.
Maar ik zelf lust heel veel, alle soorten groenten (alleen geen prut spruitjes met maggie, zoals mama ze maakt)
Maar ik hou ook van koekjes/snoepjes/chips/taart/patatjes...
Maar ik heb duidelijk ervaren, als moeder zijnde moet je niet continu zeggen... Ja, op bianca d'r eten moeten we letten die lust alles anders krijgt ze overgewicht. Bianca let op anders word je dik. Bianca is stevig, die lust alles. Bianca zorg nou dat je niet meer dan 60 kg ga wegen... De kilo's gaan er sneller aan dan eraf.
(Ik ben nooittt te dik geweest, mijn aller zwaarste gewicht was 65kg, ik ben 1.70m. Wel ben ik te dun geweest, inmiddels is mijn normale gewicht 55 kg. Dus ik ben niet dik. Ik eet gezond, maar ook iedere dag een snoepje en een stukje chocola. En ik vind het heerlijk!)
Maar zelfs toen ik net zwanger was begon ze weer.. Bianca let nou op, je hoeft niet voor twee te eten, elke kilo erbij moet er ook weer af. Ik werd gek! Ik ben een keer goed boos geworden en toen was ze daarna redelijk stil.
Nee, ik accepteer niet dat iemand mijn kind dik noemt of zegt dat ik op zijn gewicht moet letten. Ook mijn moeder mag dat niet.
Hij eet gewoon net als wij gezond en af en toe wat lekkers. En ook hij is niet dik.
Als hij iets niet wil eten, dan niet. Ik ga de strijd niet aan, ik weet dat hij het waarschijnlijk een uur later/ de volgende dag / de volgende keer wel gewoon eet. Wij eten gewoon vrolijk door.
Ik heb een neefje die iedere dag o.a. patat, frikandellen of chinees eet, inmiddels zie je dat ook duidelijk aan hem.
Maar ik zelf lust heel veel, alle soorten groenten (alleen geen prut spruitjes met maggie, zoals mama ze maakt
)Maar ik hou ook van koekjes/snoepjes/chips/taart/patatjes...
Maar ik heb duidelijk ervaren, als moeder zijnde moet je niet continu zeggen... Ja, op bianca d'r eten moeten we letten die lust alles anders krijgt ze overgewicht. Bianca let op anders word je dik. Bianca is stevig, die lust alles. Bianca zorg nou dat je niet meer dan 60 kg ga wegen... De kilo's gaan er sneller aan dan eraf.
(Ik ben nooittt te dik geweest, mijn aller zwaarste gewicht was 65kg, ik ben 1.70m. Wel ben ik te dun geweest, inmiddels is mijn normale gewicht 55 kg. Dus ik ben niet dik. Ik eet gezond, maar ook iedere dag een snoepje en een stukje chocola. En ik vind het heerlijk!)
Maar zelfs toen ik net zwanger was begon ze weer.. Bianca let nou op, je hoeft niet voor twee te eten, elke kilo erbij moet er ook weer af. Ik werd gek! Ik ben een keer goed boos geworden en toen was ze daarna redelijk stil.
Nee, ik accepteer niet dat iemand mijn kind dik noemt of zegt dat ik op zijn gewicht moet letten. Ook mijn moeder mag dat niet.
Hij eet gewoon net als wij gezond en af en toe wat lekkers. En ook hij is niet dik.
Als hij iets niet wil eten, dan niet. Ik ga de strijd niet aan, ik weet dat hij het waarschijnlijk een uur later/ de volgende dag / de volgende keer wel gewoon eet. Wij eten gewoon vrolijk door.
vrijdag 22 februari 2013 om 10:40
Ik moest net zo lang aan tafel blijven zitten tot m'n eten op was. Ik lust nu wel bijna alles.
Maar ik worstel nog steeds met teveel snoepen en heb 2 jaar anorexia gehad.
Ik vind dat je je kinderen wel moet stimuleren om alles te proeven maar ze mogen wel zelf hun grens bepalen met hoeveel ze eten. Eten ze hun boterham niet op? Dan krijgen ze ook geen snoep de rest van de dag.
Maar ik worstel nog steeds met teveel snoepen en heb 2 jaar anorexia gehad.
Ik vind dat je je kinderen wel moet stimuleren om alles te proeven maar ze mogen wel zelf hun grens bepalen met hoeveel ze eten. Eten ze hun boterham niet op? Dan krijgen ze ook geen snoep de rest van de dag.
