Steun nodig van ouders, maar het niet krijgen.

In tegenstelling tot de meeste mensen zal ik het hier niet opnemen voor je ouders. Ouders zijn er om hun kinderen te steunen en bij te staan en willen het beste voor hun kind. Soms hebben ze daarvoor de verkeerde methodes maar de kinderen moeten altijd op de eerste plaats zijn. Hoe oud ze ook zijn, moeder en vader blijf je altijd. Hun reactie op jouw pestverhaal en het feit dat ze je juist niets stimuleren je studie te halen maar juist adviseren te stoppen kan ik dan ook niet als normaal bestempelen.



Of ze je graag het huis uit willen is niet relevant. Als dat zo zou zijn dat zouden ze dat gewoon moeten zeggen " schat, je vader en ik zouden graag wat meer privacy en tijd voor elkaar willen hebben. We willen je er niet uit gooien want je kan altijd bij ons terecht maar het zou voor ons en wij denken ook voor jouw ontwikkeling beter zijn als je misschien op jezelf gaat wonen." Lijkt me een veel logische aanpak. De ruzies, ach...elk gezin heeft wel wat. Bij mij thuis waren het de eindeloze 'wat gaan we vandaag eten'-discussies.



Ik denk dat de verhouding met je ouders gewoon niet goed is en dat jullie niet het gevoel hebben alles met elkaar te kunnen delen. Hieruit vloeien de frustraties voort.

Ik hoop niet dat uit mijn verhaal blijkt dat ik de ouders gelijk geef!



Ik denk alleen dat het niet zo veel nut heeft om in zo'n situatie te blijven zitten maar dat het juist belangrijk is om naar je eigen toekomst te kijken en daarin ook je eigen keuzes te maken.



Ik vind idd dat ouders hun kinderen moeten steunen en stimuleren en dat dit echt een slecht voorbeeld is van ouderschap. Als ouders willen dat hun kinderen uit huis gaan, moeten ze dit eerlijk bespreken en hier niet op zo'n vervelende manier naar toe werken.