Gezondheid
alle pijlers
wie (her)kent dit, problemen met taal
donderdag 27 juni 2013 om 09:08
Ik heb er (en naar mate ik ouder wordt steeds meer) moeite mee om te herhalen wat iemand voordien tegen mij gezegd heeft. En vooral als dit iets met mij doet, bijv. in situaties waarin ik mij geïntimideerd voel. Ik kan me dan moeilijk 'verweren', sla dan dicht. kan niet voor mezelf opkomen, want zegt die ander dan weer wat, dan klap ik weer dicht. Sta ik letterlijk en figuurlijk met mijn mond vol tanden.
Naderhand wil ik daar dan graag met een vriendin ofzo over praten, maar dan kan ik niet meer herhalen hoe het ging, hoe dingen gezegd zijn. Alles is dan ineens.. tja... leeg. Als een soort black-out.
Ook merk ik dat ik steeds meer moeite krijg om op bepaalde woorden te komen. Ik kan ook niet meer zo adrem zijn, zoals vroeger. Woordgrapjes, woordspelingen maken, enz. Snel een gevatte opmerking kunnen maken. Ik blokkeer.
Dit maakt dat ik steeds rustiger en teruggetrokkener wordt. Kan niet meer goed deelnemen aan de grapjes van collega's enz. Het gaat allemaal te snel. Dit maakt me ook heel onzeker. Ik ben verdorie 45 jaar. En het wordt steeds erger. Heel vervelend vind ik dit.
Herkent iemand dit. Wat zou dit nu kunnen zijn? Vind het heel lastig.
Naderhand wil ik daar dan graag met een vriendin ofzo over praten, maar dan kan ik niet meer herhalen hoe het ging, hoe dingen gezegd zijn. Alles is dan ineens.. tja... leeg. Als een soort black-out.
Ook merk ik dat ik steeds meer moeite krijg om op bepaalde woorden te komen. Ik kan ook niet meer zo adrem zijn, zoals vroeger. Woordgrapjes, woordspelingen maken, enz. Snel een gevatte opmerking kunnen maken. Ik blokkeer.
Dit maakt dat ik steeds rustiger en teruggetrokkener wordt. Kan niet meer goed deelnemen aan de grapjes van collega's enz. Het gaat allemaal te snel. Dit maakt me ook heel onzeker. Ik ben verdorie 45 jaar. En het wordt steeds erger. Heel vervelend vind ik dit.
Herkent iemand dit. Wat zou dit nu kunnen zijn? Vind het heel lastig.
donderdag 4 juli 2013 om 12:57
donderdag 4 juli 2013 om 21:45
Sorry, nu pas thuis en lees nu ook jullie reacties. Nee, er is helemaal geen bloedonderzoek gedaan. Toen ik over mijn klachten vertelde, begon de huisarts al vrij snel over het overspannen zijn. Toen hij vervolgens doorvroeg en het over mijn werk ging, 'brak' ik, en voor mijn huisarts was het vanaf dat moment eigenlijk wel duidelijk en klaar.
We hebben er vervolgens nog wel even over doorgesproken en mijn huisarts heeft me in dit gesprek ook zeker tips en adviezen gegeven. Het eerste en meest dringende advies was dat ik het bespreekbaar zou maken op mijn werk. Hier kom ik inderdaad niet onderuit, dat zie ik nu zelf ook wel in. Het tweede advies was dat er iets veranderen moet; zowel op mijn werk als bij mijzelf. Voor het eerste moet ik bij mijn leidinggevende zijn, voor het tweede wil hij mij eventueel doorverwijzen als ik dat ook wil. Maar ik heb al eens vernomen dat wij hiervoor op het werk ook trajecten hebben. De huisarts adviseerde me wel om te blijven werken als dit lukt en dit wil ik zelf ook heel graag. Vandaag was ik vrij, morgen werk ik weer en heb ik tevens een gesprek met mijn leidinggevende aangevraagd. Wordt vervolgd dus..
We hebben er vervolgens nog wel even over doorgesproken en mijn huisarts heeft me in dit gesprek ook zeker tips en adviezen gegeven. Het eerste en meest dringende advies was dat ik het bespreekbaar zou maken op mijn werk. Hier kom ik inderdaad niet onderuit, dat zie ik nu zelf ook wel in. Het tweede advies was dat er iets veranderen moet; zowel op mijn werk als bij mijzelf. Voor het eerste moet ik bij mijn leidinggevende zijn, voor het tweede wil hij mij eventueel doorverwijzen als ik dat ook wil. Maar ik heb al eens vernomen dat wij hiervoor op het werk ook trajecten hebben. De huisarts adviseerde me wel om te blijven werken als dit lukt en dit wil ik zelf ook heel graag. Vandaag was ik vrij, morgen werk ik weer en heb ik tevens een gesprek met mijn leidinggevende aangevraagd. Wordt vervolgd dus..
donderdag 4 juli 2013 om 22:08
quote:jools241 schreef op 27 juni 2013 @ 09:37:
Maar ik merk dat ik steeds meer moeite heb om op bepaalde woorden te komen. Ook mijn geheugen laat mij erg in de steek. Mijn dochter vroeg me gisteren wat we de dag daarvoor gegeten hadden en ik kon het serieus niet meer bedenken. Pas veel later, in bed, bedacht ik dat we vis gegeten hadden van de viskraam. Ik had die dag dus niet gekookt, en ook geen boodschappen gedaan. Doe ik normaliter altijd en (daardoor) was ik het dus echt helemaal kwijt. Dit maak ik ook wel mee op mijn werk. Ik vergeet afspraken, collega's vragen mij soms naar dingen die ik de dag of twee dagen ervoor gedaan heb en ik kan het niet meer recapituleren. Begin ook een beetje te vrezen voor mijn baan zo..
Ook mijn reactiesnelheid gaat hard achteruit. Ik kan niet meer ad rem reageren. En dat is denk ik toch wel iets fysieks. Als bepaalde voedingstekorten daar de oorzaak van zouden kunnen zijn, dan teken ik daarvoor. Lijkt me overigens wel lastig om hierachter te komen maar kan inderdaad eens beginnen met een bezoek aan de huisarts.
Los hiervan staat denk ik dat gevoel van geïntimideerd zijn, daardoor dichtklappen, een black-out gevoel, en dit ook later niet meer kunnen herhalen aan vriendinnen/ familie, enz. Dit is ook heel lastig maar staat wellicht los van het eerste.
Maar ik weet het niet hoor..
Nogmaals dank voor je reacties!
Het klinkt alsof je inderdaad problemen met je geheugen hebt die niet bij je leeftijd passen. Zou het kunnen dat je reactievermogen en het gevoel van geïntimideerd zijn daaruit voortkomen?
Ik zou zeker een afspraak maken bij de huisarts.
Maar ik merk dat ik steeds meer moeite heb om op bepaalde woorden te komen. Ook mijn geheugen laat mij erg in de steek. Mijn dochter vroeg me gisteren wat we de dag daarvoor gegeten hadden en ik kon het serieus niet meer bedenken. Pas veel later, in bed, bedacht ik dat we vis gegeten hadden van de viskraam. Ik had die dag dus niet gekookt, en ook geen boodschappen gedaan. Doe ik normaliter altijd en (daardoor) was ik het dus echt helemaal kwijt. Dit maak ik ook wel mee op mijn werk. Ik vergeet afspraken, collega's vragen mij soms naar dingen die ik de dag of twee dagen ervoor gedaan heb en ik kan het niet meer recapituleren. Begin ook een beetje te vrezen voor mijn baan zo..
Ook mijn reactiesnelheid gaat hard achteruit. Ik kan niet meer ad rem reageren. En dat is denk ik toch wel iets fysieks. Als bepaalde voedingstekorten daar de oorzaak van zouden kunnen zijn, dan teken ik daarvoor. Lijkt me overigens wel lastig om hierachter te komen maar kan inderdaad eens beginnen met een bezoek aan de huisarts.
Los hiervan staat denk ik dat gevoel van geïntimideerd zijn, daardoor dichtklappen, een black-out gevoel, en dit ook later niet meer kunnen herhalen aan vriendinnen/ familie, enz. Dit is ook heel lastig maar staat wellicht los van het eerste.
Maar ik weet het niet hoor..
Nogmaals dank voor je reacties!
Het klinkt alsof je inderdaad problemen met je geheugen hebt die niet bij je leeftijd passen. Zou het kunnen dat je reactievermogen en het gevoel van geïntimideerd zijn daaruit voortkomen?
Ik zou zeker een afspraak maken bij de huisarts.
Ga in therapie!
