Gezondheid
alle pijlers
Lichamelijk en psychisch leeglopen (moe). Herkenbaar?
zaterdag 13 juli 2013 om 17:49
Hallo,
ik zoek een beetje herkenning en hopelijk tips of inzichten in mijn snelle vermoeidheid. Mijn vermoeidheid beperkt mij nl. heel erg in mijn leven en op dagen als vandaag loop ik daar weer heel erg tegenaan.
Vandaag geholpen bij scouting om de blokhut op te knappen. Dit is een klus dat ik eigenlijk heel leuk vind. Ik ben graag met mijn handen bezig, dus het geeft me ook positieve energie om dit te doen.
Maar dan ben ik om 15.00 uur helemaal leeg getrokken. Fysiek, maar ook mentaal. En dat terwijl ik er pas om 10.00 uur hoef te zijn, de nodige koffiepauzes heb gehad, etc.
Ik voel het al rond een uur of twee. Dan loopt mijn pijp leeg. Word ook stil, simpelweg omdat ik te moe word om nog een sociaal gezicht op te zetten. En in het uur erna voel ik me echt leeglopen, tot aan misselijk worden toe.
Dit is nu al jarenlang een heel bekend gegeven van mij. Maar ik kan daar zo van balen. Het beperkt me! En eigenlijk wil ik er vanaf.
Herkennen mensen zich hierin? Hoe ga je daarmee om en vooral, heb je het kunnen opkrikken en hoe dan?
Ben benieuwd : )
ik zoek een beetje herkenning en hopelijk tips of inzichten in mijn snelle vermoeidheid. Mijn vermoeidheid beperkt mij nl. heel erg in mijn leven en op dagen als vandaag loop ik daar weer heel erg tegenaan.
Vandaag geholpen bij scouting om de blokhut op te knappen. Dit is een klus dat ik eigenlijk heel leuk vind. Ik ben graag met mijn handen bezig, dus het geeft me ook positieve energie om dit te doen.
Maar dan ben ik om 15.00 uur helemaal leeg getrokken. Fysiek, maar ook mentaal. En dat terwijl ik er pas om 10.00 uur hoef te zijn, de nodige koffiepauzes heb gehad, etc.
Ik voel het al rond een uur of twee. Dan loopt mijn pijp leeg. Word ook stil, simpelweg omdat ik te moe word om nog een sociaal gezicht op te zetten. En in het uur erna voel ik me echt leeglopen, tot aan misselijk worden toe.
Dit is nu al jarenlang een heel bekend gegeven van mij. Maar ik kan daar zo van balen. Het beperkt me! En eigenlijk wil ik er vanaf.
Herkennen mensen zich hierin? Hoe ga je daarmee om en vooral, heb je het kunnen opkrikken en hoe dan?
Ben benieuwd : )
zaterdag 13 juli 2013 om 17:55
ik neem aan dat als je dit al jaren hebt, je al naar de huisarts ben geweest met je klachten? Bloedonderzoek gedaan?
Omstreden in de reguliere geneeskunde , maar bij de alternatieven vind je er veel over: bijnieruitputting
Misschien kun je dit eens lezen en kijken of je er iets van herkent?
http://kruiden.hetbewustepad.nl/index.php?pag_id=63
Omstreden in de reguliere geneeskunde , maar bij de alternatieven vind je er veel over: bijnieruitputting
Misschien kun je dit eens lezen en kijken of je er iets van herkent?
http://kruiden.hetbewustepad.nl/index.php?pag_id=63
zaterdag 13 juli 2013 om 17:56
Je kunt het opkrikken door juist veel te gaan sporten.
Hard lopen en hard fietsen bijvoorbeeld, minimaal 3 keer per week.
In het begin moet je er "doorheen" maar daarna gaat het je energie opleveren.
Verder: niet roken, geen alcohol drinken en wel heel gezond eten. Weinig suiker en vet en heel veel groenten.
Vroeg naar bed en de hele week dezelfde tijd opstaan.
Hard lopen en hard fietsen bijvoorbeeld, minimaal 3 keer per week.
In het begin moet je er "doorheen" maar daarna gaat het je energie opleveren.
Verder: niet roken, geen alcohol drinken en wel heel gezond eten. Weinig suiker en vet en heel veel groenten.
Vroeg naar bed en de hele week dezelfde tijd opstaan.
zaterdag 13 juli 2013 om 18:31
Ik heb dit al mijn hele leven. Kan mezelf helemaal ergens aan geven en ook sociaal volop bezig zijn, maar na een bepaalde tijd trek ik me terug en moet eventjes alleen, even bijtanken.
Dus als er lichamelijk niets met je aan de hand is, kan het gewoon zijn dat je zo'n mens bent en moet leren je daar aan aan te passen.
Dus, in dat geval, neem tijdig je rust.
Dus als er lichamelijk niets met je aan de hand is, kan het gewoon zijn dat je zo'n mens bent en moet leren je daar aan aan te passen.
Dus, in dat geval, neem tijdig je rust.
zaterdag 13 juli 2013 om 18:43
Ik denk dat het niet aan mijn voeding ligt. Ik neem over een dag voldoende momenten om even iets te eten en drinken, dus mijn spiegel zou redelijk constant moeten zijn.
Verder ben ik op zich al mijn hele leven bekend met vermoeidheid en ik slaap makkelijk het dubbele van een gemiddeld persoon.
Qua sport, ai, dat is een gevoelige plek. Laat ik het zo zeggen dat ik wel mijn beweging pak in de vorm van lopen en fietsen. Zo ook vandaag heen en weer naar blokhut gefietst over heuvels en dalen van ca. half uur heen en half uur terug. Dat soort beweging doe ik meerdere keren per week.
Maar echt intensief sporten doe ik al heel lang niet meer. Heb dat voor een jaar terug nog wel een tijd gedaan, maar ik kreeg last van mijn knieen.
Denk je echt dat puur sporten dit kan opkrikken Jo? En wat denk je dat ik voor energienivo kan verwachten dan?
Verder ben ik op zich al mijn hele leven bekend met vermoeidheid en ik slaap makkelijk het dubbele van een gemiddeld persoon.
Qua sport, ai, dat is een gevoelige plek. Laat ik het zo zeggen dat ik wel mijn beweging pak in de vorm van lopen en fietsen. Zo ook vandaag heen en weer naar blokhut gefietst over heuvels en dalen van ca. half uur heen en half uur terug. Dat soort beweging doe ik meerdere keren per week.
Maar echt intensief sporten doe ik al heel lang niet meer. Heb dat voor een jaar terug nog wel een tijd gedaan, maar ik kreeg last van mijn knieen.
Denk je echt dat puur sporten dit kan opkrikken Jo? En wat denk je dat ik voor energienivo kan verwachten dan?
zaterdag 13 juli 2013 om 18:48
Vijf uur aan een blokhut werken zou mij ook opbreken. Voor mezelf noem ik dat niet "snel moe". Ik raak moe van mensen, hoe leuk ze ook zijn. Dan moet ik altijd de dag erna alleen zijn.
Mijn probleem is: ik wil altijd meer dan ik kan, fysiek en mentaal, en ook meer dan er uren in de dag zitten. Dus ik moet (nog steeds leren) kiezen. Wat Cateautje zegt: je leren aan te passen.
Maar een paar jaar geleden was ik sneller moe dan nu. Veranderingen die verbeteringen waren: vroeger slapen (2300u), een megasterk vitamineB complex, minder suikers, kleurstoffen, koffie en zwarte thee. Meer groene thee en water. Stress beter leren hanteren. Moe mogen zijn, ook al ben ik het er niet mee eens. (dus mezelf niet bekritiseren daarom)
En ik heb ontdekt dat als ik naar lichaam moe ben, de geest vaak nog iets kan en wil, bijvoorbeeld lezen. Dan ben ik toch bezig, wat ik zo graag wil. Ik heb dus ook geleerd mijn soorten bezg-zijn te spreiden.
Misschien is een halve dag blokhut ook wel fijn.
Mijn probleem is: ik wil altijd meer dan ik kan, fysiek en mentaal, en ook meer dan er uren in de dag zitten. Dus ik moet (nog steeds leren) kiezen. Wat Cateautje zegt: je leren aan te passen.
Maar een paar jaar geleden was ik sneller moe dan nu. Veranderingen die verbeteringen waren: vroeger slapen (2300u), een megasterk vitamineB complex, minder suikers, kleurstoffen, koffie en zwarte thee. Meer groene thee en water. Stress beter leren hanteren. Moe mogen zijn, ook al ben ik het er niet mee eens. (dus mezelf niet bekritiseren daarom)
En ik heb ontdekt dat als ik naar lichaam moe ben, de geest vaak nog iets kan en wil, bijvoorbeeld lezen. Dan ben ik toch bezig, wat ik zo graag wil. Ik heb dus ook geleerd mijn soorten bezg-zijn te spreiden.
Misschien is een halve dag blokhut ook wel fijn.
zaterdag 13 juli 2013 om 20:30
Schemering, ik vind juist werken met mijn handen doorgaans minder intensief dan uren in gezelschap doorbrengen. Hoe leuk ik het ook kan vinden. Maar sociaal zijn kost mij ook veel. Dus moet er daarna ook van bijtanken. Niet zelden heb ik koppijn na een gezellige dag. Leuk, maar intensief.
Maar kom op he, een beetje klussen aan een blokhut. Dat moet een mens van 35 toch wel langer dan vijf uurtjes (ook nog pauze's) kunnen volhouden zonder scheel van moeheid terug te fietsen?
Dat is niet iets waar ik me zomaar bij neer wil leggen hoor : (
Ik voel me dan best wel opgelaten als ik als eerste aftaai om naar huis te gaan, terwijl iedereen nog vrolijk met de kwasten in de hand staat te schilderen of pielen...
Maar kom op he, een beetje klussen aan een blokhut. Dat moet een mens van 35 toch wel langer dan vijf uurtjes (ook nog pauze's) kunnen volhouden zonder scheel van moeheid terug te fietsen?
Dat is niet iets waar ik me zomaar bij neer wil leggen hoor : (
Ik voel me dan best wel opgelaten als ik als eerste aftaai om naar huis te gaan, terwijl iedereen nog vrolijk met de kwasten in de hand staat te schilderen of pielen...
zaterdag 13 juli 2013 om 20:37
Ik herken het ook. Ik heb altijd geworsteld met vermoeidheid. Toen ik op de middelbare zat ging ik tussen 21.00 en 22.00 of nog eerder slapen, anders was ik gegarandeerd een hoopje ellende de volgende dag.
Ik merk dat ik het steeds frustrerender begin te vinden. Ik ben op een leeftijd dat ik energie voor tien 'hoor' te hebben. Dat heb ik soms, in stressvolle tijden of als ik met iets uitzonderlijks bezig ben, een paar weken. Daarna wordt het afgestraft door de man met de hamer (zeg maar gerust sloopbal). Dan ben ik op, chagrijnig, totaal niet mezelf.
Waar het aan ligt weet ik ook niet goed, de huisarts heeft me al vaak genoeg binnenstebuiten gekeerd. Ik denk dat het ook is wat Cateautje zegt: ieder mens is anders. Blijkbaar zijn wij van het minder energieke soort.
Ik merk dat ik het steeds frustrerender begin te vinden. Ik ben op een leeftijd dat ik energie voor tien 'hoor' te hebben. Dat heb ik soms, in stressvolle tijden of als ik met iets uitzonderlijks bezig ben, een paar weken. Daarna wordt het afgestraft door de man met de hamer (zeg maar gerust sloopbal). Dan ben ik op, chagrijnig, totaal niet mezelf.
Waar het aan ligt weet ik ook niet goed, de huisarts heeft me al vaak genoeg binnenstebuiten gekeerd. Ik denk dat het ook is wat Cateautje zegt: ieder mens is anders. Blijkbaar zijn wij van het minder energieke soort.
zondag 14 juli 2013 om 21:40
Vreemd. Ik had vanochtend nog gereageerd, maar ik zie het nergens staan.
Ik ga toch maar weer eens een bloedtest vragen bij de huisarts. De extra kosten schrikken mij af, maar ik loop er nu alweer ruim een half jaar meer en als ik dan hijgend en met bonkend hart de trap oploop, dan denk ik op zo´n moment dat het echt niet goed kan zijn.
Ik ga toch maar weer eens een bloedtest vragen bij de huisarts. De extra kosten schrikken mij af, maar ik loop er nu alweer ruim een half jaar meer en als ik dan hijgend en met bonkend hart de trap oploop, dan denk ik op zo´n moment dat het echt niet goed kan zijn.
