Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 20
dinsdag 9 april 2013 om 09:41
Al 19 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
zondag 14 juli 2013 om 22:55
quote:grietje4 schreef op 14 juli 2013 @ 22:25:Hij stuurde me nog een mail " denk nu niet dat ik je niet wil , ik kan gewoon niet !" Oh ik denk dan komaan doe wat moeite..Voor de vakantie was het ganse dagen sms , zeker 1of 2 telefoontjes per dag 1 x afsprekenBehoorlijk verslaafd aan zijn aandacht zo te lezen? Zit de hele dag te wachten op 'n berichtje/belletje van hem en waar is je eigen leven dan?
zondag 14 juli 2013 om 23:03
quote:smurfinnetje30 schreef op 14 juli 2013 @ 22:57:Natuurlijk ben ik niet afhankelijk van hem... heb het jaaaren zonder hem gedaan en ben heel gelukkig geweest en als ik hem kwijt raak dan ben ik daar binnen een paar weken ook wel weer over heen. Moet het nu van me afzetten en tussen ons contact door lekker mijn eigen leven lijden zonder al die angsten en twijfels en gewoon alleen maar genieten van wat we doen!Precies! Alles gaat voorbij en tot die tijd genieten we er schoftig van. En ik mag toch hopen dat dat lijden van je eigen leven een typefout was en je leiden bedoelt?
zondag 14 juli 2013 om 23:06
quote:kipkluifje schreef op 14 juli 2013 @ 23:03:
[...]
Precies! Alles gaat voorbij en tot die tijd genieten we er schoftig van. En ik mag toch hopen dat dat lijden van je eigen leven een typefout was en je leiden bedoelt?hahaha ja kip... ik had het al verbeterd nog voordat ik jou beriggiej las! hihi dacht: hey, zo erg is het niet dat ik moet lijden hihihi
[...]
Precies! Alles gaat voorbij en tot die tijd genieten we er schoftig van. En ik mag toch hopen dat dat lijden van je eigen leven een typefout was en je leiden bedoelt?hahaha ja kip... ik had het al verbeterd nog voordat ik jou beriggiej las! hihi dacht: hey, zo erg is het niet dat ik moet lijden hihihi
zondag 14 juli 2013 om 23:12
Graag gedaan Smurf. Dat is precies wat ik bedoel inderdaad! Je leert die manier van "mindsetten" ook echt niet van de ene op de andere dag en dat hoeft ook niet.
Maar blijf het tegen jezelf herhalen en dan wordt het een gewoonte. Met hier en daar een éééénorme valkuil!!
Je weet wel, die ene waar ik ook met enige regelmaat in lig
Maar blijf het tegen jezelf herhalen en dan wordt het een gewoonte. Met hier en daar een éééénorme valkuil!!
Je weet wel, die ene waar ik ook met enige regelmaat in lig
maandag 15 juli 2013 om 06:53
Euhm ik versta goed hij is op reis ... Nu 10 dagen ik zei het hem geniet van alles en alles rond u ! zo hopeloos naar hem toe ben ik ook niet ... Maar zoals ik eerder heb geschreven z'n vrouw is juf is nu 8 weken thuis .... En staat alles heeeeel laag ! Dus denk ik als hij dan gewoon aan het werk is kan er toch wel iets af ? Of niet soms ????
maandag 15 juli 2013 om 06:59
maandag 15 juli 2013 om 08:55
Ik denk het niet Griet, jij was degene die vond dat hij best wat meer moeite kon doen om een date te plannen. Daar werd aan gerelateerd.
Maisjes, loedertjes, laat elkaar heel. Ik ben er aan het eind van de week weer, ijs en wederdienende. Zo niet, dan ben ik of verzopen of er is iets zwaars op mijn kop geplettert.
Dan is hete Rooss eindelijk koud....
Maisjes, loedertjes, laat elkaar heel. Ik ben er aan het eind van de week weer, ijs en wederdienende. Zo niet, dan ben ik of verzopen of er is iets zwaars op mijn kop geplettert.
Dan is hete Rooss eindelijk koud....
maandag 15 juli 2013 om 10:47
quote:kipkluifje schreef op 05 juni 2013 @ 07:37:Toen ik 15 jaar terug aan m'n eerste minnares begon spraken we ook no string attached af. We zweepten elkaar op tot zulke orgasmes dat ik soms zo overliep van de hormonen dat ik op momenten zowaar geloofde dat ik van haar hield. Alleen zodra de hormonen dan weer waren bekoeld en we een tijd geen contact hadden merkte ik dat ik haar ook weinig in mijn hoofd had. Dat ik in de tussentijden niet zoveel aan haar dacht als zij aan mij vond ze een bittere pil. Onverteerbaar. Ze werd er zo emotioneel instabiel van dat ze me de hele werkdag door berichtjes begon te sturen. Daar stond ik dan; een bar vol bestellende klanten en een mobiel die om de haverklap óók mijn aandacht vroeg. Mij lukt het niet om op twee plekken tegelijk te zijn met mijn hoofd, want ik heb geen twee koppen. Dus zij ging onder de negeerknop zodat ik mijn werk met aandacht kon doen, want daar betaald mijn werkgever me voor. Dat ik haar bewust negeerde kon zij niet bevatten, dus al snel daarna stond zij overmand door emoties op mijn werk. Aandacht te trekken.
Van 1. no strings attached naar 2. aandacht trekken. In de 3. eindperiode had ik eigenlijk geen moment meer vrij zonder haar aandacht. Ze raakte gaandeweg vol beloftes met wat ze allemaal wilde samen met mij. Naar mijn idee hadden we geen toekomst samen. Dat hadden we in beginsel zo afgesproken en ik hield me aan die simpele afspraak. No strings attached weet je nog?
Het ene moment zat ze diep in de put omdat ik haar te weinig aandacht gaf naar haar zin. Het andere moment was ze zo over the moon dat ze ons al zag samenleven en kinderen adopteren. Meegesleept door haar emoties was ze de werkelijkheid uit het oog verloren, zat ze met haar hoofd zoveel bij mij dat ze haar man over het hoofd zag. Mijn eerste minnares had haar hoofd verloren, ipv dat ze emotioneel verbonden bleef met haar man maakte ze zich van hem los zonder dat hij het wist en raakte ze in haar eigen wirwar van emoties verstrikt.
De les die ik toen zo dicht op mijn huid heb geleerd is dat wanneer ik merk dat ik met mijn hoofd meer bij m'n minnares ben dan bij mijn geliefde, ik de lijn met mijn minnares moet verbreken. Want anders richten mijn eigen emoties mij ten gronde. Het crash and burn-concept heb ik toen met haar al beleefd en wat was zij een emotioneel wrak geworden.
De laatste 9 jaar heb ik contact met een evenwichtige vrouw, tot dusver gaat het aardig. Minder spanning, dat wel, want ik vlieg nu niet meer rap achter elkaar van over the moon naar rock bottom terug naar over the moon, er is geen wisselstroom. Meer tijd, dat ook, want er brand niemand door, geen kortsluitingen in de kop. Duidelijkheid.
Ik zie hier een paar minnaressen op 't forum die eigenlijk precies hetzelfde aan 't doen zijn als jouw eerste minnares. Niet alleen zien ze hun eigen man over 't hoofd door te denken namens hun partner ("een open relatie is onbespreekbaar") zonder daadwerkelijk openlijk 't gesprek aan te gaan wat die man zelf nu echt denkt.
Daarnaast zitten ze met hun eigen hoofd zoveel bij hun minnaar dat ze ook namens die man gaan zitten denken ("ik heb al een dag niks van 'm gehoord, hij wil me niet meer").
Dat gedrag is emotioneel erg uit evenwicht en erg grensoverschrijdend, want zijn hoofd is van hem daar hoef je als vrouw/minnares geen bezit van te nemen.
Blijf bij jezelf, bij je eigen gedachtes in je eigen hoofd.
Net zo min als hun echtgenoot twee koppen heeft, heeft hun minnaar ook geen twee hoofden zodat hij zijn aandacht 24/7 èn bij zijn dagbesteding èn bij het contact met haar kan houden, dus verwacht dat ook niet van hem.
Ik begrijp wel dat als haar echtgenoot door de jaren heen die aandacht in haar heeft verloren (elkaar niks meer te vertellen hebben en zichzelf verwaarloost weten) zij dan open staat voor de aandacht van een ander en makkelijk een emotionele speelbal kan worden voor een ander. Wat HL al zei: quote:highlander schreef op 07 juli 2013 @ 09:39: nu een oase van rust denkt te hebben gevonden in een andere man. Ook al voelt zo'n fata morgana werkelijk aan, hij is wel illusionair. Je eigen zelf bedachte illusie om naartoe te vliegen in de leegte van je huwelijk. Blijf jezelf vooral zo lang mogelijk laven aan de (spraak)waterval van die andere man als jij dat nodig hebt om weer prettig in je vel te komen, want hij weet jouw levenslust wel behoorlijk op te wekken.
Leer alleen ondertussen wel om jezelf een goed gevoel over jezelf te kunnen geven onder alle omstandigheden, zodat je niet meer afhankelijk bent van je (andere) man om emotioneel lekker in je vel te blijven zitten. Anders blijf jij alles topsy turvy draaien, blijf jij makkelijk emotioneel uit evenwicht te brengen en verslavingsgevoelig.
Leer jezelf te waarderen voordat je erachter komt dat je bij je minnaar alleen maar in de dorre woestijn zand staat te happen en je bij je man ook door het stof moet voor de chaos die je in je bevlieging hebt veroorzaakt. Fata morgana's hebben namelijk de neiging om óók weer te vervliegen.
Ze veroorzaken hun eigen achtbaan van emoties door zelf die wisselstroom op te zoeken van 'over the moon' tijdens de date en 'op rock bottom' tussen de dates.
Ze laten hun emotionele leven als een speelbal beheersen door de mate van contact met hun man/minnaar.
Ze hebben (nog) niet geleerd hoe ze zichzelf ten allen tijde een goed gevoel over zichzelf kunnen geven en dat gebrek aan eigenwaarde maakt dat ze afhankelijk worden van de complimenten van een ander.
Als hun man dan niet de aandacht geeft die ze wil en nodig heeft gaat ze die zoeken in een andere man ipv in zichzelf.
quote:Rooss4 schreef op 12 juli 2013 @ 17:21: ik hecht me aan mensen omdat ik ze waardevol vind, ik streef ernaar niet te hechten vanwege diepe verbintenis, eigenlijk wil ik alleen een diepe verbintenis met mezelf. Als ik zelf 100% ben hoeft de ander geen invulling noch een aanvulling te zijn. Gewoon... in mijn leven omdat het mijn leven leuker en mooier maakt. zonder afhankelijk te zijn van de mate van aandacht van die ander.
Trouwens, zelf hebben ze toch ook geen twee hoofden?
Het lijkt mij dat terwijl je de ganse dag in gedachten bij je minnaar bent (hem in gedachten op 1 hebt staan wat Roos al zei) de aandacht voor je eigen man, gezin en werk verwaarloosbaar word, want je bent dáár niet bij met je hoofd.
Je zit met je hoofd bij je minnaar immers.
Houd je eigen hoofd bij jezelf (bij de gedachtes wat jij zelf wel/niet wilt) en wat je eigen lichaam op dat moment aan 't doen is, want anders verlies je je hoofd, raak je in je eigen wirwar van emoties verstrikt, krijg je kortsluiting in je kop, ga je praten als een kip zonder kop, brand je jezelf door en richten je eigen emoties jezelf ten gronde.
Stop met jezelf te laten meeslepen door je emoties, maar leer die emoties te hanteren zodat jezelf in evenwicht blijft.
Geef daarbij die mannen ten minste het respect om zelf de eigen gedachten uit te spreken, dus zowel je man als je minnaar.
En als je minnaar zegt dat je je geen zorgen hoeft te maken, omdat 't contact wat hem betreft goed loopt vertrouw daar dan ook op!
Je echtgenoot niet in vertrouwen nemen over bij wie je zit met je gedachten kan ik nog begrijpen, maar dat je ook de uitgesproken gedachtes van je minnaar wantrouwt vind ik van den gekke eigenlijk.
quote:kipkluifje schreef op 14 juli 2013 @ 12:59:ik worstel er ongelooflijk mee om een evenwicht te vinden. Hoe geef ik mezelf zonder mezelf kwijt te raken? Wat wil ik zelf nu precies? Wat wil die ander nu precies? Hoe kan ik mezelf constructief verwoorden? Waar ligt het evenwicht tussen die twee willen? Waar ligt de grens tussen mezelf en de ander?quote:kipkluifje schreef op 14 juli 2013 @ 22:19:door de kleingeestigheid van m'n ouders ben ik inderdaad 't contact met mezelf kwijt geraakt en 't heeft me een lappendeken aan belevenissen gekost om dat weer terug te vinden. Ik ben bij die queeste wel doorgeschoten in mezelf veilig stellen dusdanig dat ik heel erg oppervlakkig leef, altijd aan de oppervlakte blijf in m'n IRL contacten met anderen. Altijd het luisterend oor ben en zo min mogelijk over mezelf los laat. Alleen m'n man laat ik mezelf, mijn kwetsbaarheid, zien, want zo bang voor afkeuring door de rest van de wereld. Wbt mijn familie en hun golf van afkeuring op mijn bi zijn; nu ik die golf van afwijzing overleeft heb zal de rest ook wel meevallen en kan ik wellicht opleven als mezelf zonder allerlei façades.
Ik kan mezelf voorstellen dat jij nadat je ouders jou uit 't contact met jezelf dwongen en na de zelfdestructie van je eerste minnares jij een enorm sterke zelfverdediging hebt opgebouwd.
Een bastion waarin jij en je man zichzelf wapenen tegen de afkeurende reacties van de buitenwereld op jullie afwijkend zijn.
Laten we wel wezen; hij is door zijn aseksualiteit net zo'n buitenbeentje als jij en dat die gemeenschappelijke grond en beleving jullie een erg sterk verbonden relatie geeft begrijp ik ook. Omdat jullie allebei afwijken begrijpen jullie elkaar door-en-door, ook al kijkt hij vanuit de lusteloosheid en jij vanuit lustvolheid op die buitenwereld.
Ik vind het knap dat je uit je kast gekomen bent.
Nu nog jezelf uit die toren helpen, want je mag best midden in de wereld en het leven staan.
Je mag jezelf wel tonen aan de wereld en zolang jij je hoofd houdt bij jezelf (jouw gedachtes over wat jij wel/niet wilt) en wat je eigen lichaam in 't hier en nu doet komt dat best goed.
Sta een ander daarnaast ook niet (meer) toe in jouw hoofd te kruipen en namens jou te bedenken wat jij wel/niet wilt.
.
Van 1. no strings attached naar 2. aandacht trekken. In de 3. eindperiode had ik eigenlijk geen moment meer vrij zonder haar aandacht. Ze raakte gaandeweg vol beloftes met wat ze allemaal wilde samen met mij. Naar mijn idee hadden we geen toekomst samen. Dat hadden we in beginsel zo afgesproken en ik hield me aan die simpele afspraak. No strings attached weet je nog?
Het ene moment zat ze diep in de put omdat ik haar te weinig aandacht gaf naar haar zin. Het andere moment was ze zo over the moon dat ze ons al zag samenleven en kinderen adopteren. Meegesleept door haar emoties was ze de werkelijkheid uit het oog verloren, zat ze met haar hoofd zoveel bij mij dat ze haar man over het hoofd zag. Mijn eerste minnares had haar hoofd verloren, ipv dat ze emotioneel verbonden bleef met haar man maakte ze zich van hem los zonder dat hij het wist en raakte ze in haar eigen wirwar van emoties verstrikt.
De les die ik toen zo dicht op mijn huid heb geleerd is dat wanneer ik merk dat ik met mijn hoofd meer bij m'n minnares ben dan bij mijn geliefde, ik de lijn met mijn minnares moet verbreken. Want anders richten mijn eigen emoties mij ten gronde. Het crash and burn-concept heb ik toen met haar al beleefd en wat was zij een emotioneel wrak geworden.
De laatste 9 jaar heb ik contact met een evenwichtige vrouw, tot dusver gaat het aardig. Minder spanning, dat wel, want ik vlieg nu niet meer rap achter elkaar van over the moon naar rock bottom terug naar over the moon, er is geen wisselstroom. Meer tijd, dat ook, want er brand niemand door, geen kortsluitingen in de kop. Duidelijkheid.
Ik zie hier een paar minnaressen op 't forum die eigenlijk precies hetzelfde aan 't doen zijn als jouw eerste minnares. Niet alleen zien ze hun eigen man over 't hoofd door te denken namens hun partner ("een open relatie is onbespreekbaar") zonder daadwerkelijk openlijk 't gesprek aan te gaan wat die man zelf nu echt denkt.
Daarnaast zitten ze met hun eigen hoofd zoveel bij hun minnaar dat ze ook namens die man gaan zitten denken ("ik heb al een dag niks van 'm gehoord, hij wil me niet meer").
Dat gedrag is emotioneel erg uit evenwicht en erg grensoverschrijdend, want zijn hoofd is van hem daar hoef je als vrouw/minnares geen bezit van te nemen.
Blijf bij jezelf, bij je eigen gedachtes in je eigen hoofd.
Net zo min als hun echtgenoot twee koppen heeft, heeft hun minnaar ook geen twee hoofden zodat hij zijn aandacht 24/7 èn bij zijn dagbesteding èn bij het contact met haar kan houden, dus verwacht dat ook niet van hem.
Ik begrijp wel dat als haar echtgenoot door de jaren heen die aandacht in haar heeft verloren (elkaar niks meer te vertellen hebben en zichzelf verwaarloost weten) zij dan open staat voor de aandacht van een ander en makkelijk een emotionele speelbal kan worden voor een ander. Wat HL al zei: quote:highlander schreef op 07 juli 2013 @ 09:39: nu een oase van rust denkt te hebben gevonden in een andere man. Ook al voelt zo'n fata morgana werkelijk aan, hij is wel illusionair. Je eigen zelf bedachte illusie om naartoe te vliegen in de leegte van je huwelijk. Blijf jezelf vooral zo lang mogelijk laven aan de (spraak)waterval van die andere man als jij dat nodig hebt om weer prettig in je vel te komen, want hij weet jouw levenslust wel behoorlijk op te wekken.
Leer alleen ondertussen wel om jezelf een goed gevoel over jezelf te kunnen geven onder alle omstandigheden, zodat je niet meer afhankelijk bent van je (andere) man om emotioneel lekker in je vel te blijven zitten. Anders blijf jij alles topsy turvy draaien, blijf jij makkelijk emotioneel uit evenwicht te brengen en verslavingsgevoelig.
Leer jezelf te waarderen voordat je erachter komt dat je bij je minnaar alleen maar in de dorre woestijn zand staat te happen en je bij je man ook door het stof moet voor de chaos die je in je bevlieging hebt veroorzaakt. Fata morgana's hebben namelijk de neiging om óók weer te vervliegen.
Ze veroorzaken hun eigen achtbaan van emoties door zelf die wisselstroom op te zoeken van 'over the moon' tijdens de date en 'op rock bottom' tussen de dates.
Ze laten hun emotionele leven als een speelbal beheersen door de mate van contact met hun man/minnaar.
Ze hebben (nog) niet geleerd hoe ze zichzelf ten allen tijde een goed gevoel over zichzelf kunnen geven en dat gebrek aan eigenwaarde maakt dat ze afhankelijk worden van de complimenten van een ander.
Als hun man dan niet de aandacht geeft die ze wil en nodig heeft gaat ze die zoeken in een andere man ipv in zichzelf.
quote:Rooss4 schreef op 12 juli 2013 @ 17:21: ik hecht me aan mensen omdat ik ze waardevol vind, ik streef ernaar niet te hechten vanwege diepe verbintenis, eigenlijk wil ik alleen een diepe verbintenis met mezelf. Als ik zelf 100% ben hoeft de ander geen invulling noch een aanvulling te zijn. Gewoon... in mijn leven omdat het mijn leven leuker en mooier maakt. zonder afhankelijk te zijn van de mate van aandacht van die ander.
Trouwens, zelf hebben ze toch ook geen twee hoofden?
Het lijkt mij dat terwijl je de ganse dag in gedachten bij je minnaar bent (hem in gedachten op 1 hebt staan wat Roos al zei) de aandacht voor je eigen man, gezin en werk verwaarloosbaar word, want je bent dáár niet bij met je hoofd.
Je zit met je hoofd bij je minnaar immers.
Houd je eigen hoofd bij jezelf (bij de gedachtes wat jij zelf wel/niet wilt) en wat je eigen lichaam op dat moment aan 't doen is, want anders verlies je je hoofd, raak je in je eigen wirwar van emoties verstrikt, krijg je kortsluiting in je kop, ga je praten als een kip zonder kop, brand je jezelf door en richten je eigen emoties jezelf ten gronde.
Stop met jezelf te laten meeslepen door je emoties, maar leer die emoties te hanteren zodat jezelf in evenwicht blijft.
Geef daarbij die mannen ten minste het respect om zelf de eigen gedachten uit te spreken, dus zowel je man als je minnaar.
En als je minnaar zegt dat je je geen zorgen hoeft te maken, omdat 't contact wat hem betreft goed loopt vertrouw daar dan ook op!
Je echtgenoot niet in vertrouwen nemen over bij wie je zit met je gedachten kan ik nog begrijpen, maar dat je ook de uitgesproken gedachtes van je minnaar wantrouwt vind ik van den gekke eigenlijk.
quote:kipkluifje schreef op 14 juli 2013 @ 12:59:ik worstel er ongelooflijk mee om een evenwicht te vinden. Hoe geef ik mezelf zonder mezelf kwijt te raken? Wat wil ik zelf nu precies? Wat wil die ander nu precies? Hoe kan ik mezelf constructief verwoorden? Waar ligt het evenwicht tussen die twee willen? Waar ligt de grens tussen mezelf en de ander?quote:kipkluifje schreef op 14 juli 2013 @ 22:19:door de kleingeestigheid van m'n ouders ben ik inderdaad 't contact met mezelf kwijt geraakt en 't heeft me een lappendeken aan belevenissen gekost om dat weer terug te vinden. Ik ben bij die queeste wel doorgeschoten in mezelf veilig stellen dusdanig dat ik heel erg oppervlakkig leef, altijd aan de oppervlakte blijf in m'n IRL contacten met anderen. Altijd het luisterend oor ben en zo min mogelijk over mezelf los laat. Alleen m'n man laat ik mezelf, mijn kwetsbaarheid, zien, want zo bang voor afkeuring door de rest van de wereld. Wbt mijn familie en hun golf van afkeuring op mijn bi zijn; nu ik die golf van afwijzing overleeft heb zal de rest ook wel meevallen en kan ik wellicht opleven als mezelf zonder allerlei façades.
Ik kan mezelf voorstellen dat jij nadat je ouders jou uit 't contact met jezelf dwongen en na de zelfdestructie van je eerste minnares jij een enorm sterke zelfverdediging hebt opgebouwd.
Een bastion waarin jij en je man zichzelf wapenen tegen de afkeurende reacties van de buitenwereld op jullie afwijkend zijn.
Laten we wel wezen; hij is door zijn aseksualiteit net zo'n buitenbeentje als jij en dat die gemeenschappelijke grond en beleving jullie een erg sterk verbonden relatie geeft begrijp ik ook. Omdat jullie allebei afwijken begrijpen jullie elkaar door-en-door, ook al kijkt hij vanuit de lusteloosheid en jij vanuit lustvolheid op die buitenwereld.
Ik vind het knap dat je uit je kast gekomen bent.
Nu nog jezelf uit die toren helpen, want je mag best midden in de wereld en het leven staan.
Je mag jezelf wel tonen aan de wereld en zolang jij je hoofd houdt bij jezelf (jouw gedachtes over wat jij wel/niet wilt) en wat je eigen lichaam in 't hier en nu doet komt dat best goed.
Sta een ander daarnaast ook niet (meer) toe in jouw hoofd te kruipen en namens jou te bedenken wat jij wel/niet wilt.
.
maandag 15 juli 2013 om 12:47
quote:grietje4 schreef op 15 juli 2013 @ 06:53:
Euhm ik versta goed hij is op reis ... Nu 10 dagen ik zei het hem geniet van alles en alles rond u ! zo hopeloos naar hem toe ben ik ook niet ... Maar zoals ik eerder heb geschreven z'n vrouw is juf is nu 8 weken thuis .... En staat alles heeeeel laag ! Dus denk ik als hij dan gewoon aan het werk is kan er toch wel iets af ? Of niet soms ????
Paar dagen terug zei je nog dat hij je ongetwijfeld compleet gedumpt had en was je boos dat het zomaar en zo makkelijk ging. Dat heb je dus bij hem gecheckt, als hij nu gemaild heeft dat hij je niet vergeten is, maar geen contact kan zoeken.
Hij is nu 10 dagen op vakantie, dus die 8 weken dat zijn vrouw meer om hem heen is, beginnen nog maar net.
Het is toch geen verplichting voor hem om altijd maar contact te zoeken richting jou? Ik snap dat niet zo goed, want hij is gewoon heel voorzichtig op dit moment en voor de komende 8 weken. Dat kun je toch respecteren?
Dan moet je die 8 weken even een stapje terug doen, richt je op je eigen gezin en zoek afleiding.
En natuurlijk wil je misschien meer contact, maar hij geeft duidelijk aan dat het even niet zo makkelijk gaat nu en dat hij je niet vergeten is. Vertrouw daar dan ook op.
8 Weken is niet onoverkomelijk.
En ik begrijp echt wel dat het soms lastig is, zeker als je een periode heel erg veel contact hebt gehad. Maar hij heeft het aangegeven, is er open over en legt het uit. Wat wil je dan nog meer? Dat hij tegen zijn zin onnodige risico's loopt?
Misschien voelt hij wel jouw onzekerheid en vooral wanhoop en remt hij het daarom een beetje.
Euhm ik versta goed hij is op reis ... Nu 10 dagen ik zei het hem geniet van alles en alles rond u ! zo hopeloos naar hem toe ben ik ook niet ... Maar zoals ik eerder heb geschreven z'n vrouw is juf is nu 8 weken thuis .... En staat alles heeeeel laag ! Dus denk ik als hij dan gewoon aan het werk is kan er toch wel iets af ? Of niet soms ????
Paar dagen terug zei je nog dat hij je ongetwijfeld compleet gedumpt had en was je boos dat het zomaar en zo makkelijk ging. Dat heb je dus bij hem gecheckt, als hij nu gemaild heeft dat hij je niet vergeten is, maar geen contact kan zoeken.
Hij is nu 10 dagen op vakantie, dus die 8 weken dat zijn vrouw meer om hem heen is, beginnen nog maar net.
Het is toch geen verplichting voor hem om altijd maar contact te zoeken richting jou? Ik snap dat niet zo goed, want hij is gewoon heel voorzichtig op dit moment en voor de komende 8 weken. Dat kun je toch respecteren?
Dan moet je die 8 weken even een stapje terug doen, richt je op je eigen gezin en zoek afleiding.
En natuurlijk wil je misschien meer contact, maar hij geeft duidelijk aan dat het even niet zo makkelijk gaat nu en dat hij je niet vergeten is. Vertrouw daar dan ook op.
8 Weken is niet onoverkomelijk.
En ik begrijp echt wel dat het soms lastig is, zeker als je een periode heel erg veel contact hebt gehad. Maar hij heeft het aangegeven, is er open over en legt het uit. Wat wil je dan nog meer? Dat hij tegen zijn zin onnodige risico's loopt?
Misschien voelt hij wel jouw onzekerheid en vooral wanhoop en remt hij het daarom een beetje.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
maandag 15 juli 2013 om 13:35
Grietje, je komt op mij ook over als iemand die emotioneel zo onzeker is dat ze haar eigenwaarde (mate van jezelf goed voelen over jezelf) afhankelijk maakt van het aantal berichtjes van haar minnaar.
Houdt op met jezelf en je eigenwaarde constant naar zijn leven te verplaatsen.
Je realiseert jezelf hopelijk wel dat jij geen plek hebt in zijn alledaagse leven (met vrouw, gezin etc) als geheim zijnde?
Kom op meid, probeer eens sterk in je eigen schoenen te gaan staan.
Vertrouw eens op jezelf. Blijf bij jezelf.
Ga je eigen dagelijks leven genieten en als hij jou wil komt hij vanzelf wel weer bij jou en anders is het zijn verlies.
Geen hand vol, maar een land (wat zeg ik; een hele wereld!) vol mensen die jou (ook) wel ter wille willen zijn hoor.
Je zei het zelf al; op een gegeven moment gaat deze affaire stoppen, je verliest hem vroeg of laat dus toch.
Daarbij, niemand heeft 't eeuwige leven.
Angst hebben en wanhopig aan zijn broekspijpen gaan hangen omdat je hem kan verliezen is daardoor dus zinloos.
Het verlies is namelijk onvermijdelijk en als je slecht tegen je verlies kan bijt dan nu alvast door die zure appel heen en breek de verhouding af.
Geniet van wat hij je wèl kan geven wanneer hij daar de mogelijkheid toe heeft.
Dat is namelijk alles wat je krijgt en hebt als minnares. Als mens.
Als jij met die momenten geen genoegen hebt, breek het contact dan af.
Voordat je jezelf en je eigenwaarde kapot laat lopen op dit contact.
Houdt op met jezelf en je eigenwaarde constant naar zijn leven te verplaatsen.
Je realiseert jezelf hopelijk wel dat jij geen plek hebt in zijn alledaagse leven (met vrouw, gezin etc) als geheim zijnde?
Kom op meid, probeer eens sterk in je eigen schoenen te gaan staan.
Vertrouw eens op jezelf. Blijf bij jezelf.
Ga je eigen dagelijks leven genieten en als hij jou wil komt hij vanzelf wel weer bij jou en anders is het zijn verlies.
Geen hand vol, maar een land (wat zeg ik; een hele wereld!) vol mensen die jou (ook) wel ter wille willen zijn hoor.
Je zei het zelf al; op een gegeven moment gaat deze affaire stoppen, je verliest hem vroeg of laat dus toch.
Daarbij, niemand heeft 't eeuwige leven.
Angst hebben en wanhopig aan zijn broekspijpen gaan hangen omdat je hem kan verliezen is daardoor dus zinloos.
Het verlies is namelijk onvermijdelijk en als je slecht tegen je verlies kan bijt dan nu alvast door die zure appel heen en breek de verhouding af.
Geniet van wat hij je wèl kan geven wanneer hij daar de mogelijkheid toe heeft.
Dat is namelijk alles wat je krijgt en hebt als minnares. Als mens.
Als jij met die momenten geen genoegen hebt, breek het contact dan af.
Voordat je jezelf en je eigenwaarde kapot laat lopen op dit contact.
maandag 15 juli 2013 om 13:56
quote:smurfinnetje30 schreef op zondag 14 juli 2013 21:59 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="grietje4 in "Minnaar, deel 20"" class="messagelink">grietje4 schreef op 14 juli 2013 @ 21:19</a>:</b>
Die open relatie is hier geen optie al enkele keren gepolst alles of niks ... Was z'n antwoord ...
Veel open relaties hier als ik het zo lees </div></blockquote>
haha hier ook niet hoor. Nu ik zelf ervaar hoe spannend en geil het is zou ik het hem ook wel gunnen. Maar hij heeft daar totaal geen behoefte aan!
M'n nr2 zou daar overigens wel voor open staan... we hebben het wel eens gehad over "stel wij scheiden en beginnen ooit wat met elkaar"... hij zou dat dan wel willen... Alleen zou ik hem dan juist weer niet willen delen... zeker de eerste tijd niet! In die laatste zin staat het antwoord op je vragen!!
Die open relatie is hier geen optie al enkele keren gepolst alles of niks ... Was z'n antwoord ...
Veel open relaties hier als ik het zo lees </div></blockquote>
haha hier ook niet hoor. Nu ik zelf ervaar hoe spannend en geil het is zou ik het hem ook wel gunnen. Maar hij heeft daar totaal geen behoefte aan!
M'n nr2 zou daar overigens wel voor open staan... we hebben het wel eens gehad over "stel wij scheiden en beginnen ooit wat met elkaar"... hij zou dat dan wel willen... Alleen zou ik hem dan juist weer niet willen delen... zeker de eerste tijd niet! In die laatste zin staat het antwoord op je vragen!!
maandag 15 juli 2013 om 13:59
quote:jogger1 schreef op 13 juli 2013 @ 07:55:
Goedemorgen!
Een "nieuweling" (andere nick) meldt zich. De eerste afspraak is binnenkort. Ben er heel zenuwachtig over. Mijn vraag aan jullie is: in al die tijd dat jullie met elkaar hierover schrijven, is er wel eens een nr1 (de getrouwde man) achter de affaire gekomen of zijn wij vrouwen erg goed in het gescheiden / geheim houden van nr 1 en 2?
En hoe kan je nou goed polsen of nr 2 (die van mij is single) het echt geheim zal gaan houden? Ik wil heel graag af gaan spreken maar ben bang dat het uit zal komen met hele grote consequenties.
Hier is een nr 1 die er achter kwam na 2 weken.
Mijn vrouw gedroeg zich ineens anders dan normaal , het waren allemaal maar kleine dingentjes maar dit wekte genoeg unrust op om op onderzoek te gaan, en ze bleek helaas iets met haar collega te hebben.
Je kunt er nooit van uit gaan dat het niet zal uit komen dat is een van de risico's van een minaar
Goedemorgen!
Een "nieuweling" (andere nick) meldt zich. De eerste afspraak is binnenkort. Ben er heel zenuwachtig over. Mijn vraag aan jullie is: in al die tijd dat jullie met elkaar hierover schrijven, is er wel eens een nr1 (de getrouwde man) achter de affaire gekomen of zijn wij vrouwen erg goed in het gescheiden / geheim houden van nr 1 en 2?
En hoe kan je nou goed polsen of nr 2 (die van mij is single) het echt geheim zal gaan houden? Ik wil heel graag af gaan spreken maar ben bang dat het uit zal komen met hele grote consequenties.
Hier is een nr 1 die er achter kwam na 2 weken.
Mijn vrouw gedroeg zich ineens anders dan normaal , het waren allemaal maar kleine dingentjes maar dit wekte genoeg unrust op om op onderzoek te gaan, en ze bleek helaas iets met haar collega te hebben.
Je kunt er nooit van uit gaan dat het niet zal uit komen dat is een van de risico's van een minaar
maandag 15 juli 2013 om 14:01
quote:smurfinnetje30 schreef op 15 juli 2013 @ 13:35:Pfff ben er aan het denken om mijn man alles te vertellen...Het begint me op te vreten van binnen dat ik dingen voor hem verzwijg. Hoe ga je het aan hem vertellen? Op welk aspect van jezelf ligt voor jou de nadruk bij dat gesprek;
1. je affaire uit de doeken doen en je geweten zuiveren?
2. openlijk met elkaar praten over jullie lustgevoelens en jouw wens jullie relatie te verruimen met contacten van buitenaf ?
Het hangt van jouw insteek af welk moment het meest geschikt is lijkt me.
Optie 1 zou ik na de vakantie doen, want dan heb je geen gedoe op vakantie en/of 't annuleren van de vakantie vlak voor vertrek.
Optie 2 zou ik in de vakantie doen, want dan ben je allebei op een andere plek en zie je de zaken ook vaak anders dan thuis.
1. je affaire uit de doeken doen en je geweten zuiveren?
2. openlijk met elkaar praten over jullie lustgevoelens en jouw wens jullie relatie te verruimen met contacten van buitenaf ?
Het hangt van jouw insteek af welk moment het meest geschikt is lijkt me.
Optie 1 zou ik na de vakantie doen, want dan heb je geen gedoe op vakantie en/of 't annuleren van de vakantie vlak voor vertrek.
Optie 2 zou ik in de vakantie doen, want dan ben je allebei op een andere plek en zie je de zaken ook vaak anders dan thuis.
maandag 15 juli 2013 om 14:14
quote:smurfinnetje30 schreef op 15 juli 2013 @ 13:35:
Pfff ben er aan het denken om mijn man alles te vertellen...
Het begint me op te vreten van binnen dat ik dingen voor hem verzwijg.
Wat zeggen jullie? Nu of wachten tot na vakantie?
Ik ga ze dan wel beiden kwijt raken misschien.. Maar leven met een leugen... Heb ik dat er wel voor over?
Liegen tegen mijn man en steeds gekker worden op iemand anders waar ik toch geen leven mee kan beginnen.
Ik had mezelf heilig voorgenomen om het nooit maar dan ook echt nooit te vertellen tegen mijn man. En dus heb ik dat ook niet gedaan. Ik kon echter niet leven met die leugen, en ik ben gaan scheiden.
Toch blijf ik erbij dat ik er goed aan heb gedaan het hem niet te vertellen. Ik was vreemdgegaan, ik moet met die schuld blijven rondlopen, ik moet niet denken dat ik daar vanaf raak door het hem te vertellen.
Wat wil je doen Smurfinnetje? Wil je het contact met nr 2 verbreken? Of hoop je dat je man het gaat toestaan, soort van open huwelijk ineens?
Indien je man het niet toestaat, en van je zal eisen dat je het contact verbreekt, waarom dan niet het contact verbreken en je energie in je huwelijk steken, en je man de pijn besparen?
Pfff ben er aan het denken om mijn man alles te vertellen...
Het begint me op te vreten van binnen dat ik dingen voor hem verzwijg.
Wat zeggen jullie? Nu of wachten tot na vakantie?
Ik ga ze dan wel beiden kwijt raken misschien.. Maar leven met een leugen... Heb ik dat er wel voor over?
Liegen tegen mijn man en steeds gekker worden op iemand anders waar ik toch geen leven mee kan beginnen.
Ik had mezelf heilig voorgenomen om het nooit maar dan ook echt nooit te vertellen tegen mijn man. En dus heb ik dat ook niet gedaan. Ik kon echter niet leven met die leugen, en ik ben gaan scheiden.
Toch blijf ik erbij dat ik er goed aan heb gedaan het hem niet te vertellen. Ik was vreemdgegaan, ik moet met die schuld blijven rondlopen, ik moet niet denken dat ik daar vanaf raak door het hem te vertellen.
Wat wil je doen Smurfinnetje? Wil je het contact met nr 2 verbreken? Of hoop je dat je man het gaat toestaan, soort van open huwelijk ineens?
Indien je man het niet toestaat, en van je zal eisen dat je het contact verbreekt, waarom dan niet het contact verbreken en je energie in je huwelijk steken, en je man de pijn besparen?
maandag 15 juli 2013 om 14:58
Smurfin, je emoties vliegen alle kanten op, laat de boel eens even zakken, is hier al eerder geadviseerd. En kijk over een paar dagen, opnieuw naar hoe je je voelt.
Want:
Als wij nu allemaal A roepen ga jij dan A doen? Als wij nu allemaal B roepen ga jij dan B doen?
Vorm een eigen mening, doe eens een stap terug, kijk eens naar jezelf, en probeer eens terug te halen waarom je hierin gestapt bent. Kijk en als je dat weet, kun je dat met man bespreken, de hiaten die er in jullie relatie zijn. Het opbiechten om je eigen geweten te zuiveren, zou voor mij geen optie zijn, maar goed, ik ben jou niet.
Want:
Als wij nu allemaal A roepen ga jij dan A doen? Als wij nu allemaal B roepen ga jij dan B doen?
Vorm een eigen mening, doe eens een stap terug, kijk eens naar jezelf, en probeer eens terug te halen waarom je hierin gestapt bent. Kijk en als je dat weet, kun je dat met man bespreken, de hiaten die er in jullie relatie zijn. Het opbiechten om je eigen geweten te zuiveren, zou voor mij geen optie zijn, maar goed, ik ben jou niet.
maandag 15 juli 2013 om 15:44
quote:Heeeidi schreef op 15 juli 2013 @ 12:47:
[...]
Paar dagen terug zei je nog dat hij je ongetwijfeld compleet gedumpt had en was je boos dat het zomaar en zo makkelijk ging. Dat heb je dus bij hem gecheckt, als hij nu gemaild heeft dat hij je niet vergeten is, maar geen contact kan zoeken.
i know , ik mailde hem woensdag , geniet van je verlof en alles rond u en hopelijk lekkere seks
, kreeg ik terug dank u en euhm seks met wie ?????
Hij is nu 10 dagen op vakantie, dus die 8 weken dat zijn vrouw meer om hem heen is, beginnen nog maar net.
ja en dat wist ik al van in het begin vakantie not done !!!
Het is toch geen verplichting voor hem om altijd maar contact te zoeken richting jou? Ik snap dat niet zo goed, want hij is gewoon heel voorzichtig op dit moment en voor de komende 8 weken. Dat kun je toch respecteren?
Dan moet je die 8 weken even een stapje terug doen, richt je op je eigen gezin en zoek afleiding.
En natuurlijk wil je misschien meer contact, maar hij geeft duidelijk aan dat het even niet zo makkelijk gaat nu en dat hij je niet vergeten is. Vertrouw daar dan ook op.
8 Weken is niet onoverkomelijk.
En ik begrijp echt wel dat het soms lastig is, zeker als je een periode heel erg veel contact hebt gehad. Maar hij heeft het aangegeven, is er open over en legt het uit. Wat wil je dan nog meer? Dat hij tegen zijn zin onnodige risico's loopt?
geen risico ... dat is ook een afspraak !
Misschien voelt hij wel jouw onzekerheid en vooral wanhoop en remt hij het daarom een beetje.
ja ik denk het ook en mss is dat maar goed ook !
gelukkig heb ik jullie hier
[...]
Paar dagen terug zei je nog dat hij je ongetwijfeld compleet gedumpt had en was je boos dat het zomaar en zo makkelijk ging. Dat heb je dus bij hem gecheckt, als hij nu gemaild heeft dat hij je niet vergeten is, maar geen contact kan zoeken.
i know , ik mailde hem woensdag , geniet van je verlof en alles rond u en hopelijk lekkere seks
, kreeg ik terug dank u en euhm seks met wie ????? Hij is nu 10 dagen op vakantie, dus die 8 weken dat zijn vrouw meer om hem heen is, beginnen nog maar net.
ja en dat wist ik al van in het begin vakantie not done !!!
Het is toch geen verplichting voor hem om altijd maar contact te zoeken richting jou? Ik snap dat niet zo goed, want hij is gewoon heel voorzichtig op dit moment en voor de komende 8 weken. Dat kun je toch respecteren?
Dan moet je die 8 weken even een stapje terug doen, richt je op je eigen gezin en zoek afleiding.
En natuurlijk wil je misschien meer contact, maar hij geeft duidelijk aan dat het even niet zo makkelijk gaat nu en dat hij je niet vergeten is. Vertrouw daar dan ook op.
8 Weken is niet onoverkomelijk.
En ik begrijp echt wel dat het soms lastig is, zeker als je een periode heel erg veel contact hebt gehad. Maar hij heeft het aangegeven, is er open over en legt het uit. Wat wil je dan nog meer? Dat hij tegen zijn zin onnodige risico's loopt?
geen risico ... dat is ook een afspraak !
Misschien voelt hij wel jouw onzekerheid en vooral wanhoop en remt hij het daarom een beetje.
ja ik denk het ook en mss is dat maar goed ook !
gelukkig heb ik jullie hier
maandag 15 juli 2013 om 15:53
quote:kipkluifje schreef op 15 juli 2013 @ 13:35:
Grietje, je komt op mij ook over als iemand die emotioneel zo onzeker is dat ze haar eigenwaarde (mate van jezelf goed voelen over jezelf) afhankelijk maakt van het aantal berichtjes van haar minnaar.
Houdt op met jezelf en je eigenwaarde constant naar zijn leven te verplaatsen.
Je realiseert jezelf hopelijk wel dat jij geen plek hebt in zijn alledaagse leven (met vrouw, gezin etc) als geheim zijnde?
Kom op meid, probeer eens sterk in je eigen schoenen te gaan staan.
Vertrouw eens op jezelf. Blijf bij jezelf.
Ga je eigen dagelijks leven genieten en als hij jou wil komt hij vanzelf wel weer bij jou en anders is het zijn verlies.
Geen hand vol, maar een land (wat zeg ik; een hele wereld!) vol mensen die jou (ook) wel ter wille willen zijn hoor.
Je zei het zelf al; op een gegeven moment gaat deze affaire stoppen, je verliest hem vroeg of laat dus toch.
Daarbij, niemand heeft 't eeuwige leven.
Angst hebben en wanhopig aan zijn broekspijpen gaan hangen omdat je hem kan verliezen is daardoor dus zinloos.
Het verlies is namelijk onvermijdelijk en als je slecht tegen je verlies kan bijt dan nu alvast door die zure appel heen en breek de verhouding af.
Geniet van wat hij je wèl kan geven wanneer hij daar de mogelijkheid toe heeft.
Dat is namelijk alles wat je krijgt en hebt als minnares. Als mens.
Als jij met die momenten geen genoegen hebt, breek het contact dan af.
Voordat je jezelf en je eigenwaarde kapot laat lopen op dit contact.
ik kan niet tegen mijn verlies
man wat ben ik doorzichtig ....
en we hadden van in het begin duidelijke afspraken
respect voor mekaar , geen risico's , geen sms op bepaalde uren geen contact in het weekend , maar hij was wel de eerste om het te doen !
hij weet goed waar ie mee bezig is en wat ie wil !
het grootste probleem dat ik heb is dat ik graag controleer ! en hij dus ook
ik loop hem achterna en dat is ik niet!
ik geniet ! van alles
dank u ladies hier
en ja ik ben onzeker ! mijn lijf , mijn ik ... alles dus .... is moeilijk om mezelf te vinden , ik ben zoveel veranderd in korte tijd , fysiek en mn manier van denken , hoe ik nu sta in mn leven ? is dit wat ik wil voor de rest van mn leven?? hmmm
Grietje, je komt op mij ook over als iemand die emotioneel zo onzeker is dat ze haar eigenwaarde (mate van jezelf goed voelen over jezelf) afhankelijk maakt van het aantal berichtjes van haar minnaar.
Houdt op met jezelf en je eigenwaarde constant naar zijn leven te verplaatsen.
Je realiseert jezelf hopelijk wel dat jij geen plek hebt in zijn alledaagse leven (met vrouw, gezin etc) als geheim zijnde?
Kom op meid, probeer eens sterk in je eigen schoenen te gaan staan.
Vertrouw eens op jezelf. Blijf bij jezelf.
Ga je eigen dagelijks leven genieten en als hij jou wil komt hij vanzelf wel weer bij jou en anders is het zijn verlies.
Geen hand vol, maar een land (wat zeg ik; een hele wereld!) vol mensen die jou (ook) wel ter wille willen zijn hoor.
Je zei het zelf al; op een gegeven moment gaat deze affaire stoppen, je verliest hem vroeg of laat dus toch.
Daarbij, niemand heeft 't eeuwige leven.
Angst hebben en wanhopig aan zijn broekspijpen gaan hangen omdat je hem kan verliezen is daardoor dus zinloos.
Het verlies is namelijk onvermijdelijk en als je slecht tegen je verlies kan bijt dan nu alvast door die zure appel heen en breek de verhouding af.
Geniet van wat hij je wèl kan geven wanneer hij daar de mogelijkheid toe heeft.
Dat is namelijk alles wat je krijgt en hebt als minnares. Als mens.
Als jij met die momenten geen genoegen hebt, breek het contact dan af.
Voordat je jezelf en je eigenwaarde kapot laat lopen op dit contact.
ik kan niet tegen mijn verlies
man wat ben ik doorzichtig ....
en we hadden van in het begin duidelijke afspraken
respect voor mekaar , geen risico's , geen sms op bepaalde uren geen contact in het weekend , maar hij was wel de eerste om het te doen !
hij weet goed waar ie mee bezig is en wat ie wil !
het grootste probleem dat ik heb is dat ik graag controleer ! en hij dus ook
ik loop hem achterna en dat is ik niet!
ik geniet ! van alles
dank u ladies hier
en ja ik ben onzeker ! mijn lijf , mijn ik ... alles dus .... is moeilijk om mezelf te vinden , ik ben zoveel veranderd in korte tijd , fysiek en mn manier van denken , hoe ik nu sta in mn leven ? is dit wat ik wil voor de rest van mn leven?? hmmm
maandag 15 juli 2013 om 15:55
quote:smurfinnetje30 schreef op 15 juli 2013 @ 13:35:
Pfff ben er aan het denken om mijn man alles te vertellen...
Het begint me op te vreten van binnen dat ik dingen voor hem verzwijg.
Wat zeggen jullie? Nu of wachten tot na vakantie?
Ik ga ze dan wel beiden kwijt raken misschien.. Maar leven met een leugen... Heb ik dat er wel voor over?
Liegen tegen mijn man en steeds gekker worden op iemand anders waar ik toch geen leven mee kan beginnen.
ik zou zeggen denk goed na !
ga lekker een terrasje doen !!! zal ik ook doen
Pfff ben er aan het denken om mijn man alles te vertellen...
Het begint me op te vreten van binnen dat ik dingen voor hem verzwijg.
Wat zeggen jullie? Nu of wachten tot na vakantie?
Ik ga ze dan wel beiden kwijt raken misschien.. Maar leven met een leugen... Heb ik dat er wel voor over?
Liegen tegen mijn man en steeds gekker worden op iemand anders waar ik toch geen leven mee kan beginnen.
ik zou zeggen denk goed na !
ga lekker een terrasje doen !!! zal ik ook doen
maandag 15 juli 2013 om 17:39
Hai,
Sorry dat ik zomaar binnen val. Ik ben al een paar jaar trouw lid, maar nu een nieuwe nick aangemaakt om hier mee te kunnen praten. Bij m'n vriendinnen kan ik niet meer terecht met m'n verhaal en ik merk dat ik het gewoon nodig heb af en toe m'n verhaal kwijt te kunnen, zonder meteen veroordeeld te worden.
In het kort. M'n relatie liep niet lekker. Voelde me niet meer op de 1e plek staan en had het idee steeds verder verwijderd te raken van m'n vriend.
Mijn beste vriend was in die tijd mijn steun en toeverlaat, maar in onze vriendschap verschoven ook de verhoudingen. Er was een duidelijke spanning te merken en vorig jaar zoenden we voor het eerst. Bij die zoen is het niet gebleven en nu zijn we al bijna anderhalf jaar verder, zijn beiden nog steeds bij onze partners, maar ook in een ingewikkelde affaire verwikkeld.
Ik hoop met jullie mee te mogen schrijven en ervaringen uit te wisselen
Sorry dat ik zomaar binnen val. Ik ben al een paar jaar trouw lid, maar nu een nieuwe nick aangemaakt om hier mee te kunnen praten. Bij m'n vriendinnen kan ik niet meer terecht met m'n verhaal en ik merk dat ik het gewoon nodig heb af en toe m'n verhaal kwijt te kunnen, zonder meteen veroordeeld te worden.
In het kort. M'n relatie liep niet lekker. Voelde me niet meer op de 1e plek staan en had het idee steeds verder verwijderd te raken van m'n vriend.
Mijn beste vriend was in die tijd mijn steun en toeverlaat, maar in onze vriendschap verschoven ook de verhoudingen. Er was een duidelijke spanning te merken en vorig jaar zoenden we voor het eerst. Bij die zoen is het niet gebleven en nu zijn we al bijna anderhalf jaar verder, zijn beiden nog steeds bij onze partners, maar ook in een ingewikkelde affaire verwikkeld.
Ik hoop met jullie mee te mogen schrijven en ervaringen uit te wisselen
The best love is the one that awakens the soul and makes us reach for more
maandag 15 juli 2013 om 17:46
quote:mrzy schreef op 15 juli 2013 @ 17:39:
Hai,
Sorry dat ik zomaar binnen val. Ik ben al een paar jaar trouw lid, maar nu een nieuwe nick aangemaakt om hier mee te kunnen praten. Bij m'n vriendinnen kan ik niet meer terecht met m'n verhaal en ik merk dat ik het gewoon nodig heb af en toe m'n verhaal kwijt te kunnen, zonder meteen veroordeeld te worden.
In het kort. M'n relatie liep niet lekker. Voelde me niet meer op de 1e plek staan en had het idee steeds verder verwijderd te raken van m'n vriend.
Mijn beste vriend was in die tijd mijn steun en toeverlaat, maar in onze vriendschap verschoven ook de verhoudingen. Er was een duidelijke spanning te merken en vorig jaar zoenden we voor het eerst. Bij die zoen is het niet gebleven en nu zijn we al bijna anderhalf jaar verder, zijn beiden nog steeds bij onze partners, maar ook in een ingewikkelde affaire verwikkeld.
Ik hoop met jullie mee te mogen schrijven en ervaringen uit te wisselen
welkom
ingewikkeld is het hier allemaal , meestal moeilijk om met vriendinnen te bespreken i know , ik heb 1tje dat het deels weet ...
schrijf en lees lekker mee
Hai,
Sorry dat ik zomaar binnen val. Ik ben al een paar jaar trouw lid, maar nu een nieuwe nick aangemaakt om hier mee te kunnen praten. Bij m'n vriendinnen kan ik niet meer terecht met m'n verhaal en ik merk dat ik het gewoon nodig heb af en toe m'n verhaal kwijt te kunnen, zonder meteen veroordeeld te worden.
In het kort. M'n relatie liep niet lekker. Voelde me niet meer op de 1e plek staan en had het idee steeds verder verwijderd te raken van m'n vriend.
Mijn beste vriend was in die tijd mijn steun en toeverlaat, maar in onze vriendschap verschoven ook de verhoudingen. Er was een duidelijke spanning te merken en vorig jaar zoenden we voor het eerst. Bij die zoen is het niet gebleven en nu zijn we al bijna anderhalf jaar verder, zijn beiden nog steeds bij onze partners, maar ook in een ingewikkelde affaire verwikkeld.
Ik hoop met jullie mee te mogen schrijven en ervaringen uit te wisselen
welkom
ingewikkeld is het hier allemaal , meestal moeilijk om met vriendinnen te bespreken i know , ik heb 1tje dat het deels weet ...
schrijf en lees lekker mee
maandag 15 juli 2013 om 18:55
quote:mrzy schreef op 15 juli 2013 @ 17:49:
Thanks Grietje!
Ik heb ook een vriendin die het deels weet. Ze vroeg toevallig net nog naar hem. Kon niet eerlijk antwoorden. Word er soms best verdrietig van
Is een ambetant gevoel , als je niet alles kan zeggen , maar hier kan het ! alles van je af schrijven ( ik ben niet zo goed in schrijven , ik kan moeilijk de juiste woorden voor mn gevoel vinden )
hier krijg je lieve woorden , soms komen ze es hard aan (maar dat moet om es van dat leuke roze wolkje te komen )maar we zijn er hier voor elkaar
Het is al een tijdje bezig ... hoe spreken jullie af ? lukt het nog thuis ?
Thanks Grietje!
Ik heb ook een vriendin die het deels weet. Ze vroeg toevallig net nog naar hem. Kon niet eerlijk antwoorden. Word er soms best verdrietig van
Is een ambetant gevoel , als je niet alles kan zeggen , maar hier kan het ! alles van je af schrijven ( ik ben niet zo goed in schrijven , ik kan moeilijk de juiste woorden voor mn gevoel vinden )
hier krijg je lieve woorden , soms komen ze es hard aan (maar dat moet om es van dat leuke roze wolkje te komen )maar we zijn er hier voor elkaar
Het is al een tijdje bezig ... hoe spreken jullie af ? lukt het nog thuis ?
maandag 15 juli 2013 om 19:59
Afspreken is lastig. Vanaf het begin van z'n relatie met z'n vriendin was het al moeilijk om als vrienden af te spreken (toen speelde er nog niks). Ze werd helemaal hysterisch als we alleen al een drankje gingen doen op een openbare plek.
Meestal gebeurt t afspreken via whatsapp en op korte termijn. Een kopje koffie drinken, bijkletsen, filmpje kijken zijn eigenlijk onze synoniemen voor seks.
M'n vriend lieg ik voor. Ik heb een vriendin die vlakbij m'n minnaar woont en waar ik vaak mee stap. Vaak zeg ik dat ik ga stappen of naar die vriendin gaat. M'n vriend vindt alles best en heeft ook niks door.
M'n minnaar liegt z'n vriendin ook voor. Sowieso vertelt hij niet dat we nog vrienden zijn. Dat maakt t wel moeilijk om elkaar overdag te zien of op een openbare plek, want stel je voor.
Tussen mijn vriend en mij gaat t goed, maar ik heb t moeilijk. Ik ben tevreden, maar niet 100% gelukkig. Als ik dat was had ik nu geen minnaar. Ik zie echt wel een toekomst met m'n vriend en weet zeker dat het goed zal gaan en ik echt wel gelukkig zal worden.
Maar niet zonder m'n minnaar..
Meestal gebeurt t afspreken via whatsapp en op korte termijn. Een kopje koffie drinken, bijkletsen, filmpje kijken zijn eigenlijk onze synoniemen voor seks.
M'n vriend lieg ik voor. Ik heb een vriendin die vlakbij m'n minnaar woont en waar ik vaak mee stap. Vaak zeg ik dat ik ga stappen of naar die vriendin gaat. M'n vriend vindt alles best en heeft ook niks door.
M'n minnaar liegt z'n vriendin ook voor. Sowieso vertelt hij niet dat we nog vrienden zijn. Dat maakt t wel moeilijk om elkaar overdag te zien of op een openbare plek, want stel je voor.
Tussen mijn vriend en mij gaat t goed, maar ik heb t moeilijk. Ik ben tevreden, maar niet 100% gelukkig. Als ik dat was had ik nu geen minnaar. Ik zie echt wel een toekomst met m'n vriend en weet zeker dat het goed zal gaan en ik echt wel gelukkig zal worden.
Maar niet zonder m'n minnaar..
The best love is the one that awakens the soul and makes us reach for more
