Gezondheid
alle pijlers
Herstel na herniaoperatie gaat moeizaam.
vrijdag 21 juni 2013 om 10:36
Hallo iedereen! Afgelopen 1 mei ben ik geopereerd aan een hernia L5S1 rechts waarvan het herstel tot nu toe zeer moeizaam gaat. Na bijna 8 week kan ik nu zo'n 5 min. pijnloos wandelen, daarna begint mijn been te zwalken. Nog gigantisch veel pijn aan mijn rug. Ook nog veel pijnmedicatie. Halverwege mij hernia klachten kreeg ik ook pijn aan de andere kant met uitstraling, waarvan de oorzaak nog niet duidelijk is. Afgelopen woensdag heb ik een nieuwe MRI gehad om te zien of de operatie wel goed is gegaan en wat de klachten links kunnen zijn.Ook de chirurg was niet tevreden. Ik heb dit topic geopend omdat het mij fijn lijkt een beetje steun bij elkaar te kunnen zoeken. Ik kan vanaf januari de deur niet meer uit (terwijl ik net was gaan samenwonen ), we proberen samen steeds positief te blijven. Merk dat het mij soms een beetje begint op te breken, de deur niet meer uit kunnen, steeds meer uitjes moeten afzeggen. Is niet erg, als het maar weer goed komt. Misschien zijn er meer herniatje's waarbij het herstel zo langzaam gaat en kunnen we elkaar steunen of met vragen bij elkaar terecht. Want dit maakt mij soms ook erg onzeker, wat ik niet altijd naar anderen toe wil laten blijken. Wil niet zo'n "zeur"worden! Ben benieuwd naar reacties!
donderdag 1 augustus 2013 om 13:04
Op de hometrainer, bikkel! Hier is het echt waaaaarm in huis.
Dat is wel beter ja, vaker een wandeling ipv een lange wandeling in jouw geval.
Op een mri kunnen ze geen instabiliteit zien. (Tenminste bij mij niet, in sommige gevallen wel) Wel of de tussenwervel is versleten. Maar dat is sowieso het geval bij jou. Of daar je pijn vandaan komt is een ander verhaal.
Hahaha ja af en toe wordt het heel verwarrend, maar dat is ook niet zo raar. Bij mij kunnen m'n klachten heel wisselend zijn. Wel altijd rugpijn, maar dan heb ik ineens vanuit het niets last van m'n rechter enkel. Dat is dan ook weer net zo plotsklaps weg. Dat vond ik in het andere topic wel fijn om te lezen dat meer mensen dat zo kunnen hebben.
Een consult kan ineens ook een onverwachte wending krijgen waardoor je je hele vragenlijst kwijt bent. Of de arts heeft gewoonweg geen zin om tijd voor je te maken...
Valt eigenlijk niet mee zo'n consult hahaha
Ik gebruik nu nog oxicontin, diazepam en tramadol. De oxicontin en tramadol zijn een rare combinatie, I know. Maar dat heeft een reden. M'n dosis is wel gehalveerd nu. Dus dat is al top! De lyrica was mij ook voorgeschreven, maar daar heb ik hartelijk voor bedankt.
Dat is wel beter ja, vaker een wandeling ipv een lange wandeling in jouw geval.
Op een mri kunnen ze geen instabiliteit zien. (Tenminste bij mij niet, in sommige gevallen wel) Wel of de tussenwervel is versleten. Maar dat is sowieso het geval bij jou. Of daar je pijn vandaan komt is een ander verhaal.
Hahaha ja af en toe wordt het heel verwarrend, maar dat is ook niet zo raar. Bij mij kunnen m'n klachten heel wisselend zijn. Wel altijd rugpijn, maar dan heb ik ineens vanuit het niets last van m'n rechter enkel. Dat is dan ook weer net zo plotsklaps weg. Dat vond ik in het andere topic wel fijn om te lezen dat meer mensen dat zo kunnen hebben.
Een consult kan ineens ook een onverwachte wending krijgen waardoor je je hele vragenlijst kwijt bent. Of de arts heeft gewoonweg geen zin om tijd voor je te maken...
Valt eigenlijk niet mee zo'n consult hahaha
Ik gebruik nu nog oxicontin, diazepam en tramadol. De oxicontin en tramadol zijn een rare combinatie, I know. Maar dat heeft een reden. M'n dosis is wel gehalveerd nu. Dus dat is al top! De lyrica was mij ook voorgeschreven, maar daar heb ik hartelijk voor bedankt.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:30
Ik heb nog wel lyrica omdat ik zo'n zenuwpijn hield.
Ben twee weken gratis dronken geweest...joepieee
En idd, ook voor een arts zal een consult moeilijk zijn.
Maar ik wil wel een duidelijke diagnose!
Ik snap ook best dat mijn verhaal verwarrend is haha, maar ik zet door! Hij richtte zich natuurlijk op mijn slecht herstellende hernia, wat logisch is. Goed om te weten dat instabiliteit niet op een mri te zien is.
Kun jij verder de dagen nog wat ingevuld krijgen?
Ik neem aan dat jij zelf ook niet gemakkelijk even de deur uit kan.
En ook al ga je even weg, dan zit je weer met het probleem niet kunnen zitten. Zo word je snel beperkt in alles.
Tuurlijk geniet ik van de bezoekjes, telefoontjes en mailtjes, toch, er zelf weer even uit kunnen....zo heerlijk.
Of even zelf naar de winkel kunnen. Tis nu zo'n volledige afhankelijke positie, en als ik ergens niet goed in ben....
Ben twee weken gratis dronken geweest...joepieee
En idd, ook voor een arts zal een consult moeilijk zijn.
Maar ik wil wel een duidelijke diagnose!
Ik snap ook best dat mijn verhaal verwarrend is haha, maar ik zet door! Hij richtte zich natuurlijk op mijn slecht herstellende hernia, wat logisch is. Goed om te weten dat instabiliteit niet op een mri te zien is.
Kun jij verder de dagen nog wat ingevuld krijgen?
Ik neem aan dat jij zelf ook niet gemakkelijk even de deur uit kan.
En ook al ga je even weg, dan zit je weer met het probleem niet kunnen zitten. Zo word je snel beperkt in alles.
Tuurlijk geniet ik van de bezoekjes, telefoontjes en mailtjes, toch, er zelf weer even uit kunnen....zo heerlijk.
Of even zelf naar de winkel kunnen. Tis nu zo'n volledige afhankelijke positie, en als ik ergens niet goed in ben....
donderdag 1 augustus 2013 om 13:31
Eigenlijk zijn je rugklachten een nieuw probleem, en het is niet onwaarschijnlijk dat die voortkomen uit de operatie.
Waar je nu veel tegen aan zal lopen (helaas!) is dat ze idd weinig aandacht daaraan gaan schenken. Omdat je herstellende bent van een rugoperatie.
Wat ik echt heel moeilijk vind is om met veel pijn in beweging te blijven. Soms voel ik ineens zulke rare dingen. Pijn om m'n rechterenkel, doof gevoel in m'n gehele linkerbeen, zenuwpijn in m'n rug zelf... Dan krijg ik echt angst. Het valt me dan zwaar om die onder controle te houden. Maar je hebt echt geen keus.
Ik kan me dan ook zo eenzaam voelen.
Waar je nu veel tegen aan zal lopen (helaas!) is dat ze idd weinig aandacht daaraan gaan schenken. Omdat je herstellende bent van een rugoperatie.
Wat ik echt heel moeilijk vind is om met veel pijn in beweging te blijven. Soms voel ik ineens zulke rare dingen. Pijn om m'n rechterenkel, doof gevoel in m'n gehele linkerbeen, zenuwpijn in m'n rug zelf... Dan krijg ik echt angst. Het valt me dan zwaar om die onder controle te houden. Maar je hebt echt geen keus.
Ik kan me dan ook zo eenzaam voelen.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:36
Hahaha dat was een crosspost!
Ja het valt niet mee. Ik krijg erg weinig visite. Ben net als jij nog niet zolang geleden verhuist en de weg daar naartoe is schijnbaar moeilijk. In dit jaargetijde willen anderen ook graag wat ondernemen en dat gaat dus niet.
Het lukt me nu weer om me op wat andere dingen te focussen want dat ging een tijd niet lekker. Serie/film kijken, genieten van het wandelen met de hond, tijdschriftjes lezen en soms de deur even uit. Dan ben ik ook echt in de gloria. Dit gaat ook nog maar sinds kort. Daarvoor was dat mission impossible.
Ja het valt niet mee. Ik krijg erg weinig visite. Ben net als jij nog niet zolang geleden verhuist en de weg daar naartoe is schijnbaar moeilijk. In dit jaargetijde willen anderen ook graag wat ondernemen en dat gaat dus niet.
Het lukt me nu weer om me op wat andere dingen te focussen want dat ging een tijd niet lekker. Serie/film kijken, genieten van het wandelen met de hond, tijdschriftjes lezen en soms de deur even uit. Dan ben ik ook echt in de gloria. Dit gaat ook nog maar sinds kort. Daarvoor was dat mission impossible.
donderdag 1 augustus 2013 om 14:01
Best heftig he, ik krabbelde net weer zo'n beetje uit de burn out, was net gaan samenwonen (moest nog goed herstellen) toen eerst mijn vriend dus zijn heup brak en toen ik dus. Nu krijgt hij met twee week nog een kijkoperatie aan de knie...gaat lekker hier.
Mijn rugpproblemen zijn niet pas na de operatie ontstaan, er nog voor. Maar wel veel later dan mijn hernia klachten. De fysio vermoed dat de linkerkant alles heeft moeten(ik kon bijna niet meer lopen) overnemen van rechts en zo instabiel is geworden.
Ik vind het soms ook eenzaam hoor.Ook angst of het nog wel hersteld denk ik. Dat is domweg loslaten, hoe moeilijk dat ook is!
Ik heb ook regelmatig een dip hoor, waar ik dan weeer uitgeluld moet worden. Hangt er ook vanaf of ik goed of slecht slaap. Slecht slapen maakt je labiel.Kun je je verhaal wel bij veel kwijt? Al is het voor anderen natuurlijk moeilijk om te begrijpen hoe het is om altijd pijn te hebben. Al heb je maar mensen om soms even heerlijk mee te lachen
Een vriendin van mij zat laatst met iets kleins, maar zei, ik val jou maar niet lastig, want dan heb ik niks te zeuren. Toen zei ik, ho eens even, ook jij mag/moet je verhaal kwijt. Anders zou niemand meer iets vertellen en elk heeft zijn eigen ding.
Gelukkig kan ik mij heel goed vermaken met een boek, wandeling, laptop, maar de echte contacten mis ik wel.Terwijl ik wel merk dat niemand mij vergeet hoor.Maar ik wil zelf zo graag....
Mijn rugpproblemen zijn niet pas na de operatie ontstaan, er nog voor. Maar wel veel later dan mijn hernia klachten. De fysio vermoed dat de linkerkant alles heeft moeten(ik kon bijna niet meer lopen) overnemen van rechts en zo instabiel is geworden.
Ik vind het soms ook eenzaam hoor.Ook angst of het nog wel hersteld denk ik. Dat is domweg loslaten, hoe moeilijk dat ook is!
Ik heb ook regelmatig een dip hoor, waar ik dan weeer uitgeluld moet worden. Hangt er ook vanaf of ik goed of slecht slaap. Slecht slapen maakt je labiel.Kun je je verhaal wel bij veel kwijt? Al is het voor anderen natuurlijk moeilijk om te begrijpen hoe het is om altijd pijn te hebben. Al heb je maar mensen om soms even heerlijk mee te lachen
Een vriendin van mij zat laatst met iets kleins, maar zei, ik val jou maar niet lastig, want dan heb ik niks te zeuren. Toen zei ik, ho eens even, ook jij mag/moet je verhaal kwijt. Anders zou niemand meer iets vertellen en elk heeft zijn eigen ding.
Gelukkig kan ik mij heel goed vermaken met een boek, wandeling, laptop, maar de echte contacten mis ik wel.Terwijl ik wel merk dat niemand mij vergeet hoor.Maar ik wil zelf zo graag....
donderdag 1 augustus 2013 om 14:05
Ow, dan heb jij hetzelfde, net verhuisd, tsja dan is de weg voor sommigen blijkbaar moeilijk te vinden. Merk ik ook hoor!
Terwijl je ze nu juist nodig hebt!
Sowieso leer je de mensen kennen.
Met sommigen wordt het contact extra hecht en die blijven juist komen. Zo lief! En sommigen, tsja, steek ik liever zelf ook geen energie meer in, hoe moeilijk soms ook...
Terwijl je ze nu juist nodig hebt!
Sowieso leer je de mensen kennen.
Met sommigen wordt het contact extra hecht en die blijven juist komen. Zo lief! En sommigen, tsja, steek ik liever zelf ook geen energie meer in, hoe moeilijk soms ook...
donderdag 1 augustus 2013 om 14:34
Ook een heftig jaar achter de 'rug' dus. Hier ook. Wil er niet al teveel op ingaan, maar dat jaar en het begin van dit jaar kan me echt gestolen worden. Nu nog een dief zoeken...
Je hebt absoluut gelijk, nachtrust kan je dag maken of kraken. Als ik slecht heb geslapen reageert m'n lijf en m'n hoofd daar op. Dat maakt alles er niet beter op.
Ik praat er eigenlijk met niemand over. Mijn rugproblemen zijn al zolang ad orde dat ik me aan voel komen als ik er iets over zeg. In het verleden ook vaak gemerkt dat mensen er niet mee om konden gaan. Het is ook moeilijk in te denken hoe het is om hele dagen pijn te hebben.
De angst is teruggekomen na de operatie. Doordat ik hiervoor wist welke pijn bij wat hoorde was ik nooit bang. Omdat ik nu geen idee heb wat er ad hand is wel. Dan ben ik bang dat m'n situatie nog erger word. Dan zie ik mezelf bij wijze van al de rest van m'n leven met veel pijn liggen. Dan moet ik mezelf echt oppeppen met dat het wel goed gaat komen.
Hoe gaat jouw vriend ermee om? (Ik heb het al gevraagd, maar hoe jong ben je? Ongeveer is natuurlijk ook prima )
Je hebt absoluut gelijk, nachtrust kan je dag maken of kraken. Als ik slecht heb geslapen reageert m'n lijf en m'n hoofd daar op. Dat maakt alles er niet beter op.
Ik praat er eigenlijk met niemand over. Mijn rugproblemen zijn al zolang ad orde dat ik me aan voel komen als ik er iets over zeg. In het verleden ook vaak gemerkt dat mensen er niet mee om konden gaan. Het is ook moeilijk in te denken hoe het is om hele dagen pijn te hebben.
De angst is teruggekomen na de operatie. Doordat ik hiervoor wist welke pijn bij wat hoorde was ik nooit bang. Omdat ik nu geen idee heb wat er ad hand is wel. Dan ben ik bang dat m'n situatie nog erger word. Dan zie ik mezelf bij wijze van al de rest van m'n leven met veel pijn liggen. Dan moet ik mezelf echt oppeppen met dat het wel goed gaat komen.
Hoe gaat jouw vriend ermee om? (Ik heb het al gevraagd, maar hoe jong ben je? Ongeveer is natuurlijk ook prima )
donderdag 1 augustus 2013 om 14:49
Zit over je consult na te denken, maar misschien zou je naast je vragen ook je pijn van voor en na de operatie op papier moeten zetten. Voor een arts is dat wat duidelijker dan dat je halverwege je uitleg ineens komt met ' oh ja dat had ik trouwens ook al voor m'n operatie en nu vergeet ik te zeggen dat...'
Als toevoeging erbij wanneer en door wat je denkt dat de pijn erger is geworden?
Ik opper zo maar wat. Kan me zo voorstellen dat het voor een arts anders ook heel verwarrend word.
Als toevoeging erbij wanneer en door wat je denkt dat de pijn erger is geworden?
Ik opper zo maar wat. Kan me zo voorstellen dat het voor een arts anders ook heel verwarrend word.
donderdag 1 augustus 2013 om 15:02
Och meid, wat moeilijk om je zorgen in je eentje te willen dragen!
Ik merk ook wel dat ik het moeilijk vind om steeds maar weer te moeten zeggen: het gaat niet goed. Bang dat je als zeur overkomt, maar ik heb het wel afgeleerd. Als ik niet zeg hoe het gaat, weten ze ook niet hoe het echt gaat. Maar kan me ook wel voorstellen dat als het al zolang duurt je je op een gegeven moment stil houd.
Bij mij speelt het slechte herstel "nog maar" vanaf mei, dus is er nog begrip.
En die dagen heb ik zo nu en dan ook hoor. Dan zie ik mijzelf al als bed patient door het leven gaan. Angst is zo'n slechte raadgever, dat is een energie vretende emotie.Dan moet ik mijzelf af en toe een flinke schop onder de kont geven, om vooral niet te blijven zwelgen in medelijden. Gelukkig verdwijnt dat op de betere dagen snel weer op de achtergrond. Al vind ik dat we soms best wel eens zielig mogen zijn
Ik ben 40+, aan de goede kant haha
Mijn vriend moet mij vaak oppeppen, gelukkig houd humor ons aardig overeind. Maar voor onze relatie is het absoluut niet leuk.
Ik zou herstellen, werk hervatten en dan genieten.
Nou, zolang wij hier samenwonen, hebben wij samen nog geen uitje kunnen maken. Tsja, tripjes ziekenhuis.! Wij zeggen vaak, al kunnen we maar samen even te winkel oid
En ik voel me vaak schuldig dat hij alles draaiende moet houden.
Zo zie je maar, er valt niks te plannen.
Hoe oud ben jij?
Heb je ook een man/vriend?
Ik merk ook wel dat ik het moeilijk vind om steeds maar weer te moeten zeggen: het gaat niet goed. Bang dat je als zeur overkomt, maar ik heb het wel afgeleerd. Als ik niet zeg hoe het gaat, weten ze ook niet hoe het echt gaat. Maar kan me ook wel voorstellen dat als het al zolang duurt je je op een gegeven moment stil houd.
Bij mij speelt het slechte herstel "nog maar" vanaf mei, dus is er nog begrip.
En die dagen heb ik zo nu en dan ook hoor. Dan zie ik mijzelf al als bed patient door het leven gaan. Angst is zo'n slechte raadgever, dat is een energie vretende emotie.Dan moet ik mijzelf af en toe een flinke schop onder de kont geven, om vooral niet te blijven zwelgen in medelijden. Gelukkig verdwijnt dat op de betere dagen snel weer op de achtergrond. Al vind ik dat we soms best wel eens zielig mogen zijn
Ik ben 40+, aan de goede kant haha
Mijn vriend moet mij vaak oppeppen, gelukkig houd humor ons aardig overeind. Maar voor onze relatie is het absoluut niet leuk.
Ik zou herstellen, werk hervatten en dan genieten.
Nou, zolang wij hier samenwonen, hebben wij samen nog geen uitje kunnen maken. Tsja, tripjes ziekenhuis.! Wij zeggen vaak, al kunnen we maar samen even te winkel oid
En ik voel me vaak schuldig dat hij alles draaiende moet houden.
Zo zie je maar, er valt niks te plannen.
Hoe oud ben jij?
Heb je ook een man/vriend?
donderdag 1 augustus 2013 om 15:29
Tripjes ziekenhuis....en dan zeg je dat je nog geen uitjes hebt samen?? Dat is zo niet leuk, weet er alles van. Ik heb een vriend. Een hele leuke, begripvolle. We kennen elkaar al heel lang. Hij kent me 'gezond' maar in onze relatie was ik al ziek. Hij wist dus een soortje van waar hij aan begon. Ik was toen niet 'bedlegerig' zogezegd. Dus we konden wel veel meer de deur uit.
Ja je gaat idd verlangen naar de simpelste dingen als boodschappen samen doen. Laat ik dat ook net erg leuk vinden
Ik ben zelf nog net ad de andere kant vd 40. Met m'n vriend heb ik het er weleens over, wil het niet tot 'het' gesprek van de dag bombarderen. Gewoon omdat ik graag wat anders hoor. Tegen vrienden weet ik gewoonweg niet (meer) wat ik erover moet zeggen. Bij hun geldt ook dat ik veel liever een ander gespreksonderwerp heb. Ze snappen het toch niet. En dat kan ik ze niet kwalijk nemen. Als je nooit deze pijn hebt gehad, is het zo moeilijk om daar een beeld bij te vormen.
Dat schuldig voelen moet je lekker laten varen. Pure overmacht! Nam jij het hem kwalijk van z'n heup?? Dus niet doen. Mijn vriend roept altijd; wie weet zijn de rollen nog eens omgekeerd. En zo is het maar net.
Ja je gaat idd verlangen naar de simpelste dingen als boodschappen samen doen. Laat ik dat ook net erg leuk vinden
Ik ben zelf nog net ad de andere kant vd 40. Met m'n vriend heb ik het er weleens over, wil het niet tot 'het' gesprek van de dag bombarderen. Gewoon omdat ik graag wat anders hoor. Tegen vrienden weet ik gewoonweg niet (meer) wat ik erover moet zeggen. Bij hun geldt ook dat ik veel liever een ander gespreksonderwerp heb. Ze snappen het toch niet. En dat kan ik ze niet kwalijk nemen. Als je nooit deze pijn hebt gehad, is het zo moeilijk om daar een beeld bij te vormen.
Dat schuldig voelen moet je lekker laten varen. Pure overmacht! Nam jij het hem kwalijk van z'n heup?? Dus niet doen. Mijn vriend roept altijd; wie weet zijn de rollen nog eens omgekeerd. En zo is het maar net.
donderdag 1 augustus 2013 om 15:48
Ik mag dat van mijn vriend ook nooit noemen dat ik mij schuldig voel!
En fijn dat jij ook een lieve vriend hebt, om dit alleen te moeten doorstaan is zwaar. Ik zeg ook wel eens;wij hebben alleen nog rug/been/heup praat, zien gelukkig de humor nog van in! Maar moeten er ook voor waken dat we andere gespreksonderwerpen houden. Mijn vriend heeft mij gezond leren kennen, maar ik was toen herstellende van mijn eerste burn out.
Wel vele tripjes en vakanties samen gedaan, leuk!
Vorig jaar stortte ik dus weer in, hoe doe ik dat toch , en nu dit. Maar ook hij heeft zn dingen gehad en toen kon ik er gelukkig voor hem zijn.
En net wat je zegt, we vragen er niet om!
Vind jij boodschappen halen ook zo leuk?
Ik ben vorige week naar de winkel gewandeld (wat ik dus met uren pijn heb moeten bekopen) maar ik vond het heerlijk om zelf weer rond te sneupen. Natuurlijk te veel meegenomen, oepss zwaar (tros bananen, waar hebben we het over:-(, moest weer terug, auww, maar zo'n lekker gevoel!!
En fijn dat jij ook een lieve vriend hebt, om dit alleen te moeten doorstaan is zwaar. Ik zeg ook wel eens;wij hebben alleen nog rug/been/heup praat, zien gelukkig de humor nog van in! Maar moeten er ook voor waken dat we andere gespreksonderwerpen houden. Mijn vriend heeft mij gezond leren kennen, maar ik was toen herstellende van mijn eerste burn out.
Wel vele tripjes en vakanties samen gedaan, leuk!
Vorig jaar stortte ik dus weer in, hoe doe ik dat toch , en nu dit. Maar ook hij heeft zn dingen gehad en toen kon ik er gelukkig voor hem zijn.
En net wat je zegt, we vragen er niet om!
Vind jij boodschappen halen ook zo leuk?
Ik ben vorige week naar de winkel gewandeld (wat ik dus met uren pijn heb moeten bekopen) maar ik vond het heerlijk om zelf weer rond te sneupen. Natuurlijk te veel meegenomen, oepss zwaar (tros bananen, waar hebben we het over:-(, moest weer terug, auww, maar zo'n lekker gevoel!!
donderdag 1 augustus 2013 om 16:07
Hahahaha ja ik snap je helemaal! Gelukkig kan ik nu wat meer tillen als een tros bananen, maar dat is ook net zo geweest. Stond altijd heel leuk in de winkel 'schat, pak jij dit en dat en zus en zo' Allemaal mensen kijken. Dan lekker gaan overdrijven, lagen we samen daarna in een deuk om de reacties van anderen.
Een burn out daar herstel je ook niet zomaar van! Dan heb je in ieder geval een flinke dosis doorzettingsvermogen. Knap, echt heel knap! Ik heb een zware dip gehad, maar dat is niet daarmee te vergelijken. M'n vriend heeft me er samen met een aantal tips van forummers, goed doorheen gesleept. Nu af en toe een dip door angst of pijn, of nog leuker een combinatie daarvan.
Heb je eigenlijk een verwachting van je consult? Wat doet de manueel therapeut bij jou?
Een burn out daar herstel je ook niet zomaar van! Dan heb je in ieder geval een flinke dosis doorzettingsvermogen. Knap, echt heel knap! Ik heb een zware dip gehad, maar dat is niet daarmee te vergelijken. M'n vriend heeft me er samen met een aantal tips van forummers, goed doorheen gesleept. Nu af en toe een dip door angst of pijn, of nog leuker een combinatie daarvan.
Heb je eigenlijk een verwachting van je consult? Wat doet de manueel therapeut bij jou?
donderdag 1 augustus 2013 om 16:19
Ik had zaterdag mijn laatste uitspatting, ik moest en zou mee naar de winkel, jawel.. Sale!! (we wonen pal in het centrum). Ik zie daar een leuke broek, maar ik kan niet buigen. vriend mee het pashokje in, legging uit, broek aan.
Je zag de mensen kijken, lachen wij ook om.
En ja, ik heb verwachtingen van het consult.
Ten eerste is het controle om te kijken of die injectie heeft geholpen, dus niet. Dan had hij het nog over litteken weefsel weghalen, wat ik niet wil.
En ik wil dat mijn rugprobleem duidelijk aan de orde komt, en daar onderzoek naar wordt gedaan. Ik heb idd al het een en ander op papier staan. Moet je mij voor hebben haha
Mijn hele rug zit vast, is verkrampt. Daardoor heeft de fysio mij doorverwezen naar de manueel. Zij probeert de boel los te krijgen zodat er meer beweeglijkheid komt.
Ze blijft absoluut af van het hernia gebied, dat mag niet gemanipuleert worden. Tevens geeft zij mij oefeningen mee
Je zag de mensen kijken, lachen wij ook om.
En ja, ik heb verwachtingen van het consult.
Ten eerste is het controle om te kijken of die injectie heeft geholpen, dus niet. Dan had hij het nog over litteken weefsel weghalen, wat ik niet wil.
En ik wil dat mijn rugprobleem duidelijk aan de orde komt, en daar onderzoek naar wordt gedaan. Ik heb idd al het een en ander op papier staan. Moet je mij voor hebben haha
Mijn hele rug zit vast, is verkrampt. Daardoor heeft de fysio mij doorverwezen naar de manueel. Zij probeert de boel los te krijgen zodat er meer beweeglijkheid komt.
Ze blijft absoluut af van het hernia gebied, dat mag niet gemanipuleert worden. Tevens geeft zij mij oefeningen mee
donderdag 1 augustus 2013 om 16:23
Een burn out is idd pittig. Na mijn eerste moest ik te snel weer aan het werk. Ik sliep nog heel slecht. Met alle gevolgen van dien.
Ik was zelfstandige, eigen woning, dus niet zoveel keus.
Met als gevolg vorig jaar de tweede pffff
Nou, ik wil je vertellen, mijn vriend heeft mij ook vele malen uit die welbekende put moeten lullen hoor
Van alles leer je en word je sterker toch zeggen ze
Ik was zelfstandige, eigen woning, dus niet zoveel keus.
Met als gevolg vorig jaar de tweede pffff
Nou, ik wil je vertellen, mijn vriend heeft mij ook vele malen uit die welbekende put moeten lullen hoor
Van alles leer je en word je sterker toch zeggen ze
donderdag 1 augustus 2013 om 16:49
Hahaha ja zulke dingen daar moet je de lol gewoon van inzien!
Hoe is jouw neurochirurg? Is het iemand die echt luistert en de tijd neemt of iemand die opereert en niet met mensen om kan gaan?
Jij hebt dus ook gewoon een geweldige vent naast je! Gelukkig! Ik ken ook de andere kant van die medaille en dat is allesbehalve leuk. Jezelf beter voor moeten doen, niet willen kijken naar wat wel kan, je als ziek behandelen terwijl er toch ook een heel andere kant is.... Nooit meer zo iemand
Hoe is jouw neurochirurg? Is het iemand die echt luistert en de tijd neemt of iemand die opereert en niet met mensen om kan gaan?
Jij hebt dus ook gewoon een geweldige vent naast je! Gelukkig! Ik ken ook de andere kant van die medaille en dat is allesbehalve leuk. Jezelf beter voor moeten doen, niet willen kijken naar wat wel kan, je als ziek behandelen terwijl er toch ook een heel andere kant is.... Nooit meer zo iemand
donderdag 1 augustus 2013 om 17:01
Mijn neurochirurg is volgens mij wel een goede. Ik heb hem nog maar twee keer gezien. Eerste keer voor de operatie, toen heb ik hem maar heel kort gesproken. Vond ik hem wat kort van stof.
De laatste wist hij dat de controle vervroegd was ivm problemen en nam hij wel uitgebreid te tijd. Ik had wel het gevoel dat hij mij serieus nam. We zullen het zien maandag!
Dus jij werd in je vorige relatie juist heel klein gehouden?
Dat is ook erg. Stimulans is juist zo belangrijk.
Ook ik ken de andere kant. Ik geloof niet dat dat nu goed was gekomen. Daar kon ik ook mijn angsten niet bij kwijt.
En ik had alles ook nu zelf moeten doen. Die stak geen hand uit, ja naar zijn bierfles
Gelukkig dat we het nu veel beter hebben getroffen
Ik zal toch weer een poging doen om het eten te maken, lukt het niet, vriendlief is thuis, mag hij het weer overnemen
De laatste wist hij dat de controle vervroegd was ivm problemen en nam hij wel uitgebreid te tijd. Ik had wel het gevoel dat hij mij serieus nam. We zullen het zien maandag!
Dus jij werd in je vorige relatie juist heel klein gehouden?
Dat is ook erg. Stimulans is juist zo belangrijk.
Ook ik ken de andere kant. Ik geloof niet dat dat nu goed was gekomen. Daar kon ik ook mijn angsten niet bij kwijt.
En ik had alles ook nu zelf moeten doen. Die stak geen hand uit, ja naar zijn bierfles
Gelukkig dat we het nu veel beter hebben getroffen
Ik zal toch weer een poging doen om het eten te maken, lukt het niet, vriendlief is thuis, mag hij het weer overnemen
donderdag 1 augustus 2013 om 18:11
Tsja wat kan ik. Ik kan lopen, liggen en een btje zitten. Verder helaas nog niet koken of iets in het huishouden doen. Als ik het zo opschrijf dan vliegt het me wel een btje aan eerlijk gezegd.
M'n neurochirurg is een goede, maar niet goed met mensen zullen we maar zeggen. Ik kan er niet teveel op ingaan helaas.
Heb jij last vd warmte? Pfff ik wel. De ventilator staat nu bij m'n bed. Het is hier 28 graden in huis
M'n neurochirurg is een goede, maar niet goed met mensen zullen we maar zeggen. Ik kan er niet teveel op ingaan helaas.
Heb jij last vd warmte? Pfff ik wel. De ventilator staat nu bij m'n bed. Het is hier 28 graden in huis
donderdag 1 augustus 2013 om 18:48
donderdag 1 augustus 2013 om 18:48
Nou, ik kan ook niet veel meer. Ik moest halverwege het koken de boel weer overdragen. En ja, ook ik schrik er soms van.
Dan denk ik echt, hoe komt dit ooit weer goed.
Als ik met 3,5 maand nog zo slecht op de been ben....wanneer dan wel Ik wil daar niet aan denken.
Ik heb mijn doelen al steeds moeten verschuiven en ze worden steeds kleiner..........
Ik heb eerlijk gezegd niet heel veel last van de warmte.
Ventilator staat hier ook op mij te blazen
Als ik even wandel dan waan ik mij in tropische oorden, heb ik toch nog een beetje vakantie gevoel .
Jij vanavond weer aan de wandel?
Dan denk ik echt, hoe komt dit ooit weer goed.
Als ik met 3,5 maand nog zo slecht op de been ben....wanneer dan wel Ik wil daar niet aan denken.
Ik heb mijn doelen al steeds moeten verschuiven en ze worden steeds kleiner..........
Ik heb eerlijk gezegd niet heel veel last van de warmte.
Ventilator staat hier ook op mij te blazen
Als ik even wandel dan waan ik mij in tropische oorden, heb ik toch nog een beetje vakantie gevoel .
Jij vanavond weer aan de wandel?
