
Minnaartopic, deel 21.

woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zaterdag 21 september 2013 om 17:26
quote:Rooss4 schreef op 21 september 2013 @ 16:36:
[...]
Het maakt uit in zoverre dat de schade vele malen groter is als het uitkomt. Of wanneer moeders ervoor kiest met haar minnaar verder te gaan. In plaats van 1 gedupeerd persoon zijn het er ineens 2 of 3.. Je partner heeft ten alle tijden een keuze, je kinderen niet. En dat is in mijn optiek toch wel iets om in het achterhoofd te houden.
[...]
Het maakt uit in zoverre dat de schade vele malen groter is als het uitkomt. Of wanneer moeders ervoor kiest met haar minnaar verder te gaan. In plaats van 1 gedupeerd persoon zijn het er ineens 2 of 3.. Je partner heeft ten alle tijden een keuze, je kinderen niet. En dat is in mijn optiek toch wel iets om in het achterhoofd te houden.
zaterdag 21 september 2013 om 17:43
Vluchten is geen ontspanning. Dat is jezelf voor de gek houden.
En ik denk dat een minnaar al snel als soulmate wordt gezien. Er is geen enkele invloed van buitenaf, de relatie vindt plaats in een soort cocon waar geen enkele stoorzender in principe doorheen kakelt. Dus om een minnaar een soulmate te noemen.. ik denk dat je daarvoor veel meer tijd in de normale wereld met elkaar door zou moeten brengen, om te weten of je echt soulmates bent. Of alleen maar partners in crime.
Of de vriendschap ook maar enig bestaan heeft IRL is maar de vraag. De minnaarsrelatie bestaat vooral voor de seks, als dat wegvalt, komt de relatie in een ander daglicht en is de vriendschap misschien wel helemaal niet zo stabiel en diep als nu lijkt.
Met FB had ik ook gedacht dat er wel iets van vriendschap over zou blijven, tot hij begon af te geven op mijn minnaar en ik daar enorm op afknapte, naast nog wat andere minder leuke kantjes. Pas zonder seks zag ik een waar gezicht, dat ineens toch minder mijn ding was dan met de seks.
Grietje, zolang je je aandacht en bevestiging van jou als persoon buiten je huwelijk zoekt, komt dat binnen je huwelijk niet op orde. Hoe meer jij je richt op me-tijd (=minnaartijd), hoe meer je verwijderd raakt van thuis en nr 1/gezin.
En ik denk dat een minnaar al snel als soulmate wordt gezien. Er is geen enkele invloed van buitenaf, de relatie vindt plaats in een soort cocon waar geen enkele stoorzender in principe doorheen kakelt. Dus om een minnaar een soulmate te noemen.. ik denk dat je daarvoor veel meer tijd in de normale wereld met elkaar door zou moeten brengen, om te weten of je echt soulmates bent. Of alleen maar partners in crime.
Of de vriendschap ook maar enig bestaan heeft IRL is maar de vraag. De minnaarsrelatie bestaat vooral voor de seks, als dat wegvalt, komt de relatie in een ander daglicht en is de vriendschap misschien wel helemaal niet zo stabiel en diep als nu lijkt.
Met FB had ik ook gedacht dat er wel iets van vriendschap over zou blijven, tot hij begon af te geven op mijn minnaar en ik daar enorm op afknapte, naast nog wat andere minder leuke kantjes. Pas zonder seks zag ik een waar gezicht, dat ineens toch minder mijn ding was dan met de seks.
Grietje, zolang je je aandacht en bevestiging van jou als persoon buiten je huwelijk zoekt, komt dat binnen je huwelijk niet op orde. Hoe meer jij je richt op me-tijd (=minnaartijd), hoe meer je verwijderd raakt van thuis en nr 1/gezin.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'


zaterdag 21 september 2013 om 17:48
Heidi, wat je beschrijft over minnaarschap en soulmates, compleet eens! Het is ook wel enorm makkelijk om de deur achter je dicht te gooien, in de wij bubbel te stappen en alle toestanden van het dagelijks leven buiten te houden, word dan maar eens géén soulmates zou je bijna denken. Alleen al het feit dat je partners in crime bent.
Ik ervoer het vluchten trouwens wel (zeer tijdelijk) als ontspannen, als heerlijk.
Tot ik weer in de realiteit moest. Dat viel me iedere keer zwaarder Tot het eigenlijk niet meer te handlen was. En dan ging ik nog niet eens vreemd...
Ik ervoer het vluchten trouwens wel (zeer tijdelijk) als ontspannen, als heerlijk.
Tot ik weer in de realiteit moest. Dat viel me iedere keer zwaarder Tot het eigenlijk niet meer te handlen was. En dan ging ik nog niet eens vreemd...
zaterdag 21 september 2013 om 18:04
Dat is wat ik idd bedoel, Roos. In het begin is dat vluchten allemaal supergeweldig (heb ik ook gedaan hoor, ik ben niet heiliger dan wiedanook). Even thuis uitzetten en me-tijd. Maar dat is eigenlijk helemaal geen me-tijd en uiteindelijk is het ook niet meer genoeg om te vluchten en wordt het alleen maar zwaarder.
Je kunt namelijk niet vluchten voor de sores van thuis, die blijven net zo goed, ook als je een uurtje weg bent en lol hebt met een minnaar.
Dat minnaarcontact is ook niet zonder zorgen of complexe situaties. Wachten op contact, hart in het gareel houden, thuis niets laten merken, berichtjes verbergen, telefoon in de gaten houden, elkaar missen, etc. Dat zorgt ook voor stress, juist op de plek waar je niet nog meer stress kunt gebruiken.
En idd, Roos, wat zijn we het weer eens
. Ik ben gek op de wij-bubbel trouwens! Maar het is niet realistisch. Dat merkte ik pas afgelopen zomer, toen ik met Guus veel meer in de openbaarheid afsprak. Pas toen werd onze relatie anders en zagen we elkaar ook in de aanwezigheid van andere mensen. Boeiend om te zien, vond ik, maar de wij-bubbel blijft veel relaxter en veiliger.
Je kunt namelijk niet vluchten voor de sores van thuis, die blijven net zo goed, ook als je een uurtje weg bent en lol hebt met een minnaar.
Dat minnaarcontact is ook niet zonder zorgen of complexe situaties. Wachten op contact, hart in het gareel houden, thuis niets laten merken, berichtjes verbergen, telefoon in de gaten houden, elkaar missen, etc. Dat zorgt ook voor stress, juist op de plek waar je niet nog meer stress kunt gebruiken.
En idd, Roos, wat zijn we het weer eens

Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zaterdag 21 september 2013 om 18:59
quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 16:12:ik wil geen enkel persoon uit mn leven die er nu in is ... nu enkel de juiste balans vinden tussen hen allemaal en een plekje ertussen voor MEZELF ! maar die mezelf tijd = minnaartijd raar maar is zo , hij brengt rustWaarom denk jij dat jouw eigen innerlijke rust in de armen van een ander te vinden is?quote:Heeeidi schreef op 21 september 2013 @ 16:15:Dat het leuk is om begeerd te worden als je thuis niet meer 'gezien' wordt, snap ik en herken ik ook. Maar het hele stuk van liegen, stiekem afspreken en contact hebben, veroorzaakt ook veel stress.Eens, vooral als ik al jouw onrustige posten van de afgelopen maanden hier over jouw minnaar nalees Grietje.quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 16:43:hopelijk kom ik op een dag op een punt om hem los te laten ... nu is hij er voor de aandacht die ik nu tekort kom op te vullen maar als het thuis nu eenmaal terug in balans komt , dan zal zn plekje in mn agenda wel kleiner wordenquote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 16:33:met mn nr 1 doen we dat de ene maand meer dan de ander ... dan gaat het ook wel beter nu al een tijdje geleden en dat voel ik aan "ons" ik mis ons wel ... ik regel babysit , en ik zeg dan wij zijn weg , maar nog nooit heeft hij dit gedaan voor mij quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 15:59:we moeten enkel nog tijd vinden om alleen iets te doen hij en ik ... maar dat is iets wat makkelijk opzij wordt geschovenWeet jouw man dat jij graag wilt dat hij ook uitstapjes voor jullie samen verzorgd, zodat jij je weer gewild voelt door hem en jullie relatie voor jou weer in balans komt?

zaterdag 21 september 2013 om 19:56
quote:Heeeidi schreef op 21 september 2013 @ 16:15:
Nou ja, ik vind niet dat het iets te maken heeft met een leukere moeder zijn of niet. Net zoiets als dat nr 1 alleen profijt heeft van een vreemdgaande echtgenoot/e, omdat je na een date zoveel vrolijker thuis komt. Alsof die echtgenoot/e er blij van zou worden, als hij/zij zou weten dat dat door vreemdgaan komt.
Soms ben ik een leuke moeder en soms niet, maar dat heeft niks te maken met of ik geneukt heb of niet.
Dat het leuk is om begeerd te worden als je thuis niet meer 'gezien' wordt, snap ik en herken ik ook. Maar het hele stuk van liegen, stiekem afspreken en contact hebben, veroorzaakt ook veel stress. Ik denk ook dat het juist veel energie wegneemt, die eigenlijk voor thuis/gezin/werk/etc ingezet zou moeten worden.
Hoe minder leuker het thuis is, hoe leuker de minnaar en dat contact. En hoe leuker het met de minnaar is, des te minder leuk lijkt het ook thuis te zijn met de partner.
Het is een vlucht en wrs alleen een katalysator voor een nog grotere puinhoop thuis.
Voor mij was een date me-time. Zoals de een een dagje met vriendinnen in de sauna gaat zitten en de ander zich lazarus zuipt aan de bar. Ik kreeg bakken energie van een dagje met een god in een hotelkamer en met meervoudige orgasmen. En ja, ik had wel het gevoel dat ik daardoor een leukere moeder was. Ik had niet dagen nodig om weer op aarde te komen, maar ik had wel een keigoed humeur
Het puntje van Rooss was daten met zulke jonge kinderen. Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. Ik zie het verschil niet zo met piepjong of pubers eigenlijk. En het zal meer uitmaken hoe je met het hele minnaarschap omgaat dan hoe jong je kinderen zijn. Als daar bakken energie in gaat zitten, ok. Maar dat kan net zo goed gebeuren in een open relatie of als vrijgezelle moeder van pubers dan als moeder in een jong gezin.
Nou ja, ik vind niet dat het iets te maken heeft met een leukere moeder zijn of niet. Net zoiets als dat nr 1 alleen profijt heeft van een vreemdgaande echtgenoot/e, omdat je na een date zoveel vrolijker thuis komt. Alsof die echtgenoot/e er blij van zou worden, als hij/zij zou weten dat dat door vreemdgaan komt.
Soms ben ik een leuke moeder en soms niet, maar dat heeft niks te maken met of ik geneukt heb of niet.
Dat het leuk is om begeerd te worden als je thuis niet meer 'gezien' wordt, snap ik en herken ik ook. Maar het hele stuk van liegen, stiekem afspreken en contact hebben, veroorzaakt ook veel stress. Ik denk ook dat het juist veel energie wegneemt, die eigenlijk voor thuis/gezin/werk/etc ingezet zou moeten worden.
Hoe minder leuker het thuis is, hoe leuker de minnaar en dat contact. En hoe leuker het met de minnaar is, des te minder leuk lijkt het ook thuis te zijn met de partner.
Het is een vlucht en wrs alleen een katalysator voor een nog grotere puinhoop thuis.
Voor mij was een date me-time. Zoals de een een dagje met vriendinnen in de sauna gaat zitten en de ander zich lazarus zuipt aan de bar. Ik kreeg bakken energie van een dagje met een god in een hotelkamer en met meervoudige orgasmen. En ja, ik had wel het gevoel dat ik daardoor een leukere moeder was. Ik had niet dagen nodig om weer op aarde te komen, maar ik had wel een keigoed humeur
Het puntje van Rooss was daten met zulke jonge kinderen. Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. Ik zie het verschil niet zo met piepjong of pubers eigenlijk. En het zal meer uitmaken hoe je met het hele minnaarschap omgaat dan hoe jong je kinderen zijn. Als daar bakken energie in gaat zitten, ok. Maar dat kan net zo goed gebeuren in een open relatie of als vrijgezelle moeder van pubers dan als moeder in een jong gezin.

zaterdag 21 september 2013 om 20:08
quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 16:43:
[...]
dat is ook waar , je hebt daar een punt !
wij waren er gister nog over bezig ik en nr 2
al grappen .... maar lachen zouden we niet meer doen dan ! Hij weet zeker dat als zn vrouw het ooi weet , dat ze weggaat ... hier hetzelfde , dan is de vraag kies je voor mekaar?? hmmm
en iemand met 4 kids wie wil dat nu ???
ik hou het in mn achterhoofd rooss echt !
hopelijk kom ik op een dag op een punt om hem los te laten ... nu is hij er voor de aandacht die ik nu tekort kom op te vullen
maar als het thuis nu eenmaal terug in balans komt , dan zal zn plekje in mn agenda wel kleiner worden .... en dat weet hij
want wij zouden nooit voor mekaar kiezen dan!Hoe denk jij die balans thuis weer terug te vinden? Als je de aandacht van je nr1 met de aandacht van nr2 gaat vergelijken, dan vergelijk je appels met peren. Dan gaat je nr1 nooit winnen. Ik vind de tip van rooss wel een goede: schrijf beide eens op wat je in een week dieren ga eens om tafel zitten en bespreken wat er anders/beter kan. Van beide zijde.
[...]
dat is ook waar , je hebt daar een punt !
wij waren er gister nog over bezig ik en nr 2
al grappen .... maar lachen zouden we niet meer doen dan ! Hij weet zeker dat als zn vrouw het ooi weet , dat ze weggaat ... hier hetzelfde , dan is de vraag kies je voor mekaar?? hmmm
en iemand met 4 kids wie wil dat nu ???
ik hou het in mn achterhoofd rooss echt !
hopelijk kom ik op een dag op een punt om hem los te laten ... nu is hij er voor de aandacht die ik nu tekort kom op te vullen
maar als het thuis nu eenmaal terug in balans komt , dan zal zn plekje in mn agenda wel kleiner worden .... en dat weet hij
want wij zouden nooit voor mekaar kiezen dan!Hoe denk jij die balans thuis weer terug te vinden? Als je de aandacht van je nr1 met de aandacht van nr2 gaat vergelijken, dan vergelijk je appels met peren. Dan gaat je nr1 nooit winnen. Ik vind de tip van rooss wel een goede: schrijf beide eens op wat je in een week dieren ga eens om tafel zitten en bespreken wat er anders/beter kan. Van beide zijde.
zaterdag 21 september 2013 om 20:51
Zal ik zeker es doen ! Dat opschrijven !
Vanavond filmpje kijken !
Al moet ik zeggen dat ik vandaag rustiger ben ... Daar ligt ook veel aan denk ik ...
Hoe ik me voel ... Straalt uit over heel het gezin
spijtig genoeg
Ik hou het draaiende ... Dus ik leg de fundatie voor de sfeer dan ?
M'n nr 1 is m'n nr 1 ik kan enorm veel verdragen van hem
Ik zie em graag!
M'n nr 2 is rust ... Op dit moment toch ...
Ik kan ze zelfs nie vergelijken nr1 en 2
2 verschillende mannen ! 2 uitersten van mekaar ...
Vanavond filmpje kijken !
Al moet ik zeggen dat ik vandaag rustiger ben ... Daar ligt ook veel aan denk ik ...
Hoe ik me voel ... Straalt uit over heel het gezin

Ik hou het draaiende ... Dus ik leg de fundatie voor de sfeer dan ?
M'n nr 1 is m'n nr 1 ik kan enorm veel verdragen van hem
Ik zie em graag!
M'n nr 2 is rust ... Op dit moment toch ...
Ik kan ze zelfs nie vergelijken nr1 en 2
2 verschillende mannen ! 2 uitersten van mekaar ...
zaterdag 21 september 2013 om 21:09
Ik lees veel stof tot nadenken hier. Heel veel stof tot nadenken. Een zinnige bijdrage heb ik er niet over helaas, het is allemaal nog nieuw voor mij.
Wel fijn dat er een hoekje is om dit soort dingen met mensen in hetzelfde schuitje te kunnen bespreken, dat is irl nogal moeilijk te vinden
Wel fijn dat er een hoekje is om dit soort dingen met mensen in hetzelfde schuitje te kunnen bespreken, dat is irl nogal moeilijk te vinden
I have the heart to love you but i haven't the courage to bring you back into my arms..
zaterdag 21 september 2013 om 21:14
zaterdag 21 september 2013 om 21:20
Moondrops: niet gehinderd door enige ervaring zou ik zeggen dat je nu het beste af kunt wachten. Ik denk dat zijn vrouw als een havik boven op zijn berichtjes zit nu, en ik zou het aan hem laten om daar eerst even rust in de tent te brengen.
Antwoorden op berichtjes zou ik neutraal houden, voor het geval zij ze onderschept.
Antwoorden op berichtjes zou ik neutraal houden, voor het geval zij ze onderschept.
I have the heart to love you but i haven't the courage to bring you back into my arms..
zaterdag 21 september 2013 om 21:21
Stof tot nadenken hier thuis ook trouwens. 2 moet wel jeukende oren hebben ondertussen, hij komt hier geregeld ter sprake. De eretitel "rare druif" is hij inmiddels kwijt. En 1 is steeds degene die het gesprek op 2 brengt, niet ik.
Ben heel blij dat 1 het gesprek aan de gang houdt, dat het geen non-onderwerp is tussen ons. Ben alleen wat minder blij met de inhoud van die gesprekken: one-on-one all the way met 2 wordt door 1 geveto'd en daar heb ik toch wel de ziekte over in.
Tegelijkertijd klinkt een trio met 1 en 2 me steeds aantrekkelijker in de oren. Niet wegens verbod op duo, want dat is pas net uitgesproken en die gedachte aan trio klonk me al dagen steeds beter in de oren.
Het wordt wel steeds duidelijker waar de grenzen liggen: buitenshuis, buiten dit huis, ligt de grens nog altijd bij de rits maar flink opgeilen is geen enkel probleem wat 1 betreft. Alles achter de rits is voor thuis, voor in dit huis. Met 1 er bij.
En mettertijd staat 1 misschien wel open voor dat duo tussen mij en 2, ook buiten dit huis, aldus 1. Maar nu nog niet.
Dilemma: wat 1 wil, waar 1 de grens legt, wat 1 "toestaat" is niet wat ik wil met 2. Niet alles wat ik wil met 2 tenminste. Wat nu? Gaan voor de helft van wat ik wil met 2, in de hoop dat 1 inderdaad t.z.t. van gedachten verandert, of laat ik 2 gewoon helemaal lopen?
Ben heel blij dat 1 het gesprek aan de gang houdt, dat het geen non-onderwerp is tussen ons. Ben alleen wat minder blij met de inhoud van die gesprekken: one-on-one all the way met 2 wordt door 1 geveto'd en daar heb ik toch wel de ziekte over in.
Tegelijkertijd klinkt een trio met 1 en 2 me steeds aantrekkelijker in de oren. Niet wegens verbod op duo, want dat is pas net uitgesproken en die gedachte aan trio klonk me al dagen steeds beter in de oren.
Het wordt wel steeds duidelijker waar de grenzen liggen: buitenshuis, buiten dit huis, ligt de grens nog altijd bij de rits maar flink opgeilen is geen enkel probleem wat 1 betreft. Alles achter de rits is voor thuis, voor in dit huis. Met 1 er bij.
En mettertijd staat 1 misschien wel open voor dat duo tussen mij en 2, ook buiten dit huis, aldus 1. Maar nu nog niet.
Dilemma: wat 1 wil, waar 1 de grens legt, wat 1 "toestaat" is niet wat ik wil met 2. Niet alles wat ik wil met 2 tenminste. Wat nu? Gaan voor de helft van wat ik wil met 2, in de hoop dat 1 inderdaad t.z.t. van gedachten verandert, of laat ik 2 gewoon helemaal lopen?
I have the heart to love you but i haven't the courage to bring you back into my arms..
zaterdag 21 september 2013 om 21:42
Moondrops Ai ...
Ik zou hem ook niet contacteren , ik zou wachten op zijn teken , zoals wydoo zegt ze zit nu waarschijnlijk vanboven op z'n gsm
Hopelijk waren die berichten niet te expliciet ?
Mss kan hij er zich uit praten ?
Ik zou waarschijnlijk niet meer bij elkaar houden moest me dit nu overkomen ...
Daarom steeds wissen , checken , wissen en houden aan de afspraken ...
Ik hoop voor jou dat jullie er nog es over kunnen spreken ! Dikke knuf van mij x
Wydoo , bij jullie een half open relatie ?
You lucky one dat hij mss open staat voor trio , hier niet. Zeker niet nr 1 , nr2 daarentegen ... Die zou het zelfs leuk vinden gewoon naar mij te kijken terwijl ik met een ander ..
Maar jij wil dus ook duo met u nr2 maar je man nog niet ?
Hmmm
leuk leuk dat het zo bespreekbaar is allemaal bij jullie !
Ik zou hem ook niet contacteren , ik zou wachten op zijn teken , zoals wydoo zegt ze zit nu waarschijnlijk vanboven op z'n gsm
Hopelijk waren die berichten niet te expliciet ?
Mss kan hij er zich uit praten ?
Ik zou waarschijnlijk niet meer bij elkaar houden moest me dit nu overkomen ...
Daarom steeds wissen , checken , wissen en houden aan de afspraken ...
Ik hoop voor jou dat jullie er nog es over kunnen spreken ! Dikke knuf van mij x
Wydoo , bij jullie een half open relatie ?
You lucky one dat hij mss open staat voor trio , hier niet. Zeker niet nr 1 , nr2 daarentegen ... Die zou het zelfs leuk vinden gewoon naar mij te kijken terwijl ik met een ander ..

Maar jij wil dus ook duo met u nr2 maar je man nog niet ?
Hmmm
leuk leuk dat het zo bespreekbaar is allemaal bij jullie !
zaterdag 21 september 2013 om 22:04
Alles was gewist en gecheckt, maar blijkbaar zijn er met de update naar ios7 weer berichten naar boven gekomen. Ik denk niet dat hij er zich uit kan praten.
Waar ik mee worstel: ik wil hem rust en ruimte geven om dit thuis op te lossen en na te denken. Maar dan denk ik weer: hij zal nu wellicht heel eenzaam zijn en het moeilijk hebben, laat ik hem dan niet in de steek?
Waar ik mee worstel: ik wil hem rust en ruimte geven om dit thuis op te lossen en na te denken. Maar dan denk ik weer: hij zal nu wellicht heel eenzaam zijn en het moeilijk hebben, laat ik hem dan niet in de steek?

zaterdag 21 september 2013 om 23:11
Tja, net wat ik eerder schreef, het is leuk en geweldig, totdat het uitkomt, dan is het hommeles in de tent. Je kunt nu niks doen, moondrops, hij zal waarschijnlijk tzt wel contact opnemen. Of je hoort nooit meer iets omdat zij dat eist. Ik kan me zo voorstellen dat hij in 1000 excuses is neergevallen en ontzettende spijt heeft of veinst. De bal ligt nu bij hun, bij hem.
Hoe pijnlijk ook. Het is een soort verboden verdriet, iedereen roept "zie je nou wel, dat krijg je dr van" maar ondertussen zit je wel mooi met je verdriet. En dat is gewoon ordinair, heel echt liefdesverdriet. Godvergeten pijnlijk.
Wydoo, hoe is jullie open relatie in beginsel afgesproken? Mochten jullie 1 op 1 buiten de deur of bestond die openheid alleen in buiten de deur zoeken en samen ontdekken?
Ik vind het lichtelijk flauw van je man dat hij het veto heeft uitgesproken, waarom is dat?
En hoe zeer wordt er naar jouw wensen geluisterd, is er ruimte voor water bij de wijn?
Over liefdesverdriet gesproken... ook ik zal weer even een pas op de plaats moeten maken en mijn kaarten moeten herschudden. Verdorie zeg, ik dacht toch dat deze ouwe rot in het vak nu wel wist hoe het zat met beton enzo.
Niet dus... er is gewoon doorheen te poeren. Ik wil dat niet, het maakt me veel te kwetsbaar.
Ik denk dat ik iets in de kiem ga smoren wat amper begonnen is, anders voorzie ik pure zwartheid en tranen.
Ik ga de jongegoden afzweren denk ik. Dammit...
Hoe pijnlijk ook. Het is een soort verboden verdriet, iedereen roept "zie je nou wel, dat krijg je dr van" maar ondertussen zit je wel mooi met je verdriet. En dat is gewoon ordinair, heel echt liefdesverdriet. Godvergeten pijnlijk.
Wydoo, hoe is jullie open relatie in beginsel afgesproken? Mochten jullie 1 op 1 buiten de deur of bestond die openheid alleen in buiten de deur zoeken en samen ontdekken?
Ik vind het lichtelijk flauw van je man dat hij het veto heeft uitgesproken, waarom is dat?
En hoe zeer wordt er naar jouw wensen geluisterd, is er ruimte voor water bij de wijn?
Over liefdesverdriet gesproken... ook ik zal weer even een pas op de plaats moeten maken en mijn kaarten moeten herschudden. Verdorie zeg, ik dacht toch dat deze ouwe rot in het vak nu wel wist hoe het zat met beton enzo.
Niet dus... er is gewoon doorheen te poeren. Ik wil dat niet, het maakt me veel te kwetsbaar.
Ik denk dat ik iets in de kiem ga smoren wat amper begonnen is, anders voorzie ik pure zwartheid en tranen.
Ik ga de jongegoden afzweren denk ik. Dammit...
zaterdag 21 september 2013 om 23:39
Rooss4
Mijn puzzelstukje is even zoek. Ik denk eerder dat hij mij lastig vind om een afspraak mee te maken ivm met tijd. Maar dat wist hij vantevoren. Zijn woorden bevestigen dat hij nog graag wilt, zijn daden zijn het tegenovergestelde. Om eerlijk te zijn wil ik nu alleen horen wat hij nu precies wilt. En dat kan dus alleen maar door middel van telefonisch contact.
Ik lees de andere berichten van iedereen zo hier en merk dat jullie jullie heel diep hierin mee gaan. Het lijken gewone relaties.
Ik ben daarin heel afstandelijk, bewust een stukje zelfbescherming voor eventuele gevoelens. En als ik naar de sex kijk is dat nuet veel verschillend met thuis.
Mijn puzzelstukje is even zoek. Ik denk eerder dat hij mij lastig vind om een afspraak mee te maken ivm met tijd. Maar dat wist hij vantevoren. Zijn woorden bevestigen dat hij nog graag wilt, zijn daden zijn het tegenovergestelde. Om eerlijk te zijn wil ik nu alleen horen wat hij nu precies wilt. En dat kan dus alleen maar door middel van telefonisch contact.
Ik lees de andere berichten van iedereen zo hier en merk dat jullie jullie heel diep hierin mee gaan. Het lijken gewone relaties.
Ik ben daarin heel afstandelijk, bewust een stukje zelfbescherming voor eventuele gevoelens. En als ik naar de sex kijk is dat nuet veel verschillend met thuis.
zondag 22 september 2013 om 01:07
Hier is de radio stilte opgeheven.. Vijf dagen hebben we dat volgehouden. Maandag irl een gesprek.. Ik ga mijn grenzen aan geven
Moondrops succes.. Ik heb in de schoenen van jouw minnaar gestaan.. Geen fijne situatie. Ik had zelf daarna nog wel gewoon contact met nr2. . En heb dat ook mijn nr1 verteld. Ik denk dat je zelf nu even niets anders kunt doen dan afwachten tot hij contact met je zoekt
Moondrops succes.. Ik heb in de schoenen van jouw minnaar gestaan.. Geen fijne situatie. Ik had zelf daarna nog wel gewoon contact met nr2. . En heb dat ook mijn nr1 verteld. Ik denk dat je zelf nu even niets anders kunt doen dan afwachten tot hij contact met je zoekt
zondag 22 september 2013 om 08:16
quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 20:51:Al moet ik zeggen dat ik vandaag rustiger ben ... Daar ligt ook veel aan denk ik ...Hoe ik me voel ... Straalt uit over heel het gezin
spijtig genoeg Ik hou het draaiende ... Dus ik leg de fundatie voor de sfeer dan ?quote:grietje4 schreef op 21 september 2013 @ 21:07:Hoe doen jullie dit dan ???Als jij de basis bent thuis dan is de sfeer natuurlijk afhankelijk van jouw hoeveelheid gemoedsrust. Hoe ik 't gemoedsrust behouden doe?
Tja, ik ben opgegroeid in een streng religieus gezin. Van dat religieuze is (gelukkig voor mij) alleen nog een angststoornis over, maar van de rituele manier van omgaan met tijd is er des te meer. Mijn ouders hadden het namelijk altijd over "je moet de tijd niet naar je hand, maar naar je hart zetten". Dat betekent in essentie nu voor mij dat ik vanuit eigen getuigenis weet wat wezenlijk belangrijk voor mij is zodat ik kan stoppen met mijn tijd en energie te investeren in activiteiten die van geen toegevoegde waarde voor mij zijn. Wanneer ik zelf slecht weet wie ik ben, ben ik maar al te makkelijk beïnvloedbaar door wat m'n ouders/omgeving/marketing getuigt wat ik ben of moet willen zijn. Kortom, een voorwaarde van de tijd naar jouw hart zetten is dat jij vanuit eigen getuigenis weet wie jij bent, waar jij echt behoefte aan hebt en wanneer jij het vervullen van die behoefte concreet op jouw agenda zet.
Als ik mijn behoeftes alleen bij plannen over "dat ga ik ooit nog eens doen als..." laat vliegt mijn leven voorbij zonder dat ik de activiteiten doe die ik echt wil doen. In de ratrace van werken-overleven vergeet ik namelijk maar al te gauw aandacht te geven aan alle wezenlijke onderdelen (bv. vrouwelijkheid, moederschap, partnerschap, vriendschap, liefhebberij etc) van mijn leven. Ik neem nu (op aanraden van jouw therapeut Sense, die man is echt briljant voor mij, zeer erkentelijk voor jouw tip) wekelijks bewust een stap terug uit die ratrace om tijd alleen in stilte door te brengen voor bezinning op de vraag; wat wil ik (komende week) echt doen?
Overigens heb ik jarenlang ervaring met stil zitten tijdens kerkdiensten waarin (afgezien van een donderpreek en een lied door het koor) stilte heerste, dus deze bezinning gaat me best makkelijk af. Veel mensen schijnen bij het idee van alleen zijn in stilte ongemakkelijk te worden, omdat het oefening vergt om gewoon te raken aan de prikkelarme stilte en het zodoende maken van ruimte voor de eigen innerlijke stem. Toch is die (uiteindelijk rustgevende) stilte buiten mij nodig voor mij om de plaats van stilte binnen m'n eigen lichaam te vinden. Daar in 'het hart van mijn leven' kan ik de positie innemen van innerlijke getuige om de rondwervelende bewegingen van mijn gevoelens en gedachten onthecht (zonder oordeel en identificatie) te 'zien'. Daar in het oog van de storm kan ik mijn eigen innerlijke stem duidelijk horen en mijn echte eigen bestemming/behoeftes duidelijk leren kennen. Daar in de kern maak ik de balans op; welke handvol activiteiten in mijn leven waardeer ik 't meest (geven mij de meeste voldoening), is de manier waarop ik mijn agenda invul in overeenstemming met mijn top 5 en tegen welke activiteiten ga ik "nee dankje" zeggen om zoveel mogelijk in overeenstemming met mijn eigen top 5 te blijven?
Dit wekelijks balanseren geeft mij gemoedsrust voor de hele week.
Dit is dus mijn manier en er zullen vast nog andere manieren zijn die naar gemoedsrust leiden. Zorg dat je een manier vind die past bij jou.
Wat ik bij jou zie Grietje is een dame die meegesleept word door de ratrace en haar puzzled gevoel omtrent de surrealistische wij-bubbel met een vreemde man. Terwijl ze in de daadwerkelijke realiteit behoefte heeft aan tijd samen met en waarderende aandacht van haar eigen man.
Je zult echter geenszins de eerste dame hier zijn die uit angst voor een confronterend gesprek over wezenlijke behoeftes met haar eigen man, haar onzekerheid en zorgen neerlegt in de armen van een vreemde man al hopend daar wel haar gemoedsrust te vinden. Ik vertrouw erop dat jij je realiseert dat angst een slechte raadgever is en dat dat confronterende gesprek met je eigen man vroeg of laat toch gevoerd moet worden. Aan jou de keus of de insteek van dat gesprek het doorstarten of afronden van jouw relatie met hem gaat worden. Wat wil jij (bv tijdens zo'n door jou gewild uitstapje met z'n twee) concreet doen met hem?
.

Tja, ik ben opgegroeid in een streng religieus gezin. Van dat religieuze is (gelukkig voor mij) alleen nog een angststoornis over, maar van de rituele manier van omgaan met tijd is er des te meer. Mijn ouders hadden het namelijk altijd over "je moet de tijd niet naar je hand, maar naar je hart zetten". Dat betekent in essentie nu voor mij dat ik vanuit eigen getuigenis weet wat wezenlijk belangrijk voor mij is zodat ik kan stoppen met mijn tijd en energie te investeren in activiteiten die van geen toegevoegde waarde voor mij zijn. Wanneer ik zelf slecht weet wie ik ben, ben ik maar al te makkelijk beïnvloedbaar door wat m'n ouders/omgeving/marketing getuigt wat ik ben of moet willen zijn. Kortom, een voorwaarde van de tijd naar jouw hart zetten is dat jij vanuit eigen getuigenis weet wie jij bent, waar jij echt behoefte aan hebt en wanneer jij het vervullen van die behoefte concreet op jouw agenda zet.
Als ik mijn behoeftes alleen bij plannen over "dat ga ik ooit nog eens doen als..." laat vliegt mijn leven voorbij zonder dat ik de activiteiten doe die ik echt wil doen. In de ratrace van werken-overleven vergeet ik namelijk maar al te gauw aandacht te geven aan alle wezenlijke onderdelen (bv. vrouwelijkheid, moederschap, partnerschap, vriendschap, liefhebberij etc) van mijn leven. Ik neem nu (op aanraden van jouw therapeut Sense, die man is echt briljant voor mij, zeer erkentelijk voor jouw tip) wekelijks bewust een stap terug uit die ratrace om tijd alleen in stilte door te brengen voor bezinning op de vraag; wat wil ik (komende week) echt doen?
Overigens heb ik jarenlang ervaring met stil zitten tijdens kerkdiensten waarin (afgezien van een donderpreek en een lied door het koor) stilte heerste, dus deze bezinning gaat me best makkelijk af. Veel mensen schijnen bij het idee van alleen zijn in stilte ongemakkelijk te worden, omdat het oefening vergt om gewoon te raken aan de prikkelarme stilte en het zodoende maken van ruimte voor de eigen innerlijke stem. Toch is die (uiteindelijk rustgevende) stilte buiten mij nodig voor mij om de plaats van stilte binnen m'n eigen lichaam te vinden. Daar in 'het hart van mijn leven' kan ik de positie innemen van innerlijke getuige om de rondwervelende bewegingen van mijn gevoelens en gedachten onthecht (zonder oordeel en identificatie) te 'zien'. Daar in het oog van de storm kan ik mijn eigen innerlijke stem duidelijk horen en mijn echte eigen bestemming/behoeftes duidelijk leren kennen. Daar in de kern maak ik de balans op; welke handvol activiteiten in mijn leven waardeer ik 't meest (geven mij de meeste voldoening), is de manier waarop ik mijn agenda invul in overeenstemming met mijn top 5 en tegen welke activiteiten ga ik "nee dankje" zeggen om zoveel mogelijk in overeenstemming met mijn eigen top 5 te blijven?
Dit wekelijks balanseren geeft mij gemoedsrust voor de hele week.
Dit is dus mijn manier en er zullen vast nog andere manieren zijn die naar gemoedsrust leiden. Zorg dat je een manier vind die past bij jou.
Wat ik bij jou zie Grietje is een dame die meegesleept word door de ratrace en haar puzzled gevoel omtrent de surrealistische wij-bubbel met een vreemde man. Terwijl ze in de daadwerkelijke realiteit behoefte heeft aan tijd samen met en waarderende aandacht van haar eigen man.
Je zult echter geenszins de eerste dame hier zijn die uit angst voor een confronterend gesprek over wezenlijke behoeftes met haar eigen man, haar onzekerheid en zorgen neerlegt in de armen van een vreemde man al hopend daar wel haar gemoedsrust te vinden. Ik vertrouw erop dat jij je realiseert dat angst een slechte raadgever is en dat dat confronterende gesprek met je eigen man vroeg of laat toch gevoerd moet worden. Aan jou de keus of de insteek van dat gesprek het doorstarten of afronden van jouw relatie met hem gaat worden. Wat wil jij (bv tijdens zo'n door jou gewild uitstapje met z'n twee) concreet doen met hem?
.

zondag 22 september 2013 om 10:19
Sense, ik hoop dat morgen het gesprek je duidelijkheid brengt, want volgens mij is dat waar je het meeste recht op hebt, wat het ook is. Misschien is dit een boek wat gewoon een keer gesloten moet worden, door jullie allebei, zodat je niet meer in dit energievretende proces blijft ronddolen. Dit kan voor niemand gezond zijn, al die pijn die ik steeds in je berichten terug lees.
Roos, wat een lastige, maar krachtige keuze om je grenzen zo te bewaken. Ik hoop ook dat ik, mocht ik ooit weer iemand tegen komen die diep zou kunnen gaan zitten, ik wijs en krachtig genoeg ben om dat direct los te laten.
Ik zie nu zelf hoeveel tijd en energie toch weglekte naar mijn tweede liefde. Tijd is toch een absoluut gegeven, dus de tijd en aandacht die ik aan hem gaf, was ik niet bij de belangrijkste prio's in mijn leven, mijn gezin, familie en werk. Ik had het met 1,5 niet zover moeten laten komen, hoe heerlijk het de eerste maanden ook was. Daarna was het ook vaak heel pijnlijk en verdrietig en uiteindelijk is dat het gevoel dat nu bij me is blijven hangen. Best jammer.
Tijd voor mij om echt los te laten en verder te gaan. En ik moet eerlijk zeggen: met een aantal leuke evenementen op mijn pad de komende tijd, heb ik er enorm veel zin in! Let the party begin
Roos, wat een lastige, maar krachtige keuze om je grenzen zo te bewaken. Ik hoop ook dat ik, mocht ik ooit weer iemand tegen komen die diep zou kunnen gaan zitten, ik wijs en krachtig genoeg ben om dat direct los te laten.
Ik zie nu zelf hoeveel tijd en energie toch weglekte naar mijn tweede liefde. Tijd is toch een absoluut gegeven, dus de tijd en aandacht die ik aan hem gaf, was ik niet bij de belangrijkste prio's in mijn leven, mijn gezin, familie en werk. Ik had het met 1,5 niet zover moeten laten komen, hoe heerlijk het de eerste maanden ook was. Daarna was het ook vaak heel pijnlijk en verdrietig en uiteindelijk is dat het gevoel dat nu bij me is blijven hangen. Best jammer.
Tijd voor mij om echt los te laten en verder te gaan. En ik moet eerlijk zeggen: met een aantal leuke evenementen op mijn pad de komende tijd, heb ik er enorm veel zin in! Let the party begin


zondag 22 september 2013 om 11:11
quote:Rooss4 schreef op 21 september 2013 @ 23:11:
Over liefdesverdriet gesproken... ook ik zal weer even een pas op de plaats moeten maken en mijn kaarten moeten herschudden. Verdorie zeg, ik dacht toch dat deze ouwe rot in het vak nu wel wist hoe het zat met beton enzo.
Niet dus... er is gewoon doorheen te poeren. Ik wil dat niet, het maakt me veel te kwetsbaar.
Ik denk dat ik iets in de kiem ga smoren wat amper begonnen is, anders voorzie ik pure zwartheid en tranen.
Ik ga de jongegoden afzweren denk ik. Dammit...
Over liefdesverdriet gesproken... ook ik zal weer even een pas op de plaats moeten maken en mijn kaarten moeten herschudden. Verdorie zeg, ik dacht toch dat deze ouwe rot in het vak nu wel wist hoe het zat met beton enzo.
Niet dus... er is gewoon doorheen te poeren. Ik wil dat niet, het maakt me veel te kwetsbaar.
Ik denk dat ik iets in de kiem ga smoren wat amper begonnen is, anders voorzie ik pure zwartheid en tranen.
Ik ga de jongegoden afzweren denk ik. Dammit...