Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 11 juni 2008 om 15:40
Ids - het is niet officieel beeindigt, maar tot een maand of twee geleden stuurde hij een paar keer per week een berichtje "call me" en dan hadden we hele lange gesprekken. Of hij liet me weten wanneer hij pauze had dan stuurde hij een mailtje dat we elkaar even konden ontmoeten. Daar is hij mee gestopt en ook als ik een berichtje of email stuur reageert hij niet. Het is heel vreemd. Tot vorig september werkte hij op dezelfde afdeling en hadden we altijd samen pauze, gingen naar restaurants en belden elkaar mobiel op de heen en terugweg, 40 minuten per dag. In het weekend hadden we dan ook nog regelmatig even contact. Nu dus niks meer tenzij we even op dezelfde afdeling zijn.
woensdag 11 juni 2008 om 17:18
Thea, ja wat moet je er anders van vinden? ik zou echt uitleg eisen, maar ja als hij dan zijn mond stijf dichthoudt erover dan ben je gauw uitgepraat.
hij heeft ook een nr1? en ze is er niet toevallig achter gekomen ofzo? en je weet zeker dat hij geen nr3 heeft?
wel fijn dat het je wat rust geeft... maar ik zou als ik jouw schoenen stond er behoorlijk gefrustreerd van zijn.
hij heeft ook een nr1? en ze is er niet toevallig achter gekomen ofzo? en je weet zeker dat hij geen nr3 heeft?
wel fijn dat het je wat rust geeft... maar ik zou als ik jouw schoenen stond er behoorlijk gefrustreerd van zijn.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
donderdag 12 juni 2008 om 08:22
Hoi Allemaal
Wat een verhalen weer. Het is moeilijk te accepterendat als je contact wil, en nr 2 niet op je reageerd. Dan zou je willen stoppen. Maar als je bij 'm in de buurt ben, zou je hem in je armen willen nemen. Ik zie hem bijna dagelijks en als we normaal tegen elkaar doen, omdat hij m'n baas is, word ik al gek als ik hem in zijn ogen kijk. Dan praten we gewoon over koetjes en kalfjes. Maar nu is hij weer aan het sms-sen, dan is hij zeg ik altijd weer aan het veroveren. Dus de spanning zit er weer helemaal in. Een beetje elkaar gek maken totdat het uitloopt op een explosie!!!! Heerlijk, ik geniet ervan......
Groetjes Lenneke
Wat een verhalen weer. Het is moeilijk te accepterendat als je contact wil, en nr 2 niet op je reageerd. Dan zou je willen stoppen. Maar als je bij 'm in de buurt ben, zou je hem in je armen willen nemen. Ik zie hem bijna dagelijks en als we normaal tegen elkaar doen, omdat hij m'n baas is, word ik al gek als ik hem in zijn ogen kijk. Dan praten we gewoon over koetjes en kalfjes. Maar nu is hij weer aan het sms-sen, dan is hij zeg ik altijd weer aan het veroveren. Dus de spanning zit er weer helemaal in. Een beetje elkaar gek maken totdat het uitloopt op een explosie!!!! Heerlijk, ik geniet ervan......
Groetjes Lenneke
donderdag 12 juni 2008 om 15:20
Lieve dames,
ik lees al maanden met jullie mee en volg lief en leed. Niet geheel zomaar aangezien ik in eenzelfde situatie zit.
Vandaag mezelf aangemeld om met jullie mee te schrijven. Ik hoop dat dat geen probleem is.
Om mezelf en mijn situatie te schetsen; getrouwd; twee jonge kinderen (bijna 2 en 4 jr).
Vorig jaar mei kwam ik mijn nr.2 tegen. Vanaf juli vorig jaar hebben we intensief contact. Totaal verliefd etc. etc. Wat begon met "toevallige" onmoetingen in de kroeg eens per twee weken groeide uit tot dagelijks contact (dagelijks bellen, smssen) en elkaar twee keer per week zien.
Nr.2 is gebonden, ook twee kinderen. Eind vorig jaar kwam zijn partner erachter dat hij een ander had. Hele toestanden daar, hij is een paar weken thuis weggeweest, ging weer terug en ze gingen in relatietherapie.
Mijn nr.1 wist nog steeds van niets, alhoewel onze relatie steeds minder goed werd.
Onlangs hebben nr.2 en zijn partner besloten om uit elkaar te gaan. Hij gaat op zichzelf wonen en wil heel graag met mij verder.
Jullie begrijpen; twijfel.... Kiezen tussen verstand en gevoel....
Om het nog dramatischer te maken; vorige week is de partner van mijn nr.2 op bezoek geweest bij mijn nr.1. Ze kenden elkaar niet maar zij heeft uitgevogeld waar ik moest wonen.
Ze heeft hem alles verteld....Ik was op mijn werk, je kunt je wel voorstellen hoe het er aan toe ging toen ik thuis kwam.
Nu, een week verder. Veel boosheid van zijn kant, verdriet, toestanden etc. Nr.1 wil met mij verder, wil er alles aan doen om het weer te laten werken tussen ons.
En ik, ik weet het allemaal niet meer.
Dit in een notendop mijn verhaal, zou het fijn vinden om met jullie mee te schrijven om mijn weg in deze (zoals het hier vaak genoemd wordt) emotionele achtbaan te vinden.
Liefs Flamingo
ik lees al maanden met jullie mee en volg lief en leed. Niet geheel zomaar aangezien ik in eenzelfde situatie zit.
Vandaag mezelf aangemeld om met jullie mee te schrijven. Ik hoop dat dat geen probleem is.
Om mezelf en mijn situatie te schetsen; getrouwd; twee jonge kinderen (bijna 2 en 4 jr).
Vorig jaar mei kwam ik mijn nr.2 tegen. Vanaf juli vorig jaar hebben we intensief contact. Totaal verliefd etc. etc. Wat begon met "toevallige" onmoetingen in de kroeg eens per twee weken groeide uit tot dagelijks contact (dagelijks bellen, smssen) en elkaar twee keer per week zien.
Nr.2 is gebonden, ook twee kinderen. Eind vorig jaar kwam zijn partner erachter dat hij een ander had. Hele toestanden daar, hij is een paar weken thuis weggeweest, ging weer terug en ze gingen in relatietherapie.
Mijn nr.1 wist nog steeds van niets, alhoewel onze relatie steeds minder goed werd.
Onlangs hebben nr.2 en zijn partner besloten om uit elkaar te gaan. Hij gaat op zichzelf wonen en wil heel graag met mij verder.
Jullie begrijpen; twijfel.... Kiezen tussen verstand en gevoel....
Om het nog dramatischer te maken; vorige week is de partner van mijn nr.2 op bezoek geweest bij mijn nr.1. Ze kenden elkaar niet maar zij heeft uitgevogeld waar ik moest wonen.
Ze heeft hem alles verteld....Ik was op mijn werk, je kunt je wel voorstellen hoe het er aan toe ging toen ik thuis kwam.
Nu, een week verder. Veel boosheid van zijn kant, verdriet, toestanden etc. Nr.1 wil met mij verder, wil er alles aan doen om het weer te laten werken tussen ons.
En ik, ik weet het allemaal niet meer.
Dit in een notendop mijn verhaal, zou het fijn vinden om met jullie mee te schrijven om mijn weg in deze (zoals het hier vaak genoemd wordt) emotionele achtbaan te vinden.
Liefs Flamingo
donderdag 12 juni 2008 om 17:30
Tjee, Flamingo, wat een herkenbare situatie. En wat een moeilijke beslissing. Geef je nog genoeg om nr. 1 een kans te geven? Of weet je eigenlijk al wat je wil? Kan je zelf niet eens een paar dagen weg. En dan met zowel nr. 1 als 2 geen contact hebben. Wellicht dat je dan een weloverwogen beslissing kan nemen.
Het lijkt allemaal zo leuk en spannend, een nr. 2 erbij. Totdat er een nr. 1 achterkomt, totdat er meer dan verliefdheid bij komt kijken of totdat er wat anders gebeurt. Dan realiseer je je dat er geen winnaar is.
Het is hier vandaag ook helemaal misgegaan. Nee, niet bij mij, maar bij mijn nr. 2. Zijn vrouw heeft wachtwoord van hotmail gekraakt oid en heeft de laatste mailwisselingen tussen ons gelezen. En dat waren complete liefdesbetuigingen. Ze had al wel een heel sterk vermoeden dat er iets gaande was tussen ons, maar nu ze dit gezien heeft, is daar de hel losgebroken.
Wellicht vindt een ander dit heel hypocriet, maar we vinden dit wel heel erg voor onze partners. Zoals mijn echtgenoot erachter is gekomen, en nu nr. 2 zijn echtgenote, dat hadden we heel graag anders gezien. Nee, niet voor ons, we zijn allebei volwassen en wisten/weten waar we mee bezig zijn, maar voor hun.
Goed, ik moet eerst stoppen, verplichtingen in keuken!
Groeten, Mega
Het lijkt allemaal zo leuk en spannend, een nr. 2 erbij. Totdat er een nr. 1 achterkomt, totdat er meer dan verliefdheid bij komt kijken of totdat er wat anders gebeurt. Dan realiseer je je dat er geen winnaar is.
Het is hier vandaag ook helemaal misgegaan. Nee, niet bij mij, maar bij mijn nr. 2. Zijn vrouw heeft wachtwoord van hotmail gekraakt oid en heeft de laatste mailwisselingen tussen ons gelezen. En dat waren complete liefdesbetuigingen. Ze had al wel een heel sterk vermoeden dat er iets gaande was tussen ons, maar nu ze dit gezien heeft, is daar de hel losgebroken.
Wellicht vindt een ander dit heel hypocriet, maar we vinden dit wel heel erg voor onze partners. Zoals mijn echtgenoot erachter is gekomen, en nu nr. 2 zijn echtgenote, dat hadden we heel graag anders gezien. Nee, niet voor ons, we zijn allebei volwassen en wisten/weten waar we mee bezig zijn, maar voor hun.
Goed, ik moet eerst stoppen, verplichtingen in keuken!
Groeten, Mega
donderdag 12 juni 2008 om 19:47
Anaianai en Dayenne, het is al wel een jaar geleden dat ik jullie gelezen heb! Het bewijs dat zo'n nr. 2 toch heel diep zit en je het zeker niet van de ene op de andere dag naast je neer kunt leggen.
Dayenne, ik begrijp dat je teleurgesteld bent en toch kan ik me zijn wanhoop wel een beetje voorstellen. Het is alleen een domme actie want hij drijft je er alleen verder mee weg.
Mijn nr. 2 heeft een keer mijn ex nr. 2 gebeld (wat klinkt dit vreselijk). Mijn man was te behappen maar het feit dat ik al eerder vreemd was gegaan maakte hem erg jaloers. Ik was destijds woedend want kreeg een boze ex aan de telefoon maar achteraf is dat weer gesleten. Maar ja, jouw situatie is natuurlijk veel erger. Wordt het nu makkelijker voor je om hem uit je hoofd te zetten?
Anaianai ben je niet bang dat het ooit uitkomt van jullie? Je plannen voor de toekomst zijn zo mooi maar ook bij jou kan het ineens anders gaan lopen.
Flamingo jouw verhaal lijkt erg veel op dat van mij. Vrouwen zijn er gewoon erg sterk in om bewijzen te zoeken als ze vermoeden dat hun man vreemd gaat. Ook de vrouw van mijn nr. 2 is het mijn man komen vertellen. Hij heeft me die dag letterlijk het huis uit geschopt. Ik verbleef die nacht in een hotel (alleen) en voelde me vreselijk eenzaam. De volgende dag mocht ik weer naar binnen maar ik heb wel 3 weken op de bank moeten slapen. Ik moest de 2e dag al een keuze maken, anders had hij me weer buiten geschopt. Ik heb toen gezegd dat ik voor hem koos maar dat weet je op dat moment natuurlijk niet. De volgende dag sleepte hij me mee naar tuincentra en heeft vreselijk veel uitgegeven. Totaal onwerkelijk was dat. Nu zijn we anderhalf jaar verder en gaan we toch scheiden. Ik heb geprobeerd van mijn nr. 2 weg te blijven maar ik kon hem niet vergeten.
Als het er op aankomt flamingo dan klap je dicht. Hoe kun je nu kiezen tussen het oude verrtrouwde of het waanzinnige gevoel wat iemand anders je kan geven en waarvan je vergeten was dat je het in je had! Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
Dayenne, ik begrijp dat je teleurgesteld bent en toch kan ik me zijn wanhoop wel een beetje voorstellen. Het is alleen een domme actie want hij drijft je er alleen verder mee weg.
Mijn nr. 2 heeft een keer mijn ex nr. 2 gebeld (wat klinkt dit vreselijk). Mijn man was te behappen maar het feit dat ik al eerder vreemd was gegaan maakte hem erg jaloers. Ik was destijds woedend want kreeg een boze ex aan de telefoon maar achteraf is dat weer gesleten. Maar ja, jouw situatie is natuurlijk veel erger. Wordt het nu makkelijker voor je om hem uit je hoofd te zetten?
Anaianai ben je niet bang dat het ooit uitkomt van jullie? Je plannen voor de toekomst zijn zo mooi maar ook bij jou kan het ineens anders gaan lopen.
Flamingo jouw verhaal lijkt erg veel op dat van mij. Vrouwen zijn er gewoon erg sterk in om bewijzen te zoeken als ze vermoeden dat hun man vreemd gaat. Ook de vrouw van mijn nr. 2 is het mijn man komen vertellen. Hij heeft me die dag letterlijk het huis uit geschopt. Ik verbleef die nacht in een hotel (alleen) en voelde me vreselijk eenzaam. De volgende dag mocht ik weer naar binnen maar ik heb wel 3 weken op de bank moeten slapen. Ik moest de 2e dag al een keuze maken, anders had hij me weer buiten geschopt. Ik heb toen gezegd dat ik voor hem koos maar dat weet je op dat moment natuurlijk niet. De volgende dag sleepte hij me mee naar tuincentra en heeft vreselijk veel uitgegeven. Totaal onwerkelijk was dat. Nu zijn we anderhalf jaar verder en gaan we toch scheiden. Ik heb geprobeerd van mijn nr. 2 weg te blijven maar ik kon hem niet vergeten.
Als het er op aankomt flamingo dan klap je dicht. Hoe kun je nu kiezen tussen het oude verrtrouwde of het waanzinnige gevoel wat iemand anders je kan geven en waarvan je vergeten was dat je het in je had! Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
donderdag 12 juni 2008 om 21:19
geitje, wat heftig jouw verhaal. echt het huis uit geschopt worden dat lijkt me echt heel erg. wat moet jij je rot gevoeld hebben toen.. phoe
flamingo.. zelfde vragen als mega. en wat zat (zit) er fout in je relatie met nr1, dat je openstond voor nr2? want ik ben dat wel met eerdere schrijvers eens.. dat dat vaak wel, zo niet; altijd, de oorzaak is dat je vatbaar bent voor andere liefdes?
mijn afspraak met nr2 ging vandaag helaas niet door. ik heb hem wel aan de telefoon gesproken, hij belde om af te zeggen. balen.. maar ik heb wel eens ernstig met hem gesproken over van alles en nogwat. over "ons" zei hij dat hij er wat relaxter inzit dan ik.. wat moet ik daar nou weer mee?
is dat mannen eigen ofzo?
flamingo.. zelfde vragen als mega. en wat zat (zit) er fout in je relatie met nr1, dat je openstond voor nr2? want ik ben dat wel met eerdere schrijvers eens.. dat dat vaak wel, zo niet; altijd, de oorzaak is dat je vatbaar bent voor andere liefdes?
mijn afspraak met nr2 ging vandaag helaas niet door. ik heb hem wel aan de telefoon gesproken, hij belde om af te zeggen. balen.. maar ik heb wel eens ernstig met hem gesproken over van alles en nogwat. over "ons" zei hij dat hij er wat relaxter inzit dan ik.. wat moet ik daar nou weer mee?
is dat mannen eigen ofzo?
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
donderdag 12 juni 2008 om 21:59
Hallo allemaal,
Flamingo welkom hier, schrijf maar lekker van je af!
Het spijt me, maar het ontbreekt me eventjes aan de tijd om alles te lezen, ik kom om in het werk, het mankeert echt niet aan belangstelling.
Vandaar nu maar even een heel algemeen: Big, big hug voor jullie allemaal!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Flamingo welkom hier, schrijf maar lekker van je af!
Het spijt me, maar het ontbreekt me eventjes aan de tijd om alles te lezen, ik kom om in het werk, het mankeert echt niet aan belangstelling.
Vandaar nu maar even een heel algemeen: Big, big hug voor jullie allemaal!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
donderdag 12 juni 2008 om 23:48
en nogwat. over "ons" zei hij dat hij er wat relaxter inzit dan ik.. wat moet ik daar nou weer mee?
is dat mannen eigen ofzo?
dat wil gewoon zeggen dat als hij met zijn vrouw lekker relaxed aan het statten is en ze komen langs een winkel met bruidsmode dat hij niet tegen haar zegt "schatje ik wil hier toch even binnen kijken want je weet maar nooit"
is dat mannen eigen ofzo?
dat wil gewoon zeggen dat als hij met zijn vrouw lekker relaxed aan het statten is en ze komen langs een winkel met bruidsmode dat hij niet tegen haar zegt "schatje ik wil hier toch even binnen kijken want je weet maar nooit"
vrijdag 13 juni 2008 om 07:28
Ikkezelf: Weer genoeg afgezeken op andere topics? Kom je het hier weer proberen... jammer...
http://www.youtube.com/watch?v=ARE8hxmQesA&eurl
Fijn weekend allemaal!
http://www.youtube.com/watch?v=ARE8hxmQesA&eurl
Fijn weekend allemaal!
vrijdag 13 juni 2008 om 07:30
ahh maar ik geloof niet dat ie vind dat ik zeur hoor.
hij is een beetje een vrijbuiter
hij zit volgens mij overal relaxter in dan de gemiddelde mens
ik heb erover nagedacht en ik denk dat hij ook gewoon gelijk heeft. ik vertelde hem dat hij bijna een obsessie voor me werd en hij heeft dat andersom blijkbaar niet omdat hij er wat relaxer inzit. en stel dat er ooit wat gebeurd tussen ons dan moet ik daar me ook maar niet te druk om maken.. hahaha
nou als ik hem weer eens live zie dan ga ik hem nog eens ernstig toespreken...
hij zei wel dat hij snapte dat de problemen bij hem en zn vrouw er ook voor een deel in zitten dat hij geen "gever" is. tja dat weet ik al sinds ik hem ken, als ze daar nu pas achterkomt dan doorziet ze hem slecht.
hij is een beetje een vrijbuiter
hij zit volgens mij overal relaxter in dan de gemiddelde mens
ik heb erover nagedacht en ik denk dat hij ook gewoon gelijk heeft. ik vertelde hem dat hij bijna een obsessie voor me werd en hij heeft dat andersom blijkbaar niet omdat hij er wat relaxer inzit. en stel dat er ooit wat gebeurd tussen ons dan moet ik daar me ook maar niet te druk om maken.. hahaha
nou als ik hem weer eens live zie dan ga ik hem nog eens ernstig toespreken...
hij zei wel dat hij snapte dat de problemen bij hem en zn vrouw er ook voor een deel in zitten dat hij geen "gever" is. tja dat weet ik al sinds ik hem ken, als ze daar nu pas achterkomt dan doorziet ze hem slecht.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
vrijdag 13 juni 2008 om 07:55
Hoi allemaal
Voor ieredeen heel veel sterkte in de emotionele tijd. Wat zijn wij vrouwen toch gevoelig. We willen alles bevestigd hebben, dat hebben mannen niet zo. Nou kwam ik gisterenmiddag op mijn werk en liep de keuek in en zag mijn baas net de berging inlopen. Ja daar moet ik mijn was ophangen. Ik liep hem achterna en op dat moment trok hij zijn werkshirt uit om z'n gewone shirt aan te doen. Hij keek stiekem achterom of ik wel kwam. Ik deed mijn koude hand op zijn rug, want het stond net te regenen en het was koud. Hij wilde me kussen, maar ik liep snel weg. Een collega was er ook en ik wil niet betrapt worden. Gisterenavond heel de avond sms-contact. Het jagen zit weer in hem, en ik geniet er stiekem van. Ik kan even niet iedereen persoonlijk te woord staan, sorry...heb het druk vandaag!
Groetjes Lenneke
Voor ieredeen heel veel sterkte in de emotionele tijd. Wat zijn wij vrouwen toch gevoelig. We willen alles bevestigd hebben, dat hebben mannen niet zo. Nou kwam ik gisterenmiddag op mijn werk en liep de keuek in en zag mijn baas net de berging inlopen. Ja daar moet ik mijn was ophangen. Ik liep hem achterna en op dat moment trok hij zijn werkshirt uit om z'n gewone shirt aan te doen. Hij keek stiekem achterom of ik wel kwam. Ik deed mijn koude hand op zijn rug, want het stond net te regenen en het was koud. Hij wilde me kussen, maar ik liep snel weg. Een collega was er ook en ik wil niet betrapt worden. Gisterenavond heel de avond sms-contact. Het jagen zit weer in hem, en ik geniet er stiekem van. Ik kan even niet iedereen persoonlijk te woord staan, sorry...heb het druk vandaag!
Groetjes Lenneke
vrijdag 13 juni 2008 om 09:16
oeh lenneke, wat lijkt me dat spannend. je bent hem ook wel aan het teasen hoor, met je hand op zijn rug. zo maak je wel een jager van hem
heerlijk he die aandacht? ik had mijn nr 2 gisteren nog een sms gestuurd (over iets practisch, het was geen liefdelsverklaring ofzo). en hij antwoorde "ik zal het morgen voor je uitzoeken. weltonrusten x"
hahaha en dat laatste dat doet het hem wel weer he?
hij is dus absoluut geen sms-er/mailer dus dit waren alweer heel veel letters voor hem
heerlijk he die aandacht? ik had mijn nr 2 gisteren nog een sms gestuurd (over iets practisch, het was geen liefdelsverklaring ofzo). en hij antwoorde "ik zal het morgen voor je uitzoeken. weltonrusten x"
hahaha en dat laatste dat doet het hem wel weer he?
hij is dus absoluut geen sms-er/mailer dus dit waren alweer heel veel letters voor hem
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
vrijdag 13 juni 2008 om 09:41
Oooohh, Lenneke: goed bezig 
Hier weet ik even niet wat ik moet. Ja, ik ben weer eens terecht gekomen in die emotionele-achtbaan.
Hij kwam een paar weken geleden zelf met een voorsteldatum voor een afspraak. Die ging dus niet door, vanwege drukte op zijn werk.
Nu heb ik al een paar keer deze week wat smsjes gestuurd, gewoon algemeen, maar ik krijg dus geen reactie
.
Zelfs niet als ik iets in de vragende zin doe.....
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee kan doen en (hoofdzakelijk) WIL doen.
-Nogmaals een smsje sturen met de vraag of er wat is....
-Hem bellen met de vraag of er wat is.....
Ik durf het eerlijk gezegt niet zo goed. Ik wil ook weer niet opdringerig/obsessief over komen.
-Ik kan natuurlijk ook helemaal niets van me laten horen.
Maar ja, dan denkt ie misschien dat het werkt wel werkt: geen antwoord smsjes, dus dan stopt ze wel even. En dat wil ik eigenlijk ook weer niet.
Kortom: ik ben in alle gevallen gewoon "bang" een antwoord te krijgen, wat ik niet wil horen (uiteraard) .....
Ben toch wel van hem gaan "houden".
Pffff, beetje warrig allemaal!
Hij zit ook de hele dag in mijn hoofd. Ik weet dat dat niet goed is, want ik heb ook nog een nr. 1 thuis lopen. Maar krijg hem er gewoon niet uit. Nr. 1 heeft het gelukkig niet door :s, kan nog wel "gewoon" doen, zeg maar.
Mannen....... je kunt niet met ze, maar ZEKER ook niet zonder ze!
Hier weet ik even niet wat ik moet. Ja, ik ben weer eens terecht gekomen in die emotionele-achtbaan.
Hij kwam een paar weken geleden zelf met een voorsteldatum voor een afspraak. Die ging dus niet door, vanwege drukte op zijn werk.
Nu heb ik al een paar keer deze week wat smsjes gestuurd, gewoon algemeen, maar ik krijg dus geen reactie
.Zelfs niet als ik iets in de vragende zin doe.....
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee kan doen en (hoofdzakelijk) WIL doen.
-Nogmaals een smsje sturen met de vraag of er wat is....
-Hem bellen met de vraag of er wat is.....
Ik durf het eerlijk gezegt niet zo goed. Ik wil ook weer niet opdringerig/obsessief over komen.
-Ik kan natuurlijk ook helemaal niets van me laten horen.
Maar ja, dan denkt ie misschien dat het werkt wel werkt: geen antwoord smsjes, dus dan stopt ze wel even. En dat wil ik eigenlijk ook weer niet.
Kortom: ik ben in alle gevallen gewoon "bang" een antwoord te krijgen, wat ik niet wil horen (uiteraard) .....
Ben toch wel van hem gaan "houden".
Pffff, beetje warrig allemaal!
Hij zit ook de hele dag in mijn hoofd. Ik weet dat dat niet goed is, want ik heb ook nog een nr. 1 thuis lopen. Maar krijg hem er gewoon niet uit. Nr. 1 heeft het gelukkig niet door :s, kan nog wel "gewoon" doen, zeg maar.
Mannen....... je kunt niet met ze, maar ZEKER ook niet zonder ze!
vrijdag 13 juni 2008 om 09:55
oe winky, hoe herkenbaar. mijn nr 2 is zoals ik hier boven schreef ook geen sms-er. het werkt wel want ik stuur hem dus alleen maar sms-jes als ik iets daadwerkelijks te vragen heb (practische zaken). dat is niet vaak dus we hebben zelden sms-verkeer. mail idem dito, ik kan hem wel mailen maar hij reageert toch niet terug.
frustrerend he? idd dan krijg je gewoon obsessieve neigingen..
terwijl het eigenlijk wel duidelijk is dat hij het veel lichter en luchtiger opneemt allemaal en jij niet constant in zijn hoofd zit terwijl het andersom wel zo is.
hoe heb jij je nr2 leren kennen? en hoe lang ken je hem al/ga je met hem om?
frustrerend he? idd dan krijg je gewoon obsessieve neigingen..
terwijl het eigenlijk wel duidelijk is dat hij het veel lichter en luchtiger opneemt allemaal en jij niet constant in zijn hoofd zit terwijl het andersom wel zo is.
hoe heb jij je nr2 leren kennen? en hoe lang ken je hem al/ga je met hem om?
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
vrijdag 13 juni 2008 om 10:02
@Flamingo35, welkom hier! Wat een verhaal zeg....da's mijn grootste angst op dit moment dat t uitkomt... wil nr 1 niet echt kwijt merk ik toch. van de week was hij om iets heel anders boos op mij, en dan voel ik me meteen niet happy. wil toch altijd graag lief gevonden worden door hem... en dan besef ik dat als mn nr 2 ooit uitkomt ik het echt wel kan shaken!!!
maar ik wens je in ieder geval heel veel sterkte toe. heftige beslissing die je moet nemen, vooral met zulke kleine kids. die van mij zijn een heel stuk ouder, da's toch weer een ander verhaal, al blijft het voor kinderen altijd heftig denk ik. En voor de ouders uiteraard ook! Big hug!!
@ winky, wat vervelend voor je! daar kan ik ook altijd zo van balen, hoewel dat eigenlijk weinig gebeurt, heb altijd nog antwoord van hem gekregen...(max uur of 5 later)
gisteravond dacht ik ook weer zal ik hem nog even smsen of niet... of laat ik aan hem het initiatief over,... kon t toch niet laten en stuurde hem een sms. komt er minuut of 10 later een terug en daarin schreef hij meteen dat hij het zo fijn vond dat ik hem smste, dat doet me dan weer zo goed!! en dan denk ik ook weer, hij laat dus wel weten dat hij het waardeert en dan vind ik het ook niet erg om als eerste weer beginnen met sms-en een volgende keer. maar feit blijft dat als je zelf meer afstand probeert te nemen, dat vaak wel "beloond" wordt met meer aandacht van zijn kant.... vreemde wezens mannen!
maar ik wens je in ieder geval heel veel sterkte toe. heftige beslissing die je moet nemen, vooral met zulke kleine kids. die van mij zijn een heel stuk ouder, da's toch weer een ander verhaal, al blijft het voor kinderen altijd heftig denk ik. En voor de ouders uiteraard ook! Big hug!!
@ winky, wat vervelend voor je! daar kan ik ook altijd zo van balen, hoewel dat eigenlijk weinig gebeurt, heb altijd nog antwoord van hem gekregen...(max uur of 5 later)
gisteravond dacht ik ook weer zal ik hem nog even smsen of niet... of laat ik aan hem het initiatief over,... kon t toch niet laten en stuurde hem een sms. komt er minuut of 10 later een terug en daarin schreef hij meteen dat hij het zo fijn vond dat ik hem smste, dat doet me dan weer zo goed!! en dan denk ik ook weer, hij laat dus wel weten dat hij het waardeert en dan vind ik het ook niet erg om als eerste weer beginnen met sms-en een volgende keer. maar feit blijft dat als je zelf meer afstand probeert te nemen, dat vaak wel "beloond" wordt met meer aandacht van zijn kant.... vreemde wezens mannen!
vrijdag 13 juni 2008 om 10:09
Hoi Winky en Ids
Wat een gedoe allemaal he? Ik krijg ook altijd geen sms terug hoor, maar nu hij aan het jagen is smst hij steeds. Als we straks de explosie weer gehad hebben, hoor ik ook even niets van hem. Geen tijd of geen zin.......gewoon even niet! Maar nu vollop......haha . Soms baal ik daar ook wel eens van, maar voorheen sms-te hij heel veel, hij had te hoge rekeningen.....ik denk dat het daar mee te maken heb. Ik zie hem natuurlijk al minstens 4 halve dagen per week. Maar soms doen we heel gewoon tegen elkaar, moet ook wel voor ons werk!! Dan ben ik al blij dat ik hem zie. Ik ben zelfs jaloers als hij zijn vrouw aan de telefoon heb..... . Maar ja dat hoort er nou neenmaal bij...
Groetjes Lenneke
Wat een gedoe allemaal he? Ik krijg ook altijd geen sms terug hoor, maar nu hij aan het jagen is smst hij steeds. Als we straks de explosie weer gehad hebben, hoor ik ook even niets van hem. Geen tijd of geen zin.......gewoon even niet! Maar nu vollop......haha . Soms baal ik daar ook wel eens van, maar voorheen sms-te hij heel veel, hij had te hoge rekeningen.....ik denk dat het daar mee te maken heb. Ik zie hem natuurlijk al minstens 4 halve dagen per week. Maar soms doen we heel gewoon tegen elkaar, moet ook wel voor ons werk!! Dan ben ik al blij dat ik hem zie. Ik ben zelfs jaloers als hij zijn vrouw aan de telefoon heb..... . Maar ja dat hoort er nou neenmaal bij...
Groetjes Lenneke
vrijdag 13 juni 2008 om 10:49
Pffff, gelukkig die herkenbaarheid.
Dat geeft me weer wat vertrouwen.
@Ids: een vriend van de lagere school, hij heeft MIJ gevonden via hyves, ongeveer een half/3 kwart jaar geleden.
Ik heb hem wel eens gezocht, en ook gevonden, maar bewust niet gerageerd. Ergens wist ik wel dat ik wel wat voor hem zou gaan voelen......
Jij dan? Hoe lang? Wat is jouw leeftijd?
Dat geeft me weer wat vertrouwen.
@Ids: een vriend van de lagere school, hij heeft MIJ
gevonden via hyves, ongeveer een half/3 kwart jaar geleden.Ik heb hem wel eens gezocht, en ook gevonden, maar bewust niet gerageerd. Ergens wist ik wel dat ik wel wat voor hem zou gaan voelen......
Jij dan? Hoe lang? Wat is jouw leeftijd?
vrijdag 13 juni 2008 om 11:04
Ik weet niet of die vraag naar mij gericht is maar ik ben 46 (hij 50) ik heb 2 pubers,jongen van 17, en een meisje van 15. Ik werk er nu 7 jaar. Het is al bijna 3 jaar aan de gang. We hebben eerst allebei langs elkaar heen gelopen met dezelfde gevoelens, maar deze weg gestopt. Totdat hij me ineens heel veel ging sms-sen, toen kwamen de gevoeles los. We zijn ook wel eens gestopt voor onze nrs 1 en de kinderen. Maar toch heeft het die aantrekkingkracht gewonnen. Het is fout dat weet iedereen, maar ik kan er nu beter mee omgaan omdat ik het geaccepteerd heb. Ik heb ook het forum hoe zet je iemand uit je hoofd geopend, lang geleden....maar ik zat steeds tussen die dat en dit forum in. Nu ben ik alleen hier nog te vinden. Hem uit mijn hoofd zetten kan ik niet meer. Maar ik hou wel in mijn achterhoofd dat het ineens klaar kan zijn. Ik hoop van niet!!!!
Groetjes Lenneke
Groetjes Lenneke
vrijdag 13 juni 2008 om 11:16
oehh meiden.. we zitten wel echt allemaal een beetje in het zelfde schuitje hè? wel leuk dat het zo herkenbaar voor jullie en andersom is! dat maakt het voor mij ook veel makkelijker het te relativeren en er meer met een glimlach aan te denken ipv van bepaalde dingen te balen. "die jongens toch"... hahaha.. dat gevoel.. wij vrouwen zijn eigenlijk wel superieur aan hun he? mn qua gevoelsleven.. grijnsss
ik ben trouwens 36 en nr2 is een oude scharrel van mij, van een jaar of 13 geleden. hij is de neef van een kennisje van mij en bij haar thuis heb ik hem indertijd leren kennen. het is toen niets geworden (behalve een leuke nacht) omdat hij toen voor een jaar niet in NL zou zijn ivm stage... toen hij terug kwam van stage had ik ondertussen een ander vriendje. maar toen zag ik hem weer en was het weer raak. toch niet snel genoeg knopen doorgehakt met mijn toenmalige vriendje en nr2 kreeg toen een vriendinnetje die dus zijn huidige nr1 is. het voelde indertijd wel heel vervelend, ik voelde me dom.. ik had mijn kansen niet gepakt.
hij is altijd in mijn achterhoofd gebleven (door een domme ruzie hebben we elkaar lange tijd niet gezien) en begin vorig jaar typte ik zijn naam eens in op hyves en jawel hoor.. gevonden!
hem geschreven en hij schreef heel enthousiast terug, een keer afgesproken en baf.. daar waren mijn oude gevoelens weer.
stiekum zou ik hem het liefste van zijn nr1 afsnoepen.. maar dat zijn echt dromen hoor. ik heb natuurlijk ook mijn eigen nr1 en die vind ik ook erg lief en is practisch gezien (ook gezien hun karakters) de betere keus. maar maak dat mijn hormonen maar eens wijs
ik ben trouwens 36 en nr2 is een oude scharrel van mij, van een jaar of 13 geleden. hij is de neef van een kennisje van mij en bij haar thuis heb ik hem indertijd leren kennen. het is toen niets geworden (behalve een leuke nacht) omdat hij toen voor een jaar niet in NL zou zijn ivm stage... toen hij terug kwam van stage had ik ondertussen een ander vriendje. maar toen zag ik hem weer en was het weer raak. toch niet snel genoeg knopen doorgehakt met mijn toenmalige vriendje en nr2 kreeg toen een vriendinnetje die dus zijn huidige nr1 is. het voelde indertijd wel heel vervelend, ik voelde me dom.. ik had mijn kansen niet gepakt.
hij is altijd in mijn achterhoofd gebleven (door een domme ruzie hebben we elkaar lange tijd niet gezien) en begin vorig jaar typte ik zijn naam eens in op hyves en jawel hoor.. gevonden!
hem geschreven en hij schreef heel enthousiast terug, een keer afgesproken en baf.. daar waren mijn oude gevoelens weer.
stiekum zou ik hem het liefste van zijn nr1 afsnoepen.. maar dat zijn echt dromen hoor. ik heb natuurlijk ook mijn eigen nr1 en die vind ik ook erg lief en is practisch gezien (ook gezien hun karakters) de betere keus. maar maak dat mijn hormonen maar eens wijs
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
