Gezondheid
alle pijlers
Galstenen; ervaringen en tips?
zaterdag 28 december 2013 om 12:33
Sinds een paar weken weet ik dat is een (kleine?) galsteen heb. Ik had een enorme pijnaanval gehad en ben daarmee naar de huisarts geweest. Zij stuurde mij naar het ziekenhuis voor een echo en daar was het steentje op te zien. Hij zit echter in het midden van de galblaas, waardoor hij eigenlijk geen kwaad kan. (kan best zijn dat hij naar het midden van de blaas is geschoten tijdens die pijnaanval).
Maar sinds die aanval, ergens in november, heb ik vrijwel continu buikpijn op de plek van mijn galblaas. Ik heb niet meer van die enorme pijnaanvallen gehad, maar ik ben wel vaak misselijk en moet dan overgeven. Dit ligt niet aan het eten wat ik gegeten heb, het is heel onwillekeurig.
Ik ga begin januari praten met de chirurg in het ziekenhuis, maar ik ben benieuwd of hier mensen zijn die het probleem hebben of hebben gehad. Wat deden jullie eraan om de pijn te verminderen? Kan dat überhaupt?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties
Maar sinds die aanval, ergens in november, heb ik vrijwel continu buikpijn op de plek van mijn galblaas. Ik heb niet meer van die enorme pijnaanvallen gehad, maar ik ben wel vaak misselijk en moet dan overgeven. Dit ligt niet aan het eten wat ik gegeten heb, het is heel onwillekeurig.
Ik ga begin januari praten met de chirurg in het ziekenhuis, maar ik ben benieuwd of hier mensen zijn die het probleem hebben of hebben gehad. Wat deden jullie eraan om de pijn te verminderen? Kan dat überhaupt?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties
zaterdag 28 december 2013 om 13:46
Hi Teaspooncat,
Pijnlijk he, zo'n galsteen. Ik heb ook eens een aanval gehad en heb letterlijk aan de deurkruk gehangen van de pijn. Om de pijn te verminderen kreeg ik van de huisarts diclofenac in combinatie met paracetamol, dat hielp erg goed. Verder drink ik nu regelmatig appelsap, het schijnt dat dat er voor zorgt dat een steentje gemakkelijker richting de darm kan. En ach, appelsap is onschuldig, baat het niet dan schaadt het niet. Via een kennis heb ik gehoord dat zij preventief bitterzout gebruikt (kun je o.a. kopen bij de Tuinen). Hier heb ik zelf geen ervaring mee dus ik zou hierover goed advies inwinnen. Ik hoop dat de boel weer rustig wordt van binnen want dit is echt geen pretje.
Pijnlijk he, zo'n galsteen. Ik heb ook eens een aanval gehad en heb letterlijk aan de deurkruk gehangen van de pijn. Om de pijn te verminderen kreeg ik van de huisarts diclofenac in combinatie met paracetamol, dat hielp erg goed. Verder drink ik nu regelmatig appelsap, het schijnt dat dat er voor zorgt dat een steentje gemakkelijker richting de darm kan. En ach, appelsap is onschuldig, baat het niet dan schaadt het niet. Via een kennis heb ik gehoord dat zij preventief bitterzout gebruikt (kun je o.a. kopen bij de Tuinen). Hier heb ik zelf geen ervaring mee dus ik zou hierover goed advies inwinnen. Ik hoop dat de boel weer rustig wordt van binnen want dit is echt geen pretje.
zaterdag 28 december 2013 om 16:14
Ik heb het over bovenstaande zuivering gehad met mijn MDL arts ( ik heb zelf veel last van stenen). Er zijn diverse onderzoeken naar gedaan maar de zuivering lost het steenprobleem niet op.
Ze zei me ook: als het zo eenvoudig was dan waren we hier al lang mee begonnen. En daar zit natuurlijk ook wat in.
Na wat googlen info gevonden Andreas Mortiz. Deze man beweerde dat kanker een afweer mechanisme is van het lichaam en ook te verhelpen met bovenstaande zuivering. I rest my case....
Ze zei me ook: als het zo eenvoudig was dan waren we hier al lang mee begonnen. En daar zit natuurlijk ook wat in.
Na wat googlen info gevonden Andreas Mortiz. Deze man beweerde dat kanker een afweer mechanisme is van het lichaam en ook te verhelpen met bovenstaande zuivering. I rest my case....
zaterdag 28 december 2013 om 16:26
Ik ben begin december geopereerd met een kijkoperatie waarbij mijn galblaas (en stenen) verwijderd zijn. Ik had ook zo'n koliek gehad, en daarna ben ik vetvrij gaan eten. En echt heel streng, omdat ik heel bang was een nieuwe aanval te krijgen. Ik had overigens ook een costante, zeurende pijn in mijn rechterbovenbuik, die is pas verdwenen na de operatie en heb het niet meer terug gehad. De operatie zelf vond ik meevallen en ik voel me nu een stuk beter. Ik kan ook de meeste dingen gewoon eten, (kaas, chocolade, etc) al heeft dat wel even geduurd en heb ik rustig op moeten bouwen.
zaterdag 28 december 2013 om 19:15
Ik heb galstenen en bijbehorende koliekaanvallen gehad tijdens mijn zwangerschap. Wat een drama. Heb ook vetvrij gegeten, maar kreeg toch elke week een aanval. Ik mocht geen medicatie tegen de pijn vanwege de zwangerschap. Zodra mijn baby geboren was ben ik geopereerd en is mijn galblaas verwijderd. Sindsdien nooit meer ergens last van gehad. Gelukkig heb heb je maar 1 steentje, hopelijk houdt hij zich kalm!
zaterdag 28 december 2013 om 19:33
Ik had er 1. Dat was een zogenaamde stille steen die geen klachten gaf behalve buikpijn soms. Die werd groter en sloot ineens m'n galblaas af. De kolieken die ik toen had deden me terugdenken aan mijn helse bevalling. Wat een ellende, ik heb over de vloer gekrópen van ellende. Hierna is de gal eruit gehaald. Alleen als ik iets uit oud frituurvet eet heb ik soms sneller maagzuur en eieren risp ik de hele dag op. Verder eet ik alles weer en t is een ingreep van niks. Gaat laparoscopisch. Ik zou dus lekker een afspraak maken om hem eruit te halen.
zaterdag 28 december 2013 om 23:04
@xantilla bedankt voor je reactie! Wat fijn om te lezen dat de klachten na je operatie allemaal verdwenen zijn.
@sunlight; daar ben ik dus ook bang voor! Mijn oma heeft ditzelfde probleem een paar jaar geleden gehad. Zij liep er echter twee jaar mee rond met het idee 'het zal wel gewoon buikpijn zijn', totdat ze uitdrogingsverschijnselen had en ontstekingen van organen.. Daar zit ik niet echt op te wachten. Zeker niet als ik met een 'goed liggend steentje' al pijn heb..
@ModuleX; ik heb ook even gegoogled, ja.. wat een enge verhalen kom je dan tegen.. Brr.. Ik wacht sowieso maar gewoon het gesprek met de chirurg af. Ben benieuwd wat hij van de klachten zegt..
Fijn dat jullie reageren
@sunlight; daar ben ik dus ook bang voor! Mijn oma heeft ditzelfde probleem een paar jaar geleden gehad. Zij liep er echter twee jaar mee rond met het idee 'het zal wel gewoon buikpijn zijn', totdat ze uitdrogingsverschijnselen had en ontstekingen van organen.. Daar zit ik niet echt op te wachten. Zeker niet als ik met een 'goed liggend steentje' al pijn heb..
@ModuleX; ik heb ook even gegoogled, ja.. wat een enge verhalen kom je dan tegen.. Brr.. Ik wacht sowieso maar gewoon het gesprek met de chirurg af. Ben benieuwd wat hij van de klachten zegt..
Fijn dat jullie reageren
zondag 29 december 2013 om 10:18
Ik ben nu 10 weken geleden geopereerd en dat was maar goed ook.
Wekenlang zeurende buikpijn , een grote steen gevonden op de echo.
En de week erna rolde ik kruipend over de grond van ellende Gelukkig geopereerd , wel tijd genomen om op te knappen vlak dat niet uit. Maar na de ok alles weer kunnen eten en nooit meer die buikpijn gehad.
Wel de eerste weken veel diarree gehad na dingen eten. Maar dat komt door de nieuwe verbinding van binnen.
Ik zou hem er echt zo weer uit laten halen op den duur smeekte ik om een operatie
Sterkte hoor het is een rotpijn !
Daarvoor heb ik trouwens van alles geprobeerd hoor , dat zuiveringszout waar hier over gesproken wordt. Dat hielp niet tegen de steen maar de dag erna moet je rennen naar de wc.
Sinaasappelsap drink ik dagelijks.
Wekenlang zeurende buikpijn , een grote steen gevonden op de echo.
En de week erna rolde ik kruipend over de grond van ellende Gelukkig geopereerd , wel tijd genomen om op te knappen vlak dat niet uit. Maar na de ok alles weer kunnen eten en nooit meer die buikpijn gehad.
Wel de eerste weken veel diarree gehad na dingen eten. Maar dat komt door de nieuwe verbinding van binnen.
Ik zou hem er echt zo weer uit laten halen op den duur smeekte ik om een operatie
Sterkte hoor het is een rotpijn !
Daarvoor heb ik trouwens van alles geprobeerd hoor , dat zuiveringszout waar hier over gesproken wordt. Dat hielp niet tegen de steen maar de dag erna moet je rennen naar de wc.
Sinaasappelsap drink ik dagelijks.
zondag 29 december 2013 om 10:24
Ik ben ook geopereerd na jaren van koliekachtige aanvallen, die mijn huisarts afschreef met aanval van hyperventilatie. Hij wilde me zelfs antidepressiva voorschrijven. Ook een keer op de eerste hulp gezeten omdat ik dacht dat ik een hartaanval kreeg. Van de kolieken kreeg ik een hyperventilatie aanval die op een hartaanval lijkt. Op moederdag weer zo'n aanval en een weekendarts opgezocht die me eindelijk doorstuurde naar de juiste plek, afdeling echoscopie, waar een aantal fraaie galstenen te zien waren. de galblaas is weggehaald met een kijkoperatie. 's Middags geopereerd, de volgende ochtend om 10 uur weer thuis. Nooit meer misselijk, geen buikpijn meer en ik kan alles eten wat ik wil. Heerlijk.
"Boring conversation anyway"
zondag 29 december 2013 om 11:02
Ruim twee jaar geleden kreeg ik opeens last van koliekpijnen.
In eerste instantie werd er gedacht aan mijn maag of hart (ik had een band van pijn rond mijn middenrif), maar bij de tweede koliekaanval werd ik doorverwezen voor een echo en bleek ik dus twee kleine steentjes te hebben. Ik heb wel ruim twee maanden moeten wachten tot ik geopereerd kon worden en erg veel koliekaanvallen gehad. Die waren enorm pijnlijk en ik heb uiteindelijk morfine tegen de pijn geslikt omdat diclofenac niet hielp.
Mijn chirurg vertelde dat juist kleine steentjes makkelijk in de galwegen klem kunnen raken. Daardoor krijg je enorm pijnlijke koliekaanvallen die vaak ook langer duren omdat het pas overgaat als het steentje weer losschiet.
Die dingen liggen ook echt niet stil in je galblaas.
Ik ben geopereerd middels een kijkoperatie. De operatie zelf is me enorm meegevallen. Het herstel daarna viel me wel erg tegen. Pas na een maand of twee voelde ik me weer oké.
En ik heb er uiteindelijk blijvende maagklachten aan overgehouden.
Bij mij werden mijn koliekaanvallen overigens wel getriggerd door wat ik at. Vet, spinazie, ei, koffie, alcohol en paprika kon ik beslist niet eten.
En verder moest ik vooral ook kleine porties eten.
Op het laatst verdroeg ik bijna niets meer.
Nu na de operatie heb ik alleen nog last van spinazie en moet ik voorzichtig zijn met koffie en alcohol, verder kan ik alles weer eten.
Sterkte in elk geval, koliekaanvallen zijn geen pretje.
In eerste instantie werd er gedacht aan mijn maag of hart (ik had een band van pijn rond mijn middenrif), maar bij de tweede koliekaanval werd ik doorverwezen voor een echo en bleek ik dus twee kleine steentjes te hebben. Ik heb wel ruim twee maanden moeten wachten tot ik geopereerd kon worden en erg veel koliekaanvallen gehad. Die waren enorm pijnlijk en ik heb uiteindelijk morfine tegen de pijn geslikt omdat diclofenac niet hielp.
Mijn chirurg vertelde dat juist kleine steentjes makkelijk in de galwegen klem kunnen raken. Daardoor krijg je enorm pijnlijke koliekaanvallen die vaak ook langer duren omdat het pas overgaat als het steentje weer losschiet.
Die dingen liggen ook echt niet stil in je galblaas.
Ik ben geopereerd middels een kijkoperatie. De operatie zelf is me enorm meegevallen. Het herstel daarna viel me wel erg tegen. Pas na een maand of twee voelde ik me weer oké.
En ik heb er uiteindelijk blijvende maagklachten aan overgehouden.
Bij mij werden mijn koliekaanvallen overigens wel getriggerd door wat ik at. Vet, spinazie, ei, koffie, alcohol en paprika kon ik beslist niet eten.
En verder moest ik vooral ook kleine porties eten.
Op het laatst verdroeg ik bijna niets meer.
Nu na de operatie heb ik alleen nog last van spinazie en moet ik voorzichtig zijn met koffie en alcohol, verder kan ik alles weer eten.
Sterkte in elk geval, koliekaanvallen zijn geen pretje.
zondag 29 december 2013 om 11:19
Ik ben afgelopen November geopereerd hieraan. Mijn galblaas en maar liefst 17 stenen (die kreeg ik in een potje mee ) zijn verwijderd.
Bij mij is er verder geen andere behandeling geprobeerd. Ze dachten wel eerst aan nierstenen maar bij nader onderzoek bleken het dus galstenen te zijn.
Die koliekaanvallen zijn idd. verschrikkelijk wat een gruwelijke pijn en ik bleef ook een soort drukkend/stekend gevoel hebben.
Ik eet en drink alles weer, heb nergens meer last van en heb ook geen angsten meer dat ik ineens weer zo'n aanval krijg.
Ik ben wel nog erg moe maar ik weet van mezelf dat ik erg heftig reageer op narcose dus dat verbaasd me niets.
Succes!
Bij mij is er verder geen andere behandeling geprobeerd. Ze dachten wel eerst aan nierstenen maar bij nader onderzoek bleken het dus galstenen te zijn.
Die koliekaanvallen zijn idd. verschrikkelijk wat een gruwelijke pijn en ik bleef ook een soort drukkend/stekend gevoel hebben.
Ik eet en drink alles weer, heb nergens meer last van en heb ook geen angsten meer dat ik ineens weer zo'n aanval krijg.
Ik ben wel nog erg moe maar ik weet van mezelf dat ik erg heftig reageer op narcose dus dat verbaasd me niets.
Succes!
zondag 29 december 2013 om 14:21
@yasha, dat kleine steentjes juist gemakkelijk die wegen kunnen blokkeren, lijkt mij dus ook! Op de echo zat hij dan wel in het midden, maar voor m'n gevoel beweegt hij inderdaad de hele tijd.
Fijn om te lezen dat bij iedereen de operatie (vrijwel) alle klachten verholpen heeft en dat de ingreep zelf nogal meevalt. Dat helpt wel bij mijn eigen overweging of ik een operatie wil.. Ik hoop dat de chirurg er ook zo over denkt..
Ik heb overigens geen pijnstilling gehad. Ik heb ook niet zo'n erge pijn de hele tijd, maar meer een continu zeurende. Die heftige pijnstillers lijken me overigens ook geen pretje
Fijn om te lezen dat bij iedereen de operatie (vrijwel) alle klachten verholpen heeft en dat de ingreep zelf nogal meevalt. Dat helpt wel bij mijn eigen overweging of ik een operatie wil.. Ik hoop dat de chirurg er ook zo over denkt..
Ik heb overigens geen pijnstilling gehad. Ik heb ook niet zo'n erge pijn de hele tijd, maar meer een continu zeurende. Die heftige pijnstillers lijken me overigens ook geen pretje
zondag 29 december 2013 om 14:23
@Ikbenertrots op; die angst herken ik heel erg ja! Bij vrijwel alles wat ik eet denk ik; oh, ik hoop niet dat ik hier last van ga krijgen. Ik vermijd sommige producten nu ook, en dat is niet de bedoeling.. 17 steentjes is wel echt bizar veel, zeg! Heb je dan niet al heel lang pijn gehad, of merkte je er eerst niks van?
maandag 30 december 2013 om 21:23
Ik was ook bang om te eten, en als ik een paar steken had in mijn rechterbovenbuik had ik al helemaal niet meer... Denk dat de meeste dat wel hebben. Toen ik een broodje kaas een dag na mijn operatie aangeboden kreeg, durfde ik dat eerst ook niet te eten. Maar mocht je geopereerd worden, ga dan zo snel mogelijk normaal eten, ookal heb je last van je maag. Dan gaat het het snelste weer goed.
maandag 30 december 2013 om 21:33
Teaspooncat, als operatie als optie wordt geboden: doen. Dit soort klachten gaat zelden vanzelf over er wordt over de linie alleen maar erger en vaker, omdat iedere aanval ook de gevoeligheid wat vergroot. De operatie valt reuze mee en de opluchting erna is ongelofelijk groot. De eerste dagen kan ongemakkelijk zijn vanwege het gas waarmee ze je buik opblazen, en je hebt wel even nodig om te herstellen, maar geen aanvallen meer is dat meer dan waard.
Ybasyba, dapper dat je het hebt uitgezeten! Ik bent geopereerd met 15 weken zwangerschap omdat ik het niet trok zonder pijnstilling. Ik vond het doodeng vanwege de baby, maar was nog banger voor complicaties later in de zwangerschap. Bovendien functioneerde ik niet meer, was een week ziek van een aanval op een gegeven moment. En die kwamen ongeveer om de week, twee weken.
Ybasyba, dapper dat je het hebt uitgezeten! Ik bent geopereerd met 15 weken zwangerschap omdat ik het niet trok zonder pijnstilling. Ik vond het doodeng vanwege de baby, maar was nog banger voor complicaties later in de zwangerschap. Bovendien functioneerde ik niet meer, was een week ziek van een aanval op een gegeven moment. En die kwamen ongeveer om de week, twee weken.
maandag 30 december 2013 om 21:38
Ook ik heb afgelopen vrijdag (na een echo) gehoord dat ik galstenen heb. Hoeveel en hoe groot weet ik nog niet, ik heb binnenkort een afspraak met de chirurg.
Ik kreeg de echo omdat ik twee weken geleden zo'n gruwelijke pijnaanval heb gehad, ik had nog liever mijn beide kinderen tegelijk,overdwars gebaard..... Ruim een jaar geleden heb ik ook zo'n aanval gehad, maar werd toen op de HAP eigenlijk niet serieus genomen. Ook nu dacht mijn huisarts dat het "iets verkeerds gegeten" was, maar ik kon hem er toch van overtuigen dat het niet normaal was.
Ik heb al met hem besproken dat ik een operatie wil, want de angst voor de pijn zit er nu wel in, ik hoop dit nooit meer te hoeven meemaken!
Ik kreeg de echo omdat ik twee weken geleden zo'n gruwelijke pijnaanval heb gehad, ik had nog liever mijn beide kinderen tegelijk,overdwars gebaard..... Ruim een jaar geleden heb ik ook zo'n aanval gehad, maar werd toen op de HAP eigenlijk niet serieus genomen. Ook nu dacht mijn huisarts dat het "iets verkeerds gegeten" was, maar ik kon hem er toch van overtuigen dat het niet normaal was.
Ik heb al met hem besproken dat ik een operatie wil, want de angst voor de pijn zit er nu wel in, ik hoop dit nooit meer te hoeven meemaken!
vrijdag 3 januari 2014 om 14:18
@Sassefras; wat naar zeg! Ik hoop dat de chirurg het met je eens is!
Ik zag dat in het ziekenhuis waar ik naartoe ga, de wachttijd 19 of 20 weken is...? Ik zat te denken aan een gemiddelde van zo'n 2 maanden, maar als ik een operatie mag ondergaan, moet ik dus alsnog vier maanden hopen dat het goed blijft gaan.. (de afgelopen week gaat het gelukkig goed)
@Patchouli_; Wat knap dat je de operatie toen hebt laten doen. Jeetje, zo lang uit de running door één zo'n stomme aanval, hé.. dat is echt niet goed
Ik zag dat in het ziekenhuis waar ik naartoe ga, de wachttijd 19 of 20 weken is...? Ik zat te denken aan een gemiddelde van zo'n 2 maanden, maar als ik een operatie mag ondergaan, moet ik dus alsnog vier maanden hopen dat het goed blijft gaan.. (de afgelopen week gaat het gelukkig goed)
@Patchouli_; Wat knap dat je de operatie toen hebt laten doen. Jeetje, zo lang uit de running door één zo'n stomme aanval, hé.. dat is echt niet goed
vrijdag 3 januari 2014 om 18:52
Teaspooncat , ik zou gaan zoeken naar een ander ziekenhuis hoor.
Je bent feitelijk een tikkende tijdbom je weet nooit wanneer je weer een aanval krijgt.
Hier net zo gelukkig met spoed geholpen anders had ik nog ruim 3 maanden moeten wachten.
Ga erachteraan zou ik zeggen , hoe eerder dat ding eruit is hoe beter.
Je bent feitelijk een tikkende tijdbom je weet nooit wanneer je weer een aanval krijgt.
Hier net zo gelukkig met spoed geholpen anders had ik nog ruim 3 maanden moeten wachten.
Ga erachteraan zou ik zeggen , hoe eerder dat ding eruit is hoe beter.
vrijdag 3 januari 2014 om 18:57
Eens met bloemetjepaars wat betreft het zoeken van een ander ziekenhuis.
Er was bij mij een wachttijd van ongeveer 6 weken maar de chirurg vond dat te lang en heeft aangegeven dat ik binnen 10 dagen geopereerd moest worden.
Bij het afsprakenbureau wilden ze me eerst op de lijst zetten maar zodra ze dat zag zei ze dat ik maandag al geholpen kon worden (was donderdag ofzo) Je chirurg kan dus ook nog wat voor je betekenen hierin.
Er was bij mij een wachttijd van ongeveer 6 weken maar de chirurg vond dat te lang en heeft aangegeven dat ik binnen 10 dagen geopereerd moest worden.
Bij het afsprakenbureau wilden ze me eerst op de lijst zetten maar zodra ze dat zag zei ze dat ik maandag al geholpen kon worden (was donderdag ofzo) Je chirurg kan dus ook nog wat voor je betekenen hierin.
vrijdag 3 januari 2014 om 22:26
Bedankt voor de reacties @Bloemetjepaars en @IkBenErTrotsOp !
Ik ga het gesprek even afwachten woensdag, en daarna zal ik eens kijken hoe het zit met die uiteindelijke wachttijd.
Stel dat ik geopereerd moet worden en het duurt 4 maanden? En ik vind een ander ziekenhuis waar ik bijv. binnen 6 weken terecht kan. Kan ik de verklaring van mijn chirurg dan meenemen of moet ik dan weer een echo etc. laten maken?
Ik ga het gesprek even afwachten woensdag, en daarna zal ik eens kijken hoe het zit met die uiteindelijke wachttijd.
Stel dat ik geopereerd moet worden en het duurt 4 maanden? En ik vind een ander ziekenhuis waar ik bijv. binnen 6 weken terecht kan. Kan ik de verklaring van mijn chirurg dan meenemen of moet ik dan weer een echo etc. laten maken?
