Gezondheid
alle pijlers
mirena en ruggeprik
maandag 23 juni 2008 om 14:00
Hoi allemaal,
Ik ben laaste bij de gynaecoloog geweest om de mirena voor de eerste keer in te laten brengen. Zij kreeg dat ding echter niet door mijn baarmoedermond heen. Nu moet ik de mirena dus laten plaatsen onder verdoving met een ruggeprik.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar behoorlijk tegenop zie. Ik heb gehoord dat een ruggeprik erg pijnlijk kan zijn. Zijn er hier meiden die de mirena op die manier hebben laten plaatsen? En hoe heb je dat ervaren?
Ik ben laaste bij de gynaecoloog geweest om de mirena voor de eerste keer in te laten brengen. Zij kreeg dat ding echter niet door mijn baarmoedermond heen. Nu moet ik de mirena dus laten plaatsen onder verdoving met een ruggeprik.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar behoorlijk tegenop zie. Ik heb gehoord dat een ruggeprik erg pijnlijk kan zijn. Zijn er hier meiden die de mirena op die manier hebben laten plaatsen? En hoe heb je dat ervaren?
maandag 23 juni 2008 om 14:22
Als het nietn nodig is zou ik zeker geen ruggenprik laten zetten. In dit geval lijkt het me een geval van het middel wat zwaarder is dan de kwaal.
Aan een ruggenprik kleven daadwerkelijk risico's. Ik zal je niet vermoeien met mijn ervaringen tijdens de keizersnee, maar wil wel aangeven dat ik bij een eventuele 2e keizersnee een algehele narcose momenteel nog prefereer boven een ruggenprik, door de complicaties die ik ervaren heb bij de ruggenprik.
Verdoven van de baarmoedermond lijkt me in dit geval de juiste manier.
Aan een ruggenprik kleven daadwerkelijk risico's. Ik zal je niet vermoeien met mijn ervaringen tijdens de keizersnee, maar wil wel aangeven dat ik bij een eventuele 2e keizersnee een algehele narcose momenteel nog prefereer boven een ruggenprik, door de complicaties die ik ervaren heb bij de ruggenprik.
Verdoven van de baarmoedermond lijkt me in dit geval de juiste manier.
maandag 23 juni 2008 om 14:28
Een verdoving van de baarmoederwand was geen optie. Ik mocht kiezen tussen volledige narcose of een ruggeprik. Aangezien ik een paar keer behoorlijk ziek ben geweest van een volledige narcose heb ik maar voor een ruggeprik gekozen.
Ik kan nogal slecht tegen de (hoeveelheid) hormonen die in andere anticonceptiemiddelen zitten. Na jaren klooien is de mirena als enige optie overgebleven. Alleen maar condooms gebruiken is geen optie omdat ik endometriose heb. Met die aandoening is het het beste om zo min mogelijk ongesteld te zijn.
Maar jullie hebben dus zelf geen ervaring met de ruggeprik?
Ik kan nogal slecht tegen de (hoeveelheid) hormonen die in andere anticonceptiemiddelen zitten. Na jaren klooien is de mirena als enige optie overgebleven. Alleen maar condooms gebruiken is geen optie omdat ik endometriose heb. Met die aandoening is het het beste om zo min mogelijk ongesteld te zijn.
Maar jullie hebben dus zelf geen ervaring met de ruggeprik?
maandag 23 juni 2008 om 14:40
quote:poehbeertje schreef op 23 juni 2008 @ 14:30:
Josephine, dat klinkt behoorlijk naar. Kwamen die complicaties door de ruggeprik dan? Weet jij welke risico's eraan kleven? Op internet lees ik er zoveel verschillende dingen over...
De complicaties die ik had waren direct gerelateerd aan de ruggenprik. Even in het kort dan. In eerste instantie lukte het prikken al niet, maar goed na 5x prikken zat hij. Op het moment dat de verdoving begon te werken viel mijn bloeddruk weg en zakte mijn hartslag tot onder de 20. Dit kregen ze niet makkelijk weer normaal. Dit gebeurde een aantal keer en heb ik als heel naar ervaren. Het waren echt even kritieke momenten.
Tevens heb ik nu ruim een jaar na de prik nog last van de plek waar hij gezeten heeft. Niet meer zo erg als in het begin, maar nog steeds voel ik regelmatig electrische schokjes in mijn rug.
Ik heb wel begrepen dat het bijna altijd goed gaat en dat de risico's niet opwegen tegen de risico's van een narcose.
Josephine, dat klinkt behoorlijk naar. Kwamen die complicaties door de ruggeprik dan? Weet jij welke risico's eraan kleven? Op internet lees ik er zoveel verschillende dingen over...
De complicaties die ik had waren direct gerelateerd aan de ruggenprik. Even in het kort dan. In eerste instantie lukte het prikken al niet, maar goed na 5x prikken zat hij. Op het moment dat de verdoving begon te werken viel mijn bloeddruk weg en zakte mijn hartslag tot onder de 20. Dit kregen ze niet makkelijk weer normaal. Dit gebeurde een aantal keer en heb ik als heel naar ervaren. Het waren echt even kritieke momenten.
Tevens heb ik nu ruim een jaar na de prik nog last van de plek waar hij gezeten heeft. Niet meer zo erg als in het begin, maar nog steeds voel ik regelmatig electrische schokjes in mijn rug.
Ik heb wel begrepen dat het bijna altijd goed gaat en dat de risico's niet opwegen tegen de risico's van een narcose.
maandag 23 juni 2008 om 14:50
Ik heb zowel een Mirena als een ruggenprik gehad (overigens was die ruggenprik niet om de Mirena te plaatsen).
Mirena bevalt perfect: nooit meer ongesteld en plaatsen was bij mij geen probleem (na 2 heavy bevallingen ook niet zo raar haha).
De ruggenprik die ik had kreeg ik jaren geleden bij een kijkoperatie aan mijn knie. Weet nog dat ik de pijn van de prik behoorlijk vond meevallen. Belangrijk is dat je goed kan ontspannen (wat best moeilijk is in zo'n situatie), maar zodra je je spieren (onbewust) gaat aanspannen voel je wel verschil. Ik had een aardige verpleegster die steeds bij mijn hoofd stond en alsmaar herhaalde 'ontspannen, ontspannen'. Dat heeft mij er goed doorheen geholpen. Heb daarna geen last gehad van bijwerkingen. Wel even een paniekgevoel omdat je vanaf je middel 'verlamd' bent, wat een enge gewaarwording was, maar verder geen probleem. Voor mij zou de keuze (als ik die weer zou hebben) weer op een ruggenprik vallen en niet op een narcose! Succes ermee!
Mirena bevalt perfect: nooit meer ongesteld en plaatsen was bij mij geen probleem (na 2 heavy bevallingen ook niet zo raar haha).
De ruggenprik die ik had kreeg ik jaren geleden bij een kijkoperatie aan mijn knie. Weet nog dat ik de pijn van de prik behoorlijk vond meevallen. Belangrijk is dat je goed kan ontspannen (wat best moeilijk is in zo'n situatie), maar zodra je je spieren (onbewust) gaat aanspannen voel je wel verschil. Ik had een aardige verpleegster die steeds bij mijn hoofd stond en alsmaar herhaalde 'ontspannen, ontspannen'. Dat heeft mij er goed doorheen geholpen. Heb daarna geen last gehad van bijwerkingen. Wel even een paniekgevoel omdat je vanaf je middel 'verlamd' bent, wat een enge gewaarwording was, maar verder geen probleem. Voor mij zou de keuze (als ik die weer zou hebben) weer op een ruggenprik vallen en niet op een narcose! Succes ermee!
maandag 23 juni 2008 om 15:41
Ik heb de Mirena laten plaatsen onder volledige narcose. Bij het verwijderen van de eerste Mirena ben ik flauwgevallen van de pijn en daalde mijn polsslag tot 40. Met een atropine injectie kwam ik weer bij. Mijn touwtjes waren te kort afgeknipt en moest daarom de Mirena laten verwijderen met een hysteroscopie.
Bij het plaatsen van de tweede Mirena durfde ik toen natuurlijk niet meer, maar andere anticonceptie was geen oplossing.
Ik heb dus gekozen voor volledige narcose, omdat ik dus flauwval van injecties. Ik kwam al weer bij toen ze me naar de uitslaapzaal reden, daarna nog twee uurtjes op zaal gelegen met een pijnstiller en toen mocht ik weer naar huis. Volgende dag weer gewoon aan het werk gegaan.
Bij het plaatsen van de tweede Mirena durfde ik toen natuurlijk niet meer, maar andere anticonceptie was geen oplossing.
Ik heb dus gekozen voor volledige narcose, omdat ik dus flauwval van injecties. Ik kwam al weer bij toen ze me naar de uitslaapzaal reden, daarna nog twee uurtjes op zaal gelegen met een pijnstiller en toen mocht ik weer naar huis. Volgende dag weer gewoon aan het werk gegaan.
maandag 23 juni 2008 om 15:45
hoi poehbeertje,
lastig dilemma voor je. Ik zelf had ook problemen met het mirena spiraaltje dat geplaatst moest worden. Ook mijn baarmoeder mond was te nauw en moest opgerekt of geopend worden. Dit hebben ze zonder verdoving gedaan. Wel met mijn toestemming en waarbij ik kon aangeven als de pijn te heftig werd. Dan zouden ze stoppen. Ook vond ik het heel fijn dat de arts en verpleegkundige konstant vertelde wat ze aan het doen waren en wat ik mogelijk zou kunnen voelen.
Het deed behoorlijk pijn, en ik had het idee dat ik een beetje begon te voelen hoe vrouwen zich voelen als ze baren. Maar bang was ik niet. Het duurde ook niet lang, en daarna kon het spiraaltje gewoon geplaatst worden.
Achteraf vertelden ze mij dat normaal dit gedaan werd tijdens een dagopname. Ik vermoed wat jij dat dus onder gaat. Ik ben zelf blij dat ik geen verdoving hoefde. Ook ik ben daar niet zo happig op.
Misschien is dit ook voor jou mogelijk?
Als je een ruggenprik ondergaat is het denk ik prettig voor jou om te vertellen aan de anestist dat je er bang voor bent. Hij kan je dan gaan vertellen wat er met je gaat gebeuren. Je zou er idd van kunnen schrikken.
Overigens vertelde ze mij dat bij sommige vrouwen de baarmoedermond gewoon heel nauw is en dat dit geen problemeen hoeft te geven. Maak je daarover dus geen zorgen!
Ik neem aan dat jij ook nog geen kinderen hebt gehad?
lastig dilemma voor je. Ik zelf had ook problemen met het mirena spiraaltje dat geplaatst moest worden. Ook mijn baarmoeder mond was te nauw en moest opgerekt of geopend worden. Dit hebben ze zonder verdoving gedaan. Wel met mijn toestemming en waarbij ik kon aangeven als de pijn te heftig werd. Dan zouden ze stoppen. Ook vond ik het heel fijn dat de arts en verpleegkundige konstant vertelde wat ze aan het doen waren en wat ik mogelijk zou kunnen voelen.
Het deed behoorlijk pijn, en ik had het idee dat ik een beetje begon te voelen hoe vrouwen zich voelen als ze baren. Maar bang was ik niet. Het duurde ook niet lang, en daarna kon het spiraaltje gewoon geplaatst worden.
Achteraf vertelden ze mij dat normaal dit gedaan werd tijdens een dagopname. Ik vermoed wat jij dat dus onder gaat. Ik ben zelf blij dat ik geen verdoving hoefde. Ook ik ben daar niet zo happig op.
Misschien is dit ook voor jou mogelijk?
Als je een ruggenprik ondergaat is het denk ik prettig voor jou om te vertellen aan de anestist dat je er bang voor bent. Hij kan je dan gaan vertellen wat er met je gaat gebeuren. Je zou er idd van kunnen schrikken.
Overigens vertelde ze mij dat bij sommige vrouwen de baarmoedermond gewoon heel nauw is en dat dit geen problemeen hoeft te geven. Maak je daarover dus geen zorgen!
Ik neem aan dat jij ook nog geen kinderen hebt gehad?
maandag 23 juni 2008 om 16:04
Josephine: Dat is een vreselijke ervaring! Maar ik neem aan dat zoiets niet vaak voorkomt.
Annie en Malu: fijn dat jullie je positieve ervaring met mij delen. Doet een ruggeprik eigenlijk veel pijn? Ik las ook ergens dat je eerst een verdovende prik krijgt en daarna de ruggeprik klopt dat?
Liselotte: Ik heb inderdaad nog geen kinderen gehad. Een nauwe baarmoedermond schijnt dan regelmatig voor te komen. Dus wij zijn geen uitzondering Bij mij hebben ze de baarmoedermond ook geprobeerd op te rekken. Maar de arts is daarmee gestopt omdat ze mij niet te veel pijn wilde doen.
Pfff het blijft een moeilijke keus!
Annie en Malu: fijn dat jullie je positieve ervaring met mij delen. Doet een ruggeprik eigenlijk veel pijn? Ik las ook ergens dat je eerst een verdovende prik krijgt en daarna de ruggeprik klopt dat?
Liselotte: Ik heb inderdaad nog geen kinderen gehad. Een nauwe baarmoedermond schijnt dan regelmatig voor te komen. Dus wij zijn geen uitzondering Bij mij hebben ze de baarmoedermond ook geprobeerd op te rekken. Maar de arts is daarmee gestopt omdat ze mij niet te veel pijn wilde doen.
Pfff het blijft een moeilijke keus!
maandag 23 juni 2008 om 16:17
Ik heb 3 maanden geleden de Mirena laten zetten (ook nooit geen kinderen gehad) en bij mij lukte het na veel proberen uiteindelijk wel. Mijn baarmoeder bleek gekanteld en had 2 flinke vleesbomen, waardoor hij er bij mij niet in wilde. De arts heeft zich wel 6x verontschuldigd dat hij me pijn deed (die ik overigens wel mee vond vallen), maar ik viel op een gegeven moment bijna flauw, werd vreselijk misselijk en moest bijna spugen. Toen is hij even gestopt, heeft er een operatiekit bij laten halen en zou me gaan verdoven. Omdat ik aangaf de pijn wel te kunnen houden is hij uiteindelijk geplaast en heb ik er nu verder geen last meer van.
Ik ben eerlijk gezegd ook niet zo happig op een ruggeprik, een kennis van mij heeft hier blijvende migraine aan overgehouden. Dan zou ik denk ik (als de plaatselijke verdoving niet zou werken) toch voor algehele narcose gaan, ook al is dat voor mij niet zo goed (gezien mijn gewicht).
Maar: zoals met zoveel dingen: zoveel mensen, zoveel meningen. Succes in ieder geval!
Ik ben eerlijk gezegd ook niet zo happig op een ruggeprik, een kennis van mij heeft hier blijvende migraine aan overgehouden. Dan zou ik denk ik (als de plaatselijke verdoving niet zou werken) toch voor algehele narcose gaan, ook al is dat voor mij niet zo goed (gezien mijn gewicht).
Maar: zoals met zoveel dingen: zoveel mensen, zoveel meningen. Succes in ieder geval!
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
