Relaties
alle pijlers
waarom gaat het nou altijd zo ?
donderdag 26 juni 2008 om 07:27
Hallo allemaal , ik ben nieuw hier en heb wat topics doorgelezen afgelopen dagen maar kan niet echt een topic vinden waar ik mij kan aansluiten mbt mijn probleem.
Paar weken geleden leerde ik een jongen kennen , in het begin alles leuk en geweldig. Kwamen meer gevoelens naar boven , kortom beide verliefd. Vind ik hem helemaal geweldig , zwijmel ik bij de gedachte om samen oud met hem te willen worden.
Hij draagt mij op handen , staat elke keer weer voor mij klaar , stuurt lieve leuke smsjes , laat elke dag iets van zich horen. Een man die ik eigenlijk best graag wil maar dan gebeurd het weer.. Ik ben er flauw van, want het wordt in mijn ogen saai, te gewoon te makkelijk. Ga ik dingen zoeken bij hem wat er allemaal niet leuk is aan hem , terwijl ik dit in het begin helemaal geweldig vind.
Zodra ik weet dat een man helemaal voor mij gaat dan begin ik er flauw van te raken. Alsof ik mijn prooi binnen heb , geen moeite meer hoef te doen , want hij vind mij toch wel leuk!
Dit gebeurd dus vaker , het is niet dat dit nu een 1malig iets is. Als ik terug kijk naar de afgelopen jaren is dit aldoor een terugkomend iets.
Eigenlijk vind ik wanneer ik er over nadenk dit heel kinderachtig overkomen. En ik ben 28 dus eigenlijk past dit gedrag niet bij een 28jarige
Ik vraag mij dan af of de man die echt voor mij gaat maar het in een pril begin al saai wordt in mijn ogen het echt niet voor mij is of dat ik de ware liefde niet wil zien ?
Ben ik dan nog gewoon niet klaar voor een duurzame liefdesrelatie ?
Of heb ik een angst voor een duurzame liefdesrelatie ? Bang om mij te binden , bang om verlaten te worden en er daarom maar zelf een eind aan maken ?
Of ben ik teveel op zoek naar de ware liefde ?
Wie kan mij helpen , heeft dit zelf meegemaakt en hoe ben je hier uit gekomen ?
Paar weken geleden leerde ik een jongen kennen , in het begin alles leuk en geweldig. Kwamen meer gevoelens naar boven , kortom beide verliefd. Vind ik hem helemaal geweldig , zwijmel ik bij de gedachte om samen oud met hem te willen worden.
Hij draagt mij op handen , staat elke keer weer voor mij klaar , stuurt lieve leuke smsjes , laat elke dag iets van zich horen. Een man die ik eigenlijk best graag wil maar dan gebeurd het weer.. Ik ben er flauw van, want het wordt in mijn ogen saai, te gewoon te makkelijk. Ga ik dingen zoeken bij hem wat er allemaal niet leuk is aan hem , terwijl ik dit in het begin helemaal geweldig vind.
Zodra ik weet dat een man helemaal voor mij gaat dan begin ik er flauw van te raken. Alsof ik mijn prooi binnen heb , geen moeite meer hoef te doen , want hij vind mij toch wel leuk!
Dit gebeurd dus vaker , het is niet dat dit nu een 1malig iets is. Als ik terug kijk naar de afgelopen jaren is dit aldoor een terugkomend iets.
Eigenlijk vind ik wanneer ik er over nadenk dit heel kinderachtig overkomen. En ik ben 28 dus eigenlijk past dit gedrag niet bij een 28jarige
Ik vraag mij dan af of de man die echt voor mij gaat maar het in een pril begin al saai wordt in mijn ogen het echt niet voor mij is of dat ik de ware liefde niet wil zien ?
Ben ik dan nog gewoon niet klaar voor een duurzame liefdesrelatie ?
Of heb ik een angst voor een duurzame liefdesrelatie ? Bang om mij te binden , bang om verlaten te worden en er daarom maar zelf een eind aan maken ?
Of ben ik teveel op zoek naar de ware liefde ?
Wie kan mij helpen , heeft dit zelf meegemaakt en hoe ben je hier uit gekomen ?
donderdag 26 juni 2008 om 08:08
donderdag 26 juni 2008 om 08:31
Je kent hem een paar weken en zwijmelt nu al om kinderen met hem te krijgen en samen oud te worden? Pfff
Ware liefde, een duurzame liefdesrelatie....wat een zware woorden allemaal...
Met zwijmelen is niets mis maar wees realistisch...en blij dat het makkelijk gaat. Verliefd zijn is heel mooi maar ga elkaar nou eerst maar eens leren kennen.
Ware liefde, een duurzame liefdesrelatie....wat een zware woorden allemaal...
Met zwijmelen is niets mis maar wees realistisch...en blij dat het makkelijk gaat. Verliefd zijn is heel mooi maar ga elkaar nou eerst maar eens leren kennen.
donderdag 26 juni 2008 om 08:55
Je begint met te hard van stapel te lopen en dan kan iets alleen maar tegenvallen. Daarbij is een stukje zelfreflectie misschien geen gek idee. Ben jij zó perfect dat er op jou niks aan te merken valt? Ben je alleen op zoek naar fouten bij hem of ben je ook in staat naar je eigen gedrag te kijken en daar iets aan te veranderen?
Wat ook nog kan is dat, omdat het bij jou blijkbaar allemaal heel makkelijk gaat, je niet het idee hebt écht iets voor je liefde te hoeven doen. Als je wil werken voor een relatie, iemand wil veroveren en het komt op een presenteerblaadje aangehuppeld dan kan dat heel saai lijken en bij saai ga je je al snel afvragen of dit het echt wel is.
Ik zou het niet meteen op bindings- of verlatingsangst gaan gooien. Dat zijn behoorlijke psychische aandoening met een oorsprong in een (slechte) jeugd en daar hoort in veel gevallen psychiatrische hulp bij. Ik denk dat je je gewoon snel verveelt. Heel vervelend, vooral voor jou want op die manier zul je niet snel een lange relatie kunnen behouden.
Alles went namelijk, zelfs de meest intense verliefdheid gaat over en als je niet kunt genieten van wat daarna komt, dan ben je gemiddeld na een jaar of anderhalf jaar wel klaar met een relatie. Niet erg maar wel onrustig.
Wat ook nog kan is dat, omdat het bij jou blijkbaar allemaal heel makkelijk gaat, je niet het idee hebt écht iets voor je liefde te hoeven doen. Als je wil werken voor een relatie, iemand wil veroveren en het komt op een presenteerblaadje aangehuppeld dan kan dat heel saai lijken en bij saai ga je je al snel afvragen of dit het echt wel is.
Ik zou het niet meteen op bindings- of verlatingsangst gaan gooien. Dat zijn behoorlijke psychische aandoening met een oorsprong in een (slechte) jeugd en daar hoort in veel gevallen psychiatrische hulp bij. Ik denk dat je je gewoon snel verveelt. Heel vervelend, vooral voor jou want op die manier zul je niet snel een lange relatie kunnen behouden.
Alles went namelijk, zelfs de meest intense verliefdheid gaat over en als je niet kunt genieten van wat daarna komt, dan ben je gemiddeld na een jaar of anderhalf jaar wel klaar met een relatie. Niet erg maar wel onrustig.
donderdag 26 juni 2008 om 11:30
Je kan onmogelijk iemand kennen na een paar weken.
Waarschijnlijk leer je die persoon juist kennen en vind je er niks meer aan.
Al je idealen sluiten toch maar niet bij hem aan.
Op naar de volgende..
En de volgende keer wat meer die persoon proberen te zien en niet jouw idealen erop projecteren.
Heb het ook een paar keer gehad hoor.
Waarschijnlijk leer je die persoon juist kennen en vind je er niks meer aan.
Al je idealen sluiten toch maar niet bij hem aan.
Op naar de volgende..
En de volgende keer wat meer die persoon proberen te zien en niet jouw idealen erop projecteren.
Heb het ook een paar keer gehad hoor.
donderdag 26 juni 2008 om 12:09
donderdag 26 juni 2008 om 13:38
Ik zou zeggen, geniet van wat er is, geniet van de ontwikkelingen, forceer, duw, trek niet zoveel joh .
Ik denk als ik je verhaal zo lees dat je teveel in je hoofd en je verwachtingen zit. Bepaalde ideeen van hoe het moet gaan, wat het betekent enz. Iedere relatie is anders, door zoveel in te vullen mis je nou juist de nuances die het leuk, bijzonder en de moeite waard maken denk ik.
Waar komt al die angst en onzekerheid vandaan? Waarom al die moeite met dingen nemen zoals ze komen en je overgeven aan de stroom?
Ik denk als ik je verhaal zo lees dat je teveel in je hoofd en je verwachtingen zit. Bepaalde ideeen van hoe het moet gaan, wat het betekent enz. Iedere relatie is anders, door zoveel in te vullen mis je nou juist de nuances die het leuk, bijzonder en de moeite waard maken denk ik.
Waar komt al die angst en onzekerheid vandaan? Waarom al die moeite met dingen nemen zoals ze komen en je overgeven aan de stroom?
donderdag 26 juni 2008 om 18:33
Ai, dit 'probleem' heb ik dus ook steeds, zie onder forum naam
[ ZODRA IK BEVESTIGING KRIJG, IS HET GEVOEL WEG.. ]....
Vervelend is dat inderdaad! Ik heb besloten het maar een dikke kans te geven, anders kom je er volgensmij nooit aan een relatie... Proberen aan te kijken... Ook al is dat soms erg moeilijk als je gevoel weer minder is!
[ ZODRA IK BEVESTIGING KRIJG, IS HET GEVOEL WEG.. ]....
Vervelend is dat inderdaad! Ik heb besloten het maar een dikke kans te geven, anders kom je er volgensmij nooit aan een relatie... Proberen aan te kijken... Ook al is dat soms erg moeilijk als je gevoel weer minder is!
zaterdag 28 juni 2008 om 11:51
Hoe kom ik er vanaf ?
Want volgens mij ben ik alleen verliefd op de jacht ?!? Maar hoe kom ik daar nou exact achter ?
Vind hem wel leuk , maar op een of andere manier gaat het mij te snel. Hij heeft mij mee gevraagd om zijn ouders te ontmoeten. Ene kant lijkt mij dat heel erg leuk , geeft mij ook een stukje bevestiging andere kant benauwd het mij. En wil ik het leifst wegrennen.
Want volgens mij ben ik alleen verliefd op de jacht ?!? Maar hoe kom ik daar nou exact achter ?
Vind hem wel leuk , maar op een of andere manier gaat het mij te snel. Hij heeft mij mee gevraagd om zijn ouders te ontmoeten. Ene kant lijkt mij dat heel erg leuk , geeft mij ook een stukje bevestiging andere kant benauwd het mij. En wil ik het leifst wegrennen.
zaterdag 28 juni 2008 om 14:43
quote:eleonora schreef op 26 juni 2008 @ 12:17:
Ow...zie ik daar iets heel ingewikkelds frustrerends moois opbloeien...?
Wie weet is dát wel wat voor je SummerSecret.
Edit: Rider, voor het geval je mijn Mea Culpa gemist hebt gisteren op overige, bovenstaande is dus een grapje....Zo had ik het ook opgevat. Ik heb je mea culpa gezien en beantwoord. Vond het lief.
Ow...zie ik daar iets heel ingewikkelds frustrerends moois opbloeien...?
Wie weet is dát wel wat voor je SummerSecret.
Edit: Rider, voor het geval je mijn Mea Culpa gemist hebt gisteren op overige, bovenstaande is dus een grapje....Zo had ik het ook opgevat. Ik heb je mea culpa gezien en beantwoord. Vond het lief.
