Relaties
alle pijlers
Handtastelijke schoonvader
donderdag 21 februari 2008 om 16:32
Dag forummers,
Ik zit met gênant en bijna ongeloofwaardig probleem. Dit is de reden dat ik bijna niemand mijn verhaal durf te vertellen.
Mijn man en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar. In de eerste jaren heeft mijn man tijden geen contact gehad met zijn vader. Het is een moeilijke en autoritaire man die geen tegenspraak duld en er vaak vreemde gedachtes op na houdt.
Een jaar terug besloot mijn man het contact weer aan te halen. We kregen een kindje en hij besloot dat zijn vader toch recht had om dit kindje ook te leren kennen. Hij werd opa.
Het contact werd weer langzaam aangehaald en in eerste instantie snapte ik niet hoe dit de man uit de verhalen van mijn man kon zijn. Hij was aardig, behulpzaam en ik zag geen kwaad in hem. Het behulpzame werd soms wel overdreven. Hij kocht dure dingen voor mijn man en hij schroomde niet om ineens met een nieuwe fiets voor mij aan te komen. Ik voelde mij beschaamd om dit soort dure cadeaus aan te nemen, maar hij duldde geen tegenspraak. Hij wilde ons een plezier doen en hij bleef kopen.
Het viel mij op dat mijn schoonvader onverwachts op visite kwam. En voornamelijk wanneer hij wist dat ik alleen thuis was. Daar stond hij ineens voor mij neus om 10 uur 's ochtends, helemaal uit de andere kant van Nederland gekomen om onverwachts op visite te komen.
Het handtastelijke gedrag ontstond langzaam en hij bracht het op de manier dat hij zo gek op mij was en 'even' moest knuffelen. Hij hield zich dan strak tegen mij aan en nadat ik mij daarna los probeerde te maken ( het hoeft niet zo lang te duren voor mij), duwde hij toch nog even extra aan.
Ach, dacht ik, hij is gek op knuffelen en hij bedoelt er niets mee. Toch voelde ik mij toen er niet prettig bij. Mijn intuïtie waarschuwde mij en ik negeerde dit. Het af en toe klopjes op mijn kont geven vond ik denigrerend en ondanks ik hem vertelde dat ik dit niet prettig vond, bleef hij lachend klopjes op mijn billen geven. Bij het passeren, als ik bij de box stond bij mijn kind.
Hij deed het vaak en op een pesterige manier.
Tijdens het onkruid wegplukken in de tuin, stond hij achter mij, hij kon het niet laten om even met zijn hand achter in mijn broek te gaan, want mijn broek was afgezakt. Hij trok mijn broek niet goed, hij zat gewoon met zijn hand aan mijn kont.
Die dag werd steeds vervelender. Hij zat op de bank en beval mij naar hem toe te komen. ; Kom eens hier jij, ik wil je even vasthouden". Ik zei duidelijk dat ik er geen behoefte aan had en dat ik mij niet prettig voelde daarbij. ; Nou dan kom ik wel naar jou toe hoor! Dan moet je dat maar leren!"
En dat deed hij. Hij kwam naar mij toe en pakte mij weer stevig vast. Ik wilde mij losrukken, maar hij bleef mij vasthouden. Hij pakte mijn gezicht stevig vast en gaf mij een natte, vieze zoen midden op mijn mond.
Ik ben weggegaan, heb mijn kind in de buggy gedaan en ben gaan wandelen. Tegen de tijd dat mijn man weer thuis kwam ben ik naar huis gegaan. En mijn schoonvader zat daar nog, op de bank. Meneer onschuld aan het uithangen. Slijmen tegen mijn man. " Ik had toch zo'n zin om jullie weer eens te zien, ik dacht ik stap de auto in en kijk eens ik heb een fototoestel voor je gekocht"
Ik heb het laten bezinken en wist niet of ik dit nou aan mijn man moest vertellen. Wie gelooft zulk absurd gedrag van je eigen vader nou?
Ik heb het naderhand verteld en toch zag ik ongeloof van zijn kant. Niet onbegrijpelijk. Het is nu een tijdje verder en het contact met zijn vader is net als voorheen. Niets aan de hand.
Ik zou dit nooit verzinnen. Nooit! Ik hoef geen vete tussen vader en zoon, anders had ik wel gezegd dat die man hier niet meer welkom is. Maar het ongeloof doet mij toch wel een beetje pijn.
Ik voel mij niet prettig bij deze man. Hij is denigrerend naar vrouwen toe en hij heeft geen wroeging of spijt, dat heb ik allang in de gaten.
Ik heb mijn man al duidelijk gemaakt dat ik niet meer met hem alleen wil zijn.
Ik heb echt moeite met deze man gekregen. Als ik hoor dat hij weer langskomt, lig ik avonden van te voren in de zenuwen.
Na dit voorval is hij nog wel een keer langs geweest. Als mijn man erbij is gedraagt hij zich normaal en zit niet aan mij, maar zodra hij even naar boven moet of naar de w.c. moet er weer geknuffeld worden. Het heeft geen zin om streng en duidelijk mijn grenzen aan te geven, hij respecteert ze niet en gooit het op; ach niet zo snel boos worden hoor! Hij duld geen tegenspraak, hij kan erg agressief worden. ( heeft in het verleden zijn ex-vrouwen mishandeld)
Wat een verhaal, ik hoop dat iemand mij een paar adviezen kan meegeven.
Ik ben gewoon bang voor die man geworden. Bang voor escalaties. Hij heeft een jaar terug ook een sleutel van ons huis gekregen van mijn man. Dit is ook geen prettig idee.
Ik weet zeker, dat wanneer mijn man hem op zijn gedrag zou aanspreken het in alle toonaarden ontkent gaat worden.
Hij doet niets fout en hoe durf ik zoiets te beweren... Zo wordt het ongeloof van mijn man misschien nog meer aangewakkerd.
Zijn vader blijft hem maar cadeaus en geld toestoppen om zijn liefde om te kopen. Dit is toch walgelijk? Ben ik dan de ruil voor al dat geld en cadeaus?
Bedankt voor het lezen.
Ik zit met gênant en bijna ongeloofwaardig probleem. Dit is de reden dat ik bijna niemand mijn verhaal durf te vertellen.
Mijn man en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar. In de eerste jaren heeft mijn man tijden geen contact gehad met zijn vader. Het is een moeilijke en autoritaire man die geen tegenspraak duld en er vaak vreemde gedachtes op na houdt.
Een jaar terug besloot mijn man het contact weer aan te halen. We kregen een kindje en hij besloot dat zijn vader toch recht had om dit kindje ook te leren kennen. Hij werd opa.
Het contact werd weer langzaam aangehaald en in eerste instantie snapte ik niet hoe dit de man uit de verhalen van mijn man kon zijn. Hij was aardig, behulpzaam en ik zag geen kwaad in hem. Het behulpzame werd soms wel overdreven. Hij kocht dure dingen voor mijn man en hij schroomde niet om ineens met een nieuwe fiets voor mij aan te komen. Ik voelde mij beschaamd om dit soort dure cadeaus aan te nemen, maar hij duldde geen tegenspraak. Hij wilde ons een plezier doen en hij bleef kopen.
Het viel mij op dat mijn schoonvader onverwachts op visite kwam. En voornamelijk wanneer hij wist dat ik alleen thuis was. Daar stond hij ineens voor mij neus om 10 uur 's ochtends, helemaal uit de andere kant van Nederland gekomen om onverwachts op visite te komen.
Het handtastelijke gedrag ontstond langzaam en hij bracht het op de manier dat hij zo gek op mij was en 'even' moest knuffelen. Hij hield zich dan strak tegen mij aan en nadat ik mij daarna los probeerde te maken ( het hoeft niet zo lang te duren voor mij), duwde hij toch nog even extra aan.
Ach, dacht ik, hij is gek op knuffelen en hij bedoelt er niets mee. Toch voelde ik mij toen er niet prettig bij. Mijn intuïtie waarschuwde mij en ik negeerde dit. Het af en toe klopjes op mijn kont geven vond ik denigrerend en ondanks ik hem vertelde dat ik dit niet prettig vond, bleef hij lachend klopjes op mijn billen geven. Bij het passeren, als ik bij de box stond bij mijn kind.
Hij deed het vaak en op een pesterige manier.
Tijdens het onkruid wegplukken in de tuin, stond hij achter mij, hij kon het niet laten om even met zijn hand achter in mijn broek te gaan, want mijn broek was afgezakt. Hij trok mijn broek niet goed, hij zat gewoon met zijn hand aan mijn kont.
Die dag werd steeds vervelender. Hij zat op de bank en beval mij naar hem toe te komen. ; Kom eens hier jij, ik wil je even vasthouden". Ik zei duidelijk dat ik er geen behoefte aan had en dat ik mij niet prettig voelde daarbij. ; Nou dan kom ik wel naar jou toe hoor! Dan moet je dat maar leren!"
En dat deed hij. Hij kwam naar mij toe en pakte mij weer stevig vast. Ik wilde mij losrukken, maar hij bleef mij vasthouden. Hij pakte mijn gezicht stevig vast en gaf mij een natte, vieze zoen midden op mijn mond.
Ik ben weggegaan, heb mijn kind in de buggy gedaan en ben gaan wandelen. Tegen de tijd dat mijn man weer thuis kwam ben ik naar huis gegaan. En mijn schoonvader zat daar nog, op de bank. Meneer onschuld aan het uithangen. Slijmen tegen mijn man. " Ik had toch zo'n zin om jullie weer eens te zien, ik dacht ik stap de auto in en kijk eens ik heb een fototoestel voor je gekocht"
Ik heb het laten bezinken en wist niet of ik dit nou aan mijn man moest vertellen. Wie gelooft zulk absurd gedrag van je eigen vader nou?
Ik heb het naderhand verteld en toch zag ik ongeloof van zijn kant. Niet onbegrijpelijk. Het is nu een tijdje verder en het contact met zijn vader is net als voorheen. Niets aan de hand.
Ik zou dit nooit verzinnen. Nooit! Ik hoef geen vete tussen vader en zoon, anders had ik wel gezegd dat die man hier niet meer welkom is. Maar het ongeloof doet mij toch wel een beetje pijn.
Ik voel mij niet prettig bij deze man. Hij is denigrerend naar vrouwen toe en hij heeft geen wroeging of spijt, dat heb ik allang in de gaten.
Ik heb mijn man al duidelijk gemaakt dat ik niet meer met hem alleen wil zijn.
Ik heb echt moeite met deze man gekregen. Als ik hoor dat hij weer langskomt, lig ik avonden van te voren in de zenuwen.
Na dit voorval is hij nog wel een keer langs geweest. Als mijn man erbij is gedraagt hij zich normaal en zit niet aan mij, maar zodra hij even naar boven moet of naar de w.c. moet er weer geknuffeld worden. Het heeft geen zin om streng en duidelijk mijn grenzen aan te geven, hij respecteert ze niet en gooit het op; ach niet zo snel boos worden hoor! Hij duld geen tegenspraak, hij kan erg agressief worden. ( heeft in het verleden zijn ex-vrouwen mishandeld)
Wat een verhaal, ik hoop dat iemand mij een paar adviezen kan meegeven.
Ik ben gewoon bang voor die man geworden. Bang voor escalaties. Hij heeft een jaar terug ook een sleutel van ons huis gekregen van mijn man. Dit is ook geen prettig idee.
Ik weet zeker, dat wanneer mijn man hem op zijn gedrag zou aanspreken het in alle toonaarden ontkent gaat worden.
Hij doet niets fout en hoe durf ik zoiets te beweren... Zo wordt het ongeloof van mijn man misschien nog meer aangewakkerd.
Zijn vader blijft hem maar cadeaus en geld toestoppen om zijn liefde om te kopen. Dit is toch walgelijk? Ben ik dan de ruil voor al dat geld en cadeaus?
Bedankt voor het lezen.
dinsdag 26 februari 2008 om 21:46
Het grote probleem is echter dat als je verder in de toekomst kijkt en THEORETISCH dus deze relatie hierdoor kapot gaat, dochtertje bij vader omgang heeft en dan in contact komt met opa...
Kortom ik zou er alles aan doen om op een of andere manier ook nog bewijzen te krijgen, zodat er ook in toekomst geen omgang kan zijn tussen opa en kleinkind!
Sorry voor mijn doemdenken... maar ik denk liever even hele situaties door ver in de toekomst... Misschien toch maar een webcam + micro's plaatsen of meerdere en die gewoon laten draaien als schoonvader er is...
En heb je al met je man gesproken?
Kortom ik zou er alles aan doen om op een of andere manier ook nog bewijzen te krijgen, zodat er ook in toekomst geen omgang kan zijn tussen opa en kleinkind!
Sorry voor mijn doemdenken... maar ik denk liever even hele situaties door ver in de toekomst... Misschien toch maar een webcam + micro's plaatsen of meerdere en die gewoon laten draaien als schoonvader er is...
En heb je al met je man gesproken?
dinsdag 26 februari 2008 om 22:44
Jeetje TO wat een heftig verhaal,
Denk dat iedereen al zo'n beetje alles gezegd heeft, het enige dat ik nog kwijt wilde was; mocht je alsnog in de situatie komen dat schoonvader blijft slapen, zou ik je dochter bij jou in de slaapkamer leggen.........
Heel veel sterkte ik hoop dat je man snel zijn ogen opent en beseft dat kado's niet gelijkwaardig zijn aan de liefde waarnaar hij op zoek is.
Ook mijn partner heeft op een hele andere en gelukkig mindere heftige manier veel liefde gemist in zijn leven, en heeft daar nog steeds veel moeite mee.
Hij heeft zich ook moeten realiseren dat hij zich beter kan richten op de mensen die echt van hem houden en dat hij het verleden los moest laten.
In jouw geval moet je partner zich gaan richten op jouw liefde voor hem en de liefde die hij kan geven aan zijn dochter. Echter de belangrijkste eigenschappen van liefde zijn onbegrensd vertrouwen en veiligheid..........
met zijn vader in de buurt kan dit niet verwerkelijkt worden. Laat zijn verleden niet zijn toekomst worden.......
Succes en een dikke knuffel
Denk dat iedereen al zo'n beetje alles gezegd heeft, het enige dat ik nog kwijt wilde was; mocht je alsnog in de situatie komen dat schoonvader blijft slapen, zou ik je dochter bij jou in de slaapkamer leggen.........
Heel veel sterkte ik hoop dat je man snel zijn ogen opent en beseft dat kado's niet gelijkwaardig zijn aan de liefde waarnaar hij op zoek is.
Ook mijn partner heeft op een hele andere en gelukkig mindere heftige manier veel liefde gemist in zijn leven, en heeft daar nog steeds veel moeite mee.
Hij heeft zich ook moeten realiseren dat hij zich beter kan richten op de mensen die echt van hem houden en dat hij het verleden los moest laten.
In jouw geval moet je partner zich gaan richten op jouw liefde voor hem en de liefde die hij kan geven aan zijn dochter. Echter de belangrijkste eigenschappen van liefde zijn onbegrensd vertrouwen en veiligheid..........
met zijn vader in de buurt kan dit niet verwerkelijkt worden. Laat zijn verleden niet zijn toekomst worden.......
Succes en een dikke knuffel
dinsdag 26 februari 2008 om 22:52
Oh jeetje, ik zit me hier op de bank toch een partij op te winden! Meid, ik voel zo met je mee! Ik kan je niet hard genoeg toeschreeuwen om alsjeblieft voor jezelf en je dochter te zorgen en je man voor eens en altijd HEEL DUIDELIJK te maken dat hij zo niet met je mag omgaan. Hij mag dan vanalles hebben meegemaakt; hij heeft gewoon respect te hebben voor jullie! Ga het gesprek aan, wees zeer duidelijk en rustig en leg uit, nogmaals, waarom je niet wilt dat schoonvader komt en dat je deze man nooit meer hoeft te zien. Als hij daar niet in mee wil gaan, zou ik echt mijn conclusies trekken wat betreft mijn relatie. Natuurlijk snap ik dat je ook je huwelijk wilt redden, maar dit is wel een grens hoor. Je man moet dat respecteren en er begrip voor hebben.
Wat Livingston zegt kwam ook in mij op. Je moet vooruit denken en wellicht toch aangifte doen. Alles opschrijven in een dossier zodat je bewijzen hebt mocht het ooit zover komen.
Ik zou zelfs overwegen om in Australie te gaan wonen in deze situatie...zo ver mogelijk weg. Of arsenicum in zijn koffie doen.
Maar zonder gekheid, je moet echt alles doen aan de veiligheid van jezelf en je kind. Ik maak me echt zorgen.
Wat Livingston zegt kwam ook in mij op. Je moet vooruit denken en wellicht toch aangifte doen. Alles opschrijven in een dossier zodat je bewijzen hebt mocht het ooit zover komen.
Ik zou zelfs overwegen om in Australie te gaan wonen in deze situatie...zo ver mogelijk weg. Of arsenicum in zijn koffie doen.
Maar zonder gekheid, je moet echt alles doen aan de veiligheid van jezelf en je kind. Ik maak me echt zorgen.
woensdag 5 maart 2008 om 02:42
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar ik vind dat je toch wel mag eisen van je man dat je niet meer alleen bent met die man, misschien wel dat je hem gewoon niet meer wilt zien! Ik begrijp best dat het voor je man moeilijk is om toe te geven dat zijn vader nog steeds een vervelende vent is, maar je moet echt voor jezelf opkomen. Het verpest gewoon je leven zo! En straks gaat het van kwaad naar erger en doet die man je nog iets ergers aan, of je kind! Je man moet echt achter je gaan staan hoor. Zielig of niet zielig. Ja, verdorie, hij moet jou gewoon geloven!!
woensdag 5 maart 2008 om 10:06
Wat een griezel van een vent, wat moet jij een angsten doormaken.
Hij geniet duidelijk van zijn macht over jou.
Naast camera's of GSM is er mogelijk nog een oplossing om hem op heterdaad te betrappen. Is het te regelen om een goede vriendin of buurvrouw in een andere kamer van je huis mee te laten luisteren als hij denkt dat hij met jou alleen is ?
Misschien kun je contact opnemen met zijn dochters en hun jouw verhaal vertellen. in bijzijn van je man. Dan komen ze misschien met hun ervaringen op de proppen.
Hij geniet duidelijk van zijn macht over jou.
Naast camera's of GSM is er mogelijk nog een oplossing om hem op heterdaad te betrappen. Is het te regelen om een goede vriendin of buurvrouw in een andere kamer van je huis mee te laten luisteren als hij denkt dat hij met jou alleen is ?
Misschien kun je contact opnemen met zijn dochters en hun jouw verhaal vertellen. in bijzijn van je man. Dan komen ze misschien met hun ervaringen op de proppen.
zaterdag 15 maart 2008 om 00:04
Hallo lieve Theemuts,
Hier alle steun van een man met een bonkend hart en jeukende handen.
Het draait om macht, dat is duidelijk. Schoonpa is de baas en iedereen zal naar zijn pijpen dansen.
De truuk is dat je hem moet overbluffen. Vertel hem dat je graag zijn ballen een keer wilt vasthouden, maar dan wel in een pan met kokend water op het fornuis. En dat de eerste de beste keer dattie wat flikt hij de voorpagina van de Telegraaf haalt met z'n ranzige gedrag.
Vertel hem dat als er iemands leven hier verziekt wordt het niet dat van jou zal zijn en dat zielige oude mannen nooit op jouw sympathie kunnen rekenen.
Als niets meer helpt is het een kwestie van opstappen en weten dat je ouders achter je staan en als je man een echte vent is moetie akkoord gaan met jouw voorwaarden om verder te gaan.
Dit mag best uit de hand lopen, maar dan moet je zorgen dat jij het inititatief hebt en niet hij!
Heel veel sterkte!
Hier alle steun van een man met een bonkend hart en jeukende handen.
Het draait om macht, dat is duidelijk. Schoonpa is de baas en iedereen zal naar zijn pijpen dansen.
De truuk is dat je hem moet overbluffen. Vertel hem dat je graag zijn ballen een keer wilt vasthouden, maar dan wel in een pan met kokend water op het fornuis. En dat de eerste de beste keer dattie wat flikt hij de voorpagina van de Telegraaf haalt met z'n ranzige gedrag.
Vertel hem dat als er iemands leven hier verziekt wordt het niet dat van jou zal zijn en dat zielige oude mannen nooit op jouw sympathie kunnen rekenen.
Als niets meer helpt is het een kwestie van opstappen en weten dat je ouders achter je staan en als je man een echte vent is moetie akkoord gaan met jouw voorwaarden om verder te gaan.
Dit mag best uit de hand lopen, maar dan moet je zorgen dat jij het inititatief hebt en niet hij!
Heel veel sterkte!
vrijdag 27 juni 2008 om 22:38
Theemuts, wat een ontzettend nare situatie voor je. De beste adviezen heb je al gehad (blijf uit de buurt en behoed je dochtertje voor deze man), maar ik wil je toch op het hart drukken dat je niet moet zwichten voor de hele trukendoos die hij misschien weer opentrekt om je sympathie terug te winnen.
Zelf doe ik aan vechtsport en daar heb ik geleerd dat dit soort types vaak eerst een lange periode van uitproberen hebben voor ze toeslaan. Dus ze kijken continu hoe ver ze kunnen gaan, hoe jij reageert, of je veel stennis maakt, etc. Het feit dat jij er geen goed gevoel bij hebt geeft aan dat er echt iets mis is. Ook al gaat hij misschien nog zo rationeel uitleggen dat het allemaal niks te betekenen heeft, vertrouw op je intuïtie want in dit soort gevallen heeft je gevoel altijd gelijk!!!
Ik vind het des te kwalijker dat hij jou als slachtoffer uitkiest want jij zit lekker tussen hun in gevangen. Iedere andere willekeurige vrouw had hem allang een dreun verkocht. Hoe moeilijk en gênant het ook is, de volgende keer dat hij je aanraakt (omdat je hem onverwachts tegenkomt) gewoon keihard "NEE!" schreeuwen (oefenen thuis eerst).
Ik besef hoe moeilijk het is. Mijn eigen situatie was niet precies zoals die van jou, maar ook erg ongelijkwaardig en waar ik ook erg de goede vrede probeerde te bewaren. In mijn geval heb ik het veel te ver laten komen en daar heb ik nu nog steeds verschrikkelijk last van (vandaar de vechtsporten). Maar echt hoor, je krijgt er zo verschrikkelijk spijt van wanneer dit in de doofpot wordt gestopt.
Veel liefs en hou ons op de hoogte!
PS: Zie net dat je topic al van behoorlijk lang terug is, maar laat mijn stuk toch maar staan om evt. anderen te waarschuwen
Zelf doe ik aan vechtsport en daar heb ik geleerd dat dit soort types vaak eerst een lange periode van uitproberen hebben voor ze toeslaan. Dus ze kijken continu hoe ver ze kunnen gaan, hoe jij reageert, of je veel stennis maakt, etc. Het feit dat jij er geen goed gevoel bij hebt geeft aan dat er echt iets mis is. Ook al gaat hij misschien nog zo rationeel uitleggen dat het allemaal niks te betekenen heeft, vertrouw op je intuïtie want in dit soort gevallen heeft je gevoel altijd gelijk!!!
Ik vind het des te kwalijker dat hij jou als slachtoffer uitkiest want jij zit lekker tussen hun in gevangen. Iedere andere willekeurige vrouw had hem allang een dreun verkocht. Hoe moeilijk en gênant het ook is, de volgende keer dat hij je aanraakt (omdat je hem onverwachts tegenkomt) gewoon keihard "NEE!" schreeuwen (oefenen thuis eerst).
Ik besef hoe moeilijk het is. Mijn eigen situatie was niet precies zoals die van jou, maar ook erg ongelijkwaardig en waar ik ook erg de goede vrede probeerde te bewaren. In mijn geval heb ik het veel te ver laten komen en daar heb ik nu nog steeds verschrikkelijk last van (vandaar de vechtsporten). Maar echt hoor, je krijgt er zo verschrikkelijk spijt van wanneer dit in de doofpot wordt gestopt.
Veel liefs en hou ons op de hoogte!
PS: Zie net dat je topic al van behoorlijk lang terug is, maar laat mijn stuk toch maar staan om evt. anderen te waarschuwen
