
Minnaar. Deel 22.

donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
woensdag 26 februari 2014 om 10:45
quote:Sense-1970 schreef op 26 februari 2014 @ 10:14: Beide zijn wij opgegroeid in een niet allerdaags gezin, en de problemen die daaruit voortkomen bespreek je niet met Jan en alleman. [..] Op die basis is dan ook de vriendschap ontstaan, waaruit later de minnaarsrelatie is gegroeid [..] beide getooid met een rugzak uit het verleden die ons op een of andere manier maakt tot wie we zijn, en er voor zorgt dat we soms in de knoei raken. Op zo'n moment kun je [..] des te meer met iemand die jou bij je 'nekvel' pakt Hoe definieer jij jullie relatie?
Waar ligt de nadruk op?
'Kalverliefde' doordat jullie voordat jullie tussen de lakens belanden al lange tijd emotioneel intiem waren over jullie kindertijd?
Slachtofferhulp doordat hij dezelfde achtergrond heeft en jullie daardoor elkaar redden en vast klemmen aan elkaar?
Een liefde die dieper en verder gaat dan je thuis denkt te hebben?
Ik zet het bewust gechargeerd neer en ben nieuwsgierig.
Ik vraag me af; hoe werkt zoiets?
Waar ligt de nadruk op?
'Kalverliefde' doordat jullie voordat jullie tussen de lakens belanden al lange tijd emotioneel intiem waren over jullie kindertijd?
Slachtofferhulp doordat hij dezelfde achtergrond heeft en jullie daardoor elkaar redden en vast klemmen aan elkaar?
Een liefde die dieper en verder gaat dan je thuis denkt te hebben?
Ik zet het bewust gechargeerd neer en ben nieuwsgierig.
Ik vraag me af; hoe werkt zoiets?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 10:58
@highlander, kalverliefde en slachtofferhulp slaan beide de plank wat mis..
Zelf benoemen we het als riendje /dinnetje.. Wij weten wat dat omhelst en dat is ongelooflijk moeilijk uit te leggen
We weten beide ook niet hoe dit in de toekomst zal verlopen, LD zal een nieuwe fase ingaan.. En in hoeverre ik mij daar thuis in voel is moeilijk in te schatten. Het grootst acht ik de kans dat ik wegstap, en hem zelf verder laat gaan. Ik pas er niet bij, ook als dinnetje zonder seks, als hij in een nieuwe relatie terecht komt.
Zelf benoemen we het als riendje /dinnetje.. Wij weten wat dat omhelst en dat is ongelooflijk moeilijk uit te leggen
We weten beide ook niet hoe dit in de toekomst zal verlopen, LD zal een nieuwe fase ingaan.. En in hoeverre ik mij daar thuis in voel is moeilijk in te schatten. Het grootst acht ik de kans dat ik wegstap, en hem zelf verder laat gaan. Ik pas er niet bij, ook als dinnetje zonder seks, als hij in een nieuwe relatie terecht komt.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 26 februari 2014 om 11:19
woensdag 26 februari 2014 om 11:55
Waarom niet, ik weet niet of ik mijn hoofd daarover wil breken. Een gezamenlijke gelijk verleden, en goede seks wil niet meteen zeggen dat je de rest van je leven samen wil delen.
Het voelt voor hem niet als hetgeen waar hij voor wil gaan, blijkbaar opzoek naar iets wat ik niet ben. Ik denk niet dat hij daarin zal veranderen..
En dan, wat als hij zou veranderen van gedachten .. Moet ik dan ook zomaar hier alles op stop zetten? En de partner waar ik ook veel van hou aan de kant zetten?
Het voelt voor hem niet als hetgeen waar hij voor wil gaan, blijkbaar opzoek naar iets wat ik niet ben. Ik denk niet dat hij daarin zal veranderen..
En dan, wat als hij zou veranderen van gedachten .. Moet ik dan ook zomaar hier alles op stop zetten? En de partner waar ik ook veel van hou aan de kant zetten?
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet

woensdag 26 februari 2014 om 12:04
Juf, denk dat je dat heel treffend zegt; je bent niet zijn projectje. Hij hoeft ook niet gered te worden uit zijn slechte huwelijk. Het is als wonen in een koud, nat en grijs land en opeens krijg je de mogelijk om tijdelijk te bivakkeren op een bounty eiland. Je weet dat je terug moet naar koud en grijs. Natuurlijk zal ieder mens liever op het bounty eiland vertoeven, máár...op een gegeven trek je elke dag hitte niet meer. Je verveelt je te pletter. Je kunt je niet nuttig maken, etc.
En in koud en grijs land heb je je contacten, je werk, en ach...af en toe onderneem je wat gezelligs. Ga maar kiezen....moeilijk!
Maar je moet een intrinsieke motivatie hebben om het leven te kiezen waar je voor 100% achter kunt staan, ongeacht of je weet of je ooit nog terug kunt naar bounty eiland. Daar waar de zon altijd schijnt, maar je je te pletter verveelt. Een basiskeuze voor warmte of kou. En dan daarna in staat zijn om jezelf nuttig te maken ,waar dan ook. En contacten te onderhouden, te zoeken. Een leefruimte te creeren. Een leven opbouwen in warmte, of in kou. Dat is voor veel mensen retemoeilijk, en eng.
En in koud en grijs land heb je je contacten, je werk, en ach...af en toe onderneem je wat gezelligs. Ga maar kiezen....moeilijk!
Maar je moet een intrinsieke motivatie hebben om het leven te kiezen waar je voor 100% achter kunt staan, ongeacht of je weet of je ooit nog terug kunt naar bounty eiland. Daar waar de zon altijd schijnt, maar je je te pletter verveelt. Een basiskeuze voor warmte of kou. En dan daarna in staat zijn om jezelf nuttig te maken ,waar dan ook. En contacten te onderhouden, te zoeken. Een leefruimte te creeren. Een leven opbouwen in warmte, of in kou. Dat is voor veel mensen retemoeilijk, en eng.
woensdag 26 februari 2014 om 12:07
Sense, dat zijn vragen waar alleen jij een antwoord op kunt geven.
Volgens mijn vrouw kon ik goed anderen 'irriteren' met mijn kernachtige manier van doen.
Desondanks ben jij de enige die in jouw hart kan nakijken wie/wat jij echt wilt.
Dat jij en hij zodra hij gescheiden is op een kruispunt staan - ook uit elkaar of toch voor het echt door met elkaar - is me duidelijk.
Volgens mijn vrouw kon ik goed anderen 'irriteren' met mijn kernachtige manier van doen.
Desondanks ben jij de enige die in jouw hart kan nakijken wie/wat jij echt wilt.
Dat jij en hij zodra hij gescheiden is op een kruispunt staan - ook uit elkaar of toch voor het echt door met elkaar - is me duidelijk.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 12:19
Highlander, ik heb mijzelf in een wespennest stoken door mezelf toe te staan van beide mannen te houden, oprecht van beide te houden.. Het is geen kwestie van wat ik het allerliefste zou willen.. Dat is namelijk onmogelijk.. Ik wil een leven waarin ik niemand pijn doe, en waarin ik niemand hoef te missen..
Ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat dat niet kan
Ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat dat niet kan
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 26 februari 2014 om 12:20
quote:Julus schreef op 26 februari 2014 @ 12:04:Een leefruimte te creeren. Een leven opbouwen in warmte, of in kou. Dat is voor veel mensen retemoeilijk, en eng.In warmte en koude bedoel je.
[dan heb je ook het voor- en najaar nog ]
Houdt je hart warm en je hoofd koel.
Er zelf voor zorgen dat je 'lichaamstemperatuur' onder alle 'weersomstandigheden' in evenwicht blijft is een uitdaging idd.
[dan heb je ook het voor- en najaar nog ]
Houdt je hart warm en je hoofd koel.
Er zelf voor zorgen dat je 'lichaamstemperatuur' onder alle 'weersomstandigheden' in evenwicht blijft is een uitdaging idd.
volg je verstand, gebruik je gevoel

woensdag 26 februari 2014 om 12:25
Precies Sense, zodra jouw minnaar gescheiden is zal jij een keuze moeten maken tussen die twee mannen.
Wie jij ook loslaat van de twee, jij zult er pijn en gemis van krijgen.
Doordat jij van hen allebei houdt.
Wellicht heb ik in dat licht een rare keuze gemaakt door toen ik mijn vrouw moest loslaten ook mijn minnares los te laten.
Wie jij ook loslaat van de twee, jij zult er pijn en gemis van krijgen.
Doordat jij van hen allebei houdt.
Wellicht heb ik in dat licht een rare keuze gemaakt door toen ik mijn vrouw moest loslaten ook mijn minnares los te laten.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 12:53
quote:Julus schreef op 26 februari 2014 @ 12:04:
Juf, denk dat je dat heel treffend zegt; je bent niet zijn projectje. Hij hoeft ook niet gered te worden uit zijn slechte huwelijk. Het is als wonen in een koud, nat en grijs land en opeens krijg je de mogelijk om tijdelijk te bivakkeren op een bounty eiland. Je weet dat je terug moet naar koud en grijs. Natuurlijk zal ieder mens liever op het bounty eiland vertoeven, máár...op een gegeven trek je elke dag hitte niet meer. Je verveelt je te pletter. Je kunt je niet nuttig maken, etc.
En in koud en grijs land heb je je contacten, je werk, en ach...af en toe onderneem je wat gezelligs. Ga maar kiezen....moeilijk!
Maar je moet een intrinsieke motivatie hebben om het leven te kiezen waar je voor 100% achter kunt staan, ongeacht of je weet of je ooit nog terug kunt naar bounty eiland. Daar waar de zon altijd schijnt, maar je je te pletter verveelt. Een basiskeuze voor warmte of kou. En dan daarna in staat zijn om jezelf nuttig te maken ,waar dan ook. En contacten te onderhouden, te zoeken. Een leefruimte te creeren. Een leven opbouwen in warmte, of in kou. Dat is voor veel mensen retemoeilijk, en eng.
Ik geloof niet dat de vergelijking heel goed klopt maar ik ben niet zo goed met metaforen Het is heel simpel: Hij kan blijven, wetende dat het nooit beter zal worden, dat het altijd een strijd zal zijn met ellende, ruzies, drank en mishandeling maar met het oog op dat hij dan in ieder geval een oogje in het zeil kan houden voor de kinderen. Het is de hel die hij kent, al zoveel jaar dagelijks meemaakt en in zekere zin veilig is.
Of hij kiest voor het onbekende, het kan een nog groter drama worden met een helse ex, de vraag of zij door het manipuleren het nog voor elkaar krijgt de kinderen af te pakken, nog meer geldproblemen, ruzies maar wel met iets meer rust, afstand van haar, minder verbaal geweld van haar, en wellicht zelfs uitzicht op een leuke relatie ooit. Alleen die leuke relatie zal wel onder druk staan door de hele situatie. En misschien lukt het hem de voogdij wel te krijgen, voor de helft of zelfs meer. Het kan heel goed aflopen maar ook een nog groter drama worden.
Tja...wat kies je dan?
Juf, denk dat je dat heel treffend zegt; je bent niet zijn projectje. Hij hoeft ook niet gered te worden uit zijn slechte huwelijk. Het is als wonen in een koud, nat en grijs land en opeens krijg je de mogelijk om tijdelijk te bivakkeren op een bounty eiland. Je weet dat je terug moet naar koud en grijs. Natuurlijk zal ieder mens liever op het bounty eiland vertoeven, máár...op een gegeven trek je elke dag hitte niet meer. Je verveelt je te pletter. Je kunt je niet nuttig maken, etc.
En in koud en grijs land heb je je contacten, je werk, en ach...af en toe onderneem je wat gezelligs. Ga maar kiezen....moeilijk!
Maar je moet een intrinsieke motivatie hebben om het leven te kiezen waar je voor 100% achter kunt staan, ongeacht of je weet of je ooit nog terug kunt naar bounty eiland. Daar waar de zon altijd schijnt, maar je je te pletter verveelt. Een basiskeuze voor warmte of kou. En dan daarna in staat zijn om jezelf nuttig te maken ,waar dan ook. En contacten te onderhouden, te zoeken. Een leefruimte te creeren. Een leven opbouwen in warmte, of in kou. Dat is voor veel mensen retemoeilijk, en eng.
Ik geloof niet dat de vergelijking heel goed klopt maar ik ben niet zo goed met metaforen Het is heel simpel: Hij kan blijven, wetende dat het nooit beter zal worden, dat het altijd een strijd zal zijn met ellende, ruzies, drank en mishandeling maar met het oog op dat hij dan in ieder geval een oogje in het zeil kan houden voor de kinderen. Het is de hel die hij kent, al zoveel jaar dagelijks meemaakt en in zekere zin veilig is.
Of hij kiest voor het onbekende, het kan een nog groter drama worden met een helse ex, de vraag of zij door het manipuleren het nog voor elkaar krijgt de kinderen af te pakken, nog meer geldproblemen, ruzies maar wel met iets meer rust, afstand van haar, minder verbaal geweld van haar, en wellicht zelfs uitzicht op een leuke relatie ooit. Alleen die leuke relatie zal wel onder druk staan door de hele situatie. En misschien lukt het hem de voogdij wel te krijgen, voor de helft of zelfs meer. Het kan heel goed aflopen maar ook een nog groter drama worden.
Tja...wat kies je dan?
woensdag 26 februari 2014 om 12:56
quote:Sense-1970 schreef op 26 februari 2014 @ 12:19:
Highlander, ik heb mijzelf in een wespennest stoken door mezelf toe te staan van beide mannen te houden, oprecht van beide te houden.. Het is geen kwestie van wat ik het allerliefste zou willen.. Dat is namelijk onmogelijk.. Ik wil een leven waarin ik niemand pijn doe, en waarin ik niemand hoef te missen..
Ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat dat niet kan Ik heb in die situatie gezeten met ex en BV. Eigenlijk komt het wel op een heel praktisch iets neer: Als jij een goede volwaardige relatie met een van de twee kan hebben, zal je dan niet daarvoor gaan in plaats van een relatie waarin je een extra man nodig hebt voor de zaken die je tekort komt? Heeft niet zozeer met de vraag te maken van wie je meer houdt maar meer over hoe jij je leven in wil richten.
Highlander, ik heb mijzelf in een wespennest stoken door mezelf toe te staan van beide mannen te houden, oprecht van beide te houden.. Het is geen kwestie van wat ik het allerliefste zou willen.. Dat is namelijk onmogelijk.. Ik wil een leven waarin ik niemand pijn doe, en waarin ik niemand hoef te missen..
Ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat dat niet kan Ik heb in die situatie gezeten met ex en BV. Eigenlijk komt het wel op een heel praktisch iets neer: Als jij een goede volwaardige relatie met een van de twee kan hebben, zal je dan niet daarvoor gaan in plaats van een relatie waarin je een extra man nodig hebt voor de zaken die je tekort komt? Heeft niet zozeer met de vraag te maken van wie je meer houdt maar meer over hoe jij je leven in wil richten.


woensdag 26 februari 2014 om 13:13
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 12:25:
Precies Sense, zodra jouw minnaar gescheiden is zal jij een keuze moeten maken tussen die twee mannen.
Huh?
Lees jij wel? En zo ja, waar lees je dat LD na zijn scheiding (als die er al ooit komt) voor Sense gaat? En Sense dus moet kiezen tussen 1 en LD?
Precies Sense, zodra jouw minnaar gescheiden is zal jij een keuze moeten maken tussen die twee mannen.
Huh?
Lees jij wel? En zo ja, waar lees je dat LD na zijn scheiding (als die er al ooit komt) voor Sense gaat? En Sense dus moet kiezen tussen 1 en LD?
woensdag 26 februari 2014 om 13:16
quote:Rooss4 schreef op 26 februari 2014 @ 13:09:
En toch vind ik "slachtofferhulp" wel een mooie. Zowel in de sense-ld relatie als in die van juf en bv.
Wat liefde, lust en andere gevoelens niet wegneemt trouwens.
Ik ga 'm onthouden.
Heel eerlijk, natuurlijk zit dat er in voor een deel. Overigens, dat werkt wel twee kanten op he? Dat is ook niet verkeerd an sich. Het wordt pas een probleem als dat de overhand gaat nemen op al die andere aspecten. Dat wilde ik niet, hij ook niet hoor maar het is wel iets om in de gaten te houden.
Bij ons was er eerst de aantrekking, de lol, de seks en daarna bleken we op alle andere punten ook zo te matchen. Dat was heel opvallend en we vroegen ons af hoe dat kwam. Nou ja, zo rol je gauw in gesprekken over jeugd en opvoeding en thuissituatie enzo.
Dat slachtofferhulp deel was eigenlijk pas op de voorgrond gekomen sinds dat ze hem fysiek mishandeld had. Dat was natuurlijk zo heftig, niets zeggen is dan geen optie en gesprekken hierover vermijden zou raar zijn.
En toch vind ik "slachtofferhulp" wel een mooie. Zowel in de sense-ld relatie als in die van juf en bv.
Wat liefde, lust en andere gevoelens niet wegneemt trouwens.
Ik ga 'm onthouden.
Heel eerlijk, natuurlijk zit dat er in voor een deel. Overigens, dat werkt wel twee kanten op he? Dat is ook niet verkeerd an sich. Het wordt pas een probleem als dat de overhand gaat nemen op al die andere aspecten. Dat wilde ik niet, hij ook niet hoor maar het is wel iets om in de gaten te houden.
Bij ons was er eerst de aantrekking, de lol, de seks en daarna bleken we op alle andere punten ook zo te matchen. Dat was heel opvallend en we vroegen ons af hoe dat kwam. Nou ja, zo rol je gauw in gesprekken over jeugd en opvoeding en thuissituatie enzo.
Dat slachtofferhulp deel was eigenlijk pas op de voorgrond gekomen sinds dat ze hem fysiek mishandeld had. Dat was natuurlijk zo heftig, niets zeggen is dan geen optie en gesprekken hierover vermijden zou raar zijn.
woensdag 26 februari 2014 om 13:32
Jufmafkees, natuurlijk kan hulp tussen lotgenoten wederzijds zijn.
Je moet je wel afvragen waar dan de grens ligt tussen bijstaan en meegezogen worden.
Die grens heb jij momenteel duidelijk voor jezelf.
Wat doe jij als hij weer mishandeld bij jou op de drempel staat?
Wat doe jij als hij daarna toch weer terug naar zijn gezin gaat?
Wat doe jij als hij in dit herhalend patroon vast blijft?
Roos, zoals ik het begrijp van Sense komen ze met z'n drieën op een kruispunt terecht.
Of ze moet haar minnaar loslaten zodat hij een nieuwe relatie aan kan gaan.
Een relatie waar Sense zichzelf niet bij vind passen.
Of hij verandert ook zijn gedachten in zijn huidige veranderproces en nodigt Sense uit in die nieuwe relatie met hem.
Het kan nog alle kanten op, op dat kruispunt.
Dat Sense bij zichzelf te rade kan gaan over welke kant zij nu echt op wil lijkt mij bij voorbaat geen kwaad kunnen.
Je moet je wel afvragen waar dan de grens ligt tussen bijstaan en meegezogen worden.
Die grens heb jij momenteel duidelijk voor jezelf.
Wat doe jij als hij weer mishandeld bij jou op de drempel staat?
Wat doe jij als hij daarna toch weer terug naar zijn gezin gaat?
Wat doe jij als hij in dit herhalend patroon vast blijft?
Roos, zoals ik het begrijp van Sense komen ze met z'n drieën op een kruispunt terecht.
Of ze moet haar minnaar loslaten zodat hij een nieuwe relatie aan kan gaan.
Een relatie waar Sense zichzelf niet bij vind passen.
Of hij verandert ook zijn gedachten in zijn huidige veranderproces en nodigt Sense uit in die nieuwe relatie met hem.
Het kan nog alle kanten op, op dat kruispunt.
Dat Sense bij zichzelf te rade kan gaan over welke kant zij nu echt op wil lijkt mij bij voorbaat geen kwaad kunnen.
volg je verstand, gebruik je gevoel

woensdag 26 februari 2014 om 13:33
Dat "niet verkeerd" tja, daar heb ik toch andere ideeën over denk ik. Er voor elkaar zijn en elkaar helpen is wel iets anders dan slachtofferhulp bieden, zeker als dat een structureel dingetje wordt. Elkaar uit de goot willen trekken, elkaar bij de les willen houden, redden en je benen aanbieden zodat er aan gehangen kan worden zie ik toch allemaal als aardig ongezond. En het is nooit altruïstisch hè, het is heerlijk om nodig te mogen zijn. Je voelt je gezien, geliefd, gewild en hij weet je steeds weer te vinden omdat hij niet zo goed meer buiten een bepaald stukje van je kan. Dat voelt goed maar het is niet echt, niet zuiver. Daar ligt ook mijn valkuil en daar ben ik me héél bewust van. Je vult je eigen gaten/leegtes op met dit stukje slachtofferhulp.
Bij een partner zou dit tijdelijk kunnen (eeeh 18 jaar in mijn geval om precies te zijn ) maar bij een minnaar? No way!
Bij een partner zou dit tijdelijk kunnen (eeeh 18 jaar in mijn geval om precies te zijn ) maar bij een minnaar? No way!
woensdag 26 februari 2014 om 13:40
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 13:32:
Jufmafkees, natuurlijk kan hulp tussen lotgenoten wederzijds zijn.
Je moet je wel afvragen waar dan de grens ligt tussen bijstaan en meegezogen worden.
Die grens heb jij momenteel duidelijk voor jezelf.
Wat doe jij als hij weer mishandeld bij jou op de drempel staat?
Wat doe jij als hij daarna toch weer terug naar zijn gezin gaat?
Wat doe jij als hij in dit herhalend patroon vast blijft?
We hebben in principe altijd de afspraak gehad dat als er iets is, hij in eerste instantie naar zijn ouders of vrienden zou gaan. Juist met het oog op 'ons'. Die afspraak hebben we ons altijd aangehouden. Dus ook die avond van de mishandeling heeft hij niet bij mij op de drempel gestaan, sterker nog, ik hoorde het pas maanden later van zijn vrouw die het vol trots zat te vertellen en daarna van hem!
Ik vind je vragen heel logisch maar ik weet gewoon het antwoord niet. Ik denk niet dat ik echt de deur dicht kan gooien als hij voor de deur staat in een noodsituatie. Weet wel zeker van niet eigenlijk.
Ik heb inmiddels begrepen dat meerdere vrienden nu instanties aan het contacteren zijn met de vraag wat er moet gebeuren, dus het balletje rolt wel.
Jufmafkees, natuurlijk kan hulp tussen lotgenoten wederzijds zijn.
Je moet je wel afvragen waar dan de grens ligt tussen bijstaan en meegezogen worden.
Die grens heb jij momenteel duidelijk voor jezelf.
Wat doe jij als hij weer mishandeld bij jou op de drempel staat?
Wat doe jij als hij daarna toch weer terug naar zijn gezin gaat?
Wat doe jij als hij in dit herhalend patroon vast blijft?
We hebben in principe altijd de afspraak gehad dat als er iets is, hij in eerste instantie naar zijn ouders of vrienden zou gaan. Juist met het oog op 'ons'. Die afspraak hebben we ons altijd aangehouden. Dus ook die avond van de mishandeling heeft hij niet bij mij op de drempel gestaan, sterker nog, ik hoorde het pas maanden later van zijn vrouw die het vol trots zat te vertellen en daarna van hem!
Ik vind je vragen heel logisch maar ik weet gewoon het antwoord niet. Ik denk niet dat ik echt de deur dicht kan gooien als hij voor de deur staat in een noodsituatie. Weet wel zeker van niet eigenlijk.
Ik heb inmiddels begrepen dat meerdere vrienden nu instanties aan het contacteren zijn met de vraag wat er moet gebeuren, dus het balletje rolt wel.
woensdag 26 februari 2014 om 13:43
quote:Rooss4 schreef op 26 februari 2014 @ 13:33:
Dat "niet verkeerd" tja, daar heb ik toch andere ideeën over denk ik. Er voor elkaar zijn en elkaar helpen is wel iets anders dan slachtofferhulp bieden, zeker als dat een structureel dingetje wordt. Elkaar uit de goot willen trekken, elkaar bij de les willen houden, redden en je benen aanbieden zodat er aan gehangen kan worden zie ik toch allemaal als aardig ongezond. En het is nooit altruïstisch hè, het is heerlijk om nodig te mogen zijn. Je voelt je gezien, geliefd, gewild en hij weet je steeds weer te vinden omdat hij niet zo goed meer buiten een bepaald stukje van je kan. Dat voelt goed maar het is niet echt, niet zuiver. Daar ligt ook mijn valkuil en daar ben ik me héél bewust van. Je vult je eigen gaten/leegtes op met dit stukje slachtofferhulp.
Bij een partner zou dit tijdelijk kunnen (eeeh 18 jaar in mijn geval om precies te zijn ) maar bij een minnaar? No way!
Nee die valkuil herken ik helemaal niet Het klopt. Ik denk dat we er wel redelijk in geslaagd zijn de situatie die je schetst nog te voorkomen maar dat had niet lang meer geduurd voor het wel zo zou zijn geweest. En dat is geenszins de bedoeling.
Over het verschil tussen een partner en een minnaar...BV zou natuurlijk mijn partner worden dus die scheidslijn was er voor mij niet.
Dat "niet verkeerd" tja, daar heb ik toch andere ideeën over denk ik. Er voor elkaar zijn en elkaar helpen is wel iets anders dan slachtofferhulp bieden, zeker als dat een structureel dingetje wordt. Elkaar uit de goot willen trekken, elkaar bij de les willen houden, redden en je benen aanbieden zodat er aan gehangen kan worden zie ik toch allemaal als aardig ongezond. En het is nooit altruïstisch hè, het is heerlijk om nodig te mogen zijn. Je voelt je gezien, geliefd, gewild en hij weet je steeds weer te vinden omdat hij niet zo goed meer buiten een bepaald stukje van je kan. Dat voelt goed maar het is niet echt, niet zuiver. Daar ligt ook mijn valkuil en daar ben ik me héél bewust van. Je vult je eigen gaten/leegtes op met dit stukje slachtofferhulp.
Bij een partner zou dit tijdelijk kunnen (eeeh 18 jaar in mijn geval om precies te zijn ) maar bij een minnaar? No way!
Nee die valkuil herken ik helemaal niet Het klopt. Ik denk dat we er wel redelijk in geslaagd zijn de situatie die je schetst nog te voorkomen maar dat had niet lang meer geduurd voor het wel zo zou zijn geweest. En dat is geenszins de bedoeling.
Over het verschil tussen een partner en een minnaar...BV zou natuurlijk mijn partner worden dus die scheidslijn was er voor mij niet.
woensdag 26 februari 2014 om 13:50
Waar zou dan de scheidslijn liggen tusse het aanbieden van slachtofferhulp en het er gewoon zijn voor iemand die je als vriend beschouwt? Ik heb vriendinnen die ik bijna maandelijks aan de haren trekkend de goot uit moet helpen, en bij tijd en wijlen doe ik dit ook nog bij ex-minnaar en andersom.
Denk dat het eerder berust op een zekere mentale klik met mensen dan op een stukje eigen-belang.
Net zoals juf mafkees zegt: met sommige mensen kun je naast enorme lol (en/of enorme geile seks) ook diepzinnige en openhartige gesprekken voeren. Het overkomt mij niet vaak dat ik intuitief weet dat ik mezelf in al mijn aspecten kan laten zien. Mocht er dan een moment komen dat iets in de 'relatie' veranderd; op minnaarvlak bjvoorbeeld iets als bij Sense, dat een van de twee tijdelijk pas op de plaats maakt, moet je dan de rest van het kostbare contact ook maar overboord gooien? (want minnaar is voor lusten?) Daarop zou ik zeggen No way.
@Highlander: ik heb nooit goed begrepen wat jouw beweegredenen waren om het contact met je minnares te verbreken. Zoals ik gelezen heb waren jullie volstrekt helder over de verstandhouding tussen jullie was; waarom radicaal iemand uit je leven bannen op een moment waarop je wist dat je er even alleen voor zou komen te staan? Ik zou een arm om mijn schouder gewaardeerd hebben namelijk.
Denk dat het eerder berust op een zekere mentale klik met mensen dan op een stukje eigen-belang.
Net zoals juf mafkees zegt: met sommige mensen kun je naast enorme lol (en/of enorme geile seks) ook diepzinnige en openhartige gesprekken voeren. Het overkomt mij niet vaak dat ik intuitief weet dat ik mezelf in al mijn aspecten kan laten zien. Mocht er dan een moment komen dat iets in de 'relatie' veranderd; op minnaarvlak bjvoorbeeld iets als bij Sense, dat een van de twee tijdelijk pas op de plaats maakt, moet je dan de rest van het kostbare contact ook maar overboord gooien? (want minnaar is voor lusten?) Daarop zou ik zeggen No way.
@Highlander: ik heb nooit goed begrepen wat jouw beweegredenen waren om het contact met je minnares te verbreken. Zoals ik gelezen heb waren jullie volstrekt helder over de verstandhouding tussen jullie was; waarom radicaal iemand uit je leven bannen op een moment waarop je wist dat je er even alleen voor zou komen te staan? Ik zou een arm om mijn schouder gewaardeerd hebben namelijk.
woensdag 26 februari 2014 om 13:50
quote:Rooss4 schreef op 26 februari 2014 @ 13:33: Er voor elkaar zijn en elkaar helpen is wel iets anders dan slachtofferhulp bieden, zeker als dat een structureel dingetje wordt. [..] Je voelt je gezien, geliefd, gewild en hij weet je steeds weer te vinden omdat hij niet zo goed meer buiten een bepaald stukje van je kan. [..] Bij een partner zou dit tijdelijk kunnen (eeeh 18 jaar in mijn geval om precies te zijn )
Hoe zie jij je ex nu?
Hoe groot is jouw neiging een ander op te moeten rapen nu?
Engel,
Omdat we allebei
1. op eigen kracht onszelf uit onze rouw willen helpen.
2. geen relatie aan willen gaan uit angst alleen te zijn.
3. ook alleenstaand gelukkig willen leren te zijn.
4. geen relatie om het hebben van een relatie willen.
De relatie tussen mijn minnares en mij was om elkaar af te leiden van problemen.
Niet om samen de schouders onder die problemen zetten
of op elkaars schouders uithuilen over die problemen.
Dat samen de schouders eronder deed ik met mijn vrouw en zij met haar man.
Ik wil niet in de schoenen van haar man gaan staan en zij niet in die van mijn vrouw.
Daarom kiezen wij ervoor elkaar geen schouder aan te bieden.
Huilen kan zij prima alleen.
Ik ook.
Hoe zie jij je ex nu?
Hoe groot is jouw neiging een ander op te moeten rapen nu?
Engel,
Omdat we allebei
1. op eigen kracht onszelf uit onze rouw willen helpen.
2. geen relatie aan willen gaan uit angst alleen te zijn.
3. ook alleenstaand gelukkig willen leren te zijn.
4. geen relatie om het hebben van een relatie willen.
De relatie tussen mijn minnares en mij was om elkaar af te leiden van problemen.
Niet om samen de schouders onder die problemen zetten
of op elkaars schouders uithuilen over die problemen.
Dat samen de schouders eronder deed ik met mijn vrouw en zij met haar man.
Ik wil niet in de schoenen van haar man gaan staan en zij niet in die van mijn vrouw.
Daarom kiezen wij ervoor elkaar geen schouder aan te bieden.
Huilen kan zij prima alleen.
Ik ook.
volg je verstand, gebruik je gevoel

woensdag 26 februari 2014 om 13:53
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 13:32:
Dat Sense bij zichzelf te rade kan gaan over welke kant zij nu echt op wil lijkt mij bij voorbaat geen kwaad kunnen.Kan je doen maar ik denk dat je er weinig mee op schiet. Ik kan me voorstellen dat het voor Sense nu vrij lastig is om in te schatten hoe het zou zijn als LD een nieuwe relatie krijgt. En wat vindt de evt nieuwe vriendin van LD ervan als er nog een dinnetje om de hoek komt piepen? Je hoofd breken over iets dat nog niet aan de orde is lijkt mij verspilde denk-moeite.
Dat Sense bij zichzelf te rade kan gaan over welke kant zij nu echt op wil lijkt mij bij voorbaat geen kwaad kunnen.Kan je doen maar ik denk dat je er weinig mee op schiet. Ik kan me voorstellen dat het voor Sense nu vrij lastig is om in te schatten hoe het zou zijn als LD een nieuwe relatie krijgt. En wat vindt de evt nieuwe vriendin van LD ervan als er nog een dinnetje om de hoek komt piepen? Je hoofd breken over iets dat nog niet aan de orde is lijkt mij verspilde denk-moeite.