Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 27 februari 2014 om 15:49
quote:highlander schreef op 27 februari 2014 @ 12:48:
Roos en Engel,
jullie loeders belagen mij van twee kanten.
Vind je het gek dat ik daar fel van word?
Belagen zelfs, wauw.
JIj bent zelf ook niet zo'n integere discussieëerder, eerst lijk je belangstellend te vragen naar het reddersdeel en als je eerlijk antwoord hebt gebruikt je het in een totaal misplaatste context om "terug te pakken".
Ben een beetje klaar met jou. Succes met je verwerking.
Roos en Engel,
jullie loeders belagen mij van twee kanten.
Vind je het gek dat ik daar fel van word?
Belagen zelfs, wauw.
JIj bent zelf ook niet zo'n integere discussieëerder, eerst lijk je belangstellend te vragen naar het reddersdeel en als je eerlijk antwoord hebt gebruikt je het in een totaal misplaatste context om "terug te pakken".
Ben een beetje klaar met jou. Succes met je verwerking.
donderdag 27 februari 2014 om 15:51
donderdag 27 februari 2014 om 16:08
donderdag 27 februari 2014 om 16:14
quote:oranjexx schreef op 27 februari 2014 @ 15:53:
Even off-topic: ik heb een non-erotisch tophumeur!
Jaaaa!
Ik heb een half erotisch goed humeur, net heerlijk door de prut gebanjert met oppashond (van vivavriendin!) en morgen word ik eindelijk weer eens ontwebt, doorgespoten en uit elkaar getrokken. T wordt tijd!
Anouk, ik wel hoor!
Even off-topic: ik heb een non-erotisch tophumeur!
Jaaaa!
Ik heb een half erotisch goed humeur, net heerlijk door de prut gebanjert met oppashond (van vivavriendin!) en morgen word ik eindelijk weer eens ontwebt, doorgespoten en uit elkaar getrokken. T wordt tijd!
Anouk, ik wel hoor!
donderdag 27 februari 2014 om 16:15
Ach Ano*k, seks is overal te krijgen. Er zijn zat mensen die dat zoeken. Als ik in het verleden om mee heen keek tijdens weekendjes met met het team, gebeurde er altijd verschrikkelijk veel wat meestal niet thuis verteld kon worden en wat vooral heel erg goed was voor het ego. Maar daar bleef het dan ook bij.
Dat is nou eenmaal niet wat ik alleen maar zoek. ik vind het leuk als het een beetje meer is dan dat. En al doende leert men: het moet ook niet teveel meer worden, balans is het toverwoord. Maar flirten zal ik blijven doen denk ik, tot in het bejaardenhuis
Dat is nou eenmaal niet wat ik alleen maar zoek. ik vind het leuk als het een beetje meer is dan dat. En al doende leert men: het moet ook niet teveel meer worden, balans is het toverwoord. Maar flirten zal ik blijven doen denk ik, tot in het bejaardenhuis
donderdag 27 februari 2014 om 16:17
quote:Heeeidi schreef op 27 februari 2014 @ 09:35:
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Ik heb ook maar weinig schrijftijd.. hier weinig hongaren en geen soep maar wel druk in de weer
Ik heb gisteren al geschreven dat we dat nog niet weten, op dit moment is hij nog bij nr1, en tot dusverre gaan we op een soort van oude voet verder. Ik ga hier niet te veel over uitweiden (ook op zijn verzoek)
Ik weet niet wat de toekomst brengt, hij ook niet.. niemand weet dat.. Geen idee hoe snel hij weer toe zal zijn aan een nieuwe relatie, en voor die tijd zal ik hem los moeten laten en hem die ruimte geven.. Al heeft hij nu al veel ruimte hoor.. ik hijg niet in zijn nek, verwacht niet al te veel van hem.
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Ik heb ook maar weinig schrijftijd.. hier weinig hongaren en geen soep maar wel druk in de weer
Ik heb gisteren al geschreven dat we dat nog niet weten, op dit moment is hij nog bij nr1, en tot dusverre gaan we op een soort van oude voet verder. Ik ga hier niet te veel over uitweiden (ook op zijn verzoek)
Ik weet niet wat de toekomst brengt, hij ook niet.. niemand weet dat.. Geen idee hoe snel hij weer toe zal zijn aan een nieuwe relatie, en voor die tijd zal ik hem los moeten laten en hem die ruimte geven.. Al heeft hij nu al veel ruimte hoor.. ik hijg niet in zijn nek, verwacht niet al te veel van hem.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 27 februari 2014 om 16:30
quote:ano*k schreef op 27 februari 2014 @ 16:01:Enfin. Dat de meeste heren en dames een minna(a)r(es) hebben puur voor de sex is dus BS. Dat wilde ik er even tussendoor gooien.
Het begint vaak voor de seks alleen en gaandeweg blijft het niet bij seks alleen is mijn ervaring ook idd.
Mijn tip; zorg dat je zelf emotioneel evenwichtig bent en zorg dat de relatie thuis ook emotioneel stabiel is. Pas als die balans in orde is kun je zonder problemen buiten spelen zolang je je verstand als leidraad houd.
In alle andere gevallen zie ik mensen zichzelf verwarren in en laten meeslepen door alle emoties die er bij het minnespel vrijkomen met alle gevolgen van dien voor hunzelf en hun relatie thuis.
Het begint vaak voor de seks alleen en gaandeweg blijft het niet bij seks alleen is mijn ervaring ook idd.
Mijn tip; zorg dat je zelf emotioneel evenwichtig bent en zorg dat de relatie thuis ook emotioneel stabiel is. Pas als die balans in orde is kun je zonder problemen buiten spelen zolang je je verstand als leidraad houd.
In alle andere gevallen zie ik mensen zichzelf verwarren in en laten meeslepen door alle emoties die er bij het minnespel vrijkomen met alle gevolgen van dien voor hunzelf en hun relatie thuis.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 16:36
quote:ano*k schreef op 27 februari 2014 @ 16:01:
Enfin. Dat de meeste heren en dames een minna(a)r(es) hebben puur voor de sex is dus BS. Dat wilde ik er even tussendoor gooien.
Daarom vind ik een minna(a)r(es) ook iets wezenlijks anders dan een SV. Mijn man heeft een SV, die hij soms maanden niet ziet en weinig hoort. Hij en zij vinden dat prima.
Voor mij is juist de persoonljke interactie echter prettig, alleen seks is imo toch wat goedkoop. Net wat Oranje ook zegt: zoek toch ookietsjes meer.
En ja, je moet knap stevig in je schoenen kunnen staan.
Enfin. Dat de meeste heren en dames een minna(a)r(es) hebben puur voor de sex is dus BS. Dat wilde ik er even tussendoor gooien.
Daarom vind ik een minna(a)r(es) ook iets wezenlijks anders dan een SV. Mijn man heeft een SV, die hij soms maanden niet ziet en weinig hoort. Hij en zij vinden dat prima.
Voor mij is juist de persoonljke interactie echter prettig, alleen seks is imo toch wat goedkoop. Net wat Oranje ook zegt: zoek toch ookietsjes meer.
En ja, je moet knap stevig in je schoenen kunnen staan.
donderdag 27 februari 2014 om 17:16
quote:oranjexx schreef op 27 februari 2014 @ 16:15:
Ach Ano*k, seks is overal te krijgen. Er zijn zat mensen die dat zoeken. Als ik in het verleden om mee heen keek tijdens weekendjes met met het team, gebeurde er altijd verschrikkelijk veel wat meestal niet thuis verteld kon worden en wat vooral heel erg goed was voor het ego. Maar daar bleef het dan ook bij.
Dat is nou eenmaal niet wat ik alleen maar zoek. ik vind het leuk als het een beetje meer is dan dat. En al doende leert men: het moet ook niet teveel meer worden, balans is het toverwoord. Maar flirten zal ik blijven doen denk ik, tot in het bejaardenhuis ;)Oranje (maar ook Roos, Engel, Heidi enz. enz.), mag ik jou vragen of en hoe je "op je bek gegaan" bent met een minnaar in het verleden? Dat de gevoelens te diep gingen, dat er gesproken werd van houden van, dat de vertwijfeling toesloeg? Ik ben redelijk nieuw hier en ken ieders achtergronden dus nog niet zo. En omdat ikzelf zo recent kopje onder ben gegaan lees en leer ik graag van jullie ervaringen...
Ach Ano*k, seks is overal te krijgen. Er zijn zat mensen die dat zoeken. Als ik in het verleden om mee heen keek tijdens weekendjes met met het team, gebeurde er altijd verschrikkelijk veel wat meestal niet thuis verteld kon worden en wat vooral heel erg goed was voor het ego. Maar daar bleef het dan ook bij.
Dat is nou eenmaal niet wat ik alleen maar zoek. ik vind het leuk als het een beetje meer is dan dat. En al doende leert men: het moet ook niet teveel meer worden, balans is het toverwoord. Maar flirten zal ik blijven doen denk ik, tot in het bejaardenhuis ;)Oranje (maar ook Roos, Engel, Heidi enz. enz.), mag ik jou vragen of en hoe je "op je bek gegaan" bent met een minnaar in het verleden? Dat de gevoelens te diep gingen, dat er gesproken werd van houden van, dat de vertwijfeling toesloeg? Ik ben redelijk nieuw hier en ken ieders achtergronden dus nog niet zo. En omdat ikzelf zo recent kopje onder ben gegaan lees en leer ik graag van jullie ervaringen...
donderdag 27 februari 2014 om 17:37
Loepen Anouk!
Op die manier kun je jezelf heel snel inlezen in ieders historie.
Zonder dat diegene in herhaling hoeft te vervallen.
Aangezien ik nu toch even geen 'leven' heb mijn geschiedenis in een notendop;
Mijn toenmalige vriendin en latere vrouw had een affaire -21 jaar geleden-, toen ze die opbiechtte leren communiceren, op haar verzoek stapsgewijs van parenclub bezoek, swingen, apart daten met swingstel tot open relatie gegaan.
Mijn eerste minnares - 12 jaar geleden- ging vreemd, rechtvaardigde haar affaire door zichzelf verliefd te verklaren, ging aan mijn enkels klemmen, verwachtte dat ik haar uit haar huwelijk zou slepen en ik ben daarin te ver meegegaan tot helse furie van mijn vrouw die mij letterlijk op mijn bek heeft geslagen.
Mijn tweede minnares - 10 jaar geleden- had open relatie, haar man trok haar 'gevlinder' tussen pak em beet 4-5 andere mannen in de praktijk niet en ze gingen terug naar monogamie.
Mijn laatste minnares - 8 jaar geleden- had toestemming van haar man om het met mij te doen, zowel haar man als mijn vrouw hadden dezelfde spierziekte die hun fataal is geworden en tot eind 2013 vormden wij vier een hecht lotgenotengroepje.
Wil je dat ik de minnaars van mijn vrouw ook met je doorneem?
Ik heb nu toch niks om handen.
Op die manier kun je jezelf heel snel inlezen in ieders historie.
Zonder dat diegene in herhaling hoeft te vervallen.
Aangezien ik nu toch even geen 'leven' heb mijn geschiedenis in een notendop;
Mijn toenmalige vriendin en latere vrouw had een affaire -21 jaar geleden-, toen ze die opbiechtte leren communiceren, op haar verzoek stapsgewijs van parenclub bezoek, swingen, apart daten met swingstel tot open relatie gegaan.
Mijn eerste minnares - 12 jaar geleden- ging vreemd, rechtvaardigde haar affaire door zichzelf verliefd te verklaren, ging aan mijn enkels klemmen, verwachtte dat ik haar uit haar huwelijk zou slepen en ik ben daarin te ver meegegaan tot helse furie van mijn vrouw die mij letterlijk op mijn bek heeft geslagen.
Mijn tweede minnares - 10 jaar geleden- had open relatie, haar man trok haar 'gevlinder' tussen pak em beet 4-5 andere mannen in de praktijk niet en ze gingen terug naar monogamie.
Mijn laatste minnares - 8 jaar geleden- had toestemming van haar man om het met mij te doen, zowel haar man als mijn vrouw hadden dezelfde spierziekte die hun fataal is geworden en tot eind 2013 vormden wij vier een hecht lotgenotengroepje.
Wil je dat ik de minnaars van mijn vrouw ook met je doorneem?
Ik heb nu toch niks om handen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 18:08
Ik heb een SV die in mijn hart zit. Klinkt gek maar er is te weinig tijd voor het echte gevoelswerk (goddank, deze zou heel diep kunnen komen) maar er is wel degelijk een kamertje in mijn hart voor hem en andersom.
Anouk, ik heb mezelf wel eens omslingerd teruggevonden aan de benen van mijn minnaar met alle onzekerheden en jaloezie die erbij hoort. Inclusief de bijbehorende liefdesverdriet en de verloren kiloos en een doorrookt gezichtje. Dat gaan we niet meer doen.
Anouk, ik heb mezelf wel eens omslingerd teruggevonden aan de benen van mijn minnaar met alle onzekerheden en jaloezie die erbij hoort. Inclusief de bijbehorende liefdesverdriet en de verloren kiloos en een doorrookt gezichtje. Dat gaan we niet meer doen.
donderdag 27 februari 2014 om 18:24
Ano*k mijn huidige minnaar is mijn eerste minnaar (en waarschijnlijk ook mijn laatste)
Ben ik op mijn bek gegaan? Hmm nee dat ook weer niet,. Gaat het soms te diep, ja dat dan weer wel.
Zou ik er weer in trappen als ik het over mocht doen? ja zeker, met hem wel.
Loepen heeft bij mij niet zo heel veel zin, dit is nickname nummer 3
Ben ik op mijn bek gegaan? Hmm nee dat ook weer niet,. Gaat het soms te diep, ja dat dan weer wel.
Zou ik er weer in trappen als ik het over mocht doen? ja zeker, met hem wel.
Loepen heeft bij mij niet zo heel veel zin, dit is nickname nummer 3
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 27 februari 2014 om 18:24
quote:highlander schreef op 27 februari 2014 @ 17:37:
Wil je dat ik de minnaars van mijn vrouw ook met je doorneem?
Ik heb nu toch niks om handen.
Highlander, dank voor je bericht en als je wilt, ik ben zeker geïnteresseerd in hoe jouw vrouw haar minnaars beleefde.
Dus ook jij hebt het minnaarschap echt moeten leren..Maar die eerste dame greep jou bij je enkels: zelf was je niet verliefd? Of later?
Wil je dat ik de minnaars van mijn vrouw ook met je doorneem?
Ik heb nu toch niks om handen.
Highlander, dank voor je bericht en als je wilt, ik ben zeker geïnteresseerd in hoe jouw vrouw haar minnaars beleefde.
Dus ook jij hebt het minnaarschap echt moeten leren..Maar die eerste dame greep jou bij je enkels: zelf was je niet verliefd? Of later?
donderdag 27 februari 2014 om 18:38
quote:Sense-1970 schreef op 27 februari 2014 @ 18:24:
Ano*k mijn huidige minnaar is mijn eerste minnaar (en waarschijnlijk ook mijn laatste)
Ben ik op mijn bek gegaan? Hmm nee dat ook weer niet,. Gaat het soms te diep, ja dat dan weer wel.
Dank je sense..Ik stuitte bij het loepen op minnaartopic 16 (geloof ik) waarin het minnaarschap met een zwarte skipiste werd vergeleken..En hoewel ik het een treffende vergelijking vond kan ik me toch ook niet zo goed voorstellen dat je keer op keer op keer met een nieuwe minnaar die piste afdendert. Ik voel zelf meer bij jouw eerste/ enige minnaar en de diepgang. Maar voordat highlander gaat zeggen dat ik sowieso teveel verwacht van een nummer 2 zeg ik het zelf maar vast Ik moet pas op de plaats maken.
Maar Sense, het gaat soms te diep zeg je. Te, dus toch pijnlijk? En zo ja, hoe deal(de) je met die pijn dan, tijdelijk afstand nemen?
Ano*k mijn huidige minnaar is mijn eerste minnaar (en waarschijnlijk ook mijn laatste)
Ben ik op mijn bek gegaan? Hmm nee dat ook weer niet,. Gaat het soms te diep, ja dat dan weer wel.
Dank je sense..Ik stuitte bij het loepen op minnaartopic 16 (geloof ik) waarin het minnaarschap met een zwarte skipiste werd vergeleken..En hoewel ik het een treffende vergelijking vond kan ik me toch ook niet zo goed voorstellen dat je keer op keer op keer met een nieuwe minnaar die piste afdendert. Ik voel zelf meer bij jouw eerste/ enige minnaar en de diepgang. Maar voordat highlander gaat zeggen dat ik sowieso teveel verwacht van een nummer 2 zeg ik het zelf maar vast Ik moet pas op de plaats maken.
Maar Sense, het gaat soms te diep zeg je. Te, dus toch pijnlijk? En zo ja, hoe deal(de) je met die pijn dan, tijdelijk afstand nemen?
donderdag 27 februari 2014 om 18:45
Anouk,
mijn vrouw had haar affaire toen er met mij geen gesprek te voeren viel, ik meer in het buitenland dan thuis was en mijn focus vooral op mijn carrière had.
Toen we openhartig gingen communiceren kwam de aap uit de mouw dat ze het wel lekker vond om naast al haar bestaande rollen ook de verluste vrij-ster te spelen.
Hand in hand door seksland, vertrouwen om elkaar los te laten daarin groeide gaandeweg.
Mijn vrouw was kordater dan ik op het gebied van het minnespel.
Zodra een minnaar verliefd of onzeker werd, haar probeerde vast te klemmen, zijn territorium probeerde te verleggen uit afgunst op mij deed ze hem de deur uit.
Ze heeft er 4 'versleten' in 12 jaar en met haar laatste minnaar maakte ze tot het eind van haar leven iig veel plezier in vunzige belsessies.
Wat het precies was met mijn eerste minnares weet ik nog steeds niet precies.
Een vrouw die al haar schepen achter zich wilde verbranden voor mij.
Ik denk dat zij vooral egostrelend was voor mij.
Ik kan mij daarbij nog steeds afvragen of het haar nu echt om mij te doen was of om zomaar iemand die haar op sleeptouw zou nemen tijdens en na het exploderen van haar huwelijk.
Ik gedroeg me onverantwoordelijk en een affaire faciliteren doe ik beter niet meer.
mijn vrouw had haar affaire toen er met mij geen gesprek te voeren viel, ik meer in het buitenland dan thuis was en mijn focus vooral op mijn carrière had.
Toen we openhartig gingen communiceren kwam de aap uit de mouw dat ze het wel lekker vond om naast al haar bestaande rollen ook de verluste vrij-ster te spelen.
Hand in hand door seksland, vertrouwen om elkaar los te laten daarin groeide gaandeweg.
Mijn vrouw was kordater dan ik op het gebied van het minnespel.
Zodra een minnaar verliefd of onzeker werd, haar probeerde vast te klemmen, zijn territorium probeerde te verleggen uit afgunst op mij deed ze hem de deur uit.
Ze heeft er 4 'versleten' in 12 jaar en met haar laatste minnaar maakte ze tot het eind van haar leven iig veel plezier in vunzige belsessies.
Wat het precies was met mijn eerste minnares weet ik nog steeds niet precies.
Een vrouw die al haar schepen achter zich wilde verbranden voor mij.
Ik denk dat zij vooral egostrelend was voor mij.
Ik kan mij daarbij nog steeds afvragen of het haar nu echt om mij te doen was of om zomaar iemand die haar op sleeptouw zou nemen tijdens en na het exploderen van haar huwelijk.
Ik gedroeg me onverantwoordelijk en een affaire faciliteren doe ik beter niet meer.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 19:15
Ben ik op m'n bek gegaan? Ja denk enorm, maar tegelijkertijd nee; ik heb alleen veel geleerd.
Een leven terug (9 jr) ontmoette ik nr2. Meneer bleek echter het spelletje goed te beheersen en hoteldebotel van alle aandacht, de spanning en het nieuwe ging hij een grote rol spelen in m'n leven.
Als je thuis je in je rol als vrouw-van, moeder-van en werkneemster-van gesetteld bent; dit voelde van mij als egostrelende aandacht van iemand die me een-lekker-wijf vond. En vrij onverwacht na 5 jaar kwam de hele affaire uit doordat ik mijn telefoon niet uit had gezet. Na heftige dagen hebben man en ik besloten om ons huwelijk open te gooien.
Contact met minnaar herstelde zich, verwachtingen werden bijgesteld (dacht ik) en even intensief als voorheen ging het verder. Man ging op dates, ik ging op dates; details worden niet besproken. Ik betrapte minnaar echter veel op leugens en dat ging knagen, voelde me niet goed genoeg meer (voor minnaar die anderen 'had' en ook voor man die inmiddels zijn eigen vriendinnen had om mee af te spreken, of ik niet meer belangrijk was voor beiden) . ik kwam in een soort dubbelleven terecht, en belandde op de bank van de psych. Die heeft er 1,5 jaar een zware klus aan gehad mij te doen inzien dat alles begint met eigenwaarde. Ik hing mijn eigenwaarde op aan de waardering die ik kreeg van anderen.
In die periode ben ik afstand gaan nemen van minnaar en heb de (s)experimenten die me de kick gaven t huis ter sprake gebracht (moeilijk!). Dat heeft thuis tot goede gesprekken geleid en tevens ervoor gezorgd dat ik besefte dat ik de energie in minnaar beter in mijn betrouwbare thuis had kunnen steken. De schellen vielen van mijn ogen en opeens was het voetstuk waarop nr2 stond foetsie.
Lastig was echter het moment voor een paar jaar terug van afscheid nemen van nr2. Definitief lukte dat niet, want als persoon, ondanks de fouten die we hebben, mogen we elkaar graag. Dus vrienden.
Terugkijkend was het een bijzonder heftige tijd en zou ik het weer mogen overdoen? Nee, niet zo. Ik had mezelf nooit kwijt mogen raken! Ik heb mijn man en dochter tekort gedaan met mijn focus op nr2. Ik dacht altijd dat het alleen maar aanvulling was, maar ik was gewoon verslaafd en had mijn prioriteiten echt verkeerd.
Een leven terug (9 jr) ontmoette ik nr2. Meneer bleek echter het spelletje goed te beheersen en hoteldebotel van alle aandacht, de spanning en het nieuwe ging hij een grote rol spelen in m'n leven.
Als je thuis je in je rol als vrouw-van, moeder-van en werkneemster-van gesetteld bent; dit voelde van mij als egostrelende aandacht van iemand die me een-lekker-wijf vond. En vrij onverwacht na 5 jaar kwam de hele affaire uit doordat ik mijn telefoon niet uit had gezet. Na heftige dagen hebben man en ik besloten om ons huwelijk open te gooien.
Contact met minnaar herstelde zich, verwachtingen werden bijgesteld (dacht ik) en even intensief als voorheen ging het verder. Man ging op dates, ik ging op dates; details worden niet besproken. Ik betrapte minnaar echter veel op leugens en dat ging knagen, voelde me niet goed genoeg meer (voor minnaar die anderen 'had' en ook voor man die inmiddels zijn eigen vriendinnen had om mee af te spreken, of ik niet meer belangrijk was voor beiden) . ik kwam in een soort dubbelleven terecht, en belandde op de bank van de psych. Die heeft er 1,5 jaar een zware klus aan gehad mij te doen inzien dat alles begint met eigenwaarde. Ik hing mijn eigenwaarde op aan de waardering die ik kreeg van anderen.
In die periode ben ik afstand gaan nemen van minnaar en heb de (s)experimenten die me de kick gaven t huis ter sprake gebracht (moeilijk!). Dat heeft thuis tot goede gesprekken geleid en tevens ervoor gezorgd dat ik besefte dat ik de energie in minnaar beter in mijn betrouwbare thuis had kunnen steken. De schellen vielen van mijn ogen en opeens was het voetstuk waarop nr2 stond foetsie.
Lastig was echter het moment voor een paar jaar terug van afscheid nemen van nr2. Definitief lukte dat niet, want als persoon, ondanks de fouten die we hebben, mogen we elkaar graag. Dus vrienden.
Terugkijkend was het een bijzonder heftige tijd en zou ik het weer mogen overdoen? Nee, niet zo. Ik had mezelf nooit kwijt mogen raken! Ik heb mijn man en dochter tekort gedaan met mijn focus op nr2. Ik dacht altijd dat het alleen maar aanvulling was, maar ik was gewoon verslaafd en had mijn prioriteiten echt verkeerd.
donderdag 27 februari 2014 om 21:11
Phew Engel, ik heb je verhaal twee keer gelezen..Het komt aardig binnen hier, ga proberen aan te geven wat me raakt.
"Meneer bleek het spelletje goed te beheersen". Staat daar wat ik denk dat daar staat? Dat hij (min of meer) berekenend was in jullie affaire? Had hij al ervaring als minnaar of was het iets anders? Het klinkt in elk geval alsof hij je kwetste, wellicht had jij een ander beeld van jullie verhouding dan hij (maar was hij daar niet eerlijk over).
De aanleiding voor het opengooien van jullie huwelijk was dus de "ontdekking van de affaire". Maar op zich niet verkeerd dus, dat resultaat. Toch volgt dan de pijn van het je voor niemand meer goed genoeg voelen...De stap naar een psych lijkt me dan heel logisch (ik denk daar eerlijk gezegd ook wel eens aan). En dat leverde je uiteindelijk een heel waardevol inzicht op.
Jullie zijn nu vrienden. Zijn er toch dingen die je bewust niet bespreekt met hem?
En tenslotte dat (schuld)gevoel dat je je man en dochter tekort hebt gedaan door die focus op nr. 2. Ik heb dat het afgelopen halfjaar ook regelmatig ervaren. Dat ik ongeduldig was of geen aandacht had voor de kinderen omdat ik een date had met mijn minnaar, hij me belde etc. Heeft jouw dochter je daar ook op aangesproken of voel je het vooral zelf als tekortschieten?
Sorry voor al het gevraag, voel je vooral vrij om niet te antwoorden!
Maar vooral dankjewel dat je de moeite nam om je verhaal (nogmaals) te vertellen. Ga zo even kijken of ik kan vinden hoe het je na deze nr. 2 is vergaan, qua minnaars/SV's..
"Meneer bleek het spelletje goed te beheersen". Staat daar wat ik denk dat daar staat? Dat hij (min of meer) berekenend was in jullie affaire? Had hij al ervaring als minnaar of was het iets anders? Het klinkt in elk geval alsof hij je kwetste, wellicht had jij een ander beeld van jullie verhouding dan hij (maar was hij daar niet eerlijk over).
De aanleiding voor het opengooien van jullie huwelijk was dus de "ontdekking van de affaire". Maar op zich niet verkeerd dus, dat resultaat. Toch volgt dan de pijn van het je voor niemand meer goed genoeg voelen...De stap naar een psych lijkt me dan heel logisch (ik denk daar eerlijk gezegd ook wel eens aan). En dat leverde je uiteindelijk een heel waardevol inzicht op.
Jullie zijn nu vrienden. Zijn er toch dingen die je bewust niet bespreekt met hem?
En tenslotte dat (schuld)gevoel dat je je man en dochter tekort hebt gedaan door die focus op nr. 2. Ik heb dat het afgelopen halfjaar ook regelmatig ervaren. Dat ik ongeduldig was of geen aandacht had voor de kinderen omdat ik een date had met mijn minnaar, hij me belde etc. Heeft jouw dochter je daar ook op aangesproken of voel je het vooral zelf als tekortschieten?
Sorry voor al het gevraag, voel je vooral vrij om niet te antwoorden!
Maar vooral dankjewel dat je de moeite nam om je verhaal (nogmaals) te vertellen. Ga zo even kijken of ik kan vinden hoe het je na deze nr. 2 is vergaan, qua minnaars/SV's..
donderdag 27 februari 2014 om 21:31
Wij hebben nu drie jaar een open relatie. Niet omdat er iemand anders in beeld was, maar omdat we allebei van mening waren dat het best leuk kon zijn om weer wat buiten de deur te snoepen, na 15 jaar. Hoe en wat? We hadden geen flauw idee, maar spraken af dat we daar met elkaar over in gesprek zouden blijven.
Er is een hoop voorbij gekomen. Mannen, vrouwen, one night stands, secret flirts, korte affaires en hele lange affaires. Sinds mijn schrijven hier loopt 1,5 als een rode draad mee. Hij heeft, bijna vanaf dag 1, een eigen kamer in mijn hart. Maar we zijn vreselijk doorgeschoten, dachten het allemaal in de juiste proporties te zien, wat echt onzin was. Zijn vrouw zag dat wel en heeft een aantal malen aan de rem getrokken. Wij deden wel stapjes terug, maar niet genoeg en dus kwam de noodrem, wat bij iedereen heel veel pijn en verdriet veroorzaakte bij ons allemaal. Inmiddels zijn we vele maanden verder en op zoek naar balans, in de hoop en afwachting dat er wel ooit, in welke vorm dan ook, weer een beetje ruimte komt.
Hoe en of die er komt? Daar ben ik soms van overtuigd en soms heel onzeker in. En of ik die ruimte nog moet willen? Tja, ook dat weet ik niet. Ik merk dat het hoofd dat kamertje in mijn hart toch langzaam dicht aan het metselen is. En dat is misschien maar beter ook.
Dit is echt de zeer onvolledige notendopversie. De rest vind je loopend wel denk ik, ik heb wat minder gepost dan madame Rosa
Er is een hoop voorbij gekomen. Mannen, vrouwen, one night stands, secret flirts, korte affaires en hele lange affaires. Sinds mijn schrijven hier loopt 1,5 als een rode draad mee. Hij heeft, bijna vanaf dag 1, een eigen kamer in mijn hart. Maar we zijn vreselijk doorgeschoten, dachten het allemaal in de juiste proporties te zien, wat echt onzin was. Zijn vrouw zag dat wel en heeft een aantal malen aan de rem getrokken. Wij deden wel stapjes terug, maar niet genoeg en dus kwam de noodrem, wat bij iedereen heel veel pijn en verdriet veroorzaakte bij ons allemaal. Inmiddels zijn we vele maanden verder en op zoek naar balans, in de hoop en afwachting dat er wel ooit, in welke vorm dan ook, weer een beetje ruimte komt.
Hoe en of die er komt? Daar ben ik soms van overtuigd en soms heel onzeker in. En of ik die ruimte nog moet willen? Tja, ook dat weet ik niet. Ik merk dat het hoofd dat kamertje in mijn hart toch langzaam dicht aan het metselen is. En dat is misschien maar beter ook.
Dit is echt de zeer onvolledige notendopversie. De rest vind je loopend wel denk ik, ik heb wat minder gepost dan madame Rosa
