Kinderen
alle pijlers
Snel weer een tweede...en hoe was dat?
vrijdag 27 juni 2008 om 14:56
Hallo,
Ik heb een mooie lieve dochter van zeven maanden en ben nu 8 weken zwanger. Ik ben heeeel benieuwd hoe het straks zal gaan en krijg van andere mensen alleen maar te horen: wat zal jij het druk krijgen! (nou ben ik geen alleenstaande moeder hoor, maar toch krijg ik het te horen en mijn man niet).
Ik hoor graag van jullie hoe het ging en wat de voor- en nadelen zijn van twee kids zo snel achter elkaar. Eventuele tips zijn van harte welkom.
Ik heb een mooie lieve dochter van zeven maanden en ben nu 8 weken zwanger. Ik ben heeeel benieuwd hoe het straks zal gaan en krijg van andere mensen alleen maar te horen: wat zal jij het druk krijgen! (nou ben ik geen alleenstaande moeder hoor, maar toch krijg ik het te horen en mijn man niet).
Ik hoor graag van jullie hoe het ging en wat de voor- en nadelen zijn van twee kids zo snel achter elkaar. Eventuele tips zijn van harte welkom.
vrijdag 27 juni 2008 om 17:05
vrijdag 27 juni 2008 om 18:55
vrijdag 27 juni 2008 om 19:34
Bij mij zit er 16 maanden tussen nummer 1 en 2 (en nummer 3 scheelt precies 2 jaar met de middelste).
Ik vond de eerste 6 maanden een makkie en heel relaxed, maar de waarheid gebied me te zeggen dat ik het tweede half jaar (toen zoon mobiel werd, zich met zijn zus ging bemoeien en overal begon op te klimmen) een stuk zwaarder vond. Ik moet wel bekennen dat zoon heel erg slecht sliep en dat dat ook meegespeeld heeft.
Ik denk dat alles voor- en nadelen heeft. Jaloezie hebben we nooit gekend omdat oudste te jong was om jaloers te zijn. En tijdens tweede zwangerschap sliep oudste nog zeker 1.5 uur per dag, wat ook erg lekker is.
Zoon en dochter (nu bijna 4 en 2.5 jaar) spelen heel veel samen, maar maken ook vreselijk veel ruzie (ze vinden hetzelfde speelgoed leuk en dat zorgt dagelijks voor problemen, vooral ook omdat ze fysiek aan elkaar gewaagd zijn).
Duowagen had ik wel, maar heb ik eigenlijk amper gebruikt. Dochter vond meelopen veel leuker dan in de wagen zitten, die staat dus voornamelijk ongebruikt in de garage (gelukkig was het een hele goedkope tweedehands wagen).
Nu met een derde erbij merk ik wel dat jaloezie een grote rol gaat spelen. De jongedame en jongeheer hebben iets beter in de gaten dat een baby tijd en aandacht kost. Daarentegen zijn ze wel heel lief tegen hun zusje en kunnen ze niet wachten totdat ze met hen mee kan spelen (en ruzie maken ).
Ik vond de eerste 6 maanden een makkie en heel relaxed, maar de waarheid gebied me te zeggen dat ik het tweede half jaar (toen zoon mobiel werd, zich met zijn zus ging bemoeien en overal begon op te klimmen) een stuk zwaarder vond. Ik moet wel bekennen dat zoon heel erg slecht sliep en dat dat ook meegespeeld heeft.
Ik denk dat alles voor- en nadelen heeft. Jaloezie hebben we nooit gekend omdat oudste te jong was om jaloers te zijn. En tijdens tweede zwangerschap sliep oudste nog zeker 1.5 uur per dag, wat ook erg lekker is.
Zoon en dochter (nu bijna 4 en 2.5 jaar) spelen heel veel samen, maar maken ook vreselijk veel ruzie (ze vinden hetzelfde speelgoed leuk en dat zorgt dagelijks voor problemen, vooral ook omdat ze fysiek aan elkaar gewaagd zijn).
Duowagen had ik wel, maar heb ik eigenlijk amper gebruikt. Dochter vond meelopen veel leuker dan in de wagen zitten, die staat dus voornamelijk ongebruikt in de garage (gelukkig was het een hele goedkope tweedehands wagen).
Nu met een derde erbij merk ik wel dat jaloezie een grote rol gaat spelen. De jongedame en jongeheer hebben iets beter in de gaten dat een baby tijd en aandacht kost. Daarentegen zijn ze wel heel lief tegen hun zusje en kunnen ze niet wachten totdat ze met hen mee kan spelen (en ruzie maken ).
vrijdag 27 juni 2008 om 19:51
Mijn zusje is maar 15 maanden jonger dan dat ik ben en ik kan je vertellen dat het voor je kinderen echt heel erg leuk is.
Iedereen dacht ook altijd dat we een tweeling waren, want zijn jaren lang even groot geweest.
Ik weet dat mijn moeder erg schrok toen ik 6 maanden was en zij weer zwanger bleek te zijn. Maar dat het allemaal super is meegevallen. Ze was al lang blij dat ik zelf kon lopen toen mn zusje kwam.
En nu ik 25 ben en mn zusje 24 is het nog steeds super. Dikke vriendinnen.
Dus ik zou zeggen, als jullie er klaar voor zijn, er gewoon voor gaan!
Iedereen dacht ook altijd dat we een tweeling waren, want zijn jaren lang even groot geweest.
Ik weet dat mijn moeder erg schrok toen ik 6 maanden was en zij weer zwanger bleek te zijn. Maar dat het allemaal super is meegevallen. Ze was al lang blij dat ik zelf kon lopen toen mn zusje kwam.
En nu ik 25 ben en mn zusje 24 is het nog steeds super. Dikke vriendinnen.
Dus ik zou zeggen, als jullie er klaar voor zijn, er gewoon voor gaan!
vrijdag 27 juni 2008 om 20:16
allereerst gefeliciteerd!!
Onze oudste zoon was 11 mnd toen ik zwanger bleek van nummer 2.
Als ik heel eerlijk ben had ik een jaar langer moeten wachten. Buiten het feit dat zowel mn eerste als 2e zwangerschap fysiek heel zwaar waren (erge bekkeninstabiliteit met rolstoel en krukken op het einde) en allebei een keizersnede. Waar ik de eerste keer totaal geen last van de keizersnede had verliep het herstel bij de 2e wat moeilijker.
Naast het fysieke heb ik echt ervaren dat de overgang van 0 naar 1 kind mij véél makkelijker is afgegaan dan de overgang van 1 naar 2 kinderen. Hoewel ik een erg stabiel persoon ben en stevig in mn schoenen sta, heb ik me de echt een tijdje vreselijk labiel gevoeld. Daarnaast is de oudste echt een rebel op het moment, hoort erbij maar wel zwaar. Jaloers is hij nooit echt geweest, ik heb m tijdens de zwangerschap veel verteld over de baby en heeft hij een babypop gekregen die ook in de draagdoek hing en ook de borst kreeg toen zn kleine broertje er eenmaal was. Ik denk dat als de oudste 3 was geweest bijvoorbeeld en wat zelfstandiger het gewoon voor mij, in mijn hoofd rustiger was verlopen.
Nu is de oudste bijna 2 en de jongste 4,5 mnd, het ritme hebben we gevonden en nu heb ik pas een rustig gevoel in mn hoofd.
Ik baal er erg van want van de 1e heb ik ondanks wat opstart problemen echt op een knalroze wolk gezeten en dat was nu heel anders. Uiteraard ben ik dolgelukkig met de jongens en zie ik nu al dat ze elkaar heel leuk vinden, de oudste voert regelmatig op zn meest uitsloverige manier hele toneelstukken op waar de jongste smakelijk om schaterd, helemaal super!!
Hier komen geen kinderen meer, met stiefzoon erbij hebben we 3 jongens met man erbij heb ik er 4 (help ) en dat is prima zo. Maar juist daardoor baal ik wel van die 'labiele' 1e drie maanden.
de vraag of het geplanned was hebben we nooit gehad, wel reageerde mijn vader toen ik hem vertelde zwanger te zijn met: Alweer??? hahahahaha
succes en een fijne zwangerschap!!
Onze oudste zoon was 11 mnd toen ik zwanger bleek van nummer 2.
Als ik heel eerlijk ben had ik een jaar langer moeten wachten. Buiten het feit dat zowel mn eerste als 2e zwangerschap fysiek heel zwaar waren (erge bekkeninstabiliteit met rolstoel en krukken op het einde) en allebei een keizersnede. Waar ik de eerste keer totaal geen last van de keizersnede had verliep het herstel bij de 2e wat moeilijker.
Naast het fysieke heb ik echt ervaren dat de overgang van 0 naar 1 kind mij véél makkelijker is afgegaan dan de overgang van 1 naar 2 kinderen. Hoewel ik een erg stabiel persoon ben en stevig in mn schoenen sta, heb ik me de echt een tijdje vreselijk labiel gevoeld. Daarnaast is de oudste echt een rebel op het moment, hoort erbij maar wel zwaar. Jaloers is hij nooit echt geweest, ik heb m tijdens de zwangerschap veel verteld over de baby en heeft hij een babypop gekregen die ook in de draagdoek hing en ook de borst kreeg toen zn kleine broertje er eenmaal was. Ik denk dat als de oudste 3 was geweest bijvoorbeeld en wat zelfstandiger het gewoon voor mij, in mijn hoofd rustiger was verlopen.
Nu is de oudste bijna 2 en de jongste 4,5 mnd, het ritme hebben we gevonden en nu heb ik pas een rustig gevoel in mn hoofd.
Ik baal er erg van want van de 1e heb ik ondanks wat opstart problemen echt op een knalroze wolk gezeten en dat was nu heel anders. Uiteraard ben ik dolgelukkig met de jongens en zie ik nu al dat ze elkaar heel leuk vinden, de oudste voert regelmatig op zn meest uitsloverige manier hele toneelstukken op waar de jongste smakelijk om schaterd, helemaal super!!
Hier komen geen kinderen meer, met stiefzoon erbij hebben we 3 jongens met man erbij heb ik er 4 (help ) en dat is prima zo. Maar juist daardoor baal ik wel van die 'labiele' 1e drie maanden.
de vraag of het geplanned was hebben we nooit gehad, wel reageerde mijn vader toen ik hem vertelde zwanger te zijn met: Alweer??? hahahahaha
succes en een fijne zwangerschap!!
vrijdag 27 juni 2008 om 20:30
mijn dochters schelen 19 maanden. 'Ze zijn nu 11,5 maand en 2,5 jaar. Redelijk dicht op elkaar dus. Ik zie voordelen maar zeker ook nadelen. Het ligt ook aan het karakter van de kinderen natuurlijk. In onze situatie,
voordelen:
-Smiddags even een uurtje voor jezelf omdat ze samen slapen
-Mochten ze elkaar leuk vinden dan hebben ze altijd iemand in de buurt om te spelen. (nu wordt er nog weinig gespeeld, meer geruzied..., maar wie weet...)
-Het hele luiers verschonen, flesje geven etc. etc. Je zit er nog helemaaal in door no. 1 en je kunt dus in een adem door. Netto gezien ben je dus minder "jaren" aan het zorgen. Nu zijn de tropen jaren en ooit gaan we er hoop ik van profiteren
Nadelen
- De oudste is zeer extravert, een mega-heftige peuterpeuber. Dit is momenteel heel lastig te combineren met een grotere baby.
-Ik heb zelf heel weinig energie over om de aandacht in de opvoeding van de oudste te steken die momenteel echt nodig is.
-2e zwangerschap was erg zwaar. kreeg bekkeninstabiliteit, oudste ging maar niet zelf lopen dus heb haar moeten dragen tot 1 week voor de bevalling van no. 2... Ik loop nu nog bij de fysio.
-Visualiseer jezelf met een baby van 10 kilo op 1 heup en een krijsende peuter die in de garage op de grond ligt, ze móeten mee naar huis... maar hoe?????
-Verder merk ik dat ik totaal niet meer toe kom aan mijn eigen "ding". Ik ben al blij als ik om 15.00 gedouched ben en mijn tanden heb gepoetst.
-Je mist voor no. 2 de puf om alles bij te houden en te stimuleren enzo... ("o kijk! ze heeft al 5 tandjes! (ineens....)" )
Maar goed, zo te lezen is het voor veel moeders hier 1 grote dubbele roze wolk... Op dit moment ervaar ik het niet zo.
Ik heb heel soms een beetje spijt dat we niet even hebben gewacht.
maar........... ze zijn heeeeeeeel lief, mooi, uniek en echt mijn meiden en ben super trots! (en moeder is het meervoud van moe......)
voordelen:
-Smiddags even een uurtje voor jezelf omdat ze samen slapen
-Mochten ze elkaar leuk vinden dan hebben ze altijd iemand in de buurt om te spelen. (nu wordt er nog weinig gespeeld, meer geruzied..., maar wie weet...)
-Het hele luiers verschonen, flesje geven etc. etc. Je zit er nog helemaaal in door no. 1 en je kunt dus in een adem door. Netto gezien ben je dus minder "jaren" aan het zorgen. Nu zijn de tropen jaren en ooit gaan we er hoop ik van profiteren
Nadelen
- De oudste is zeer extravert, een mega-heftige peuterpeuber. Dit is momenteel heel lastig te combineren met een grotere baby.
-Ik heb zelf heel weinig energie over om de aandacht in de opvoeding van de oudste te steken die momenteel echt nodig is.
-2e zwangerschap was erg zwaar. kreeg bekkeninstabiliteit, oudste ging maar niet zelf lopen dus heb haar moeten dragen tot 1 week voor de bevalling van no. 2... Ik loop nu nog bij de fysio.
-Visualiseer jezelf met een baby van 10 kilo op 1 heup en een krijsende peuter die in de garage op de grond ligt, ze móeten mee naar huis... maar hoe?????
-Verder merk ik dat ik totaal niet meer toe kom aan mijn eigen "ding". Ik ben al blij als ik om 15.00 gedouched ben en mijn tanden heb gepoetst.
-Je mist voor no. 2 de puf om alles bij te houden en te stimuleren enzo... ("o kijk! ze heeft al 5 tandjes! (ineens....)" )
Maar goed, zo te lezen is het voor veel moeders hier 1 grote dubbele roze wolk... Op dit moment ervaar ik het niet zo.
Ik heb heel soms een beetje spijt dat we niet even hebben gewacht.
maar........... ze zijn heeeeeeeel lief, mooi, uniek en echt mijn meiden en ben super trots! (en moeder is het meervoud van moe......)
vrijdag 27 juni 2008 om 20:43
Hoi,
Heb twee vriendinnen die allebei twee kinderen hebben die maar 14 maanden schelen. nu zijn ze drie en twee van allebei en ze spelen super leuk met elkaar. Ze maen ook wel ruzie, tuurlijk, maar ik denk dat dat met twee jaar verschil ook wel is hoor!
Maar zoals ik het bij hun zie lijkt het echt alleen maar gezellig hoor! veel plezier straks!
Heb twee vriendinnen die allebei twee kinderen hebben die maar 14 maanden schelen. nu zijn ze drie en twee van allebei en ze spelen super leuk met elkaar. Ze maen ook wel ruzie, tuurlijk, maar ik denk dat dat met twee jaar verschil ook wel is hoor!
Maar zoals ik het bij hun zie lijkt het echt alleen maar gezellig hoor! veel plezier straks!
vrijdag 27 juni 2008 om 20:50
ow ja hangmat ik vond haar altijd vre-se-lijk maar ineens *poef* herkenning!! whahahhaha
en herkenning: die baby op je arm (4,5 mnd en 7 kilo behoorlijk aan de maat dus) of in de maxi-cosie aan je arm en die rondkrioelende driftige peuter op de grond
Ik heb zelf helemaal geen broers en zussen dus ik heb altijd gezegt, graag 2 en niet te ver van elkaar en zo kreeg ik het dus uiteraard mag ik in mn handjes knijpen, en nu alles op rolletjes loopt geniet ik ook echt heel erg, maar die eerste maanden vond ik regelmatig vreselijk, erg he!!
en herkenning: die baby op je arm (4,5 mnd en 7 kilo behoorlijk aan de maat dus) of in de maxi-cosie aan je arm en die rondkrioelende driftige peuter op de grond
Ik heb zelf helemaal geen broers en zussen dus ik heb altijd gezegt, graag 2 en niet te ver van elkaar en zo kreeg ik het dus uiteraard mag ik in mn handjes knijpen, en nu alles op rolletjes loopt geniet ik ook echt heel erg, maar die eerste maanden vond ik regelmatig vreselijk, erg he!!
vrijdag 27 juni 2008 om 21:11
quote:Hangmat schreef op 27 juni 2008 @ 20:30:
mijn dochters schelen 19 maanden. 'Ze zijn nu 11,5 maand en 2,5 jaar. Redelijk dicht op elkaar dus. Ik zie voordelen maar zeker ook nadelen. Het ligt ook aan het karakter van de kinderen natuurlijk. In onze situatie,
voordelen:
-Smiddags even een uurtje voor jezelf omdat ze samen slapen
-Mochten ze elkaar leuk vinden dan hebben ze altijd iemand in de buurt om te spelen. (nu wordt er nog weinig gespeeld, meer geruzied..., maar wie weet...)
-Het hele luiers verschonen, flesje geven etc. etc. Je zit er nog helemaaal in door no. 1 en je kunt dus in een adem door. Netto gezien ben je dus minder "jaren" aan het zorgen. Nu zijn de tropen jaren en ooit gaan we er hoop ik van profiteren
Nadelen
- De oudste is zeer extravert, een mega-heftige peuterpeuber. Dit is momenteel heel lastig te combineren met een grotere baby.
-Ik heb zelf heel weinig energie over om de aandacht in de opvoeding van de oudste te steken die momenteel echt nodig is.
-2e zwangerschap was erg zwaar. kreeg bekkeninstabiliteit, oudste ging maar niet zelf lopen dus heb haar moeten dragen tot 1 week voor de bevalling van no. 2... Ik loop nu nog bij de fysio.
-Visualiseer jezelf met een baby van 10 kilo op 1 heup en een krijsende peuter die in de garage op de grond ligt, ze móeten mee naar huis... maar hoe?????
-Verder merk ik dat ik totaal niet meer toe kom aan mijn eigen "ding". Ik ben al blij als ik om 15.00 gedouched ben en mijn tanden heb gepoetst.
-Je mist voor no. 2 de puf om alles bij te houden en te stimuleren enzo... ("o kijk! ze heeft al 5 tandjes! (ineens....)" )
Maar goed, zo te lezen is het voor veel moeders hier 1 grote dubbele roze wolk... Op dit moment ervaar ik het niet zo.
Ik heb heel soms een beetje spijt dat we niet even hebben gewacht.
maar........... ze zijn heeeeeeeel lief, mooi, uniek en echt mijn meiden en ben super trots! (en moeder is het meervoud van moe......)
Oei, nouja ik zal me alvast voorbereiden op dit soort scenario's en hopelijk valt het dan mee.
Hoe doen jullie het eigenlijk met werken? Ik word nu al wel eens gek van het meer thuis zijn. Maar ik denk dat ik straks weer ga werken....voor de rust haha nee hoor. Maar ik word echt een depri thuismoeder als ik veel dagen thuis zou zitten , dat zag ik bij mijn vorige verlof en zie nu alweer een beetje op tegen het volgende verlof. Zal straks wel meevallen hoor.
Maar ben benieuwd hoe jullie dat regelen met de vader en KDV of opa's en oma's.
mijn dochters schelen 19 maanden. 'Ze zijn nu 11,5 maand en 2,5 jaar. Redelijk dicht op elkaar dus. Ik zie voordelen maar zeker ook nadelen. Het ligt ook aan het karakter van de kinderen natuurlijk. In onze situatie,
voordelen:
-Smiddags even een uurtje voor jezelf omdat ze samen slapen
-Mochten ze elkaar leuk vinden dan hebben ze altijd iemand in de buurt om te spelen. (nu wordt er nog weinig gespeeld, meer geruzied..., maar wie weet...)
-Het hele luiers verschonen, flesje geven etc. etc. Je zit er nog helemaaal in door no. 1 en je kunt dus in een adem door. Netto gezien ben je dus minder "jaren" aan het zorgen. Nu zijn de tropen jaren en ooit gaan we er hoop ik van profiteren
Nadelen
- De oudste is zeer extravert, een mega-heftige peuterpeuber. Dit is momenteel heel lastig te combineren met een grotere baby.
-Ik heb zelf heel weinig energie over om de aandacht in de opvoeding van de oudste te steken die momenteel echt nodig is.
-2e zwangerschap was erg zwaar. kreeg bekkeninstabiliteit, oudste ging maar niet zelf lopen dus heb haar moeten dragen tot 1 week voor de bevalling van no. 2... Ik loop nu nog bij de fysio.
-Visualiseer jezelf met een baby van 10 kilo op 1 heup en een krijsende peuter die in de garage op de grond ligt, ze móeten mee naar huis... maar hoe?????
-Verder merk ik dat ik totaal niet meer toe kom aan mijn eigen "ding". Ik ben al blij als ik om 15.00 gedouched ben en mijn tanden heb gepoetst.
-Je mist voor no. 2 de puf om alles bij te houden en te stimuleren enzo... ("o kijk! ze heeft al 5 tandjes! (ineens....)" )
Maar goed, zo te lezen is het voor veel moeders hier 1 grote dubbele roze wolk... Op dit moment ervaar ik het niet zo.
Ik heb heel soms een beetje spijt dat we niet even hebben gewacht.
maar........... ze zijn heeeeeeeel lief, mooi, uniek en echt mijn meiden en ben super trots! (en moeder is het meervoud van moe......)
Oei, nouja ik zal me alvast voorbereiden op dit soort scenario's en hopelijk valt het dan mee.
Hoe doen jullie het eigenlijk met werken? Ik word nu al wel eens gek van het meer thuis zijn. Maar ik denk dat ik straks weer ga werken....voor de rust haha nee hoor. Maar ik word echt een depri thuismoeder als ik veel dagen thuis zou zitten , dat zag ik bij mijn vorige verlof en zie nu alweer een beetje op tegen het volgende verlof. Zal straks wel meevallen hoor.
Maar ben benieuwd hoe jullie dat regelen met de vader en KDV of opa's en oma's.
vrijdag 27 juni 2008 om 21:21
Werken is echt een "must" voor mij. Even niet bezig zijn met de kinderen, over andere dingen nadenken en ook even uit de herrie.
maandag, ben ik thuis met kinders
dinsdag KDV, werken beiden
woensdag KDV, werken beiden
donderdag, man is thuis
vrijdag, ben ik thuis
Ik probeer altijd een afspraak buitenshuis te hebben op maandag en vrijdag in de middag, vaak met kennisjes of vriendinnen met kinderen, dan gaat de dag wat sneller voorbij en uithuizig is de oudste makkelijker in de omgang als wanneer we de hele middag thuis zijn.
maandag, ben ik thuis met kinders
dinsdag KDV, werken beiden
woensdag KDV, werken beiden
donderdag, man is thuis
vrijdag, ben ik thuis
Ik probeer altijd een afspraak buitenshuis te hebben op maandag en vrijdag in de middag, vaak met kennisjes of vriendinnen met kinderen, dan gaat de dag wat sneller voorbij en uithuizig is de oudste makkelijker in de omgang als wanneer we de hele middag thuis zijn.
vrijdag 27 juni 2008 om 21:53
van harte gefeliciteerd met je zwangerschap geniet ervan. mijn ervaring is dat de tweede zwangerschap om was voor ik er erg in had.
mijn oudste, een meisje, wordt over een maand 2 jaar en mijn jongste, een zoon, is 5 maanden.
het is heel erg leuk en gezellig maar ook erg druk hoor. hier nog geen zelfde tijdstippen qua slapen overdag (heel soms wel en dat is erg fijn) dus dat er tegelijkertijd een middagdutje gedaan wordt is niet altijd zo helaas.
hier een dochter die wel degelijk jaloerse reacties heeft gehad, zoon heeft al ondervonden dat ze best kan knijpen of klauwen... maar ze kan ook heel erg lief en zorgzaam zijn en dat is heel erg schattig.
zoon is toen hij bijna 3 maanden was met spoed opgenomen gewesst in het ziekenhuis vanwege zware reflux. en ik bleef bij hem (vanwege borstvoeding en natuurlijk wilde een bij hem blijven) maar ik werd wel verscheurd omdat je weet dat dat ook heel erg impact op de andere heeft. en dan zijn ze te klein om alles goed te begrijpen.
ik ga volgende week weer aan het werk en het lijkt me dan wel heerlijk weer even wat voor mezelf te hebben.. maar heb er dus nog geen ervaring mee. ik werk ongeveer 25 uur in de week (onregelmatig).
conclusie: het is erg leuk maar soms ook erg zwaar (vooral omdat bij ons de oudste ook nog niet doorslaapt). maar ook als er meer leeftijdsverschil tussen zit zal het soms zwaar zijn wat dat betreft maakt het niks uit denk ik.
lichamelijk valt het me erg mee dat ontzwangeren, het duurt ff voor het figuur weer helemaal terug is hihi. en ook sinds kort gigantisch haaruitval en nu weer een kort kapsel aangemeten gekregen.
mijn oudste, een meisje, wordt over een maand 2 jaar en mijn jongste, een zoon, is 5 maanden.
het is heel erg leuk en gezellig maar ook erg druk hoor. hier nog geen zelfde tijdstippen qua slapen overdag (heel soms wel en dat is erg fijn) dus dat er tegelijkertijd een middagdutje gedaan wordt is niet altijd zo helaas.
hier een dochter die wel degelijk jaloerse reacties heeft gehad, zoon heeft al ondervonden dat ze best kan knijpen of klauwen... maar ze kan ook heel erg lief en zorgzaam zijn en dat is heel erg schattig.
zoon is toen hij bijna 3 maanden was met spoed opgenomen gewesst in het ziekenhuis vanwege zware reflux. en ik bleef bij hem (vanwege borstvoeding en natuurlijk wilde een bij hem blijven) maar ik werd wel verscheurd omdat je weet dat dat ook heel erg impact op de andere heeft. en dan zijn ze te klein om alles goed te begrijpen.
ik ga volgende week weer aan het werk en het lijkt me dan wel heerlijk weer even wat voor mezelf te hebben.. maar heb er dus nog geen ervaring mee. ik werk ongeveer 25 uur in de week (onregelmatig).
conclusie: het is erg leuk maar soms ook erg zwaar (vooral omdat bij ons de oudste ook nog niet doorslaapt). maar ook als er meer leeftijdsverschil tussen zit zal het soms zwaar zijn wat dat betreft maakt het niks uit denk ik.
lichamelijk valt het me erg mee dat ontzwangeren, het duurt ff voor het figuur weer helemaal terug is hihi. en ook sinds kort gigantisch haaruitval en nu weer een kort kapsel aangemeten gekregen.
zaterdag 28 juni 2008 om 10:04
Allereerst gefeliciteerd!
Leuk om even mee te lezen, hier is zoon ruim 20 maanden, en ik kan ieder moment bevallen van nr. 2 én nr. 3...... Ook hier veel de reactie dat we het wel druk zullen gaan krijgen, tja, dat kan ik zelf ook wel bedenken, en met eentje erbij was het ws ook druk geworden!
We wilden ook heel graag weinig leeftijdsverschil tussen nr. 1 en nr. 2, tja, nr. 3 krijgen we er als cadeautje bij! En we vinden het helemaal geweldig!! En tuurlijk zal het best eens druk worden en is het vast en zeker zoeken naar een nieuw ritme, maar ach, dat komt ook vast weer goed! Ik heb de luxe dat mijn lief alleen halve dagen werkt, dus in verhouding vrij veel thuis zal zijn in de beginperiode. Ik heb een maand extra vakantie achter mijn verlof aangeplakt, en gelukkig hebben we veel lieverds in onze omgeving die staan te springen om straks te helpen! We zullen het wel zien!
Reacties over het algemeen positief, behalve mijn schoonouders die vonden dat het beter was geweest als het er eentje was geweest, maar goed, die mensen hebben wel vaker rare gedachtenkronkels, zij hebben ons tot op de dag van vandaag ook nog niet gefeliciteerd met deze zwangerschap.
De zwangerschap zelf valt me mee, iedereen zei dat een tweelingzwangerschap veel zwaarder zou zijn en dat ik er ws met 20 weken al uit zou liggen qua werken enz. Ik heb gewerkt tot 33 weken, heb toen een weekje vakantie gehad en met 34 weken is mijn verlof ingegaan. Lichamelijk heb ik geen klachten, het enige wat ik wel ervaar is dat het wat zwaarder is en dat ik blij ben als zoonlief s'avonds in zijn nestje ligt en ik gestrekt kan, omdat ik dan gewoon moe ben. Maar ik vraag me af of dat anders is dan bij een eenling-zwangerschap!
Kortom, ik geniet, en we zien wel hoe het straks gaat!
Veel plezier met deze zwangerschap en geniet ervan, want het gaat véél sneller!!
Groetjes Ayla
Leuk om even mee te lezen, hier is zoon ruim 20 maanden, en ik kan ieder moment bevallen van nr. 2 én nr. 3...... Ook hier veel de reactie dat we het wel druk zullen gaan krijgen, tja, dat kan ik zelf ook wel bedenken, en met eentje erbij was het ws ook druk geworden!
We wilden ook heel graag weinig leeftijdsverschil tussen nr. 1 en nr. 2, tja, nr. 3 krijgen we er als cadeautje bij! En we vinden het helemaal geweldig!! En tuurlijk zal het best eens druk worden en is het vast en zeker zoeken naar een nieuw ritme, maar ach, dat komt ook vast weer goed! Ik heb de luxe dat mijn lief alleen halve dagen werkt, dus in verhouding vrij veel thuis zal zijn in de beginperiode. Ik heb een maand extra vakantie achter mijn verlof aangeplakt, en gelukkig hebben we veel lieverds in onze omgeving die staan te springen om straks te helpen! We zullen het wel zien!
Reacties over het algemeen positief, behalve mijn schoonouders die vonden dat het beter was geweest als het er eentje was geweest, maar goed, die mensen hebben wel vaker rare gedachtenkronkels, zij hebben ons tot op de dag van vandaag ook nog niet gefeliciteerd met deze zwangerschap.
De zwangerschap zelf valt me mee, iedereen zei dat een tweelingzwangerschap veel zwaarder zou zijn en dat ik er ws met 20 weken al uit zou liggen qua werken enz. Ik heb gewerkt tot 33 weken, heb toen een weekje vakantie gehad en met 34 weken is mijn verlof ingegaan. Lichamelijk heb ik geen klachten, het enige wat ik wel ervaar is dat het wat zwaarder is en dat ik blij ben als zoonlief s'avonds in zijn nestje ligt en ik gestrekt kan, omdat ik dan gewoon moe ben. Maar ik vraag me af of dat anders is dan bij een eenling-zwangerschap!
Kortom, ik geniet, en we zien wel hoe het straks gaat!
Veel plezier met deze zwangerschap en geniet ervan, want het gaat véél sneller!!
Groetjes Ayla
zaterdag 28 juni 2008 om 10:14
Leuk om jullie ervaringen te lezen. Ik ben nu bijna 5 maanden zwanger van onze 2e, als deze geboren wordt is onze dochter 19 maanden. Ik zit af en toe ook wel te piekeren hoe dat zal gaan, dus ik vind het fijn jullie ervaringen te lezen. Ik merk wel dat ik deze zwangerschap helemaal niet bewust meemaak. Natuurlijk sta ik er wel bij stil tijdens controles en echo's en als ik de baby voel bewegen, maar het vliegt echt voorbij. Ik voel me af en toe zelfs een beetje schuldig, het lijkt net alsof deze baby niet zo gewenst is als de 1e, terwijl dat helemaal niet zo is natuurlijk. Donderdag krijg ik de 20 weken echo en dan weten we hopelijk ook het geslacht van de baby, dan kunnen we met het kamertje beginnen enzo, dan wordt het ws wat tastbaarder.
We hebben overigens niet echt bewust gekozen voor een klein leeftijdsverschil, aangezien we heel lang op onze dochter hebben moeten wachten (2,5 jaar) hielden we er rekening mee dat het nu ook wel langer zou duren, maar het was na 2 maanden al raak!
We hebben overigens niet echt bewust gekozen voor een klein leeftijdsverschil, aangezien we heel lang op onze dochter hebben moeten wachten (2,5 jaar) hielden we er rekening mee dat het nu ook wel langer zou duren, maar het was na 2 maanden al raak!
zaterdag 28 juni 2008 om 11:49
Ayla, wat leuk zeg een tweeling! Lijkt me stiekem helemaal geweldig.
Ik werk trouwens 3 dagen per week en vriend 4 dagen per week. Ik vind het wel erg fijn om te werken, zou het niet graag willen missen, alhoewel ik me thuis ook prima vermaak.
Ik moet trouwens wel bekennen dat ik de overgang van 1 naar 2 kinderen stukken zwaarder vond dan van 0 naar 1 kind. 1 Kind kun je er nog een beetje bij doen, is makkelijk mee te nemen en makkelijk even uit te besteden aan partner. Met 2 (of 3) kinderen ben je veel meer gebonden. Je hebt gewoon veel minder tijd voor jezelf overdag (eigenlijk gewoon niet ), uit logeren is moeilijker (mijn familie woont ver weg en vinden meer dan 1 kind veel te druk), kinderen zijn met zijn 2-en vaak ook veel drukker dan alleen en je hebt veel meer zooi in huis (speelgoed all over the place).
Ik heb er nu 3 en ik merk dat het echt rustig is als ik maar 1 of 2 kinderen bij me heb. Daarentegen is de interactie tussen de kinderen onderling onbetaalbaar en is het geweldig om te zien dat de oudste 2 nu echt hele gesprekken met elkaar aan het voeren zijn en ook veel spelen. Daarvoor neem ik de vele vechtpartijen, ruzies en het geschreeuw graag voor lief .
Ik werk trouwens 3 dagen per week en vriend 4 dagen per week. Ik vind het wel erg fijn om te werken, zou het niet graag willen missen, alhoewel ik me thuis ook prima vermaak.
Ik moet trouwens wel bekennen dat ik de overgang van 1 naar 2 kinderen stukken zwaarder vond dan van 0 naar 1 kind. 1 Kind kun je er nog een beetje bij doen, is makkelijk mee te nemen en makkelijk even uit te besteden aan partner. Met 2 (of 3) kinderen ben je veel meer gebonden. Je hebt gewoon veel minder tijd voor jezelf overdag (eigenlijk gewoon niet ), uit logeren is moeilijker (mijn familie woont ver weg en vinden meer dan 1 kind veel te druk), kinderen zijn met zijn 2-en vaak ook veel drukker dan alleen en je hebt veel meer zooi in huis (speelgoed all over the place).
Ik heb er nu 3 en ik merk dat het echt rustig is als ik maar 1 of 2 kinderen bij me heb. Daarentegen is de interactie tussen de kinderen onderling onbetaalbaar en is het geweldig om te zien dat de oudste 2 nu echt hele gesprekken met elkaar aan het voeren zijn en ook veel spelen. Daarvoor neem ik de vele vechtpartijen, ruzies en het geschreeuw graag voor lief .
zaterdag 28 juni 2008 om 12:35
Tussen mijn zoon en dochtertje zit 17 maanden. Zoon is nu 19 maanden en dochter is 2 maanden.
Ik werd tijdens mijn zwangerschap echt zenuwachtig soms van al die opmerkingen. Natuurlijk ook opmerkingen of het wel gepland was (ja!!), dat vond ik ook niet zo leuk om te horen maar op zich wel begrijpelijk.
Pas tijdens het verlof dacht ik, ach wat kunnen mij die opmerkingen schelen. Ik zie wel hoe het gaat lopen. Mijn oma zei ook: het is altijd drukker met 2 kleintjes, of er nu 17 maanden of 4 jaar tussen zit. En daar had ze ook gelijk in.
Afijn, ik vind het hartstikke leuk. Zit natuurlijk nog wel in mijn verlof. Het scheelt natuurlijk dat de oudste al goed kan lopen, maar anderzijds til ik die ook nog vaak genoeg op. Je krijgt wel Popeye-armen met twee van die kleintjes, haha! Verder zie ik elke dag wel hoe het loopt. Meestal hoef ik de jongste niet te voeden als ik bijvoorbeeld aan het eten ben, maar het is weleens voorgekomen. Ik geef borstvoeding dus goed te doen (heb altijd 1 arm en hand vrij). In eerste instantie vond mijn oudste de baby een pop (zo noemde hij haar). Na een maand kreeg hij door dat ze niet meer wegging en promoveerde ze naar baby en kreeg ze af en toe een tik of een duw. En nu zei hij laatst "kindje" tegen haar en nu laat hij haar ook dingen zien en wil hij haar dingen geven. Verder zorg ik er als ik wegga voor dat ik van te voren alles al in de auto heb zitten en dan hoef ik de ukkies alleen te verschonen en in te laden (haha) als ik weg kan gaan.
En oh ja, de oudste slaapt 's middags ruim 2 uur en de jongste slaapt dan ook een deel van die tijd. Dan doe ik soms wat huishoudelijk werk, maar ook altijd zorg ik dat ik tijd voor mezelf heb. En 's avonds heb ik ook tijd voor mezelf als ze beiden op bed liggen.
Ik ben dus achteraf juisr blij dat ik 2 zo kort op elkaar heb, want nu profiteer je nog van die middagslaapjes!
Wat anky zegt is natuurlijk ook wel zo. Maar mijn 2 ukkies treiteren natuurlijk nog niet samen. Dat komt nog haha!
Ik werd tijdens mijn zwangerschap echt zenuwachtig soms van al die opmerkingen. Natuurlijk ook opmerkingen of het wel gepland was (ja!!), dat vond ik ook niet zo leuk om te horen maar op zich wel begrijpelijk.
Pas tijdens het verlof dacht ik, ach wat kunnen mij die opmerkingen schelen. Ik zie wel hoe het gaat lopen. Mijn oma zei ook: het is altijd drukker met 2 kleintjes, of er nu 17 maanden of 4 jaar tussen zit. En daar had ze ook gelijk in.
Afijn, ik vind het hartstikke leuk. Zit natuurlijk nog wel in mijn verlof. Het scheelt natuurlijk dat de oudste al goed kan lopen, maar anderzijds til ik die ook nog vaak genoeg op. Je krijgt wel Popeye-armen met twee van die kleintjes, haha! Verder zie ik elke dag wel hoe het loopt. Meestal hoef ik de jongste niet te voeden als ik bijvoorbeeld aan het eten ben, maar het is weleens voorgekomen. Ik geef borstvoeding dus goed te doen (heb altijd 1 arm en hand vrij). In eerste instantie vond mijn oudste de baby een pop (zo noemde hij haar). Na een maand kreeg hij door dat ze niet meer wegging en promoveerde ze naar baby en kreeg ze af en toe een tik of een duw. En nu zei hij laatst "kindje" tegen haar en nu laat hij haar ook dingen zien en wil hij haar dingen geven. Verder zorg ik er als ik wegga voor dat ik van te voren alles al in de auto heb zitten en dan hoef ik de ukkies alleen te verschonen en in te laden (haha) als ik weg kan gaan.
En oh ja, de oudste slaapt 's middags ruim 2 uur en de jongste slaapt dan ook een deel van die tijd. Dan doe ik soms wat huishoudelijk werk, maar ook altijd zorg ik dat ik tijd voor mezelf heb. En 's avonds heb ik ook tijd voor mezelf als ze beiden op bed liggen.
Ik ben dus achteraf juisr blij dat ik 2 zo kort op elkaar heb, want nu profiteer je nog van die middagslaapjes!
Wat anky zegt is natuurlijk ook wel zo. Maar mijn 2 ukkies treiteren natuurlijk nog niet samen. Dat komt nog haha!
zaterdag 28 juni 2008 om 12:40
Hier ook eigenlijk vooral positieve ervaringen. Nummer 2 en 3 werden 3 dagen voor de oudste 1 jaar werd, geboren. Ze zijn nu 4,5 en 3,5, en al ik terugkijk, denk ik aan de ene kant, het was best pittig en druk, maar aan de andere kant, als ik zie hoeveel lol ze nu met elkaar hebben, en hoe ze met zijn drieën samen optrekken, had ik het niet anders willen doen.
Vooraf had ik me bedacht: straks als ze geboren worden, barst de hel los. Maar het is eigenlijk alleen maar meegevallen!
Pak tijdens je zwangerschap lekker je rust op de momenten dat je kind overdag slaapt. Ook na de bevalling kun je dat nog best een tijd volhouden, want je zit tenslotte met 2 babies die nog slapen overdag.
In ieder geval, gefeliciteerd! Leuk hoor!
Vooraf had ik me bedacht: straks als ze geboren worden, barst de hel los. Maar het is eigenlijk alleen maar meegevallen!
Pak tijdens je zwangerschap lekker je rust op de momenten dat je kind overdag slaapt. Ook na de bevalling kun je dat nog best een tijd volhouden, want je zit tenslotte met 2 babies die nog slapen overdag.
In ieder geval, gefeliciteerd! Leuk hoor!
zaterdag 28 juni 2008 om 12:41
Ik las een stukje wat je moet doen als je peuter vervelend is en je een grote baby op de arm hebt. Arggg, dat kan ik ook nog krijgen natuurlijk.
Vooralsnog til ik mijn peuterpuber (11 kilo) op in de ene arm en draag ik mijn dochter in maxi-cosi (5 kilo + maxi-cosi) in de andere arm. En zoals gezegd: daar krijg je Popeye-armen van !!
Vooralsnog til ik mijn peuterpuber (11 kilo) op in de ene arm en draag ik mijn dochter in maxi-cosi (5 kilo + maxi-cosi) in de andere arm. En zoals gezegd: daar krijg je Popeye-armen van !!
zaterdag 28 juni 2008 om 12:43
zaterdag 28 juni 2008 om 14:12
@ kaaskopje, dank je! Ik ben vrij nuchter ingesteld, dus eigenlijk zie ik er niet zo vreselijk tegenop.... Maar die tip om alle hulp aan te grijpen zal ik zeker ter harte nemen, zoonlief gaat vanaf volgende week een dag extra naar het kdv, i.p.v. 1 dag, 2 dagen, hij vindt het er geweldig, en ik denk dat ik het straks met de baby's erbij ook heerlijk vind..... En gelukkig hebben we heel veel lieve mensen om ons heen die wel van alles willen doen!
Leuk ook om jou reactie te lezen, jij had ze nog sneller op elkaar....!
Groetjes Ayla
Leuk ook om jou reactie te lezen, jij had ze nog sneller op elkaar....!
Groetjes Ayla
zaterdag 28 juni 2008 om 20:44
Heel veel succes met de aller-allerlaatste loodjes, ayla! Fijn dat de zwangerschap zo gemakkeljk verlopen is! Het enige echte nadeel vond ikzelf dat ik m'n dochtertje door m'n dikke buik aan het eind niet meer goed uit bed kon tillen, maar voor de rest ging het hier ook prima, al heb ik met 31 en 33 weken wel even aan de weeënremmers gelegen in het ziekenhuis. Jee, het lijkt zo lang geleden alweer... Soms kijk ik met verbazing naar de foto's van toen. Twee kleine humpies, naast elkaar slapend in de box... time flies!
Ga je trouwens borstvoeding geven? Is echt heel goed te doen hoor, met een tweeling. En bovendien ook erg gemakkelijk, omdat je nooit in de weer hoeft met allerlei flesjes (x2..)
Ga je trouwens borstvoeding geven? Is echt heel goed te doen hoor, met een tweeling. En bovendien ook erg gemakkelijk, omdat je nooit in de weer hoeft met allerlei flesjes (x2..)
