Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
maandag 9 juni 2008 om 09:42
quote:Perel schreef op 08 juni 2008 @ 22:51:
Dubio, om nog even op je vraag terug te komen of ik vind dat een moeder in zulke gevallen anders moet handelen...degene die ik in die periode was, had de moed en het lef niet om tegen de mening van anderen in te gaan, die was bang om te kiezen voor zichzelf, om dingen op te eisen, omdat ze nog niet bewust was van valkuilen en patronen, zichzelf nog niet goed kende.
Als ik toen was geweest hoe ik nu ben, was dit nooit gebeurd.
Lieve Perel,
Neem jezelf dat niet kwalijk; toen was je zoals je toen was, en misschien zou je het nu anders doen en misschien ook niet.
Ik ben ervan overtuigd, dat jouw meisje jou helemaal niets kwalijk neemt. Liefde gaat veel verder en dieper dan zulke 'uiterlijke dingen', dat is een zielsverbondenheid en ik ben er zeker van dat ze niet zomaar bij jou was. Maar goed, dat is mijn overtuiging, ik weet niet of jij daar iets mee kunt, maar ik wil het toch even zeggen.
Op een moment in de tijd doe je waartoe je dan in staat bent, en dat is goed zoals het dan is. Allerlei rationaliseringen achteraf is een doodlopende weg die je alleen maar uitput en tot niets leidt.
Zelf heb ik twee keer een miskraam gehad (vóór mijn dochter, en tussen beide kinderen in, met 14,5 en 12 wk) en ik zou het geweldig vinden als ik zou weten dat ze nu nog ergens om me heen waren. Ik geloof zoiets ook wel, maar ik 'zie' het dus zelf niet.
Dubio, om nog even op je vraag terug te komen of ik vind dat een moeder in zulke gevallen anders moet handelen...degene die ik in die periode was, had de moed en het lef niet om tegen de mening van anderen in te gaan, die was bang om te kiezen voor zichzelf, om dingen op te eisen, omdat ze nog niet bewust was van valkuilen en patronen, zichzelf nog niet goed kende.
Als ik toen was geweest hoe ik nu ben, was dit nooit gebeurd.
Lieve Perel,
Neem jezelf dat niet kwalijk; toen was je zoals je toen was, en misschien zou je het nu anders doen en misschien ook niet.
Ik ben ervan overtuigd, dat jouw meisje jou helemaal niets kwalijk neemt. Liefde gaat veel verder en dieper dan zulke 'uiterlijke dingen', dat is een zielsverbondenheid en ik ben er zeker van dat ze niet zomaar bij jou was. Maar goed, dat is mijn overtuiging, ik weet niet of jij daar iets mee kunt, maar ik wil het toch even zeggen.
Op een moment in de tijd doe je waartoe je dan in staat bent, en dat is goed zoals het dan is. Allerlei rationaliseringen achteraf is een doodlopende weg die je alleen maar uitput en tot niets leidt.
Zelf heb ik twee keer een miskraam gehad (vóór mijn dochter, en tussen beide kinderen in, met 14,5 en 12 wk) en ik zou het geweldig vinden als ik zou weten dat ze nu nog ergens om me heen waren. Ik geloof zoiets ook wel, maar ik 'zie' het dus zelf niet.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 9 juni 2008 om 16:27
Ik durfde het gister niet op te schrijven -alsof ik zou inbreken in jouw verhaal- maar ik ben er ook zo één, Perel. 21 weken.
En ook dat ik nu de dingen heel anders zou aanpakken dan ik toen gedaan heb -of eigenlijk niet gedaan-
Mijn kindje was helemaal okee, zijn omgeving niet.
Ik ga nu eens een topic openen over hoe je terugkijkt op je vroegere leven want het valt me op dat veel vrouwen nu dingen heel anders zouden doen dan ze deden toendertijd -in elk geval op dit topic- en ik vraag me af of dat gewoon iets heel menselijks is of iets dat juist bij ons lijkt te horen.
En ook dat ik nu de dingen heel anders zou aanpakken dan ik toen gedaan heb -of eigenlijk niet gedaan-
Mijn kindje was helemaal okee, zijn omgeving niet.
Ik ga nu eens een topic openen over hoe je terugkijkt op je vroegere leven want het valt me op dat veel vrouwen nu dingen heel anders zouden doen dan ze deden toendertijd -in elk geval op dit topic- en ik vraag me af of dat gewoon iets heel menselijks is of iets dat juist bij ons lijkt te horen.
maandag 9 juni 2008 om 18:48
Hai, hier ben ik weer.
Jammer genoeg ontbreekt het me aan - hoe noem ik dat - ehm kracht om veel te schrijven. Menstruatie, warmte, pijn in de sodemieter, het oude verhaal.
Maar toch, een paar dingen.
Perelke, je bent een bijzonder fijn mens. Ik vind je een van de aller fijnste forummers die ik ken en ik vind het ongelooflijk dat ondanks alles waar jij doorheen bent gegaan als kind (zie je eigen topic) en als volwassene, je zo lief en weldoordacht niet bitter kunt zijn. Jij bent een van die mensen die beschadigd is en daarmee aan de slag is gegaan en dat dwingt respect af.
Je verdriet om je dochter is begrijpelijk. Je hebt haar gebaard, je bent haar moeder en je hebt voor haar een beslissing moeten nemen en daarin stond je moederzielalleen. Dat is zo zwaar en zo verdrietig, het is niet meer dan logisch dat je daar nu nog verdriet over hebt en je je daar dingen over afvraagt. Volgens mij ben jij momenteel ontzettend veel tegelijk aan het verwerken, of doormaken, hoe je het noemen wil. Fijn dat je het met ons deelt.
Elmervrouwke, ik lees goede berichten van jou. Geen hekel meer hebben aan jou is het beste wat je voor jezelf kunt doen. Vrienden zijn met jezelf is het begin van een hele nieuwe manier van kijken naar jou en hoe jij tot bepaalde beslissingen bent gekomen. Zuinig op jou zijn hoor, je gaat met jou het langste door.
Iseolief, wat ik me afvraag; misschien heb ik iets gemist maar heeft jouw ex weleens geprobeerd om contact met jou en je dochter te zoeken? Onlangs bedoel ik? Maakt hij bezwaren tegen het feit dat hij zijn kind niet ziet? Dat hij geen daadwerkelijke vader is van zijn kind? Of is dat jouw (bij gebrek aan een ander woord) projectie?
Wat zou je zeggen als je je ex weer zag? Wat wíl je hem zeggen? Ben je niet eens vreselijk kwaad op die man?
Persoonlijk denk ik dat je dwars door hem heenkijkt als je hem weerziet. Jij bent zo gegroeid. Je bent niet meer het meisje dat bij hem wegging. Je bent de vrouw die zelf naar school gaat een opleiding doet, daar goed in is en een kind opvoed en vrienden maakt en vriendinnen en lotgenoten heeft op het forum.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik je duidelijk moet maken dat jij niet als was in zijn handen hoeft te zijn. Dat jij niet ja en amen tegen hem hoeft te zeggen. Jij hoeft namelijk voor helemaal niemand te buigen en al helemaal niet voor hem. Vast een schat van een jongen maar als partner voor jou, met je wensen en dromen en je wil om ergens te komen in je leven, geen relatiemateriaal.
Of zit ik er helemaal naast?
Dubiooke, je schreef dat er veel aan de hand is in je leven. Ik hoop dat nog te lezen en zo niet dan toch een dikke van mij en ja, Wé en eF en ik komen bij je in de zomervakantie!
Alle andere meiden Sorry maar ik ben kapot, ik ga een hand pillen en liggen, voor de airco.....
Jammer genoeg ontbreekt het me aan - hoe noem ik dat - ehm kracht om veel te schrijven. Menstruatie, warmte, pijn in de sodemieter, het oude verhaal.
Maar toch, een paar dingen.
Perelke, je bent een bijzonder fijn mens. Ik vind je een van de aller fijnste forummers die ik ken en ik vind het ongelooflijk dat ondanks alles waar jij doorheen bent gegaan als kind (zie je eigen topic) en als volwassene, je zo lief en weldoordacht niet bitter kunt zijn. Jij bent een van die mensen die beschadigd is en daarmee aan de slag is gegaan en dat dwingt respect af.
Je verdriet om je dochter is begrijpelijk. Je hebt haar gebaard, je bent haar moeder en je hebt voor haar een beslissing moeten nemen en daarin stond je moederzielalleen. Dat is zo zwaar en zo verdrietig, het is niet meer dan logisch dat je daar nu nog verdriet over hebt en je je daar dingen over afvraagt. Volgens mij ben jij momenteel ontzettend veel tegelijk aan het verwerken, of doormaken, hoe je het noemen wil. Fijn dat je het met ons deelt.
Elmervrouwke, ik lees goede berichten van jou. Geen hekel meer hebben aan jou is het beste wat je voor jezelf kunt doen. Vrienden zijn met jezelf is het begin van een hele nieuwe manier van kijken naar jou en hoe jij tot bepaalde beslissingen bent gekomen. Zuinig op jou zijn hoor, je gaat met jou het langste door.
Iseolief, wat ik me afvraag; misschien heb ik iets gemist maar heeft jouw ex weleens geprobeerd om contact met jou en je dochter te zoeken? Onlangs bedoel ik? Maakt hij bezwaren tegen het feit dat hij zijn kind niet ziet? Dat hij geen daadwerkelijke vader is van zijn kind? Of is dat jouw (bij gebrek aan een ander woord) projectie?
Wat zou je zeggen als je je ex weer zag? Wat wíl je hem zeggen? Ben je niet eens vreselijk kwaad op die man?
Persoonlijk denk ik dat je dwars door hem heenkijkt als je hem weerziet. Jij bent zo gegroeid. Je bent niet meer het meisje dat bij hem wegging. Je bent de vrouw die zelf naar school gaat een opleiding doet, daar goed in is en een kind opvoed en vrienden maakt en vriendinnen en lotgenoten heeft op het forum.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik je duidelijk moet maken dat jij niet als was in zijn handen hoeft te zijn. Dat jij niet ja en amen tegen hem hoeft te zeggen. Jij hoeft namelijk voor helemaal niemand te buigen en al helemaal niet voor hem. Vast een schat van een jongen maar als partner voor jou, met je wensen en dromen en je wil om ergens te komen in je leven, geen relatiemateriaal.
Of zit ik er helemaal naast?
Dubiooke, je schreef dat er veel aan de hand is in je leven. Ik hoop dat nog te lezen en zo niet dan toch een dikke van mij en ja, Wé en eF en ik komen bij je in de zomervakantie!
Alle andere meiden Sorry maar ik ben kapot, ik ga een hand pillen en liggen, voor de airco.....
maandag 9 juni 2008 om 20:52
Leo, ik ga effe voetbal kijken (haha, ik ben waarschijnlijk de enige Hollander die nog niet aan de buis gekluisterd is ) maar kom je eerst een knuffel brengen
Ik vind het zoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo leuk dat jullie komen in de vakantie! (maakt rondedansje)
Ik vind het zoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo leuk dat jullie komen in de vakantie! (maakt rondedansje)
Ga in therapie!
maandag 9 juni 2008 om 23:23
Hallo allemaal,
Ik lees jullie morgen weer intensief door.
We hebben hier ook voetbal gekeken, en nu ga ik naar bed, morgenochtend moet ik er weer vroeg uit.
Aan Dubio: ik wil je haar naam wel laten weten, maar om het hier neer te zetten doe ik liever niet.
Als je wilt kunnen we de angel wel vragen om je mijn emailadres te geven.
Iedereen die hier nog langskomt vandaag, dikke kus!
Ik lees jullie morgen weer intensief door.
We hebben hier ook voetbal gekeken, en nu ga ik naar bed, morgenochtend moet ik er weer vroeg uit.
Aan Dubio: ik wil je haar naam wel laten weten, maar om het hier neer te zetten doe ik liever niet.
Als je wilt kunnen we de angel wel vragen om je mijn emailadres te geven.
Iedereen die hier nog langskomt vandaag, dikke kus!
maandag 9 juni 2008 om 23:51
hey Lieve allemaal..
Allereerst een knuffel voor iedereen!
Ik zal proberen ook te kijken of ik wat kan typen naar jullie toe.. Maar ik vind het zo moeilijk heb het gevoel dat ik domme dingen zeg.. En durf het dan niet te versturen..
Okée Perel.. Vertellen hoe het gaat. Het gaat erg kut. Ik voer een tweestrijd in mijn hoofd. Ik wil er graag zijn voor M en hij is er op dit moment ook super voor mij. Maar ik ben voor bepaalde dingen met mijn neus op de feiten gedrukt. Dingen die jullie al zó vaak hebben gezegd. Ik wist het misschien altijd al wel. Maar nu gebeurd het waar je als ware bij staat. Nu pas maak ik écht mee wat er gebeurd is en wat er misschien kan gebeuren. Ik wil er voor hem zijn, maar kan het niet. Ik heb opeens geen idee meer wat ik wil.. Of eigenlijk wel. Ik wil weg. Maar ik kán het niet. Ik kán en wíl nu niet alleen zijn.. Hij kán nu ook niet alleen zijn en ik wil hem niet alleen laten. Juist nu moeten we er voor elkaar zijn. En jhuist daarom word ik zo super gek van wat er allemaal afspeelt in mijn hoofd. Wat er allemaal gebeurd om mij heen. Maar vooral hoe ik denk kijk en zie. Ik wil aan de andere kant ook niet meer weg. Straks krijg ik weer spijt ga ik hem weer zo missen. Ik kan geen spelletjes blijven spelen en hem steeds weer wegsturen en weer terughalen. Ik wil dat ook helemaal niet.. Dus ik snap het geroezemoes en geruzie in mijn hoofd ook niet meer.
pff heb ook were het gevoel dat het ontzettend warrig is.. Misschien ook wel omdat ik niet écht kan vertellen wat er is gebeurd. Het is nogal breed uitgemeten in de media. En ik ben misschien toch wel een beetje bang voor herkenning..
Slaap lekker straks!
Liefs,
LillyRose
Allereerst een knuffel voor iedereen!
Ik zal proberen ook te kijken of ik wat kan typen naar jullie toe.. Maar ik vind het zo moeilijk heb het gevoel dat ik domme dingen zeg.. En durf het dan niet te versturen..
Okée Perel.. Vertellen hoe het gaat. Het gaat erg kut. Ik voer een tweestrijd in mijn hoofd. Ik wil er graag zijn voor M en hij is er op dit moment ook super voor mij. Maar ik ben voor bepaalde dingen met mijn neus op de feiten gedrukt. Dingen die jullie al zó vaak hebben gezegd. Ik wist het misschien altijd al wel. Maar nu gebeurd het waar je als ware bij staat. Nu pas maak ik écht mee wat er gebeurd is en wat er misschien kan gebeuren. Ik wil er voor hem zijn, maar kan het niet. Ik heb opeens geen idee meer wat ik wil.. Of eigenlijk wel. Ik wil weg. Maar ik kán het niet. Ik kán en wíl nu niet alleen zijn.. Hij kán nu ook niet alleen zijn en ik wil hem niet alleen laten. Juist nu moeten we er voor elkaar zijn. En jhuist daarom word ik zo super gek van wat er allemaal afspeelt in mijn hoofd. Wat er allemaal gebeurd om mij heen. Maar vooral hoe ik denk kijk en zie. Ik wil aan de andere kant ook niet meer weg. Straks krijg ik weer spijt ga ik hem weer zo missen. Ik kan geen spelletjes blijven spelen en hem steeds weer wegsturen en weer terughalen. Ik wil dat ook helemaal niet.. Dus ik snap het geroezemoes en geruzie in mijn hoofd ook niet meer.
pff heb ook were het gevoel dat het ontzettend warrig is.. Misschien ook wel omdat ik niet écht kan vertellen wat er is gebeurd. Het is nogal breed uitgemeten in de media. En ik ben misschien toch wel een beetje bang voor herkenning..
Slaap lekker straks!
Liefs,
LillyRose
dinsdag 10 juni 2008 om 00:48
Ha lieve Lilly,
Ten eerste, ik ben blij dat je nu ook wilt reageren op wat de anderen hier schrijven. Ik zeg je heel eerlijk dat ik het pijnlijk vind dat je dat nooit hebt gedaan. Zo zie je maar hoe dingen anders over kunnen komen. Ik had het idee dat je hier vooral voor jezelf kwam schrijven, om steun te halen als je die nodig had. En iedereen is er altijd voor je geweest. Maar de schrijfsters maken hier zelf ook vaak moeilijke en zware dingen door, en daar heb je nooit op gereageerd. Begrijp je dat ik daar eigenlijk een beetje kwaad om werd?
Doe het maar gewoon, het is echt geen wedstrijd wie het slimst, gevoeligst of meest welbespraakt is. We schrijven hier allemaal gewoon op wat we denken en voelen. Ik weet dat je een heel inlevend mens bent. Schrijf maar gewoon op wat er in je opkomt. Ik weet zeker dat het goed aankomt, lieve Lilly. Het is beter dan zwijgen!
Je laatste posting klinkt heel anders. Een verwarring die een stap verder is dan tot nu toe. Ik denk dat je je oogkleppen langzaam aan het afzetten bent. Daarom zie je nu dingen die je eerst niet zag. Het zijn dezelfde dingen, maar jij ziet ze anders. Je ziet ze zoals ze zijn.
Is het mogelijk met M. af te spreken dat je nu even een time-out nodig hebt? Daarmee speel je geen spelletjes met hem. Je moet rust hebben, tijd om na te denken.
sterkte meis,
dubio
Ten eerste, ik ben blij dat je nu ook wilt reageren op wat de anderen hier schrijven. Ik zeg je heel eerlijk dat ik het pijnlijk vind dat je dat nooit hebt gedaan. Zo zie je maar hoe dingen anders over kunnen komen. Ik had het idee dat je hier vooral voor jezelf kwam schrijven, om steun te halen als je die nodig had. En iedereen is er altijd voor je geweest. Maar de schrijfsters maken hier zelf ook vaak moeilijke en zware dingen door, en daar heb je nooit op gereageerd. Begrijp je dat ik daar eigenlijk een beetje kwaad om werd?
Doe het maar gewoon, het is echt geen wedstrijd wie het slimst, gevoeligst of meest welbespraakt is. We schrijven hier allemaal gewoon op wat we denken en voelen. Ik weet dat je een heel inlevend mens bent. Schrijf maar gewoon op wat er in je opkomt. Ik weet zeker dat het goed aankomt, lieve Lilly. Het is beter dan zwijgen!
Je laatste posting klinkt heel anders. Een verwarring die een stap verder is dan tot nu toe. Ik denk dat je je oogkleppen langzaam aan het afzetten bent. Daarom zie je nu dingen die je eerst niet zag. Het zijn dezelfde dingen, maar jij ziet ze anders. Je ziet ze zoals ze zijn.
Is het mogelijk met M. af te spreken dat je nu even een time-out nodig hebt? Daarmee speel je geen spelletjes met hem. Je moet rust hebben, tijd om na te denken.
sterkte meis,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 10 juni 2008 om 07:35
Lilly mijn lieverd,
Geen idee wat er zo breed is uitgemeten in de pers maar het is vast niet erg leuk geweest en waarschijnlijk ook niet erg fris allemaal, als je zo bang bent dat je herkend wordt.
Ook ik hoop met Dubio mee dat de schellen blijven vallen. Soms heb je een harde klap nodig om te zien wat anderen al lang zagen en ook zeiden. Ik hoop dat dat moment nu is aangeboken.
Je angst om alleen te zijn kan ik op zich begrijpen. Ik kan zelfs begrijpen dat je je niet zo goede relatie verkiest boven het alleen zijn. Ik blijf alleen hopen dat je op een dag inziet dat je nu, zo zonder kinderen, nog een hele nieuwe, frisse start kunt maken. Er is niets wat je bindt aan je vriend en je bent jong. Je hebt een nieuwe kans op alles, op geluk, op liefde, op een prachtig leven. Nu heb je na een korte periode van redelijke rust weer zorgen aan je hoofd.
Ik wil mezelf niet steeds op de borsten kloppen hoor maar kijk naar mij. Ik had tien jaar lang bijna iedere dag zorgen om mijn relatie. Nu heb ik al ruim zes jaar nooit zorgen om mijn relatie en dan bedoel ik ook nooit. Het zou zomaar als een kaartenhuis in elkaar kunnen storten over een tijdje maar dan heb ik in ieder geval járenlang geen enkele relatiezorg gehad. Wat zo kan het ook.
Ik hoop dat jij dat voor jezelf gaat wensen en dat die wens zo sterk wordt dat je in zult zien dat je die zorgeloosheid met je huidige vriend nooit zult ervaren.
Sterkte (f)
Geen idee wat er zo breed is uitgemeten in de pers maar het is vast niet erg leuk geweest en waarschijnlijk ook niet erg fris allemaal, als je zo bang bent dat je herkend wordt.
Ook ik hoop met Dubio mee dat de schellen blijven vallen. Soms heb je een harde klap nodig om te zien wat anderen al lang zagen en ook zeiden. Ik hoop dat dat moment nu is aangeboken.
Je angst om alleen te zijn kan ik op zich begrijpen. Ik kan zelfs begrijpen dat je je niet zo goede relatie verkiest boven het alleen zijn. Ik blijf alleen hopen dat je op een dag inziet dat je nu, zo zonder kinderen, nog een hele nieuwe, frisse start kunt maken. Er is niets wat je bindt aan je vriend en je bent jong. Je hebt een nieuwe kans op alles, op geluk, op liefde, op een prachtig leven. Nu heb je na een korte periode van redelijke rust weer zorgen aan je hoofd.
Ik wil mezelf niet steeds op de borsten kloppen hoor maar kijk naar mij. Ik had tien jaar lang bijna iedere dag zorgen om mijn relatie. Nu heb ik al ruim zes jaar nooit zorgen om mijn relatie en dan bedoel ik ook nooit. Het zou zomaar als een kaartenhuis in elkaar kunnen storten over een tijdje maar dan heb ik in ieder geval járenlang geen enkele relatiezorg gehad. Wat zo kan het ook.
Ik hoop dat jij dat voor jezelf gaat wensen en dat die wens zo sterk wordt dat je in zult zien dat je die zorgeloosheid met je huidige vriend nooit zult ervaren.
Sterkte (f)
dinsdag 10 juni 2008 om 16:28
He lieve Lilly, eigenlijk lazen we al lang tussen de regels door dat jij met een zware innerlijke strijd zat. Maar daar hoeven we het nu niet meer over te hebben.
Ik ben blij te vernemen, dat jij het heft in eigen hand wil gaan nemen. De angst om alleen te zijn is eigenlijk een angst die ongegrond is. Het is meer de angst voor het onbekende. Ik weet dat mijn leven al direct een stuk prettiger werd toen ik alleen woonde, alleen nog maar mijn eigen zorgen.
Voor jou zal je leven echt een heel stuk makkelijker gaan worden zonder hem, dat besef je heel erg goed.
Die van een time-out voorstellen van Dubio, dat is een hele goede tip. een soort van tussenstap inbouwen.
Verder, maar dat is makkelijk om van de zijlijn af te zeggen, moet jij niks, jij moet niet voor hem klaarstaan. Dat mag je, jij hebt een keuze hierin en je zou ook wel eens een keer voor jezelf op mogen moeten komen. M is oud en wijs genoeg om het meeste in zijn leven zelf te regelen, net als jij eigenlijk.
Je neemt een beetje te veel verantwoordelijkheid in deze.
Sterkte!
Ik ben blij te vernemen, dat jij het heft in eigen hand wil gaan nemen. De angst om alleen te zijn is eigenlijk een angst die ongegrond is. Het is meer de angst voor het onbekende. Ik weet dat mijn leven al direct een stuk prettiger werd toen ik alleen woonde, alleen nog maar mijn eigen zorgen.
Voor jou zal je leven echt een heel stuk makkelijker gaan worden zonder hem, dat besef je heel erg goed.
Die van een time-out voorstellen van Dubio, dat is een hele goede tip. een soort van tussenstap inbouwen.
Verder, maar dat is makkelijk om van de zijlijn af te zeggen, moet jij niks, jij moet niet voor hem klaarstaan. Dat mag je, jij hebt een keuze hierin en je zou ook wel eens een keer voor jezelf op mogen moeten komen. M is oud en wijs genoeg om het meeste in zijn leven zelf te regelen, net als jij eigenlijk.
Je neemt een beetje te veel verantwoordelijkheid in deze.
Sterkte!
dinsdag 10 juni 2008 om 20:50
Hier idem dito Perel. Ik lag er pas om half 2 in en was vanmorgen weer om 6 uur wakker. Ik begin nu enigszins in te dutten. Hoe is het met je, Perel?
Lilly, ik vraag me af of M. net zo met jou bezig is nu als jij met hem. Is hij ook zo bezorgd dat jij alleen bent? Wat gebeurt er nu dat je herkent uit wat wij geschreven hebben?
Iseootje, hoe is het met jou?
Pom, je schrijft altijd van die mooie dingen
liefs,
dubio
Lilly, ik vraag me af of M. net zo met jou bezig is nu als jij met hem. Is hij ook zo bezorgd dat jij alleen bent? Wat gebeurt er nu dat je herkent uit wat wij geschreven hebben?
Iseootje, hoe is het met jou?
Pom, je schrijft altijd van die mooie dingen
liefs,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 10 juni 2008 om 21:01
Ik voel me wel heel goed.
De laatste dagen had ik het gevoel dat ik steeds meer bij mezelf terug kom, waar de dingen simpel en duidelijk zijn, waar het meer en meer voor mij gaat leven waar ik werkelijk waarde aan hecht en wat ik wil gaan uitbouwen.
Dat geeft rust en vertrouwen.
Vanmiddag met de post kwam er een brief waarvan ik er de laatste maanden al meer kreeg, waarvan ik dan eerder wel een nachtje niet sliep, me door liet opjagen, wel weer van slag van raakte.
Vanmiddag leek dat ook te gebeuren.
Heb hem weggelegd, later even weer goed gelezen, en het komt weer op hetzelfde geëmmer neer.
Besloot dat ik daar al genoeg energie mee ben kwijt geraakt, en probeer het te laten voor wat het is.
Op dit moment lukt het.
Misschien raak ik straks alsnog in de stress, maar nu is het nog goed.
Is dit een echte stap vooruit, óf is het ontkenning, net doen alsof er niks gebeurd is?
Dat weet ik eigenlijk niet.
De laatste dagen had ik het gevoel dat ik steeds meer bij mezelf terug kom, waar de dingen simpel en duidelijk zijn, waar het meer en meer voor mij gaat leven waar ik werkelijk waarde aan hecht en wat ik wil gaan uitbouwen.
Dat geeft rust en vertrouwen.
Vanmiddag met de post kwam er een brief waarvan ik er de laatste maanden al meer kreeg, waarvan ik dan eerder wel een nachtje niet sliep, me door liet opjagen, wel weer van slag van raakte.
Vanmiddag leek dat ook te gebeuren.
Heb hem weggelegd, later even weer goed gelezen, en het komt weer op hetzelfde geëmmer neer.
Besloot dat ik daar al genoeg energie mee ben kwijt geraakt, en probeer het te laten voor wat het is.
Op dit moment lukt het.
Misschien raak ik straks alsnog in de stress, maar nu is het nog goed.
Is dit een echte stap vooruit, óf is het ontkenning, net doen alsof er niks gebeurd is?
Dat weet ik eigenlijk niet.
dinsdag 10 juni 2008 om 22:56
Je herkent wat er gebeurt, Perel. Dat lijkt me winst. En ook al schiet je alsnog in de stress, dan heb je in elk geval dat moment gehad, kun je op terugkijken, gaat de volgende keer makkelijker.
Vorm losmaken van inhoud.
Wat maakte je van slag eerder, kun je dat beredeneren?
Ik denk dat je gewoon kunt 'genieten' van het gevoel dat er afstand was tussen jou en die tekst, dat jij op dat moment -en hopelijk nu nog- de baas was over jouw emoties en niet hij middels die tekst.
Slaap lekker.
Vorm losmaken van inhoud.
Wat maakte je van slag eerder, kun je dat beredeneren?
Ik denk dat je gewoon kunt 'genieten' van het gevoel dat er afstand was tussen jou en die tekst, dat jij op dat moment -en hopelijk nu nog- de baas was over jouw emoties en niet hij middels die tekst.
Slaap lekker.
woensdag 11 juni 2008 om 00:34
Nou, ik lig nog niet op bed dus so much for goede voornemens Lief dat je naar me vraagt Perel. Mijn storm zal nog wel even blijven woeden. Ik heb vandaag weer een belangrijke stap genomen. Wat gaat daar een energie in zitten. Ik moet hierover ook contact hebben met mijn ex en dat maakt het allemaal extra lastig. We spraken elkaar al een tijdje niet echt meer (op mijn verzoek, omdat deze gesprekken altijd verkeerd afliepen). En het ging nu weer precies hetzelfde. Ik heb het, zoals voorheen, weer afgekapt. Het is zo lekker rustig als ik dat contact niet heb. Het hoognodige wat de kinderen betreft werkt voor mij prima.
In beide conflicten probeer ik voor ogen te houden dat het niets persoonlijks is. Heel lastig als mensen je feitelijk helemaal kapot proberen te maken, waarbij ook kinderen nu en in de toekomst het slachtoffer worden. Vooral van hun vader vind ik dat onbegrijpelijk. Maar ik probeer me te richten op het zakelijke. Uiteindelijk gaat het om geld en wil ik me dus beperken tot de cijfers. Niet te veel nadenken over morgen, praktisch blijven, niet stilstaan bij de onrechtvaardigheid van dit alles en de valsheid van sommige mensen.
Ik tel mijn zegeningen maar weer eens: twee prachtige kinderen, gezondheid, fijne vriendinnen, een lieve familie, een goede baan. En ik ben een leuk en sterk mens en dat neem ik overal mee naar toe, wat er ook gebeurt (vertel ik mezelf maar steeds ). Dus ik red me wel. Positief denken en veel blijven genieten van hoe mijn leven nu is, brengt me meer dan me zorgen maken over de toekomst. Het is pas echt zonde als ik door die problemen op de achtergrond, hoe groot ook, vergeet te genieten van de poesjes die een onzichtbare dans uitvoeren als ze op vliegjes jagen in de tuin, en van de kinderen die elkaar in hun blootje gillend natspetteren in het zwembad.
Het kan altijd erger - besefte ik toen ik vanavond in een korte aanval van zelfmedelijden jankend op mijn stoepje zat, en hard gepiep hoorde van een door de poes gegrepen muisje. Ik heb hem kunnen bevrijden... hopelijk leeft hij nog.
liefs,
dubio (die nu echt naar bed gaat!)
In beide conflicten probeer ik voor ogen te houden dat het niets persoonlijks is. Heel lastig als mensen je feitelijk helemaal kapot proberen te maken, waarbij ook kinderen nu en in de toekomst het slachtoffer worden. Vooral van hun vader vind ik dat onbegrijpelijk. Maar ik probeer me te richten op het zakelijke. Uiteindelijk gaat het om geld en wil ik me dus beperken tot de cijfers. Niet te veel nadenken over morgen, praktisch blijven, niet stilstaan bij de onrechtvaardigheid van dit alles en de valsheid van sommige mensen.
Ik tel mijn zegeningen maar weer eens: twee prachtige kinderen, gezondheid, fijne vriendinnen, een lieve familie, een goede baan. En ik ben een leuk en sterk mens en dat neem ik overal mee naar toe, wat er ook gebeurt (vertel ik mezelf maar steeds ). Dus ik red me wel. Positief denken en veel blijven genieten van hoe mijn leven nu is, brengt me meer dan me zorgen maken over de toekomst. Het is pas echt zonde als ik door die problemen op de achtergrond, hoe groot ook, vergeet te genieten van de poesjes die een onzichtbare dans uitvoeren als ze op vliegjes jagen in de tuin, en van de kinderen die elkaar in hun blootje gillend natspetteren in het zwembad.
Het kan altijd erger - besefte ik toen ik vanavond in een korte aanval van zelfmedelijden jankend op mijn stoepje zat, en hard gepiep hoorde van een door de poes gegrepen muisje. Ik heb hem kunnen bevrijden... hopelijk leeft hij nog.
liefs,
dubio (die nu echt naar bed gaat!)
Ga in therapie!
woensdag 11 juni 2008 om 10:11
Dubio,
Heb je lekker geslapen?
Vandaag neem ik een voorbeeld aan jou.
Ik krijg een beetje het gevoel dat we in het zelfde schuitje zitten, 't is even stil geweest, gisteren kwam er weer een golf ellende naar me toe...
Maar ik sta versteld van mezelf!
Ik blijf het gewoon doen, positief zijn!
Het raakt me niet.
Sterker nog, er ging een lampje bij me branden, en ik kan ermee aan de slag, goed, 't kost me weer veel energie en tijd, maar wat een voldoening zal het geven als het allemaal eens achter de rug zal zijn.
Op dit soort dagen voel ik echt dat ik gegroeid ben.
Dat ik het wel aankan.
Heb je lekker geslapen?
Vandaag neem ik een voorbeeld aan jou.
Ik krijg een beetje het gevoel dat we in het zelfde schuitje zitten, 't is even stil geweest, gisteren kwam er weer een golf ellende naar me toe...
Maar ik sta versteld van mezelf!
Ik blijf het gewoon doen, positief zijn!
Het raakt me niet.
Sterker nog, er ging een lampje bij me branden, en ik kan ermee aan de slag, goed, 't kost me weer veel energie en tijd, maar wat een voldoening zal het geven als het allemaal eens achter de rug zal zijn.
Op dit soort dagen voel ik echt dat ik gegroeid ben.
Dat ik het wel aankan.
woensdag 11 juni 2008 om 11:14
Dubio
Je hebt alle recht om af en toe even op je stoepje te gaan zitten en alle verdriet te tonen! Ontzeg jezelf dat niet want dat geeft je uiteindelijk ook de kracht om door te gaan.
En inderdaad, houdt het allemaal zo zakelijk mogelijk! Kijk even over de berg heen en zie de prachtige weiden daarachter!
Perel,
je moet inderdaad leren een andere houding aan te nemen richting die ellende die je voelt en komt. Er komt een dag waarop je merkt dat je er anders in staat waardoor jouw reakties anders zullen zijn! En dat zal je veel voldoening geven.
Leo, wat toch naar dat je iedere keer je zo verschrikkelijk voelt. Ik zou willen dat ik iets had om je verlichting te geven maar ja, helaas. En wanneer kom je richting je boerderij dan?
Lily, lieve Lily
je hoeft hier niet te schrijven in detail, dat weet je he, maar ik ben zo blij dat ik een verandering bij je zie. Ik gun je een gelukkig leven met een partner die jou goed behandelt! En echt die bestaan hoor. Durft te leven en durf vooral jezelf het geluk te gunnen. En besef dat liefde vooral loslaten is, ook al denk je dat je dat niet kunt. Zie deze liefde als een les van hoe het mis kan gaan hoeveel je ook voor hem voelt en hij voor jou. En gebruik deze les in je verdere keuzes
Iseo, dikke knuffel hoor
Nicole, lastig om iets tegen jou te zeggen want voordat ik weet is het zo herkenbaar. Maar ik denk vaak aan je en weet maar al te goed wat je doormaakt.
Rabo, fijn dat je weer bent,heeft het een reden dat je een paar dagen geen internet had?
Veer,
en verder natuurlijk ook iederen een dikke knuffel
Je hebt alle recht om af en toe even op je stoepje te gaan zitten en alle verdriet te tonen! Ontzeg jezelf dat niet want dat geeft je uiteindelijk ook de kracht om door te gaan.
En inderdaad, houdt het allemaal zo zakelijk mogelijk! Kijk even over de berg heen en zie de prachtige weiden daarachter!
Perel,
je moet inderdaad leren een andere houding aan te nemen richting die ellende die je voelt en komt. Er komt een dag waarop je merkt dat je er anders in staat waardoor jouw reakties anders zullen zijn! En dat zal je veel voldoening geven.
Leo, wat toch naar dat je iedere keer je zo verschrikkelijk voelt. Ik zou willen dat ik iets had om je verlichting te geven maar ja, helaas. En wanneer kom je richting je boerderij dan?
Lily, lieve Lily
je hoeft hier niet te schrijven in detail, dat weet je he, maar ik ben zo blij dat ik een verandering bij je zie. Ik gun je een gelukkig leven met een partner die jou goed behandelt! En echt die bestaan hoor. Durft te leven en durf vooral jezelf het geluk te gunnen. En besef dat liefde vooral loslaten is, ook al denk je dat je dat niet kunt. Zie deze liefde als een les van hoe het mis kan gaan hoeveel je ook voor hem voelt en hij voor jou. En gebruik deze les in je verdere keuzes
Iseo, dikke knuffel hoor
Nicole, lastig om iets tegen jou te zeggen want voordat ik weet is het zo herkenbaar. Maar ik denk vaak aan je en weet maar al te goed wat je doormaakt.
Rabo, fijn dat je weer bent,heeft het een reden dat je een paar dagen geen internet had?
Veer,
en verder natuurlijk ook iederen een dikke knuffel
woensdag 11 juni 2008 om 12:20
Niet alles is positief.
Ik ga even moelijk doen.
Dit is ook een valkuil voor mij.
Misschien herkent iemand van jullie hier het wel, misschien weten jullie raad.
Ik weet: maak je vantevoren geen zorgen.
Kijk niet uit naar die beren op je weg, maar:
Nu op dit moment kan ik handelen. Dat betekent dat ik nu de basis kan leggen voor wat gaat komen. Nu moet ik het ijzer smeden, nu het heet is.
Ik word gesteund, psychisch, financieel heb ik de mogelijkheid, juridisch staat alles als een huis.
Ik hoef er geen ingewikkelde capriolen voor uit te halen, het is voor ieder weldenkend mens duidelijk dat ik het recht aan mijn zijde heb.
Het punt is dat ik opzie tegen de periode die erna zal komen.
Wanneer die steun en bijstand is weggevallen en ik verder moet op eigen kracht.
Dat ik dan weer 'onbeschermd' ben, en kan worden opgejaagd,
hiervoor weer gestraft zal worden.
Ik ga even moelijk doen.
Dit is ook een valkuil voor mij.
Misschien herkent iemand van jullie hier het wel, misschien weten jullie raad.
Ik weet: maak je vantevoren geen zorgen.
Kijk niet uit naar die beren op je weg, maar:
Nu op dit moment kan ik handelen. Dat betekent dat ik nu de basis kan leggen voor wat gaat komen. Nu moet ik het ijzer smeden, nu het heet is.
Ik word gesteund, psychisch, financieel heb ik de mogelijkheid, juridisch staat alles als een huis.
Ik hoef er geen ingewikkelde capriolen voor uit te halen, het is voor ieder weldenkend mens duidelijk dat ik het recht aan mijn zijde heb.
Het punt is dat ik opzie tegen de periode die erna zal komen.
Wanneer die steun en bijstand is weggevallen en ik verder moet op eigen kracht.
Dat ik dan weer 'onbeschermd' ben, en kan worden opgejaagd,
hiervoor weer gestraft zal worden.
