Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 1 april 2014 om 22:09
Lijden in stilte hoefde ik niet maar ik heb nooit gehuild om het verlies van een minnaar. Dat stond ik mezelf niet toe en nog steeds niet. Ik had het wel moeten doen, dat had me waarschijnlijk wéken liefdesverdriet gescheeld maar ik kon het niet. Huilen ja. Om een minnaar nee.
Het lukt niet.
Hè wat kut toch Sense.
Ik kan me voorstellen dat LD nu toch wel eens wil weten wat er allemaal te koop is in de wereld. Ik zou in jouw plaats wel willen weten waar die 0,5% (ik noem maar wat) dan zit Maar dat hij het niet onder woorden kan brengen snap ik dan weer wel. Kan hij er niet een liedje over schrijven?
Het lukt niet.
Hè wat kut toch Sense.
Ik kan me voorstellen dat LD nu toch wel eens wil weten wat er allemaal te koop is in de wereld. Ik zou in jouw plaats wel willen weten waar die 0,5% (ik noem maar wat) dan zit Maar dat hij het niet onder woorden kan brengen snap ik dan weer wel. Kan hij er niet een liedje over schrijven?
dinsdag 1 april 2014 om 22:14
Nee, LD is het niet, dat wist ik ook eigenlijk wel..
Roos.. wil ik weten waar die 5 of wellicht 0.5% zit? Maakt dat enig verschil? Nee... Vaak genoeg denk ik dat ik het wel will weten, maar of ik er wat mee opschiet. Ik denk het niet. Net of ik dan zou horen waar ik te kort schiet.
Ik weet alleen dat hetgeen wat ik voel, niet hetgeen is wat hij voelt. En blijkbaar is hetgeen hij wel voelt, niet voldoende om voor te gaan. Ik prijs me gelukkig met een veilige thuis haven. Het is niet dat ik terug val in iets waar ik niet wil zijn. Sterker nog, ik ben best happy met nr1.
Het is gewoon stom van 2 mannen houden! Zou verboden moeten worden..
Roos.. wil ik weten waar die 5 of wellicht 0.5% zit? Maakt dat enig verschil? Nee... Vaak genoeg denk ik dat ik het wel will weten, maar of ik er wat mee opschiet. Ik denk het niet. Net of ik dan zou horen waar ik te kort schiet.
Ik weet alleen dat hetgeen wat ik voel, niet hetgeen is wat hij voelt. En blijkbaar is hetgeen hij wel voelt, niet voldoende om voor te gaan. Ik prijs me gelukkig met een veilige thuis haven. Het is niet dat ik terug val in iets waar ik niet wil zijn. Sterker nog, ik ben best happy met nr1.
Het is gewoon stom van 2 mannen houden! Zou verboden moeten worden..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 1 april 2014 om 22:18
Sense, hoe kan iemand jou inschrijven op een datingsite, wellicht stomme vraag hoor. Is dat onder je eigen naam of deze nick? En daar kreeg jij mail van? Echt gek.
Ja, je hebt wel een punt. Ik weet eigenlijk ook niet of ik het zou willen weten en toch weer wel. Na zoveel jaren minnaarschap schijnt er dan toch iets te missen. Wat is dat iets dan en wat is de aantrekkingskracht dan waard. Nou ja, dat zou allemaal in mij omgaan zeg maar wat niet automatisch betekend dat je er dan ook gelukkiger van wordt als je het wel weet.
Ja, zou verboden moeten zijn.
Of niet maar dan gewoon met zijn drieën onder één dak en alleen maar schoftig genieten.
Ofzo.
Ja, je hebt wel een punt. Ik weet eigenlijk ook niet of ik het zou willen weten en toch weer wel. Na zoveel jaren minnaarschap schijnt er dan toch iets te missen. Wat is dat iets dan en wat is de aantrekkingskracht dan waard. Nou ja, dat zou allemaal in mij omgaan zeg maar wat niet automatisch betekend dat je er dan ook gelukkiger van wordt als je het wel weet.
Ja, zou verboden moeten zijn.
Of niet maar dan gewoon met zijn drieën onder één dak en alleen maar schoftig genieten.
Ofzo.
dinsdag 1 april 2014 om 23:09
Ik woon niet met 2 mannen onder 1 dak SN, maar na 5.5 jaar heel innig contact (lees dagelijks) waarbij er veel meer was dan een seksuele relatie of friends with benefits, is hij wel een deel, groot deel van mijn leven..
Roos, iemand heeft mijn privé mail gebruikt, dus niet het Sense adres, voor zover ik kan opmaken is het een bestaand account, waarbij mijn mail adres als nieuw mail adres is toegevoegd
Ik heb niet op de site ingelogd om te zien wat het precies was, ik kende de naam van de site verder ook niet.. Ik heb ook niet de link van de bevestiging aan geklikt
En al die zaken gaan ook wel door mijn hoofd, al jaren eigenlijk.. Maar rationeel weet ik dat ik daar niet mee bezig moet zijn.. Ik stop het weer terug in het hokje met zwarte emoties en probeer er niet te veel aandacht aan te besteden
Roos, iemand heeft mijn privé mail gebruikt, dus niet het Sense adres, voor zover ik kan opmaken is het een bestaand account, waarbij mijn mail adres als nieuw mail adres is toegevoegd
Ik heb niet op de site ingelogd om te zien wat het precies was, ik kende de naam van de site verder ook niet.. Ik heb ook niet de link van de bevestiging aan geklikt
En al die zaken gaan ook wel door mijn hoofd, al jaren eigenlijk.. Maar rationeel weet ik dat ik daar niet mee bezig moet zijn.. Ik stop het weer terug in het hokje met zwarte emoties en probeer er niet te veel aandacht aan te besteden
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 1 april 2014 om 23:53
Het zal wennen zijn Sense, ook voor LD. Hoe ga je in godsnaam van een 3/4 relatie naar vriendschap, ik weet het echt niet. Het zal zijn weg wel vinden hoop ik.
Och Juffie, door alle consternatie vergeet ik jou. Inderdaad superfijn dat je Ben en Jerry weer uit je vriezer kan weren en wat goed dat er gepraat is!
Als ik jou goed begrijp heeft hij een paar weken geleden de juiste keuze gemaakt door het contact met jou helemaal te stoppen, anders had zijn vrouw voor flink drama gezorgd. Fijn dat dingen uitgesproken zijn en fijn dat de toekomst deur weer op een klein kiertje mag.
Och Juffie, door alle consternatie vergeet ik jou. Inderdaad superfijn dat je Ben en Jerry weer uit je vriezer kan weren en wat goed dat er gepraat is!
Als ik jou goed begrijp heeft hij een paar weken geleden de juiste keuze gemaakt door het contact met jou helemaal te stoppen, anders had zijn vrouw voor flink drama gezorgd. Fijn dat dingen uitgesproken zijn en fijn dat de toekomst deur weer op een klein kiertje mag.
woensdag 2 april 2014 om 09:30
wat erg sense
wat een enorme minne streek om zoiets te doen, verdenk je serieus LD hiervan ??
Fijn dat jij ook wat rust hebt nu juf.
Ja het schuldgevoel...
ik ga dus echt keihard vreemd en ik voel me nu dus niet schuldig, ik denk ook pas dat het besef keihard aankomt als je betrapt wordt en dan ziet watje aangericht hebt al die tijd.
Spijt omdat je wellicht onvoorzichtig geweest bent??!
Volgens mij ligt het gewoon aan het weer hoor, ik heb ineens weer voormalig scharrels en een exminnaar in mijn mailbox met leuke en lekkere praatjes...
wat een enorme minne streek om zoiets te doen, verdenk je serieus LD hiervan ??
Fijn dat jij ook wat rust hebt nu juf.
Ja het schuldgevoel...
ik ga dus echt keihard vreemd en ik voel me nu dus niet schuldig, ik denk ook pas dat het besef keihard aankomt als je betrapt wordt en dan ziet watje aangericht hebt al die tijd.
Spijt omdat je wellicht onvoorzichtig geweest bent??!
Volgens mij ligt het gewoon aan het weer hoor, ik heb ineens weer voormalig scharrels en een exminnaar in mijn mailbox met leuke en lekkere praatjes...
woensdag 2 april 2014 om 09:38
Sense, iemand die zo bij je leven hoort blijft er bij horen en wat tussen jullie is, is echt niet opeens weg. En je zal hem voorlopig in alles missen en overal bij denken: oh nu had ik hem dit laten weten of dit gedeeld met hem en je ook bedenken dat hij nu ook bepaalde dingen dus niet meer deelt. Dat zijn vaak de stomste kleine zaken. Maar ook dat moet je gewoon voelen zodat je op een gegeven moment ook gaat merken dat het je minder moeite kost om ze te doen zonder hem. Dat betekent natuurlijk niet dat je hem vergeet of hij jou maar wel dat het leven zonder dragelijker wordt.
Oranje, ja rust geeft het zeker. Ik blijf hem missen hoor want elkaar echt uitgebreid zien zit er voorlopig absoluut niet in. Maar ik denk wel nog steeds dat het goed gaat komen doch realiseer me ook dat dit tijd nodig heeft. Wat highlander zegt, dat lage pitje, dat is echt de sleutel hierin. Maar ik weet ook dat dat heel moeilijk gaat zijn want feitelijk wil ik natuurlijk het liefst bij hem zijn.
Oranje, ja rust geeft het zeker. Ik blijf hem missen hoor want elkaar echt uitgebreid zien zit er voorlopig absoluut niet in. Maar ik denk wel nog steeds dat het goed gaat komen doch realiseer me ook dat dit tijd nodig heeft. Wat highlander zegt, dat lage pitje, dat is echt de sleutel hierin. Maar ik weet ook dat dat heel moeilijk gaat zijn want feitelijk wil ik natuurlijk het liefst bij hem zijn.
woensdag 2 april 2014 om 09:43
Silver, ik verbaas me daar altijd over. Over dat mensen vreemdgaan en zich niet schuldig voelen. BV voelde zich ook enorm schuldig en nog steeds en heeft zich altijd verscheurd gevoeld tussen het juiste doen en doen wat goed voelt en veilig en vertrouwd. Ook voordat ze wat door had. We hebben eindeloze gesprekken gehad over ethiek en normen en waarden maar uiteindelijk beiden bewust gekozen om dit toch te doen. De grens van vrienden naar meer dan hebben we heel bewust overschreden. Ja, tuurlijk het gevoel was er maar wat je ermee doet, ja dat was een bewuste keuze. Heb je dat dan niet dat je je realiseert bij elke stap die je verder gaat dat het elke keer opnieuw een morele keuze is? Of denk je daar niet meer bij na? Gewoon uit nieuwsgierigheid hoor, is niet verwijtend bedoeld.
woensdag 2 april 2014 om 10:11
Jufmafkees, ik verbaas me daar ook over.
Tijdens mijn affaire 12 jaar geleden was ik degene met de open relatie en ik voelde mij meer schuldig naar haar man dan zij zelf deed. Ik kwam een keer op visite bij haar en toen bleek hij nog thuis te zijn. Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Is het makkelijker om dat schuldgevoel te omzeilen als je man en minnaar nooit in dezelfde ruimte bij elkaar hebt?
Hoe doe jij dat Jane?
Bij jou zijn jouw stiekeme minnaar en jouw man toch vrienden van elkaar?
Denk jij wel eens na over wat jouw affaire met het gevoel van jouw man zal doen?
Tijdens mijn affaire 12 jaar geleden was ik degene met de open relatie en ik voelde mij meer schuldig naar haar man dan zij zelf deed. Ik kwam een keer op visite bij haar en toen bleek hij nog thuis te zijn. Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Is het makkelijker om dat schuldgevoel te omzeilen als je man en minnaar nooit in dezelfde ruimte bij elkaar hebt?
Hoe doe jij dat Jane?
Bij jou zijn jouw stiekeme minnaar en jouw man toch vrienden van elkaar?
Denk jij wel eens na over wat jouw affaire met het gevoel van jouw man zal doen?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 2 april 2014 om 10:49
Ik snap het uitblijven van het schuldgevoel dan weer heel goed. Hoe kan je vreemdgaan als je je constant schuldig voelt? Hoe steek je den piemel in een ander of ontvang je een pik uit den vreemden als je tegelijk verscheurd wordt door het wrede wat je een ander aan doet?
Dat stukje blur, dat stukje mindfulness, je diepe gedachten omzwemen is júist hetgeen dat het draaglijk maakt. Ik denk dat ik prima vreemd zou kunnen gaan, zou me geen moment schuldig voelen. Omdat ik er gewoon niet te diep over na ga denken. Omdat ik me laat leiden door mijn geilheid en hormonen en het zou proberen te zien zoals het is: "gewoon geile seks met een ander".
En zelfs bij uitkomst zou ik -mijzelf kennende- kunnen denken, ah joh, maakjenietdruk, tis maar seks.
Andersom zit het anders trouwens. Als hij vreemdgaat vind ik dat zéér lastig.
Wederom dat/die brein/brij.
Dat stukje blur, dat stukje mindfulness, je diepe gedachten omzwemen is júist hetgeen dat het draaglijk maakt. Ik denk dat ik prima vreemd zou kunnen gaan, zou me geen moment schuldig voelen. Omdat ik er gewoon niet te diep over na ga denken. Omdat ik me laat leiden door mijn geilheid en hormonen en het zou proberen te zien zoals het is: "gewoon geile seks met een ander".
En zelfs bij uitkomst zou ik -mijzelf kennende- kunnen denken, ah joh, maakjenietdruk, tis maar seks.
Andersom zit het anders trouwens. Als hij vreemdgaat vind ik dat zéér lastig.
Wederom dat/die brein/brij.
woensdag 2 april 2014 om 10:53
quote:highlander schreef op 02 april 2014 @ 10:11:
Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Maar je hebt het niet gedaan hè?
En de reden daarvoor ligt in precies hetzelfde straatje als het non-schuldgevoel van de vreemdganger. Je hebt je over het afblaasgevoel gezet, je hebt je gedachten verzet en je laten leiden door de lust die vast weer dubbel en dwars op kwam zetten nadat hij door de deur ging.
Best begrijpelijk toch?
Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Maar je hebt het niet gedaan hè?
En de reden daarvoor ligt in precies hetzelfde straatje als het non-schuldgevoel van de vreemdganger. Je hebt je over het afblaasgevoel gezet, je hebt je gedachten verzet en je laten leiden door de lust die vast weer dubbel en dwars op kwam zetten nadat hij door de deur ging.
Best begrijpelijk toch?
woensdag 2 april 2014 om 11:07
Roos, ik snap dat jij die invulling maakt.
Ik kwam er op dat moment achter dat mijn inlevingsvermogen sterker is dan mijn hormonen.
Ik denk dat hoe minder je de partner van ziet hoe makkelijker vreemdgaan is.
quote:Rooss4 schreef op 02 april 2014 @ 10:49:Omdat ik me laat leiden door mijn geilheid en hormonen en het zou proberen te zien zoals het is: "gewoon geile seks met een ander". En zelfs bij uitkomst zou ik -mijzelf kennende- kunnen denken, ah joh, maakjenietdruk, tis maar seks. Andersom zit het anders trouwens. Als hij vreemdgaat vind ik dat zéér lastig.Waarom kun jij het van jezelf wel accepteren dat jij stiekem seksen met een ander aan jezelf verkoopt als zomaar iets en van jouw eventuele partner niet?
Of zet ik jou nu diep aan het denken?
Ik kwam er op dat moment achter dat mijn inlevingsvermogen sterker is dan mijn hormonen.
Ik denk dat hoe minder je de partner van ziet hoe makkelijker vreemdgaan is.
quote:Rooss4 schreef op 02 april 2014 @ 10:49:Omdat ik me laat leiden door mijn geilheid en hormonen en het zou proberen te zien zoals het is: "gewoon geile seks met een ander". En zelfs bij uitkomst zou ik -mijzelf kennende- kunnen denken, ah joh, maakjenietdruk, tis maar seks. Andersom zit het anders trouwens. Als hij vreemdgaat vind ik dat zéér lastig.Waarom kun jij het van jezelf wel accepteren dat jij stiekem seksen met een ander aan jezelf verkoopt als zomaar iets en van jouw eventuele partner niet?
Of zet ik jou nu diep aan het denken?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 2 april 2014 om 11:16
Ik heb heel lang afgehouden en erom geen gedraaid omdat ik bang was me vreselijk schuldig en beroerd te voelen nadien..
Uiteindelijk ging ik toch overstag en ik kan je nog zo voor de geest halen hoe ik me voelde toen ik terug reed, opgewonden als een klein kind .
Thuis was het echt wel even slikken en toen alles gewoon doordraaide omdat niemand iets merkte werd het makkelijker ..
Maar echt schuldig heb ik me nooit gevoeld .
Ik kan hier ook niet mee doorgaan als dat overheersende schuldgevoel constant aan me zou knagen.
Minnaar is ook getrouwd en zit in dezelfde situatie , geen schuldgevoel naar thuis .
Mijn man en minnaar kennen elkaar niet, wellicht scheelt dat ook iets ...
Het blijkt dus heel persoonlijk, de een wordt verteert door schuld terwijl de ander een knop omzet
Uiteindelijk ging ik toch overstag en ik kan je nog zo voor de geest halen hoe ik me voelde toen ik terug reed, opgewonden als een klein kind .
Thuis was het echt wel even slikken en toen alles gewoon doordraaide omdat niemand iets merkte werd het makkelijker ..
Maar echt schuldig heb ik me nooit gevoeld .
Ik kan hier ook niet mee doorgaan als dat overheersende schuldgevoel constant aan me zou knagen.
Minnaar is ook getrouwd en zit in dezelfde situatie , geen schuldgevoel naar thuis .
Mijn man en minnaar kennen elkaar niet, wellicht scheelt dat ook iets ...
Het blijkt dus heel persoonlijk, de een wordt verteert door schuld terwijl de ander een knop omzet
woensdag 2 april 2014 om 11:23
Highlander, je hebt de date niet door laten gaan? Of wel? Dat is me even niet duidelijk.
Jij zet me niet diep aan het denken, ik heb dit al overdacht en overdacht en overdacht.
Als je zelf vreemdgaat heb je de controle, je weet precies wat je aan het doen bent en dat in jouw optiek je vreemdgaan niet schadelijk zou zijn voor de relatie. Dat de realiteit anders ligt weet ik.
Als hij vreemd zou gaan heb ik daar geen controle over en zou ik me belazerd en zwaar kut voelen.
Hypocriet? Vast wel.
Maar ik denk stiekem dat een heleboel mensen er zo over denken.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik zou vreemdgaan, verre van. Ik schets alleen even hoe het bij mij zou werken.
Jij zet me niet diep aan het denken, ik heb dit al overdacht en overdacht en overdacht.
Als je zelf vreemdgaat heb je de controle, je weet precies wat je aan het doen bent en dat in jouw optiek je vreemdgaan niet schadelijk zou zijn voor de relatie. Dat de realiteit anders ligt weet ik.
Als hij vreemd zou gaan heb ik daar geen controle over en zou ik me belazerd en zwaar kut voelen.
Hypocriet? Vast wel.
Maar ik denk stiekem dat een heleboel mensen er zo over denken.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik zou vreemdgaan, verre van. Ik schets alleen even hoe het bij mij zou werken.
woensdag 2 april 2014 om 11:35
Roos, ik heb toen alles afgeblazen, zij begreep dat en heeft mij toch tijdens elk geil moment wat zij nadien had een berichtje gestuurd wat ik systematisch heb genegeerd.
Op een gegeven moment viel ik van haar voetstuk, kwam er een laag eelt over haar wond, kwam haar prioriteit weer bij haar man te liggen, ging zij openlijk met hem praten over wat zij wilde en konden zij en ik ook weer voorzichtig vriendschappelijk (platonisch dus) contact hervatten.
Op een gegeven moment viel ik van haar voetstuk, kwam er een laag eelt over haar wond, kwam haar prioriteit weer bij haar man te liggen, ging zij openlijk met hem praten over wat zij wilde en konden zij en ik ook weer voorzichtig vriendschappelijk (platonisch dus) contact hervatten.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 2 april 2014 om 12:03
quote:highlander schreef op 02 april 2014 @ 10:11:
Jufmafkees, ik verbaas me daar ook over.
Tijdens mijn affaire 12 jaar geleden was ik degene met de open relatie en ik voelde mij meer schuldig naar haar man dan zij zelf deed. Ik kwam een keer op visite bij haar en toen bleek hij nog thuis te zijn. Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Is het makkelijker om dat schuldgevoel te omzeilen als je man en minnaar nooit in dezelfde ruimte bij elkaar hebt?
Hoe doe jij dat Jane?
Bij jou zijn jouw stiekeme minnaar en jouw man toch vrienden van elkaar?
Denk jij wel eens na over wat jouw affaire met het gevoel van jouw man zal doen?
Maar dat is dan toch eigenlijk een beetje hetzelfde: pas schuldgevoel bij confrontatie? Pas toen je die man in de ogen keek, kwam je tot inzicht en blies je de boel af. Blijkbaar kon je die affaire daarvoor wel hebben toen je haar man nog nooit gezien had.
Maar het blijft raar. Toen ik vreemd ging, had ik ook nooit schuldgevoel. Misschien ook omdat ik toen al gesprekken thuis voerde en ik grote hoop had dat het uiteindelijk wel legaal werd. Ik had toen ook geen angst om betrapt te worden.
Tijdens mijn open relatie met mijn minnaar had ik wél last van zijn vreemdgaan. Zeker toen we ook nog wel eens aan beeldbellen deden en ik zijn kinderen zag. Raar soort loyaliteitsgevoel kwam er toen de kop opsteken.
Sense, hm. Ik geloof niet dat ik daar in jouw schoenen genoegen mee zou kunnen nemen. Jullie zijn al jaren zielemaatjes, rapen elkaar van de grond, delen lief en leed en hebben de meest lekkere seks. En dan ontbreekt er nog wat? Wat dan? Wat voor utopisch beeld heeft LD dan bij een relatie? Of is het omdat jij al een relatie hebt? Jullie dezelfde problemen in jullie jeugd hebben gehad? Ik zou dat toch knap irritant vinden, weten dat je niet goed genoeg zou zijn.
Wat een zieke grap overigens, die dating site. Bah.
Jufmafkees, ik verbaas me daar ook over.
Tijdens mijn affaire 12 jaar geleden was ik degene met de open relatie en ik voelde mij meer schuldig naar haar man dan zij zelf deed. Ik kwam een keer op visite bij haar en toen bleek hij nog thuis te zijn. Met hem aan de koffie terwijl hij niet wist dat zij en ik een seksdate hadden. Dat moment dat ik hem aankeek was voor mij het breekpunt om alles af te blazen.
Is het makkelijker om dat schuldgevoel te omzeilen als je man en minnaar nooit in dezelfde ruimte bij elkaar hebt?
Hoe doe jij dat Jane?
Bij jou zijn jouw stiekeme minnaar en jouw man toch vrienden van elkaar?
Denk jij wel eens na over wat jouw affaire met het gevoel van jouw man zal doen?
Maar dat is dan toch eigenlijk een beetje hetzelfde: pas schuldgevoel bij confrontatie? Pas toen je die man in de ogen keek, kwam je tot inzicht en blies je de boel af. Blijkbaar kon je die affaire daarvoor wel hebben toen je haar man nog nooit gezien had.
Maar het blijft raar. Toen ik vreemd ging, had ik ook nooit schuldgevoel. Misschien ook omdat ik toen al gesprekken thuis voerde en ik grote hoop had dat het uiteindelijk wel legaal werd. Ik had toen ook geen angst om betrapt te worden.
Tijdens mijn open relatie met mijn minnaar had ik wél last van zijn vreemdgaan. Zeker toen we ook nog wel eens aan beeldbellen deden en ik zijn kinderen zag. Raar soort loyaliteitsgevoel kwam er toen de kop opsteken.
Sense, hm. Ik geloof niet dat ik daar in jouw schoenen genoegen mee zou kunnen nemen. Jullie zijn al jaren zielemaatjes, rapen elkaar van de grond, delen lief en leed en hebben de meest lekkere seks. En dan ontbreekt er nog wat? Wat dan? Wat voor utopisch beeld heeft LD dan bij een relatie? Of is het omdat jij al een relatie hebt? Jullie dezelfde problemen in jullie jeugd hebben gehad? Ik zou dat toch knap irritant vinden, weten dat je niet goed genoeg zou zijn.
Wat een zieke grap overigens, die dating site. Bah.
woensdag 2 april 2014 om 13:42
quote:Lookolook schreef op 02 april 2014 @ 12:03:Maar dat is dan toch eigenlijk een beetje hetzelfde: pas schuldgevoel bij confrontatie? Pas toen je die man in de ogen keek, kwam je tot inzicht en blies je de boel af. Blijkbaar kon je die affaire daarvoor wel hebben toen je haar man nog nooit gezien had.Ik kende haar man en haar al jaren en had vanaf het begin van de affaire al schuldgevoel. Waarop zij zei dat ik dat niet hoefde te hebben doordat ik een open relatie heb, haar relatie haar probleem was en onder andere mijn ego begon te strelen door te zeggen dat zij van mij hield. Een prachtig gevormde vrouw die en op mij geilde en claimde dat zij van mij hield en zei dat haar bedrog niet mijn probleem was; zie dan je broek maar eens aan te houden. Het moment dat ik tegenover hem zat wetende wat zij allemaal met mij van plan was was voor mij alleen de bekende druppel.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 2 april 2014 om 13:57
Klopt Lookolook, ik probeerde mezelf heel hard wijs te maken dat het slechter worden van haar huwelijk doordat zij mij een grotere plek in haar gedachten had gegeven dan haar man in haar hoofd had niet mijn verantwoordelijkheid was.
Wat hield ik mezelf toen voor de gek.
Als ik niet haar affaire had gefaciliteerd was haar huwelijk ook niet slechter geworden.
Zij ging alleen maar voor de bijl doordat ik een open relatie heb, ik haar type was en zij zichzelf kon wijsmaken dat doordat zij geil werd van mij het bij haar thuis wel slecht moest zijn.
Hun huwelijk leek alleen slecht in het licht van haar nieuwe spannende gevoelens voor mij.
We zagen het allebei toen helemaal niet helder en waren niet meer bij onze eigen zinnen.
Harde leerschool.
Wat hield ik mezelf toen voor de gek.
Als ik niet haar affaire had gefaciliteerd was haar huwelijk ook niet slechter geworden.
Zij ging alleen maar voor de bijl doordat ik een open relatie heb, ik haar type was en zij zichzelf kon wijsmaken dat doordat zij geil werd van mij het bij haar thuis wel slecht moest zijn.
Hun huwelijk leek alleen slecht in het licht van haar nieuwe spannende gevoelens voor mij.
We zagen het allebei toen helemaal niet helder en waren niet meer bij onze eigen zinnen.
Harde leerschool.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 2 april 2014 om 14:52
...ik verstikte van schuldgevoel, zoals sommige van jullie misschien nog wel weten. Of het nu wel of geen zinvolle emotie is, was het voor mij een reden om te stoppen. Het hele minnaar gebeuren vond ik leuk, maar mijn schuldgevoel zat me enorm in de weg. (Pagina's heb ik hierover vol gepend hier op dit topic, onder een andere nick.)
Ik vond het vreselijk thuiskomen en weten wat ik had gedaan en dat mijn man van niets wist, geil zijn door appjes van minnaar terwijl man geen enkel idee had, en zo nog meer voorbeelden op te noemen. Toen mijn man maanden later alsnog achter mijn affaire kwam, voelde ik me daardoor niet ineens 'meer' schuldig, ik was eigenlijk wel blij dat hij het nu wist, alleen het verdriet en het bedrog wat ik hem had aangedaan vond ik erg om te zien, dat had ik veroorzaakt! en had ik hem graag bespaard. Gelukkig was minnaar allang uit beeld, en zijn we nu nog steeds samen.
Ik vond het vreselijk thuiskomen en weten wat ik had gedaan en dat mijn man van niets wist, geil zijn door appjes van minnaar terwijl man geen enkel idee had, en zo nog meer voorbeelden op te noemen. Toen mijn man maanden later alsnog achter mijn affaire kwam, voelde ik me daardoor niet ineens 'meer' schuldig, ik was eigenlijk wel blij dat hij het nu wist, alleen het verdriet en het bedrog wat ik hem had aangedaan vond ik erg om te zien, dat had ik veroorzaakt! en had ik hem graag bespaard. Gelukkig was minnaar allang uit beeld, en zijn we nu nog steeds samen.
woensdag 2 april 2014 om 15:04
Dag allemaal, ik ben nieuw hier en ook nieuw als minnares. Na weken meelezen met al jullie high's en lows ga ik ook eens proberen te forummen. Dat heb ik nog nooit gedaan, dus aarzel niet om me op eventuele onbewuste forum-etiquette-brekerij te wijzen.
Thema schuldgevoel en jaloezie vind ik wel interessant. Roos, is het zo dat je er zelf last van hebt omdat je eventuele scheve schaats van je man wel persoonlijk opvat (gaat vergelijken enzo), terwijl je als je zelf de bloemetjes buiten zet die vergelijking met je partner helemaal niet speelt?
Mijn verhaal in het kort: net gescheiden, begin 30, geen kinderen, (wandelend cliché dus) en sinds kort affaire met een bekende die dol is op zijn vrouw maar waar de passie eigenlijk altijd al ver te zoeken was. Is nu een paar weken gaande, nog niet alle honken bezet. Na overleg (en enig schuldgevoel van ons beide) heeft hij twee weken geleden thuis aangekaart dat hij wat hij mist buiten de deur wil zoeken. Dat mocht van haar. Ze weet volgens hem nog niet met wie, ze praten stukje bij beetje. Spannende situatie. Ik ben verliefd, maar heb helder voor ogen wat ik wil. Niet een 'nr 1' relatie met hem, maar iets fijns voor mezelf (de misschien wel een open relatie) wanneer ik daar weer aan toe ben (voorlopig nog niet). Ondertussen bloei ik geweldig op van deze man, daar wil ik graag lekker van genieten. Ik kom hier denk ik voor een beetje feedback om mijn doel voor ogen te houden, dus als iemand giga rode vlaggen ziet.. kom maar op!
Thema schuldgevoel en jaloezie vind ik wel interessant. Roos, is het zo dat je er zelf last van hebt omdat je eventuele scheve schaats van je man wel persoonlijk opvat (gaat vergelijken enzo), terwijl je als je zelf de bloemetjes buiten zet die vergelijking met je partner helemaal niet speelt?
Mijn verhaal in het kort: net gescheiden, begin 30, geen kinderen, (wandelend cliché dus) en sinds kort affaire met een bekende die dol is op zijn vrouw maar waar de passie eigenlijk altijd al ver te zoeken was. Is nu een paar weken gaande, nog niet alle honken bezet. Na overleg (en enig schuldgevoel van ons beide) heeft hij twee weken geleden thuis aangekaart dat hij wat hij mist buiten de deur wil zoeken. Dat mocht van haar. Ze weet volgens hem nog niet met wie, ze praten stukje bij beetje. Spannende situatie. Ik ben verliefd, maar heb helder voor ogen wat ik wil. Niet een 'nr 1' relatie met hem, maar iets fijns voor mezelf (de misschien wel een open relatie) wanneer ik daar weer aan toe ben (voorlopig nog niet). Ondertussen bloei ik geweldig op van deze man, daar wil ik graag lekker van genieten. Ik kom hier denk ik voor een beetje feedback om mijn doel voor ogen te houden, dus als iemand giga rode vlaggen ziet.. kom maar op!
pluk de nacht
