
Gevoel na opmerking huisarts terecht
vrijdag 11 april 2014 om 17:44
Graag jullie reactie hierop:
Sinds twee jaar woonachtig in een voor mij nieuwe stad en dus ook gewisseld van huisarts. In die twee jaar tijd ben ik hooguit drie keer bij de huisarts geweest. Steeds over mijn hooikoorts/allergieën/eczeem.
Nu toevallig afgelopen maandag ook om die reden langs de ha geweest, wat nieuwe medicijnen gekregen en klaar.
Woensdag met sporten is er iets mis gegaan en ik zit met een dikke knie. Gisteren gebeld voor een afspraak om dit na te laten kijken, kon ik vandaag terecht.
Meld ik me vanmiddag bij de balie zegt de assistente:" Oja u bent het."
Nou oké.. Zal wel.
Zegt de huisarts als ik binnen ben: "tjonge jonge u bent wel heel snel terug?" Ik had eigenlijk niet eens een antwoord.. Stamelde zo een beetje van ja maar ik kom voor iets anders. En voor mijn gevoel ben ik ook nog redelijk snel weggestuurd met de mededeling een week rust en als het niet beter gaat toch terugkomen.
Is het terecht dat ik me hierover nu op zit te vreten? Ik kom er nooit en nu toevallig twee keer in een week tijd om verschillende redenen en krijg dat voor mijn gevoel gelijk op m'n bordje.. Daar baal ik dan gewoon van..
Sinds twee jaar woonachtig in een voor mij nieuwe stad en dus ook gewisseld van huisarts. In die twee jaar tijd ben ik hooguit drie keer bij de huisarts geweest. Steeds over mijn hooikoorts/allergieën/eczeem.
Nu toevallig afgelopen maandag ook om die reden langs de ha geweest, wat nieuwe medicijnen gekregen en klaar.
Woensdag met sporten is er iets mis gegaan en ik zit met een dikke knie. Gisteren gebeld voor een afspraak om dit na te laten kijken, kon ik vandaag terecht.
Meld ik me vanmiddag bij de balie zegt de assistente:" Oja u bent het."
Nou oké.. Zal wel.
Zegt de huisarts als ik binnen ben: "tjonge jonge u bent wel heel snel terug?" Ik had eigenlijk niet eens een antwoord.. Stamelde zo een beetje van ja maar ik kom voor iets anders. En voor mijn gevoel ben ik ook nog redelijk snel weggestuurd met de mededeling een week rust en als het niet beter gaat toch terugkomen.
Is het terecht dat ik me hierover nu op zit te vreten? Ik kom er nooit en nu toevallig twee keer in een week tijd om verschillende redenen en krijg dat voor mijn gevoel gelijk op m'n bordje.. Daar baal ik dan gewoon van..

vrijdag 11 april 2014 om 18:39
Bij ons is de assistente zo'n rotte appel, elke keer van die kleine steken onder water. Heb haar vandaag er op aangesproken, kon die kleine glimlach wel van dr bek slaan(sorry beetje grof)
zo van je weet zelf ook wel dat dokter X er niet is op vrijdag(ik vroeg of mijn vriend in de linker of rechter wachtkamer zat)
zo van je weet zelf ook wel dat dokter X er niet is op vrijdag(ik vroeg of mijn vriend in de linker of rechter wachtkamer zat)
Als je niet gelukkig bent, doe er dan wat aan!

vrijdag 11 april 2014 om 18:51
Nou sommige huisartsen zijn wel wat minder leuk mijn oude bijvoorbeeld, ik kwam steeds terug met benauwdheid kreeg zo slecht lucht alles jeukte me keel ogen tong neus noem maar op, ik kreeg oxazepam voor geschreven... Pas toen ik bij een andere kwam invaller werd ik door gestuurd naar de long arts ik heb astma en heb daar zeker 10 maanden mee gelopen zonder dat me eigen arts verder keek... Nou is hij ook gestopt hij was altijd van het zit tussen je oren...

vrijdag 11 april 2014 om 18:54
quote:clemance schreef op 11 april 2014 @ 18:21:
Ik was gisteren bij de huisarts, en toen ik me melde bij de assistente, wist zij m'n achternaam meteen ''goedemorgen mw Clemance''. Ik kom daar eens per kwartaal, zoiets. Ik dacht ook meteen: hmmm, ik kom hier toch niet te vaak?
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.
Ik was gisteren bij de huisarts, en toen ik me melde bij de assistente, wist zij m'n achternaam meteen ''goedemorgen mw Clemance''. Ik kom daar eens per kwartaal, zoiets. Ik dacht ook meteen: hmmm, ik kom hier toch niet te vaak?
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.




vrijdag 11 april 2014 om 19:51
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 11 april 2014 @ 18:54:
[...]
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.
Ah da's aardig. Fijn dat je het uitlegt.
De vorige keer dat ik er was, was voor een uitstrijkje en dat werd gedaan door de assistente, misschien was ik in de veronderstelling dat m'n vajayjay zo'n goede indruk had gemaakt *ahum*
[...]
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.
Ah da's aardig. Fijn dat je het uitlegt.
De vorige keer dat ik er was, was voor een uitstrijkje en dat werd gedaan door de assistente, misschien was ik in de veronderstelling dat m'n vajayjay zo'n goede indruk had gemaakt *ahum*

vrijdag 11 april 2014 om 19:57
Ik denk dat ze dat letterlijk bedoelde zonder de veroordeling die jij erin hoorde. Je bent bang om lastig gevonden te worden door autoriteitsfiguren dus daar ben je paranoide voor.
Wel vind ik dat de baliedame en de dokter voorzichtig moeten zijn met dit soort begroetingen; sommigen schieten dan in de defensie.
Wel vind ik dat de baliedame en de dokter voorzichtig moeten zijn met dit soort begroetingen; sommigen schieten dan in de defensie.
vrijdag 11 april 2014 om 20:05
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 11 april 2014 @ 18:54:
[...]
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.
Ik ben zegge en schrijven drie keer in de afgelopen acht jaar bij mijn huisarts geweest. En de assistente ként mij. Echt. Ik hoef mijn naam maar te noemen, en ze vraagt meteen hoe het met mijn kinderen is, die ze dan bij naam noemt. Als ik dan mijn vraag heb neergelegd, en het antwoord gekregen, vraagt ze ook nog even hoe het met mijn man is. Met zijn naam erbij. Dat wéét ze, dat kán ze niet allemaal zo snel opzoeken. Man misschien nog wel, maar mijn kinderen kan ze echt niet meteen op het beeldscherm hebben direct nadat ik mijn naam genoemd heb. Zij en haar man (de huisarts ) zijn op kraambezoek geweest, dus zij zijn twee keer bij mij geweest, en ik drie keer bij hun. Raar toch? Maar het voelt zó eigen, ik vind het heerlijk! Maar ook een beetje... apart, dat ze dat weet. Want dat kan ze niet alleen maar van mij weten, dat weet ze hoogstwaarschijnlijk van al hun patienten, want als ze dat allemaal al weet van iemand die ze 5 keer gezien heeft, wat weet ze dan niet van mensen die daar wekelijks langskomen!?!?!
Maargoed, wat ik wil zeggen, ik zou de reacties dus heel anders opvatten. Van de assistente eerder als 'de naam deed een belletje rinkelen, had er geen gezicht bij maar nu wel'. En van de dokter meer als 'he, wat naar om elkaar nu al weer te moeten zien, vertel' . Maar wat al gezegd is, de toon doet ook veel. En die zien we hier niet bij.
[...]
Hier hoef je niks achter te zoeken hoor! Ik ben ook doktersassistente, in een ziekenhuis weliswaar. En ik heb zelf ook zo'n nutteloos talent voor het onthouden van naam plus gezicht zonder dat ik verder weet wat er met die persoon is. Dus als ik weet wie er aan mijn balie staat, dan zeg ik dat ook.
Verder heeft ons afsprakensysteem de foto's van patiënten aan de gegevens 'gehangen.' Bij twijfel spiek ik dus even foto's, zodat ik alsnog de naam kan zeggen.
Ik doe dat puur om hartelijk te zijn.
Ik ben zegge en schrijven drie keer in de afgelopen acht jaar bij mijn huisarts geweest. En de assistente ként mij. Echt. Ik hoef mijn naam maar te noemen, en ze vraagt meteen hoe het met mijn kinderen is, die ze dan bij naam noemt. Als ik dan mijn vraag heb neergelegd, en het antwoord gekregen, vraagt ze ook nog even hoe het met mijn man is. Met zijn naam erbij. Dat wéét ze, dat kán ze niet allemaal zo snel opzoeken. Man misschien nog wel, maar mijn kinderen kan ze echt niet meteen op het beeldscherm hebben direct nadat ik mijn naam genoemd heb. Zij en haar man (de huisarts ) zijn op kraambezoek geweest, dus zij zijn twee keer bij mij geweest, en ik drie keer bij hun. Raar toch? Maar het voelt zó eigen, ik vind het heerlijk! Maar ook een beetje... apart, dat ze dat weet. Want dat kan ze niet alleen maar van mij weten, dat weet ze hoogstwaarschijnlijk van al hun patienten, want als ze dat allemaal al weet van iemand die ze 5 keer gezien heeft, wat weet ze dan niet van mensen die daar wekelijks langskomen!?!?!
Maargoed, wat ik wil zeggen, ik zou de reacties dus heel anders opvatten. Van de assistente eerder als 'de naam deed een belletje rinkelen, had er geen gezicht bij maar nu wel'. En van de dokter meer als 'he, wat naar om elkaar nu al weer te moeten zien, vertel' . Maar wat al gezegd is, de toon doet ook veel. En die zien we hier niet bij.