
ik hou van je zeggen
dinsdag 8 juli 2008 om 11:41
hallo allemaal
Ik zit met een klein probleempje, tenminste... zo zie ik het dan. Ik heb al bijna 4 jaar een relatie en als mijn vriend zegt dat hij van me houd en ik wil zeggen: ik hou ook van jou, dan klap ik dicht.. dan komt er niks uit mijn mond.
Het lukt me telkens niet om deze woorden te zeggen.
herkent iemand dit? en weet iemand iets zodat het me wel lukt? Ik weet zelf niet hoe het komt dat het me niet lukt...
Ik zit met een klein probleempje, tenminste... zo zie ik het dan. Ik heb al bijna 4 jaar een relatie en als mijn vriend zegt dat hij van me houd en ik wil zeggen: ik hou ook van jou, dan klap ik dicht.. dan komt er niks uit mijn mond.
Het lukt me telkens niet om deze woorden te zeggen.
herkent iemand dit? en weet iemand iets zodat het me wel lukt? Ik weet zelf niet hoe het komt dat het me niet lukt...






dinsdag 8 juli 2008 om 11:54
dinsdag 8 juli 2008 om 11:55
Ben ik het niet helemaal mee eens, laten zien en merken zegt evenveel.. Ik ben bang dat je er (helaas) niet vanuit kan gaan dat je partner dit altijd hetzelfde ziet als jijzelf. En woorden kunnen het flink versterken...
Ik ken het wel, dat moeilijk zeggen. Ik sms, schrijf of msn het heel makkelijk, maar zeg het moeilijker. Vroeger nooit, tegenwoordig soms. Mijn vriend zegt het regelmatiger, en ook dan nog soms voel ik die 'blokkade' maar hij verdwijnt meestal kort daarna. Daarnaast vind ik het makkelijker om het uit mezelf te zeggen dan 'terug te zetten'. Dan 'moet' je, en komt t minder vanuit jezelf.
Bij ons thuis zeiden we het nooit tegen elkaar, misschien komt het daardoor.
Weet niet zo goed wat je moet doen. Ik denk toch gewoon een keer de stap zetten, met in je achterhoofd hoe fijn dat voor je vriend zal klinken. Het is namelijk zo mooi als het gezegd wordt, dat ervaar je dan vanzelf. Probeer erdoorheen te gaan, dat kan, echt. Ik heb het ervaren. Wat heb je te verliezen?
Spreekt je vriend trouwens uit dat hij het moeilijk vindt dat je het nooit zegt?
Ik ken het wel, dat moeilijk zeggen. Ik sms, schrijf of msn het heel makkelijk, maar zeg het moeilijker. Vroeger nooit, tegenwoordig soms. Mijn vriend zegt het regelmatiger, en ook dan nog soms voel ik die 'blokkade' maar hij verdwijnt meestal kort daarna. Daarnaast vind ik het makkelijker om het uit mezelf te zeggen dan 'terug te zetten'. Dan 'moet' je, en komt t minder vanuit jezelf.
Bij ons thuis zeiden we het nooit tegen elkaar, misschien komt het daardoor.
Weet niet zo goed wat je moet doen. Ik denk toch gewoon een keer de stap zetten, met in je achterhoofd hoe fijn dat voor je vriend zal klinken. Het is namelijk zo mooi als het gezegd wordt, dat ervaar je dan vanzelf. Probeer erdoorheen te gaan, dat kan, echt. Ik heb het ervaren. Wat heb je te verliezen?
Spreekt je vriend trouwens uit dat hij het moeilijk vindt dat je het nooit zegt?

dinsdag 8 juli 2008 om 11:56
quote:Kaboutertje12 schreef op 08 juli 2008 @ 11:54:
Horen is wel fijn hoor. Maar zoals alle woorden, moeten ze wel te zien zijn in daden. Wat iemand doet zegt inderdaad veel meer.
Mensen die hopeloos verliefd zijn al reeds twee weken en zeggen dat ze zo veel van de ander houden neem ik uiteraard voor geen meter serieus.Klopt, "houden van" begint pas als de echte verliefdheid over is...
Horen is wel fijn hoor. Maar zoals alle woorden, moeten ze wel te zien zijn in daden. Wat iemand doet zegt inderdaad veel meer.
Mensen die hopeloos verliefd zijn al reeds twee weken en zeggen dat ze zo veel van de ander houden neem ik uiteraard voor geen meter serieus.Klopt, "houden van" begint pas als de echte verliefdheid over is...


dinsdag 8 juli 2008 om 11:57
Of nog erger; zeggen dat je voor altijd samen wilt blijven, want hij/zij is de ware. Om twee maanden later vrolijk door te gaan met een ander. Nee dan maar liever wat terughoudener zijn met wat je zegt, en het geschikte moment afwachten. Tot het wel serieus genomen kan worden. Als iemand het echter na vier jaar nog niet tegen me gezegd heeft, dan zou ik me achter de oren krabben.

dinsdag 8 juli 2008 om 12:00
quote:misschicken schreef op 08 juli 2008 @ 11:56:
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch kitsch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.
kitsch (dem)
1 schijnkunst die van een vals sentiment getuigt
Ok dan!
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch kitsch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.
kitsch (dem)
1 schijnkunst die van een vals sentiment getuigt
Ok dan!

dinsdag 8 juli 2008 om 12:04
quote:misschicken schreef op 08 juli 2008 @ 11:56:
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.Dat herken ik van de beginjaren van mij en mijn man. Maar (inmiddels ruim 8 jaar samen) nu is het inmiddels gewoonte geworden om het met regelmaat te zeggen. Zo zeg ik ook "mama houdt van jou" of "ik hou van jou" tegen de kinderen als ze naar bed gaan. Júist omdat ik het zelf vroeger thuis ook nooit hoorde.
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.Dat herken ik van de beginjaren van mij en mijn man. Maar (inmiddels ruim 8 jaar samen) nu is het inmiddels gewoonte geworden om het met regelmaat te zeggen. Zo zeg ik ook "mama houdt van jou" of "ik hou van jou" tegen de kinderen als ze naar bed gaan. Júist omdat ik het zelf vroeger thuis ook nooit hoorde.
dinsdag 8 juli 2008 om 12:06
Zo dan, een hoop reacties ineens
ehm... Iemand die zei dat ik niet van hem houd... dat is niet zo.. ik hou wel degelijk van hem en dat merkt hij ook wel! (ik heb hem geen boekje gegeven met zelfgemaakte gedichten, met kert een boekje laten maken met foto's erin en 50 redenen waarom ik van hem hou enzo, en soms doe ik kaartjes in zn portemonnee of gewone kaarten ofzo..) en hij merkt het ook echt wel aan me alleen het uitspreken lukt niet goed..
iemand vroeg of het bij mij thuis vroeger nooit gezegd werd... dat klopt.. het is nooit gezegd. Als ik films zie of gewoon op tv, of bij mensen thuis die zeggen tegen hun dochter/zoon: ik hou van je.. dan denk ik: dat is bij mij nooit gebeurd?
en hij vind het soms wel moeilijk omdat hij het erg fijn vind om te horen als ik het zou zeggen.. en ik probeer het ook echt alleen vind het zo moeilijk..

ehm... Iemand die zei dat ik niet van hem houd... dat is niet zo.. ik hou wel degelijk van hem en dat merkt hij ook wel! (ik heb hem geen boekje gegeven met zelfgemaakte gedichten, met kert een boekje laten maken met foto's erin en 50 redenen waarom ik van hem hou enzo, en soms doe ik kaartjes in zn portemonnee of gewone kaarten ofzo..) en hij merkt het ook echt wel aan me alleen het uitspreken lukt niet goed..
iemand vroeg of het bij mij thuis vroeger nooit gezegd werd... dat klopt.. het is nooit gezegd. Als ik films zie of gewoon op tv, of bij mensen thuis die zeggen tegen hun dochter/zoon: ik hou van je.. dan denk ik: dat is bij mij nooit gebeurd?
en hij vind het soms wel moeilijk omdat hij het erg fijn vind om te horen als ik het zou zeggen.. en ik probeer het ook echt alleen vind het zo moeilijk..
dinsdag 8 juli 2008 om 12:11
quote:misschicken schreef op 08 juli 2008 @ 11:56:
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.
Idem Dito!! Mij hoor je het ook niet gauw zeggen ...
Ik ben zelf een jaar naar de V.S. geweest, in een gastfamilie. In het gezin en met vrienden op de highschool vliegen de "I love you's" je om de oren. Toen voelde ik me heel ongemakkelijk en soms murmelde ik dan, omdat het verwacht werd, er ook een 'luve u 2" uit. Maar het voelde voor mij zo neppig. Beetje theatraal...
En nu in relaties met de Nederlandse variant voel ik dat net zo. Alhoewel ik wel vind, dat de woorden hier duidelijk meer betekenis hebben.
Mijn ervaring is dat als je dat niet van thuis hebt meegekregen dat je dat later ook niet of amper doet.
Wij zeggen het nooit, en ik vind mijn man er echt niks minder lief om.
Ik vind het enorm kitch klinken als ik het moet zeggen. Idioot maar waar.
Idem Dito!! Mij hoor je het ook niet gauw zeggen ...
Ik ben zelf een jaar naar de V.S. geweest, in een gastfamilie. In het gezin en met vrienden op de highschool vliegen de "I love you's" je om de oren. Toen voelde ik me heel ongemakkelijk en soms murmelde ik dan, omdat het verwacht werd, er ook een 'luve u 2" uit. Maar het voelde voor mij zo neppig. Beetje theatraal...
En nu in relaties met de Nederlandse variant voel ik dat net zo. Alhoewel ik wel vind, dat de woorden hier duidelijk meer betekenis hebben.

dinsdag 8 juli 2008 om 12:13
dinsdag 8 juli 2008 om 12:14
Wat is het gevoel dat je erbij krijgt wanneer je dichtklapt? Gebrek aan gewenning, kwetsbaarheid, angst voor afwijzing? Weet je dat? Want ik denk dat als je dat weet, je daaraan kunt werken en dat het dan makkelijker wordt.
Het is ook niet tegen mij gezegd in mijn jeugd maar ik heb er geen moeite mee dus ik herken het niet in die zin. Ik zeg het heeeeel vaak tegen mijn dochter en heb het mijn man ook regelmatig gezegd. Het borrelt gewoon over en dan moet het eruit. Fijn gevoel.
Lijkt me fijn voor je als het voor jou ook meer zou kunnen stromen.
Het is ook niet tegen mij gezegd in mijn jeugd maar ik heb er geen moeite mee dus ik herken het niet in die zin. Ik zeg het heeeeel vaak tegen mijn dochter en heb het mijn man ook regelmatig gezegd. Het borrelt gewoon over en dan moet het eruit. Fijn gevoel.
Lijkt me fijn voor je als het voor jou ook meer zou kunnen stromen.