Gezondheid
alle pijlers
wie herkend dit?
zondag 22 juni 2014 om 19:56
Een week of 8 -9 geleden merkte ik voor het eerst dat de grote teen van mijn rechtervoet een gevoelsloze plek had. Dat stuk voelt verdoofd aan zoals je kaak na een bezoek aan de tandarts en als je er hard op duwt tintelt het net alsof het slaapt.
Een week of twee afgewacht, en toen bij een bezoek aan de huisarts met één van de kinderen toch maar even gemeld.
De meest voor de hand liggende oorzaak was een vitamine b tekort dus een stevige kuur gehad.
Na drie weken was de kuur afgelopen, en moest ik weer naar de huisarts met één van de kinderen. Daar gemeld dat het niet was overgegaan en dat de plek wat groter was geworden en de andere grote teen nu ook gevoelloos was.
Zijn besluit polyneuropathie om nog ongekende oorzaak. Hij had het liefste gehad dat ik naar een neuroloog ging maar doordat het door mijn gezinssituatie niet zo makkelijk is om zomaar even naar die dokter en die dokter te gaan, besloot hij eerst een kuur met een lage dosis gabapentine te beginnen samen met nog meer vit. b.
een week later moest ik weer naar de huisarts en toen kwam ter sprake dat de gabapentine nog niets uithaalde en dat er nog een teen bij was gekomen dat nu verdoofd was. Verder heb ik ook al heel lang het gevoel dat als ik mijn hoofd beweeg mijn ogen een secondje langer nodig hebben om zich terug scherp te stellen, heb ik last van mijn evenwicht, denk ik soms dat er een insect over mijn been of arm loopt omdat het kriebelt en als ik dan kijk is het niet zo, en ben ik al jaren extreem vermoeid en heb concentratieproblemen.
De dokter heeft toen de gabapentine verhoogd en heeft me op het hart gedrukt dat wanneer mijn doos leeg is en mijn symptomen niet over zijn ik echt terug moet komen omdat al mijn symptomen wijzen naar een neurologisch probleem. Woensdag is het zover en is de doos leeg maar tot nu toe merk ik totaal geen verschil.
Ik weet dat jullie geen dokters zijn en geen diagnose kunnen geven , maar iemand die dit herkent?
ps: ja ik weet het dat ik héél vaak bij de dokter zit met de kinderen , en neen das niet omdat ik een overbezorgde moeder ben, maar omdat al mijn kinderen meerdere problemen hebben die vaak een doktersbezoek noodzakelijk maken.
en Neen , ik begin niet iedere keer als ik met een kind ga, over mijn eigen kwaaltjes. Ik vermeld het juist dan omdat ik dan geen tijd hoef te nemen om alleen voor mezelf te gaan
Een week of twee afgewacht, en toen bij een bezoek aan de huisarts met één van de kinderen toch maar even gemeld.
De meest voor de hand liggende oorzaak was een vitamine b tekort dus een stevige kuur gehad.
Na drie weken was de kuur afgelopen, en moest ik weer naar de huisarts met één van de kinderen. Daar gemeld dat het niet was overgegaan en dat de plek wat groter was geworden en de andere grote teen nu ook gevoelloos was.
Zijn besluit polyneuropathie om nog ongekende oorzaak. Hij had het liefste gehad dat ik naar een neuroloog ging maar doordat het door mijn gezinssituatie niet zo makkelijk is om zomaar even naar die dokter en die dokter te gaan, besloot hij eerst een kuur met een lage dosis gabapentine te beginnen samen met nog meer vit. b.
een week later moest ik weer naar de huisarts en toen kwam ter sprake dat de gabapentine nog niets uithaalde en dat er nog een teen bij was gekomen dat nu verdoofd was. Verder heb ik ook al heel lang het gevoel dat als ik mijn hoofd beweeg mijn ogen een secondje langer nodig hebben om zich terug scherp te stellen, heb ik last van mijn evenwicht, denk ik soms dat er een insect over mijn been of arm loopt omdat het kriebelt en als ik dan kijk is het niet zo, en ben ik al jaren extreem vermoeid en heb concentratieproblemen.
De dokter heeft toen de gabapentine verhoogd en heeft me op het hart gedrukt dat wanneer mijn doos leeg is en mijn symptomen niet over zijn ik echt terug moet komen omdat al mijn symptomen wijzen naar een neurologisch probleem. Woensdag is het zover en is de doos leeg maar tot nu toe merk ik totaal geen verschil.
Ik weet dat jullie geen dokters zijn en geen diagnose kunnen geven , maar iemand die dit herkent?
ps: ja ik weet het dat ik héél vaak bij de dokter zit met de kinderen , en neen das niet omdat ik een overbezorgde moeder ben, maar omdat al mijn kinderen meerdere problemen hebben die vaak een doktersbezoek noodzakelijk maken.
en Neen , ik begin niet iedere keer als ik met een kind ga, over mijn eigen kwaaltjes. Ik vermeld het juist dan omdat ik dan geen tijd hoef te nemen om alleen voor mezelf te gaan
zondag 22 juni 2014 om 20:03
quote:Hij had het liefste gehad dat ik naar een neuroloog ging maar doordat het door mijn gezinssituatie niet zo makkelijk is om zomaar even naar die dokter en die dokter te gaan, besloot hij eerst een kuur met een lage dosis gabapentine te beginnen samen met nog meer vit. b.Met de klachten die jij hebt, vind ik dit een absurde redenering.
zondag 22 juni 2014 om 20:06
quote:danivo schreef op 22 juni 2014 @ 20:03:
[...]
Met de klachten die jij hebt, vind ik dit een absurde redenering.
+1 Dit. Jeetje, neuropathie en een vermoeden van een neurologisch probleem. Ik zou niet weten hoe snel ik een oppas moest regelen en naar de neuroloog moest gaan.
Besef je je wel dat als jij ongezond bent, je ook niet voor je kinderen kunt zorgen?
[...]
Met de klachten die jij hebt, vind ik dit een absurde redenering.
+1 Dit. Jeetje, neuropathie en een vermoeden van een neurologisch probleem. Ik zou niet weten hoe snel ik een oppas moest regelen en naar de neuroloog moest gaan.
Besef je je wel dat als jij ongezond bent, je ook niet voor je kinderen kunt zorgen?
zondag 22 juni 2014 om 20:16
Hoezo kan je niet zomaar naar dokter die en dokter die? Als je echt neurologische problemen vermoedt zou ik maar gaan hollen, je kunt vast wel een oppas vinden voor een uurtje, of je gaat binnen schooltijd of zo.
En waarom ga je niet voor jezelf naar de dokter? Als je elke keer als je er voor je kinderen bent even gauw je eigen gezondheidsproblemen ter sprake brengt kun je ook moeilijk verwachten dat de huisarts alle aandacht heeft voor jouw problemen (en voor die van je kinderen trouwens).
En waarom ga je niet voor jezelf naar de dokter? Als je elke keer als je er voor je kinderen bent even gauw je eigen gezondheidsproblemen ter sprake brengt kun je ook moeilijk verwachten dat de huisarts alle aandacht heeft voor jouw problemen (en voor die van je kinderen trouwens).
zondag 22 juni 2014 om 20:26
Hoeveel kinderen heb je? Ik heb vijf kinderen maar als ik iets heb zorg ik er wel voor dat ik gewoon naar de dokter kan hoor...
Ik zou toch maar naar de neuroloog gaan. Het kan iets simpels zijn maar stel dat het wel iets serieus' is, dan kan je er maar beter op tijd bij zijn, jouw kinderen hebben hun moeder niet alleen NU nodig, maar over tien jaar ook! Doe nou niet zo eigenwijs. Wat verliezen jouw kinderen er nou bij dat jij voorlopig eenmalig een uurtje kwijt bent voor de neuroloog.
Ik zou toch maar naar de neuroloog gaan. Het kan iets simpels zijn maar stel dat het wel iets serieus' is, dan kan je er maar beter op tijd bij zijn, jouw kinderen hebben hun moeder niet alleen NU nodig, maar over tien jaar ook! Doe nou niet zo eigenwijs. Wat verliezen jouw kinderen er nou bij dat jij voorlopig eenmalig een uurtje kwijt bent voor de neuroloog.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 22 juni 2014 om 20:40
Ja ik besef dat heel goed!
Maar voor mijn gezin regel je niet zomaar een oppas.
Even in het heel kort. Bewust gekozen voor een groot gezin van vier kinderen. Toen natuurlijk helemaal niet op de hoogte van de te verwachten problemen. (niemand verwacht dit natuurlijk en iedereen gaat ervan uit dat de kinderen gezond zullen zijn)
Kind 1 was een alté kindje. Op de leeftijd van 5 weken gereanimeerd geweest. Bleek een zeer zwaar risico kindje voor wiegedood. Verschillende keren kritiek geweest maar er telkens goed doorgekomen. Pure pech volgens de dokters, zeer weinig kans op herhaling.
kind 2 was een huilbaby, werd huilpeuter, huilkleuter.
Geen medische oorzaak volgens de dokters zou er wel uitgroeien. Hij was ook wat achter in zijn ontwikkeling maar dat zou er uitgroeien.
kind 3 leek supergezond , was een abnormaal makkelijke baby.
Hartstilstand gedaan bij de huisarts toen ze 18 maanden was, waar ze gelukkig goed is uitgekomen. oorzaak door ziekte in shock gegaan. gewoon brute pech.
Twee dagen voor de bevalling van kind 4 kregen we (na een hele resem onderzoeken op aandringen van de school ) te horen dat kind twee toch niet zomaar een huilbaby was en de achterstand een pak groter was dan ze eerst dachten. We kregen als diagnoses autisme, een licht mentale achterstand en Adhd , en dat ze de andere kinderen ook even wouden onderzoeken want dat daar ook niet alles was zoals het moest.
Kind 4 werd geboren, had klompvoetjes en ik wist meteen dat hij ook autistisch was. Ondertussen waren de onderzoeken van de andere twee aan de gang. Kind 1 kreeg de diagnose ADD en Kind 3 ADHD/DCD.
Wat ik niet wist was dat ik ondertussen (ondanks correct pilgebruik en volledige borstvoeding) zwanger was van een vijfde kindje. Hier kwamen we door alle stress pas achter toen ik al bijna 5 maanden was.
Kind 5 werd geboren en had een darmprobleem. Heeft 4 operaties gehad in zijn eerste levensjaar.
Jaren van therapie volgden en na een tijd merkten we dat de dcd van kind 3 en haar adhd niet al haar problemen verklaarden. Hertest en de conclusie: DCD/ADHD en autisme
KInd 4 Kreeg ondertussen ook onderzoeken en heeft ADHD/DCD/Autisme en verbale dyspraxie.
En kind 5 bleek toch (al had ik dit zelf niet gezien) ADHD en autisme te hebben.
Genetisch onderzoek volgde en er werd een genetische afwijking gevonden bij Kind 4 en 5.
Altés, hartstilstand, darmafwijking, klompvoetjes.. bleek toch niet zomaar pech gehad te zijn , maar allemaal met elkaar verbonden , al weten ze nog niet precies hoe en wat. Er werd nog een andere afwijking gevonden en ze kregen er alle vijf nog een apart staande diagnose bovenop (hypermobiliteitssyndroom).
Wat hen lichamelijk matig tot zeer zwaar beperkt.(lees als rolstoel nodig)
Op mijn man kan ik niet veel (meer) steunen (ook autistisch verklaart nu zijn bizarre gedrag). Het ging altijd vrij goed met hem maar sinds al de problemen aan het licht kwamen zakte hij af in en depressie met zelfmoordrisico. Het gaat soms heel goed met hem maar dat kan zeer snel weer afzakken naar een zwarte bui.
Hoop dat dit wat verduidelijking brengt.
Maar voor mijn gezin regel je niet zomaar een oppas.
Even in het heel kort. Bewust gekozen voor een groot gezin van vier kinderen. Toen natuurlijk helemaal niet op de hoogte van de te verwachten problemen. (niemand verwacht dit natuurlijk en iedereen gaat ervan uit dat de kinderen gezond zullen zijn)
Kind 1 was een alté kindje. Op de leeftijd van 5 weken gereanimeerd geweest. Bleek een zeer zwaar risico kindje voor wiegedood. Verschillende keren kritiek geweest maar er telkens goed doorgekomen. Pure pech volgens de dokters, zeer weinig kans op herhaling.
kind 2 was een huilbaby, werd huilpeuter, huilkleuter.
Geen medische oorzaak volgens de dokters zou er wel uitgroeien. Hij was ook wat achter in zijn ontwikkeling maar dat zou er uitgroeien.
kind 3 leek supergezond , was een abnormaal makkelijke baby.
Hartstilstand gedaan bij de huisarts toen ze 18 maanden was, waar ze gelukkig goed is uitgekomen. oorzaak door ziekte in shock gegaan. gewoon brute pech.
Twee dagen voor de bevalling van kind 4 kregen we (na een hele resem onderzoeken op aandringen van de school ) te horen dat kind twee toch niet zomaar een huilbaby was en de achterstand een pak groter was dan ze eerst dachten. We kregen als diagnoses autisme, een licht mentale achterstand en Adhd , en dat ze de andere kinderen ook even wouden onderzoeken want dat daar ook niet alles was zoals het moest.
Kind 4 werd geboren, had klompvoetjes en ik wist meteen dat hij ook autistisch was. Ondertussen waren de onderzoeken van de andere twee aan de gang. Kind 1 kreeg de diagnose ADD en Kind 3 ADHD/DCD.
Wat ik niet wist was dat ik ondertussen (ondanks correct pilgebruik en volledige borstvoeding) zwanger was van een vijfde kindje. Hier kwamen we door alle stress pas achter toen ik al bijna 5 maanden was.
Kind 5 werd geboren en had een darmprobleem. Heeft 4 operaties gehad in zijn eerste levensjaar.
Jaren van therapie volgden en na een tijd merkten we dat de dcd van kind 3 en haar adhd niet al haar problemen verklaarden. Hertest en de conclusie: DCD/ADHD en autisme
KInd 4 Kreeg ondertussen ook onderzoeken en heeft ADHD/DCD/Autisme en verbale dyspraxie.
En kind 5 bleek toch (al had ik dit zelf niet gezien) ADHD en autisme te hebben.
Genetisch onderzoek volgde en er werd een genetische afwijking gevonden bij Kind 4 en 5.
Altés, hartstilstand, darmafwijking, klompvoetjes.. bleek toch niet zomaar pech gehad te zijn , maar allemaal met elkaar verbonden , al weten ze nog niet precies hoe en wat. Er werd nog een andere afwijking gevonden en ze kregen er alle vijf nog een apart staande diagnose bovenop (hypermobiliteitssyndroom).
Wat hen lichamelijk matig tot zeer zwaar beperkt.(lees als rolstoel nodig)
Op mijn man kan ik niet veel (meer) steunen (ook autistisch verklaart nu zijn bizarre gedrag). Het ging altijd vrij goed met hem maar sinds al de problemen aan het licht kwamen zakte hij af in en depressie met zelfmoordrisico. Het gaat soms heel goed met hem maar dat kan zeer snel weer afzakken naar een zwarte bui.
Hoop dat dit wat verduidelijking brengt.
zondag 22 juni 2014 om 20:45
Volgens mij was niemand benieuwd naar de problemen van jouw kinderen. Dat is namelijk geen excuus om niet naar de neuroloog te kunnen. Even serieus, als jij niet naar de neuroloog gaat en je problemen verergeren, dan kan er toch straks niemand voor je kinderen zorgen?
Het feit dat je niet naar de neuroloog gaat en vervolgens alle problemen van je kinderen hier breed uit de doeken doet, doet mij denken dat je inderdaad wat aandacht nodig hebt. Is niet erg hoor, laat het alleen niet ten koste van je kinderen gaan.
Het feit dat je niet naar de neuroloog gaat en vervolgens alle problemen van je kinderen hier breed uit de doeken doet, doet mij denken dat je inderdaad wat aandacht nodig hebt. Is niet erg hoor, laat het alleen niet ten koste van je kinderen gaan.
zondag 22 juni 2014 om 20:45
quote:redhothead schreef op 22 juni 2014 @ 20:16:
Wat erger ik me elke keer aan zulke topics! Wat verwacht je nu dat we zeggen TO? Het zal wel dit of dat zijn? Als de wiedeweerga een afspraak bij de neuroloog maken ipv hier een topic openen.Sory dat ik je erger, hoop eigenlijk reacties te lezen van mensen waarbij het later gewoon iets onschuldigs was (stress/ toch vit b tekort maar dat het lichaam langer tijd nodig had....
Wat erger ik me elke keer aan zulke topics! Wat verwacht je nu dat we zeggen TO? Het zal wel dit of dat zijn? Als de wiedeweerga een afspraak bij de neuroloog maken ipv hier een topic openen.Sory dat ik je erger, hoop eigenlijk reacties te lezen van mensen waarbij het later gewoon iets onschuldigs was (stress/ toch vit b tekort maar dat het lichaam langer tijd nodig had....
zondag 22 juni 2014 om 20:51
neen hoor, ik zoek geen aandacht. Ik beschreef de problemen van de kinderen gewoon om te verduidelijken dat je mijn gezin niet zomaar aan eender wie kan toevertrouwen.
Ik heb nog nooit iets ten koste van mijn kinderen laten gaan. Zal dat ook nooit doen , daarvoor zie ik ze veel te graag. En wat een geweldige levenskeuzes? Nou ik had dit nooit verwacht niemand trouwens. Ja ik koos voor een groot gezin , en ja je weet als je een kind krijgt er geen garantie is dat het gezond zal zijn. Maar dit was echt niet te verwachten hoor.
Trouwens , ondanks alles zijn mijn kinderen best heel gelukkige kinderen (en hele leuke en lieve mensen op zich) en ze zijn deze wereld niet minder waard dan enig ander (gezond) kind hoor.
Ik heb nog nooit iets ten koste van mijn kinderen laten gaan. Zal dat ook nooit doen , daarvoor zie ik ze veel te graag. En wat een geweldige levenskeuzes? Nou ik had dit nooit verwacht niemand trouwens. Ja ik koos voor een groot gezin , en ja je weet als je een kind krijgt er geen garantie is dat het gezond zal zijn. Maar dit was echt niet te verwachten hoor.
Trouwens , ondanks alles zijn mijn kinderen best heel gelukkige kinderen (en hele leuke en lieve mensen op zich) en ze zijn deze wereld niet minder waard dan enig ander (gezond) kind hoor.
zondag 22 juni 2014 om 20:52
quote:lillyvande5 schreef op 22 juni 2014 @ 20:45:
[...]
Sory dat ik je erger, hoop eigenlijk reacties te lezen van mensen waarbij het later gewoon iets onschuldigs was (stress/ toch vit b tekort maar dat het lichaam langer tijd nodig had....Het probleem is dat wij gewoon niet weten of het bij jou iets onschuldigs is of niet. Leuk als ik nu schrijf dat het bij mij een kwestie was van te klein gekochte pumps, maar daar heb jij helemaal niks aan als er bij jou wel sprake is van neurologisch lijden. Ik zou dus toch maar naar de dokter gaan als ik jou was. En dan gewoon voor jezelf, niet even erbij als je er per ongeluk toch voor de kinderen zit. Je maakt mij niet wijs dat je al die kinderen 24/7 om je heen hebt en dat je nooit even weg kunt.
[...]
Sory dat ik je erger, hoop eigenlijk reacties te lezen van mensen waarbij het later gewoon iets onschuldigs was (stress/ toch vit b tekort maar dat het lichaam langer tijd nodig had....Het probleem is dat wij gewoon niet weten of het bij jou iets onschuldigs is of niet. Leuk als ik nu schrijf dat het bij mij een kwestie was van te klein gekochte pumps, maar daar heb jij helemaal niks aan als er bij jou wel sprake is van neurologisch lijden. Ik zou dus toch maar naar de dokter gaan als ik jou was. En dan gewoon voor jezelf, niet even erbij als je er per ongeluk toch voor de kinderen zit. Je maakt mij niet wijs dat je al die kinderen 24/7 om je heen hebt en dat je nooit even weg kunt.
zondag 22 juni 2014 om 20:54
Wat zou je er trouwens aan hebben indien ik hier ga roepen wat ik denk dat je kan hebben, dan heb je nog steeds een diagnose van een arts nodig en een behandeling. Je komt hier niet verder.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 22 juni 2014 om 20:59
De symptomen die jij omschrijft duiden op neurologische problemen en er kunnen wel honderd of meer oorzaken voor zijn.
Het is hoog tijd om een afspraak te maken met een neuroloog en uit te zoeken wat er aan de hand is, en niet even tussen neus en lippen door iets proberen te slikken via de huisarts terwijl je daar eigenlijk voor je kind zit, je doet nu jezelf en je kinderen tekort!
En dat opvang regelen niet makkelijk is, dat is dan jammer, het kan nu niet anders, dus je zult iets moeten verzinnen.
Het is hoog tijd om een afspraak te maken met een neuroloog en uit te zoeken wat er aan de hand is, en niet even tussen neus en lippen door iets proberen te slikken via de huisarts terwijl je daar eigenlijk voor je kind zit, je doet nu jezelf en je kinderen tekort!
En dat opvang regelen niet makkelijk is, dat is dan jammer, het kan nu niet anders, dus je zult iets moeten verzinnen.
zondag 22 juni 2014 om 21:03
Ik sluit me aan bij wat velen hier zeggen.
Ga naar de neuroloog! Jammer dat je opvang moet regelen maar dit moet bekeken worden door een arts die er verstand van heeft en niet op het forum gegooid worden onder het mom van als ik maar genoeg hoor dat het waarschijnlijk niets is dan hoef ik niet naar de neuroloog.
Ga naar de neuroloog! Jammer dat je opvang moet regelen maar dit moet bekeken worden door een arts die er verstand van heeft en niet op het forum gegooid worden onder het mom van als ik maar genoeg hoor dat het waarschijnlijk niets is dan hoef ik niet naar de neuroloog.
