Wat te doen na een break-up?

09-07-2008 13:32 23 berichten
Wat zijn de dingen die jullie hebben gedaan na het overlijden van je relatie? Het is nu zo'n anderhalve maand uit met mijn vriend en ik zoek een beetje afleiding/nieuwe leuke dingen om te doen aangezien ik die altijd met mijn vriend deed. Ik heb niet bijster veel vriendinnen en de meesten hebben ook niet dezelfde interesses als ik wat ik wel erg jammer vind. Wat zijn de leuke dingen die jullie gedaan hebben na een break-up?
Alle reacties Link kopieren
hoi,

ik schrok even ik dacht dat je meedeelde dat je vriend (ex) overleden was en je je afvraagt wat te doen nu....



zo zie je maar weer dat je beter je vriendschappen niet kunt verwaarlozen als je een relatie krijgt/hebt he?

Ik zou wat leuks voor mezelf gaan kopen: me helemaal in het nieuw steken qua kleding, nieuw kapsel, dagje weg met mezelf (met de trein bijv en dan naar andere stad toe), groot bos bloemen kopen of leuke accessoires voor je huis etc. Kortom tijd aan mezelf besteden.
Alle reacties Link kopieren
bij mij is het drie maanden uit, wat ik heel veel doe is juist afspreken met vriendinnen maar ook hier op viva heb ik nieuwe vriendinnen leren kennen. ik ben van plan oude hobby's op te pakken, misschien iets voor jou?

Daar ontmoet je vast ook gelijkgestemden. Sterkte! (als je nog ldvd hebt of andere verhalen wilt lezen kun je ook even naar de topic "zo afgrijselijk veel ldvd" gaan trouwens ;))



Eef
Move-on.
Alle reacties Link kopieren
quote:misschicken schreef op 09 juli 2008 @ 13:37:

Move-on.





ja ja misschicken, tuurlijk move on



maar hoe dan he?? das nou net se biek kwestion !
Alle reacties Link kopieren
janken, schelden, boos zijn, hem missen en doorgaan met je leven na die fases



en NIET bellen!!!
Alle reacties Link kopieren
lalein: ook dat is een hele goeie !!!!!!!!!!
Ja mijn situatie is wat lastig; we houden namelijk nog steeds van elkaar. Het is na dik 6 jaar uitgegaan (ik was 15 toen ik iets met hem kreeg) omdat onze relatie zo veranderd was. Hij was heel erg zoekende naar zichzelf en heeft uiteindelijk zijn weg in de spiritualiteit gevonden. Iets waar ik helemaal niets mee had en hij dat met mij dus niet kon delen.

Onze relatie is hier grotendeels op stukgelopen. Nu zit hij in het buitenland om te werken en reikimaster te worden.

Erg veel contact hebben we niet, af en toe een mailtje. Het is de vraag hoe hij is en ik ben wanneer hij terugkomt. Verder klopte alles tussen ons; we vinden dezelfde dingen leuk, zelfde humor, vonden dezelfde dingen belangrijk en er is niemand vreemdgegaan ofzo.

Ondertussen ben ik hem al een stuk beter gaan begrijpen en sta ik niet meer negatief tegenover spiritualiteit.

Ergens hoop ik dus dat het nog goed komt maar wil ook niet al die maanden op hem gaan wachten. Heel lastige situatie :(
Alle reacties Link kopieren
ja, kort door de bocht werkt het zo.

en echt niet bellen of smsen of mailen. ban hem uit je leven en maak plaats voor nieuwe mensen.

al heb je maar 1 vriendin, ga er 1 avond mee stappen, sta open voor geklets met vreemden en je staat er niet meer zo alleen voor
Alle reacties Link kopieren
tuurlijk hou je nog van elkaar!

maar je instelling is een beetje vreemd. in je laatste bericht lijkt het er helemaal niet op dat t uit is. ik denk dat jij je dat nog even echt moet realiseren. en niet hopen, zeker niet als hij in het buitenland zit. doorgaan met je leven meid.
Alle reacties Link kopieren
Je wonden likken en doorgaan met leven.



Wanneer je echt negatief tegenover zijn ontwikkeling in het spirituele hebt gestaan en gedaan, kan het zijn, dat hij niet zit te wachten op een hereniging. Ook al staat iets je niet aan, respecteer de ander en trek je eigen plan.
Alle reacties Link kopieren
Wonden likken, huilen, boos worden omdat het niet werkt, en daarna relativeren.



En wat ik heb gedaan, precies DAT

1 week al mijn tranen eruit gegooid, vriendinnen suf gebeld om me uit mijn hoofd te praten dat ik toch ECHT NIET moest bellen en langzaam uit een dal gekropen

Sporten is mijn grote uitlaatklep geweest maar dat was altijd al

Nu druk aan het salsadansen en leven aan het herinrichten

Zoek iets wat je leuk vind maar blijf verre maar dan ook verre van het contact met ex.



Zolang er contact is kom je ook niet 100% los



Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Na het verbreken van mijn 2e huwelijk was ik ook erg alleen. Juist daarom heb ik een lijstje gemaakt met een dagindeling om mezelf niet te laten hangen. Op tijd opstaan, etenstijden etc. Ik heb veel gelezen, gefietst, en inderdaad ook flink gescholden. Huilen kon ik niet.

Na de ergste tijd ben ik naar de vrijwilligerscentrale gegaan en heb een leuke vrijwilligersbaan gezocht. Door deze baan kreeg ik meer sociale contacten en na verloop van tijd werd alles weer zonniger. (f)
Alle reacties Link kopieren
He,



Ja, moeilijk he, normaal gesproken hoefde ik nooit plannen te maken omdat ik altijd wel iets met mijn vriend kon doen, en juist daardoor verliep alles heel ontspannen; afspraken met andere vriend(inn)en werden altijd spontaan gepland, zonder van te voren getrokken agenda's.



Nu probeer ik juist wel / veel langer van te voren dingen te plannen om te gaan doen (en ja: ook om niet (te veel) alleen te zitten). Ik heb lieve vriendinnen die helaas best ver weg wonen dus ik mis het spontane terrasje / diner best. Ik weet niet zo goed hoe ik dat nu in een keer moet veranderen.



Ik ben (meer) gaan sporten, en, waar ik echt veel zin in heb, ben van plan een reis te gaan boeken eind 2008. Verder ben ik nog een beetje aan het kijken wat je nou ook goed (= waar ik me lekker bij voel) alleen kan doen, tot nu toe: skaten, terras, museum, sauna, shoppen (hoewel ik het samen met een ander toch echt gezelliger vind maar ok).



Ik kijk ook wel in de vriendinnenoproepen hier op het prikbord, hoewel nog nooit echt contact gehad.



Nou ja, lang verhaal dus. Succes en sterkte in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Hey het komt me allemaal heel bekend voor. Mijn vriend en ik zijn de laatste 2 weken apart van elkaar omdat hij niet zeker weet of hij door wil met onze relatie. Dat is verrekte moeilijk omdat je niet weet waar je aan toe bent... Ik ben oude vriendinnen aan het opzoeken maar ja das ook moeilijk want de meesten hebben nu een vriend en beginnen aan huisje boompje beestje...



Ik deed ook veel met mn vriend want tja dat was makkelijk en gezellig. Maar nu merk ik dat ik mijn vriendinnen veelal heb verwaarloost. Veel vriendinnen zijn verhuist en daarnaast ben ik ook verhuist naar een plaats waar het voor mijn vriend veel reistijd scheelde maar waar ik het niet echt kan vinden met de mensen die hier wonen... Ik mis ook het spontane terrasje pakken of gewoon op visite gaan... ook het uitgaan mis ik omdat tja bijna iedereen niet meer uitgaat...



Ik ben ook al gaan kijken in de contacten hier maar er zijn maar weinig mensen die hier in de buurt wonen en vriendinnen zoeken om iets leuks mee te doen... Ben ook druk op zoek naar werk omdat ik net tussen 2 banen in zat en op zon moment is teveel vrije tijd nooit goed :( Qua relatie ga ik er van uit dat het niet goed komt en probeer mijn vriendinnen niet te veel lastig te vallen met te veel gezeur over mijn situatie.



Ik weet niet waar jij woont maar misschien gezellig om met elkaar te kletsen via msn ofzo?
Alle reacties Link kopieren
@ IdMe, daar heb je toch vriendinnen voor?

Tenminste zo heb ik het na mijn break up ervaren.

Ik kon ze elke minuut van de dag bellen, ook snachts als ik weer eens een raar plan had om hem terug te winnen



Durf in alle oprechtheid te zeggen dat ik zonder mijn vriendinnen nu niet zou staan waar ik sta, een stuk sterker en een heel stuk minder verdrietig.

Zij hebben me helpen laten zien dat onze relatie echt niet zo rooskleurig was als dat ik hem graag wilde zien



En voor geen seconde hebben zij het gevoel gehad dat ik hun lastig viel en dat ze me een zeur vonden.

Ik zou als zij liefdesverdriet zouden hebben ook exact hetzelfde doen.



Vriendinnen ben je toch niet alleen in goeie tijden?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Je hoopt ergens dat het goedkomt en dat is natuurlijk ook logisch gezien de omstandigheden waardoor jullie uit elkaar gegaan zijn.



Maak niet dezelfde fout die ik ooit gemaakt heb! Ik heb uiteindelijk twee jaar gewacht! (en daarna een andere hele lieve vriend gevonden)



Natuurlijk mis je hem, doet het pijn en moet je daarom heel hard huilen.....Dat is logisch. Sta daar ook bij stil. Dat dit normale emoties zijn waar je doorheen moet. Vecht er niet tegen. Dan gaat het makkelijker en sneller voorbij.



Doe elke dag minimaal 1 ding dat je leuk vind. Hoe klein dan ook. Koop bloemen, een mooi boek, een leuke cd.....



Luister alleen naar liedjes die je een goed gevoel geven. Er zijn ook een hoop liedjes die over het leven na een relatie gaan.



Denk aan de dingen die juist niet leuk waren aan hem.



Besef dat er toch iemand rondloopt waar je het nog beter en leuker mee hebt.



Carpe Diem!!!!
Alle reacties Link kopieren
@Summerdance, ja idd daar heb je vriendinnen voor maar heb maar een paar hele goede vriendinnen en die hebben allemaal op dit moment hun eigen problemen (zoals een gestorven oma, laatste belangrijke tentamens etc). Maar zoals ik al zei ze wonen allemaal net even te ver weg om zomaar op de gok heen te gaan als je gewoon even iemand wilt zien. Maar ja kan ook komen omdat ik op dit moment gewoon even te gevoelig ben voor dat soort situaties
Alle reacties Link kopieren
@ jannathje, dat is precies wat ik niet wil doen dat wachten tot hij een beslissing maakt. Wie weet hoe lang dat gaat duren dan moet ik in spanning zitten terwijl hij allang het antwoord zou kunnen hebben. Nee ik heb net als veel meiden in een andere topic gewoon teveel gegeven en nu probeer ik mijn eigen leven weer op te pakken. Inderdaad met elke dag iets doen wat ik leuk vind al zou het gewoon een leuk gesprek zijn met iemand (tja dat hij de hele tijd in mn achterhoofd zit neem ik op de koop toe:)).



Ik geloof ook wel dat ik uiteindelijk een leuke en lieve nieuwe vriend zal krijgen maar ja dat kan ik me nu gewoon even nog niet voorstellen.



@catdoesdishes, het beste is hem te laten gaan anders blijf je wachten tot hij terugkomt en wie weet is hij ook al met zijn leven verder gegaan... Het is geen leven om te moeten leven in onzekerheid... Het moeilijkst merk ik ook is het niet contact zoeken... ondanks dat ik zijn nummer heb verwijderd (maakte het toch iets te makkelijk om te smsen) is het lastig omdat ik zijn nummer uit mn hoofd ken en hij gewoon in mn msn lijst staat. Maar de enige manier los te komen is inderdaad geen contact te hebben... dan wordt je gedwongen dingen zonder hem te doen
Alle reacties Link kopieren
En wat als er kids in het spel zijn? Zie zo op tegen het uit elkaar gaan voor onze kleine van 15 maanden dat ik niet weet wat ik moet doen....
Alle reacties Link kopieren
@laura74, ook voor een kleine van 15 maanden is het beter uit elkaar te gaan als het echt niet meer werkt. Zo'n kleine merkt het toch wel als er strubbelingen tussen jullie zijn... Daar wordt hij/zij ook niet gelukkig van hij/zij voelt de stress ook van jou (en van je partner).



Wat zegt je partner er van als je er over praat hoe je je voelt?
Alle reacties Link kopieren
je kunt weinig doen om het te vergeten. Het blijft vervelend eerste tijd, Tijn heelt alle wonderen en zo is het ook. Geef het tijd. Maar probeer vooral niet in depressie te geraken. Werk hard, sport hard, doe dingen die voor afleidin kunnen zorgen. Soms is een andere soort stress( werk stress geld stress gezondheids stress ) een hele goede afleiding. Maar beter als de bovenstaande dingen ontbreken uiteraard. Gewoon ergens voor gaan zodat je met andere dingen bezig kan zijn , ipv je ex.

Het komt zeker ooit goed!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Idme,



Bedankt voor je reactie. Het is nog niet eens zo dat er nog vaak strubbelingen zijn o.i.d. (gelukkig is dié tijd voorbij). Het is meer zo dat mijn gevoel er gewoon niet meer is na twee jaar (waarvan één jaar in relatietherapie). Dit laatste weet mijn partner nog niet omdat ik pas tot die conclusie ben gekomen en bij god niet weet hoe ik dit ter sprake moet brengen. Mijn zoontje zal overigens wel aanvoelen dat mama soms verdrietig is (al probeer ik dat zoveel mogelijk weg te stoppen)....



Groetjes, Laura

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven