Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
maandag 30 juni 2014 om 16:36
quote:Sense-1970 schreef op 30 juni 2014 @ 16:20:
[...]
Precies en zolang ik hier ongeveer 5% van de totale situatie neerzet kun je het "niet prima" vinden.. Maar je zou ook eens bij jezelf te raden kunnen gaan hoever jij in bepaalde situaties zou gaan.. En dat "ver" is ook weer subjectief.. Want wat jij hier van mij leest zijn ook weer moment opnames..
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
[...]
Precies en zolang ik hier ongeveer 5% van de totale situatie neerzet kun je het "niet prima" vinden.. Maar je zou ook eens bij jezelf te raden kunnen gaan hoever jij in bepaalde situaties zou gaan.. En dat "ver" is ook weer subjectief.. Want wat jij hier van mij leest zijn ook weer moment opnames..
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
maandag 30 juni 2014 om 16:36
Anouk, waar ik moeite mee heb is de omgedraaide psychologie, het veranderen van je basis relatiepijlers omdat het toevallig wel lekker in je bootje past. "Ik vind een man leuk dus hop, eigenlijk is monogamie stom". Het wordt als excuus gebruikt, zo lijkt het.
Als monogamie echt jouw levensvorm niet is roep dit dan ook luidkeels tegen diegene die hier echt iets mee van doen heeft, nl degene waar je die monogamie mee hebt afgesproken.
O ja, Look... hoe zit dat met de conclusie van jou en je lief? Herschudde kaarten? Spannende plannen? Ben nieuwsgierig, wil je iets meer kwijt?
Als monogamie echt jouw levensvorm niet is roep dit dan ook luidkeels tegen diegene die hier echt iets mee van doen heeft, nl degene waar je die monogamie mee hebt afgesproken.
O ja, Look... hoe zit dat met de conclusie van jou en je lief? Herschudde kaarten? Spannende plannen? Ben nieuwsgierig, wil je iets meer kwijt?
maandag 30 juni 2014 om 16:36
quote:Rooss4 schreef op 30 juni 2014 @ 16:28:
[...]
Ik heb het al bij mensen waar ik eigenlijk helemaal niet (zoveel) van hou, als er een beroep op me gedaan wordt zeg ik ja en soms gaat dan ten koste van mezelf. Maar wat dan? Hem (haar) buiten laten staan en zeggen dat hij een deur verderop moet? Dat doe je niet, zo ga je niet met mensen om.
En toch... ben ik geneigd juist wel nee te gaan zeggen in dit soort situaties want ze weten me te vinden jawel! Wormen in Naarden inderdaad, ik worstel daarmee.
Als ik het idee zou hebben dat er misbruik van gemaakt wordt, dan houdt het voor mij ook op hoor dus dat begrijp ik zeker!
Maar lastig blijft het, die strijd tussen grenzen trekken en normen en waarden naleven.
[...]
Ik heb het al bij mensen waar ik eigenlijk helemaal niet (zoveel) van hou, als er een beroep op me gedaan wordt zeg ik ja en soms gaat dan ten koste van mezelf. Maar wat dan? Hem (haar) buiten laten staan en zeggen dat hij een deur verderop moet? Dat doe je niet, zo ga je niet met mensen om.
En toch... ben ik geneigd juist wel nee te gaan zeggen in dit soort situaties want ze weten me te vinden jawel! Wormen in Naarden inderdaad, ik worstel daarmee.
Als ik het idee zou hebben dat er misbruik van gemaakt wordt, dan houdt het voor mij ook op hoor dus dat begrijp ik zeker!
Maar lastig blijft het, die strijd tussen grenzen trekken en normen en waarden naleven.
maandag 30 juni 2014 om 16:40
hoho Rooss, een x aantal jaar geleden heeft mijn partner die regels veranderd. Eerst eenzijdig, en pas later in overleg.
Ik snap dat dit mij niet recht geeft hetzelfde nog eens dunnetjes over te doen, maar het ligt toch een beetje anders dan het nu lijkt. Voor ons allebei is neuken met een ander goed bespreekbaar. Alleen dat ik dit nu zéér serieus overweeg met deze specifieke ander, dat weet hij niet. Voor hem gaat het te ver als het meer is dan alleen maar een keer neuken, terwijl ik juist liever 'iemand voor erbij' wil.
Er is ook nog niet geneukt, by the way, maar heel veel maakt dat onderhand ook niet meer uit. Afspraken waarbij uitgebreid gezoend wordt hebben we wel gehad, en daar is nr1 ook niet van op de hoogte (en daar zou hij zachtgezegd ook niet blij van worden).
@jufmafkees: ik ga zéker niet met mijn hoofd onder de dekens liggen. Zó alles overheersend is het ook allemaal niet; ik kan prima genieten zonder dat de vlam in de buurt is.
Ik snap dat dit mij niet recht geeft hetzelfde nog eens dunnetjes over te doen, maar het ligt toch een beetje anders dan het nu lijkt. Voor ons allebei is neuken met een ander goed bespreekbaar. Alleen dat ik dit nu zéér serieus overweeg met deze specifieke ander, dat weet hij niet. Voor hem gaat het te ver als het meer is dan alleen maar een keer neuken, terwijl ik juist liever 'iemand voor erbij' wil.
Er is ook nog niet geneukt, by the way, maar heel veel maakt dat onderhand ook niet meer uit. Afspraken waarbij uitgebreid gezoend wordt hebben we wel gehad, en daar is nr1 ook niet van op de hoogte (en daar zou hij zachtgezegd ook niet blij van worden).
@jufmafkees: ik ga zéker niet met mijn hoofd onder de dekens liggen. Zó alles overheersend is het ook allemaal niet; ik kan prima genieten zonder dat de vlam in de buurt is.
maandag 30 juni 2014 om 16:41
quote:jufmafkees schreef op 30 juni 2014 @ 16:36:
[...]
Als ik het idee zou hebben dat er misbruik van gemaakt wordt, dan houdt het voor mij ook op hoor dus dat begrijp ik zeker!
Maar lastig blijft het, die strijd tussen grenzen trekken en normen en waarden naleven.
Als het overduidelijk misbruik zou zijn zou het ook niet zo lastig zijn om mijn grenzen aan te geven, de ellende is dat het niet overduidelijk vlees of vis is. Lekker vaag hè?
Afijn, laat ik het er op houden dat ik mijn redderssyndroom langzaam maar zeker probeer te vermoorden
[...]
Als ik het idee zou hebben dat er misbruik van gemaakt wordt, dan houdt het voor mij ook op hoor dus dat begrijp ik zeker!
Maar lastig blijft het, die strijd tussen grenzen trekken en normen en waarden naleven.
Als het overduidelijk misbruik zou zijn zou het ook niet zo lastig zijn om mijn grenzen aan te geven, de ellende is dat het niet overduidelijk vlees of vis is. Lekker vaag hè?
Afijn, laat ik het er op houden dat ik mijn redderssyndroom langzaam maar zeker probeer te vermoorden
maandag 30 juni 2014 om 16:41
quote:Lookolook schreef op 30 juni 2014 @ 16:36:
[...]
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
Het gaat toch veel verder dan het weegschaaltje en kijken wat ik er op dit moment voor terug krijg.. Er gaat een jarenlange vriendschap aan vooraf en niet iemand waar ik alleen de afgelopen 6 maanden 3 x mee het bed ben ingedoken..
Als je het tegen dat lampje zou houden, ben ik het met je eens, maar iedereen bouwt krediet op, en wat ik nu met hem mee maak is niet de makkelijkste weg, maar ik weet dat hij andersom voor mij ook meer dan genoeg heeft gedaan en voor zijn kiezen heeft gekregen..
Vriendschap in deze is er voor elkaar zijn.. Daar waar nodig..
[...]
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
Het gaat toch veel verder dan het weegschaaltje en kijken wat ik er op dit moment voor terug krijg.. Er gaat een jarenlange vriendschap aan vooraf en niet iemand waar ik alleen de afgelopen 6 maanden 3 x mee het bed ben ingedoken..
Als je het tegen dat lampje zou houden, ben ik het met je eens, maar iedereen bouwt krediet op, en wat ik nu met hem mee maak is niet de makkelijkste weg, maar ik weet dat hij andersom voor mij ook meer dan genoeg heeft gedaan en voor zijn kiezen heeft gekregen..
Vriendschap in deze is er voor elkaar zijn.. Daar waar nodig..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 30 juni 2014 om 16:44
O ja, ik moest even teruglezen want ik was je situatie vergeten, Blauwevrouw. Van je man mag je daten als het maar niks met gevoel of bijman of schaduwrelatie van doen heeft. Dan neem ik mijn woorden terug, het klonk even alsof je de situatie naar je hand zette met je vlam in je achterhoofd.
Heb je Vlam nog steeds niet besproken me je man?
Heb je Vlam nog steeds niet besproken me je man?
maandag 30 juni 2014 om 16:45
quote:Lookolook schreef op 30 juni 2014 @ 16:36:
[...]
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
Over die vriendin: wat als je weet dat de reden dat vriendin niets kan geven, heel gegrond is? Dat teruggeven geen onwil is maar onvermogen en dat dit niet permanent is maar tijdelijk? Zing je het dan uit of gooi je toch de handdoek in de ring.
Ik denk dat het moment van handdoekwerpen voor iedereen anders ligt en afhankelijk is van de omstandigheden van het geval (ik lijk wel de rijdende rechter zo ) Ik heb zo'n vriendin gehad. Fantastische meid totdat ze de verkeerde kerel tegenkwam. Die hielp haar aan de drugs, mishandelde haar, isoleerde haar, trok haar mee in de verkeerde wereld. Ik heb haar geprobeerd te helpen, met kleding, onderdak, noem maar op. Mijn grens kwam pas toen ze andere mensen waar ik van hou in gevaar dreigde te brengen. Toen heb ik definitief al het contact verbroken. Jammer, want ze was voordat ze die engerd leerde kennen een goede vriendin.
Wat jij zegt over goed voor ogen houden waar de grens ligt. Ik weet niet waar deze ligt met mij en BV. Gelukkig word ik ook wel van andere dingen, alleen is het met hem in mijn leven toch een stuk fijner dan zonder.
[...]
Dat klopt, maar toch, als ik een goede vriendin had en ik kreeg er zo weinig voor terug, dan zou ik er op een gegeven moment een punt achter zetten. Als is het maar uit zelfbescherming. Nu zie jij dat natuurlijk weer heel anders en dat mag ook. Maar verder hierover discussiëren lijkt mij daarover zinloos omdat ik niet alle details weet en jij niet in staat bent om van een afstandje naar je relatie met LD te kunnen kijken.
Juf, ik denk dat het helpen van iemand dat voortkomt uit eigen belang. Is het niet een fijn gevoel, dan is het wel waardering/bevestiging/wat dan ook. En dat is ook wat je nu vast heet: de hoop dat je dat ooit weer gaat krijgen. Dat is geheel menselijk. Alleen zou je wel voor ogen moeten houden waar je grens ligt en waar je écht gelukkig van wordt. En dat is best moeilijk.
Over die vriendin: wat als je weet dat de reden dat vriendin niets kan geven, heel gegrond is? Dat teruggeven geen onwil is maar onvermogen en dat dit niet permanent is maar tijdelijk? Zing je het dan uit of gooi je toch de handdoek in de ring.
Ik denk dat het moment van handdoekwerpen voor iedereen anders ligt en afhankelijk is van de omstandigheden van het geval (ik lijk wel de rijdende rechter zo ) Ik heb zo'n vriendin gehad. Fantastische meid totdat ze de verkeerde kerel tegenkwam. Die hielp haar aan de drugs, mishandelde haar, isoleerde haar, trok haar mee in de verkeerde wereld. Ik heb haar geprobeerd te helpen, met kleding, onderdak, noem maar op. Mijn grens kwam pas toen ze andere mensen waar ik van hou in gevaar dreigde te brengen. Toen heb ik definitief al het contact verbroken. Jammer, want ze was voordat ze die engerd leerde kennen een goede vriendin.
Wat jij zegt over goed voor ogen houden waar de grens ligt. Ik weet niet waar deze ligt met mij en BV. Gelukkig word ik ook wel van andere dingen, alleen is het met hem in mijn leven toch een stuk fijner dan zonder.
maandag 30 juni 2014 om 16:52
Juf, heb jij onder het mom van "nog iets meer investeren en alles word weer zoals het was " de neiging jouw grens telkens te verleggen ten gunste van de ander en ten koste van jezelf?
Waar ligt bij jou de grens tussen zelfbescherming en zelfopoffering?
Heb jij die grens duidelijk voor ogen?
Officieel zijn we sinds dec geen minnaars meer.
Wat zeg ik; sinds sept hebben we geen seks gehad.
Ik weet het niet wat het gaat worden.
Waar ligt bij jou de grens tussen zelfbescherming en zelfopoffering?
Heb jij die grens duidelijk voor ogen?
Officieel zijn we sinds dec geen minnaars meer.
Wat zeg ik; sinds sept hebben we geen seks gehad.
Ik weet het niet wat het gaat worden.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 30 juni 2014 om 16:53
quote:Sense-1970 schreef op 30 juni 2014 @ 16:34:
[...]
Wellicht ben ik de 5 jaar Lol, gein, heerlijke seks, vertrouwen, houden van nog niet vergeten, en is het niet altijd rozengeur en maneschijn..
En om iemand dan aan de kant te zetten die juist even een zetje in de rug, een schouder of een arm om zich heen nodig heeft gaat mij idd echt te ver..
Er zijn maar weinig mensen die zich mijn vriend /vriendin mogen noemen, daar heb ik een goede reden voor.. Bijkomstig voordeel.. Het doet me weinig als ik ze los moet laten.. Maar des te zuiniger ben ik op hen die de vriendschap wel waard zijn..Eensch. Scheelt mij weer typen dit
[...]
Wellicht ben ik de 5 jaar Lol, gein, heerlijke seks, vertrouwen, houden van nog niet vergeten, en is het niet altijd rozengeur en maneschijn..
En om iemand dan aan de kant te zetten die juist even een zetje in de rug, een schouder of een arm om zich heen nodig heeft gaat mij idd echt te ver..
Er zijn maar weinig mensen die zich mijn vriend /vriendin mogen noemen, daar heb ik een goede reden voor.. Bijkomstig voordeel.. Het doet me weinig als ik ze los moet laten.. Maar des te zuiniger ben ik op hen die de vriendschap wel waard zijn..Eensch. Scheelt mij weer typen dit
maandag 30 juni 2014 om 17:02
quote:highlander schreef op 30 juni 2014 @ 16:52:
Juf, heb jij onder het mom van "nog iets meer investeren en alles word weer zoals het was " de neiging jouw grens telkens te verleggen ten gunste van de ander en ten koste van jezelf?
Waar ligt bij jou de grens tussen zelfbescherming en zelfopoffering?
Heb jij die grens duidelijk voor ogen?
Het wordt denk ik nooit zoals het was. Maar dat zou ook niet goed zijn.
Verleg ik mijn grens steeds? Ik moet hier even over nadenken. Ik vermoed dat ik namelijk niet mijn grens verleg maar dat mijn morele en gevoelsgrens soms gewoon verder ligt dan wat goed voor me is.
Ik kan in ieder geval zeggen dat wat BV betreft ik absoluut geen duidelijke grens heb tussen zelfbescherming en zelfopoffering. Misschien is deze er niet eens. Het is interessant wat je aandraagt maar ik kan geen duidelijk antwoord geven omdat ik het niet weet.
Overigens, bij andere mensen dan BV heb ik er geen/nauwelijks moeite mee. Misschien dat het samenhangt met mijn idee van onvoorwaardelijke liefde over en weer, dat je het belang van de ander voor je eigen belang laat gaan. Het zegt misschien meer over mijn idee van liefde dan over BV. Ik zit te denken aan het verschil tussen eros en agape. Waarbij eros gaat over geslachtelijke liefde, aantrekkingskracht en agape, de gevende liefde waarbij je de ander voorop stelt. Bij ons is het een combi want de aantrekkingskracht is er ook.
Ik weet het niet precies maar je stelt wel interessante vragen.
Juf, heb jij onder het mom van "nog iets meer investeren en alles word weer zoals het was " de neiging jouw grens telkens te verleggen ten gunste van de ander en ten koste van jezelf?
Waar ligt bij jou de grens tussen zelfbescherming en zelfopoffering?
Heb jij die grens duidelijk voor ogen?
Het wordt denk ik nooit zoals het was. Maar dat zou ook niet goed zijn.
Verleg ik mijn grens steeds? Ik moet hier even over nadenken. Ik vermoed dat ik namelijk niet mijn grens verleg maar dat mijn morele en gevoelsgrens soms gewoon verder ligt dan wat goed voor me is.
Ik kan in ieder geval zeggen dat wat BV betreft ik absoluut geen duidelijke grens heb tussen zelfbescherming en zelfopoffering. Misschien is deze er niet eens. Het is interessant wat je aandraagt maar ik kan geen duidelijk antwoord geven omdat ik het niet weet.
Overigens, bij andere mensen dan BV heb ik er geen/nauwelijks moeite mee. Misschien dat het samenhangt met mijn idee van onvoorwaardelijke liefde over en weer, dat je het belang van de ander voor je eigen belang laat gaan. Het zegt misschien meer over mijn idee van liefde dan over BV. Ik zit te denken aan het verschil tussen eros en agape. Waarbij eros gaat over geslachtelijke liefde, aantrekkingskracht en agape, de gevende liefde waarbij je de ander voorop stelt. Bij ons is het een combi want de aantrekkingskracht is er ook.
Ik weet het niet precies maar je stelt wel interessante vragen.
maandag 30 juni 2014 om 17:14
Juf, ik heb die vragen lang geleden ook moeten beantwoorden.
Met om de ander geven is natuurlijk niets mis mee.
Het is wel belangrijk dat je in het geven om de ander óók om je eigen welzijn blijft geven.
Om te voorkomen dat je niet onderdoor gaat aan het geven om de ander.
Een relatie is niet alleen geven.
Het is ook nemen.
Tijd voor jezelf nemen om op te laden zoals de gespreksleider toen zei.
Ongeacht of die relatie met een vriendschappelijke, romantische, seksuele of familiaire inslag is.
Met om de ander geven is natuurlijk niets mis mee.
Het is wel belangrijk dat je in het geven om de ander óók om je eigen welzijn blijft geven.
Om te voorkomen dat je niet onderdoor gaat aan het geven om de ander.
Een relatie is niet alleen geven.
Het is ook nemen.
Tijd voor jezelf nemen om op te laden zoals de gespreksleider toen zei.
Ongeacht of die relatie met een vriendschappelijke, romantische, seksuele of familiaire inslag is.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 30 juni 2014 om 17:16
quote:highlander schreef op 30 juni 2014 @ 17:14:
Juf, ik heb die vragen lang geleden ook moeten beantwoorden.
Met om de ander geven is natuurlijk niets mis mee.
Het is wel belangrijk dat je in het geven om de ander óók om je eigen welzijn blijft geven.
Om te voorkomen dat je niet onderdoor gaat aan het geven om de ander.
Een relatie is niet alleen geven.
Het is ook nemen.
Tijd voor jezelf nemen om op te laden zoals de gespreksleider toen zei.
Ongeacht of die relatie met een vriendschappelijke, romantische, seksuele of familiaire inslag is.Klopt, het is geven en nemen en ik ben niet heel goed in nemen. Wel in genomen worden.
Juf, ik heb die vragen lang geleden ook moeten beantwoorden.
Met om de ander geven is natuurlijk niets mis mee.
Het is wel belangrijk dat je in het geven om de ander óók om je eigen welzijn blijft geven.
Om te voorkomen dat je niet onderdoor gaat aan het geven om de ander.
Een relatie is niet alleen geven.
Het is ook nemen.
Tijd voor jezelf nemen om op te laden zoals de gespreksleider toen zei.
Ongeacht of die relatie met een vriendschappelijke, romantische, seksuele of familiaire inslag is.Klopt, het is geven en nemen en ik ben niet heel goed in nemen. Wel in genomen worden.
maandag 30 juni 2014 om 17:19
quote:jufmafkees schreef op 30 juni 2014 @ 16:45:
[...]
Over die vriendin: wat als je weet dat de reden dat vriendin niets kan geven, heel gegrond is? Dat teruggeven geen onwil is maar onvermogen en dat dit niet permanent is maar tijdelijk? Zing je het dan uit of gooi je toch de handdoek in de ring.
Ik denk dat het moment van handdoekwerpen voor iedereen anders ligt en afhankelijk is van de omstandigheden van het geval (ik lijk wel de rijdende rechter zo ) Ik heb zo'n vriendin gehad. Fantastische meid totdat ze de verkeerde kerel tegenkwam. Die hielp haar aan de drugs, mishandelde haar, isoleerde haar, trok haar mee in de verkeerde wereld. Ik heb haar geprobeerd te helpen, met kleding, onderdak, noem maar op. Mijn grens kwam pas toen ze andere mensen waar ik van hou in gevaar dreigde te brengen. Toen heb ik definitief al het contact verbroken. Jammer, want ze was voordat ze die engerd leerde kennen een goede vriendin.
Wat jij zegt over goed voor ogen houden waar de grens ligt. Ik weet niet waar deze ligt met mij en BV. Gelukkig word ik ook wel van andere dingen, alleen is het met hem in mijn leven toch een stuk fijner dan zonder.
Uit eigen ervaring: bij een familie lid, als je er zelf erg onder gaat lijden. Ik heb beroepstechnisch een heel groot redderskwaliteit. En in je eigen familie iemand de weg zien kwijt raken is heel erg moeilijk en dan ga je over al je grenzen heen. Totdat iemand je eens goed door elkaar rammelt en jou vraagt of je er zelf onderdoor wilt gaan. Elke situatie is anders, al is dat lastig te bepalen als je er zelf middenin staat.
Maar wat nou als je over 15 jaar nog steeds alleen bent, beu van het wachten en strijden. Zou je je dan niet eens op je hoofd krabben? Jouw minnaar kan/wil zich niet door jou laten helpen. Zou je dan nu eens niet bij jezelf te rade moeten gaan?
Roos, er is niks concreets besloten, alleen dat we allebei de behoefte hebben om meer/dieper bij elkaar te willen zijn ipv verder kabbelen. En dat zorgt natuurlijk ook voor aanwakkering van schuldgevoel. Die kuten gel blijft smerig spul. Dus sta ik misschien wel op een kruising? Maar de gedachte echt, heus afscheid te moeten nemen van minnaar veroorzaakt ook allerlei emoties. Dus ik sudder nog even.
[...]
Over die vriendin: wat als je weet dat de reden dat vriendin niets kan geven, heel gegrond is? Dat teruggeven geen onwil is maar onvermogen en dat dit niet permanent is maar tijdelijk? Zing je het dan uit of gooi je toch de handdoek in de ring.
Ik denk dat het moment van handdoekwerpen voor iedereen anders ligt en afhankelijk is van de omstandigheden van het geval (ik lijk wel de rijdende rechter zo ) Ik heb zo'n vriendin gehad. Fantastische meid totdat ze de verkeerde kerel tegenkwam. Die hielp haar aan de drugs, mishandelde haar, isoleerde haar, trok haar mee in de verkeerde wereld. Ik heb haar geprobeerd te helpen, met kleding, onderdak, noem maar op. Mijn grens kwam pas toen ze andere mensen waar ik van hou in gevaar dreigde te brengen. Toen heb ik definitief al het contact verbroken. Jammer, want ze was voordat ze die engerd leerde kennen een goede vriendin.
Wat jij zegt over goed voor ogen houden waar de grens ligt. Ik weet niet waar deze ligt met mij en BV. Gelukkig word ik ook wel van andere dingen, alleen is het met hem in mijn leven toch een stuk fijner dan zonder.
Uit eigen ervaring: bij een familie lid, als je er zelf erg onder gaat lijden. Ik heb beroepstechnisch een heel groot redderskwaliteit. En in je eigen familie iemand de weg zien kwijt raken is heel erg moeilijk en dan ga je over al je grenzen heen. Totdat iemand je eens goed door elkaar rammelt en jou vraagt of je er zelf onderdoor wilt gaan. Elke situatie is anders, al is dat lastig te bepalen als je er zelf middenin staat.
Maar wat nou als je over 15 jaar nog steeds alleen bent, beu van het wachten en strijden. Zou je je dan niet eens op je hoofd krabben? Jouw minnaar kan/wil zich niet door jou laten helpen. Zou je dan nu eens niet bij jezelf te rade moeten gaan?
Roos, er is niks concreets besloten, alleen dat we allebei de behoefte hebben om meer/dieper bij elkaar te willen zijn ipv verder kabbelen. En dat zorgt natuurlijk ook voor aanwakkering van schuldgevoel. Die kuten gel blijft smerig spul. Dus sta ik misschien wel op een kruising? Maar de gedachte echt, heus afscheid te moeten nemen van minnaar veroorzaakt ook allerlei emoties. Dus ik sudder nog even.
maandag 30 juni 2014 om 17:21
Er wordt hier dan ook door teveel mensen gedacht dat het enkel geven is en er nooit meer een nemen zal zijn.. Het leven en relaties zijn zelden synchroon in balans..
Juf, onze tijd van genomen worden (en dus nemen) komt wel weer..
En grenzen kun je nooit van te voren vastleggen, niet in relaties, niet in vriendschappen, en de grens die ik binnen de ene relatie trek, geldt niet automatisch ook voor een andere relatie
Juf, onze tijd van genomen worden (en dus nemen) komt wel weer..
En grenzen kun je nooit van te voren vastleggen, niet in relaties, niet in vriendschappen, en de grens die ik binnen de ene relatie trek, geldt niet automatisch ook voor een andere relatie
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 30 juni 2014 om 17:26
quote:Sense-1970 schreef op 30 juni 2014 @ 17:21:
Er wordt hier dan ook door teveel mensen gedacht dat het enkel geven is en er nooit meer een nemen zal zijn.. Het leven en relaties zijn zelden synchroon in balans..
Juf, onze tijd van genomen worden (en dus nemen) komt wel weer..
Dat hoop ik heel erg voor jullie, echt. En ik hoop dat jullie het uitzingen en niet eindigen in desillusie. Met heel mijn hart
Er wordt hier dan ook door teveel mensen gedacht dat het enkel geven is en er nooit meer een nemen zal zijn.. Het leven en relaties zijn zelden synchroon in balans..
Juf, onze tijd van genomen worden (en dus nemen) komt wel weer..
Dat hoop ik heel erg voor jullie, echt. En ik hoop dat jullie het uitzingen en niet eindigen in desillusie. Met heel mijn hart
maandag 30 juni 2014 om 20:21
Hoi allemaal, ik kom ook weer even voorbij zwaaien en net terwijl ik hier een gevoels kwestie meer vriendschappenlijk wil neer zetten lees ik van sommige dames herekenbare dingen.
Gisteren met jager geappt. We hadden voor zondag een date staan en nu weet ik het niet meer zeker en hij ook niet, geen onwil van ons beide, maar ik hoorde gisteren dat hij giga ruzie met zinn ex heeft gehad. Ik kon hem gisteren niet bellen, dus vanavond geprobeert maar kan hem niet berijken. En, nu ga ik me dus zorge maken terwijl ik het er echt even niet bij kan hebben. Vandaag de hele dag in een college zaal gezeten en de rest van de week ook nog.
Waarom ik hem belde, ik wilde graag weten wat er aan de hand was, gisteren naar gevraagd, hij wilde het wel delen, maar was een veel te lang verhaal voor de app. En nu, maak ik me dus wat zorgen om hem en kan hem niet berijken en dat ik ruk!
Zondag weten we niet omdat hij niet weet of de kleine jagertjes er dan zijn en dat hangt dan weer van zijn ex af. Als de kleine jagertjes er zijn dan gaat ok bij hem de vakantie in en dus zien wij elkaar dan met deze week er bij 4 weken niet. En dat is lang voor ons. Maar hopen dus dat de kleine jagertjes een dag later komen. Maar dat vind ik nog niet eens het ergste, gewoon dat ik graag een stukje steun wil bieden maar hem nu niet kan berijken, ik me dus zorgen ga maken en toch eigenlijk echt wel even het koppie bij de studie boeken moet hebben.
Gisteren met jager geappt. We hadden voor zondag een date staan en nu weet ik het niet meer zeker en hij ook niet, geen onwil van ons beide, maar ik hoorde gisteren dat hij giga ruzie met zinn ex heeft gehad. Ik kon hem gisteren niet bellen, dus vanavond geprobeert maar kan hem niet berijken. En, nu ga ik me dus zorge maken terwijl ik het er echt even niet bij kan hebben. Vandaag de hele dag in een college zaal gezeten en de rest van de week ook nog.
Waarom ik hem belde, ik wilde graag weten wat er aan de hand was, gisteren naar gevraagd, hij wilde het wel delen, maar was een veel te lang verhaal voor de app. En nu, maak ik me dus wat zorgen om hem en kan hem niet berijken en dat ik ruk!
Zondag weten we niet omdat hij niet weet of de kleine jagertjes er dan zijn en dat hangt dan weer van zijn ex af. Als de kleine jagertjes er zijn dan gaat ok bij hem de vakantie in en dus zien wij elkaar dan met deze week er bij 4 weken niet. En dat is lang voor ons. Maar hopen dus dat de kleine jagertjes een dag later komen. Maar dat vind ik nog niet eens het ergste, gewoon dat ik graag een stukje steun wil bieden maar hem nu niet kan berijken, ik me dus zorgen ga maken en toch eigenlijk echt wel even het koppie bij de studie boeken moet hebben.
maandag 30 juni 2014 om 20:39
Annabel: wat een super-idee! Over vijf maanden dan, ok? Dan ben ik er waarschijnlijk ook aan toe dat dit niet voor mij is weggelegd 
Moet ook nog even nadenken hoe ik thuis ga uitleggen waar ik jou van ken en waarom wij in godesnaam gaan skydiven?!
Rooss: ik heb 1,5 mnd geleden geprobeerd 'toestemming' te krijgen voor dates met de vlam. Die kreeg ik niet. Heb daarna bijna een maand geen contact met vlam gehad, sindsdien weer wel. En dat heb ik nr1 nog steeds niet verteld... Ook niet dat ik nog steeds graag met hem zou willen daten (en al helemaal niet dat vlam inmiddels ook verliefd zegt te zijn).
Die toestemming zal er volgens mij ook nooit komen omdat de vlam een totaal niet-open relatie heeft. Dat is ook een (terecht, laat ik het maar toegeven) bezwaar van nr1.
Nr1 weet trouwens wel waar mijn gereanimeerde libido vandaan komt en is daar serieus alleen maar blij mee. Ik geloof dat Aleksiss daar eerder iets over schreef, maar in mijn geval is nr1 op de hoogte van de trigger voor mijn wellust.
Moet ook nog even nadenken hoe ik thuis ga uitleggen waar ik jou van ken en waarom wij in godesnaam gaan skydiven?!
Rooss: ik heb 1,5 mnd geleden geprobeerd 'toestemming' te krijgen voor dates met de vlam. Die kreeg ik niet. Heb daarna bijna een maand geen contact met vlam gehad, sindsdien weer wel. En dat heb ik nr1 nog steeds niet verteld... Ook niet dat ik nog steeds graag met hem zou willen daten (en al helemaal niet dat vlam inmiddels ook verliefd zegt te zijn).
Die toestemming zal er volgens mij ook nooit komen omdat de vlam een totaal niet-open relatie heeft. Dat is ook een (terecht, laat ik het maar toegeven) bezwaar van nr1.
Nr1 weet trouwens wel waar mijn gereanimeerde libido vandaan komt en is daar serieus alleen maar blij mee. Ik geloof dat Aleksiss daar eerder iets over schreef, maar in mijn geval is nr1 op de hoogte van de trigger voor mijn wellust.
maandag 30 juni 2014 om 20:59
Cljane, wat voor verhouding hebben jullie eigenlijk?
Ik denk dat je moet wachten tot hij met je wil praten of niet.
Ik had het idee, mede door zijn gedrag, dat hij enkel jouw sex buddy is.
Door zijn wisselende gedrag en het puur voor de fun voornemen van jou.
In plaats van dat jullie liefhebbende minnaars van elkaar zijn of een schaduwrelatie hebben.
Ik vraag mij dan af bij wat voor soort verhouding je ''je heel erg zorgen maken'' hoort?
Natuurlijk begrijp ik je gevoel, ik ben zelf ook een heel zorgzaam type.
Ik denk dat je moet wachten tot hij met je wil praten of niet.
Ik had het idee, mede door zijn gedrag, dat hij enkel jouw sex buddy is.
Door zijn wisselende gedrag en het puur voor de fun voornemen van jou.
In plaats van dat jullie liefhebbende minnaars van elkaar zijn of een schaduwrelatie hebben.
Ik vraag mij dan af bij wat voor soort verhouding je ''je heel erg zorgen maken'' hoort?
Natuurlijk begrijp ik je gevoel, ik ben zelf ook een heel zorgzaam type.
