Minnaar deel 24.

30-05-2014 19:00 3004 berichten
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat ook als een compliment zien blauwe vrouw....
Alle reacties Link kopieren
Probeer bij te blijven maar zijn veel lijnen te volgen. Ben wel aan het twijfelen geslagen over mijn eigen definitie minnaar minnares. Door de verhalen zie ik dat er verschillen spelen welke ik zo eerder niet echt heb opgemerkt.

Ook het belangrijk willen zijn in iemand zijn leven van een grote betekenis is een valkuil van mij geweest. Het lijkt onbaatzuchtig en vaak voelde het ook op het moment zo. Nu denk ik dat ik me wilde verankeren in zijn hart en ziel. Met geweldige fantastische seks ligt dat anders. Seks is net als pijn subjectief en als zodanig veel minder beklijvend als een diepgaand gesprek, troost, praktische hulp of samen genieten en gelukkig zijn van een bijzonder moment in een grapje, tederheid enzovoort. toch kan ik het minnaar schap niet los zien van lust en verlangen. Die zenuwachtigheid van elkaar weer ontmoeten de seksuele spanning en aantrekking. Of dit zou blijven bestaan als al die ander dingen er niet zijn, voor mij niet.

Ergens schrijft Highlander over dat de keuze om met de nr 2 nooit of niet naar buiten te treden een bewuste keus is en iets zegt over je positie. Dit is voor mij de afgelopen tijd een zware worsteling en zit ik nu in de fase dat het waarschijnlijk stopt. Het is wel een geworstel twee levens zo dicht naast elkaar.
quote:Rooss4 schreef op 01 juli 2014 @ 20:48:

En dat is precies de reden waarom de rol van adviseur zo discutabel is, voor je het weet geef je toch een heel ander advies dan wanneer je dat had gedaan als je gewoon vrienden was geweest. Er zit altijd een mini bijbedoelinkje bij, een raadje waardoor de kans dat de date doorgaat toch ietsje groter lijkt. Ik ken die kuil hoor! Heb er zelf ook een keer of 3 plat op mijn bek in gelegen Hm, ik geef wel advies als er om gevraagd wordt. Ik heb er ook niet zoveel moeite mee om een stap terug te doen en objectief te kijken naar de situatie en heb ook wel eens advies gegeven ten nadele van mij. Maar dat komt ook omdat ik echt wil dat hij gelukkig is in zijn relatie, ook als dat zou betekenen dat het voor ons zou stoppen.
Ik gaf natuurlijk ook advies, het is ook niet niks om te zeggen dat ie het lekker zelf uit moet zoeken. Maar ik heb me ook wel eens betrapt op "advies in mijn straatje" omdat ik het toentertijd toch wel ontzettend belangrijk vond dat mijn dates doorgingen.



Mijn advies is trouwens zelden "good for him", ik bekijk dingen altijd van 2 kanten en de vrouwenkant weegt bij mij bijna altijd ietsje zwaarder
Alle reacties Link kopieren
Complimentje he... Die interpretatie maakt het beter te handelen!



Adviseren: ik zeg er gewoon eerlijk bij dat het niet in mijn belang is om objectief te zijn. Wie niet belangeloos is kan daar maar beter transparant in zijn. Onbaatzuchtig ben ik niet...
Alle reacties Link kopieren
mijn advies wordt ook wel eens gevraagd in thuis situaties..

Ik wil me er eigenlijk niet in mengen dus probeer me afzijdig te houden maar vraagt hij echt advies dan geef ik dat ook echt ongezouten hoor en dat is zeker niet altijd ten gunste van hem...



Ik zou het ook positief zien blauwe vrouw..Hij voelt zich blijkbaar goed genoeg bij je om ook niet spannende praat met je te delen en even een pissed off dag te hebben.



Anouk is zeker nog heerlijk aan het genieten van haar date
Bootsman belt juist een paar keer per dag om even tegen me aan te lullen, moppert dan over van alles en nog wat en dan bedenkt hij weer dat ik zijn geile minnares ben die van dit soort praat opdroogt en dan gooit hij het even over een andere boeg. Ik hoef alleen maar de knikken en te hummen ;) It's a dirty job, being a mistress...



Wat voelt dat overigens heerlijk in control



En er is weer eentje op het bankje geschoven . Een leuke dokter die keurig buiten de 50K grens woont, op de valreep van het pauzeren van mijn SF-profiel binnen kwam stormen en nu heel leuk mailt
Way to go Madame!



Een dokter, hmmm altijd handig
Alle reacties Link kopieren
"Kleed u zich maar alvast uit mevrouwtje, we zullen dat plekje daar toch eens beter moeten bekijken. Wilt u even voorover bukken? Dan kan ik er gemakkelijker bij..."
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
Klopt Blauwevrouw, vriend(niet getrouwd maar al lang samen) weet van niets. Denk ook niet dat het meteen gewaardeerd wordt als hij iets weet. Wel hebben we de afspraak: wat niet weet, wat niet deert. Dus mocht je iets doen, zorg er dan tenminste voor dat de ander er nooit achter komt.
Nu ik dat zo opschrijf bedenk ik me wel dat deze afspraak jaren geleden is gemaakt en niet zeker weet hoe actueel die nog is. We zijn vanaf vrij jong bij elkaar en ik weet ook zeker dat ik met hem door wil, alleen snak ik soms weer naar die nieuwe aandacht, dat spannende. Dat gevoel dat je bijna explodeert als iemand je aanraakt. Dat heb ik al jaren niet meer ervaren.

Nu zo eerst even werken, misschien zie ik 'date' even. Anders ga ik hem toch eens een sms sturen over de twijfel. Denk ik.
Ewa, volgens mij is het dus een goed moment om thuis weer eens in gesprek te gaan. Misschien denkt je partner er wel net zo over.
Het is weer herkenbaar, Blauwevrouw! Ik dacht bij de eerste "gewone" berichten ook even: WTF, waar is het verlangen gebleven? Maar inderdaad, niemand is 24/7 in de mood voor geiligheid. Wij sturen elkaar ook gewoon updates over de dag, of berichtjes in de trant van "I've had such a long day and am sooooo tired". Maar die kan je altijd weer ombuigen toch? "Come in my arms baby, I will help you relax"

Werkt hier altijd



Dat zeuren over de vakantie, dat zou mij ook niet lekker zitten echter. Ik heb buitenlander werkelijk nog nooit over thuis horen zeuren, en zelf doe ik dat ook niet (hoogstens over dreinende kinderen, maar dat mag). Vind ik toch weer een stap verder inderdaad. Het enige dat ik weet over zijn vrouw is dat de relatie goed is en dat hij goed met zijn vrouw kan praten. Nou, dat is mooi. In hoeverre het waar is, dat hoef ik eigenlijk niet te weten, want als het niet waar zou zijn zou dat een hele andere draai aan onze verhouding geven.
Alle reacties Link kopieren
Hier een crisis als het ware. Vooral met mezelf in de knoop.



Ben nu al 6wk in NL en op de thuisfront heeft sex maar 3x plaatsgevonden. Dit terwijl ik van No1 hou, en me voortdurend uitgedaagd voel, door zijn aanwezigheid, zijn lijf, hoe hij ruikt ed.



Zit echt in een deuk. En fysiek erg onrustig, wat natuurlijk ook op andere vlakken afleidend werkt. Dus niet echt lekker in mijn vel, laten we maar zeggen.



Er is weer wat app verkeer, op No2 zijn initiatief. Het liefst wil ik (of beter gezegd: vind ik beter) een pause ergens tot in september/oktober asnhouden. Maar nu al merk ik dat dat vies tegen valt :/ aangezien hoe ik rond loop.



Vorige jaar deze tijd was ik boos op No2 en lukte dat wel. Maar nu is dat niet meer zo, geen boosheid en geen gevoel. Alleen verlangen naar stuimige sex.



Zolang er geen contact is, kan ik het nog enigziens volhouden. Maar nu ik zelf problemen met eigen libido heb en hij probeert afspraak te maken, vind ik het erg moeilijk om het af te wijzen.



Ik had 2 superdrukke en belangrijke, lange dagen. Waar ik nodig had dat mijn hoofd goed bij is. Om vervolgens met 'een kloppende k*t' rond te lopen en met mijn gedachten voortdurend te vluchten. Suppervervelend!



Er volgde een ruzze thuis, dat hij niets wil ondernemen ivm zijn laag libido. Zonder resultaat.



Ik weet het echt niet meer, maar voel me totaal sexueel onbegrepen, afgewezen, genegeerd en verwaarloosd door mijn eigen man.
Alle reacties Link kopieren
Jullie gaan zo snel!!!



Klonk ik bemoederend in mijn post? Dat was eigenlijk niet echt de bedoeling, al denk ik dat ik wel weet waar dat vandaan kwam.



Guus loopt al sinds november te klooien met melanomen. In nov werd de eerste gevonden en elke keer als er weer een aantal weg werden gehaald, was het weer mis en zat er een verkeerde tussen, die dan weer nagesneden moest worden.

Het zit in de familie, zus heeft inmiddels uitzaaiingen overal en wordt palliatief behandeld.



Hij kreeg extra onderzoeken nu om te kijken of het toch niet uitgezaaid was, maandagavond het laatste. Hij was alleen thuis, had zijn vrouw niks verteld en ik denk dat ik daardoor meer betrokken was dan anders. Lijkt me niet meer dan logisch en helemaal niets te maken hebben met meer geven dan nemen, of eventueel scheve balans.



Maandag toen hij terug kwam, is hij naar mij gekomen en hebben we er een borrel op gedronken. Beide tranen van opluchting.



Dus tja.. geven omdat je er zelf een beter gevoel door krijgt? Nog los van het feit dat hij me onwijs veel geholpen heeft de laatste maanden, is het toch logisch dat je iemand helpt of bijstaat? Ik bied hem niet aan om hem op te halen, omdat ik daar zelf happy van word. Ik bied het aan omdat ik dat bij iedereen zou doen, die dicht bij me staat, maar ik zou ook met iemand meerijden die anders alleen moet en dat liever niet wil.

Ik rijd ook mijn buurvrouw wel eens naar het ziekenhuis, dat doe ik echt niet omdat ik er een goed gevoel door krijg, maar omdat ik haar er mee help en het omgekeerd ook fijn zou vinden als iemand mij helpt op die momenten.



Ik zie nergens waar dit niet goed voor me zou zijn. Moet ik hem dan loslaten, omdat hij niet zo happy zit op dit moment en dat niet goed voor mij is?? Wat is dat dan voor rare instelling?



En dat was ook de reden dat ik gezegd heb dat hij van dat weekend moest genieten, zonder afleiding te zoeken bij mij. En dat is gelukt.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
Heidi, het "probleem" is dat je de hele discussie achteraf pas leest en dan is het net of alles dat geschreven is op jou slaat, ik kan in dit geval zeggen dat dat niet het geval is, het sloeg op een bepaald moment meer op de situatie van Sense. In jouw geval is het mij (in elk geval) compleet duidelijk dat het niet zozeer in onbalans is, ik denk dat jij nog zat positiviteit trekt uit de relatie met Guus. En net wat je schrijft, Guus heeft enorm veel voor je gedaan de afgelopen tijd, natuurlijk verdient hij daar credits mee. En met een gewone vriend had je net zo meegeleefd qua gezondheid, dat heeft niks met "nodig moeten zijn" te maken maar dus met die naastenliefde die ook genoemd is.



Wat rot trouwens dat Guus zo worstelt met zijn gezondheid. En wat bijzonder dat zijn vrouw niet op de hoogte was van het onderzoek, alleen al omdat ze de moeder van zijn kinderen is zou ze het moeten weten!



De reden voor no-seks en no-sms snap ik nog steeds niet maar dat hoeft ook niet. Ik schreef al eerder, ik hoef niet alles te snappen, je zult je eigen redenen wel hebben.
Alle reacties Link kopieren
Waarom zouden de zaken die ik voor LD doe, of de wijze waarop ik hem bij sta zoveel anders zijn dan dat Heidi voor Guus doet? Ik lees de posts van Heidi en herken de dingen die ze doet, en waarom ze dat doet.. In ons geval ligt daar niet het vraagstuk "wat haal jij nog uit deze minnaarsrelatie" het antwoord ligt hem namelijk in de vriendschap, met of zonder seks..



Heidi, heftig het medische relaas, helaas op dat vlak ook zeer herkenbaar.. Het is toch ook gewoon onmogelijk om zoiets naast je neer te leggen en niet te helpen, op welke manier dan ook.. Heerlijk toch dat hij jou heeft om even de goede uitslag mee te "vieren"
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
Alle reacties Link kopieren
LD reageerd op dit moment anders dan Guus, beide mannen hebben blijkbaar hun eigen manier om te dealen met shit die ze over zich heen krijgen.. LD kruipt in zijn Oester, en hangt een groot slot om zijn schelpjes.. Guus gaat zich bezatten in de kroeg van zijn minnares, beide wellicht niet de juiste oplossing, maar dat maakt niets uit voor de reden dat we ze bij staan..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
Alle reacties Link kopieren
Wat een pijnzingen en twijfels hebben we op dit moment over nummers 2, sv, enz!



Het is wat.....



Dat het voor iedereen snel op de plek valt!!!!!!



Merk bij mezelf dat mijn pijnzing toch wel veel energie kost, zucht.....



Diver, ik was jou vergeten maar ik heb je wel gelezen, ik vind het wel heel heftig, wat je schrijft! Het lijkt ook wel dat jij steeds seksueel gefrustreerder raakt juist omdát jouw partner het zo af laat weten. Wat pijnlijk om zo'n zin in (juist) hem te hebben terwijl jij hem koud lijkt te laten. En dan is hij niet bereid tot praten of anderszins naar een oplossing te zoeken.

Ik zou gillen denk ik. Heb je dat al eens geprobeerd?



Sense, die discussie is gevoerd hoor, ik heb zelf niet zo heel erg de behoefte van voor af aan te beginnen.
Alle reacties Link kopieren
diver Er volgde een ruzze thuis, dat hij niets wil ondernemen ivm zijn laag libido. Zonder resultaat.



Ik weet het echt niet meer, maar voel me totaal sexueel onbegrepen, afgewezen, genegeerd en verwaarloosd door mijn eigen man



Je weet dat het er eerst wel inzat, als hij net zo veel van jou houdt als jij van hem moet er actie ondernomen worden. Dwing hem mee te gaan naar seksuoloog . Wat doe je als hij het verder helmaal laat afweten op seksueel gebied? Kan me zo goed voorstellen dat het je woedend maakt, is een onuitstaanbaar gegeven.



Stoom afblazen met nr 2 is natuurlijk een goede optie voor je lustgevoelends nu, maar anderzijds is de frustratie en teleurstelling cq boosheid ook goed om door te dringen bij je man.

In ieder geval sterkte met alles.
Alle reacties Link kopieren
Oh, Ok.. Het maakt alleen wel dat het dan hier lastig delen is.. Ik kan hier niets meer plaatsen over LD zonder een discussie van jullie kant over me heen te krijgen.. Enkel omdat het anders is? Omdat het voor jullie zo moeilijk in te leven is? Vragen stellen, prima.. Maar hier gewoon mijn ei leggen kan helaas niet meer
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geschreeuwd. (L)etterlijk!



En ook figuurlijk: No2 is verwezenlijking van mijn innerlijke 'schreeuw'. Al anderhalf jaar lang.



Ja het blaast de stoom voor eventjes af, maar lost verder niets op.



Bedankt.
quote:krimp schreef op 01 juli 2014 @ 16:33:

Ik begrijp je helemaal. En ja, dat hele spannende vervaagt, tenminste zo heb ik het ook tot nu toe altijd ervaren. Ergens geeft dat ook een beetje rust, een minnaar waarmee je geaard raakt. Maar hoe dan verder.... Lastig hoor. Ik heb daar helaas ook geen antwoord op. Ik denk je gevoel volgen?



En om op je reactie te reageren of ik mijn situatie kan accepteren... Bij ons is ook dat hele spannende er af gegaan. Ik heb het gevoel dat dat spannende vervangen moet worden met "iets". Daarom dat idee meer vriendschappelijker contact om het geestelijk wat op te pimpen. Dus ik ben zoekende hoe het vorm te geven. Ik heb in ieder geval helemaal geen zin in iemand anders. Maar of ik tevreden blijf. Ik weet het niet. Ja Krimp, daar zeg je wat...Dat je op een soort kruispunt bent beland (zoals die zich voordoen bij minnaarrelaties, nietwaar?). In een "normale" relatie misschien te vergelijken met als de verliefdheid wat minder wordt en je ziet elkaar helderder: is er dan sprake van liefde/houden van of is er niet genoeg om met elkaar verder te willen?



Iemand schreef een keer dat minnaarrelaties per definitie eindig zijn en dit lijkt mij een belangrijke oorzaak. Wat Sense en Heidi al zo lang delen met hun minnaar/vriend is toch meer uitzondering dan regel. Silver lijkt een goede balans te hebben gevonden. Maar als je bijvoorbeeld iets fundamenteels mist in je relatie met je nr. 1 kan een nr. 2 dat blootleggen en komt er onherroepelijk zo'n kruispunt-moment. (Diver? Ikzelf?)



Ik weet niet (meer) hoe jouw thuissituatie is Krimp: een nr. 1 en zo ja, geen klachten? In dat geval zou ik namelijk denken: be careful what you wish for...Waarom het contact met je "sexbuddy" zoals je hem zelf omschreef willen verdiepen?
Alle reacties Link kopieren
Sense, waarom onderschat je in zodanige mate al deze mensen die hier schrijven? Hun leed, hun ziel en poging te begrijpen, moeite en tijd om op te schrijven?



En so what als het soms de plank mis is of je niet hoort wat je horen wilt. Such is life, en wij allemaal volwassenen die zich erover heen kunnen zetten.



Dit is de spiegel die je gratis krijgt. Voor hetzelfde zou je je bij een psycholoog of relatietherapeut blauw betalen, om het zo in perspectief te zetten. En ik geloof het niet echt dat je daarme persé meer zou opschieten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven