Seks
alle pijlers
seks en maatschappijkritiek
maandag 28 juli 2014 om 09:36
Hoi ladies,
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
"De relaties tussen vrouwen worden het meest gevreesd, zijn het meest problematisch en hebben de meeste potentie om de planeet te transformeren" (Adrienne Rich)
maandag 28 juli 2014 om 20:45
quote:loquase schreef op 28 juli 2014 @ 20:38:
[...]
Die onzekerheid van vrouwen en het feit dat je blijkbaar "last" moet hebben van volkomen normale uiterlijke kenmerken is ook iets waar ik sterk tegen ageer. We laten ons van alles aanpraten en praten onszelf van alles aan.
Daarom vertelde ik ook het verhaaltje van Pippi Langkous in het topic waar beweerd werd dat elke vrouw "last" heeft van striae. Hoezo "last"? Het beperkt mij op geen enkele manier in mijn functioneren.
Pippi ziet in de etalage van een drogist een bordje met de tekst:
Heeft u last van zomersproeten?
Pippi gaat de winkel in en zegt: Nee!
Dame van winkel: Wat nee?
Pippi: Nee, ik heb geen last van zomersproeten.
Dame: Maar lieve kind, je zit helemaal onder.
Pippi: Maar ik heb er geen last van.
Eigenlijk zou ik dit verhaal in elk topic willen plaatsen waar vrouwen onzeker zijn en "last" hebben van striae, kleine borsten, grote schaamlippen, witte benen, bolle venusheuvels etc. etc.
Ik vind het zo jammer dat vrouwen zo onzeker zijn en zich zoveel zogenaamde uiterlijke onvolkomenheden laten aanpraten.
Namen we maar meer een voorbeeld aan Pippi Langkous.
Wat een geweldig verhaal. Pippi rules Ik heb ook totaal geen last van mijn striae, zal me echt worst wezen. Mijn dochter van 13 heeft ze trouwens ook en die zit er ook niet mee, gelukkig.
Ik probeer mezelf echt te deprogrammeren van al die aangeprate onzin, maar dat valt nog niet mee.
[...]
Die onzekerheid van vrouwen en het feit dat je blijkbaar "last" moet hebben van volkomen normale uiterlijke kenmerken is ook iets waar ik sterk tegen ageer. We laten ons van alles aanpraten en praten onszelf van alles aan.
Daarom vertelde ik ook het verhaaltje van Pippi Langkous in het topic waar beweerd werd dat elke vrouw "last" heeft van striae. Hoezo "last"? Het beperkt mij op geen enkele manier in mijn functioneren.
Pippi ziet in de etalage van een drogist een bordje met de tekst:
Heeft u last van zomersproeten?
Pippi gaat de winkel in en zegt: Nee!
Dame van winkel: Wat nee?
Pippi: Nee, ik heb geen last van zomersproeten.
Dame: Maar lieve kind, je zit helemaal onder.
Pippi: Maar ik heb er geen last van.
Eigenlijk zou ik dit verhaal in elk topic willen plaatsen waar vrouwen onzeker zijn en "last" hebben van striae, kleine borsten, grote schaamlippen, witte benen, bolle venusheuvels etc. etc.
Ik vind het zo jammer dat vrouwen zo onzeker zijn en zich zoveel zogenaamde uiterlijke onvolkomenheden laten aanpraten.
Namen we maar meer een voorbeeld aan Pippi Langkous.
Wat een geweldig verhaal. Pippi rules Ik heb ook totaal geen last van mijn striae, zal me echt worst wezen. Mijn dochter van 13 heeft ze trouwens ook en die zit er ook niet mee, gelukkig.
Ik probeer mezelf echt te deprogrammeren van al die aangeprate onzin, maar dat valt nog niet mee.
Ga in therapie!
maandag 28 juli 2014 om 20:48
quote:suish schreef op 28 juli 2014 @ 20:19:
die angst om verkracht/aangerand te worden op straat is inderdaad een soort norm geworden voor vrouwen, lijkt het voor mij ieder geval. Ik vind dat erg jammer en ik durf zelf eigenlijk ook niet in het donker alleen over straat te lopen. -_-
Wat ik vooral jammer vind, is dat er zoveel eisen zijn om er als vrouw uit te zien.
En als ik mijn haar kort knipte kreeg ik altijd van die opmerkingen, als "Wat vindt je vriend daarvan?" of zelfs van die dingen als "Dat is een lesbisch kapsel". (en dan had ik een bobline geknipt, serieus).
Okselhaar en beenhaar mag natuurlijk ook niet bestaan, terwijl daar bij mannen niet zo moeilijk over gedaan wordt.
En menstruatie mag ook weleens afgeschaft worden (maar dat is een lastige denk ik
)
Ik ben wat dit betreft echt heel erg fantastisch opgevoed. Heb geen problemen om in het donker over straat te lopen, naar huis te fietsen, op een verlaten station te staan etc.
Wat betreft dat oksel- en beenhaar waren mijn ouders ook nogal van het puur natuur. Ok, mijn moeder scheerde weleens, af en toe, maar niet heel consequent ouzo. Het was iig geen heilige moeten. En wat betreft mannelijke en vrouwelijke rolmodellen waren mijn ouders ook al niet heel standaard, heb ik gemerkt in discussies hier, terwijl mijn vader wel fulltime werkte, en mijn moeder moederde vanaf mijn 6e (daarvoor was het andersom).
die angst om verkracht/aangerand te worden op straat is inderdaad een soort norm geworden voor vrouwen, lijkt het voor mij ieder geval. Ik vind dat erg jammer en ik durf zelf eigenlijk ook niet in het donker alleen over straat te lopen. -_-
Wat ik vooral jammer vind, is dat er zoveel eisen zijn om er als vrouw uit te zien.
En als ik mijn haar kort knipte kreeg ik altijd van die opmerkingen, als "Wat vindt je vriend daarvan?" of zelfs van die dingen als "Dat is een lesbisch kapsel". (en dan had ik een bobline geknipt, serieus).
Okselhaar en beenhaar mag natuurlijk ook niet bestaan, terwijl daar bij mannen niet zo moeilijk over gedaan wordt.
En menstruatie mag ook weleens afgeschaft worden (maar dat is een lastige denk ik
)Ik ben wat dit betreft echt heel erg fantastisch opgevoed. Heb geen problemen om in het donker over straat te lopen, naar huis te fietsen, op een verlaten station te staan etc.
Wat betreft dat oksel- en beenhaar waren mijn ouders ook nogal van het puur natuur. Ok, mijn moeder scheerde weleens, af en toe, maar niet heel consequent ouzo. Het was iig geen heilige moeten. En wat betreft mannelijke en vrouwelijke rolmodellen waren mijn ouders ook al niet heel standaard, heb ik gemerkt in discussies hier, terwijl mijn vader wel fulltime werkte, en mijn moeder moederde vanaf mijn 6e (daarvoor was het andersom).
maandag 28 juli 2014 om 20:49
quote:dubiootje schreef op 28 juli 2014 @ 20:42: Het zit er echt diep in hoor, het wordt ons van jongsaf aan bijgebracht. Het is dus echt onbewust gedrag. Je moet je er eerst bewust van worden om het te veranderen.
Hetzelfde geldt andersom net zo goed voor mannen, die gewend zijn dat het prima is dat ze gesprekken domineren, de baas zijn in huis of op het werk, meer ruimte innemen dan vrouwen, vrouwen beoordelen op hun uiterlijk enzovoorts. Dat gaat ook vanzelf en onbewust.
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen
of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
Hetzelfde geldt andersom net zo goed voor mannen, die gewend zijn dat het prima is dat ze gesprekken domineren, de baas zijn in huis of op het werk, meer ruimte innemen dan vrouwen, vrouwen beoordelen op hun uiterlijk enzovoorts. Dat gaat ook vanzelf en onbewust.
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen
of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 28 juli 2014 om 20:57
quote:dubiootje schreef op 28 juli 2014 @ 20:45:
[...]
Wat een geweldig verhaal. Pippi rules Ik heb ook totaal geen last van mijn striae, zal me echt worst wezen. Mijn dochter van 13 heeft ze trouwens ook en die zit er ook niet mee, gelukkig.
Ik probeer mezelf echt te deprogrammeren van al die aangeprate onzin, maar dat valt nog niet mee.
Dat is ook moeilijk, veel dingen zitten er zo ingeprent, of gaan heel subtiel. En juist die subtielere dingen vind ik ook moeilijker om op te merken. Het zit hem vaak in een klein woordje. Zoals ik heb "last" i.p.v. ik "heb". Of buitenste en binnenste schaamlippen, grote en kleine noemen.
Door de dingen die je hier (en eerder) schrijft over sexual entitlement, ben ik me ook meer bewust geworden van juist die subtiele, moeilijker herkenbare zaken.
Enfin. Deze drogist kon haar crème tegen zomersproeten i.i.g. niet aan Pippi kwijt.
[...]
Wat een geweldig verhaal. Pippi rules Ik heb ook totaal geen last van mijn striae, zal me echt worst wezen. Mijn dochter van 13 heeft ze trouwens ook en die zit er ook niet mee, gelukkig.
Ik probeer mezelf echt te deprogrammeren van al die aangeprate onzin, maar dat valt nog niet mee.
Dat is ook moeilijk, veel dingen zitten er zo ingeprent, of gaan heel subtiel. En juist die subtielere dingen vind ik ook moeilijker om op te merken. Het zit hem vaak in een klein woordje. Zoals ik heb "last" i.p.v. ik "heb". Of buitenste en binnenste schaamlippen, grote en kleine noemen.
Door de dingen die je hier (en eerder) schrijft over sexual entitlement, ben ik me ook meer bewust geworden van juist die subtiele, moeilijker herkenbare zaken.
Enfin. Deze drogist kon haar crème tegen zomersproeten i.i.g. niet aan Pippi kwijt.
maandag 28 juli 2014 om 21:03
Leuk, mevrouw Mijn ex bleef aanvankelijk ook thuis bij de kinderen. Helaas is hij nu, na de scheiding, tamelijk afwezig in de opvoeding. De kinderen kunnen zich niet veel herinneren van die eerste jaren. Toch, tegen wil en dank, het traditionele rolpatroon van de moeder als opvoeder nu dus.
Highlander, ik snap dat heel goed. Het is ook irritant als vrouwen geen nee durven zeggen, geen ruimte in willen nemen, niet de leiding willen nemen, niet eens durven zeggen wat ze écht willen. Het heet please-gedrag maar zo aangenaam is het voor de ander helemaal niet. Ik denk dat veel mannen bang zijn voor wat ze te verliezen hebben als vrouwen gelijke rechten krijgen, maar ik weet zeker dat ze er ook veel bij te winnen hebben. Iedereen wordt toch blij van zelfverzekerde vrouwen die goed in hun vel zitten? Kun je als man ook eens een afwachtende rol aannemen.
Highlander, ik snap dat heel goed. Het is ook irritant als vrouwen geen nee durven zeggen, geen ruimte in willen nemen, niet de leiding willen nemen, niet eens durven zeggen wat ze écht willen. Het heet please-gedrag maar zo aangenaam is het voor de ander helemaal niet. Ik denk dat veel mannen bang zijn voor wat ze te verliezen hebben als vrouwen gelijke rechten krijgen, maar ik weet zeker dat ze er ook veel bij te winnen hebben. Iedereen wordt toch blij van zelfverzekerde vrouwen die goed in hun vel zitten? Kun je als man ook eens een afwachtende rol aannemen.
Ga in therapie!
maandag 28 juli 2014 om 21:06
Inderdaad, loquase. Terwijl ik dit schrijf hoor ik Crime Scene Investigation op de achtergrond. En eigenlijk elke avond is er wel minstens één, meestal meerdere programma's op tv die draaien om geweld tegen vrouwen. De schreeuwen van vrouwen die verkracht of vermoord worden, zijn zo'n beetje geluidsbehang, we kijken er niet eens meer van op. Van de bijbehorende beelden ook niet.
Hetzelfde geldt voor de voortdurende stroom aan beelden die ons vertellen hoe vrouwen eruit zouden moeten zien. Rare, irrealistische, ontmenselijkende en objectiverende beelden die mannen niet op dezelfde manier van zichzelf krijgen voorgeschoteld. Soms subtiel, soms choquerend, maar altijd aanwezig.
Hetzelfde geldt voor de voortdurende stroom aan beelden die ons vertellen hoe vrouwen eruit zouden moeten zien. Rare, irrealistische, ontmenselijkende en objectiverende beelden die mannen niet op dezelfde manier van zichzelf krijgen voorgeschoteld. Soms subtiel, soms choquerend, maar altijd aanwezig.
Ga in therapie!
maandag 28 juli 2014 om 21:14
quote:highlander schreef op 28 juli 2014 @ 20:49:
[...]
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen
of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
Kan ik me voorstellen. En hopelijk ben jij geen uitzondering en denken de meeste mannen er zo over.
Bij vrouwen die zich zo gedragen, zal het deels karakter zijn, maar toch ook voor een deel conditionering. Ik heb ook ervaren dat niet alle mannen het op prijs stellen wanneer je als vrouw het voortouw neemt. Je wordt al snel al bazig, of een kenau gezien, terwijl hetzelfde gedrag bij mannen getuigt van leiderschap, of doortastendheid. Het strookt nog steeds niet met het traditionele beeld.
Als ik initiatief neem en het wordt niet op prijs gesteld, heb ik zelf ook nog steeds te neiging om in te binden.
[...]
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen
of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
Kan ik me voorstellen. En hopelijk ben jij geen uitzondering en denken de meeste mannen er zo over.
Bij vrouwen die zich zo gedragen, zal het deels karakter zijn, maar toch ook voor een deel conditionering. Ik heb ook ervaren dat niet alle mannen het op prijs stellen wanneer je als vrouw het voortouw neemt. Je wordt al snel al bazig, of een kenau gezien, terwijl hetzelfde gedrag bij mannen getuigt van leiderschap, of doortastendheid. Het strookt nog steeds niet met het traditionele beeld.
Als ik initiatief neem en het wordt niet op prijs gesteld, heb ik zelf ook nog steeds te neiging om in te binden.
maandag 28 juli 2014 om 21:16
Mijn meiden zijn nu (pre-)tieners. Ik heb altijd erg gewerkt aan weerbaarheid. Respect hebben voor anderen en eisen voor jezelf. Zorgen voor een gezond lichaam dat zijn werk doet. Accepteren hoe je lichaam eruit ziet (ook ikzelf dus, niet zeuren over mijn eigen tekortkomingen). Laten zien in mijn handelen dat ik mezelf kan redden, ook op vlakken die niet typisch vrouwelijk zijn. Niet bang zijn om hulp te vragen maar ook dingen zelf uitzoeken en proberen op te lossen.
Ik stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat ik veel. Ik becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. Ik probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die ik ze probeer bij te brengen.
Ik stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat ik veel. Ik becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. Ik probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die ik ze probeer bij te brengen.
Ga in therapie!
maandag 28 juli 2014 om 21:26
quote:highlander schreef op 28 juli 2014 @ 20:49:
[...]
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
+1
Ik deel je mening. Toch wordt het door deze vrouwen van mannen verwacht. Ik nodig dit soort vrouwen vaak uit mij te benaderen vanuit de gelijkheid. Maar vaak begrijpen ze simpelweg niet wat ik bedoel en kunnen ze niet buiten de geprogrammeerde rollen om reageren.
[...]
Klopt, ik ben moe van dat antieke rollenpatroon.
Ik wil helemaal niet altijd de gespreksleider zijn, haar op sleeptouw nemen of een lege doos tegenover mij.
Dat afwachtende wat vrouwen kunnen hebben is voor mij irritant.
+1
Ik deel je mening. Toch wordt het door deze vrouwen van mannen verwacht. Ik nodig dit soort vrouwen vaak uit mij te benaderen vanuit de gelijkheid. Maar vaak begrijpen ze simpelweg niet wat ik bedoel en kunnen ze niet buiten de geprogrammeerde rollen om reageren.
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
maandag 28 juli 2014 om 21:32
quote:dubiootje schreef op 28 juli 2014 @ 21:16:
Mijn meiden zijn nu (pre-)tieners. Ik heb altijd erg gewerkt aan weerbaarheid. Respect hebben voor anderen en eisen voor jezelf. Zorgen voor een gezond lichaam dat zijn werk doet. Accepteren hoe je lichaam eruit ziet (ook ikzelf dus, niet zeuren over mijn eigen tekortkomingen). Laten zien in mijn handelen dat ik mezelf kan redden, ook op vlakken die niet typisch vrouwelijk zijn. Niet bang zijn om hulp te vragen maar ook dingen zelf uitzoeken en proberen op te lossen.
Ik stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat ik veel. Ik becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. Ik probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die ik ze probeer bij te brengen.
Nog een +1
Eigenwaarde, respect, zelfkennis en een open mind vind ik kernwaardes die we allemaal onze kinderen mee moeten geven.
Mijn meiden zijn nu (pre-)tieners. Ik heb altijd erg gewerkt aan weerbaarheid. Respect hebben voor anderen en eisen voor jezelf. Zorgen voor een gezond lichaam dat zijn werk doet. Accepteren hoe je lichaam eruit ziet (ook ikzelf dus, niet zeuren over mijn eigen tekortkomingen). Laten zien in mijn handelen dat ik mezelf kan redden, ook op vlakken die niet typisch vrouwelijk zijn. Niet bang zijn om hulp te vragen maar ook dingen zelf uitzoeken en proberen op te lossen.
Ik stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat ik veel. Ik becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. Ik probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die ik ze probeer bij te brengen.
Nog een +1
Eigenwaarde, respect, zelfkennis en een open mind vind ik kernwaardes die we allemaal onze kinderen mee moeten geven.
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
maandag 28 juli 2014 om 21:32
Misschien is het omdat ik in een mannenwereld werk, maar ik heb persoonlijk meer last van andere vrouwen dan van mannen.
Ik word door vrouwen veel meer beoordeeld op uiterlijk en 'ondamesachtig gedrag' dan door mannen, die behandelen mij gewoon als een gelijke. Dat neemt niet weg dat mannen en vrouwen verschillend zijn, en ja, veel van mijn collega's zijn fysiek sterker en soms moet ik dus om hulp vragen, maar dat geldt andersom ook, ik kan met mijn kleine handen soms beter tussen het motorblok komen (vrachtwagen) dan een man, en dan vragen ze met hetzelfde gemak mijn hulp. Zo hoort het te zijn, het is jammer dat ik daar een uitzondering in ben.
Maar laatst plaatste ik een foto op fb, en krijg van een vriendin een reactie: ,,Wat zie je er goed uit! Ben je soms afgevallen?'' Ze dacht oprecht mij een compliment te maken, terwijl ze eigenlijk zei: ,,Je hoort slank te zijn, dat is mooier!'' Dát vind ik dus seksistisch, het geeft duidelijk aan hoe vrouwen zich laten beïnvloeden door de mode, jammer.
Vrouwen houden dit op deze manier ook zelf in stand, terwijl -zoals Highlander al aangeeft- het voor veel mannen helemaal niet nodig is, tenminste niet in mijn omgeving.
En dit alles maakt mij echt niet minder vrouw, want ook ik vind het leuk in jurkjes te lopen en er mooi uit te zien, maar dan wel alleen als ik daar zin in heb.
Volgens mij een wat warrig verhaal, hoop dat het toch overkomt
Ik word door vrouwen veel meer beoordeeld op uiterlijk en 'ondamesachtig gedrag' dan door mannen, die behandelen mij gewoon als een gelijke. Dat neemt niet weg dat mannen en vrouwen verschillend zijn, en ja, veel van mijn collega's zijn fysiek sterker en soms moet ik dus om hulp vragen, maar dat geldt andersom ook, ik kan met mijn kleine handen soms beter tussen het motorblok komen (vrachtwagen) dan een man, en dan vragen ze met hetzelfde gemak mijn hulp. Zo hoort het te zijn, het is jammer dat ik daar een uitzondering in ben.
Maar laatst plaatste ik een foto op fb, en krijg van een vriendin een reactie: ,,Wat zie je er goed uit! Ben je soms afgevallen?'' Ze dacht oprecht mij een compliment te maken, terwijl ze eigenlijk zei: ,,Je hoort slank te zijn, dat is mooier!'' Dát vind ik dus seksistisch, het geeft duidelijk aan hoe vrouwen zich laten beïnvloeden door de mode, jammer.
Vrouwen houden dit op deze manier ook zelf in stand, terwijl -zoals Highlander al aangeeft- het voor veel mannen helemaal niet nodig is, tenminste niet in mijn omgeving.
En dit alles maakt mij echt niet minder vrouw, want ook ik vind het leuk in jurkjes te lopen en er mooi uit te zien, maar dan wel alleen als ik daar zin in heb.
Volgens mij een wat warrig verhaal, hoop dat het toch overkomt
Erger je niet, maar verbaas je!
maandag 28 juli 2014 om 21:34
Ik zal onze zoon ook zo opvoeden dat hij wel eens de handen uit de mouwen moet steken, maar ja, eigenlijk had dat ook voor een meisje gegolden.
Het is dat we geen meisje hebben, maar die had ik zéker zo willen opvoeden dat ze niet leeft vanuit een plichtsbesef om de boel bij elkaar te moeten houden en verantwoordelijk te zijn voor iedereen in de familie. Ik zie dat heel sterk bij de vrouwelijke familieleden aan mijn vrouws' kant van de familie en vraag me af of zoiets ooit ophoudt of dat vrouwen dit van moeder op dochter almaar doorgeven.
Het is dat we geen meisje hebben, maar die had ik zéker zo willen opvoeden dat ze niet leeft vanuit een plichtsbesef om de boel bij elkaar te moeten houden en verantwoordelijk te zijn voor iedereen in de familie. Ik zie dat heel sterk bij de vrouwelijke familieleden aan mijn vrouws' kant van de familie en vraag me af of zoiets ooit ophoudt of dat vrouwen dit van moeder op dochter almaar doorgeven.
maandag 28 juli 2014 om 21:36
Lees net wat dubiootje zegt over 'mannendingen' aanpakken, een heel sterk punt!
Mijn vriend weet prima dat ik zelf dat gat in de muur kan boren, het zijn wederom mijn vriendinnen die dat raar vinden! Pff, doe je dat zélf? Daar heb je toch een man voor? Echt, daar kan ik me dus boos over maken..
Mijn vriend weet prima dat ik zelf dat gat in de muur kan boren, het zijn wederom mijn vriendinnen die dat raar vinden! Pff, doe je dat zélf? Daar heb je toch een man voor? Echt, daar kan ik me dus boos over maken..
Erger je niet, maar verbaas je!
maandag 28 juli 2014 om 21:37
quote:rosanna08 schreef op 28 juli 2014 @ 21:09: voor degenen hier die kinderen hebben, hoe doen jullie dat in de opvoeding? Hoe voorkom je die oude rolpatronen en denkbeelden? Hier is de opvoeding altijd gericht geweest op het vergroten van zelfredzaamheid.
Onze zoon leerde ook omgaan met alle wasvoorschriften.
Onze dochter leerde ook omgaan met de klopboor.
Naast assertiviteitstraining van het huis.
Onze zoon leerde ook omgaan met alle wasvoorschriften.
Onze dochter leerde ook omgaan met de klopboor.
Naast assertiviteitstraining van het huis.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 28 juli 2014 om 21:55
quote:dubiootje schreef op 28 juli 2014 @ 21:16:
Mijn meiden zijn nu (pre-)tieners. IK heb altijd erg gewerkt aan weerbaarheid. Respect hebben voor anderen en eisen voor jezelf. Zorgen voor een gezond lichaam dat zijn werk doet. Accepteren hoe je lichaam eruit ziet (ook ikzelf dus, niet zeuren over mijn eigen tekortkomingen). Laten zien in mijn handelen dat IK mezelf kan redden, ook op vlakken die niet typisch vrouwelijk zijn. Niet bang zijn om hulp te vragen maar ook dingen zelf uitzoeken en proberen op te lossen.
IK stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat IK veel. IK becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. IK probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die IK ze probeer bij te brengen.Soort van 'drill-instructor' zeg maar....
Mijn meiden zijn nu (pre-)tieners. IK heb altijd erg gewerkt aan weerbaarheid. Respect hebben voor anderen en eisen voor jezelf. Zorgen voor een gezond lichaam dat zijn werk doet. Accepteren hoe je lichaam eruit ziet (ook ikzelf dus, niet zeuren over mijn eigen tekortkomingen). Laten zien in mijn handelen dat IK mezelf kan redden, ook op vlakken die niet typisch vrouwelijk zijn. Niet bang zijn om hulp te vragen maar ook dingen zelf uitzoeken en proberen op te lossen.
IK stimuleer ze in wat ze willen doen, geef ze het idee dat ze alles kunnen (wat ik ook geloof).
Daarnaast praat IK veel. IK becommentarieer veel dagelijkse gebeurtenissen in hun en mijn leven of in de omgeving, nieuwsberichten, televisieprogramma's, songteksten, reclame, noem maar op. IK probeer ze bewust te maken van de manieren waarop we allemaal beïnvloed worden door de wereld om ons heen, zodat die inprenting niet zo sterk is en ze zelf dingen bewust beoordelen.
Zelf nadenken, kritisch zijn, zelfrespect, weerbaarheid... dat zijn zo een aantal dingen die IK ze probeer bij te brengen.Soort van 'drill-instructor' zeg maar....
One life, live it !
maandag 28 juli 2014 om 21:58
quote:highlander schreef op 28 juli 2014 @ 21:37:
[...]
Hier is de opvoeding altijd gericht geweest op het vergroten van zelfredzaamheid.
Onze zoon leerde ook omgaan met alle wasvoorschriften.
Onze dochter leerde ook omgaan met de klopboor.
Naast assertiviteitstraining van het huis.Blijft er nog wat heel aan je huis en heb je de nodige 'korte' truien nu in je kast hangen? Al dat oefenen...
[...]
Hier is de opvoeding altijd gericht geweest op het vergroten van zelfredzaamheid.
Onze zoon leerde ook omgaan met alle wasvoorschriften.
Onze dochter leerde ook omgaan met de klopboor.
Naast assertiviteitstraining van het huis.Blijft er nog wat heel aan je huis en heb je de nodige 'korte' truien nu in je kast hangen? Al dat oefenen...
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
maandag 28 juli 2014 om 22:00
@ Cello, ben ik met je eens dat vrouwen elkaar onderling sterk bekritiseren op uiterlijk. Kijk alleen maar naar discussies op dit forum, zoals gratenpakhuis versus vetzak.
@ de mannen die moe zijn van afwachtende vrouwen.
Er schoot mij net een goed voorbeeld te binnen.
Ik had seks met een man die moeite had met een erectie krijgen en houden. Volgens hem lag het er aan dat ik in bed te veel initiatief nam. Dat vond hij niet opwindend. Hij wilde liever zelf het voortouw nemen en het gevoel hebben dat hij mij moest veroveren.
Die gedachte bleef best een tijd in mijn achterhoofd aanwezig. Ook met latere bedpartners betrapte ik mezelf er op dat ik me toch zorgen ging maken of ik niet te voortvarend bezig was en de neiging kreeg me in te houden.
@ de mannen die moe zijn van afwachtende vrouwen.
Er schoot mij net een goed voorbeeld te binnen.
Ik had seks met een man die moeite had met een erectie krijgen en houden. Volgens hem lag het er aan dat ik in bed te veel initiatief nam. Dat vond hij niet opwindend. Hij wilde liever zelf het voortouw nemen en het gevoel hebben dat hij mij moest veroveren.
Die gedachte bleef best een tijd in mijn achterhoofd aanwezig. Ook met latere bedpartners betrapte ik mezelf er op dat ik me toch zorgen ging maken of ik niet te voortvarend bezig was en de neiging kreeg me in te houden.
maandag 28 juli 2014 om 22:01
quote:rosanna08 schreef op 28 juli 2014 @ 21:09:
voor degenen hier die kinderen hebben, hoe doen jullie dat in de opvoeding? Hoe voorkom je die oude rolpatronen en denkbeelden?
Door de sterke punten van mijn eigen opvoeding te herhalen.
O.a. zorgen dat je je eigen broek/rok kunt ophouden en dat van jouw kind(eren). Een beetje de gedachte "als een ander niet hoeft te betalen heeft hij/zij ook niets te bepalen". De mindere punten herhaal ik niet (Een vrouw moet twee keer zo hard knokken dus wen daar maar aan).
Verder mag mijn zoon lang haar als hij dat wil, krijgt hij gelakte nagels op KDV als hij dat mooi vindt, speelgoed wat hij leuk vindt. Dus veel roze en glitter. Als hij ouder wordt hetzelfde als dat ik mijn jaren jongere broertje altijd voorhield:
- harder kunnen schreeuwen betekent niet dat je meer gelijk hebt, alleen een gebrek aan argumenten: zet jezelf niet te kijk
- handen thuishouden. Enkel in noodsituaties voor lijfsbehoud.
- bescherm jezelf tegen foute keuzes van anderen (of dat nu een 'Ja, ik ben echt aan de pil hoor' of een 'Doe gezellig mee meiden 'scoren' is). Niet achteraf huilen als je het zelf had kunnen voorkomen.
- don't stick your dick in crazy, prins op witte paard syndroomlijdsters, of de 'vertwijfelden' (ja, nee, ja, nee, misschien)
- geef duidelijke antwoorden en verlang deze ook. Ga met een boog om mensen heen die verwachten dat je telepatisch informatie krijgt.
voor degenen hier die kinderen hebben, hoe doen jullie dat in de opvoeding? Hoe voorkom je die oude rolpatronen en denkbeelden?
Door de sterke punten van mijn eigen opvoeding te herhalen.
O.a. zorgen dat je je eigen broek/rok kunt ophouden en dat van jouw kind(eren). Een beetje de gedachte "als een ander niet hoeft te betalen heeft hij/zij ook niets te bepalen". De mindere punten herhaal ik niet (Een vrouw moet twee keer zo hard knokken dus wen daar maar aan).
Verder mag mijn zoon lang haar als hij dat wil, krijgt hij gelakte nagels op KDV als hij dat mooi vindt, speelgoed wat hij leuk vindt. Dus veel roze en glitter. Als hij ouder wordt hetzelfde als dat ik mijn jaren jongere broertje altijd voorhield:
- harder kunnen schreeuwen betekent niet dat je meer gelijk hebt, alleen een gebrek aan argumenten: zet jezelf niet te kijk
- handen thuishouden. Enkel in noodsituaties voor lijfsbehoud.
- bescherm jezelf tegen foute keuzes van anderen (of dat nu een 'Ja, ik ben echt aan de pil hoor' of een 'Doe gezellig mee meiden 'scoren' is). Niet achteraf huilen als je het zelf had kunnen voorkomen.
- don't stick your dick in crazy, prins op witte paard syndroomlijdsters, of de 'vertwijfelden' (ja, nee, ja, nee, misschien)
- geef duidelijke antwoorden en verlang deze ook. Ga met een boog om mensen heen die verwachten dat je telepatisch informatie krijgt.
