Relaties
alle pijlers
Zooitje
vrijdag 11 juli 2008 om 13:17
vrijdag 11 juli 2008 om 13:09
Ik vind mezelf maar raar met relaties en mannen, die conclusie kan ik nu wel trekken.
Ik date nu 2 maandjes met een jongen waar ik geweldige seks mee heb en andere leuke dingen mee onderneem. Ik geniet van het samenzijn met hem, maar of er echt toekomst in zit, dat betwifel ik. Ingewikkeld en ik denk er veel over na.
Zonder arrogant over te willen komen wil ik zeggen dat ik ook vrij veel aandacht van andere mannen krijg. Sinds ik single ben (nu ruim 3 jaar) heb ik altijd wel iemand waar ik me (simpel gezegd) op kan richten, maar vaak heb ik het echt al snel weer gezien, omdat ik niet voldoende uitdaging en overeenkomsten vind bij de ander.
De jongen die ik nu al een hele periode zie is dus ook best een uitzondering te noemen. Blijkbaar blijft hij me wel prikkelen, want hem loslaten wil ik niet, ondanks de twijfel. Hij is hartstikke lief voor me, eerlijk en lekker. Wel is het zo dat hij uit een heel ander milieu komt dan ik wat me soms aan het denken zet (wil ik dit wel? zal ik voldoende diepgang gaan vinden, enz).
Toch gebeurt het altijd weer dat ik weer ga stunten met dit soort dingen. Op mijn werk flirt ik met een (niet-directe) collega waar ik een enorme spanning mee voel en waarvan ik niet weet wat ik ermee moet of wil. Deze week heb voel ik me extra rot en gister was de druppel vanwege een pittige dienst op mijn werk. Ik ben op stap gegaan en de alohol kwam vrij hard aan (nu heb ik ook niet echt zuinig gedaan..). Ik kwam een oude bekende tegen waarvan ik weet dat ie al een tijdje achter me aanzit. Met mijn stomme, domme, oneerlijke kop presteerde ik het om mee te gaan in een zoen van hem. Vreselijk voel ik me er achteraf over, want buiten dat het uberhaupt nergens voor nodig was is het ook gewoon een laffe daad tegenover die lieve, leuke jongen die ik al een tijdje zie. Ik ga maar gewoon eerlijk zijn naar hem denk ik, want dat verdient hij, alleen geen idee hoe ik het moet brengen. Als hijj kwaad wordt, dan snap ik dat en dan verdien ik dat ook.
Soms vind ik mezelf heel stom en denk ik; Kym, wáárom doe je dit?
Ik kan het niet uitleggen. Waar komt dit toch vandaan en is dit te analyseren of gewoon onbetrouwbaar gedrag..?
Ik date nu 2 maandjes met een jongen waar ik geweldige seks mee heb en andere leuke dingen mee onderneem. Ik geniet van het samenzijn met hem, maar of er echt toekomst in zit, dat betwifel ik. Ingewikkeld en ik denk er veel over na.
Zonder arrogant over te willen komen wil ik zeggen dat ik ook vrij veel aandacht van andere mannen krijg. Sinds ik single ben (nu ruim 3 jaar) heb ik altijd wel iemand waar ik me (simpel gezegd) op kan richten, maar vaak heb ik het echt al snel weer gezien, omdat ik niet voldoende uitdaging en overeenkomsten vind bij de ander.
De jongen die ik nu al een hele periode zie is dus ook best een uitzondering te noemen. Blijkbaar blijft hij me wel prikkelen, want hem loslaten wil ik niet, ondanks de twijfel. Hij is hartstikke lief voor me, eerlijk en lekker. Wel is het zo dat hij uit een heel ander milieu komt dan ik wat me soms aan het denken zet (wil ik dit wel? zal ik voldoende diepgang gaan vinden, enz).
Toch gebeurt het altijd weer dat ik weer ga stunten met dit soort dingen. Op mijn werk flirt ik met een (niet-directe) collega waar ik een enorme spanning mee voel en waarvan ik niet weet wat ik ermee moet of wil. Deze week heb voel ik me extra rot en gister was de druppel vanwege een pittige dienst op mijn werk. Ik ben op stap gegaan en de alohol kwam vrij hard aan (nu heb ik ook niet echt zuinig gedaan..). Ik kwam een oude bekende tegen waarvan ik weet dat ie al een tijdje achter me aanzit. Met mijn stomme, domme, oneerlijke kop presteerde ik het om mee te gaan in een zoen van hem. Vreselijk voel ik me er achteraf over, want buiten dat het uberhaupt nergens voor nodig was is het ook gewoon een laffe daad tegenover die lieve, leuke jongen die ik al een tijdje zie. Ik ga maar gewoon eerlijk zijn naar hem denk ik, want dat verdient hij, alleen geen idee hoe ik het moet brengen. Als hijj kwaad wordt, dan snap ik dat en dan verdien ik dat ook.
Soms vind ik mezelf heel stom en denk ik; Kym, wáárom doe je dit?
Ik kan het niet uitleggen. Waar komt dit toch vandaan en is dit te analyseren of gewoon onbetrouwbaar gedrag..?
vrijdag 11 juli 2008 om 14:53
quote:badmeester schreef op 11 juli 2008 @ 14:16:
Ach gossie wat heb je t moeilijk met al je luxe en je problemen...
Wat een oneerlijke opmerking.
Kym, hoe dan ook, goed dat je eerlijk gaat zijn! Wie weet wat eruit komt, toch? Ik denk dat je gewoon even niet weet wat je precies wil w.b. relaties.. Ze zeggen toch dat je rond je dertigste bij alles vraagtekens gaat zetten? Succes ermee...
Ach gossie wat heb je t moeilijk met al je luxe en je problemen...
Wat een oneerlijke opmerking.
Kym, hoe dan ook, goed dat je eerlijk gaat zijn! Wie weet wat eruit komt, toch? Ik denk dat je gewoon even niet weet wat je precies wil w.b. relaties.. Ze zeggen toch dat je rond je dertigste bij alles vraagtekens gaat zetten? Succes ermee...
vrijdag 11 juli 2008 om 15:07
Ik ben een stukje jonger, maar herken wel wat je zegt.
Ik heb eerder een relatie gehad, incl. samenwonen. Dat ging uit. Duurde ca 6 maanden totdat ik echt verder ging. En dat deed ik toen ook goed. Was veel afgevallen en ontdekte het 'vrijgezelle leven'. Veel aandacht, veel mannen, ontdekken en flierefluiten. Ik heb ook steeds 'tijdelijke vaste' dates gehad. Sommige een paar weken, sommige een paar maanden, sommige tegelijk, het maakte niet veel uit. Vaak dacht ik in het begin verliefd te zijn. En ging ervoor. Snel schrok ik dan, zag ik het niet meer zitten, irriteerde me of had geen zin om hem te zien. Niet verliefd dus, bleek achteraf, ik dacht dat alleen maar en wilde te graag. Ik ben me toen anders gaan opstellen. De mannen waarmee ik dates had, vertelde ik geen relatie te willen en dat ik deed waar ik zin in had (dus ook andere mannen). Gewoon, zoals het uitkwam. Net zoals jou nu gebeurd is.
Totdat... ik inene een man tegenkwam waarbij het anders was. De rest wilde ik niet, ik zag ze niet eens meer... En dat heeft mij doen beseffen, dat alle andere mannen voorheen leuk waren als 'vermaak', ik heb het met vele erg leuk en goed gehad hoor, dat ontken ik niet. Maar ik voelde geen liefde, hooguit aantrekkingskracht, gezelligheid en voelde me gevleid. Tot op de dag van vandaag is die ene man nog steeds de enige...
Ik denk dus dat de lieve leuke jongen het voor jou niet helemaal is. Zeker als je twijfelt over 'milieu' en dat soort dingen. Wanneer jij hoteldebotel bent (en dat hoort naar mijn inziens wel als je een relatie aangaat, anders doe je jezelf tekort), denk je dat niet en wil en denk je alleen nog maar aan die ene man!
Succes!
Ik heb eerder een relatie gehad, incl. samenwonen. Dat ging uit. Duurde ca 6 maanden totdat ik echt verder ging. En dat deed ik toen ook goed. Was veel afgevallen en ontdekte het 'vrijgezelle leven'. Veel aandacht, veel mannen, ontdekken en flierefluiten. Ik heb ook steeds 'tijdelijke vaste' dates gehad. Sommige een paar weken, sommige een paar maanden, sommige tegelijk, het maakte niet veel uit. Vaak dacht ik in het begin verliefd te zijn. En ging ervoor. Snel schrok ik dan, zag ik het niet meer zitten, irriteerde me of had geen zin om hem te zien. Niet verliefd dus, bleek achteraf, ik dacht dat alleen maar en wilde te graag. Ik ben me toen anders gaan opstellen. De mannen waarmee ik dates had, vertelde ik geen relatie te willen en dat ik deed waar ik zin in had (dus ook andere mannen). Gewoon, zoals het uitkwam. Net zoals jou nu gebeurd is.
Totdat... ik inene een man tegenkwam waarbij het anders was. De rest wilde ik niet, ik zag ze niet eens meer... En dat heeft mij doen beseffen, dat alle andere mannen voorheen leuk waren als 'vermaak', ik heb het met vele erg leuk en goed gehad hoor, dat ontken ik niet. Maar ik voelde geen liefde, hooguit aantrekkingskracht, gezelligheid en voelde me gevleid. Tot op de dag van vandaag is die ene man nog steeds de enige...
Ik denk dus dat de lieve leuke jongen het voor jou niet helemaal is. Zeker als je twijfelt over 'milieu' en dat soort dingen. Wanneer jij hoteldebotel bent (en dat hoort naar mijn inziens wel als je een relatie aangaat, anders doe je jezelf tekort), denk je dat niet en wil en denk je alleen nog maar aan die ene man!
Succes!
maandag 14 juli 2008 om 08:00
Dank voor jullie reacties.
Herken jouw verhaal ook wel Sabine. Ik ben los gegaan na mijn voige relatie en heb daar geen spijt van. Wel besef ik dat het vaak met mannen was die me (te) weinig deden en waar ik daardoor dus al gauw op uitgekeken was.
Wel, nu na dit weekend voel ik me weer heel anders over de man die nu in mijn leven is. Hij is zo goed voor me en we hebben zo'n heerlijk weekend gehad, dat ik denk; fuck alles en iedereen, ik wil met hem zijn.
Herken jouw verhaal ook wel Sabine. Ik ben los gegaan na mijn voige relatie en heb daar geen spijt van. Wel besef ik dat het vaak met mannen was die me (te) weinig deden en waar ik daardoor dus al gauw op uitgekeken was.
Wel, nu na dit weekend voel ik me weer heel anders over de man die nu in mijn leven is. Hij is zo goed voor me en we hebben zo'n heerlijk weekend gehad, dat ik denk; fuck alles en iedereen, ik wil met hem zijn.
