3e kindje???

Hoi Droommeisje

Ga je dus voor verstand of gevoel kiezen? Daar wikken en wegen wij tussen. Ik zit ook met mijn baan. Ben net met een managementbaan begonnen wat ik erg leuk vind. Tja, en er dan dus een aantal maanden uit zijn vanwege een kindje? Wij hebben ook al 2 gezonde dochters. Het gaat er niet om dat we graag een jongetje zouden willen, maar meer het allemaal nog een keer ervaren. Voor mij is het eigenlijk wel duidelijk. Ik ga voor gevoel.... En de praktische bezwaren, ach, daar komen wel oplossing voor. (Hoe erg is het als er 2 kinderen op één kamer moeten slapen bv.) Mijn man is er nog niet helemaal uit... We blijven praten en denken.

Wij hebben ook de knoop doorgehakt en zijn voor een 3e gegaan. Bij ons erg snel achter elkaar, want de oudste zal nog maar net 3 zijn als nr 3 komt. Voelde het tijdens mijn 2e zwangerschap nog helemaal niet definitief, nu wel. Het is al zo druk, hierna lijkt het me mooi geweest (ook vanwege praktische redenen). We hebben al een jongen en een meisje en sinds kort weten we dat er nog een meisje bijkomt...

Een aantal posters van hierboven wil ik het volgende meegeven, al weten zij dit waarschijnlijk zelf ook wel. Ik lees een paar keer dat men verlangt naar nog een zwangerschap en babyperiode (had ik ook), maar besef wel dat je vooral de romantische kant daarmee belicht. Ik zit nu nog volop in de slapeloze nachten, ritmes die vastgehouden moeten worden en de luiers. Da's niet altijd even geweldig. Ook zwanger zijn is soms best zwaar.

Ik denk dat zeker als je al wat grotere kinderen hebt die al zelfstandig zijn, moet je nogal een stap terugdoen. Maar cliche, je krijgt er heel veel voor terug. Alleen niet alleen een baby, maar een heel mensenleven...

Iedereen succes met het maken van de keuze!

Hallo meiden.



Vroeger zag ik mezelf als jonge moeder en met 3 kindjes. Acht jaar geleden leerde ik mijn vriend kennen. Alles ging daarna heel vlot. We hadden na een jaar samen een huisje en toen ik 24 was beviel ik van onze zoon Timo. De zwangerschap was prima op een lichte vorm van bekkeninstabiliteit na. De bevalling was volgens het boekje (alleen dan sneller) en het herstel ging ook prima. We waren het er al over eens dat we graag 2 kindjes dicht op elkaar wilde mocht het natuurlijk allemaal zo zijn. Toen Timo 1 werd was ik zwanger van de tweede. Onze dochter Floortje is 19 december 2006 geboren. Van mijn bekken heb ik over de hele lijn minder last gehad maar het duurde nu na mijn bevalling veel langer voor het weer een beetje goed was. Nog hou ik daar klachten van. Zoals urineverlies en niet goed lang kunnen zitten en helemaal niet op een harde stoel kunnen zitten langer dan 15 minuten ofzo. Nou ja, al met al allemaal wel mee te leven maar soms vervelend.



Mèn wat een dooddoeners krijg je te horen als je een jongen en een meise hebt. Mensen die met een strakke bek beslissen dat je nu maar moet stoppen met kinderen krijgen. Je hebt immers een jongen en een meisje, wat wil je nog meer ?? Meer smaken zijn er niet.......Tijdens een discussie over de hoeeelheid kinderen heeft zelfs iemand wel eens aan mij gevraagd of ik als ik een derde keer zwanger word niet het idee heb dat ik het lot teveel tart ?!?!?!?!?! Nou ja zeg. Ik ben heeeel dankbaar dat ik 2 mooie kindjes heb hoor maar ben ik zo slecht als ik graag nog zo'n wondertje wil ????

Wat P betreft zou het ook bij deze 2 blijven. Van mij wist hij wel dat ik graag 3 kindjes wil.



We hebben het er heel uitvoerig over gehad de laatste tijd. Alle voors en tegens tegens echt naast elkaar gelegd. Ondanks dat ik een plaatje van 3 kindjes al heel lang heb wil het het geen ondoordachte beslissing laten zijn. Zeg maar een soort egoisme of zelfbevrediging. Ik kan het wel willen maar ik vind wel dat de omstandigheden er naar moeten zijn.



Floortje slaapt ook al anderhalf jaar niet door. Dit heeft met haar gezondheid te maken. Veel oorontstekingen. Met 7 maanden had ze buisjes en a.s. dinsdag gaat ze weer. Daarnaast is het ook een pittige tante die weet wat ze wil en heeft een heel sterk karakter. Dat zal vast ook wel ergens mee spelen denk.

Timo slaapt juist prima en heel veel. Heerlijk.



Uiteindelijk hebben we besloten dat we binnenkort voor nummer 3 gaan. Ik wilde nog wel even wachten maar ineens wil P het maar dan ook nu. Dan ben je daarna ook echt uit de luiers. Anders krijg je idd die vrijheid terug en kan je weer overnieuw beginnen.



En....................... nu begin ik te twijfelen........

- kunnen we het wel maken tegenover Floortje ?? Doen we haar dan niet te kort met haar gezondheid ??

- kunnen we het wel maken tegenover Timo ?? Zal hij dan niet moeten schreeuwen om aandacht ??

- en alle punten die jullie noemen; financiel, logistiek enz enz



Nu is P mij aan het overtuigen hahaha. Toch wel weer grappig hoe het kan lopen.

Als Floortje lekker in haar vel zit dan denk ik ook echt dat een brusje haar echt goed kan doen. Maar na een aantal klote nachten denk ik weer, wat doe ik haar aan.

Maar ja, wie weet slaapt ze over een maand ineens door ??



Qua ruimte denk ik nu na 2 kids veel makkelijker. Bij de eerste wilde ik de kamer tip top hebben en bij de tweede werd ik daar al makkelijker in. T is maar een babykamer voor zo'n korte periode. En nu denk ik, ach, we kunnen de zolder omturnen maar misschien wil Floor wel bij Timo op de kamer ofzo.....

Zo ken ik iemand die drie zoons op 1 kamer hebben liggen terwijl ze echt wel ruim in de slappe was zitten. De jongens zijn dara gelukkig mee.

Ik heb wel ondertussen een volvo aangeschaft zodat er een derde stoeltje op de schterank bij kan



Ja, wie gaat mij nu vertellen waar ik goed aan doe ???? Ik denk dat ik dat over een jaar of dertig pas weet......

Hallo dames,



We (ik bijna 26, mijn man 37) hebben een zoon van 2,5 en een dochter van bijna 1,5 en ik heb gisteren aan mijn man verteld dat ik eigenlijk nog wel een derde kindje wil. Dat hoeft niet nu direct, dat kan ook niet nu direct doordat ik een paar maanden geleden een whiplash heb opgelopen en een zwangerschap nu simpelweg te veel van het goede zou zijn.



Financieel is het goed haalbaar, we hebben 4 slaapkamers (waarvan één op de zolder) en een grote woonkamer dus qua leefruimte is er ook geen probleem en voor mijn gevoel zijn we nog niet compleet. Mijn man ziet vooral praktische bezwaren: nog een tijdje langer in de luiers, weer slapeloze nachten, de drukte in huis (en daarbij ook de rommel), etc. Ik zeg dan: die luiers zijn we inmiddels wel gewend, die slapeloze nachten gaan weer voorbij, de drukte (en rommel) is er nu ook, of er nu 2 of 3 kindjes rondlopen.



Ik weet nu ook al dat we van onze omgeving veel commentaar zullen krijgen, met name van mijn schoonouders. Die vinden 2 kinderen al heel veel en ik hoor ze nu al zeggen: meer varianten zijn er niet hoor! Na de geboorte van onze dochter riepen ze om het hardst dat mijn man er nu maar 'een knoop in moest gaan leggen'. En vrienden van ons verklaarden ons al voor gek dat we voor een tweede kindje gingen, dus die zullen het commentaar ook al wel klaar hebben als we besluiten voor een derde kindje te gaan.



Ik heb gisteren met mijn man afgesproken dat hij er even voor zichzelf over gaat nadenken, dat hij niet direct met zijn hakken in het zand gaat en dat we er over een half jaar of over een jaar op terug gaan komen. In de tussentijd hoop ik weer zover te herstellen dat een zwangerschap (en een baby) ook lichamelijk weer mogelijk is.

Rainz: Herkenbaar allemaal. Vriend wilde hier dus eerst ook niet. En nu wil hij juist gelijk zodat we sneller uit de luiers zijn. Ook al wilde ik wel een aantal jaar wachten vind ik dat zijn redenen net zo zwaar wegen als die van mij. En als ik moet kiezen tussen nu of niet dan weet ik het wel )

Maar ook de reacties houden mij bezig. Niet dat ik nou zo onzeker ben maar ja, het doet me dus wel wat. Al die oordelen van anderen zijn naar mijn idee gebaseerd op hun eigen sitautie/onzekerheden/jaloerzie/flexibiliteit enz enz. Ik hou dat maar in gedachten. Mensen vragen er wel eens naar of ik nog een kindje zou willen. Als ik dat niet uitsluit krijg ik gelukkig ook nog wel eens een reactie dat ze het echt iets voor mij vinden een `groot' gezin. Ook leuk !!



Groetjes

Zeker Floddertje, zijn redenen wegen net zo zwaar als die van mij. En inderdaad, als ik moet kiezen tussen nu of nooit, ook al is het dan met mijn lichamelijke klachten, dan weet ik het ook wel!



Waar mijn man ook heel erg tegenop ziet, is weer zo'n lange bevalling. Bij allebei mijn kinderen heeft de bevalling lang geduurd, resp. 36 en 32 uur, en allebei hebben ze een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. Dat heeft op mijn man een hele grote impact gehad, ook omdat hij simpelweg niets anders kon doen dan wachten.



Wat anderen zeggen, kan me eigenlijk niet eens zoveel schelen, maar het feit dat ze constant van je verwachten dat je verantwoording aan ze aflegt, daar baal ik van. Daar baal ik nu al van, als er nu een opmerking komt over het feit dat we twee kinderen hebben. Laat staan als we er drie zouden hebben.

Hoi! Ik ben 4 weken geleden bevallen van nummer drie, dus net ervaringsdeskundige, haha! Maar echt veel zinnigs kan ik er natuurlijk nog niet over zeggen...



De andere twee zijn 3,5 en 1,5 jaar.



Wij wilden allebei wel graag drie kinderen, komen ook beide uit een gezin van drie. Even twijfelde mijn man na de tweede, maar gelukkig niet lang!

Annelee, proficiat met de geboorte van je derde kindje! Is het een jongetje of een meisje? En je andere kinderen?



Ik kom zelf ook uit een gezin met 3 kinderen, mijn man was enig kind. Ik denk ook dat daar een groot deel van zijn twijfel vandaan komt. Hij heeft nooit ervaren hoe het is om broers/zussen te hebben en dus ook nooit ervaren hoe zijn ouders daarmee om zouden hebben gegaan.

Gefeliciteerd Annelee. Wat heerlijk !! Lekker kort op elkaar.



Rainz: Wij komen ook beide uit gezin van 3. En alle 2 de jongste en alle 2 met aardig wat leeftijdsverschil op de middelste. Mede daarom vinden wij wat korter op elkaar leuker.

Maar wat je zegt, jezelf verdedigen is ook belachelijk. Het is jullie keuze. Ik snap zelf ook nooit zo heel goed waar het vandaan komt eigenlijk. Omdat de meeste gezinnen er 2 hebben dus dat dat `gewoner' is ?? Nou ja, wat ik al zei, de mening van mijn omgeving deed me meer dan ik dacht.

Maar met zwangere meiden om me heen en verhalen van bv Annelee ben ik daar al weer snel overheen gestapt

En Floor ?? Die gaat vast wel eens doorslapen. En de kans dat een volgende ook zo'n slechte slaper wordt is kleiner dan dat ik een prijs win in de staatsloterij denk ik dan maar.



Al lijkt het me wel lastig als je partner echt niet zou willen en jij wel. Tijdens mijn vakantie waren we opgetrokken met een stel met 1 kind. Zij wil graag een 2e maar hij echt niet. Lijkt me toch lastig. Stel P zou helemaal geen kinderen hebben gewild dan weet ik echt niet of ik met hem verder zou zijn gegaan.......

Maar gelukkig is dat niet aan de orde. En vind ik zeker een verschil met nu. Ik ben met deze 2 ook echt gelukkig hoor.



Maar wat een heftige bevallingen zeg !! Hoe heb jij dat ervaren dan ?? Want je wil nog een derde. En lichamelijk ? Veel last gehad tijdens je zwangerschap ?

Tja, die bevallingen...



De bevalling van de oudste is me achteraf het meest meegevallen, ondanks dat die het langste duurde. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik toen een ruggeprik heb gehad omdat het zo lang duurde, waardoor de laatste 7 uur pijnloos waren en ook de bevalling zelf pijnloos was (ze hebben de pijnstilling door laten gaan, doen ze meestal niet).



De bevalling van mijn dochter vond ik (ook weer achteraf) wel heftig, maar dat kwam vooral door het laatste uur. Hier kreeg ik geen ruggeprik of pijnstilling bij en ik kreeg bij haar op het laatst een weeenstorm waarbij ik in drie kwartier tijd van 5 cm naar volledige ontsluiting ging én haar eruit geperst heb. Daarna moest ze direct naar de kinderafdeling i.v.m. een te laag glucosegehalte en vervolgens de dag erna de couveuse in omdat ze direct ontzettend geel ging zien.



Direct na allebei de bevallingen riep ik: Dit doe ik direct weer, en nu denk ik daar nog steeds zo over. Ook als het weer zo lang zou duren (liever niet natuurlijk).



Lichamelijk heb ik geen last gehad van de bevallingen, bij allebei liep ik amper een uur na de bevalling alweer vrolijk rond, ben ook niet ingescheurd en heb dus geen hechtingen gehad.



De zwangerschap van mijn zoon is heel goed verlopen, maar toen werkte ik de laatste 5 maanden niet meer, omdat mijn contract vanwege de zwangerschap niet werd verlengd. De zwangerschap van mijn dochter viel me wat zwaarder, maar zoon was nog heel jong toen ik zwanger werd, dus die heb ik veel moeten tillen en ik werkte inmiddels als verkoopster en moest de hele dag staan.



Hoe zijn jouw bevallingen verlopen, ik maak uit je reactie op dat ze in ieder geval een stuk minder lang duurden

Ik heb me gelukkig niet echt hoeven verdedigen, maar ik weet wel dat ik het in het begin van mijn zwangerschap, toen ik het ging vertellen dus, automatisch bij voorbaat al ging doen. Maar nu heeft niemand het er meer over...



Tja, praktische problemen zag ik ook hoor, zeker in het begin van mijn zwangerschap, maar die zijn eigenlijk bijna allemaal al we lzo'n beetje opgelost: fietskar is aangeschaft (heb ik al veel lol van gehad met twee), de twee oudste slapen al sins april samen op een kamertje en in de auto past het ook... Alleen het nu brengen van de oudste twee naar het kdv is nog niet echt handig, want ik heb geen auto zelf, ik wil de jongste nog niet in de fietskar en lopen is te ver. Mijn man brengt ze nu, maar is daardoor echt veel later op zijn werk, niet echt handig dus... Maar ja, de babyfoon naar de buren kan ook niet, want die werken op die dagen...



De oudste twee waren ook geen denderende doorslapers, dus ik heb me maar voorbereid op weer een jaar onderbroken nachten, maar je kunt je er eigenlijk niet op instellen en het is gewoon zwaar, maar het gaat ooit over! De oudste sliep met 6 weken door tot een half jaar en toen pas weer met 14 maanden, de middelste sliep tot 11 maanden niet door en daarna ineens zomaar wel...



Ik moet even naar mijn meisje, want die ligt al eventjes zielig te huilen!

Rainz; wel heftig zeg !! Kan je met je vk of gyn tzt niet bespreken om eerder pijnstilling toe te passen ? Of een ziekenhuis uitzoeken waar je zelf je pijnstilling kan regelen (zoals Leiden) ? Kan het altijd onderzoeken toch als je vriend dat graag wil weten ?



Ik heb idd 2 relatief makkelijke bevallingen gehad. Bij Timo kreeg ik op de uitgerekende dag de hele dag door harde buiken met wat krampen maar nooit opgemerkt als weeen. 'S avonds om 12 uur slapen tot 2 uur en vanaf toen toch steeds wakker door weeen. Uiteindelijk om 4 uur uit bed gegaan en half 7 maar de vk gebeld. Toen ze kwam had ik al 6 cm. Ze is gelijk gebleven. Half 8 heeft ze mijn vliezen gebroken en toen werd het ook echt even niet leuk tot 10.05 uur. Toen mocht ik gaan persen en kreeg ik een knip omdat zijn hardslag wat achteruit ging. Na 3 persweeen is hij om 10.10 uur geboren.



Bij floortje ging de aanloop net zo. Op de uitgerekende dag de hele dag door `oefenweeen' en weer niet door hebben dat het zo ver is. Ben nog lekker met de hond wezen fietsen enzo.

Om 16 uur braken mijn vliezen, om 16.30 kwamen er echte weeen, om 17.18 was uiteindelijk de vk er (miscommunicatie tussen 2 vk waarvan 1 niet wist dat het haast had) en om 17.21 werd Floortje gelanceerd haha. Die pijn die ik bij de weeen had op het laatst had ik echt geen uren vol kunnen houden hoor, deed ook echt pijn. Maar ik knijp in mijn handjes dat ze beide zo zijn gelopen.



Nu is wel mijn `angst' dat een derde bevalling een keizersnee wordt of dat het ingeleid moet worden ofzo........ Maar zie er echt niet tegenop.



Heb beide zwangerschappen (en na Floortje nu nog steeds) last van mijn bekken gehad. Dat is het enige eigenlijk.......



Maar werk je ondertussen eigenlijk weer? En hoe veel schelen je kindjes ?? Kan zijn dat je het al heb verteld hoor maar na mijn 2 zwangerschappen zit er echt een gat in mijn geheugen, komt volgens mij ook echt nooit meer goed haha.



Annelee; ja, dat slapen gaat zeker over. Floortje laten we nu door huilen. Het wordt al steeds minder. Ze heeft dinsdag nieuwe buisjes gehad dus pijn kan ze niet meer hebben. Ze is wel kwaad dat ze geen melk meer krijgt haha.

Maar ondaks dat ik die nachten echt voor lief neem is het toch soms wel pittig he ?!

En die praktische dingen. Ja, kost wat creativiteit denk maar komt wel goed. Heb je zo'n fietskar waar een maxi cosi in kan ? Dan zijn ze toch goed beschermt ? Hier in de straat woont ook iemand die vanaf een paar weken die kleine al zo mee nam. Ziet er heel confortabel uit eigenlijk. Ik had dat ook in gedachten voor als het zo ver is.......





Nou, al weer een heel verhaal zie ik

Ik waarschuw alvast: het wordt weer een flinke lap tekst



Annelee, mijn zoon heeft niet doorgeslapen tot hij bijna 2 was (en hij is nu 2,5), dus ook hier zijn de onderbroken nachten bekend. Ik hield me daarbij ook voor ogen: als hij 18 is doet hij dat niet meer! Dochter, 1 jr en 4 mnd kon een hele tijd heel slecht in slaap vallen, waardoor het geregeld voorkwam dat ik nog tot 2 uur rondliep met haar. Nu gelukkig niet meer en slaapt ze goed. Pittig was het wel, maar ik zou ze zo nog een keer doen.



Floddertje, Leiden is nogal ver weg voor me, ik woon in Limburg. Er zijn hier twee ziekenhuizen in de buurt waar ik uit kan kiezen, die allebei best pijnstilling willen geven als ik dat zou willen. Ik had alleen bij allebei de pech dat ik pas rond middernacht doorverwezen werd naar het ziekenhuis en dat er daardoor geen anesthesist(?) aanwezig was. Bij mijn dochter was hij simpelweg te laat aanwezig om nog een ruggeprik te geven, want ik zat al aan de 5 cm en dan doen ze het (schijnbaar) niet meer. Bij mijn zoon zat ik na 26 uur nog maar op 3 cm, en was de anesthesist vroeg aanwezig dus kon ik wel een ruggeprik krijgen.



Ik heb inderdaad wel eens gehoord van dat pompje, maar ervaringen van vriendinnen leerden me dat dat alleen in het begin helpt en als het echt heftig wordt niet meer. Ik had die keuze wel bij mijn dochter, maar wilde dan liever een ruggeprik.



Mijn kinderen schelen 16 maanden, ik wilde graag een vrij klein leeftijdsverschil en omdat het 9 maanden heeft geduurd voor ik zwanger was van mijn zoon zijn we vrij snel weer begonnen met proberen. Ik had gedacht dat het voor mijn dochter ook weer 9 maanden zou gaan duren, dus zou mijn zoon 2 zijn geweest als ze werd geboren. Vrij onverwacht werd ik direct zwanger...



Tja, mijn werk... Ik heb sinds februari een whiplash, en dus ook sinds die tijd niet meer gewerkt. Helaas is mijn contract niet verlengd, dus als ik hersteld ben zal ik eerst op zoek moeten gaan naar een nieuwe baan. Voor ik weer zwanger wil worden, moet ik eerst hersteld zijn van die whiplash. Anders gaat het lichamelijk gewoonweg niet lukken.



Mijn man mag nu een nieuwe lease-auto uitzoeken, ik heb nu alvast een auto afgekeurd die maar twee zitplaatsen achterin heeft. Mocht er een derde komen, dan moet er natuurlijk wel een plekje zijn achterin

Wat een heerlijk topic dit.

Ik had er net eentje geopend, over exact de dilemma's die jullie zo mooi kunnen omschrijven.



Ik ben 35, een zoon van 3,5 en dochter van 2... het kriebelt... en niet zo'n beetje ook. Alleen mijn man kan alle rationele tegenargumenten prima opnoemen, keer op keer. Ik heb geen rationele voor argumenten... tis mijn gevoel. Ik weet ook wel dat je dan eigenlijk meer slaapkamers moet hebben (als je ook nog een logeer, was of computerkamer zou willen hebben), maar het gevoel van een derde laat me niet los.



Ik weet eigenlijk ook wel dat ik hem niet moet overtuigen, want een kindje moet je (vind ik) met zn tweeen willen, maar aan de andere kant: dan gebeurt het dus NIET! (

Tenzij ik de condooms sabotteer, maarja zo dit ik nou eenmaal niet in elkaar.



Wat vinden jullie? Blijven proberen te overtuigen?



liefs! Guusje

Onze 2e sliep ook niet door tot 2,5. Kwam soms ook 20 keer per nacht vreselijk!! Dat is ook de reden dat onze 3e wat langer op zicht heeft alten wachten. Mijn man wilde er echt niet meer aan door de slapenloze nachten. We gingen de bovenverdieping opknappen, laminaat leggen, kamers behangen en vanaf de eerste dag van het opknappen van haar kamertje sliep ze door. Bleek ze net als onze oudste ook astma te hebben en gewoonweg niet tegen de vloerbedekking (ookal was het erg kort) te kunnen. Na een week doorslapen en wij een beetje bijgekomen te zijn zij hij ineens leuk he?! Zo 1 wil ik er nog wel. Dat heb ik hem maar 1 keer laten zeggen, de pil weggedaan en na 6 maanden wa shet raak.



Hierbij komt wel dat we kamers genoeg hebben voor allemaal, een grote auto met als het nodig is 7 zitplaatsen. Ook ik ben in het bezit van een auto zodat ik op mijn vrije dagen ook gewoon weg kan met 3 kinderen. Dit zijn wel dingen die de beslissing wel wat makkelijker maken. Zoals ik eerder schreef, het voelt goed zo na deze zwangerschap is het genoeg en dat had ik de vorige keren niet. Ik ben nu 25 weken zwanger dus nog eventje ste gaan maar ikkan niet wachten. Buiten dat hoor ik van iedereen, de overgang van 1 naar 2 is pest pittig maar van 2 naar 3 vat hetreuze mee. Dit omdat je al in ritme zit waarin een derde makkelijk kan meedraaien, je bent al gewent je andacht te verdelen.

Wat een herkenning. Hier een dochter van 3 en een zoon van 10 maanden. En de wens voor een derde. In elk geval bij mij. Man is er allemaal wat minder duidelijk over. Hij heeft steeds gezegd dat ie er op zich niet tegen was, maar dat het ook niet ehct hoefde. De laatste weken is er vaak over gepraat en gister zei hij ineens dat ie wel wilde maar nog niet echt wist wanneer. Dat hij het eigenlijk wel fijn zou vinden als onze jongste eerst eens gaat doorslapen (wat is dat toch met 2de kindjes??) en inderdaad een hele rits aan praktische bezwaren.



Toch denk ik wel dat het er hier wel van gata komen. Ik wil wel eerst zelf echt ontzwangeren. Geef bijvoorbeeld nog volledige borstvoeding en wil dat toch wel graag uit mijn systeem hebben voor we er weer voor gaan. En ik moet mezelf nog over het enige bezwaar van mijn kant heen zien te zetten/praten. Ik vond de bevallingen (ondanks dat ze snel gingen) echt vreselijk en nogmaals bevallen is dan ook iets waar ik ehct niet naar uitkijk.

K*t. Weer mijn hele tekst weg !!!! Is al de zoveelste keer deze week.



Even heel kort dan weer want ik wil slapen. Floor slaapt erg goed momenteel. Ze is van een paar uur wakker terug naar een half uur per nacht. Heerlijk. Na anderhalf jaar niet doorslapen lijkt er einde in zicht te komen !! En dat door de buisjes.



Rainz; vervelend zeg zo'n wiplash !! Lijkt me erg pijnlijk !!



Sune; kom je ook overal tegen )



Guusje; heb zelf steeds wel benoemd waarom ik zelf graag een derde wil. Maar het gevaar is misschien dat het puchen wordt. Misschien werkt dat weer averechts.



Esther; door dit soort verhalen ben ik nu al ongeduldig. Erg he ?! Voel me net een puber. Heb er al helemaal zin in. Ik vond wel al bij de tweede dat het eerder mocht komen dan bij de eerste. Laat staan bij de derde

Praktisch gezien is het hier ook prima. Ruimte zat, auto in bezit. Helemaal klaar voor !!



Truste !!

Hoi allemaal.



eerder mailde ik dat ik graag een derde wil maar mijn man daar niet nduidelijk over is. alle eerder genoemde praktische bezwaren lagen hem ook ijn de weg... Ik begreep en b\gegrijp ze ook volkomen. en toch ga ik voor mijn gevoel! en wat denk je? gisteravond zei mijn man dat hij het toch ook niet los kon laten en er samen met mij voor wil gaan! De praktische bezwaren zijn er nog, maar daar komen we samen wel uit! dit zijn ook zijn woorden. Super dus.

En... ook wel weer spannend. Nu gaat het er dus van komen (als de natuur meewerkt natuurlijk...)



Guusje, met overtuigen bereik je volgens mij het tegenovergestelde bij je man. Dan neem je zijn gevoel niet serieus. Ik heb het onderwerp af en toe aangekaart, geluisterd naar zijn argumenten en gezegd dat ik die ook zie en begrijp. Daarna heb ik verteld hoe het met mijn gevoel zit. En dat begreep hij gelukkig ook. Door het af en toe ook even te laten rusten had hij bedenktijd. En in mijn geval pakte dat dus goed uit en begon hij er gisteravond zelf over.



Veel succes!



Groet, Kakeutel.

Kakeutel,...gaaf zeg gefeliciteerd!!!!!



Hier zitten we nog altijd op de wip wap...wel niet wel niet,.... geld is onze grote tegenslag



Ik woon in amerika en je heb hier geen kinder bijslag of zo,..op dit moment betalen we 288 PER WEEK aan kinder opvang.....belachelijk toch....

kakeutel; wat leuk !! Spannend he ?!



Dutchie; wat veel zeg !! Voor hoeveel dagen is dat ??

5 dagen per week, Ik werk full time,...helaas is het in amerika niet makkelijk om een partime job te vinden, .....

O.k. Wat een verschillen zeg !! Ben je daar voor werk of werk van je man ?? Of zijn jullie `gewoon' geemigreerd ??

Kakeutel, proficiat met jullie beslissing! Ik hoop dat het jullie snel gegund is!



Jeetje, Dutchie, wat een geld! Dan zou je toch bijna gaan zeggen: ik blijf wel thuis, want wat erin komt gaat er net zo hard weer uit aan kinderopvang!

,ijn man is amerikaans vandaar dat ik hier zit,.... en ik zou altijd willen bliljven werken,...... thuis blijf moeder is niet voor mij weg gelegt,...ben ik nu een slechte moeder nu ik dat zeg?



Door dat ik werk heb ik dutchie tijd,..... trouwens als ze naar school gaan moet ik ook betalen dus als ik dan niet werk kost het nog meer geld haahah

Slechte moeder omdat je wil blijven werken ??? Dan kunnen we een hand schudden hoor. Ik werk 3 dagen. Wat doe jij ? Hoe lang wonen jullie daar nu ? Hoe heb je hem leren kennen ?? Word erg nieuwschierig !!



Rainz; wil jij wel weer werken als het weer goed gaat ? Jeetje heey, 16 maanden is zeker lekker dicht op elkaar haha. Kan me voorstellen dat het helemaal druk is als er dan 1 niet goed slaapt ja. Gelukkig dat je nu in rustiger vaarwater zit !!