Zo, ben toch maar opnieuw begonnen, maar dan alleen.....
            
                                
              dinsdag 15 juli 2008 om 16:06
            
                            
                                                             
                                Een tijd geleden had ik hier een topic: Ben er helemaal klaar mee!
De reacties waren hartverwarmend en toen ik besloot om het tòch een nieuwe kans te geven, inclusief verhuizing, vroeg menigeen zich af of ik wel "goed bij mijn hoofd was ". Niet zo verwonderlijk, overigens. Het is altijd achteraf geklets, maar uiteindelijk heeft die verhuizing tot een defintieve breuk geleid tussen mij en mijn inmiddels ex - partner. Ik ben bij hem weg en weer terug in mijn oude woonplaats. Gek genoeg mis ik het dorp, de mensen die ik heb leren kennen, de buurt. Maar ben wèl helemaal zelfstandig, financiëel ook. Ik heb ook offers moeten brengen voor mijn keuze: Mijn oudste zoon woont bij zijn vader ( 1e ex ) en mijn jongste pendelt heen en weer tussen paps en mams. ( In goed overleg allemaal, dat dan weer wel! ) Mijn 2 meiden wonen bij mij. Gek genoeg zeggen de oudste 3 dat ze mijn 2e ex wel missen, maar toch meer rust ervaren. en zo voel ik dat ook.
Dat wilde ik jullie even laten weten, zeker degenen die mij veelvuldig een hart onder de riem hebben gestoken.....
                    De reacties waren hartverwarmend en toen ik besloot om het tòch een nieuwe kans te geven, inclusief verhuizing, vroeg menigeen zich af of ik wel "goed bij mijn hoofd was ". Niet zo verwonderlijk, overigens. Het is altijd achteraf geklets, maar uiteindelijk heeft die verhuizing tot een defintieve breuk geleid tussen mij en mijn inmiddels ex - partner. Ik ben bij hem weg en weer terug in mijn oude woonplaats. Gek genoeg mis ik het dorp, de mensen die ik heb leren kennen, de buurt. Maar ben wèl helemaal zelfstandig, financiëel ook. Ik heb ook offers moeten brengen voor mijn keuze: Mijn oudste zoon woont bij zijn vader ( 1e ex ) en mijn jongste pendelt heen en weer tussen paps en mams. ( In goed overleg allemaal, dat dan weer wel! ) Mijn 2 meiden wonen bij mij. Gek genoeg zeggen de oudste 3 dat ze mijn 2e ex wel missen, maar toch meer rust ervaren. en zo voel ik dat ook.
Dat wilde ik jullie even laten weten, zeker degenen die mij veelvuldig een hart onder de riem hebben gestoken.....
            
                                
              dinsdag 15 juli 2008 om 16:30
            
                            
                                                             
                    
            
                                
              dinsdag 15 juli 2008 om 17:26
            
                            
                                                             
                                Dappere stap! Heel veel succes. 
Kan uit eigen ervaring vertellen dat alleen leven met je kids heel veel mogelijkheden en perspectieven heeft en haske leuk is.
Ik woon nu 8 jaar alleen, waarvan de laatste 5 jaar met Kitty en ben zo'n 4 jaar single. En het bevalt me prima.
                    Kan uit eigen ervaring vertellen dat alleen leven met je kids heel veel mogelijkheden en perspectieven heeft en haske leuk is.
Ik woon nu 8 jaar alleen, waarvan de laatste 5 jaar met Kitty en ben zo'n 4 jaar single. En het bevalt me prima.
                                    oh that purrrrrrrrrfect feeling
                                
                                                                                
            
                                
              woensdag 16 juli 2008 om 08:48
            
                            
                                                             
                                Bloesie! 
Ik heb je andere topic destijds intensief gevolgd en geloof maar zelden gereageerd.
Maar dit topic, al is het natuurlijk een heel proces geweest en zal het nog wel eens moeilijk zijn, klinkt me als muziek in de oren. Ik vind het heel dapper van je dat je deze stap hebt durven zetten, zeker gezien de deels veranderde situatie met betrekking tot je kinderen.
Echte 'girlpower'!
                    Ik heb je andere topic destijds intensief gevolgd en geloof maar zelden gereageerd.
Maar dit topic, al is het natuurlijk een heel proces geweest en zal het nog wel eens moeilijk zijn, klinkt me als muziek in de oren. Ik vind het heel dapper van je dat je deze stap hebt durven zetten, zeker gezien de deels veranderde situatie met betrekking tot je kinderen.
Echte 'girlpower'!
                                
            
                                
              woensdag 16 juli 2008 om 08:54
            
                            
                                                             
                                Hoi,
Bloesie, ik ken je andere topic niet, maar wat me opvalt: de reacties, als je besluit ten tijde van een slechtere relatie, toch een ander huis te kopen en te verhuizen.
Blijkbaar heb je dit juist nodig gehad om de stap te kunnen zetten, en dan is het echt niet dom geweest, maar juist goed om te gaan verhuizen. Juist hierdoor zijn dingen duidelijk geworden; als je in het oude huis was blijven zitten, bleef je aanmodderen, en waren jullie misschien nog wel bij elkaar....
Heel veel succes en geluk voor de komende tijd.
Groetjes,
Nicole
                    Bloesie, ik ken je andere topic niet, maar wat me opvalt: de reacties, als je besluit ten tijde van een slechtere relatie, toch een ander huis te kopen en te verhuizen.
Blijkbaar heb je dit juist nodig gehad om de stap te kunnen zetten, en dan is het echt niet dom geweest, maar juist goed om te gaan verhuizen. Juist hierdoor zijn dingen duidelijk geworden; als je in het oude huis was blijven zitten, bleef je aanmodderen, en waren jullie misschien nog wel bij elkaar....
Heel veel succes en geluk voor de komende tijd.
Groetjes,
Nicole
            
                                
              donderdag 17 juli 2008 om 01:35
            
                            
                                                             
                                Ik moet wel even slikken als ik de woorden "dapper" en "girlpower"lees. Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, dan wel dat ik het niet meer kon aanzien dat mijn gezin naar de klote ging door mijn ex zijn ziekte. ( Voor degenen die het niet weten: Mijn ex is erg zwaarlijvig en dat heeft nogal veel impact gehad op ons gezinsleven. Bovendien is hij academisch onderlegd, dus lulde hij zich er vaak uit en mij onder tafel. Verder een goeie kerel, hoor. Weet dat dit raar klinkt. )
Hoe mijn leven er nu uitziet?
Tja, ik werk heel veel om mijn koppie boven water te houden. Zie daardoor mijn kinderen minder dan ik zou willen, maar ja de oudste 2 gaan ook behoorlijk hun eigen gang en dan loop je soms echt langs elkaar heen. Het hoort erbij, maar heb er soms wel eens moeite mee.
Beslissingen neem ik nu echt zelf, dus ik bepaal wat er gegeten wordt, gekocht wordt, wanneer, wat we wel en niet gaan doen en wanneer. Ik bepaal ook hoe de inrichting van het huis is, op de kamer van de meiden na, tuulk, dat moeten ze lekker zelf weten! Ik heb wel rekening te houden met 2 exen, maar dat gelukkig in goed overleg. Het huisje is leuk, helemaal naar mijn zin, ik voel me er thuis. Ik had alleen liever gehad dat ik nog in Boekelo kon blijven. Maar goed, wie weet wat de toekomst me brengt?
Verder moet ik zien dat alles voor de scholen van de meiden goed geregeld is, en sociale contacten onderhouden. Dat laatste leed er nogal eens onder de afgelopen tijd en daar ben ik nu mee begonnen om dat weer op te pikken. En ik denk steeds vaker wat aan mezelf, ga wel eens uit, binnenkort 2 shortbreaks onddernemen. En elke dag proberenn te nemen zoals die komt. Voel ik me eenzaam? Nee. Voel me een rijk mens, zoals ik het nu allemaal kan doen. Af en toe mis wel een schouder om lekker tegen aan te leunen als ik het toch even moeilijk heb, maar goed, dat is de consequentie van mijn keuze. En zo'n moment duurt eigenlijk nooit lang, heb ook niet echt de tijd om daar lang over na te denken!
He, lekker! ook nu voel ik me enorm gesteund en dat voelt verrekte goed!
Dank jullie wel!
                    Hoe mijn leven er nu uitziet?
Tja, ik werk heel veel om mijn koppie boven water te houden. Zie daardoor mijn kinderen minder dan ik zou willen, maar ja de oudste 2 gaan ook behoorlijk hun eigen gang en dan loop je soms echt langs elkaar heen. Het hoort erbij, maar heb er soms wel eens moeite mee.
Beslissingen neem ik nu echt zelf, dus ik bepaal wat er gegeten wordt, gekocht wordt, wanneer, wat we wel en niet gaan doen en wanneer. Ik bepaal ook hoe de inrichting van het huis is, op de kamer van de meiden na, tuulk, dat moeten ze lekker zelf weten! Ik heb wel rekening te houden met 2 exen, maar dat gelukkig in goed overleg. Het huisje is leuk, helemaal naar mijn zin, ik voel me er thuis. Ik had alleen liever gehad dat ik nog in Boekelo kon blijven. Maar goed, wie weet wat de toekomst me brengt?
Verder moet ik zien dat alles voor de scholen van de meiden goed geregeld is, en sociale contacten onderhouden. Dat laatste leed er nogal eens onder de afgelopen tijd en daar ben ik nu mee begonnen om dat weer op te pikken. En ik denk steeds vaker wat aan mezelf, ga wel eens uit, binnenkort 2 shortbreaks onddernemen. En elke dag proberenn te nemen zoals die komt. Voel ik me eenzaam? Nee. Voel me een rijk mens, zoals ik het nu allemaal kan doen. Af en toe mis wel een schouder om lekker tegen aan te leunen als ik het toch even moeilijk heb, maar goed, dat is de consequentie van mijn keuze. En zo'n moment duurt eigenlijk nooit lang, heb ook niet echt de tijd om daar lang over na te denken!
He, lekker! ook nu voel ik me enorm gesteund en dat voelt verrekte goed!
Dank jullie wel!
            
                                
              donderdag 17 juli 2008 om 01:47
            
                            
                                                             
                                Ach Bloes, in een slechte relatie mis je die uithuilschouder toch ook.... nog erger dan in je eentje, denk ik. Want dan is er wel een schouder, maar dan kan je dr niks mee. 
En echt, dat went. Je leert je goede vrienden kennen, degene die er voor je zijn als het even hard is. En je bouwt een netwerk op van mensen die je ondersteunen. Zoek in je eigen omgeving ook naar andere alleenstaande moeders, die snappen waar je tegenaan loopt.
Vandaag had ik zo'n dag, dat ik echt even die schouder nodig had, plus wat praktische ondersteuning. Ik heb mijn oude kat moeten laten inslapen. En daar was de buuv, die ook een kind in haar eentje opvoedt. Ze heeft Kitty opgevangen, en naderhand ook mij. En ze begreep gewoon, waarom dit soort dingen in je eentje zijn zoals ze zijn......
En dat stukje begrip is lekker. Daar hoef je geen lange gesprekken over te voeren, je weet van elkaar dat je een bepaald soort steun nodig hebt.
                    En echt, dat went. Je leert je goede vrienden kennen, degene die er voor je zijn als het even hard is. En je bouwt een netwerk op van mensen die je ondersteunen. Zoek in je eigen omgeving ook naar andere alleenstaande moeders, die snappen waar je tegenaan loopt.
Vandaag had ik zo'n dag, dat ik echt even die schouder nodig had, plus wat praktische ondersteuning. Ik heb mijn oude kat moeten laten inslapen. En daar was de buuv, die ook een kind in haar eentje opvoedt. Ze heeft Kitty opgevangen, en naderhand ook mij. En ze begreep gewoon, waarom dit soort dingen in je eentje zijn zoals ze zijn......
En dat stukje begrip is lekker. Daar hoef je geen lange gesprekken over te voeren, je weet van elkaar dat je een bepaald soort steun nodig hebt.
                                    oh that purrrrrrrrrfect feeling
                                
                                                                                
            
                                
              donderdag 17 juli 2008 om 08:33
            
                            
                                                             
                                Poezewoes,, wat naar voor je! Mag ik zeggen: Gecondoleerd?
Fijn voor je dat je bij de buuv terecht kan! Alleenstaande moeders begrijpen elkaar idd. vaak beter, omdat men weet waar je tegen aan loopt. Maar tijdens je slechte relatie mis je die schouder niet alleen omdat hij of zij misschien niet eer in staat is om je die te bieden, maar ook omdat je jezelf onbewust anders opstelt.
Maar zoals ik al eerder stelde: mijn "zwakke momenten "duren nooit zolang. En gelukkig heb ik een kleine groep zeer goede vrienden bij wie ik terecht kan en daar zitten ook singles bij.
Poezewoes, veel sterkte om jouw gemis van je poes te kunnen verwerken!
                    Fijn voor je dat je bij de buuv terecht kan! Alleenstaande moeders begrijpen elkaar idd. vaak beter, omdat men weet waar je tegen aan loopt. Maar tijdens je slechte relatie mis je die schouder niet alleen omdat hij of zij misschien niet eer in staat is om je die te bieden, maar ook omdat je jezelf onbewust anders opstelt.
Maar zoals ik al eerder stelde: mijn "zwakke momenten "duren nooit zolang. En gelukkig heb ik een kleine groep zeer goede vrienden bij wie ik terecht kan en daar zitten ook singles bij.
Poezewoes, veel sterkte om jouw gemis van je poes te kunnen verwerken!
            
                                
              donderdag 17 juli 2008 om 17:24
            
                            
                                                             
                                Bloesie, ik heb destijds niet gereageerd, maar je topic wel gevolgd. Ik vind het fijn om te lezen dat je voor jezelf hebt gekozen!
En ja, ideaal is anders, soms. Ik begrijp dat je een schouder mist, zo nu en dan. Dat is ook heel normaal. Je zegt dat je je, desondanks, toch 'rijk' voelt.
Meis, daar is het uiteindelijk toch ook allemaal om te doen?
Poezewoes: Wat rot van je kat! Ik heb een paar weken geleden m'n konijn in moeten laten slapen (konijn leefde binnen, knuffelig beest, echt m'n huismaatje!) en ik heb de ogen uit m'n kop gejankt. Beste vriendin is voor me komen koken die dag en we hebben samen een stomme snotter-wijven-film zitten kijken.
Ik begrijp helemaal dat je blij bent met je buuv!
                    En ja, ideaal is anders, soms. Ik begrijp dat je een schouder mist, zo nu en dan. Dat is ook heel normaal. Je zegt dat je je, desondanks, toch 'rijk' voelt.
Meis, daar is het uiteindelijk toch ook allemaal om te doen?
Poezewoes: Wat rot van je kat! Ik heb een paar weken geleden m'n konijn in moeten laten slapen (konijn leefde binnen, knuffelig beest, echt m'n huismaatje!) en ik heb de ogen uit m'n kop gejankt. Beste vriendin is voor me komen koken die dag en we hebben samen een stomme snotter-wijven-film zitten kijken.
Ik begrijp helemaal dat je blij bent met je buuv!
            
                                
              zondag 20 juli 2008 om 21:57
            
                            
                                                             
                                quote:AnnBritt79 schreef op 17 juli 2008 @ 17:24:
Bloesie, ik heb destijds niet gereageerd, maar je topic wel gevolgd. Ik vind het fijn om te lezen dat je voor jezelf hebt gekozen!
En ja, ideaal is anders, soms. Ik begrijp dat je een schouder mist, zo nu en dan. Dat is ook heel normaal. Je zegt dat je je, desondanks, toch 'rijk' voelt.
Meis, daar is het uiteindelijk toch ook allemaal om te doen?
Poezewoes: Wat rot van je kat! Ik heb een paar weken geleden m'n konijn in moeten laten slapen (konijn leefde binnen, knuffelig beest, echt m'n huismaatje!) en ik heb de ogen uit m'n kop gejankt. Beste vriendin is voor me komen koken die dag en we hebben samen een stomme snotter-wijven-film zitten kijken.
Ik begrijp helemaal dat je blij bent met je buuv!Ja, daar was het eigenlijk allemaal om te doen! En zoals je al zei, dat gaat niet zonder slag of stoot. Nu zijn er prive een aantal dingen die spelen en die geven mij toch eht gevoel dat ik nog sterker ben dan ik eigenlijk dacht! Heel raar eigenlijk, maar het geeft me een hel goed gevoel. Dat ik het toch allemaal maar doe, het red, de dingen goed kan filteren en helder kan houden!
                    Bloesie, ik heb destijds niet gereageerd, maar je topic wel gevolgd. Ik vind het fijn om te lezen dat je voor jezelf hebt gekozen!
En ja, ideaal is anders, soms. Ik begrijp dat je een schouder mist, zo nu en dan. Dat is ook heel normaal. Je zegt dat je je, desondanks, toch 'rijk' voelt.
Meis, daar is het uiteindelijk toch ook allemaal om te doen?
Poezewoes: Wat rot van je kat! Ik heb een paar weken geleden m'n konijn in moeten laten slapen (konijn leefde binnen, knuffelig beest, echt m'n huismaatje!) en ik heb de ogen uit m'n kop gejankt. Beste vriendin is voor me komen koken die dag en we hebben samen een stomme snotter-wijven-film zitten kijken.
Ik begrijp helemaal dat je blij bent met je buuv!Ja, daar was het eigenlijk allemaal om te doen! En zoals je al zei, dat gaat niet zonder slag of stoot. Nu zijn er prive een aantal dingen die spelen en die geven mij toch eht gevoel dat ik nog sterker ben dan ik eigenlijk dacht! Heel raar eigenlijk, maar het geeft me een hel goed gevoel. Dat ik het toch allemaal maar doe, het red, de dingen goed kan filteren en helder kan houden!