Minnaar deel 26

18-09-2014 16:34 3011 berichten
Al 25 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoelt voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijfsters, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.



Alle reacties Link kopieren
Haha, klopt helemaal. Ook al heb je al 1,5 jaar of langer dezelfde minnaar... Het is nooit helemaal ontspannen. Same here.

Succes met studeren Anouk.



Nouwnouw, leuk, ben benieuwd wanneer je hem weer ziet.
Ik heb me hier bij neer moeten leggen. Mijn contact behoefte is zoveel maal groter dan die van hem, aan de andere kant zijn die kaders die hij hanteert heel duidelijk en zorgen voor rust.

De onrust en negatieve gedachten zijn er vooral als ik toch verwachtingen ga koesteren.

Maar oei oei wat blijft dat soms moeilijk om niet veel vaker iets van hem te willen
Roodkapje, ik ben zoals je zag in een wat recalcitrante mood. Dus even extra benieuwd: wat maakt dat jij je er toch bij neer kan leggen? Wat krijg je wèl van hem?

(misschien krijg ik dan ook weer een helderder perspectief;)
Alle reacties Link kopieren
Roodkapje@dat is toch vreselijk, ik kan en kon daar niet tegen.
@anouk : Het is een proces geweest, uiteraard Ik denk vooral dat ik weet dat hij meer dan ik behoefte heeft aan een aan/uit knop, hij voelt zich anders overvraagd wat uiterlijk dan ook negatief uitpakt voor mij. Ik maak het nu minder persoonlijk dat hij een andere visie/behoefte heeft dan ik. Ik merkte ook dat heen en weer appen uiteindelijk helemaal niet zo fijn was , ik wilde steeds meer en voelde toen vaker die teleurstelling. Nu zijn er onuitgesproken meer regels , daar leg ik me bij neer omdat het voor ons beide uiteindelijk beter werkt. Ik weet dat hij aan me denkt ook al hebben we geen contact.
Roodkapje, hier nog een.
@Bella: heb je voldoende antwoord gekregen om verder te kunnen ?
poef
Alle reacties Link kopieren
**
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar Detox, dat stuk over je man met andere ogen bekijken. Zal voor velen gelden hier.



Bella: geen antwoord, minder contact, wachten op date met misschien een gesprek met 'meneer', hem appen met nog meer vragen en (nog) geen antwoord, 'als ie maar niet denkt dat ik het vergeet', je kan verder maar weet niet of je het volhoud.... maaaaaar: je wil in elk geval geen relatie waar je zelf aan onderdoor gaat... Ik zie flinke tegenstellingen in gedachten en gedrag, en jij? Je bent zo je 'relatie' met Bello aan het inkaderen... Laat het toch lekker een beetje los! [en nog beter, in de ogen van alle anderen ;): richt je op jezelf en thuis...]
Alle reacties Link kopieren
Ik trek 't me zo aan, van Bella en word er tegelijkertijd zo kwaad om ook... zo'n machteloos gevoel ofzo, dat je van kilometers ver aan ziet komen hoe het loopt. Maar goed. Je doet er niks aan. Behalve weer op m'n vingers gaan zitten.
Welkom nieuwe mensen!



Jullie gaan wel erg hard dus ik moet soms tussendoor bijlezen maar dan ben ik aan het einde van de dag weer alles vergeten. *geheugen is een zeef hier*



Gelukkig vandaag wel een zen-dagje gehad. Ik was gister en dit weekend gewoon wat overvallen door alles en achteraf bleek ook duidelijk dat BV het helemaal niet meende over dat vluchten maar gewoon een oh lijkt me heerlijk af en toe even helemaal weg van alle ellende-moment had. Dus dat scheelt.



Ik heb er wel over nagedacht en ga zeker jullie advies opvolgen en gewoon afwachten. Is voor mezelf en mijn eigen energieniveau ook heel veel prettiger.



Joos, vind je het ergens niet ontzettend eng, met twee nr. 1's die erboven op zitten komend weekend? Die kunnen dat toch nauwelijks niet merken? Hoe denk je dat nr. 1 van jou reageert als hij het weet?



Anouk, ik herken dat wel, weekenden stil en doordeweeks volop contact. En als dat dan soms even niet gaat (zo'n man moet soms ook echt werken enzo) dan is dat zeer frustrerend. Maar goed, je weet dat de wil er is, daar gaat het om.

Ik vroeg me af, ik kan me nog herinneren dat je twijfels had over misschien verder gaan met nr. 2? Zijn deze twijfels nu weg en ga je volledig voor nr. 1 of blijft het gevoelsmatig spelen? Hoe zie je de toekomst voor je? Of weet je dat nog niet?



Ik lees al mee sinds ergens eind deel 14. Dat is eigenlijk best wel lang, heb ook een hoop verhalen langs zien komen. Hoe is het eigenlijk met Stew? Of was ze genickswitched en ben ik dat weer vergeten?
Een oprechte vraag aan de meeste hier , waarom verwacht je zoveel van je partner?

Waarom de wens om één te smelten? Hij moet je aanvoelen /aanvullen / tegengas bieden maar ook meebuigen/ emotioneel begrijpen en ondersteunen etc Geen wonder dat de teleurstelling dan erin sluipt. Het lijkt me voor niemand haalbaar. Zelf ben je vast ook niet de ideale partner, al klagen mannen meestal minder

Ik vind het dan zelf ook totaal niet reëel om een levenspartner te vergelijken met een verliefdheid/verboden liefde , dat is appels mer peren vergelijken. Die smoes om het vreemdgaan goed te praten trap ik niet in.
poef
Wat had je dan gedacht, Bella?

'Ik hou van jou, en mijn man en ik gaan uit elkaar'.

'Oké hoor schatje.'



Het is toch logisch dat er het een en ander dan verandert? Het enige dat er niet verandert is dat je steeds schrijft 'Je hebt gelijk hoor, maar...'
Even een beknopte reactie.



Detox, dat is een proces dat menige minnares herkent. Ik schreef het hier laatst ook nog: hoe nummer 1 steeds meer verbleekte. Toch is dat verraderlijk. Nummer 2 zie je alleen onder leuke omstandigheden en hij jou. Zonder de stress en verantwoordelijkheden van een gezin. Appels met peren dus. Maar de stralenkrans valt vroeg of laat ook van je nr. 2 hoor, maandje of 10;)

Veel interessanter is om te kijken wat de minnaar jou voor nieuwe inzichten oplevert over jezelf. En vervolgens kijken of je eventuele behoeften ook met behoud van je relatie kunt verwezenlijken.



Bella: Bello wil geen relatie. Hoef je dus niet meer over na te denken. Wil je hem dan houden voor de neuk, heb je daar voldoende aan? Dat is de enige, simpele vraag.



Lena: fijn! En verstandig van je. Hier ga je de vruchten van plukken hoor, van dat achteroverleunen. Net als BV.

Nee ik denk niet in termen van verdergaan met 2. Ik zie glashelder dat ik nu het beste van hem heb, krijg. Natuurlijk, als je avonden samen doorbrengt en in veel dingen op dezelfde golflengte zit besef je wel: met jou had het ook heel leuk, fijn en speciaal kunnen zijn. En soms wordt dat ook uitgesproken. Dan worden we even stil en kijken wat mistig;)



Oh en roodkapje: whatsappen, meer appen.. en dan onvermijdelijk je kop weer stoten. Dat is wel een dingetje hoor
@bella : Hij is een onderdeel/aanleiding geworden dat je met je man gebroken hebt. Dit is nu een zware verantwoordelijkheid voor hem , dat gevoel staan nu in tussen de vrijblijvende geile /gezellige dates met jou. Ook al zeg je in " gesproken taal" dat hij hier niet verantwoordelijk voor is en dat je niet meer van hem verwacht , alles maar dan ook alles aan jou verraad dat dit niet waar is.

Wat je zegt en wat je doet/gedrag lopen totaal niet meer gelijk! Dat valt mij zelfs op
Alle reacties Link kopieren
quote:roodkapjeendewolf schreef op 07 oktober 2014 @ 20:57:

Een oprechte vraag aan de meeste hier , waarom verwacht je zoveel van je partner?

Waarom de wens om één te smelten? Hij moet je aanvoelen /aanvullen / tegengas bieden maar ook meebuigen/ emotioneel begrijpen en ondersteunen etc Geen wonder dat de teleurstelling dan erin sluipt. Het lijkt me voor niemand haalbaar. Zelf ben je vast ook niet de ideale partner, al klagen mannen meestal minder

Ik vind het dan zelf ook totaal niet reëel om een levenspartner te vergelijken met een verliefdheid/verboden liefde , dat is appels mer peren vergelijken. Die smoes om het vreemdgaan goed te praten trap ik niet in.Een vraag, maar met een verhaal erna waar ik mij totaal niet in kan vinden. Ik verwacht helemaal niks van mijn partner. Ook niet dat hij alles in 1 is. Vergelijk hem ook niet met anderen. Het enige wat voor mij telt richting partner is of ik met hem kan leven. Met hoe hij is. En hij met mij dan ;)
Alle reacties Link kopieren
@ Bella



Het zal waarschijnlijk aan mij liggen maar ik vind het moeilijk het verhaal te volgen. Hij heeft gezegd dat hij verder met je wil? En nu wacht jij tot jullie gaan afspreken, waarbij je op die date nog wat extra vragen wil stellen?



Is het niet handiger helemaal terug te gaan naar ongegeneerde lust, zonder klef gedoe en een vragenuurtje...? Als dat jou lukt want misschien is er te veel gevoel bij jou om terug naar seksaffaire te gaan.



@ Roodkapje



Jouw vragen zijn niet voor mij geloof ik. Ik herken mezelf er niet in.
poef
Alle reacties Link kopieren
Lena: ik vind het knap hoe je ermee omgaat!

Ano*k: moet je niet studeren?



Vind het best bijzonder hoeveel sommigen delen met hun minnaar. Zou ik niet kunnen. Uhm, wat zeg ik nou?? Dat deed ik wel, met mijn platonische minnaar. Uhm, en doe ik eigenlijk nog steeds... We delen eigenlijk heel veel bedenk ik me nu. Hm. Ben ook nog nooit met iemand zo op 1 lijn geweest. Zijn volledig open tegen elkaar. Het grappige is trouwens dat hij een open relatie heeft maar haar nooit over mij zal vertellen. Terwijl we juist niet sexen. Food for thought...
Nouw: ik studeer op jouw tekst ...wat moet ik me voorstellen bij een platonische minnaar? Een friend without benefit?



Ja en waaaarom vertelt hij zijn 1 niet over jou..?
Alle reacties Link kopieren
quote:bella03 schreef op 07 oktober 2014 @ 21:39:

Wat ik wel vermoed is dat hij even een stap terug doet en dat is voor mij moeilijk. Juist omdat het de laatste tijd zo lekker ging. En helaas, ik ben gek op hem en wil hem niet graag helemaal missen. Wat me wel duidelijk is, is dat ik hoe moeilijk ook hem meer los zal moeten laten.Je gevoelens gaan diep. Elke keer als je bello straks ziet, kan het verlangen naar meer, en het verlangen naar hoe het vroeger was komen. Dat gaat veel verdriet geven. Denk je dat je dat aankan? De psych heb je omdat je helemaal in de knoop zat toch? Als je straks overspannen raakt door alles heeft niemand daar wat aan, en al helemaal je kind niet!
poef
poef

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven