
leeftijdsverschil
dinsdag 22 juli 2008 om 20:12
Ik ben verliefd!!!
Heerlijk gevoel hoor daar niet van, en alles klopt, ik kan eindeloos met hem over echt alles praten, hij begrijpt me volkomen en ik hem, de sex is fantastisch, hij ziet er lekker uit, zijn kinderen accepteren me.
Het enige wat me een beetje angstig maakt is het leeftijdsverschil. Ik ben 41 en hij is 62. Dit vertelde hij me niet direct, Ik hb hem ontmoet via een dating site en daar zei hij dat hij 51 was, maar toen ik hem ontmoette in real life vertrouwde ik dit niet helemaal en toen ik hem ernaar vroeg vertelde hij me ook direct de waarheid. Hij dacht als hij vanaf het begin eerlijk was geweest ik hem vermoedelijk niet wou ontmoeten, en dat is vermoedelijk ook waar.
Ik ben er nog niet aan toe om mijn familieleden van mijn verliefdheid op de hoogte te stellen omdat ik weet dat ik bergen commentaar zal krijgen.
Kan dit werken of word het een drama, tja, alleen de toekomst kan dat bewijzen natuurlijk. Maar ik wil heel graag horen van andere vrouwen die ook een relatie hebben met zo n gigantisch leeftijdsverschil en hun ervaringen.
Heerlijk gevoel hoor daar niet van, en alles klopt, ik kan eindeloos met hem over echt alles praten, hij begrijpt me volkomen en ik hem, de sex is fantastisch, hij ziet er lekker uit, zijn kinderen accepteren me.
Het enige wat me een beetje angstig maakt is het leeftijdsverschil. Ik ben 41 en hij is 62. Dit vertelde hij me niet direct, Ik hb hem ontmoet via een dating site en daar zei hij dat hij 51 was, maar toen ik hem ontmoette in real life vertrouwde ik dit niet helemaal en toen ik hem ernaar vroeg vertelde hij me ook direct de waarheid. Hij dacht als hij vanaf het begin eerlijk was geweest ik hem vermoedelijk niet wou ontmoeten, en dat is vermoedelijk ook waar.
Ik ben er nog niet aan toe om mijn familieleden van mijn verliefdheid op de hoogte te stellen omdat ik weet dat ik bergen commentaar zal krijgen.
Kan dit werken of word het een drama, tja, alleen de toekomst kan dat bewijzen natuurlijk. Maar ik wil heel graag horen van andere vrouwen die ook een relatie hebben met zo n gigantisch leeftijdsverschil en hun ervaringen.
dinsdag 22 juli 2008 om 20:24
dinsdag 22 juli 2008 om 20:24
quote:Eowynn_ schreef op 22 juli 2008 @ 20:19:
Ik zou me eerder zorgen maken over het feit dat hij over zijn leeftijd liegt dan over zijn leeftijd zelf.In zijn verdediging..hij ziet er niet uit als 62 en voelt zich dat ook niet. En als ik het wel geweten had dan HAD ik hem ook niet willen ontmoeten, en dan was ik hem wel mooi misgelopen, en tja, dat wist hij van te voren blijkbaar
Ik zou me eerder zorgen maken over het feit dat hij over zijn leeftijd liegt dan over zijn leeftijd zelf.In zijn verdediging..hij ziet er niet uit als 62 en voelt zich dat ook niet. En als ik het wel geweten had dan HAD ik hem ook niet willen ontmoeten, en dan was ik hem wel mooi misgelopen, en tja, dat wist hij van te voren blijkbaar
dinsdag 22 juli 2008 om 20:29
quote:hazy schreef op 22 juli 2008 @ 20:24:
[...]
In zijn verdediging..hij ziet er niet uit als 62 en voelt zich dat ook niet. En als ik het wel geweten had dan HAD ik hem ook niet willen ontmoeten, en dan was ik hem wel mooi misgelopen, en tja, dat wist hij van te voren blijkbaar
Allereerst: nou en dat er leeftijdsverschil is?
Tweede: hij liegt over zijn leeftijd. Noem me wantrouwend, maar is dat het enige waar hij over liegt?
Hoe snel heeft hij je verteld dat hij 62 was?
Dát hij gelogen heeft, zou mij meer zorgen baren dan het leeftijdsverschil.
[...]
In zijn verdediging..hij ziet er niet uit als 62 en voelt zich dat ook niet. En als ik het wel geweten had dan HAD ik hem ook niet willen ontmoeten, en dan was ik hem wel mooi misgelopen, en tja, dat wist hij van te voren blijkbaar
Allereerst: nou en dat er leeftijdsverschil is?
Tweede: hij liegt over zijn leeftijd. Noem me wantrouwend, maar is dat het enige waar hij over liegt?
Hoe snel heeft hij je verteld dat hij 62 was?
Dát hij gelogen heeft, zou mij meer zorgen baren dan het leeftijdsverschil.
dinsdag 22 juli 2008 om 20:36
Ook ik heb een relatie met een man die precies 21 jaar ouder is als ik ben.
Ik leerde hem kennen op 1 of andere site toen ik 19 was en óók hij loog in eerste instantie over zijn leeftijd. Hij vertelde mij dat hij ruim 14 jaar ouder was als ik ben. Na ruim een jaar, werd toen 20, hebben we afgesproken en elkaar voor het eerst ontmoet. Ik zag meteen dat het niet klopte en hij vertelde eerlijk dat hij toch iets ouder was. Wat was ik kwaad zeg toen en eerlijk waar had ik waarschijnlijk niet met hem afgesproken als hij zijn ware leeftijd verteld had.
Wat ik wil zeggen is dat je ervan moet genieten als jij het idee hebt dat hij het voor jou is. Wij zijn nu meer dan 5 jaar bijelkaar en iedereen maakt fouten. Ik vind het HEERLIJK met hem samen. Hij is mijn maatje, mijn alles. Ik zou nog voor hem gaan al was die 30 jaar ouder. En wees niet bang voor wat anderen zeggen..het is JOUW leven. Maak van elke dag iets bijzonders en als dat met hem is..is dat toch lekker meegenomen?
Ik leerde hem kennen op 1 of andere site toen ik 19 was en óók hij loog in eerste instantie over zijn leeftijd. Hij vertelde mij dat hij ruim 14 jaar ouder was als ik ben. Na ruim een jaar, werd toen 20, hebben we afgesproken en elkaar voor het eerst ontmoet. Ik zag meteen dat het niet klopte en hij vertelde eerlijk dat hij toch iets ouder was. Wat was ik kwaad zeg toen en eerlijk waar had ik waarschijnlijk niet met hem afgesproken als hij zijn ware leeftijd verteld had.
Wat ik wil zeggen is dat je ervan moet genieten als jij het idee hebt dat hij het voor jou is. Wij zijn nu meer dan 5 jaar bijelkaar en iedereen maakt fouten. Ik vind het HEERLIJK met hem samen. Hij is mijn maatje, mijn alles. Ik zou nog voor hem gaan al was die 30 jaar ouder. En wees niet bang voor wat anderen zeggen..het is JOUW leven. Maak van elke dag iets bijzonders en als dat met hem is..is dat toch lekker meegenomen?
dinsdag 22 juli 2008 om 20:38
Mijn vriendin van 23 heeft iets met een man van 44. Ze zijn ontzettend gelukkig samen, en het commentaar is ze alles meegevallen. Ik snap wel dat jouw vriend over zijn leeftijd heeft gelogen, maar als hij daarna meteen eerlijk is geweest moet je het er lekker bij laten en vooral niet groter maken dan het is.
Geniet ervan!
Geniet ervan!
dinsdag 22 juli 2008 om 21:08
Ik heb 3 relaties gehad met oudere mannen. Toen ik 18 was, ontmoette ik een man van 30 jaar ouder. Ik wist dat in eerste instantie niet want hij had zo'n donker velletje, hij was moeilijk te schatten. Drie jaar iets met hem gehad, toen heb ik een punt achter die relatie gezet maar meer omdat hij Surinaams was en onze karakters/cultuurtjes te erg botsten.
Toen ik 22 was, kreeg ik iets met iemand van 44 jaar. Hij was de liefde van mijn leven. Hij was zo lief en zorgzaam! Ik kon alles bij hem zijn; ik kon lekker wegkruipen in zijn armen als een kind, maar ik was ook op en top vrouw! Ik ben na 3,5 jaar bij hem weggegaan omdat na een miskraam hij besloot het niet met mij aan te durven om een kind op de wereld te zetten, omdat hij bang was dat ik op een dag bij hem weg zou gaan voor een jongere versie en er dan weer een kind verdriet zou hebben, zoals hem al eerder was gebeurd.
Toen kwam ik mijn ex-man tegen: 16 jaar ouder. Die relatie heeft 12 jaar geduurd en had niets met leeftijd te maken maar met zijn opvliegende karakter. Wel was het zo dat ik enorme ruzie met de hele familie heb gekregen die allemaal afstand van mij heeft genomen. Ik was alleen toen ik mijn kinderen kreeg, en ook op mijn trouwdag was er niemand van mijn familie. Ik was erg verscheurd en heel eenzaam. Vooral op feestdagen en verjaardagen etc., en zeker toen ik in het ziekenhuis lag toen ik bevallen was van mijn kindertjes, was dat heel heel erg zwaar.
Nu ik bij hem weg ben, omdat hij heel heftig was en ik te gevoelig, heb ik weer contact met mijn familie.
Dit is zoiets persoonlijks dus. Of deze relatie kans van slagen heeft, weet je niet. Maar dat weet je ook niet met iemand van je eigen leeftijd! 1 op de 3 huwelijken/relaties houdt geen stand en dat zijn natuurlijk niet alleen maar relaties waar dit soort verschillen in leeftijd spelen.... Ik persoonlijk vind het wel heftig omdat jij in een hele andere fase van je leven bent (ik ben zelf 38 en mijn ex 56) dan hij... Maar goed, mijn ex is ook heel jong van hart en was actiever dan ik, dus zoals ik al zei... het is moeilijk en heel persoonlijk! Verloochen jezelf niet en volg je hart. Misschien is het nu nog geen tijd, maar breekt het verschil je over 5 jaar wel op... Maar probeer in the meantime maar te genieten want morgen is ons niet allemaal beloofd!!!
Toen ik 22 was, kreeg ik iets met iemand van 44 jaar. Hij was de liefde van mijn leven. Hij was zo lief en zorgzaam! Ik kon alles bij hem zijn; ik kon lekker wegkruipen in zijn armen als een kind, maar ik was ook op en top vrouw! Ik ben na 3,5 jaar bij hem weggegaan omdat na een miskraam hij besloot het niet met mij aan te durven om een kind op de wereld te zetten, omdat hij bang was dat ik op een dag bij hem weg zou gaan voor een jongere versie en er dan weer een kind verdriet zou hebben, zoals hem al eerder was gebeurd.
Toen kwam ik mijn ex-man tegen: 16 jaar ouder. Die relatie heeft 12 jaar geduurd en had niets met leeftijd te maken maar met zijn opvliegende karakter. Wel was het zo dat ik enorme ruzie met de hele familie heb gekregen die allemaal afstand van mij heeft genomen. Ik was alleen toen ik mijn kinderen kreeg, en ook op mijn trouwdag was er niemand van mijn familie. Ik was erg verscheurd en heel eenzaam. Vooral op feestdagen en verjaardagen etc., en zeker toen ik in het ziekenhuis lag toen ik bevallen was van mijn kindertjes, was dat heel heel erg zwaar.
Nu ik bij hem weg ben, omdat hij heel heftig was en ik te gevoelig, heb ik weer contact met mijn familie.
Dit is zoiets persoonlijks dus. Of deze relatie kans van slagen heeft, weet je niet. Maar dat weet je ook niet met iemand van je eigen leeftijd! 1 op de 3 huwelijken/relaties houdt geen stand en dat zijn natuurlijk niet alleen maar relaties waar dit soort verschillen in leeftijd spelen.... Ik persoonlijk vind het wel heftig omdat jij in een hele andere fase van je leven bent (ik ben zelf 38 en mijn ex 56) dan hij... Maar goed, mijn ex is ook heel jong van hart en was actiever dan ik, dus zoals ik al zei... het is moeilijk en heel persoonlijk! Verloochen jezelf niet en volg je hart. Misschien is het nu nog geen tijd, maar breekt het verschil je over 5 jaar wel op... Maar probeer in the meantime maar te genieten want morgen is ons niet allemaal beloofd!!!
dinsdag 22 juli 2008 om 22:43
hoi hazy
tja, wat moet ik zeggen. ik ben 27 en mijn vriend is 43. ik had 't er in 't begin zelf erg moeilijk mee en hij ook. wij hebben elkaar leren kennen via een cursus van ons werk nu 4 jaar geleden. toen hij hoorde hoe oud/jong ik was wilde hij eerst zelf niet zeggen hoe oud hij was. ik had hem ook echt veel jonger ingeschat.
we zijn nu dus 4 jaar samen, en in 't begin heeft mijn familie wel gevraagd hoe oud hij was en dat was in de eerste weken toen we elkaar net kenden en toen heb ik zelf gelogen en gezegd dat hij 10 jaar jonger is dan hij werkelijk is. en ik heb ze daarna nooit meer de waarheid vertelt, wat ik nu nog steeds heel erg vind... maar ja hoe vertel je 't opeens na zo'n lange tijd. in de tijd was ik bang dat ze 't zouden veroordelen, en toen kenden we elkaar pas net dus had ik hun bemoeinissen echt niet nodig en nu ben ik bang dat ze na al die tijd boos zullen worden als ze de waarheid horen.
volgens mij vermoeden ze iets want er rust toch een soort taboe op, niemand heeft 't er eigenlijk ooit over. (gelukkig komt hij uit een cultuur waar verjaardag vieren voor volwassenen echt iets absurds is.....hahaha. hij komt trouwens wel naar alle verjaardagen in mijn familie hoor. )
tja dit is mijn verhaal. ik kan je geen advies geven. en ik moet ook eerlijk zeggen, dat als ik van een groot leeftijdsverschil hoor dat ik 't altijd maar raar vind, dan besef ik niet dat 't ook mijn eigen situatie is. bij anderen vind ik 't vreemd dus terwijl ik zelf eigenlijk geen leeftijdsverschil ervaar.
is 't ook niet gewoon een soort algemeen taboe? iets waar we mee opgevoed worden? in andere culturen is 't volgens mij veel normaler.....
succes met wat je ook gaat beslissen en doen. ik zou zeggen volg je gevoel. 't is tenslotte jou leven.
tja, wat moet ik zeggen. ik ben 27 en mijn vriend is 43. ik had 't er in 't begin zelf erg moeilijk mee en hij ook. wij hebben elkaar leren kennen via een cursus van ons werk nu 4 jaar geleden. toen hij hoorde hoe oud/jong ik was wilde hij eerst zelf niet zeggen hoe oud hij was. ik had hem ook echt veel jonger ingeschat.
we zijn nu dus 4 jaar samen, en in 't begin heeft mijn familie wel gevraagd hoe oud hij was en dat was in de eerste weken toen we elkaar net kenden en toen heb ik zelf gelogen en gezegd dat hij 10 jaar jonger is dan hij werkelijk is. en ik heb ze daarna nooit meer de waarheid vertelt, wat ik nu nog steeds heel erg vind... maar ja hoe vertel je 't opeens na zo'n lange tijd. in de tijd was ik bang dat ze 't zouden veroordelen, en toen kenden we elkaar pas net dus had ik hun bemoeinissen echt niet nodig en nu ben ik bang dat ze na al die tijd boos zullen worden als ze de waarheid horen.
volgens mij vermoeden ze iets want er rust toch een soort taboe op, niemand heeft 't er eigenlijk ooit over. (gelukkig komt hij uit een cultuur waar verjaardag vieren voor volwassenen echt iets absurds is.....hahaha. hij komt trouwens wel naar alle verjaardagen in mijn familie hoor. )
tja dit is mijn verhaal. ik kan je geen advies geven. en ik moet ook eerlijk zeggen, dat als ik van een groot leeftijdsverschil hoor dat ik 't altijd maar raar vind, dan besef ik niet dat 't ook mijn eigen situatie is. bij anderen vind ik 't vreemd dus terwijl ik zelf eigenlijk geen leeftijdsverschil ervaar.
is 't ook niet gewoon een soort algemeen taboe? iets waar we mee opgevoed worden? in andere culturen is 't volgens mij veel normaler.....
succes met wat je ook gaat beslissen en doen. ik zou zeggen volg je gevoel. 't is tenslotte jou leven.
dinsdag 22 juli 2008 om 23:03
jemig mayls, hoe ga je dat in de toekomst doen? Alles gescheiden houden? Je wilt toch ook wel eens dat je met beiden kanten iets viert/doet/elkaar ontmoet?
Ik veroordeel niets, ik vind ook niet dat er een taboe op zou moeten rusten, maar ik vind dergelijke leeftijdsverschillen wel echt te groot. Nou ja te, wat is te? Maar ik heb altijd zoiets van: oude kerel knabbelt lekker aan groen blaadje, als kerel ben je toch altijd wel De Man als je wat jongers 'scoort'. Maar goed, als dame moet je dan maar lekker het groene blaadje zijn. Het grootste leeftijdsverschil wat ik persoonlijk heb gehad in een relatie is 7 jaar. Wat ik eigenlijk al veel vond. Ik heb nu de leeftijd die hij destijds had, als ik me bedenk dat ik nu met iemand zou zijn die 7 jaar jonger is dan ik? Nee dank. Beetje raar misschien, maar zo voel ik dat nou eenmaal.
Ik veroordeel niets, ik vind ook niet dat er een taboe op zou moeten rusten, maar ik vind dergelijke leeftijdsverschillen wel echt te groot. Nou ja te, wat is te? Maar ik heb altijd zoiets van: oude kerel knabbelt lekker aan groen blaadje, als kerel ben je toch altijd wel De Man als je wat jongers 'scoort'. Maar goed, als dame moet je dan maar lekker het groene blaadje zijn. Het grootste leeftijdsverschil wat ik persoonlijk heb gehad in een relatie is 7 jaar. Wat ik eigenlijk al veel vond. Ik heb nu de leeftijd die hij destijds had, als ik me bedenk dat ik nu met iemand zou zijn die 7 jaar jonger is dan ik? Nee dank. Beetje raar misschien, maar zo voel ik dat nou eenmaal.

dinsdag 22 juli 2008 om 23:22
Mijn mannetje is 9 jaar jonger dan ik ben en ik zie het eigenlijk niet eens. Nu heeft hij veel voor zijn kiezen gehad in het verleden, dus daar is hij volwassen van geworden.
Het enige verschil wat ik merk is bijvoorbeeld TV-programma's en films. Hij heeft sommige dingen gewoon niet meegemaakt en ik wel....nou ja...life sucks...ik ben erg dol op hem en f*ck it wat mensen zeggen.
Het enige verschil wat ik merk is bijvoorbeeld TV-programma's en films. Hij heeft sommige dingen gewoon niet meegemaakt en ik wel....nou ja...life sucks...ik ben erg dol op hem en f*ck it wat mensen zeggen.
dinsdag 22 juli 2008 om 23:53
quote:Carlice schreef op 22 juli 2008 @ 23:03:
Ik veroordeel niets, ik vind ook niet dat er een taboe op zou moeten rusten, maar ik vind dergelijke leeftijdsverschillen wel echt te groot. Nou ja te, wat is te? Maar ik heb altijd zoiets van: oude kerel knabbelt lekker aan groen blaadje, als kerel ben je toch altijd wel De Man als je wat jongers 'scoort'. Maar goed, als dame moet je dan maar lekker het groene blaadje zijn. Het grootste leeftijdsverschil wat ik persoonlijk heb gehad in een relatie is 7 jaar. Wat ik eigenlijk al veel vond. Ik heb nu de leeftijd die hij destijds had, als ik me bedenk dat ik nu met iemand zou zijn die 7 jaar jonger is dan ik? Nee dank. Beetje raar misschien, maar zo voel ik dat nou eenmaal.
Ik vind dat je jezelf in het bovenstaande (dikgedrukte) tegenspreekt.
@TO: Ik zou me niet te druk maken over wat je omgeving ervan zegt. (Voor)oordelen houd je toch. Daar loop je ook tegenaan als je een relatie krijgt met iemand die bijvoorbeeld werkloos, gehandicapt, veel te zwaar enz. enz. is.
Mensen veroordelen nu eenmaal graag wat enigsinds buiten hun straatje gaat. Dat geeft hen het gevoel dat zijzelf 'betere' keuzes maken, omdat zij het wel doen 'zoals het hoort'.
Ontzeg jezelf alsjeblieft geen geluk om de goedkeuring van de buitenwereld te 'verdienen'.
Ik veroordeel niets, ik vind ook niet dat er een taboe op zou moeten rusten, maar ik vind dergelijke leeftijdsverschillen wel echt te groot. Nou ja te, wat is te? Maar ik heb altijd zoiets van: oude kerel knabbelt lekker aan groen blaadje, als kerel ben je toch altijd wel De Man als je wat jongers 'scoort'. Maar goed, als dame moet je dan maar lekker het groene blaadje zijn. Het grootste leeftijdsverschil wat ik persoonlijk heb gehad in een relatie is 7 jaar. Wat ik eigenlijk al veel vond. Ik heb nu de leeftijd die hij destijds had, als ik me bedenk dat ik nu met iemand zou zijn die 7 jaar jonger is dan ik? Nee dank. Beetje raar misschien, maar zo voel ik dat nou eenmaal.
Ik vind dat je jezelf in het bovenstaande (dikgedrukte) tegenspreekt.
@TO: Ik zou me niet te druk maken over wat je omgeving ervan zegt. (Voor)oordelen houd je toch. Daar loop je ook tegenaan als je een relatie krijgt met iemand die bijvoorbeeld werkloos, gehandicapt, veel te zwaar enz. enz. is.
Mensen veroordelen nu eenmaal graag wat enigsinds buiten hun straatje gaat. Dat geeft hen het gevoel dat zijzelf 'betere' keuzes maken, omdat zij het wel doen 'zoals het hoort'.
Ontzeg jezelf alsjeblieft geen geluk om de goedkeuring van de buitenwereld te 'verdienen'.
The time is now
woensdag 23 juli 2008 om 00:03
Ach ja, mijn man is ook 10 jaar jonger, en wat de rest van de wereld vindt interesseert mij niet. Ik moet er iets van vinden, mijn man moet er iets van vinden, de rest van de wereld toch niet? Wij houden van elkaar en dat is het enige wat telt.
Hazy, als mensen commentaar hebben zegt dat iets over hen, niets over jou. Dat moet je toch helemaal niet boeien? Het gaat hier om jullie gevoelens voor elkaar, dat is het enige wat telt. De rest van de wereld oordeelt toch wel, of jij nou met een man van je eigen leeftijd bent of met een veel oudere of jongere man. Of met een vrouw voor mijn part!
Niks van aantrekken hoor, van het commentaar van anderen. Dat is in dezen het meest oninteressante wat er is. Volg je hart meid! Veel plezier en liefde gewenst!
Hazy, als mensen commentaar hebben zegt dat iets over hen, niets over jou. Dat moet je toch helemaal niet boeien? Het gaat hier om jullie gevoelens voor elkaar, dat is het enige wat telt. De rest van de wereld oordeelt toch wel, of jij nou met een man van je eigen leeftijd bent of met een veel oudere of jongere man. Of met een vrouw voor mijn part!
Niks van aantrekken hoor, van het commentaar van anderen. Dat is in dezen het meest oninteressante wat er is. Volg je hart meid! Veel plezier en liefde gewenst!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 23 juli 2008 om 11:26
je moet je nergens wat van aantrekken hoor..het is jou leven en waarom zou jij niet gelukkig mogen zijn al is je vriend wat ouder??geluk moet ergens bovenaan je lijstje staan.
Ik denk dat zelfs wanneer je een vriend zou hebben van je eigen leeftijd er altijd wel iemand commentaar zou hebben op je relatie.ga er maar gewoon lekker van genieten!!!
Ik denk dat zelfs wanneer je een vriend zou hebben van je eigen leeftijd er altijd wel iemand commentaar zou hebben op je relatie.ga er maar gewoon lekker van genieten!!!
woensdag 23 juli 2008 om 11:33
Uiteindelijk draait gaat het er toch m dat jij gelukkig bent?
Ok, het is niet netjes dat hij over zijn leeftijd gelogen heeft maar aan de andere kant: age ain't nothing but a number. Het zegt niets over een persoon en als jij het idee hebt dat je gelukkig bent met hem, wat maakt het dan uit wat de rest van de wereld ervan vindt?
Ok, het is niet netjes dat hij over zijn leeftijd gelogen heeft maar aan de andere kant: age ain't nothing but a number. Het zegt niets over een persoon en als jij het idee hebt dat je gelukkig bent met hem, wat maakt het dan uit wat de rest van de wereld ervan vindt?
woensdag 23 juli 2008 om 12:41
Pientje......... ook ik heb iemand die 9 jaar jonger is ontmoet.
Tot over mijn oren en terug.
Hij ook.
Heerlijk...
Hoe oud ben jij eigenlijk?
Mijn ouders weten dat ik tot over mijn oren ben op een jonger iemand. Ik ben 34, hij is 25.
Ik ben getrouwd geweest, hij niet.
Het is voor mij makkelijker vertellen aan mijn ouders, dan voor hem. Zijn ouders weten dus wel dat er een Djoels is en dat ze iets ouder is, maar die '9' jaar zijn nog niet benoemd!
Het komt wel. We hebben besloten een weekje vakantie te boeken samen en hebben ons als doel gesteld even kennis te maken met elkaars ouders.... voor die tijd moet hij echt verteld hebben dat ik 34 ben, want godskolere zeg, zo heel erg goed werkt die anti rimpel creme nu ook weer niet!
On topic:
Lekker van genieten. Jokken over zijn leeftijd naar jou toe is niet zo netjes. Dat heb ik nooit gedaan. Als dat het enige is waar hij om gejokt heeft en jullie hebben elkaar uiteindelijk gevonden, dan was het wellicht een leugentje om bestwil..... De tijd zal het leren.
Tot over mijn oren en terug.
Hij ook.
Heerlijk...
Hoe oud ben jij eigenlijk?
Mijn ouders weten dat ik tot over mijn oren ben op een jonger iemand. Ik ben 34, hij is 25.
Ik ben getrouwd geweest, hij niet.
Het is voor mij makkelijker vertellen aan mijn ouders, dan voor hem. Zijn ouders weten dus wel dat er een Djoels is en dat ze iets ouder is, maar die '9' jaar zijn nog niet benoemd!
Het komt wel. We hebben besloten een weekje vakantie te boeken samen en hebben ons als doel gesteld even kennis te maken met elkaars ouders.... voor die tijd moet hij echt verteld hebben dat ik 34 ben, want godskolere zeg, zo heel erg goed werkt die anti rimpel creme nu ook weer niet!
On topic:
Lekker van genieten. Jokken over zijn leeftijd naar jou toe is niet zo netjes. Dat heb ik nooit gedaan. Als dat het enige is waar hij om gejokt heeft en jullie hebben elkaar uiteindelijk gevonden, dan was het wellicht een leugentje om bestwil..... De tijd zal het leren.
DTEEZ!
woensdag 23 juli 2008 om 13:04
Ik ben 27 en mijn man is 41. We hebben elkaar ontmoet door een wederzijdse vriend.
Ik was toen 19 en nooit heb ik nagedacht over het leeftijdsverschil.
Wel heb ik ooit aan mijn moeder gevraagd wat zij er nou eigenlijk van vond en haar antwoord was dat ze graag een schoonzoon heeft die ontzettend lief en goed voor me is en dan maakt leeftijd helemaal niks uit.
De rest van de familie vind het ook gewoon normaal dat hij minder in leeftijd scheelt met hen dan met mij
Ik was toen 19 en nooit heb ik nagedacht over het leeftijdsverschil.
Wel heb ik ooit aan mijn moeder gevraagd wat zij er nou eigenlijk van vond en haar antwoord was dat ze graag een schoonzoon heeft die ontzettend lief en goed voor me is en dan maakt leeftijd helemaal niks uit.
De rest van de familie vind het ook gewoon normaal dat hij minder in leeftijd scheelt met hen dan met mij

woensdag 23 juli 2008 om 14:00
Nou, hier leeftijdverschil en leugentje om eigen bestwil versie nr. 3!
Ik ben er zelf achtergekomen dat mijn vriend 4 jaar ouder was dan dat hij zei (we verschilden dus geen tien jaar, maar veertien jaar) toen we al bijna een jaar samen waren (oke, de eerste 3 maanden gescharreld, maar toch). Verschrikkelijk was dit, toen ik zijn geboortedatum ergens zag staan en die dus niet bleek te kloppen met wat ik al maanden dacht dat het was. De grond zakte onder mijn voeten vandaag, ik moest tegelijkertijd janken, kosten en schijten, alles kwam los. Na hele moeilijke weken heb ik besloten toch met hem verder te gaan. Zijn "excuus" was dat hij als de dood was dat ik bij hem weg zou gaan als ik wist hoe oud hij daadwerkelijk was en op een gegeven moment zit je er zo in verstrikt, dat hij de waarheid niet meer durfde te vertellen. Tranen met tuiten, excuses te over etc. En het rare is (en dit weet niemand...) dat ik het gevoel had dat er iets niet klopte. Al tijden. En ik ben in zijn spullen gaan snuffelen en kwam er toen dus achter (niks "per ongeluk" dus).
Enerzijds ben ik er nog steeds erg verdrietig over, maar ik heb besloten het hem te vergeven (vergeten kan ik niet) en het niet elke keer naar boven te halen, want ik vind dat als je iemand iets vergeeft, je het dan ook moet kunnen laten rusten. We kunnen er nu ook wel goede grappen over maken hoor en het is geen issue meer, maar IK was wel degene die iedereen moest gaan vertellen hoe het zat en dat was een erg schaamtevol gebeuren. Dus ZIJN leugen werd heel erg MIJN probleem en DAT is vooral hetgeen wat ik hem kwalijk neem (maarja, ik laat hem ook niet mijn familie en vriendenkring langslopen om eens te vertellen hoe het zit, dat was iets wat ik zelf moest doen, maar wel heel erg kut). We zijn erg gelukkig samen nu, maar dat is een ehm.. rare periode geweest.
*kom maar op met de reacties!*
Ik ben er zelf achtergekomen dat mijn vriend 4 jaar ouder was dan dat hij zei (we verschilden dus geen tien jaar, maar veertien jaar) toen we al bijna een jaar samen waren (oke, de eerste 3 maanden gescharreld, maar toch). Verschrikkelijk was dit, toen ik zijn geboortedatum ergens zag staan en die dus niet bleek te kloppen met wat ik al maanden dacht dat het was. De grond zakte onder mijn voeten vandaag, ik moest tegelijkertijd janken, kosten en schijten, alles kwam los. Na hele moeilijke weken heb ik besloten toch met hem verder te gaan. Zijn "excuus" was dat hij als de dood was dat ik bij hem weg zou gaan als ik wist hoe oud hij daadwerkelijk was en op een gegeven moment zit je er zo in verstrikt, dat hij de waarheid niet meer durfde te vertellen. Tranen met tuiten, excuses te over etc. En het rare is (en dit weet niemand...) dat ik het gevoel had dat er iets niet klopte. Al tijden. En ik ben in zijn spullen gaan snuffelen en kwam er toen dus achter (niks "per ongeluk" dus).
Enerzijds ben ik er nog steeds erg verdrietig over, maar ik heb besloten het hem te vergeven (vergeten kan ik niet) en het niet elke keer naar boven te halen, want ik vind dat als je iemand iets vergeeft, je het dan ook moet kunnen laten rusten. We kunnen er nu ook wel goede grappen over maken hoor en het is geen issue meer, maar IK was wel degene die iedereen moest gaan vertellen hoe het zat en dat was een erg schaamtevol gebeuren. Dus ZIJN leugen werd heel erg MIJN probleem en DAT is vooral hetgeen wat ik hem kwalijk neem (maarja, ik laat hem ook niet mijn familie en vriendenkring langslopen om eens te vertellen hoe het zit, dat was iets wat ik zelf moest doen, maar wel heel erg kut). We zijn erg gelukkig samen nu, maar dat is een ehm.. rare periode geweest.
*kom maar op met de reacties!*

woensdag 23 juli 2008 om 14:07
mijn vriend is ook 11 jaar ouder als mij,gelukkig vonden mijn ouders dat geen probleem:als jij maar gelukkig bent meis dan zijn wij dat ook!zo'n reactie kreeg ik!En daar zag ik zo tegenop om de leeftijd van hem te vertellen!!En eerlijk het voelt fijn om gewoon open te zijn over alles,wat een ander er dan nog van denkt is dan hun probleem zolang als je zelf gelukkig bent is het allemaal toch prima?
woensdag 23 juli 2008 om 20:10
Dank jullie voor al de reacties, toch minder negatieve dan ik verwacht had, gelukkig. Niet dat ik me daardoor denk ik te veel had laten beinvloeden, ik heb in mijn hart toch al een keuze gemaakt.
El_lebel, heftig, ik zou ook kapot zijn als ik er pas veel later achter was gekomen. Ik weet ook niet of hij het me zo snel had gezegt als er ik zelf niet naar gevraagd had. Grappig genoeg waren het zijn handen die ik niet vertrouwde, die zagen er ouder uit dan de rest van hem haha. Het was wel degelijk een zeer bewuste leugen, hij had nl ook zijn kinderen een aantal jaren jonger gemaakt om de leugen in stand te houden. Punt is, de waarheid werd verteld zodra ik er naar vroeg.Hij verzekerde me dat ie het me wou vertellen zodra ik hem echt kende, en hem zou willen voor wie hij was.
Zit nu trouwens wel serieus te overwegen of ik ook maar niet zijn leeftijd een aantal jaren verlaag voor de lieve vrede in de familie, het zou dingen wel gemakkelijker maken. Maar ja, al is de leugen nog zo snel....
El_lebel, heftig, ik zou ook kapot zijn als ik er pas veel later achter was gekomen. Ik weet ook niet of hij het me zo snel had gezegt als er ik zelf niet naar gevraagd had. Grappig genoeg waren het zijn handen die ik niet vertrouwde, die zagen er ouder uit dan de rest van hem haha. Het was wel degelijk een zeer bewuste leugen, hij had nl ook zijn kinderen een aantal jaren jonger gemaakt om de leugen in stand te houden. Punt is, de waarheid werd verteld zodra ik er naar vroeg.Hij verzekerde me dat ie het me wou vertellen zodra ik hem echt kende, en hem zou willen voor wie hij was.
Zit nu trouwens wel serieus te overwegen of ik ook maar niet zijn leeftijd een aantal jaren verlaag voor de lieve vrede in de familie, het zou dingen wel gemakkelijker maken. Maar ja, al is de leugen nog zo snel....