
Je kind vergeten??
donderdag 24 juli 2008 om 11:29
artikel nu.nl
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook

donderdag 24 juli 2008 om 11:32
donderdag 24 juli 2008 om 11:33

donderdag 24 juli 2008 om 11:34
donderdag 24 juli 2008 om 11:34
Maandag is mamadag
Dinsdag KDV
Woensdag papadag
Donderdag komt oma
Vrijdag KDV
Volgende week andersom en dan komt op woensdag de oppas, oma heeft geruild met het KDV en op maandag speelt ze bij Pietje. Mama wilde ruilen met oma en de oppas kon niet dus toch het KDV...
Kan me voorstellen dat je de draad soms kwijt bent
Maar een kind vergeten?
Dat kan ik me niet voorstellen...
Dinsdag KDV
Woensdag papadag
Donderdag komt oma
Vrijdag KDV
Volgende week andersom en dan komt op woensdag de oppas, oma heeft geruild met het KDV en op maandag speelt ze bij Pietje. Mama wilde ruilen met oma en de oppas kon niet dus toch het KDV...
Kan me voorstellen dat je de draad soms kwijt bent
Maar een kind vergeten?
Dat kan ik me niet voorstellen...

donderdag 24 juli 2008 om 11:36
Vorig jaar was hier ook een topic over, was toen achter elkaar twee keer gebeurd (een keer in Nl en een keer in Belgie), waren moeders trouwens.
Toen ik zei dat dit me nooit zou gebeuren, vonden ze dat hier maar belachelijk en was ik was zo'n übermoeder en iedereen maakt fouten en ik wist niet waar ik het over had en de meesten hadden wel begrip voor die moeders, ik niet.
Nu, een jaar later: ik vind het nog steeds te bizar voor woorden. Hoe druk je het ook hebt.
Toen ik zei dat dit me nooit zou gebeuren, vonden ze dat hier maar belachelijk en was ik was zo'n übermoeder en iedereen maakt fouten en ik wist niet waar ik het over had en de meesten hadden wel begrip voor die moeders, ik niet.
Nu, een jaar later: ik vind het nog steeds te bizar voor woorden. Hoe druk je het ook hebt.
donderdag 24 juli 2008 om 11:40
Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je even een parkeerkaartje moet halen, je aan de praat raakt met een bekende en dan ineens tot je schrik bedenkt dat je kind nog in de auto zit. Maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat je daar binnen een minuut of 10 nog niet achter bent en hier gaat het om mensen die het de hele dag vergeten.
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.
donderdag 24 juli 2008 om 11:41
Lijkt me ook onmogelijk...of je moet al overspannen zijn,de nacht niet hebben kunnen slapen van oververmoeidheid en met je gedachten al bij de presentatie op je werk zijn die je eigenlijk niet aankunt en je hoofd op ontploffen staat en je als een zombie je auto op slot doet terwijl je kind achterin slaapt,in dat geval zou het wel voor te stellen zijn...

donderdag 24 juli 2008 om 11:42
quote:pebbles10 schreef op 24 juli 2008 @ 11:40:
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.Dat dacht ik ook. Maar vorig jaar stond het breed uitgemeten in de krant over die baby in Belgie. Een week later liet een moeder (ja, overkomen kan ik het echt niet noemen) het in Baarle-Nassau gebeuren.
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.Dat dacht ik ook. Maar vorig jaar stond het breed uitgemeten in de krant over die baby in Belgie. Een week later liet een moeder (ja, overkomen kan ik het echt niet noemen) het in Baarle-Nassau gebeuren.

donderdag 24 juli 2008 om 11:42
quote:ElleMichelle schreef op 24 juli 2008 @ 11:41:
Lijkt me ook onmogelijk...of je moet al overspannen zijn,de nacht niet hebben kunnen slapen van oververmoeidheid en met je gedachten al bij de presentatie op je werk zijn die je eigenlijk niet aankunt en je hoofd op ontploffen staat en je als een zombie je auto op slot doet terwijl je kind achterin slaapt,in dat geval zou het wel voor te stellen zijn...Dan nog.
Lijkt me ook onmogelijk...of je moet al overspannen zijn,de nacht niet hebben kunnen slapen van oververmoeidheid en met je gedachten al bij de presentatie op je werk zijn die je eigenlijk niet aankunt en je hoofd op ontploffen staat en je als een zombie je auto op slot doet terwijl je kind achterin slaapt,in dat geval zou het wel voor te stellen zijn...Dan nog.
donderdag 24 juli 2008 om 11:43
Ik kan het me wel voorstellen, ondanks dat ik denk dat het mij nooit zou overkomen. Maar toch denk ik wel te begrijpen hoe dat werkt.
Ongeveer hetzelfde denk ik als thuiskomen en ontdekken dat je huis is afgefikt doordat je de strijkbout aan hebt laten staan, terwijl je dat normaal gesproken nooit vergeet.
Ik denk dat veel van je gedrag op de automatische piloot gaat, dat je daar niet meer bewust over nadenkt, maar dat het gewoon routine is geworden. Zoals ik bijvoorbeeld ook op momenten dat mijn zoon helemaal niet thuis is doodleuk zijn kamer check, of zijn brood smeer ofzo.
Ik kan me dus voorstellen dat je in je eigen hoofd denkt dat je iets wel gedaan hebt terwijl je het niet gedaan hebt, gewoon omdat je dat nu eenmaal altijd zo doet. Dus dat je denkt dat je je kind hebt afgeleverd - omdat je dat nu eenmaal altijd doet - en niet bedenkt dat het niet gebeurd is vanochtend.
Ongeveer hetzelfde denk ik als thuiskomen en ontdekken dat je huis is afgefikt doordat je de strijkbout aan hebt laten staan, terwijl je dat normaal gesproken nooit vergeet.
Ik denk dat veel van je gedrag op de automatische piloot gaat, dat je daar niet meer bewust over nadenkt, maar dat het gewoon routine is geworden. Zoals ik bijvoorbeeld ook op momenten dat mijn zoon helemaal niet thuis is doodleuk zijn kamer check, of zijn brood smeer ofzo.
Ik kan me dus voorstellen dat je in je eigen hoofd denkt dat je iets wel gedaan hebt terwijl je het niet gedaan hebt, gewoon omdat je dat nu eenmaal altijd zo doet. Dus dat je denkt dat je je kind hebt afgeleverd - omdat je dat nu eenmaal altijd doet - en niet bedenkt dat het niet gebeurd is vanochtend.
Am Yisrael Chai!

donderdag 24 juli 2008 om 11:46
Ik zie trouwens mijn kind niet zitten in de auto, als ik aan het rijden ben. Mijn achteruitkijkspiegel haalt dat net niet, ongeacht aan welke kant hij zit. Ik moet me echt oprichten in de stoel om hem te kunnen zien zitten. Ik zie het alleen als de stoel in het midden van de achterbank staat.
Am Yisrael Chai!
donderdag 24 juli 2008 om 11:46


donderdag 24 juli 2008 om 11:48
quote:pebbles10 schreef op 24 juli 2008 @ 11:40:
Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je even een parkeerkaartje moet halen, je aan de praat raakt met een bekende en dan ineens tot je schrik bedenkt dat je kind nog in de auto zit. Maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat je daar binnen een minuut of 10 nog niet achter bent en hier gaat het om mensen die het de hele dag vergeten.Nou, het duurde al 20 minuten voordat de politie er was, God weet hoe lang het kind er gisteren al in zat. Tijd zat dus om een parkeerkaartje te kopen...
Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je even een parkeerkaartje moet halen, je aan de praat raakt met een bekende en dan ineens tot je schrik bedenkt dat je kind nog in de auto zit. Maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat je daar binnen een minuut of 10 nog niet achter bent en hier gaat het om mensen die het de hele dag vergeten.Nou, het duurde al 20 minuten voordat de politie er was, God weet hoe lang het kind er gisteren al in zat. Tijd zat dus om een parkeerkaartje te kopen...
donderdag 24 juli 2008 om 11:49
Dan nog FV, ik denk echt niet de hele dag aan mijn zoon, maar er zijn momenten op de dag dat ik denk: goh, zouden ze buiten aan het spelen zijn, of zouden ze nu brood aan het eten zijn. Op dat moment bedenk je dan toch: Shit, hij zit nog in de auto?
Ik denk echt dat je overspannen moet zijn om zoiets te laten gebeuren. Ik vergeet ook weleens de strijkbout uit te zetten, maar vervolgens denk ik ook niet meer aan die strijkbout. Aan je kind dénk je toch gedurende de dag?
't Is echt heel erg, ik kan me niet voorstellen hoe je verder moet met je leven als je dit overkomen is.
Ik denk echt dat je overspannen moet zijn om zoiets te laten gebeuren. Ik vergeet ook weleens de strijkbout uit te zetten, maar vervolgens denk ik ook niet meer aan die strijkbout. Aan je kind dénk je toch gedurende de dag?
't Is echt heel erg, ik kan me niet voorstellen hoe je verder moet met je leven als je dit overkomen is.
donderdag 24 juli 2008 om 11:50
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 11:46:
Een strijkbout zou ik me misschien nog voor kunnen stellen, maar een kind.... Nee, echt niet. Mijn kind zit meer in mijn systeem dan een strijkbout.Precies, dat heb ik dus ook met spullen als sleutels, portemonnee enzovoort. Dat snap ik dondersgoed. Maar een kind is geen ding en ze is altijd in mijn gedachten. Ik vergeet nu juist meer materiele dingen omdat zij zo'n groot deel van mijn aandacht krijgt..
Een strijkbout zou ik me misschien nog voor kunnen stellen, maar een kind.... Nee, echt niet. Mijn kind zit meer in mijn systeem dan een strijkbout.Precies, dat heb ik dus ook met spullen als sleutels, portemonnee enzovoort. Dat snap ik dondersgoed. Maar een kind is geen ding en ze is altijd in mijn gedachten. Ik vergeet nu juist meer materiele dingen omdat zij zo'n groot deel van mijn aandacht krijgt..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook


donderdag 24 juli 2008 om 11:51
quote:pebbles10 schreef op 24 juli 2008 @ 11:40:
Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je even een parkeerkaartje moet halen, je aan de praat raakt met een bekende en dan ineens tot je schrik bedenkt dat je kind nog in de auto zit. Maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat je daar binnen een minuut of 10 nog niet achter bent en hier gaat het om mensen die het de hele dag vergeten.
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.Ik ben overigens zo panisch dat ik niet eens een parkeerkaartje haal en mijn kind in de auto laat zitten. Kind gaat eerst in de buggy, dan haal ik een parkeerkaartje.
Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je even een parkeerkaartje moet halen, je aan de praat raakt met een bekende en dan ineens tot je schrik bedenkt dat je kind nog in de auto zit. Maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat je daar binnen een minuut of 10 nog niet achter bent en hier gaat het om mensen die het de hele dag vergeten.
Hopelijk worden mensen allerter door deze berichten en gebeurd het in de toekomst minder vaak.Ik ben overigens zo panisch dat ik niet eens een parkeerkaartje haal en mijn kind in de auto laat zitten. Kind gaat eerst in de buggy, dan haal ik een parkeerkaartje.
donderdag 24 juli 2008 om 11:51
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 11:46:
Een strijkbout zou ik me misschien nog voor kunnen stellen, maar een kind.... Nee, echt niet. Mijn kind zit meer in mijn systeem dan een strijkbout.Mijn kind zit ook in mijn systeem, maar mij valt dus op andere momenten op dat ik me totaal niet kan herinneren of ik zus of zo vanochtend heb gedaan, en er dan vanuit ga dat ik het vast gedaan zal hebben. Heb ik eigenlijk de deur wel dichtgedaan? en dan je hoofd breken en echt niet meer kunnen bedenken hoe de ochtend verliep. En dan probeer je het te visualiseren, en zie je jezelf naar buiten lopen en de deur achter je dichttrekken, maar eigenlijk weet je dan helemaal niet zeker of dat nu vanochtend of gister of vorige week of vorig jaar was.
Een strijkbout zou ik me misschien nog voor kunnen stellen, maar een kind.... Nee, echt niet. Mijn kind zit meer in mijn systeem dan een strijkbout.Mijn kind zit ook in mijn systeem, maar mij valt dus op andere momenten op dat ik me totaal niet kan herinneren of ik zus of zo vanochtend heb gedaan, en er dan vanuit ga dat ik het vast gedaan zal hebben. Heb ik eigenlijk de deur wel dichtgedaan? en dan je hoofd breken en echt niet meer kunnen bedenken hoe de ochtend verliep. En dan probeer je het te visualiseren, en zie je jezelf naar buiten lopen en de deur achter je dichttrekken, maar eigenlijk weet je dan helemaal niet zeker of dat nu vanochtend of gister of vorige week of vorig jaar was.
Am Yisrael Chai!