Kinderen
alle pijlers
Je kind vergeten??
donderdag 24 juli 2008 om 11:29
artikel nu.nl
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 24 juli 2008 om 12:38
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 12:32:
[...]
Is natuurlijk wel heel cru gesteld zo. Maar een kdv hoeft natuurlijk niet achterad achter het geld aan, een arts of tandarts etc. wel...
Is ook cru gesteld, maar in alle gevallen waarin kinderen op deze manier overleden was er sprake van dat het kind ondanks de betaalde afspraak niet op kwam dagen. Dat vind ik heel erg en geeft voor mij aan dat kinderopvanginstanties in general weinig gelegen hebben aan het welzijn van de kinderen die ze opvangen.
Want laten we eerlijk zijn: als oma een kind verwacht en het komt niet opdagen, belt ze even, toch? Als school een kind verwacht, en het komt zonder bericht niet opdagen, bellen ze even, toch? Als je als vriendin een kind verwacht, en moeder en kind komen niet opdagen, bel je even. Kom je niet op je werk opdagen, bellen ze even.
Ik vind het echt kwalijk dat kinderopvanginstanties dat niet doen, natuurlijk is het heel vervelend dat er lakse ouders zijn die niet even afbellen, maar vanuit professioneel oogpunt zou het risico dat er iets ernstigs gebeurd kan zijn voldoende moeten zijn om dat uit te sluiten door een belletje. Dan kaffer je de ouders maar uit als blijkt dat ze gewoon lekker op het strand zitten, maar je vergeeft jezelf toch nooit als jouw belletje om kwart over 9 ervoor had kunnen zorgen dat het kind nog leeft?
[...]
Is natuurlijk wel heel cru gesteld zo. Maar een kdv hoeft natuurlijk niet achterad achter het geld aan, een arts of tandarts etc. wel...
Is ook cru gesteld, maar in alle gevallen waarin kinderen op deze manier overleden was er sprake van dat het kind ondanks de betaalde afspraak niet op kwam dagen. Dat vind ik heel erg en geeft voor mij aan dat kinderopvanginstanties in general weinig gelegen hebben aan het welzijn van de kinderen die ze opvangen.
Want laten we eerlijk zijn: als oma een kind verwacht en het komt niet opdagen, belt ze even, toch? Als school een kind verwacht, en het komt zonder bericht niet opdagen, bellen ze even, toch? Als je als vriendin een kind verwacht, en moeder en kind komen niet opdagen, bel je even. Kom je niet op je werk opdagen, bellen ze even.
Ik vind het echt kwalijk dat kinderopvanginstanties dat niet doen, natuurlijk is het heel vervelend dat er lakse ouders zijn die niet even afbellen, maar vanuit professioneel oogpunt zou het risico dat er iets ernstigs gebeurd kan zijn voldoende moeten zijn om dat uit te sluiten door een belletje. Dan kaffer je de ouders maar uit als blijkt dat ze gewoon lekker op het strand zitten, maar je vergeeft jezelf toch nooit als jouw belletje om kwart over 9 ervoor had kunnen zorgen dat het kind nog leeft?
Am Yisrael Chai!
donderdag 24 juli 2008 om 12:41
quote:Star schreef op 24 juli 2008 @ 12:36:
Athena, het zou echt iets voor mij zijn de autodeur op slot te doen (handmatig) en dan mijn sleutels in de auto te hebben laten liggen. Moet er niet aan denken.Voor mij ook. Ik doe het dan ook alleen omdat mijn auto met zo'n afstandsbediening (ik weet eigenlijk niet eens hoe dat nou heet!) op slot gaat. Afsluiten terwijl je sleutels binnenliggen is er dan niet meer bij.
Athena, het zou echt iets voor mij zijn de autodeur op slot te doen (handmatig) en dan mijn sleutels in de auto te hebben laten liggen. Moet er niet aan denken.Voor mij ook. Ik doe het dan ook alleen omdat mijn auto met zo'n afstandsbediening (ik weet eigenlijk niet eens hoe dat nou heet!) op slot gaat. Afsluiten terwijl je sleutels binnenliggen is er dan niet meer bij.
donderdag 24 juli 2008 om 12:44
Volgens mij belt een school ivm leerplicht en niet omdat ze zich nou zo'n zorgen maken over hoe het met Pietje is...
Wat betreft het: Wat kan er gebeuren in je gedachtengang tussen het in de auto zetten van je kind en het aankomen op je werk?
Ik ben wel eens (werkte toch al ruim een maand bij nieuwe werk) naar mijn oude werk gefietst. Terwijl toen ik de deur achter me dicht trok ik toch echt van plan was naar het juiste bedrijf te rijden...
Denk ook dat ik mijn kinderen nooit zal vergeten, maar er zijn legio situaties te bedenken waarin dat vast kan gebeuren.
Dat blijkt maar weer uit dit soort berichten.
Wat betreft het: Wat kan er gebeuren in je gedachtengang tussen het in de auto zetten van je kind en het aankomen op je werk?
Ik ben wel eens (werkte toch al ruim een maand bij nieuwe werk) naar mijn oude werk gefietst. Terwijl toen ik de deur achter me dicht trok ik toch echt van plan was naar het juiste bedrijf te rijden...
Denk ook dat ik mijn kinderen nooit zal vergeten, maar er zijn legio situaties te bedenken waarin dat vast kan gebeuren.
Dat blijkt maar weer uit dit soort berichten.
donderdag 24 juli 2008 om 12:47
Ik kan me zoveel dingen niet voorstellen. Ik kan me ook niet voorstellen dat een moeder met haar volle verstand haar kind van 3 ophangt. Maar ik wíl het me niet voorstellen ook.
En toch gebeurd het, mensen doen soms hele bizarre, niet voor te stellen dingen. Omdat ze in de war zijn, veel te gespannen, een depressie hebben, medicijnen slikken enzovoorts. Niet omdat ze niet van hun kinderen houden of er niet voorzichtig genoeg mee zijn denk ik.
Ik kan me wel situaties voorstellen waarin dit gebeurd, ik denk niet dat het in 'normale' situaties bij 'normale' ouders gebeurd.
En toch gebeurd het, mensen doen soms hele bizarre, niet voor te stellen dingen. Omdat ze in de war zijn, veel te gespannen, een depressie hebben, medicijnen slikken enzovoorts. Niet omdat ze niet van hun kinderen houden of er niet voorzichtig genoeg mee zijn denk ik.
Ik kan me wel situaties voorstellen waarin dit gebeurd, ik denk niet dat het in 'normale' situaties bij 'normale' ouders gebeurd.
donderdag 24 juli 2008 om 12:49
Jullie gaan allemaal uit van jezelf. Aangenomen dat jullie allemaal redelijk geestelijk gezond, niet aan de drugs of medicijnen zijn, geen uit de hand gelopen (post natale) depressie hebben en een redelijk normaal en gelukkig leven leiden. Dan is het ook gewoon niet voor te stellen. Maar als je dat eens loslaat en kijkt hoe sommige mensen ervoor staan dán snap ik het opeens wél. Ik denk ook dat het mij nooit zal overkomen, zoals ik nu ben. En ik denk dat dat voor de meeste mensen geldt.
Overigens laat ik kind rustig in de auto zitten bij tankstation en bij parkeerkaart halen. Wat moet er in de tussentijd gebeuren? Een piano op het dak vallen?
Overigens laat ik kind rustig in de auto zitten bij tankstation en bij parkeerkaart halen. Wat moet er in de tussentijd gebeuren? Een piano op het dak vallen?
donderdag 24 juli 2008 om 12:58
Ik denk dat het me nooit zal overkomen, maar ik durf het niet met zekerheid te zeggen. Toen mijn zoon maandenlang aan het spoken was 's nachts en ik een slaapgebrek van hier tot Tokio had, ging ik wel rare dingen vergeten. Geen kinderen gelukkig, maar ik heb weleens het konijn vergeten eten te geven (terwijl me dat normaal ook niet overkomt).
Ik vind het vreselijke berichten, ik denk dat ik het mezelf (of mijn partner als hem het zou overkomen) ook nooit zou kunnen vergeven...
Kinderen laat ik hier trouwens zonder problemen in de auto zitten als ik afreken bij het tanken. Ik heb 3 kinderen en die ga ik echt niet alledrie uit hun stoeltje sjouwen voor iets wat nauwelijks tijd kost en waarbij ik de auto in het zicht heb. Wat zou er in de tussentijd dan moeten gebeuren?
Als ik een winkel in ga laat ik ze niet in de auto. Dat duurt meestal wat langer en dan heb ik de auto ook niet meer in het zicht.
Ik vind het vreselijke berichten, ik denk dat ik het mezelf (of mijn partner als hem het zou overkomen) ook nooit zou kunnen vergeven...
Kinderen laat ik hier trouwens zonder problemen in de auto zitten als ik afreken bij het tanken. Ik heb 3 kinderen en die ga ik echt niet alledrie uit hun stoeltje sjouwen voor iets wat nauwelijks tijd kost en waarbij ik de auto in het zicht heb. Wat zou er in de tussentijd dan moeten gebeuren?
Als ik een winkel in ga laat ik ze niet in de auto. Dat duurt meestal wat langer en dan heb ik de auto ook niet meer in het zicht.
donderdag 24 juli 2008 om 13:01
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 12:50:
Maar Eowynn, vlak na de geboorte van dochter zat ik in zo'n genoemde situatie en ik kan nog steeds zeggen dat het mij niet zou gebeuren.
Ik vind gewoon dat je dat eigenlijk niet kúnt zeggen. Je weet hoe het in het verleden was, maar je weet nóóit hoe je er in de toekomst aan toe zal zijn. Je kunt het gewoon niet al weten.
Ik zeg ook dat ik denk, dat zoals ik nu ben, het mij ook niet zal overkomen, maar dan nog, ik weet niet wat voor situaties en dergelijke ik tegenkom. Ongelukken kunnen je zomaar overkomen, je kunt zomaar hele domme dingen gaan doen, en ik vind het vrij naief om te zeggen dat dat bij iedereen kan gebeuren, behalve bij jou.
Maar Eowynn, vlak na de geboorte van dochter zat ik in zo'n genoemde situatie en ik kan nog steeds zeggen dat het mij niet zou gebeuren.
Ik vind gewoon dat je dat eigenlijk niet kúnt zeggen. Je weet hoe het in het verleden was, maar je weet nóóit hoe je er in de toekomst aan toe zal zijn. Je kunt het gewoon niet al weten.
Ik zeg ook dat ik denk, dat zoals ik nu ben, het mij ook niet zal overkomen, maar dan nog, ik weet niet wat voor situaties en dergelijke ik tegenkom. Ongelukken kunnen je zomaar overkomen, je kunt zomaar hele domme dingen gaan doen, en ik vind het vrij naief om te zeggen dat dat bij iedereen kan gebeuren, behalve bij jou.
donderdag 24 juli 2008 om 13:04
Een aanrijding terwijl je auto stilstaat op een parkeerplaats of bij een tankstation? Kan gebeuren ja. Maar ik denk dat de kans op een aanrijding groter is als je met buggy en al naast de auto staat en over een parkeerplaats loopt, statistisch gezien.
Nee, ik kan me over dat soort dingen niet druk maken. Ook om sleutels in de auto niet, in het ergste geval moet je het ruitje inslaan en dan is er nog niets aan de hand.
Had dezelfde discussie laatst over plassen als je in een winkelcentrum oid bent. Sommige dames gingen met de deur open plassen zodat ze de kinderwagen konden blijven zien die in de toiletruimte stond. Tja, ik ga gewoon piesen, kind in wagen blijft heus wel 2 minuten staan voor de deur hoor.
Nee, ik kan me over dat soort dingen niet druk maken. Ook om sleutels in de auto niet, in het ergste geval moet je het ruitje inslaan en dan is er nog niets aan de hand.
Had dezelfde discussie laatst over plassen als je in een winkelcentrum oid bent. Sommige dames gingen met de deur open plassen zodat ze de kinderwagen konden blijven zien die in de toiletruimte stond. Tja, ik ga gewoon piesen, kind in wagen blijft heus wel 2 minuten staan voor de deur hoor.
donderdag 24 juli 2008 om 13:05
Ik zeg ook niet dat het bij iedereen kan gebeuren, daar geloof ik nl helemaal niets van.
En nee, ik weet niet hoe ik er in de toekomst aan toe zal zijn, maar toch durf ik te zeggen dat dít mij niet zal gebeuren. Het wachten is op de eerste die nu gaat roepen: Oh, doe jij nooit iets fout? Tuurlijk wel, maar zoiets.... nee.
En ik wil hier trouwens het woord 'overkomen' niet gebruiken.
En nee, ik weet niet hoe ik er in de toekomst aan toe zal zijn, maar toch durf ik te zeggen dat dít mij niet zal gebeuren. Het wachten is op de eerste die nu gaat roepen: Oh, doe jij nooit iets fout? Tuurlijk wel, maar zoiets.... nee.
En ik wil hier trouwens het woord 'overkomen' niet gebruiken.
donderdag 24 juli 2008 om 13:07
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 12:50:
Maar Eowynn, vlak na de geboorte van dochter zat ik in zo'n genoemde situatie en ik kan nog steeds zeggen dat het mij niet zou gebeuren.
En dat zegt nog steeds helemaal niks over - al dan niet precies hetzelfde of vergelijkbare - situaties waarin anderen zitten en hoe die mensen dan daarop reageren.
Jezelf als norm nemen is gewoon ontzettend onrealistisch en dus zinloos.
Maar Eowynn, vlak na de geboorte van dochter zat ik in zo'n genoemde situatie en ik kan nog steeds zeggen dat het mij niet zou gebeuren.
En dat zegt nog steeds helemaal niks over - al dan niet precies hetzelfde of vergelijkbare - situaties waarin anderen zitten en hoe die mensen dan daarop reageren.
Jezelf als norm nemen is gewoon ontzettend onrealistisch en dus zinloos.
donderdag 24 juli 2008 om 13:08
Eens met Eowynn, je kunt van dit soort dingen zeggen dat het je waarschijnlijk nooit zal overkomen (door bijvoorbeeld voorzorgsmaatregelen te nemen), maar ik vind het een beetje raar te stellen dat het je nooit zal overkomen. Dát durf ik dus echt niet van mezelf te zeggen. Ik hóóp wel dat het me nooit overkomt en ik denk dat de kans erg klein is (verwaarloosbaar klein), maar er kunnen altijd rare (en helaas ook buitengewoon nare) dingen gebeuren.
In een interview met de ouders van het ongeluk in Baarle, las ik dat de man het zijn vrouw vergeven had. Vond ik heel knap, ik denk namelijk niet dat ik het mijn vriend zou kunnen vergeven als hij deze fout zou maken. Misschien nog wel willen, maar niet kunnen....
In een interview met de ouders van het ongeluk in Baarle, las ik dat de man het zijn vrouw vergeven had. Vond ik heel knap, ik denk namelijk niet dat ik het mijn vriend zou kunnen vergeven als hij deze fout zou maken. Misschien nog wel willen, maar niet kunnen....
donderdag 24 juli 2008 om 13:11
Ja, dat ben ik ook wel met Eowynn eens. Vind sowieso een hoop mensen hier altijd enorm stellig over wat zij zekersteweten noooooit zouden doen. Feit blijft dat je dat pas weet als die situatie zich voordoet. Hoogstens heb je bepaalde voornemens en disciplines, maar meer dan dat is het vooraf gewoon helemaal - juist ja - nooit.
donderdag 24 juli 2008 om 13:15
quote:Eowynn_ schreef op 24 juli 2008 @ 13:04:
Een aanrijding terwijl je auto stilstaat op een parkeerplaats of bij een tankstation? Kan gebeuren ja. Maar ik denk dat de kans op een aanrijding groter is als je met buggy en al naast de auto staat en over een parkeerplaats loopt, statistisch gezien.
Nee, ik kan me over dat soort dingen niet druk maken. Ook om sleutels in de auto niet, in het ergste geval moet je het ruitje inslaan en dan is er nog niets aan de hand.
Had dezelfde discussie laatst over plassen als je in een winkelcentrum oid bent. Sommige dames gingen met de deur open plassen zodat ze de kinderwagen konden blijven zien die in de toiletruimte stond. Tja, ik ga gewoon piesen, kind in wagen blijft heus wel 2 minuten staan voor de deur hoor.
Ja en bijvoorbeeld dat inslaan van een ruitje voorkom ik dus liever.
Ik maak me liever 1 keer te druk, dan 1 keer te weinig.
Een aanrijding terwijl je auto stilstaat op een parkeerplaats of bij een tankstation? Kan gebeuren ja. Maar ik denk dat de kans op een aanrijding groter is als je met buggy en al naast de auto staat en over een parkeerplaats loopt, statistisch gezien.
Nee, ik kan me over dat soort dingen niet druk maken. Ook om sleutels in de auto niet, in het ergste geval moet je het ruitje inslaan en dan is er nog niets aan de hand.
Had dezelfde discussie laatst over plassen als je in een winkelcentrum oid bent. Sommige dames gingen met de deur open plassen zodat ze de kinderwagen konden blijven zien die in de toiletruimte stond. Tja, ik ga gewoon piesen, kind in wagen blijft heus wel 2 minuten staan voor de deur hoor.
Ja en bijvoorbeeld dat inslaan van een ruitje voorkom ik dus liever.
Ik maak me liever 1 keer te druk, dan 1 keer te weinig.
donderdag 24 juli 2008 om 13:20
Nou heb ik zelf geen kinderen maar mijn moeder is mijn zusje wel eens vergeten bij de supermarkt
Zuslief, net een paar weken oud lag in de kinderwagen en mams deed de boodschappen bij AH, ik besloot een keel op te zetten van jewelste (naar wat ik heb horen zeggen was ik nogal een driftkopje vroeger)
Mijn mams wilde dus maar 1 ding....WEGWEZEN uit de AH
Thuis aangekomen bedacht ze zich dat ze toch echt nog wat mee had op de heenweg...
OEF.....nou woonden wij op de hoek van de AH dus als een speer terug, en daar lag ze....heerlijk te spelen met haar teentjes.
Al met al duurde het voorval nog geen 15 minuten hoor, dus geen ontaarde moeder verder
(en we plagen haar er nog wel eens mee)
Zuslief, net een paar weken oud lag in de kinderwagen en mams deed de boodschappen bij AH, ik besloot een keel op te zetten van jewelste (naar wat ik heb horen zeggen was ik nogal een driftkopje vroeger)
Mijn mams wilde dus maar 1 ding....WEGWEZEN uit de AH
Thuis aangekomen bedacht ze zich dat ze toch echt nog wat mee had op de heenweg...
OEF.....nou woonden wij op de hoek van de AH dus als een speer terug, en daar lag ze....heerlijk te spelen met haar teentjes.
Al met al duurde het voorval nog geen 15 minuten hoor, dus geen ontaarde moeder verder
(en we plagen haar er nog wel eens mee)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
