Kinderen
alle pijlers
Je kind vergeten??
donderdag 24 juli 2008 om 11:29
artikel nu.nl
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 24 juli 2008 om 13:25
Nu gebeurt het dus op meerdere plekken. Ouders doen dus blijkbaar rare dingen in slechte tijden.
N.a.v. de moeder die haar kind ophing... De dominee van het dorp was regelmatig bij gezin thuis geweest en kende de mensen. Nee er was echt niets aan de hand met deze mensen... Hij had ook geen slechte gevoelens over de moeder. Het was al vergeven en meerdere mensen in het dorp hadden dat idee (zoals hij zegt...)
Vervolgens de term: degene zonder zonden, werpe de eerste steen...
wat vinden jullie daar dan van? Het klinkt mooi, maar zijn dit soort zonden te vergeven...
Heeft niet direct met het onderwerp te maken, maar vroeg het me toch af... Hoe moet je verder leven als je partner dit laat gebeuren...
N.a.v. de moeder die haar kind ophing... De dominee van het dorp was regelmatig bij gezin thuis geweest en kende de mensen. Nee er was echt niets aan de hand met deze mensen... Hij had ook geen slechte gevoelens over de moeder. Het was al vergeven en meerdere mensen in het dorp hadden dat idee (zoals hij zegt...)
Vervolgens de term: degene zonder zonden, werpe de eerste steen...
wat vinden jullie daar dan van? Het klinkt mooi, maar zijn dit soort zonden te vergeven...
Heeft niet direct met het onderwerp te maken, maar vroeg het me toch af... Hoe moet je verder leven als je partner dit laat gebeuren...
donderdag 24 juli 2008 om 13:27
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 13:23:
[...]
Eeeeh, deze situatie doet zich toch een paar keer per week voor?!
Nou ja, jullie kunnen roepen wat jullie willen, ik wéét dit van mezelf.Dat is fijn dat je dat weet van jezelf Fleurtje. Ik denk dat een dergelijk gevoel van zelfvertrouwen fijn is om te hebben als ouder (en dit bedoel ik niet sarcastisch).
[...]
Eeeeh, deze situatie doet zich toch een paar keer per week voor?!
Nou ja, jullie kunnen roepen wat jullie willen, ik wéét dit van mezelf.Dat is fijn dat je dat weet van jezelf Fleurtje. Ik denk dat een dergelijk gevoel van zelfvertrouwen fijn is om te hebben als ouder (en dit bedoel ik niet sarcastisch).
donderdag 24 juli 2008 om 13:27
Ik denk niet snel dat ik mijn kind in de auto zal vergeten, zoals je dus leest in de krant en nu.nl. Maar biecht: ik heb het wel gehad dat ik met mijn twee zonen in de supermarkt aan het winkelen was, baby in de wagen, oudste los (lees " lopend") mee. Had kinderwagen even gestald bij de groenten, en liep even met vrije handjes naar een ander schap...en nog een ander schap...oudste hobbelde wel mee, wij gezellig samen nootjes bekijken enzo...tot ik me ineens bedacht " er mist iets..." en me met een schok realiseerde dat baby nog fijntjes bij de groente gestald stond..denk al wel zo'n 10 minuten...
Ik voelde me redelijk schuldig kan ik jullie vertellen, ook al is het misschien wel iets wat meerdere moeders overkomt!
Ik voelde me redelijk schuldig kan ik jullie vertellen, ook al is het misschien wel iets wat meerdere moeders overkomt!
donderdag 24 juli 2008 om 13:29
donderdag 24 juli 2008 om 13:33
Ik was een paar maanden geleden op Schiphol, vriend aan het wegbrengen. Ik liep met dochter in de draagdoek en zoon en dochter aan de hand (want druk). Op een gegeven moment kreeg de jongste honger en dus kinderen in speeltuintje bij drinkgelegenheid laten spelen en dochter aangelegd. Ik dacht, ik houd de uitgang van speeltuin in de gaten en dan kan het niet misgaan. Totdat ik zoon dus wél kwijt was. Ik volledig aan paniek, kreeg al visioenen van een 2jarig jongetje dat over de landingsbaan liep en/of ontvoerd was. Godzijdank was hij "alleen" maar het restaurant ingelopen en vond ik hem binnen 2 min weer terug. Maar oh, wat voelde ik me een mislukkeling. Terwijl ik toch dacht goed opgelet te hebben...
donderdag 24 juli 2008 om 13:39
Even terugkomend op de opvang, wij worden altijd gebeld als ze niet komen. Zij gaan al vanaf hun 4e naar de naschoolse opvang, zou dat uitmaken...???
Ik ben gelukkig ook nog nooit 1 van mijn kinderen vergeten en geloof me ik ben een mega chaoot! Wij hadden ook geen vaste routine, de ene keer bracht ik ze weg de andere keer mijn vriend, de ene keer pakte ik de fiets de andere keer de auto.
Gelukkig is het steeds goed gegaan.
Op de een of andere manier zitten die kids vanaf geboorte in mijn systeem gegrift ik kan het niet anders uitleggen.
Ook tanken deed ik zonder de kids, tja misschien para van mezelf maar ik was er zelf gerustgestelder op dus waarom zou ik het op een andere manier doen. Tuurlijk kan er altijd wat gebeuren maar goed ik had het idee dat ik het nu zelf in de hand had.
Ik kan niet zeggen dat het mij nooit zou kunnen gebeuren omdat ik nl. weet hoe ik ben, maar ik ben erg blij dat het me nooit is overkomen.
Ik ben gelukkig ook nog nooit 1 van mijn kinderen vergeten en geloof me ik ben een mega chaoot! Wij hadden ook geen vaste routine, de ene keer bracht ik ze weg de andere keer mijn vriend, de ene keer pakte ik de fiets de andere keer de auto.
Gelukkig is het steeds goed gegaan.
Op de een of andere manier zitten die kids vanaf geboorte in mijn systeem gegrift ik kan het niet anders uitleggen.
Ook tanken deed ik zonder de kids, tja misschien para van mezelf maar ik was er zelf gerustgestelder op dus waarom zou ik het op een andere manier doen. Tuurlijk kan er altijd wat gebeuren maar goed ik had het idee dat ik het nu zelf in de hand had.
Ik kan niet zeggen dat het mij nooit zou kunnen gebeuren omdat ik nl. weet hoe ik ben, maar ik ben erg blij dat het me nooit is overkomen.
donderdag 24 juli 2008 om 13:39
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2008 @ 13:05:
Ik zeg ook niet dat het bij iedereen kan gebeuren, daar geloof ik nl helemaal niets van.
En nee, ik weet niet hoe ik er in de toekomst aan toe zal zijn, maar toch durf ik te zeggen dat dít mij niet zal gebeuren. Het wachten is op de eerste die nu gaat roepen: Oh, doe jij nooit iets fout? Tuurlijk wel, maar zoiets.... nee.
En ik wil hier trouwens het woord 'overkomen' niet gebruiken.
Ongelukken overkomen je ja. Ik heb een tijd gewerkt voor slachtofferhulp en jouw reactie is heel typerend.
Er zijn heel veel mensen die zo reageren op wát er ook maar mis kan gaan. En dat is arrogant en dom. Hoeveel mensen roepen er wel niet 'dat weggetje van recht zíe je toch' en 'dat overkomt mij niet hoor' bij autoongelukken (die meestal ook gewoon dom en te voorkomen zijn) maar tóch kan het je zomaar overkomen.
Of bij overvallen, het is niet te geloven hoeveel mensen in de omgeving van een slachtoffer roepen 'ja, maar dat was mij niet overkomen, ik let altijd heel goed op' of bij verkrachting 'ik fiets nóóit alleen, dus mij gebeurd dat niet'.
Dat doen mensen omdat het niet voor te stellen is dat het jou óók kan gebeuren, daar wil je niet aan. En toch kan het.
Tuurlijk is je kind vergeten iets anders, maar jij kunt ook niet in de toekomst kijken en je bent niet bovenmenselijk en mensen maken fouten en er gebeuren soms dingen waarvan je dacht dat jij het wel zou kunnen voorkomen.
Ik zeg ook niet dat het bij iedereen kan gebeuren, daar geloof ik nl helemaal niets van.
En nee, ik weet niet hoe ik er in de toekomst aan toe zal zijn, maar toch durf ik te zeggen dat dít mij niet zal gebeuren. Het wachten is op de eerste die nu gaat roepen: Oh, doe jij nooit iets fout? Tuurlijk wel, maar zoiets.... nee.
En ik wil hier trouwens het woord 'overkomen' niet gebruiken.
Ongelukken overkomen je ja. Ik heb een tijd gewerkt voor slachtofferhulp en jouw reactie is heel typerend.
Er zijn heel veel mensen die zo reageren op wát er ook maar mis kan gaan. En dat is arrogant en dom. Hoeveel mensen roepen er wel niet 'dat weggetje van recht zíe je toch' en 'dat overkomt mij niet hoor' bij autoongelukken (die meestal ook gewoon dom en te voorkomen zijn) maar tóch kan het je zomaar overkomen.
Of bij overvallen, het is niet te geloven hoeveel mensen in de omgeving van een slachtoffer roepen 'ja, maar dat was mij niet overkomen, ik let altijd heel goed op' of bij verkrachting 'ik fiets nóóit alleen, dus mij gebeurd dat niet'.
Dat doen mensen omdat het niet voor te stellen is dat het jou óók kan gebeuren, daar wil je niet aan. En toch kan het.
Tuurlijk is je kind vergeten iets anders, maar jij kunt ook niet in de toekomst kijken en je bent niet bovenmenselijk en mensen maken fouten en er gebeuren soms dingen waarvan je dacht dat jij het wel zou kunnen voorkomen.
donderdag 24 juli 2008 om 13:52
quote:Star schreef op 24 juli 2008 @ 13:18:
Ik neem mijn kind ook mee toilet in als ik elders ben. Kinderwagen kan me gestolen worden, kind niet.
Ik ook inderdaad! Er hoeft maar een gek te zijn die je kind met kinderwagen en al (ze zit al makkelijk in de buggy vast) meeneemt. Dan ben je haar dus zo kwijt.
Dat zou ik dus nog minder snel doen dan even in auto laten zitten bij tankstation. Ik snap dat wel hoor trouwens, zeker als kinderen en auto in zicht zijn, maar toch vind ik dat ook eng. En, uitzich zou ik helemaal niet doen. Vanwege ook weer een gek die je kind mee kan nemen e.d.
Ik neem mijn kind ook mee toilet in als ik elders ben. Kinderwagen kan me gestolen worden, kind niet.
Ik ook inderdaad! Er hoeft maar een gek te zijn die je kind met kinderwagen en al (ze zit al makkelijk in de buggy vast) meeneemt. Dan ben je haar dus zo kwijt.
Dat zou ik dus nog minder snel doen dan even in auto laten zitten bij tankstation. Ik snap dat wel hoor trouwens, zeker als kinderen en auto in zicht zijn, maar toch vind ik dat ook eng. En, uitzich zou ik helemaal niet doen. Vanwege ook weer een gek die je kind mee kan nemen e.d.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 24 juli 2008 om 13:53
quote:fashionvictim schreef op 24 juli 2008 @ 12:38:
[...]
Is ook cru gesteld, maar in alle gevallen waarin kinderen op deze manier overleden was er sprake van dat het kind ondanks de betaalde afspraak niet op kwam dagen. Dat vind ik heel erg en geeft voor mij aan dat kinderopvanginstanties in general weinig gelegen hebben aan het welzijn van de kinderen die ze opvangen.
Want laten we eerlijk zijn: als oma een kind verwacht en het komt niet opdagen, belt ze even, toch? Als school een kind verwacht, en het komt zonder bericht niet opdagen, bellen ze even, toch? Als je als vriendin een kind verwacht, en moeder en kind komen niet opdagen, bel je even. Kom je niet op je werk opdagen, bellen ze even.
Ik vind het echt kwalijk dat kinderopvanginstanties dat niet doen, natuurlijk is het heel vervelend dat er lakse ouders zijn die niet even afbellen, maar vanuit professioneel oogpunt zou het risico dat er iets ernstigs gebeurd kan zijn voldoende moeten zijn om dat uit te sluiten door een belletje. Dan kaffer je de ouders maar uit als blijkt dat ze gewoon lekker op het strand zitten, maar je vergeeft jezelf toch nooit als jouw belletje om kwart over 9 ervoor had kunnen zorgen dat het kind nog leeft?
Ook niet alle scholen bellen naar thuis, om te kijken waar het kind blijft. 2 weken geleden had ik nog dat ik een kind uit school moest halen en dat de juf zei dat het kind niet op school was en dat ze geen idee had of dat ze ziek was of op vakantie oid.
Wij hebben toen wel gebeld maar bij geen een telefoonnummer werd opgenomen. Waren ze gewoon op vakantie naar Melorca!
Maar ik snap de discussie wel over het kdv/bso. Is bij ons onderling ook (nog steeds) een discussie in ons team.
Maar echte afspraken zijn er nog niet over gemaakt.
Ik zal de directeur van onze stichting eens naar dit topic sturen
[...]
Is ook cru gesteld, maar in alle gevallen waarin kinderen op deze manier overleden was er sprake van dat het kind ondanks de betaalde afspraak niet op kwam dagen. Dat vind ik heel erg en geeft voor mij aan dat kinderopvanginstanties in general weinig gelegen hebben aan het welzijn van de kinderen die ze opvangen.
Want laten we eerlijk zijn: als oma een kind verwacht en het komt niet opdagen, belt ze even, toch? Als school een kind verwacht, en het komt zonder bericht niet opdagen, bellen ze even, toch? Als je als vriendin een kind verwacht, en moeder en kind komen niet opdagen, bel je even. Kom je niet op je werk opdagen, bellen ze even.
Ik vind het echt kwalijk dat kinderopvanginstanties dat niet doen, natuurlijk is het heel vervelend dat er lakse ouders zijn die niet even afbellen, maar vanuit professioneel oogpunt zou het risico dat er iets ernstigs gebeurd kan zijn voldoende moeten zijn om dat uit te sluiten door een belletje. Dan kaffer je de ouders maar uit als blijkt dat ze gewoon lekker op het strand zitten, maar je vergeeft jezelf toch nooit als jouw belletje om kwart over 9 ervoor had kunnen zorgen dat het kind nog leeft?
Ook niet alle scholen bellen naar thuis, om te kijken waar het kind blijft. 2 weken geleden had ik nog dat ik een kind uit school moest halen en dat de juf zei dat het kind niet op school was en dat ze geen idee had of dat ze ziek was of op vakantie oid.
Wij hebben toen wel gebeld maar bij geen een telefoonnummer werd opgenomen. Waren ze gewoon op vakantie naar Melorca!
Maar ik snap de discussie wel over het kdv/bso. Is bij ons onderling ook (nog steeds) een discussie in ons team.
Maar echte afspraken zijn er nog niet over gemaakt.
Ik zal de directeur van onze stichting eens naar dit topic sturen
donderdag 24 juli 2008 om 13:53
quote:Summerdance schreef op 24 juli 2008 @ 13:20:
OEF.....nou woonden wij op de hoek van de AH dus als een speer terug, en daar lag ze....heerlijk te spelen met haar teentjes.
Al met al duurde het voorval nog geen 15 minuten hoor, dus geen ontaarde moeder verder
iemand anders had haar dus zo mee kunnen nemen..
OEF.....nou woonden wij op de hoek van de AH dus als een speer terug, en daar lag ze....heerlijk te spelen met haar teentjes.
Al met al duurde het voorval nog geen 15 minuten hoor, dus geen ontaarde moeder verder
iemand anders had haar dus zo mee kunnen nemen..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 24 juli 2008 om 13:58
quote:Eowynn_ schreef op 24 juli 2008 @ 13:39:
[...]
Ongelukken overkomen je ja. Ik heb een tijd gewerkt voor slachtofferhulp en jouw reactie is heel typerend.
Er zijn heel veel mensen die zo reageren op wát er ook maar mis kan gaan. En dat is arrogant en dom.En dat doe ik dus niet. Alleen dit specifieke geval. Maar als jij dat arrogant en dom vindt... Persoonlijk vind ik het dom als je je kind in de auto vergeet. Als we toch het woord 'dom' gebruiken.
[...]
Ongelukken overkomen je ja. Ik heb een tijd gewerkt voor slachtofferhulp en jouw reactie is heel typerend.
Er zijn heel veel mensen die zo reageren op wát er ook maar mis kan gaan. En dat is arrogant en dom.En dat doe ik dus niet. Alleen dit specifieke geval. Maar als jij dat arrogant en dom vindt... Persoonlijk vind ik het dom als je je kind in de auto vergeet. Als we toch het woord 'dom' gebruiken.
donderdag 24 juli 2008 om 14:00
quote:Star schreef op 24 juli 2008 @ 13:55:
Je kind vergeten of een autoongeluk vind ik heel iets anders. Een ongeluk overkomt je, je kind vergeten niet.
Eens met Star, en jezelf in situatie plaatsen (bijv. door t alleen te laten, al is het maar heel even) waarin het iets kan overkomen doe je ook zelf.
Ik durf niet stellig te zeggen dat het me nooit kan overkomen, omdat de menselijke geest kwetsbaar is. Dingen als depressie heb ik gelukkig nooit echt meegemaakt, maar volgens mij denk je dan niet zo helder als wanneer je wat dat betreft gezond bent..
wat ik wel durf te zeggen is dat ik zoals ik nu geestelijke en lichamelijk ben, het me niet snel zal gebeuren. Kind is altijd en overal in mijn gedachten en mijn aandacht is bij haar.
Je kind vergeten of een autoongeluk vind ik heel iets anders. Een ongeluk overkomt je, je kind vergeten niet.
Eens met Star, en jezelf in situatie plaatsen (bijv. door t alleen te laten, al is het maar heel even) waarin het iets kan overkomen doe je ook zelf.
Ik durf niet stellig te zeggen dat het me nooit kan overkomen, omdat de menselijke geest kwetsbaar is. Dingen als depressie heb ik gelukkig nooit echt meegemaakt, maar volgens mij denk je dan niet zo helder als wanneer je wat dat betreft gezond bent..
wat ik wel durf te zeggen is dat ik zoals ik nu geestelijke en lichamelijk ben, het me niet snel zal gebeuren. Kind is altijd en overal in mijn gedachten en mijn aandacht is bij haar.
anoniem_42951 wijzigde dit bericht op 24-07-2008 14:01
Reden: quote toegevoegd..
Reden: quote toegevoegd..
% gewijzigd
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 24 juli 2008 om 14:00
quote:Morrie schreef op 24 juli 2008 @ 13:57:
Tuurlijk overkomt het je wel, je gaat toch niet 's ochtends van huis met de gedachte: vandaag ga ik eens even lekker mijn kind vergeten! Het is geen opzet.
Tja, wat is een ongeval... Niemand kiest ervoor om bv in een psychose te raken, toch zou ik het Bijenkorf-drama geen ongeval willen noemen...
En nee, ik vind dat niet te vergelijken, maar het was wél iets waarover (hier) geroepen werd dat dat iederéén kon overkomen.
Tuurlijk overkomt het je wel, je gaat toch niet 's ochtends van huis met de gedachte: vandaag ga ik eens even lekker mijn kind vergeten! Het is geen opzet.
Tja, wat is een ongeval... Niemand kiest ervoor om bv in een psychose te raken, toch zou ik het Bijenkorf-drama geen ongeval willen noemen...
En nee, ik vind dat niet te vergelijken, maar het was wél iets waarover (hier) geroepen werd dat dat iederéén kon overkomen.
donderdag 24 juli 2008 om 14:03
quote:Morrie schreef op 24 juli 2008 @ 13:59:
Maar bij een aanrijding kan het toch ook je eigen schuld zijn, door rood rijden bijvoorbeeld? Ben ik ook niet van plan, maar ik heb ook weleens gehad dat ik de kruising al over was en dacht: Was het stoplicht eigenlijk wel groen?
Ja uiteraard kan dat en herken je voorbeeld ook wel. Toch blijft voor mij persoonlijk er een heel verschil zitten tussen kind vergeten of een verkrachting als je denkt 'dat overkomt mij niet'.
Verkrachting/autoongeluk is zoveel malen waarschijnlijker dat ik daarvan niet stellig durf te zeggen 'dat overkomt mij niet'.
Maar bij een aanrijding kan het toch ook je eigen schuld zijn, door rood rijden bijvoorbeeld? Ben ik ook niet van plan, maar ik heb ook weleens gehad dat ik de kruising al over was en dacht: Was het stoplicht eigenlijk wel groen?
Ja uiteraard kan dat en herken je voorbeeld ook wel. Toch blijft voor mij persoonlijk er een heel verschil zitten tussen kind vergeten of een verkrachting als je denkt 'dat overkomt mij niet'.
Verkrachting/autoongeluk is zoveel malen waarschijnlijker dat ik daarvan niet stellig durf te zeggen 'dat overkomt mij niet'.
donderdag 24 juli 2008 om 14:05
quote:Star schreef op 24 juli 2008 @ 14:03:
[...]
Ja uiteraard kan dat en herken je voorbeeld ook wel. Toch blijft voor mij persoonlijk er een heel verschil zitten tussen kind vergeten of een verkrachting als je denkt 'dat overkomt mij niet'.
Verkrachting/autoongeluk is zoveel malen waarschijnlijker dat ik daarvan niet stellig durf te zeggen 'dat overkomt mij niet'.
Dat ben ik met je eens. Ik zal nooit zeggen dat ik geen autoongeluk zal krijgen, of verkracht wordt (God beware me!). Maar ik kan wel zeggen dat ik mijn zoon niet zal vergeten af te leveren bij het kdv.
Maar ik denk ook dat die mensen die het wel overkomen is, dat ook zullen zeggen. Dus ergens is er misschien toch een minikans dat het wel gaat gebeuren. Want waarom gebeurt het hen wel, en mij niet?
[...]
Ja uiteraard kan dat en herken je voorbeeld ook wel. Toch blijft voor mij persoonlijk er een heel verschil zitten tussen kind vergeten of een verkrachting als je denkt 'dat overkomt mij niet'.
Verkrachting/autoongeluk is zoveel malen waarschijnlijker dat ik daarvan niet stellig durf te zeggen 'dat overkomt mij niet'.
Dat ben ik met je eens. Ik zal nooit zeggen dat ik geen autoongeluk zal krijgen, of verkracht wordt (God beware me!). Maar ik kan wel zeggen dat ik mijn zoon niet zal vergeten af te leveren bij het kdv.
Maar ik denk ook dat die mensen die het wel overkomen is, dat ook zullen zeggen. Dus ergens is er misschien toch een minikans dat het wel gaat gebeuren. Want waarom gebeurt het hen wel, en mij niet?
donderdag 24 juli 2008 om 14:09
Precies, dat bedoel ik Morrie. Ik vergeet mijn dochter niet af te leveren bij het kdv. Punt.
En waarom het gebeurt zal voor ons hopelijk gissen blijven.
Blijf er echter bij dat je kind vergeten niet onder overkomen valt. Dat doe je.
De Staatsloterij winnen, dat overkomt je. Een overval, dat overkomt je. Een autoongeluk, dat overkomt je.
Wellicht gewoon een kwestie van interpretatie van het woord.
En waarom het gebeurt zal voor ons hopelijk gissen blijven.
Blijf er echter bij dat je kind vergeten niet onder overkomen valt. Dat doe je.
De Staatsloterij winnen, dat overkomt je. Een overval, dat overkomt je. Een autoongeluk, dat overkomt je.
Wellicht gewoon een kwestie van interpretatie van het woord.
