Gezondheid
alle pijlers
Baarmoeder en baarmoedermond verwijdering
maandag 22 september 2014 om 19:40
Ik moet binnenkort mijn baarmoeder en baarmoedermond laten verwijderen.Nou heb ik veel info gehad van de gyn over de operatie , maar nu zou ik graag van de ervaringsdeskundigen hier willen weten op hoe lang ik ongeveer moet rekenen tot ik weer herstelt ben.Ik maak me ook best zorgen omdat je toch vaak hoort dat er na de ok een verzakking optreed of dat je libido minder word.
Kortom ik wil graag ervaringen lezen positief als negatief is welkom.
Kortom ik wil graag ervaringen lezen positief als negatief is welkom.
maandag 22 september 2014 om 19:48
maandag 22 september 2014 om 21:24
Herstel viel mij tegen, ik had echt de 6 weken thuis nodig en ook daarna kon ik echt nog niet meteen volle kracht aan het werk. Maar man, wat een feest dat dat ding eruit is. En libido verminderen? Ik heb eindelijk geen pijn meer in mijn buik én niet te pas en te onpas een bloedbad-met-klonters, dat is echt heel erg goed voor mijn libido, en dat van mijn man.
Het is niet niks, die operatie, maar wat ben ik blij dat mijn baarmonster eruit is. Sterkte!
Het is niet niks, die operatie, maar wat ben ik blij dat mijn baarmonster eruit is. Sterkte!
maandag 22 september 2014 om 21:37
Hihi baarmonster
Nog geen ervaring, maar bij mij gaat de hele handel eruit... Eierstokken, baarmoeder en -mond. Ik moet alleen nog uitslag afwachten van het onderzoek naar BRCA.
Baarmoeder zou er sowieso al uit voordat bekend werd dat ik belast ben met erfelijke eierstokkanker. Maar nu de hele handel eruit gaat is de operatie eerst uitgesteld. Ik wil ook niet twee keer zo'n lange herstelperiode en dat willen de artsen ook niet.
Misschien is het handig om sowieso van tevoren naar de bekkenfysio te gaan?
2 tantes en mijn oma gingen zonder baarmoeder door het leven, mijn oma had wel last verzakking, mijn tantes niet (trouwens, andere kant van de familie -vaderskant-, de erfelijke esk zit aan moeders kant)
Nog geen ervaring, maar bij mij gaat de hele handel eruit... Eierstokken, baarmoeder en -mond. Ik moet alleen nog uitslag afwachten van het onderzoek naar BRCA.
Baarmoeder zou er sowieso al uit voordat bekend werd dat ik belast ben met erfelijke eierstokkanker. Maar nu de hele handel eruit gaat is de operatie eerst uitgesteld. Ik wil ook niet twee keer zo'n lange herstelperiode en dat willen de artsen ook niet.
Misschien is het handig om sowieso van tevoren naar de bekkenfysio te gaan?
2 tantes en mijn oma gingen zonder baarmoeder door het leven, mijn oma had wel last verzakking, mijn tantes niet (trouwens, andere kant van de familie -vaderskant-, de erfelijke esk zit aan moeders kant)
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 22 september 2014 om 21:43
quote:jacky74 schreef op 22 september 2014 @ 21:30:
Mag ik vragen wat de redenen zijn om de baarmoeder te laten verwijderen?Bij mij omdat ik poliepen had. Die kunnen ze verwijderen zolang ze niet kwaadaardig zijn, maar de kans dat ze terugkomen en wel kwaadaardig zouden worden was groot. Ik heb overigens nog wel mijn eierstokken, dus niet gelijk in de overgang
Mag ik vragen wat de redenen zijn om de baarmoeder te laten verwijderen?Bij mij omdat ik poliepen had. Die kunnen ze verwijderen zolang ze niet kwaadaardig zijn, maar de kans dat ze terugkomen en wel kwaadaardig zouden worden was groot. Ik heb overigens nog wel mijn eierstokken, dus niet gelijk in de overgang
maandag 22 september 2014 om 22:02
maandag 22 september 2014 om 22:07
Geen eigen ervaring, maar mijn moeder heeft het ook laten doen (alleen niet de eierstokken om vroege overgang te voorkomen) en zij was binnen 6 weken hersteld. Ze heeft wel heel veel bedrust genomen en het was zwaar om de rust ook te nemen, maar dat heeft wel voor een voorspoedig herstel gezorgd.
Dat is zeg maar echt niet zo mijn ding en dan heb ik altijd zoiets van doe het dan maar niet.
maandag 22 september 2014 om 22:15
quote:bromsnor schreef op 22 september 2014 @ 22:02:
Reden voor verwijdering is endometriose en meerdere poliepen.
Bij mij blijven de eierstokken zitten op zich ben ik daar wel blij mee dan kom ik niet gelijk in de overgang.
Als ik het hier zo lees heeft t verwijderen best veel voordelen ik zie alleen op tegen de ok en de herstelperiode.
Dat kan ik me best voorstellen, maar het is alleen maar goed dat je er niet te licht over denkt. De een herstelt sneller dan de ander en als je ervan uitgaat dat het pittig is, kan het alleen maar meevallen. Mij viel het tegen, maar dat kwam ook door een bijkomende probleem dat niet gebruikelijk is. Maar ondanks het langzame herstel (eind februari geopereerd, eind mei weer gaan opbouwen met werken (onderwijs) en echt op mijn tandvlees de zomervakantie gehaald), sta ik nog steeds volledig achter mijn beslissing.
Ik voel me nu al 5 jaar elke dag van de maand beter dan voor die tijd, geen enorm bloedverlies meer, geen buikpijn meer, niet die eeuwige stress of ik niet, voor een klas vol pubers, zichtbaar doorlekte, geen aparte garderobe meer voor mijn menstruatie (alleen donkere jeans, met een tuniek tot over mijn kont en een lang vest bij de hand om aan te doen als ik dan toch weer eens doorgelekt was, op pad kunnen zonder enorme handtas vol maandverband, tampons en reserve-ondergoed......
Hoe is je situatie? Woon je alleen? Want dan is het wel fijn als je voor de eerste tijd een logeeradres hebt of er iemand bij jou komt. Het is echt niet zo dat je volkomen hulpeloos bent, maar je mag nog geen volle waterkoker tillen (en dat moet je ook echt niet doen als je geen ellende als verzakking wil!). Als je weer wat mobieler en energieker bent, wordt je vanzelf vindingrijk. Een pan afgieten is bijvoorbeeld onmogelijk, want te zwaar, dus ik hengelde de aardappelen met een schuimspaan een voor een uit de pan. Bij mij was het vooral de vermoeidheid die me tegenviel, maar ik had flinke bloedarmoede.
Reden voor verwijdering is endometriose en meerdere poliepen.
Bij mij blijven de eierstokken zitten op zich ben ik daar wel blij mee dan kom ik niet gelijk in de overgang.
Als ik het hier zo lees heeft t verwijderen best veel voordelen ik zie alleen op tegen de ok en de herstelperiode.
Dat kan ik me best voorstellen, maar het is alleen maar goed dat je er niet te licht over denkt. De een herstelt sneller dan de ander en als je ervan uitgaat dat het pittig is, kan het alleen maar meevallen. Mij viel het tegen, maar dat kwam ook door een bijkomende probleem dat niet gebruikelijk is. Maar ondanks het langzame herstel (eind februari geopereerd, eind mei weer gaan opbouwen met werken (onderwijs) en echt op mijn tandvlees de zomervakantie gehaald), sta ik nog steeds volledig achter mijn beslissing.
Ik voel me nu al 5 jaar elke dag van de maand beter dan voor die tijd, geen enorm bloedverlies meer, geen buikpijn meer, niet die eeuwige stress of ik niet, voor een klas vol pubers, zichtbaar doorlekte, geen aparte garderobe meer voor mijn menstruatie (alleen donkere jeans, met een tuniek tot over mijn kont en een lang vest bij de hand om aan te doen als ik dan toch weer eens doorgelekt was, op pad kunnen zonder enorme handtas vol maandverband, tampons en reserve-ondergoed......
Hoe is je situatie? Woon je alleen? Want dan is het wel fijn als je voor de eerste tijd een logeeradres hebt of er iemand bij jou komt. Het is echt niet zo dat je volkomen hulpeloos bent, maar je mag nog geen volle waterkoker tillen (en dat moet je ook echt niet doen als je geen ellende als verzakking wil!). Als je weer wat mobieler en energieker bent, wordt je vanzelf vindingrijk. Een pan afgieten is bijvoorbeeld onmogelijk, want te zwaar, dus ik hengelde de aardappelen met een schuimspaan een voor een uit de pan. Bij mij was het vooral de vermoeidheid die me tegenviel, maar ik had flinke bloedarmoede.
maandag 22 september 2014 om 22:27
Ik denk er ook echt niet te licht over vandaar dat ik er echt tegenop zie.
Ik woon samen en mijn vriend heeft de eerste 2 weken na mijn ok vrij dus das wel fijn.
Ik probeer me zelf maar op te peppen met het idee dat ik straks van het maandelijkse bloedbad af ben , niet hoef te plannen ivm menstruatie,idd geen aangepaste kleding meer dragen etc.
Terug gaan werken na 6 weken word echt afwachten ik heb een een merendeels staand beroep.
Ik woon samen en mijn vriend heeft de eerste 2 weken na mijn ok vrij dus das wel fijn.
Ik probeer me zelf maar op te peppen met het idee dat ik straks van het maandelijkse bloedbad af ben , niet hoef te plannen ivm menstruatie,idd geen aangepaste kleding meer dragen etc.
Terug gaan werken na 6 weken word echt afwachten ik heb een een merendeels staand beroep.
maandag 22 september 2014 om 22:33
Het is voor mij nu 2 jaar geleden en zag er erg tegenop.Achteraf is het me reuze meegevallen.Was na _6weken rust toch wel weer bijna de oude.
Heeft alleen maar voordelen gehad geen pijn meer en het libido was en is goed.
Kan me voorstellen det je er erg tegenop ziet, maar je kunt beter niet op internet gaan lezen wat er allemaal wel niet mis kan gaan dit zijn volgens mij alleen uitzonderingen.
Nogmaals het wordt alleen maar beter.
Heeft alleen maar voordelen gehad geen pijn meer en het libido was en is goed.
Kan me voorstellen det je er erg tegenop ziet, maar je kunt beter niet op internet gaan lezen wat er allemaal wel niet mis kan gaan dit zijn volgens mij alleen uitzonderingen.
Nogmaals het wordt alleen maar beter.
dinsdag 11 november 2014 om 16:30
Ik gooi mn topic maar ff omhoog .
Ben nu 4 weken geleden geopereerd en sinds 2 weken op de hoogte dat ik baarmoederhalskanker met uitzaaiingen in de baarmoeder heb gehad.Daar zijn ze pas achter gekomen na de ok .Volgende week moet ik op controle bij de gyn .Ik heb totaal geen vertrouwen meer in mijn lichaam voel nu ook allerlei pijntjes en denk steeds dat ik nog meer uitzaaiingen heb.Nu weet ik niet zo goed hoe ik dit aan ga kaarten bij mijn afspraak vlgnde week.Vriend gaat gelukkig mee en die zegt dat het het beste is dat ik een scan laat maken en dat we dan pas zeker zijn.En ik , ik durf niet , ben bang voor wat de evt.uitslag is en wat er dan verder nog meer staat te gebeuren.Beetje chaotische post maar ik weet het ff niet meer.
Ben nu 4 weken geleden geopereerd en sinds 2 weken op de hoogte dat ik baarmoederhalskanker met uitzaaiingen in de baarmoeder heb gehad.Daar zijn ze pas achter gekomen na de ok .Volgende week moet ik op controle bij de gyn .Ik heb totaal geen vertrouwen meer in mijn lichaam voel nu ook allerlei pijntjes en denk steeds dat ik nog meer uitzaaiingen heb.Nu weet ik niet zo goed hoe ik dit aan ga kaarten bij mijn afspraak vlgnde week.Vriend gaat gelukkig mee en die zegt dat het het beste is dat ik een scan laat maken en dat we dan pas zeker zijn.En ik , ik durf niet , ben bang voor wat de evt.uitslag is en wat er dan verder nog meer staat te gebeuren.Beetje chaotische post maar ik weet het ff niet meer.
dinsdag 11 november 2014 om 18:50
Jeetje dat was natuurlijk wel schrikken!_Deze uitslag heb je natuurlijk helemaal niet verwacht.Maar blijf wel positief he?Is moeilijk dat begrijp ik maar misschien is alles nu wel weggehaald.Volgende week op controle alles vragen waar je mee zit.Hoop voor je dat alles weg is gehaald.Wens je de komende dagen sterkte.
dinsdag 11 november 2014 om 19:16
Ik probeer ook positief te blijven maar het is echt moeilijk.Voel me eigenlijk een beetje bedrogen door mn eigen lichaam..omdat ik nooit iets heb gevoeld en gemerkt.Ik hoop idd maar op het beste maar soms grijpt t me gewoon aan en ben ik echt in paniek.Zeker het feit dat ik zieker ben geweest dan ik ooit had gedacht,eigenlijk wat smulrol ook zegt.
dinsdag 11 november 2014 om 19:33
Snap je heel goed die angst en onzekerheid die je nu voelt.
Hoop voor je dat je er in ieder geval veel met je vriend over kunt praten.
Het is natuurlijk niet niets wat je nu mee maakt.
Wacht de controle af en tot die tijd flink je hart luchten bij iemand waar je al je gevoel op tafel kunt gooien.
Weet dat het moeilijk is en de paniek dan toe kan slaan.
Hoop echt voor je dat het positief uitpakt.
Hoop voor je dat je er in ieder geval veel met je vriend over kunt praten.
Het is natuurlijk niet niets wat je nu mee maakt.
Wacht de controle af en tot die tijd flink je hart luchten bij iemand waar je al je gevoel op tafel kunt gooien.
Weet dat het moeilijk is en de paniek dan toe kan slaan.
Hoop echt voor je dat het positief uitpakt.
dinsdag 11 november 2014 om 22:19
Kun je niet al eerder bij de gynaecoloog terecht?
Volgende week duurt nog zo lang.
Je kunt bellen en ze vertellen over je angst.
Toen ik geopereerd moest worden was ik ook zo ontzettend bang,dat ik gebeld heb en een paar dagen voor de operatie bij haar terecht kon met mijn vragen.
Dat van mij valt bij jou in het niet,maar vandaar dat ik mij wel die angst van jou kan voorstellen.
Volgende week duurt nog zo lang.
Je kunt bellen en ze vertellen over je angst.
Toen ik geopereerd moest worden was ik ook zo ontzettend bang,dat ik gebeld heb en een paar dagen voor de operatie bij haar terecht kon met mijn vragen.
Dat van mij valt bij jou in het niet,maar vandaar dat ik mij wel die angst van jou kan voorstellen.
zondag 30 november 2014 om 14:25
Het 'verhaal'is helaas nog niet afgelopen , eerst dachten ze dat ik schoon was na de operatie maar nu ik ben besproken met artsen uit andere ziekenhuizen blijkt dat ik ook kanker heb in de lymfeklieren in mijn buik.Dit heb ik afgelopen vrijdag te horen gekregen en nu kreeg ik de keus tussen 2 opties of een scan of weer een ok om de lymfe te verwijderen,ik heb gelijk aangegeven dat ik allebei wil en dat ik niet kon/wil kiezen.Nou blijkt dat als ik allebei wil een scan en de ok dat ik de scan zelf moet gaan betalen.....ik vind dit zo vreemd maar blijkbaar klopt het wel.
Nu heb ik besloten om maar voor de ok te gaan en nu word ik volgende week gebeld met de ok datum.IK ben gewoon een beetje op van het hele 'gedoe' en ben gewoon bang voor de toekomst .
Nu heb ik besloten om maar voor de ok te gaan en nu word ik volgende week gebeld met de ok datum.IK ben gewoon een beetje op van het hele 'gedoe' en ben gewoon bang voor de toekomst .
