Gezondheid
alle pijlers
Leven met pijn gaat verder, met uitleg over de salamiworst.
donderdag 3 juli 2014 om 19:02
In dit topic praten we over ons leven met pijn, wat dat met ons doet en waar we in het dagelijks leven tegenaan lopen. Iedereen is welkom, om mee te lezen, mee te schrijven of af en toe binnen te vallen.
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
Later is nu
donderdag 13 november 2014 om 13:22
donderdag 13 november 2014 om 13:30
Die wijsheid komt niet uit de lucht vallen he.. Ooit hebben gemeentemedewerkers, toen ik zelf nog op de havo zat, mijn fietsslot doorgezaagd, want ik was m'n fietssleutel échtécht ECHT kwijt..
(en ik zag er zo betrouwbaar uit, dat ze me op m'n mooie bruine ogen geloofden dat het ook echt echt echt mijn fiets was)
(en ik zag er zo betrouwbaar uit, dat ze me op m'n mooie bruine ogen geloofden dat het ook echt echt echt mijn fiets was)
Later is nu
donderdag 13 november 2014 om 16:16
Aha, je kreeg dus een flashback, Dreamer?
Hier net even een aanvarinkje gehad met mijn baas. Die ging er zonder overleg vanuit dat ik de koopavond werk (werk ik normaal niet)
Heb dus geweigerd(met bonzend hart, want ik ben niet zo mans eigenlijk) Over een paar weken sta ik ook al dag alleen inclusief koopavond, ook al onder het mom van dat red je wel (en dat is echt niet te doen in je eentje ) en nu dit weer het viel me wat rauw op mijn dak zogezegd. Dus dit heb ik geweigerd.
Hij was niet echt blij en bleef stug volhouden dat dat allang besproken was en ik ervan wist. Écht niet!!
Maar hij zegt dat dan zo streng en gedecideerd dat ik aan mezelf ga twijfelen. Moet ik niet doen natuurlijk, want ik ben zéér precies en nauwkeurig in alles, ook in het onthouden van afspraken.
Afijn, ik heb een minpunt gescoord bij de baas.
Nu nog even naast me neerleggen en er niet van wakker gaan liggen vannacht.
Hier net even een aanvarinkje gehad met mijn baas. Die ging er zonder overleg vanuit dat ik de koopavond werk (werk ik normaal niet)
Heb dus geweigerd(met bonzend hart, want ik ben niet zo mans eigenlijk) Over een paar weken sta ik ook al dag alleen inclusief koopavond, ook al onder het mom van dat red je wel (en dat is echt niet te doen in je eentje ) en nu dit weer het viel me wat rauw op mijn dak zogezegd. Dus dit heb ik geweigerd.
Hij was niet echt blij en bleef stug volhouden dat dat allang besproken was en ik ervan wist. Écht niet!!
Maar hij zegt dat dan zo streng en gedecideerd dat ik aan mezelf ga twijfelen. Moet ik niet doen natuurlijk, want ik ben zéér precies en nauwkeurig in alles, ook in het onthouden van afspraken.
Afijn, ik heb een minpunt gescoord bij de baas.
Nu nog even naast me neerleggen en er niet van wakker gaan liggen vannacht.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 17:12
donderdag 13 november 2014 om 17:14
donderdag 13 november 2014 om 17:27
Ik hou er niet zo van om het gevoel te hebben dat ik voor het blok wordt gezet. Koopavond is morgen al hè en ik werd er via een Whatsapp van een collega waar ik dus blijkbaar (wist ik ook niet) morgen mee werk van verwittigd dat ik koopavond moest doen omdat zij niet kon. Dacht echt huh??? Waar heb ik wat gemist????
En toen ging ik malen, want hoe moet het dan met dit en hoe moet het dan met dat en ik heb zelf ook al afspraak morgenavond,
Dus tsja, uiteindelijk toch maar even heen gegaan om te zeggen dat het op deze manier niet werkt bij mij.
Mijn grens is steeds aan het oprekken sinds ik hier werk, altijd druk, zwaar werk, regelmatig extra ingepland tijd voor tijd, en dan uren niet kunnen opnemen omdat er geen vervanging is. Dus ja, grens was al even in zicht.
Kijk het nog even aan met de uren, maar anders ga ik er toch over hebben ze uitbetaald te krijgen. Als je het nieuwe jaar alweer met 4 vrije weken begint en je krijgt er dan nog 5 bij, maar kan ze nooit opnemen....
Maar dat is idd stukje opvoeding, lief zijn, gehoorzaam zijn, niet moeilijk doen voor anderen, jezelf wegcijferen.
Goed dat je me daar even op wijst Ambra.
Valkuil in de opvoeding naar mijn kinderen toe. Dáár ga ik ook nog even mee aan de slag.
Anders lopen zij over een aantal jaar ook tegen dit soort problemen aan.
En toen ging ik malen, want hoe moet het dan met dit en hoe moet het dan met dat en ik heb zelf ook al afspraak morgenavond,
Dus tsja, uiteindelijk toch maar even heen gegaan om te zeggen dat het op deze manier niet werkt bij mij.
Mijn grens is steeds aan het oprekken sinds ik hier werk, altijd druk, zwaar werk, regelmatig extra ingepland tijd voor tijd, en dan uren niet kunnen opnemen omdat er geen vervanging is. Dus ja, grens was al even in zicht.
Kijk het nog even aan met de uren, maar anders ga ik er toch over hebben ze uitbetaald te krijgen. Als je het nieuwe jaar alweer met 4 vrije weken begint en je krijgt er dan nog 5 bij, maar kan ze nooit opnemen....
Maar dat is idd stukje opvoeding, lief zijn, gehoorzaam zijn, niet moeilijk doen voor anderen, jezelf wegcijferen.
Goed dat je me daar even op wijst Ambra.
Valkuil in de opvoeding naar mijn kinderen toe. Dáár ga ik ook nog even mee aan de slag.
Anders lopen zij over een aantal jaar ook tegen dit soort problemen aan.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 17:52
jeetje Lien, daar snij je even een onderwerp aan, om het over te hebben met de kids.. dat is ook een kwestie van voorleven he.. hoe breng je het geloofwaardig dat ze voor zichzelf op moeten komen als je het zelf niet laat zien? Natuurlijk is het goed om het erover te hebben. Waar ligt hun grens in beleefd zijn maar niet platgelopen worden, meewerken maar niet misbruikt worden.. het werkt vaak het beste als er een praktijksituatie is. Merk dat mijn kinderen veel leren van hun bijbaan. Zoon werkt nu al even niet meer, dochter sinds kort juist wel maar daarin komen veel situaties voorbij waar je het over kunt hebben samen.
Denk ook eens goed na over je eigen grens bij je werk, je zegt dat hij steeds verder wordt opgerekt. Staat er wat op papier? Het lijkt me zinvol om over tijd voor geld te gaan praten als tijd voor tijd niet blijkt te werken. Snap dat je hierin ook weer voorzichtig bent, je wilt de baas niet tegen de schenen schoppen..
Weet baas van jouw onwillige lijf? Of heb je dat heel bewust nooit ter sprake gebracht?
Ik ga weer even de pompoen omroeren..
Denk ook eens goed na over je eigen grens bij je werk, je zegt dat hij steeds verder wordt opgerekt. Staat er wat op papier? Het lijkt me zinvol om over tijd voor geld te gaan praten als tijd voor tijd niet blijkt te werken. Snap dat je hierin ook weer voorzichtig bent, je wilt de baas niet tegen de schenen schoppen..
Weet baas van jouw onwillige lijf? Of heb je dat heel bewust nooit ter sprake gebracht?
Ik ga weer even de pompoen omroeren..
donderdag 13 november 2014 om 18:06
Ik heb het bij mijn sollicitatie eerlijk verteld Ambra dat ik zo mijn beperkingen heb. Ik had nog een vaste andere baan toen, dus niets te verliezen als ik niet aangenomen zou worden. Baan stond wel op de tocht, maar echte ontslag ging nog wel even duren (reorganisatie in 2 jaar ) Toch heeft hij me, ondanks heel veel andere sollicitanten waar hij uit kon kiezen aangenomen.
Maar omdat ik echt 130 % inzet lever, merk je niets aan me op mijn werk. Daarentegen merk ik wel het e.e.a. aan mezelf 's avonds en 's nachts.
Baas is nogal kort van geheugen denk ik wel eens op dat gebied, als de boel maar goed draait.
En dat lukt ook aardig, maar af en toe moet ik hem weer even helpen herinneren aan mijn grenzen.
Drie lange dagen achter elkaar, kan ik bijv. niet aan. Twee achter elkaar, zeker met de feestdagen (heel erg druk dan ), is wel het maximaal haalbare. Dus dan stip ik dat weer even aan, zo van, als ik teveel werk, dan heb je me straks in de ziektewet hoor, en dan zijn we verder van huis. O ja...zie je hem dan denken.
Baas betaalt niet graag extra uren uit, wil dan dat studenten/scholieren werken voor ons.
Snap dat ook helemaal, is een stuk goedkoper voor hem. En ik wil ook best wel meer vrije dagen opnemen. Maar het moet wél kunnen.
En vooralsnog ziet het er niet naar uit dat ik wat dagen kan opmaken nog dit jaar.
Maar omdat ik echt 130 % inzet lever, merk je niets aan me op mijn werk. Daarentegen merk ik wel het e.e.a. aan mezelf 's avonds en 's nachts.
Baas is nogal kort van geheugen denk ik wel eens op dat gebied, als de boel maar goed draait.
En dat lukt ook aardig, maar af en toe moet ik hem weer even helpen herinneren aan mijn grenzen.
Drie lange dagen achter elkaar, kan ik bijv. niet aan. Twee achter elkaar, zeker met de feestdagen (heel erg druk dan ), is wel het maximaal haalbare. Dus dan stip ik dat weer even aan, zo van, als ik teveel werk, dan heb je me straks in de ziektewet hoor, en dan zijn we verder van huis. O ja...zie je hem dan denken.
Baas betaalt niet graag extra uren uit, wil dan dat studenten/scholieren werken voor ons.
Snap dat ook helemaal, is een stuk goedkoper voor hem. En ik wil ook best wel meer vrije dagen opnemen. Maar het moet wél kunnen.
En vooralsnog ziet het er niet naar uit dat ik wat dagen kan opmaken nog dit jaar.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 19:36
Lien, hoe weet je dat het niet kan, extra dagen opmaken?
Heb je de baas al gevraagd om er moeite voor te gaan doen om dit te regelen voor je?
Dat je het niet erg vind om af en toe/regelmatig/vaak (streep door wat niet van toepassing is) over of meer te werken maar dat het nu wel erg is opgelopen.
Heb je een duidelijke lijst waarop je alles hebt bijgehouden? Dan wordt het misschien ook duidelijker voor hem? Maak het serieus, mail of zeg van te voren dat je met hem wilt overleggen. Dus niet tussen de worteltjes door als het ff kan..
Heb je de baas al gevraagd om er moeite voor te gaan doen om dit te regelen voor je?
Dat je het niet erg vind om af en toe/regelmatig/vaak (streep door wat niet van toepassing is) over of meer te werken maar dat het nu wel erg is opgelopen.
Heb je een duidelijke lijst waarop je alles hebt bijgehouden? Dan wordt het misschien ook duidelijker voor hem? Maak het serieus, mail of zeg van te voren dat je met hem wilt overleggen. Dus niet tussen de worteltjes door als het ff kan..
donderdag 13 november 2014 om 20:12
Ambra: Ik heb een baas die vind dat we vrije dagen/vakanties onderling maar moeten regelen. Uiteraard hou ik bij hoeveel ik extra heb gewerkt, dat ligt ook bij hem ter inzage.
Mocht er eind van dit jaar teveel uren nog over zijn naar zijn zin , dan zal hij ze toch echt moeten gaan uitbetalen. Ook voor mijn andere vaste collega. Als zij vrij wil werk ik en omgekeerd. En af en toe kunnen er studenten/scholieren voor ons invallen. Maar dat is dus niet vaak genoeg nog.
Dit heb ik laatst al met hem doorgesproken, maar hij denkt dat er genoeg gelegenheid is om de uren op te nemen. Het is ons als vaste medewerkers al wel duidelijk dat dit niet gaat lukken.
In december kan ik, heb ik nu gezien 10,5 vrije uren opnemen.
Lekker zou ik zeggen.
Maar i.v.m. vakantie en feestdagen werk ik er 15 extra. Dus per saldo komen er weer 4,5 bij.
Eerst de drukke feestperiode maar eens achter de rug hebben, en dan ga ik (en collega waarschijnlijk ook) het gesprek maar weer aan.
Ga binnenkort collega maar eens polsen of we dat niet gezamenlijk kunnen doen. Staan we iets sterker, zij zit ook met een bulk aan overuren.
Mocht er eind van dit jaar teveel uren nog over zijn naar zijn zin , dan zal hij ze toch echt moeten gaan uitbetalen. Ook voor mijn andere vaste collega. Als zij vrij wil werk ik en omgekeerd. En af en toe kunnen er studenten/scholieren voor ons invallen. Maar dat is dus niet vaak genoeg nog.
Dit heb ik laatst al met hem doorgesproken, maar hij denkt dat er genoeg gelegenheid is om de uren op te nemen. Het is ons als vaste medewerkers al wel duidelijk dat dit niet gaat lukken.
In december kan ik, heb ik nu gezien 10,5 vrije uren opnemen.
Lekker zou ik zeggen.
Maar i.v.m. vakantie en feestdagen werk ik er 15 extra. Dus per saldo komen er weer 4,5 bij.
Eerst de drukke feestperiode maar eens achter de rug hebben, en dan ga ik (en collega waarschijnlijk ook) het gesprek maar weer aan.
Ga binnenkort collega maar eens polsen of we dat niet gezamenlijk kunnen doen. Staan we iets sterker, zij zit ook met een bulk aan overuren.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 20:18
Ik dacht dus bij mijn vorige baan dat het lastig was om vrij te krijgen, daar was ik ook al degene die vaak extra werkte.
Nu werk ik in een duobaan en is het nog erger .
En heb ik een baas die vind dat we het zelf maar moeten opknappen, in vorige baan werd er in elk geval nog door de leidinggevende naar vervanging gezocht.
Dit zijn wel de momenten dat ik denk, had ik wel van baan moeten veranderen?
Maar ja, geld hard nodig dus je probeert wat hè?
Ik relativeer het maar, als ik andere topics soms lees, mag ik blij zijn dat ik werk heb .
Nu werk ik in een duobaan en is het nog erger .
En heb ik een baas die vind dat we het zelf maar moeten opknappen, in vorige baan werd er in elk geval nog door de leidinggevende naar vervanging gezocht.
Dit zijn wel de momenten dat ik denk, had ik wel van baan moeten veranderen?
Maar ja, geld hard nodig dus je probeert wat hè?
Ik relativeer het maar, als ik andere topics soms lees, mag ik blij zijn dat ik werk heb .
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 20:31
Jeetje Lientje, en dan heb je ook nog zo'n lichamelijke zware baan. Voor je baas geldt het voorleven ook he. Jij kunt wel zeggen dat je grenzen hebt, maar als je er stelselmatig overheen gaat, denkt hij dat het wel meevalt. Hij ziet je niet thuis en "in de kreukels" misschien kun je bij dat gesprek gelijk een maximum aangeven van aantal overwerkuren in de week/maand. En samen tot een oplossing komen voor extra overuren. Kun je dit met iemand oefenen? Dat je niet weer begint met "ach, één keertje dan" ?
Bij mij is het echte Nee zeggen en grenzen trekken begonnen, toen ik begon te merken dat ik bijna elke keer na een aantal uren extra werken, op mijn vrije woensdag bijvoorbeeld, de week erna migraine had. Dat was natuurlijk ook op het werk zichtbaar.
Vanmiddag bij de dokter gehoord dat er idd niets te vinden is in mn darmen. Omdat ik nu ook niet veel last heb, besloten geen dieet te gaan doen. Dat ik in Amsterdam geen last had, kon ook komen doordat ik toen geen stress had, merkte de domter terecht op. In de parkeergarage ging ik nog door mn enkel. Stom!
Bij mij is het echte Nee zeggen en grenzen trekken begonnen, toen ik begon te merken dat ik bijna elke keer na een aantal uren extra werken, op mijn vrije woensdag bijvoorbeeld, de week erna migraine had. Dat was natuurlijk ook op het werk zichtbaar.
Vanmiddag bij de dokter gehoord dat er idd niets te vinden is in mn darmen. Omdat ik nu ook niet veel last heb, besloten geen dieet te gaan doen. Dat ik in Amsterdam geen last had, kon ook komen doordat ik toen geen stress had, merkte de domter terecht op. In de parkeergarage ging ik nog door mn enkel. Stom!
Later is nu
donderdag 13 november 2014 om 20:47
Aan de ene kant mooi Dreamer , dat er niks gevonden is. Aan de andere kant, tsja, nu weet je het nog niet. Maar stress is wel iets wat makkelijk op je darmen slaat als je gevoelige darmen hebt. Vraag is dan, hoe kan je daarmee leren omgaan?
Stress vermijden is niet echt een optie meestal zijn het dingen die onverwacht op je pad komen.
Ik zit in de luxe positie dat ik verdeeld over de week werk, meestal heb 's avonds en 's nachts de meeste pijn en knap ik op de dag erna weer op. En dan heb ik dus vrij, dus dat ziet baas niet.
Dus op het werk merkt hij niets aan me. Wil ik ook niet, vind het al erg genoeg dat gezin mijn beperkingen soms ziet en daar last van heeft. Maar óók daar ga ik meestal zo ver mogelijk door. En pak mijn rust dan als iedereen naar werk/school/sport/ elders is.
Dat is dan het enige wat ik mezelf wél toesta. Iedereen weg?
Even klein huishoudelijk klusje doen en dan rust. Dus mijn huis is zeg maar rommelig en niet superschoon .
Ben nu wel vacatures aan het kijken geweest. Maarja, MBO opleiding op niveau zwaar lichamelijk werk (toen was ik nog gezond) en parttime willen werken gaat erg slecht samen in deze regio.
Weet ook nog niet precies wat ik zou willen. Zit te denken aan de uitvaartbranche, maar daar is parttime ook lastig.( Lees onregelmatige uren, en ik wil toch graag vastigheid)
En daar lees ik ook nooit vacatures voor, voor bijv. begrafenisregelaar , cateringmedewerker bij een crematorium of iets qua catering schoonmaak bij een hospice ofzo. Dat zijn dingen die me wel liggen qua werk, maar vind die banen maar.
Stress vermijden is niet echt een optie meestal zijn het dingen die onverwacht op je pad komen.
Ik zit in de luxe positie dat ik verdeeld over de week werk, meestal heb 's avonds en 's nachts de meeste pijn en knap ik op de dag erna weer op. En dan heb ik dus vrij, dus dat ziet baas niet.
Dus op het werk merkt hij niets aan me. Wil ik ook niet, vind het al erg genoeg dat gezin mijn beperkingen soms ziet en daar last van heeft. Maar óók daar ga ik meestal zo ver mogelijk door. En pak mijn rust dan als iedereen naar werk/school/sport/ elders is.
Dat is dan het enige wat ik mezelf wél toesta. Iedereen weg?
Even klein huishoudelijk klusje doen en dan rust. Dus mijn huis is zeg maar rommelig en niet superschoon .
Ben nu wel vacatures aan het kijken geweest. Maarja, MBO opleiding op niveau zwaar lichamelijk werk (toen was ik nog gezond) en parttime willen werken gaat erg slecht samen in deze regio.
Weet ook nog niet precies wat ik zou willen. Zit te denken aan de uitvaartbranche, maar daar is parttime ook lastig.( Lees onregelmatige uren, en ik wil toch graag vastigheid)
En daar lees ik ook nooit vacatures voor, voor bijv. begrafenisregelaar , cateringmedewerker bij een crematorium of iets qua catering schoonmaak bij een hospice ofzo. Dat zijn dingen die me wel liggen qua werk, maar vind die banen maar.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 20:51
Heeft iemand hier overigens wel eens iets van mindfulness gedaan?
Schijnt ook goed te zijn tegen verkeerd omgaan met stress.
Het lijkt me zo zweverig. Of zie ik dat verkeerd?
Heb wel ooit ook yoga gedaan , maar dat was echt niets voor mij. Waar iedereen zó heerlijk ontspande, voelde ik elk spiertje in mijn lichaam.
Schijnt ook goed te zijn tegen verkeerd omgaan met stress.
Het lijkt me zo zweverig. Of zie ik dat verkeerd?
Heb wel ooit ook yoga gedaan , maar dat was echt niets voor mij. Waar iedereen zó heerlijk ontspande, voelde ik elk spiertje in mijn lichaam.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 21:01
Lientje google eens op werken in de uitvaart en dan je provincie erachter.
Kom je op allerlei links, bv uitvaartvacatures.nl.
En wat je werk betreft, zeker samen met collega doen. Dit gaat natuurlijk niet, in een duobaan kun je niet elkaars teveel gewerkte uren opvangen. Dan moet ie maar een scholier inzetten hoor. Grr.
Ben zelf planner, en de hele tijd bezig om iedereen haar teveel gewerkte uren zo snel mogelijk terug te geven. Het is lastig maar het is vooral een kwestie van willen..
Dreamer, he verdorie nog niks.. en stress wordt zeker niet minder nu..
Kom je op allerlei links, bv uitvaartvacatures.nl.
En wat je werk betreft, zeker samen met collega doen. Dit gaat natuurlijk niet, in een duobaan kun je niet elkaars teveel gewerkte uren opvangen. Dan moet ie maar een scholier inzetten hoor. Grr.
Ben zelf planner, en de hele tijd bezig om iedereen haar teveel gewerkte uren zo snel mogelijk terug te geven. Het is lastig maar het is vooral een kwestie van willen..
Dreamer, he verdorie nog niks.. en stress wordt zeker niet minder nu..
donderdag 13 november 2014 om 21:13
Rare situatie lientje... Je werkgever is overigens niet verplicht je vrije dagen uit te betalen hè als ze over zijn.
Dreamer, aan de ene kant fijn dat er niks gevonden is, aan de andere kant... Je weet nu nog niks...
Zo, weekend!
Dreamer, aan de ene kant fijn dat er niks gevonden is, aan de andere kant... Je weet nu nog niks...
Zo, weekend!
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 13 november 2014 om 21:14
Nouja, op zich is het natuurlijk goed dat er niets is. EN ik kan op zich stress best reduceren. Ik heb niet echt aan mindfulness gedaan, maar kan wel goed ontspannen. Van yoga merkte ik echt dat ik profijt had, alleen kon ik na een val met m'n fiets niet meer (lang) op de handen leunen en zat ik de halve les *zennnn* op m'n matje. Ik besloot toen dat ik dat thuis ook kon doen... maar ik doe het niet.
Later is nu
donderdag 13 november 2014 om 21:19
Ik werd van yoga juist heel erg hyper.
Nou heb gekeken Ambra en de perfecte vacature staat erbij. Is hier alleen wel 80 km vandaan, dus dat is een beetje te ver weg. Dus blijf nog maar even in huidige baan denk ik.
Dames , ik ga mijn bed in.
Fijne avond allemaal en een rustige nacht!
Nou heb gekeken Ambra en de perfecte vacature staat erbij. Is hier alleen wel 80 km vandaan, dus dat is een beetje te ver weg. Dus blijf nog maar even in huidige baan denk ik.
Dames , ik ga mijn bed in.
Fijne avond allemaal en een rustige nacht!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 21:25
Ik vind ons kippenhok wel gezellig hoor!
Dreamer: gecondoleerd
Lientje: ik zit ook aan mindfullness te denken. Ik heb geen idee of het erg zweverig is, volgens mij valt het wel mee.
Bedankt voor jullie lieve reacties en adviezen! Heeft me wel weer even aan het denken gezet.
En nu ik me weer wat beter voel en denk dat ik toch wel meer dan 40 uur in een week kan werken, is het goed om na te lezen om te realiseren dat dat niet zo is. En dat ik me daarvoor ook niet hoef te schamen. Het gaat steeds een beetje zo: ik ben moe of niet zo lekker en wil minder werken, maar dan gebeurd er weer iets op het werk (dit keer een gesprek met mijn baas waar ik met een goed gevoel van weg ging) en dan denk ik dat ik het allemaal wel red. Tot ik weer instort, en die periode ertussen wordt steeds korter.
Ik heb wel een fijn gesprek met mijn baas gehad. Heeft wat onzekerheid weggenomen. Maar het houdt waarschijnlijk ook wel in dat ik meer dan fulltime blijf werken voorlopig… Aan de ene kant vind ik het toekomstplan dat ze voor mij hebben heel leuk en wil ik dat ook graag, aan de andere kant weet ik niet of ik dat wel ga volhouden.
Ik ga jullie reacties in een Word document plakken zodat ik het kan nalezen en goed over nadenken, want jullie zeggen wel rake dingen. Zoals dat ik de controle moet loslaten, want daar heb ik moeite mee. En dan ga ik nadenken over wat ik wil in de (nabije) toekomst. Het is een beetje lastig want niemand mag het nog weten, dus ik moet toch een extern iemand vinden om er mee over te praten. Misschien dat ik mijn oude psycholoog een mailtje stuur om een afspraak te maken.
Volgens mij kunnen de meesten van jullie wel een knuffel gebruiken, dus hier is er een van mij:
Dreamer: gecondoleerd
Lientje: ik zit ook aan mindfullness te denken. Ik heb geen idee of het erg zweverig is, volgens mij valt het wel mee.
Bedankt voor jullie lieve reacties en adviezen! Heeft me wel weer even aan het denken gezet.
En nu ik me weer wat beter voel en denk dat ik toch wel meer dan 40 uur in een week kan werken, is het goed om na te lezen om te realiseren dat dat niet zo is. En dat ik me daarvoor ook niet hoef te schamen. Het gaat steeds een beetje zo: ik ben moe of niet zo lekker en wil minder werken, maar dan gebeurd er weer iets op het werk (dit keer een gesprek met mijn baas waar ik met een goed gevoel van weg ging) en dan denk ik dat ik het allemaal wel red. Tot ik weer instort, en die periode ertussen wordt steeds korter.
Ik heb wel een fijn gesprek met mijn baas gehad. Heeft wat onzekerheid weggenomen. Maar het houdt waarschijnlijk ook wel in dat ik meer dan fulltime blijf werken voorlopig… Aan de ene kant vind ik het toekomstplan dat ze voor mij hebben heel leuk en wil ik dat ook graag, aan de andere kant weet ik niet of ik dat wel ga volhouden.
Ik ga jullie reacties in een Word document plakken zodat ik het kan nalezen en goed over nadenken, want jullie zeggen wel rake dingen. Zoals dat ik de controle moet loslaten, want daar heb ik moeite mee. En dan ga ik nadenken over wat ik wil in de (nabije) toekomst. Het is een beetje lastig want niemand mag het nog weten, dus ik moet toch een extern iemand vinden om er mee over te praten. Misschien dat ik mijn oude psycholoog een mailtje stuur om een afspraak te maken.
Volgens mij kunnen de meesten van jullie wel een knuffel gebruiken, dus hier is er een van mij:
donderdag 13 november 2014 om 21:28
Goed Nes!
En vergeet niet: advies geven is makkelijker dan opvolgen. Je ziet dat Lientje er ook mee stoeit. Juist wat jij zegt, over je grenzen gaan doe je als je je goed voelt. Ik heb bij revalidatie geleerd dat je zowel op goede als op minder goede dagen je aan je planning moet houden. Dan krijg je uiteindelijk die zo felbegeerde balans. Neemt niet weg dat ik op vrije dagen, wanneer het mooi weer is en ik lekker in m'n vel zit, zo twee uur ga wandelen en dat een dag later bezuur.
En vergeet niet: advies geven is makkelijker dan opvolgen. Je ziet dat Lientje er ook mee stoeit. Juist wat jij zegt, over je grenzen gaan doe je als je je goed voelt. Ik heb bij revalidatie geleerd dat je zowel op goede als op minder goede dagen je aan je planning moet houden. Dan krijg je uiteindelijk die zo felbegeerde balans. Neemt niet weg dat ik op vrije dagen, wanneer het mooi weer is en ik lekker in m'n vel zit, zo twee uur ga wandelen en dat een dag later bezuur.
Later is nu
donderdag 13 november 2014 om 21:29
Lien, dat is snel
Nou wachten wanneer de vacature jouw kant op komt. Gewoon regelmatig ff nakijken, misschien kun je alvast een keer iets met je cv doen zodat je snel kunt reageren als er iets is?
Nes, dat meer dan 40 uur..dat is toch een ding he. Wat zou het handig zijn als je in een tak van sport zat waar gewoon 40 uur of 36 uur gewerkt wordt. Fijn wel dat er iets van een toekomstplan is..
hoe is het met de presentatie waar je zo tegenop zag?
knuf trug.
Nou wachten wanneer de vacature jouw kant op komt. Gewoon regelmatig ff nakijken, misschien kun je alvast een keer iets met je cv doen zodat je snel kunt reageren als er iets is?
Nes, dat meer dan 40 uur..dat is toch een ding he. Wat zou het handig zijn als je in een tak van sport zat waar gewoon 40 uur of 36 uur gewerkt wordt. Fijn wel dat er iets van een toekomstplan is..
hoe is het met de presentatie waar je zo tegenop zag?
knuf trug.
vrijdag 14 november 2014 om 08:49
Goedemorgen!
Wat ik me nog afvroeg, Nes. Kun jij ook kiezen voor 's morgens werken, 's middags vrij en dan 's avonds weer werken? Of is jouw werk niet 's avonds open? Misschien dat dat wat meer rust geeft, tussendoor.
Ik dacht dat mijn enkel niet zo ernstig was, maar ik kan amper trappen op en af. Dat wordt weinig koffie/thee vandaag. Zometeen haal ik wel kannetjes op. Andere knie, beide handen en linker schouder doen ook zeer door de val. Jippie
Overigens gaan wij vanmiddag nieuwe auto ophalen. Zin in!
Wat ik me nog afvroeg, Nes. Kun jij ook kiezen voor 's morgens werken, 's middags vrij en dan 's avonds weer werken? Of is jouw werk niet 's avonds open? Misschien dat dat wat meer rust geeft, tussendoor.
Ik dacht dat mijn enkel niet zo ernstig was, maar ik kan amper trappen op en af. Dat wordt weinig koffie/thee vandaag. Zometeen haal ik wel kannetjes op. Andere knie, beide handen en linker schouder doen ook zeer door de val. Jippie
Overigens gaan wij vanmiddag nieuwe auto ophalen. Zin in!
Later is nu
