
Leven met pijn gaat verder, met uitleg over de salamiworst.
donderdag 3 juli 2014 om 19:02
In dit topic praten we over ons leven met pijn, wat dat met ons doet en waar we in het dagelijks leven tegenaan lopen. Iedereen is welkom, om mee te lezen, mee te schrijven of af en toe binnen te vallen.
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
Later is nu
maandag 17 november 2014 om 18:10
Dat blijf ik toch altijd bijzonder vinden, dat een crematie/begrafenis soms wel een reünie lijkt en het naderhand dan gezellig (tussen aanhalingstekens) wordt.
Ging het een beetje met je man en kinderen (en jou natuurlijk) Dreamer?
Het zijn niet echt de leukste klusjes...
Ging het een beetje met je man en kinderen (en jou natuurlijk) Dreamer?
Het zijn niet echt de leukste klusjes...
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 17 november 2014 om 18:21
Dochter kon vlak voor de crematie (vlak nadat ze oma in de kist had gezien) ineens niet meer lopen. Gelukkig heeft het crematorium rolstoelen. Aan het eind van de koffie kon ze ineens wél weer lopen. Was kortdurend dus. En ja, het gaat wel. Man heeft voornamelijk broers en het was wel apart om hen allen te zien huilen, net als de grote neven. Er zit een hoop liefde in die familie, dat is mooi
Er zijn ook gelijk plannen gemaakt om wél met z'n allen regelmatig bij elkaar te komen.
Er zijn ook gelijk plannen gemaakt om wél met z'n allen regelmatig bij elkaar te komen.
Later is nu
maandag 17 november 2014 om 19:32

dinsdag 18 november 2014 om 10:58
dinsdag 18 november 2014 om 12:32
dinsdag 18 november 2014 om 13:14
Jij bent dus ook zo Dreamer. Gewoon doordaveren en de klap komt pas naderhand.
Als je verder zelf lekker bezig bent en je kunt beetje voor jezelf werken is het misschien prettiger op je werk te blijven. Maar als veel contact met anderen hebt is dat wellicht lastiger.
Ik had na het overlijden van mijn vader dat ik op mijn werk ook in tranen uitbarstte, werd toen uitgescholden door een bejaarde. Normaal kon ik dat goed handelen maar toen ff niet
Pas een beetje op jezelf hè . Genoeg is genoeg tenslotte
Als je verder zelf lekker bezig bent en je kunt beetje voor jezelf werken is het misschien prettiger op je werk te blijven. Maar als veel contact met anderen hebt is dat wellicht lastiger.
Ik had na het overlijden van mijn vader dat ik op mijn werk ook in tranen uitbarstte, werd toen uitgescholden door een bejaarde. Normaal kon ik dat goed handelen maar toen ff niet
Pas een beetje op jezelf hè . Genoeg is genoeg tenslotte
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 18 november 2014 om 13:25
dinsdag 18 november 2014 om 14:38
dinsdag 18 november 2014 om 15:11
Ja, ik merk dat ik heel erg het idee heb ik dat ik vooral met de kinderen moet praten, maar ik weet niet hoe en waarover. Aan de andere kant begon zoon zelf over het feit dat het raar voelde, dat we het 's middags op zich zo gezellig hadden. Sja.. ik weet niet.. ik hoef niet altijd overal over te praten, maar wil niet (weer) het idee hebben, dat ik m'n kind in de kou heb laten staan, ofzo.
Later is nu

dinsdag 18 november 2014 om 16:23
Nes....heel logisch hoor dat je het niet meteen kunt accepteren...ik denk dat daar heel wat tijd overheen gaat. Misschien nog een nieuwe
Mooie zin om te onthouden: accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren....Deze hangt bij een collega aan de muur en ik vind hem heel mooi en ook heel waar!
Maar het blijft een lastige...Vooral inderdaad dat Hulp vragen...ben ik zo slecht in...maar doe het nu wel soms. Gisteren ook op het werk hadden We iets waar We met een aantal mensen heen moesten. Ik wist dat je bijna heel de middag moest staan en dat kan ik dus niet. Dus bad ik aan een goede collega gevraagd of ze mijn speciale stoel mee wilde nemen. Ik heb even bij de groep gestaan maar toen ik last kreeg van mijn rug ben ik gewoon gaan zitten! Vond dat wel stoer van mezelf. Me niet groot houden, voor wie of wat? Ik zit de hele week met pijn, de rest niet. Vorig jaar bij dezelfde bijeenkomst was ik nog niet zo ver, voelde me dan zo'n zeur zeg maar...maar voor wie? Helemaal niemand keek raar op. Laatst hadden We ook een bijeenkomst, zelfde verhaal en iemand van de directie zag mijn stoel staan en ging lekker zitten....ik balen.... (er waren ook andere stoelen maar van die rolstoelen voor iemand met rugklachten). Weer vroeg ik mezelf af wat te doen, of de hele week vergaan van de pijn en niks zeggen of aktie ondernemen. Ik ben toen naar die dame toe gegaan en heb vriendelijk gevraagd of ze een andere stoel wilde pakken. Je moet echt voor jezelf opkomen hoor! Een ander doet het niet en hoe vaker je dit doet Hoe gemakkelijker het wordt!
Mooie zin om te onthouden: accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren....Deze hangt bij een collega aan de muur en ik vind hem heel mooi en ook heel waar!
Maar het blijft een lastige...Vooral inderdaad dat Hulp vragen...ben ik zo slecht in...maar doe het nu wel soms. Gisteren ook op het werk hadden We iets waar We met een aantal mensen heen moesten. Ik wist dat je bijna heel de middag moest staan en dat kan ik dus niet. Dus bad ik aan een goede collega gevraagd of ze mijn speciale stoel mee wilde nemen. Ik heb even bij de groep gestaan maar toen ik last kreeg van mijn rug ben ik gewoon gaan zitten! Vond dat wel stoer van mezelf. Me niet groot houden, voor wie of wat? Ik zit de hele week met pijn, de rest niet. Vorig jaar bij dezelfde bijeenkomst was ik nog niet zo ver, voelde me dan zo'n zeur zeg maar...maar voor wie? Helemaal niemand keek raar op. Laatst hadden We ook een bijeenkomst, zelfde verhaal en iemand van de directie zag mijn stoel staan en ging lekker zitten....ik balen.... (er waren ook andere stoelen maar van die rolstoelen voor iemand met rugklachten). Weer vroeg ik mezelf af wat te doen, of de hele week vergaan van de pijn en niks zeggen of aktie ondernemen. Ik ben toen naar die dame toe gegaan en heb vriendelijk gevraagd of ze een andere stoel wilde pakken. Je moet echt voor jezelf opkomen hoor! Een ander doet het niet en hoe vaker je dit doet Hoe gemakkelijker het wordt!

woensdag 19 november 2014 om 08:33
Goedemorgen dames!
Dreamer , hoe voel je je vandaag? Al iets beter?
Nes heb je je gesprek met je baas al gehad?
Gisteren was het alwéér zo ongelooflijk druk op mijn werk. Lag vanaf drie uur vannacht wakker van de pijn, ik hoef in elk geval geen pijndagboek bij te houden om erachter te komen wanneer het erger is. Dát is me nu wel duidelijk.
Gelukkig krijgen we er binnenkort een paar dagen per week een stagiair bij. Voor een periode van een paar maanden geloof ik. Dat zal vast heel wat schelen daar kan ik mooi eea naar doorschuiven zei baas al.
Dreamer , hoe voel je je vandaag? Al iets beter?
Nes heb je je gesprek met je baas al gehad?
Gisteren was het alwéér zo ongelooflijk druk op mijn werk. Lag vanaf drie uur vannacht wakker van de pijn, ik hoef in elk geval geen pijndagboek bij te houden om erachter te komen wanneer het erger is. Dát is me nu wel duidelijk.
Gelukkig krijgen we er binnenkort een paar dagen per week een stagiair bij. Voor een periode van een paar maanden geloof ik. Dat zal vast heel wat schelen daar kan ik mooi eea naar doorschuiven zei baas al.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

woensdag 19 november 2014 om 09:18
Goedemorgen Lien en anderen
Zo'n stagiaire is natuurlijk wel een uitkomst Lien, scheelt echt wel.
Slik je nu extra pijnstilling of hoe doe je dat?
De laatste tijd heb ik niet alleen last van mijn rug, bekken en heupen maar door overbelasting ook nog 2 tennisarmen. Dat laatste schiet dus echt niet op en mijn rechterarm heeft niet te veel "getennist" maar ook de bicep en schouder doen nu vrolijk mee
Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren wat dus echt niet altijd lukt en het vreet, meer dan anders, extra energie.
Morgen begrafenis en daarna moeten we de hele andere kant van het land op voor een chique diner. 2 Uitersten dus en veel te veel voor mijn arme rug.
Zo'n stagiaire is natuurlijk wel een uitkomst Lien, scheelt echt wel.
Slik je nu extra pijnstilling of hoe doe je dat?
De laatste tijd heb ik niet alleen last van mijn rug, bekken en heupen maar door overbelasting ook nog 2 tennisarmen. Dat laatste schiet dus echt niet op en mijn rechterarm heeft niet te veel "getennist" maar ook de bicep en schouder doen nu vrolijk mee
Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren wat dus echt niet altijd lukt en het vreet, meer dan anders, extra energie.
Morgen begrafenis en daarna moeten we de hele andere kant van het land op voor een chique diner. 2 Uitersten dus en veel te veel voor mijn arme rug.
woensdag 19 november 2014 om 09:30
Oei Aso. Dat is eigenlijk teveel op één dag crematie en daarna diner aan de andere kant van het land.
En een tennisarm , heb ik ook ooit gehad, heeft bij mij toen ruim een jaar geduurd voor het over was. Nog voel ik het af en toe opkomen, dan doe ik snel iets rustiger aan met mijn arm.
Dat is nog even een waslijst zeg aan klachten , lijkt me zwaar zeker op zo'n dag als morgen.
Ik neem dan extra pijnstillers ja als ik zoveel pijn hebt. Alleen vannacht was ik te lui om mijn bed uit te gaan. Zal ze straks gelijk weer op mijn nachtkastje leggen. Was niet echt een goed idee om in bed te blijven liggen. Ik had gehoopt weer snel in slaap te vallen, maar dat viel dus zwaar tegen.
En een tennisarm , heb ik ook ooit gehad, heeft bij mij toen ruim een jaar geduurd voor het over was. Nog voel ik het af en toe opkomen, dan doe ik snel iets rustiger aan met mijn arm.
Dat is nog even een waslijst zeg aan klachten , lijkt me zwaar zeker op zo'n dag als morgen.
Ik neem dan extra pijnstillers ja als ik zoveel pijn hebt. Alleen vannacht was ik te lui om mijn bed uit te gaan. Zal ze straks gelijk weer op mijn nachtkastje leggen. Was niet echt een goed idee om in bed te blijven liggen. Ik had gehoopt weer snel in slaap te vallen, maar dat viel dus zwaar tegen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 19 november 2014 om 11:12
Jeetje Aso, is beide echt nodig morgen? Twee tennisarmen, hoe negeer je dat? Sterkte.
Fijn dat je een stagiair krijgt Lientje, hoewel het mooi zou zojn als je sowieso structureel ondersteuning zou kunnen krijgen.
Met mij gaat het niet zo goed. Vanmorgen kregen we bericht van zoons school dat er een leerling overleden is door een ongeval. Dat is sowieso triest, maar na het voorval van 1,5 week terug komt het dubbelhard binnen, denk ik.
Ook was de koffieochtend vanmorgen niet echt gezellig en ontspannend, ik ben na 1 slok koffie weggegaan en heb gewandeld. Nu zit ik een beetje stom voor de tv terwijl ik huiswerk zou moeten maken..
Fijn dat je een stagiair krijgt Lientje, hoewel het mooi zou zojn als je sowieso structureel ondersteuning zou kunnen krijgen.
Met mij gaat het niet zo goed. Vanmorgen kregen we bericht van zoons school dat er een leerling overleden is door een ongeval. Dat is sowieso triest, maar na het voorval van 1,5 week terug komt het dubbelhard binnen, denk ik.
Ook was de koffieochtend vanmorgen niet echt gezellig en ontspannend, ik ben na 1 slok koffie weggegaan en heb gewandeld. Nu zit ik een beetje stom voor de tv terwijl ik huiswerk zou moeten maken..
Later is nu

woensdag 19 november 2014 om 11:22
Jij krijgt ook nogal wat op je bordje Dreamer. Wat triest voor je zoon en zeker voor de nabestaanden dat er zo'n jonge bekende is overleden. Dat hakt er natuurlijk in, ook bij jou, als moeder zijnde. Logisch dat je dan zo'n dag hebt wat echt niet leuk is. Sterkte
Lien, mijn pijnstillers liggen altijd in mijn nachtkastje zodat ik er 's nachts niet uit hoef. Deze week doe ik weer zonder. Ambra had destijds de tip om de ene week wel en de andere week niet te slikken omdat ik niet constant wil slikken.
2 Tennisarmen negeren hoe doe ik dat. Wel alles doen maar niet achter elkaar en muziek op mijn hoofd zodat ik afleiding heb. Het is helaas niet de eerste keer dat ik dat heb en zeker niet de laatste keer (vrees ik) Dat de rechter arm en schouder helemaal pijnlijk zijn is wel de eerste keer. (jeujjj )
Het voordeel van morgen is dat mijn armen rust hebben
Lien, mijn pijnstillers liggen altijd in mijn nachtkastje zodat ik er 's nachts niet uit hoef. Deze week doe ik weer zonder. Ambra had destijds de tip om de ene week wel en de andere week niet te slikken omdat ik niet constant wil slikken.
2 Tennisarmen negeren hoe doe ik dat. Wel alles doen maar niet achter elkaar en muziek op mijn hoofd zodat ik afleiding heb. Het is helaas niet de eerste keer dat ik dat heb en zeker niet de laatste keer (vrees ik) Dat de rechter arm en schouder helemaal pijnlijk zijn is wel de eerste keer. (jeujjj )
Het voordeel van morgen is dat mijn armen rust hebben
woensdag 19 november 2014 om 12:16
Aso: ja, twee armen negeren dat wordt weer een stuk moeilijker natuurlijk. Ik had het vnl. rechts, en heel soms voelde ik links ook pijn doen en dan paste ik extra op zeg maar.
Maar aan twee kanten, tsja dat is extra lastig. Kan je er misschien een injectie voor halen of zoiets? Heb ooit wel eens gehoord dat ze dat soms doen als het heel erg is. Aan beide armen lijkt mij ernstig genoeg daarvoor in elk geval.
Dreamer: Ach, wat rot voor je zoon. En zelf loop je daarmee natuurlijk ook op je maag, ik weet hoe ik zelf ben, je denkt toch aan het verdriet van je zoon en van die ouders. Echt vreselijk als je zoiets overkomt als ouders lijkt me.
Ik word er , nu ik het alleen maar lees, al verdrietig van.
Alles lijkt ook altijd wel tegelijk te komen hè? ook voor jou en je zoon.
Ik weet niet goed hoe ik troost kan bieden, kan alleen zeggen, dat ik, hoewel we elkaar niet IRL kennen, ik met je meeleef.
Maar aan twee kanten, tsja dat is extra lastig. Kan je er misschien een injectie voor halen of zoiets? Heb ooit wel eens gehoord dat ze dat soms doen als het heel erg is. Aan beide armen lijkt mij ernstig genoeg daarvoor in elk geval.
Dreamer: Ach, wat rot voor je zoon. En zelf loop je daarmee natuurlijk ook op je maag, ik weet hoe ik zelf ben, je denkt toch aan het verdriet van je zoon en van die ouders. Echt vreselijk als je zoiets overkomt als ouders lijkt me.
Ik word er , nu ik het alleen maar lees, al verdrietig van.
Alles lijkt ook altijd wel tegelijk te komen hè? ook voor jou en je zoon.
Ik weet niet goed hoe ik troost kan bieden, kan alleen zeggen, dat ik, hoewel we elkaar niet IRL kennen, ik met je meeleef.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 19 november 2014 om 17:11
Dreamer, jeetje meid..wat kan een mens hier nog op zeggen...
je vroeg je af wat je je kinderen kon vragen... zou 'hoe voel je je? niet een goeie zijn? Er komen zoveel trieste dingen op jullie pad.. waarbij oma dan ook triest is maar te begrijpen vanwege haar leeftijd, dat geeft berusting naast het verdriet.
Maar bij zulke jonge gastjes is berusting niet aan de orde, die mogen niet overlijden..
heel veel sterkte..
je vroeg je af wat je je kinderen kon vragen... zou 'hoe voel je je? niet een goeie zijn? Er komen zoveel trieste dingen op jullie pad.. waarbij oma dan ook triest is maar te begrijpen vanwege haar leeftijd, dat geeft berusting naast het verdriet.
Maar bij zulke jonge gastjes is berusting niet aan de orde, die mogen niet overlijden..
heel veel sterkte..
woensdag 19 november 2014 om 23:15
Ah dreamer, is dat die voetballer uit W?
Vreselijk verhaal...
Ik heb ook een stagiere sinds deze week, helaas is dat geen lastenverlichting voor mij...
maar wel leuk.
Hier veel bekkenlast, geen idee waar het wegkomt. Gaat vast ook wel weer over.
Afgelopen twee nachten steeds eruit gemoeten voor de jongste die last van hoest heeft. Lag ik net in bed net, begint ze weer. Zeg tegen man dat hij deze nacht mag doen. Is ie gepikeerd (en ik dus ook) en gaat ie beneden liggen... Nee lekker hoor.
Vreselijk verhaal...
Ik heb ook een stagiere sinds deze week, helaas is dat geen lastenverlichting voor mij...

Hier veel bekkenlast, geen idee waar het wegkomt. Gaat vast ook wel weer over.
Afgelopen twee nachten steeds eruit gemoeten voor de jongste die last van hoest heeft. Lag ik net in bed net, begint ze weer. Zeg tegen man dat hij deze nacht mag doen. Is ie gepikeerd (en ik dus ook) en gaat ie beneden liggen... Nee lekker hoor.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 20 november 2014 om 07:30
Herkenbaar Suzy, zo ging het hier ook altijd. Man werd meestal niet eens wakker hier, tegen de tijd dat ik hem wakker had gepord was ik zo geïrriteerd dat ik net zo goed zelfhad kkunnen gaan. En dan s ochtends glashard zeggen dat hij zo slecht geslapen had door kind
Ben blij dat het nu tieners zijn en dat wat beter is.
Ben blij dat het nu tieners zijn en dat wat beter is.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!