
Als ik jullie toch niet had...
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:47
Over 2 weken heb ik vakantie en per 1 september begin in met mijn nieuwe baan. Eindelijk...!
Was het al sinds januari verschrikkelijk zat om allerlei redenen maar goed daar gaat dit topic niet over.
In deze 7 maanden heb ik me hier kostelijk vermaakt op het forum. Van 8 tot 5 stond de site open, oei wat een slechte werknemer. Maar ow wat fijn dat het kon! Dat jullie er waren om de dag door te komen.
Meen echt serieus dat ik volgens mij flink diep zou hebben gezeten als ik niet elke dag even kon vluchten naar het forum.
Heb kunnen lachen en huilen, kijkje in jullie leven. Dankjulliewel daarvoor.
Special thanx voor de adviezen en tips van sommige mensen!
word nogal een soft topic dit maar ik wilde het jullie toch even laten weten.
Wanneer/in welke situatie dachten jullie: "Als ik het forum toch niet had...?"
Was het al sinds januari verschrikkelijk zat om allerlei redenen maar goed daar gaat dit topic niet over.
In deze 7 maanden heb ik me hier kostelijk vermaakt op het forum. Van 8 tot 5 stond de site open, oei wat een slechte werknemer. Maar ow wat fijn dat het kon! Dat jullie er waren om de dag door te komen.
Meen echt serieus dat ik volgens mij flink diep zou hebben gezeten als ik niet elke dag even kon vluchten naar het forum.
Heb kunnen lachen en huilen, kijkje in jullie leven. Dankjulliewel daarvoor.
Special thanx voor de adviezen en tips van sommige mensen!
word nogal een soft topic dit maar ik wilde het jullie toch even laten weten.
Wanneer/in welke situatie dachten jullie: "Als ik het forum toch niet had...?"
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:52
Nou, dat denk ik vaak, Aruba, ik kan ook intens genieten van dit forum, want hier komen de echte emoties boven, de emoties die iedereen voor zich houdt in het echte leven en daar kan ik enorm van genieten, want dan durf ik tenminste ook eerlijk en oprecht te zijn.
Voor mij is het ook een ontlading, ook al moet ik af en toe nog leren om me op de juiste manier te ontladen en niet te verzanden in negatieve berichten en negatieve houdingen naar anderen, maar dat komt gewoon omdat ik het niet gewend ben dat mensen echt naar elkaar luisteren en elkaar echt serieus nemen, wat dat betreft heb ik nog heel wat te leren en als men elkaar kwetst, ook op dit forum, dan komt er niet veel van delen, dan slaat een mens automatisch dicht of gaat hij of zij haar of zijn stekels opzetten en zo is het ook bij mij, ik ben wat dat betreft een beetje teveel gekwetste en in de steek gelaten door mensen en dat heeft me niet echt geholpen om me echt open te stellen, mijn ex zei altijd als ik weer eens een heel verhaal had over het verlden: vergeet het en dan voelde ik me extra gekwetst en helemaal niet serieus genomen en er zijn ook mensen die belangstelling naar iemand faken, maar daar prik ik doorheen, helemaal.
Zo was er ook iemand op het werk die hartstikke aardig en zeer vroom overkomt, ze werkt precies volgens de regels, maar ik vind haar niet echt, niet oprecht, ik heb het idee dat ze iets verbergt en juist met haar heb ik enorm gebotst, want we doen hetzelfde werk en zitten achter dezelfde balie, maar ik ben gezellig met klanten, praat met ze en geef ze aandacht en telkens als ik dat doe, zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe ze dat veracht en ze wil me steeds de les lezen en me telkens vertellen wat ik wel of niet mag en met zo'n air, dat ze de beste van de wereld is, dat ze alles is, ik vind haar niet vrij en dat irriteert me, mede uit angst dat ze mijn vrijheid ook wil afpakken door bijvoorbeeld bij de leidinggevenden te gaan klagen over mij en die zijn precies zo, het werk gaat voor alles en daarom ben ik blij dat ik bij die baan weg ben, maar ik baal er telkens wel van dat ik met zuk soort mensen telkens weer geconfronteerd word, ik ben op dit moment zo intens aan het genieten van mijn leven, van mezelf, van alles en iedereen om me heen en 1 zo'n ervaring ontmoedigt me dan weer zo, dan zie je maar weer hoe beinvloedbaar ik ben, ik denk dan dat ik weer geen emoties mag hebben, dat dat netter staat en beter voor de omgeving, misschien is zij thuis ook wel zo opgevoed, maar het kan ook zo zijn dat ik mijn opvoeding,mijn achtergrond op haar projecteer, alleen maar dat ik haar 1 keer had horen zeggen dat ze volgend jaar een hoofddoek op zou doen en toen werd ik echt kotsmisselijk, want ik heb nog steeds het idee dat als je een hoofddoek draagt, een vrouw dat ook doet uit gevoelens van onderdrukking en daar ben ik doodsbang voor, echt doods- en doodsbang, dat ik weer terug moet naar die poel van onderdrukking waar er geen gezelligheid is, geen liefde, geen vrolijkheid, alleen maar regels om ervoor te zorgen dat alles en iedereen leeft zoals het hoort, voor de buitenwereld, die verdomde buitenwereld die je echt niet helpt als je ze nodig hebt en waarom zou ik me dan aanpassen aan een stomme buitenwereld die nog niet eens meer bestaat in mijn hoofd, want ik leef voor mezelf, voor mijn binnenwereld, dat vind ik belangrijk, maar ik was zo bang dat ze mij zou beinvloeden, net zoals mijn ex-vriend dat heeft gedaan, die was ook een moslim en ik heb me jarenlang ongelukkig gevoeld onder zijn aanwezigheid, want ik wil echt niet kwaad spreken over moslims, het zijn ook mensen, maar ik heb sterk het idee dat ze van binnen niet vrij en blij zijn, net zoals echt strenge christenen.
Dacht ik van die christenen verlost te zijn, kom ik in aanraking met een andere godsdienst die nog veel en veel erger is en waarbij kerk en staat niet gescheiden is, wat een mess, blij toe dat kerk en staat hier wel gescheiden zijn, want als de kerk de overheid gaat beinvloeden, kijk dan maar uit, dan krijg je net zo'n totalitaire staat als in Iran en dat willen we toch niet? Waar blijft die verdomde vrijheid waar Nederland zo bekend om stond?
Voor mij is het ook een ontlading, ook al moet ik af en toe nog leren om me op de juiste manier te ontladen en niet te verzanden in negatieve berichten en negatieve houdingen naar anderen, maar dat komt gewoon omdat ik het niet gewend ben dat mensen echt naar elkaar luisteren en elkaar echt serieus nemen, wat dat betreft heb ik nog heel wat te leren en als men elkaar kwetst, ook op dit forum, dan komt er niet veel van delen, dan slaat een mens automatisch dicht of gaat hij of zij haar of zijn stekels opzetten en zo is het ook bij mij, ik ben wat dat betreft een beetje teveel gekwetste en in de steek gelaten door mensen en dat heeft me niet echt geholpen om me echt open te stellen, mijn ex zei altijd als ik weer eens een heel verhaal had over het verlden: vergeet het en dan voelde ik me extra gekwetst en helemaal niet serieus genomen en er zijn ook mensen die belangstelling naar iemand faken, maar daar prik ik doorheen, helemaal.
Zo was er ook iemand op het werk die hartstikke aardig en zeer vroom overkomt, ze werkt precies volgens de regels, maar ik vind haar niet echt, niet oprecht, ik heb het idee dat ze iets verbergt en juist met haar heb ik enorm gebotst, want we doen hetzelfde werk en zitten achter dezelfde balie, maar ik ben gezellig met klanten, praat met ze en geef ze aandacht en telkens als ik dat doe, zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe ze dat veracht en ze wil me steeds de les lezen en me telkens vertellen wat ik wel of niet mag en met zo'n air, dat ze de beste van de wereld is, dat ze alles is, ik vind haar niet vrij en dat irriteert me, mede uit angst dat ze mijn vrijheid ook wil afpakken door bijvoorbeeld bij de leidinggevenden te gaan klagen over mij en die zijn precies zo, het werk gaat voor alles en daarom ben ik blij dat ik bij die baan weg ben, maar ik baal er telkens wel van dat ik met zuk soort mensen telkens weer geconfronteerd word, ik ben op dit moment zo intens aan het genieten van mijn leven, van mezelf, van alles en iedereen om me heen en 1 zo'n ervaring ontmoedigt me dan weer zo, dan zie je maar weer hoe beinvloedbaar ik ben, ik denk dan dat ik weer geen emoties mag hebben, dat dat netter staat en beter voor de omgeving, misschien is zij thuis ook wel zo opgevoed, maar het kan ook zo zijn dat ik mijn opvoeding,mijn achtergrond op haar projecteer, alleen maar dat ik haar 1 keer had horen zeggen dat ze volgend jaar een hoofddoek op zou doen en toen werd ik echt kotsmisselijk, want ik heb nog steeds het idee dat als je een hoofddoek draagt, een vrouw dat ook doet uit gevoelens van onderdrukking en daar ben ik doodsbang voor, echt doods- en doodsbang, dat ik weer terug moet naar die poel van onderdrukking waar er geen gezelligheid is, geen liefde, geen vrolijkheid, alleen maar regels om ervoor te zorgen dat alles en iedereen leeft zoals het hoort, voor de buitenwereld, die verdomde buitenwereld die je echt niet helpt als je ze nodig hebt en waarom zou ik me dan aanpassen aan een stomme buitenwereld die nog niet eens meer bestaat in mijn hoofd, want ik leef voor mezelf, voor mijn binnenwereld, dat vind ik belangrijk, maar ik was zo bang dat ze mij zou beinvloeden, net zoals mijn ex-vriend dat heeft gedaan, die was ook een moslim en ik heb me jarenlang ongelukkig gevoeld onder zijn aanwezigheid, want ik wil echt niet kwaad spreken over moslims, het zijn ook mensen, maar ik heb sterk het idee dat ze van binnen niet vrij en blij zijn, net zoals echt strenge christenen.
Dacht ik van die christenen verlost te zijn, kom ik in aanraking met een andere godsdienst die nog veel en veel erger is en waarbij kerk en staat niet gescheiden is, wat een mess, blij toe dat kerk en staat hier wel gescheiden zijn, want als de kerk de overheid gaat beinvloeden, kijk dan maar uit, dan krijg je net zo'n totalitaire staat als in Iran en dat willen we toch niet? Waar blijft die verdomde vrijheid waar Nederland zo bekend om stond?
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:04
Toen ik 3 jaar geleden 3 miskramen kreeg in 1,5 jaar tijd hebben meiden van het kinderen forum me erdoorheen gesleept.
Ook toen ik het heel zwaar had en erg depressief was hebben ze dit gedaan.
Veel meer dan mensen in mijn omgeving zelfs.....
Inmiddels ken ik aardig wat meiden irl en zijn er hechte vriendschappen uit voortgekomen.
iedere morgen start ik de pc op en verschijnt er een lach bij het zien van ons geklets.
Heerlijk vind ik dat!
Aruba, ik verbaasde me er wel eens over waar jij in hemelsnaam de tijd vandaan haalde om ZOVEEL te forummen haha maar nu snap ik het....
Het wordt dus afkicken voor je meid hahaha
gefeliciteerd met je nieuwe baan.
Ook toen ik het heel zwaar had en erg depressief was hebben ze dit gedaan.
Veel meer dan mensen in mijn omgeving zelfs.....
Inmiddels ken ik aardig wat meiden irl en zijn er hechte vriendschappen uit voortgekomen.
iedere morgen start ik de pc op en verschijnt er een lach bij het zien van ons geklets.
Heerlijk vind ik dat!
Aruba, ik verbaasde me er wel eens over waar jij in hemelsnaam de tijd vandaan haalde om ZOVEEL te forummen haha maar nu snap ik het....
Het wordt dus afkicken voor je meid hahaha
gefeliciteerd met je nieuwe baan.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:04
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:08
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:16
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:28
quote:parel27 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:04:
Aruba, ik verbaasde me er wel eens over waar jij in hemelsnaam de tijd vandaan haalde om ZOVEEL te forummen haha maar nu snap ik het....
Het wordt dus afkicken voor je meid hahaha
gefeliciteerd met je nieuwe baan.Haha, dat is inderdaad waar, we zullen Aruba straks een stuk minder gaan zien! Ach ja, ik kan ook niet forrummen op mijn werk, dus straks hoef ik 's avonds minder bladzijden na te lezen
Aruba, ik verbaasde me er wel eens over waar jij in hemelsnaam de tijd vandaan haalde om ZOVEEL te forummen haha maar nu snap ik het....
Het wordt dus afkicken voor je meid hahaha
gefeliciteerd met je nieuwe baan.Haha, dat is inderdaad waar, we zullen Aruba straks een stuk minder gaan zien! Ach ja, ik kan ook niet forrummen op mijn werk, dus straks hoef ik 's avonds minder bladzijden na te lezen
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:34
Aahh.. Mies toch.
Ik wil gewoon gelukkig zijn
en zonder zorgen leven
Ik wil iedereen graag happy zien
en alles daarvoor geven
Ik zie geluk van andere mensen
vak daarbij zelf vaak in het niet
ik denk dat alles langs me heen gaat
en niemand die mijn tranen zien
Ik weet dat ook ik gelukkig ben
maar het ligt zo diep verscholen
wie haalt het weer voor mij tevoorschijn
wanneer ik zo doelloos loop te dolen.
Ik wil gewoon gelukkig zijn
en zonder zorgen leven
Ik wil iedereen graag happy zien
en alles daarvoor geven
Ik zie geluk van andere mensen
vak daarbij zelf vaak in het niet
ik denk dat alles langs me heen gaat
en niemand die mijn tranen zien
Ik weet dat ook ik gelukkig ben
maar het ligt zo diep verscholen
wie haalt het weer voor mij tevoorschijn
wanneer ik zo doelloos loop te dolen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:34
Sinds ik thuisblijfmoeder huisvrouw ben, vind ik het heerlijk om even op het forum aan de luiers te ontsnappen. Er zijn dagen dat ik alleen op het forum 'grotemensengesprekken' heb gehad en me daardoor toch niet echt alleen (maar moeder) voel. Hier vind ik herkenning over onderwerpen waar ik IRL niet zo snel over in gesprek zou gaan (want taboe).
Ook heb ik al heel wat wijsheid en betrokkenheid van ervaren meders mogen meemaken, die ik in mijn omgeving weinig heb.
Ook heb ik al heel wat wijsheid en betrokkenheid van ervaren meders mogen meemaken, die ik in mijn omgeving weinig heb.
The time is now
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:37

vrijdag 1 augustus 2008 om 10:54
Arubje, gefeliciteerd met je nieuwe baan, om te beginnen. Goed zeg! Zien we je dan niet meer terug? Of ga je gewoon ontzettend minderen?
Ik ben al jaren enorm fan van dit forum en zeker op momenten dat het even niet zo fijn is allemaal, heb ik veel steun aan de vrouwen hier. Inmiddels zit ik in een paar subgroepen en ken ik wat mensen irl. Ik heb er eigenlijk alleen maar lol van, van dat forum.
Ik ben al jaren enorm fan van dit forum en zeker op momenten dat het even niet zo fijn is allemaal, heb ik veel steun aan de vrouwen hier. Inmiddels zit ik in een paar subgroepen en ken ik wat mensen irl. Ik heb er eigenlijk alleen maar lol van, van dat forum.