
Hoe vermaak ik een kindje van 3 maanden?

woensdag 6 augustus 2008 om 10:40
Ik ben gezegend met een fantastische dochter. Al sinds haar geboorte slaapt ze netjes door, dus nachtelijke taferelen heb ik over kunnen slaan. En daar ben ik heel dankbaar voor! Absoluut. Verder lacht ze veel, als ze niet huilt, en ook ontwikkeld ze zich ontzettend snel. Ze is gezond. Ik vind haar meestal het mooiste, liefste en geweldigste meisje van de wereld. Eigenlijk heb ik niks te klagen.
Alleen huilt of brult ze ongeveer 4 uur per dag. Voornamelijk overdag. Ik werk vanuit huis, heb 3 honden en mijn huishouden. Binnenkort wil ik ook graag 3 dagen per week uit huis gaan werken. Op dit moment plan ik elke activiteit om haar slaapjes heen, die ongeveer een half uur tot 3 kwartier duren. Ze slaapt erg licht en ik moet dan zachtjes doen en mij verschrikkelijk haasten om klussen af te krijgen. Elke hond even aandacht en beweging te geven, mijn werk te doen. Boodschappen doen zijn sinds kort een drama, meestal haast ik mij met loeiende sirenes door de supermarkt of langs de bakker, even thuislaten als ze slaapt is geen optie; als ze wakker wordt is het schreeuwen. Het paard verzorgen, of even rijden lukt niet want ze schreeuwt de kantine bij elkaar.
Het houdt alleen op als ik haar optil, vastpak of met haar gekke bekken trek of klets. Ik kan haar niet even in de box of het wippertje leggen want na een minuut of 2 begint ze te brullen.
Daarentegen slaapt ze 's nachts perfect. We leggen haar samen om 8 uur in haar bedje en ze slaapt door tot half 8 in de morgen. Maar de dagen zijn een drama. Ze is alleen stil als ik haar voedt of entertain. Ook als ik een telefoontje voor mijn werk moet plegen, huilt ze er doorheen. Wat niet echt goed overkomt tegenover degene die ik aan de lijn heb.
Hoe kan ik haar overdag een beetje vermaken zonder dat ik haar de hele tijd moet dragen, optillen of bezighouden? Ik begrijp volkomen dat een kindje van 3 maanden nog helemaal niet zelf kan spelen. Maar ik vraag me af of het 'normaal' is dat een kleintje zoveel huilt. In haar box hangt een mobiel en wat Nijntje-dingetjes met belletjes. Ze kan zichzelf al omdraaien op haar buik en weer terug. Bij het consultatieburo konden ze mij geen advies geven. Wat mij ook opgevallen is, is dat ze heel erg boos wordt als bijv. haar duim uit haar mond schiet, of haar knuffellapje uit grijp-bereik is. Op het lapje kan ik letten, maar haar duimpje heb ik niet onder controle.
Ik houd zielsveel van haar en ben heel blij met mijn dochter. Omdat ze 's nachts zo goed slaapt en iedereen vindt dat ik daar zo mee bof, durf ik eigenlijk niet zo goed over dit probleem te klagen of advies te vragen.
Weten jullie iets?
Alleen huilt of brult ze ongeveer 4 uur per dag. Voornamelijk overdag. Ik werk vanuit huis, heb 3 honden en mijn huishouden. Binnenkort wil ik ook graag 3 dagen per week uit huis gaan werken. Op dit moment plan ik elke activiteit om haar slaapjes heen, die ongeveer een half uur tot 3 kwartier duren. Ze slaapt erg licht en ik moet dan zachtjes doen en mij verschrikkelijk haasten om klussen af te krijgen. Elke hond even aandacht en beweging te geven, mijn werk te doen. Boodschappen doen zijn sinds kort een drama, meestal haast ik mij met loeiende sirenes door de supermarkt of langs de bakker, even thuislaten als ze slaapt is geen optie; als ze wakker wordt is het schreeuwen. Het paard verzorgen, of even rijden lukt niet want ze schreeuwt de kantine bij elkaar.
Het houdt alleen op als ik haar optil, vastpak of met haar gekke bekken trek of klets. Ik kan haar niet even in de box of het wippertje leggen want na een minuut of 2 begint ze te brullen.
Daarentegen slaapt ze 's nachts perfect. We leggen haar samen om 8 uur in haar bedje en ze slaapt door tot half 8 in de morgen. Maar de dagen zijn een drama. Ze is alleen stil als ik haar voedt of entertain. Ook als ik een telefoontje voor mijn werk moet plegen, huilt ze er doorheen. Wat niet echt goed overkomt tegenover degene die ik aan de lijn heb.
Hoe kan ik haar overdag een beetje vermaken zonder dat ik haar de hele tijd moet dragen, optillen of bezighouden? Ik begrijp volkomen dat een kindje van 3 maanden nog helemaal niet zelf kan spelen. Maar ik vraag me af of het 'normaal' is dat een kleintje zoveel huilt. In haar box hangt een mobiel en wat Nijntje-dingetjes met belletjes. Ze kan zichzelf al omdraaien op haar buik en weer terug. Bij het consultatieburo konden ze mij geen advies geven. Wat mij ook opgevallen is, is dat ze heel erg boos wordt als bijv. haar duim uit haar mond schiet, of haar knuffellapje uit grijp-bereik is. Op het lapje kan ik letten, maar haar duimpje heb ik niet onder controle.
Ik houd zielsveel van haar en ben heel blij met mijn dochter. Omdat ze 's nachts zo goed slaapt en iedereen vindt dat ik daar zo mee bof, durf ik eigenlijk niet zo goed over dit probleem te klagen of advies te vragen.
Weten jullie iets?
woensdag 6 augustus 2008 om 14:57
Heel herkenbaar dit verhaal, wilde toevallig vandaag ook een dergelijke vraag posten. Mijn zoon is nu ook 3 maanden en erg druk: wil alleen staan op schoot en na even in de box is hij het zat. Ook wil hij altijd oogcontact, gebeurt dit even niet begint hij te jengelen en uiteindelijk te huilen. Verder lacht hij erg veel en huilt hij gelukkig bijna niet, alleen dus meestal als hij geen aandacht krijgt. Vermoeiend! Waar mijn vraag vooral over gaat is het draaien: hij draait zich zodra hij ligt van rug naar buik en vervolgens kan hij niet meer terugdraaien, wat dus samengaat met een hoop gejank want het lijkt erop alsof hij het niet bepaald prettig vindt op zn buik. Toch draait hij telkens weer om, zelfs in zijn slaap. (Hierdoor kan ik zelf amper slapen omdat ik dan bang ben dat hij niet meer om kan draaien en stikt, jawel ik lijd aan het overbezorgde moeder syndroom )Heeft iemand hier een oplossing/tip voor?
woensdag 6 augustus 2008 om 15:18
quote:Chica34 schreef op 06 augustus 2008 @ 14:48:
[...]
Hier geloof ik wel in. Dank je voor de tip, ik ga me daar eens meer in verdiepen.Ik ken deze methode niet maar als ik het zo lees, is het vergelijkbaar met hoe ik met mijn zoontje (drie maanden oud)omga. Ik neem zoveel als mogelijk echt de tijd voor alle dingen. Gerichte aandacht en echt samen genieten en niet stilstaan bij de tijd. Daarna voelt het voor mij ook goed om weer iets voor mezelf te doen, wat ik dan ook doe. Als ik hem in de box leg, kan hij wel even tegenstribbelen maar ik leg hem uit (veel praten en uitleggen) dat de box niet erg is, dat het ook fijn is om een eigen (speel)plekje te hebben. Met speelgoed leid ik hem dan af. Zoontje houdt er ook van om naar (rustige) muziek te luisteren, soms zet ik dus een cd op. Maar ik ga ook gerust stofzuigen/vaatwasser uitruimen/eten koken etc. als hij even in de box ligt. Ik hou hem dan wel in de gaten en af en toe maak ik ook even contact. Ik laat hem vrijwel nooit huilen, ben wel onzeker hierover geweest (verwen ik hem niet te veel?) maar inmiddels ben ik er wel over uit dat het prima is. Hij "weet" dat als er iets is, ik wel kom en waarschijnlijk geeft dit rust. Wat hier ook goed heeft gewerkt is (wat al eerder genoemd is) zodra je merkt dat je kindje moe begint te worden, in bedje of reiswieg leggen en (iets van) structuur en riitme invoeren.
[...]
Hier geloof ik wel in. Dank je voor de tip, ik ga me daar eens meer in verdiepen.Ik ken deze methode niet maar als ik het zo lees, is het vergelijkbaar met hoe ik met mijn zoontje (drie maanden oud)omga. Ik neem zoveel als mogelijk echt de tijd voor alle dingen. Gerichte aandacht en echt samen genieten en niet stilstaan bij de tijd. Daarna voelt het voor mij ook goed om weer iets voor mezelf te doen, wat ik dan ook doe. Als ik hem in de box leg, kan hij wel even tegenstribbelen maar ik leg hem uit (veel praten en uitleggen) dat de box niet erg is, dat het ook fijn is om een eigen (speel)plekje te hebben. Met speelgoed leid ik hem dan af. Zoontje houdt er ook van om naar (rustige) muziek te luisteren, soms zet ik dus een cd op. Maar ik ga ook gerust stofzuigen/vaatwasser uitruimen/eten koken etc. als hij even in de box ligt. Ik hou hem dan wel in de gaten en af en toe maak ik ook even contact. Ik laat hem vrijwel nooit huilen, ben wel onzeker hierover geweest (verwen ik hem niet te veel?) maar inmiddels ben ik er wel over uit dat het prima is. Hij "weet" dat als er iets is, ik wel kom en waarschijnlijk geeft dit rust. Wat hier ook goed heeft gewerkt is (wat al eerder genoemd is) zodra je merkt dat je kindje moe begint te worden, in bedje of reiswieg leggen en (iets van) structuur en riitme invoeren.
woensdag 6 augustus 2008 om 15:20
quote:spagetti schreef op 06 augustus 2008 @ 13:36:
hoi!
wat een herkenbaar probleem. ik ben zelf pedagoog en getraint in de visie van Pickler. ze heeft veel goede ideeen en een daarvan is kinderen gericht aandacht te geven. dus aandacht op de momenten dat het echt nodig is. doe een kwartier over bijvoorbeeld een schone luier door alles te benoemen en te kletsen. voor je het weet voer je samen een heel gesprek en is ff verschonen geen routine handeling. als je alles benoemd naar je kind maak je al veel contact. he je huilt waar is je duim/knuffel geven een kind het gevoel dat je ze begrijpt. en door dat contact kun je afstand nemen op een gegeven moment en je eigen dingen doen omdat een kind snel leert dat mama wel komt als er echt wat is. klinkt misschien zweverig maar prober het maar een.s ws ze je na een paar dagen al resultaat.Ik bedoelde dus de visie van Pickler.
hoi!
wat een herkenbaar probleem. ik ben zelf pedagoog en getraint in de visie van Pickler. ze heeft veel goede ideeen en een daarvan is kinderen gericht aandacht te geven. dus aandacht op de momenten dat het echt nodig is. doe een kwartier over bijvoorbeeld een schone luier door alles te benoemen en te kletsen. voor je het weet voer je samen een heel gesprek en is ff verschonen geen routine handeling. als je alles benoemd naar je kind maak je al veel contact. he je huilt waar is je duim/knuffel geven een kind het gevoel dat je ze begrijpt. en door dat contact kun je afstand nemen op een gegeven moment en je eigen dingen doen omdat een kind snel leert dat mama wel komt als er echt wat is. klinkt misschien zweverig maar prober het maar een.s ws ze je na een paar dagen al resultaat.Ik bedoelde dus de visie van Pickler.
woensdag 6 augustus 2008 om 15:37
Katje: je kan een safety sleep kopen voor in bed!!
http://www.babyboardrent....c7ccce9b8d08bb34afa6f4f7f
Ook mijn zoontje van nu bijna vier maanden is ook zo'n actieveling.
Is al vanaf het begin veel wakker overdag, doet alleen hazeslaapjes en wil graag afwisseling dus dat krijgt hij. Wil ook graag op schoot zitten.
De laatste dagen slaapt hij wat meer overdag.
Merk dat hij huilt als er drukte om hem heen is dus probeer hem niet te veel te prikkelen, maar wil er ook geen kind van maken die alleen maar in stilte kan functioneren, dus af en toe moet hij en ik er toch aan geloven.
Het is afzien, maar het komt vast wel goed en je moet er ook van proberen te genieten!!!
http://www.babyboardrent....c7ccce9b8d08bb34afa6f4f7f
Ook mijn zoontje van nu bijna vier maanden is ook zo'n actieveling.
Is al vanaf het begin veel wakker overdag, doet alleen hazeslaapjes en wil graag afwisseling dus dat krijgt hij. Wil ook graag op schoot zitten.
De laatste dagen slaapt hij wat meer overdag.
Merk dat hij huilt als er drukte om hem heen is dus probeer hem niet te veel te prikkelen, maar wil er ook geen kind van maken die alleen maar in stilte kan functioneren, dus af en toe moet hij en ik er toch aan geloven.
Het is afzien, maar het komt vast wel goed en je moet er ook van proberen te genieten!!!

woensdag 6 augustus 2008 om 20:28
quote:spagetti schreef op 06 augustus 2008 @ 13:36:
hoi!
wat een herkenbaar probleem. ik ben zelf pedagoog en getraint in de visie van Pickler. ze heeft veel goede ideeen en een daarvan is kinderen gericht aandacht te geven. dus aandacht op de momenten dat het echt nodig is. doe een kwartier over bijvoorbeeld een schone luier door alles te benoemen en te kletsen. voor je het weet voer je samen een heel gesprek en is ff verschonen geen routine handeling. als je alles benoemd naar je kind maak je al veel contact. he je huilt waar is je duim/knuffel geven een kind het gevoel dat je ze begrijpt. en door dat contact kun je afstand nemen op een gegeven moment en je eigen dingen doen omdat een kind snel leert dat mama wel komt als er echt wat is. klinkt misschien zweverig maar prober het maar een.s ws ze je na een paar dagen al resultaat.
Dit lijkt wel een beetje op hoe ik de dingen aanpak. Als ik haar luier verschoon wilt ze altijd even 'kletsen', harstikke leuk. Ik leg uit wat ik doe tijdens het verschonen, laat haar rustig uit babbelen en geef dan antwoord. Als ze gaat slapen wrijf ik even haar knuffeldoek tegen haar wang en vertel haar dan ook dat ze lekker moet gaan slapen en dat 'kaas' bij haar is. (kaas is de knuffel, het is een kaas waar een muis uitkomt) Van 'kaas' wordt ze erg blij, ze moet altijd heel erg lachen als ik hem bij haar leg.
Ik zal zeker ook bij het in de box leggen tegen haar gaan praten, misschien helpt het ook om de speeltjes te benoemen.
Vandaag ben ik naar de AH geweest, maar ik heb eerst mijn Bugaboo omgebouwd tot Buggy (in de handleiding staat dat het kan vanaf 0 maanden als je hem maar plat legt) en deze helemaal plat gelegd. Zo kon ze rondkijken en ondertussen met haar handjes lekker tegen een knuffel-met-bel aanslaan. Ze heeft de hele rit naar de winkel en in de AH gelachen.......... Ik twijfelde even over het ombouwen, maar uiteindelijk helpt het op dit moment wel. Misschien dat de wieg er bij lange ritten nog opgaat, maar voor de korte ritjes houd ik hem zo.
hoi!
wat een herkenbaar probleem. ik ben zelf pedagoog en getraint in de visie van Pickler. ze heeft veel goede ideeen en een daarvan is kinderen gericht aandacht te geven. dus aandacht op de momenten dat het echt nodig is. doe een kwartier over bijvoorbeeld een schone luier door alles te benoemen en te kletsen. voor je het weet voer je samen een heel gesprek en is ff verschonen geen routine handeling. als je alles benoemd naar je kind maak je al veel contact. he je huilt waar is je duim/knuffel geven een kind het gevoel dat je ze begrijpt. en door dat contact kun je afstand nemen op een gegeven moment en je eigen dingen doen omdat een kind snel leert dat mama wel komt als er echt wat is. klinkt misschien zweverig maar prober het maar een.s ws ze je na een paar dagen al resultaat.
Dit lijkt wel een beetje op hoe ik de dingen aanpak. Als ik haar luier verschoon wilt ze altijd even 'kletsen', harstikke leuk. Ik leg uit wat ik doe tijdens het verschonen, laat haar rustig uit babbelen en geef dan antwoord. Als ze gaat slapen wrijf ik even haar knuffeldoek tegen haar wang en vertel haar dan ook dat ze lekker moet gaan slapen en dat 'kaas' bij haar is. (kaas is de knuffel, het is een kaas waar een muis uitkomt) Van 'kaas' wordt ze erg blij, ze moet altijd heel erg lachen als ik hem bij haar leg.
Ik zal zeker ook bij het in de box leggen tegen haar gaan praten, misschien helpt het ook om de speeltjes te benoemen.
Vandaag ben ik naar de AH geweest, maar ik heb eerst mijn Bugaboo omgebouwd tot Buggy (in de handleiding staat dat het kan vanaf 0 maanden als je hem maar plat legt) en deze helemaal plat gelegd. Zo kon ze rondkijken en ondertussen met haar handjes lekker tegen een knuffel-met-bel aanslaan. Ze heeft de hele rit naar de winkel en in de AH gelachen.......... Ik twijfelde even over het ombouwen, maar uiteindelijk helpt het op dit moment wel. Misschien dat de wieg er bij lange ritten nog opgaat, maar voor de korte ritjes houd ik hem zo.
woensdag 6 augustus 2008 om 20:39
Weinig tips wat betreft het huilen/vermaken.
Onze dochter was op de creche trouwens veel makkelijker omdat ze daar een boel te zien had.
Ik vind het wel een beetje eng om te lezen wat voor "slaap" tips hier langskomen. Allemaal manieren om kinderen vast te leggen, in te bakeren, armen in slaapzakken, handdoeken in bed.
Zeker als ze kunnen rollen (en dat kan de dochter van TO) worden al deze manieren volgens mij heel erg afgeraden.
Ik zou dan denk ik de veiligheid toch belangrijker vinden.
Onze dochter was op de creche trouwens veel makkelijker omdat ze daar een boel te zien had.
Ik vind het wel een beetje eng om te lezen wat voor "slaap" tips hier langskomen. Allemaal manieren om kinderen vast te leggen, in te bakeren, armen in slaapzakken, handdoeken in bed.
Zeker als ze kunnen rollen (en dat kan de dochter van TO) worden al deze manieren volgens mij heel erg afgeraden.
Ik zou dan denk ik de veiligheid toch belangrijker vinden.
woensdag 6 augustus 2008 om 21:19
Nastik, wordt je dochter wel voldoende uitgedaagd? Ik zou het probleem eerder daarin zoeken dan in het slapen. Mijn dochter slaapt ook vaak maar hazeslaapjes (in het begin wel iets vaker, sufte ze de hele dag door, al was ze nooit echt diep in slaap, maar op een bepaald moment was ik al blij als ze twee keer 3 kwartier sliep ), zoals Chica al zegt: dat kan gewoon kind-eigen zijn. Je hebt nu eenmaal slaperige en wakkere baby's en alles er tussenin. De jouwe slaapt dus niet zo veel, dat kan gewoon.
Omdat je zo duidelijk frustratie ziet, zou ik eerder denken aan "onderprikkeling" dan aan overprikkeling. Als Qtie haar energie niet kwijt kan, dan wordt ze daar heel vervelend van. Gaat ze ook echt ons (of overdag dus: mij) zitten claimen de hele tijd. Ze was weliswaar iets ouder toen dat begon en ze deed het minder extreem, maar het gedrag is vergelijkbaar.
Wat hier een uitkomst was, was de aanschaf van een babygym. Ik heb er één van Chicco gekocht, via Marktplaats. Daaraan zitten drie speeltjes boven het hoofd, maar ook bollen aan de zijkant die je kunt ronddraaien en nog wat kleine dingetjes aan de zijkant. Soms lag ze echt te rammen tegen dat ding, vooral als ik veel met haar op stap geweest was. Dan moest ze echt haar energie nog even kwijt.
Het zichzelf vermaken is iets wat een baby ook gewoon moet leren. Nu heb ik wat dat betreft een vrij zoet exemplaar gekregen, maar ook ik heb haar wel moeten leren dat ze niet bij elke kik aandacht kon krijgen. Dan ging ik iets doen en dan lag zij in de box ongeduldig te wezen (wel met voldoende speelgoed om haar heen). Ik was er uit mezelf al mee begonnen, maar ben daar door mijn psycholoog in gestimuleerd (PPD) om haar dan maar gewoon even te laten liggen. Ik praatte dan wel tegen haar ("mama komt zó bij je"), maar ze moest wel even wachten tot ik klaar was met wat ik aan het doen was. Dat heeft hier wel geholpen in het zichzelf kunnen vermaken. Als jij er niet steeds bent om háár te vermaken, dan moet ze zichzelf wel vermaken uiteindelijk.
Inbakeren e.d. zou ik met een kind van drie maanden niet meer aan beginnen, zeker niet als ze zichzelf al om kan rollen en om haar as kan draaien. Gewoon in een slaapzakje leggen en lakentje en eventueel een dekentje (met dit weer niet nodig) lekker strak instoppen. Ook in verband met lostrekgevaar of verstikkingsgevaar als ze zich omdraait. Handdoeken in bed zou ik ook niet meer doen in zo'n geval. Al die dingen heb ik bij mijn eigen baby wel gedaan toen ze kleiner was, maar zodra ze zich omhoog begon te trappen, los begon te trappen en zich rond kon trappelen, was het uit met de pret.
Omdat je zo duidelijk frustratie ziet, zou ik eerder denken aan "onderprikkeling" dan aan overprikkeling. Als Qtie haar energie niet kwijt kan, dan wordt ze daar heel vervelend van. Gaat ze ook echt ons (of overdag dus: mij) zitten claimen de hele tijd. Ze was weliswaar iets ouder toen dat begon en ze deed het minder extreem, maar het gedrag is vergelijkbaar.
Wat hier een uitkomst was, was de aanschaf van een babygym. Ik heb er één van Chicco gekocht, via Marktplaats. Daaraan zitten drie speeltjes boven het hoofd, maar ook bollen aan de zijkant die je kunt ronddraaien en nog wat kleine dingetjes aan de zijkant. Soms lag ze echt te rammen tegen dat ding, vooral als ik veel met haar op stap geweest was. Dan moest ze echt haar energie nog even kwijt.
Het zichzelf vermaken is iets wat een baby ook gewoon moet leren. Nu heb ik wat dat betreft een vrij zoet exemplaar gekregen, maar ook ik heb haar wel moeten leren dat ze niet bij elke kik aandacht kon krijgen. Dan ging ik iets doen en dan lag zij in de box ongeduldig te wezen (wel met voldoende speelgoed om haar heen). Ik was er uit mezelf al mee begonnen, maar ben daar door mijn psycholoog in gestimuleerd (PPD) om haar dan maar gewoon even te laten liggen. Ik praatte dan wel tegen haar ("mama komt zó bij je"), maar ze moest wel even wachten tot ik klaar was met wat ik aan het doen was. Dat heeft hier wel geholpen in het zichzelf kunnen vermaken. Als jij er niet steeds bent om háár te vermaken, dan moet ze zichzelf wel vermaken uiteindelijk.
Inbakeren e.d. zou ik met een kind van drie maanden niet meer aan beginnen, zeker niet als ze zichzelf al om kan rollen en om haar as kan draaien. Gewoon in een slaapzakje leggen en lakentje en eventueel een dekentje (met dit weer niet nodig) lekker strak instoppen. Ook in verband met lostrekgevaar of verstikkingsgevaar als ze zich omdraait. Handdoeken in bed zou ik ook niet meer doen in zo'n geval. Al die dingen heb ik bij mijn eigen baby wel gedaan toen ze kleiner was, maar zodra ze zich omhoog begon te trappen, los begon te trappen en zich rond kon trappelen, was het uit met de pret.
woensdag 6 augustus 2008 om 21:25

woensdag 6 augustus 2008 om 21:50
Mijn oudste dochter was ook zo. Was bij haar een combinatie van frustatie (ze wou al dingen die ze nog niet kon) en krampjes. Ik dacht zelf dat ze te weinig sliep overdag en was daar nogal mee bezig, maar dat was achteraf het probleem niet. Ze was gewoon een wakkere baby (had ik dat toen maar geweten dat dat ook kan).
BIj mij gingen alledrie de kinderen pas meer slapen overdag toen ze konden kruipen, zitten en lopen en dus meer fysiek bezig waren.
BIj mij gingen alledrie de kinderen pas meer slapen overdag toen ze konden kruipen, zitten en lopen en dus meer fysiek bezig waren.
woensdag 6 augustus 2008 om 21:51
Ik vond op mijn buik dragen niet lastig hoor, ook niet met computeren. Je moet alleen niet willen gaan koken o.i.d.
Maar het feit dat ze de wagen leuker vindt in zit-stand... hier gaf gehuil in de wagen echt verveling aan en dat hield op zodra we de Bugaboo omgebouwd hadden. Idem met huilen in de box en de aanschaf van de babygym en recentelijk ook toen ze op haar oude speelgoed uitgekeken was: ze hing meteen weer fulltime aan moeders rokken en of ik haar dan maar even wilde vermaken. Ja hoor, prima. (Ben meteen de speelgoedwinkel ingedoken. )
Maar het feit dat ze de wagen leuker vindt in zit-stand... hier gaf gehuil in de wagen echt verveling aan en dat hield op zodra we de Bugaboo omgebouwd hadden. Idem met huilen in de box en de aanschaf van de babygym en recentelijk ook toen ze op haar oude speelgoed uitgekeken was: ze hing meteen weer fulltime aan moeders rokken en of ik haar dan maar even wilde vermaken. Ja hoor, prima. (Ben meteen de speelgoedwinkel ingedoken. )
woensdag 6 augustus 2008 om 22:37
Over het KDV zou ik me niet zo'n zorgen maken hoor. Ze zijn alle soorten en maten kindjes gewend en bovendien heeft je dochter daar veel leuks om naar te kijken; ander speelgoed, andere kindjes etc. Vast genoeg om ook lekker te kunnen slapen.
Mijn zoon sliep thuis erg weinig toen hij een maand of 2/3 was (overdag; s nachts sliep hij prima net als jouw dochter)
Hij kon zich wel prima vermaken in de box maar wilde gewoon niet naar bed. Hij wilde alles zien en meemaken. En als hij sliep was het vaak 45 minuten per keer. Daar werd hij (en ik ook) natuurlijk wel weer moe van en dan sliep ie weer niet goed.
Toen hij naar het KDV ging sliep hij daar opeens wel 2 uur achter elkaar en had hij tijdens het wakker zijn meer prikkels. Ging prima!
Veel succes ermee
Mijn zoon sliep thuis erg weinig toen hij een maand of 2/3 was (overdag; s nachts sliep hij prima net als jouw dochter)
Hij kon zich wel prima vermaken in de box maar wilde gewoon niet naar bed. Hij wilde alles zien en meemaken. En als hij sliep was het vaak 45 minuten per keer. Daar werd hij (en ik ook) natuurlijk wel weer moe van en dan sliep ie weer niet goed.
Toen hij naar het KDV ging sliep hij daar opeens wel 2 uur achter elkaar en had hij tijdens het wakker zijn meer prikkels. Ging prima!
Veel succes ermee
anoniem_44221 wijzigde dit bericht op 06-08-2008 22:38
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
% gewijzigd