Kinderen
alle pijlers
Buurvrouw flipt om gegil dochter, is dit normaal?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:05
Vanmorgen vroeg een leuk akkefietje.
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:15
Elke vorm van geluidsoverlast is hinderlijk, alleen mag je wel klagen over muziek die te hard staat maar een krijsend kind daar kun je helaas niets legaals tegen beginnen. Kan me goed voorstellen dat het enorme irritatie opwekt. Viswijven gegil net zo goed natuurlijk, maar als je zelf ook regelmatig geluidsoverlast geeft vind ik niet dat je wat van die ander te zeggen hebt.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:20
Buuv moet je zien te negeren, hoe moeilijk ook. Schreeuwen is kennelijk haar strategie om met rotzooi om te gaan en dat is net zo goed een vorm van ontladen als dat het naar jou gericht is. Zou het dan maar voornamelijk als een vorm van ontladen nemen want zij kan echt niks tegen je beginnen hoor als je besluit alles bij het oude te laten.
Je kindje kún je misschien rustig krijgen door haar na een klein tijdje een aai over haar bol te geven, een knuffel, en haar te zeggen 'go, je bent wel bóós he... dat zie ik wel' en dat soort prietpraat. Niet zozeer voor buuv, maar voor je meisje is het wel fijn als driftbuien niet al te heftig verlopen.
Je kindje kún je misschien rustig krijgen door haar na een klein tijdje een aai over haar bol te geven, een knuffel, en haar te zeggen 'go, je bent wel bóós he... dat zie ik wel' en dat soort prietpraat. Niet zozeer voor buuv, maar voor je meisje is het wel fijn als driftbuien niet al te heftig verlopen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:21
Eens met Elninjo.
Kinderen kunnen gewoon veel herrie maken. Ik ben vroeger ook wel eens naar onze bovenburen gelopen (zaterdagochten 7 uur) om te vragen of het iets zachter kon. De kinderen waren 'gewoon' aan het spelen. Men, wat een herrie.
Viswijven gegil is ook vreselijk.
Maar het vervelende met kinderen is, je staat zo machteloos. Je kunt er niets aan doen. Nou ja, weinig.
Kinderen kunnen gewoon veel herrie maken. Ik ben vroeger ook wel eens naar onze bovenburen gelopen (zaterdagochten 7 uur) om te vragen of het iets zachter kon. De kinderen waren 'gewoon' aan het spelen. Men, wat een herrie.
Viswijven gegil is ook vreselijk.
Maar het vervelende met kinderen is, je staat zo machteloos. Je kunt er niets aan doen. Nou ja, weinig.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:22
Tja, waarschijnlijk had je buurvrouw haar ochtend al niet en was dat gegil de druppel. Kindergegil kan echt door merg en been gaan. Ik vind het zelf ook niet om aan te horen, en vele malen erger dan muziek of gezang.
Je moet het maar zo zien: je buurvrouw had net als je dochter een slecht moment, en reageerde dat af door te schreeuwen.
Je moet het maar zo zien: je buurvrouw had net als je dochter een slecht moment, en reageerde dat af door te schreeuwen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:26
Als je een beetje normaal was, zou je nooit zo reageren als je buurvrouw. Waarschijnlijk zit ze niet lekker in haar vel en is dit de druppel die de emmer doet overlopen. Iedereen weet toch dat kinderen gillen? Je kunt moeilijk je kind gaan smoren met een kussen om haar stil te laten zijn... Die peuterbuien gaan ook weer voorbij.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:27
tsja waarschijnlijk heeft de buuf het harstikke moeilijk met vanalles (eigen gezin etc) dat ze het van zich afschreeuwd naar jou toe. ze klinkt als iemmand die haar nervous breakdown tegemoed ziet komen. misschien volgende keer als ze weer hysterisch naar je staat te schreeuwen gewoon kalm terug praten... vragen of ze een bak koffie wil nu ze toch wakker is weet ik veel. ik zou het wel proberen op te lossen, maar natuurlijk als haar reactie negatief en kwetsend blijft, tsja dan houdt het op toch? dan heb je het intiedergeval geprobeert. een goede relatie met de buren lijkt me wel belangrijk.
sterkte
sterkte
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:28
Mensen kunnen ook steeds minder hebben. Mijn man en ik zijn onlangs door onze buurman aangesproken op onze kinderen; ze hadden er zo'n last van. Wat in onze ogen dus wel meevalt en onze zoon is gewoon een druk manneke. Man was er rap klaar mee: die heeft voldaan aan de wens van de buurman om het tussenschot op het balkon hoger te maken en heeft ruiterlijk gezegd dat ie nooit meer geklaag van de buurman wilde horen en dat ie anders maar moest gaan verhuizen als ie niet tegen kindergeluiden kon. (We wonen in een 2-onder-1-kap) Dat wij met enige regelmaat in de keiharde muziek van de buurvrouw zitten, daar hoor je ons niet over over, maar omgekeerd wel steeds klagen over de kinderen. Dus nee: ik vind het niet normaal dat je buurvrouw als een idioot te keer gaat.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:28
quote:Eowynn_ schreef op 08 augustus 2008 @ 09:23:
Ja, maar je gaat toch ook niet klagen over iets waar een ander ook niets aan kan doen? Er zit geen uitknop op een kind.
Op een gegeven moment kun je zo gek worden van geluidsoverlast dat je sowieso alles probeert om het minder te laten worden. Het de veroorzaker laten weten, of de verantwoordelijken daarvoor, is dan de eerste stap. Misschien heeft de buuv wel eerder iets gezegd. Misschien kon ze zich gewoon niet meer inhouden.
Geluidsoverlast kan je echt gillend gek maken. Zeker geluidsoverlast van kinderen. Omdat je vrij machteloos bent. Het schreeuwen van de buuv is ook een uiting van die machteloosheid.
Wat buuv doet is niet netjes maar kennelijk maakt jouw kind ook een pokkeherrie. Er is altijd wel iets dat je wel kunt doen. Als ze zo'n dreinsbui heeft, doe het raam dan dicht en hou haar binnen bijvoorbeeld.
Ja, maar je gaat toch ook niet klagen over iets waar een ander ook niets aan kan doen? Er zit geen uitknop op een kind.
Op een gegeven moment kun je zo gek worden van geluidsoverlast dat je sowieso alles probeert om het minder te laten worden. Het de veroorzaker laten weten, of de verantwoordelijken daarvoor, is dan de eerste stap. Misschien heeft de buuv wel eerder iets gezegd. Misschien kon ze zich gewoon niet meer inhouden.
Geluidsoverlast kan je echt gillend gek maken. Zeker geluidsoverlast van kinderen. Omdat je vrij machteloos bent. Het schreeuwen van de buuv is ook een uiting van die machteloosheid.
Wat buuv doet is niet netjes maar kennelijk maakt jouw kind ook een pokkeherrie. Er is altijd wel iets dat je wel kunt doen. Als ze zo'n dreinsbui heeft, doe het raam dan dicht en hou haar binnen bijvoorbeeld.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:29
Ik snap ook best dat ze het vervelend vind, maar het zijn echt goed geisoleerde huize, dochter gilt binnen, en dat zal ze echt best horren maar niet keihard. terwijl in de tuin gaan staan schreeuwen, dat hoort echt de hele buurt.
En we proberen haar ook zo snel mogelijk stil te krijgen (dochter dus he
maar ze had nu echt zo moment dat zodra je in haar buurt kwam of dr aanraakte dat het nog harder ging. Weinig tegen te beginnen helaas.
na een kwartiertje kwam nog een keer een driftbui opzetten maar die was binnen een halve minuut onder controle.
Eowynn, die neiging van confronterne heb ik ook wel eens, maar ik geloof dat dat niet erg verstandig is
vlinder, vragen of t wat zachter kan is toch wel heel iets anders dan vanuit je tuin gaan staan schreeuwen, toch?
En we proberen haar ook zo snel mogelijk stil te krijgen (dochter dus he
maar ze had nu echt zo moment dat zodra je in haar buurt kwam of dr aanraakte dat het nog harder ging. Weinig tegen te beginnen helaas.na een kwartiertje kwam nog een keer een driftbui opzetten maar die was binnen een halve minuut onder controle.
Eowynn, die neiging van confronterne heb ik ook wel eens, maar ik geloof dat dat niet erg verstandig is
vlinder, vragen of t wat zachter kan is toch wel heel iets anders dan vanuit je tuin gaan staan schreeuwen, toch?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:33
quote:elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:15:
Elke vorm van geluidsoverlast is hinderlijk, alleen mag je wel klagen over muziek die te hard staat maar een krijsend kind daar kun je helaas niets legaals tegen beginnen. Kan me goed voorstellen dat het enorme irritatie opwekt. Viswijven gegil net zo goed natuurlijk, maar als je zelf ook regelmatig geluidsoverlast geeft vind ik niet dat je wat van die ander te zeggen hebt.
Als je er wel iets legaals aan zou kunnen doen, zou je dat dan doen? Wat dan? Uit de wijk weren, verbieden op te voeden, aparte kampen voor gezinnen?
Met je laatste zin ben ik het eens! Echter houdt dat wel in de de buurvrouw bij voorbaat al niets ervan had mogen zeggen omdat ze zelf net zo goed voor overlast zorgt!
Elke vorm van geluidsoverlast is hinderlijk, alleen mag je wel klagen over muziek die te hard staat maar een krijsend kind daar kun je helaas niets legaals tegen beginnen. Kan me goed voorstellen dat het enorme irritatie opwekt. Viswijven gegil net zo goed natuurlijk, maar als je zelf ook regelmatig geluidsoverlast geeft vind ik niet dat je wat van die ander te zeggen hebt.
Als je er wel iets legaals aan zou kunnen doen, zou je dat dan doen? Wat dan? Uit de wijk weren, verbieden op te voeden, aparte kampen voor gezinnen?
Met je laatste zin ben ik het eens! Echter houdt dat wel in de de buurvrouw bij voorbaat al niets ervan had mogen zeggen omdat ze zelf net zo goed voor overlast zorgt!
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:34
Vlinder bedankt voor je reactie, dat geeft wel wat meer inzicht in haar kant van t verhaal.
ik weet dat ze weinig kan hebben, ze staat ook in de tuin te schreeuwen tegen een hond die twee straten verderop blaft.
Maar juist omdat ze zelf ook heel veel overlast daarmee veroorzaakt en totaal aan het flippen is, is het lastig om een normaal gsprek te voeren. (en natuurlijk done we de ramen en deuren dicht bij zo'n bui)
ik weet dat ze weinig kan hebben, ze staat ook in de tuin te schreeuwen tegen een hond die twee straten verderop blaft.
Maar juist omdat ze zelf ook heel veel overlast daarmee veroorzaakt en totaal aan het flippen is, is het lastig om een normaal gsprek te voeren. (en natuurlijk done we de ramen en deuren dicht bij zo'n bui)
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:35
quote:Vl43inder schreef op 08 augustus 2008 @ 09:28:
[...]
Op een gegeven moment kun je zo gek worden van geluidsoverlast dat je sowieso alles probeert om het minder te laten worden. Het de veroorzaker laten weten, of de verantwoordelijken daarvoor, is dan de eerste stap. Misschien heeft de buuv wel eerder iets gezegd. Misschien kon ze zich gewoon niet meer inhouden.
Geluidsoverlast kan je echt gillend gek maken. Zeker geluidsoverlast van kinderen. Omdat je vrij machteloos bent. Het schreeuwen van de buuv is ook een uiting van die machteloosheid.
Wat buuv doet is niet netjes maar kennelijk maakt jouw kind ook een pokkeherrie. Er is altijd wel iets dat je wel kunt doen. Als ze zo'n dreinsbui heeft, doe het raam dan dicht en hou haar binnen bijvoorbeeld.Precies!
[...]
Op een gegeven moment kun je zo gek worden van geluidsoverlast dat je sowieso alles probeert om het minder te laten worden. Het de veroorzaker laten weten, of de verantwoordelijken daarvoor, is dan de eerste stap. Misschien heeft de buuv wel eerder iets gezegd. Misschien kon ze zich gewoon niet meer inhouden.
Geluidsoverlast kan je echt gillend gek maken. Zeker geluidsoverlast van kinderen. Omdat je vrij machteloos bent. Het schreeuwen van de buuv is ook een uiting van die machteloosheid.
Wat buuv doet is niet netjes maar kennelijk maakt jouw kind ook een pokkeherrie. Er is altijd wel iets dat je wel kunt doen. Als ze zo'n dreinsbui heeft, doe het raam dan dicht en hou haar binnen bijvoorbeeld.Precies!
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:38
quote:HaagsLoesje schreef op 08 augustus 2008 @ 09:33:
[...]
Als je er wel iets legaals aan zou kunnen doen, zou je dat dan doen? Wat dan? Uit de wijk weren, verbieden op te voeden, aparte kampen voor gezinnen?
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
quote:Met je laatste zin ben ik het eens! Echter houdt dat wel in de de buurvrouw bij voorbaat al niets ervan had mogen zeggen omdat ze zelf net zo goed voor overlast zorgt!Er staat toch niet bij wie er eerst begon met overlast? Als er geen irritatie door lawaai was, had buurvrouw waarschijnlijk ook niet gegild.
[...]
Als je er wel iets legaals aan zou kunnen doen, zou je dat dan doen? Wat dan? Uit de wijk weren, verbieden op te voeden, aparte kampen voor gezinnen?
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
quote:Met je laatste zin ben ik het eens! Echter houdt dat wel in de de buurvrouw bij voorbaat al niets ervan had mogen zeggen omdat ze zelf net zo goed voor overlast zorgt!Er staat toch niet bij wie er eerst begon met overlast? Als er geen irritatie door lawaai was, had buurvrouw waarschijnlijk ook niet gegild.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:42
Nitro,
Ik heb een soortgelijke ervaring. Buren die een jonge hond hebben die dagenlang blafte omdat hij alleen thuis was, harde housemuziek van buurman die hij eens in de zoveel tijd graag op hoog volume wil horen. Prima, nooit wat van gezegd want inderdaad je woont in de grote stad en moet je wat van elkaar kunnen hebben.
En ja, mijn zoon heeft ook zo zijn kuren. Voorheen nachtelijke huilbuien en nu soms nog driftbuien (houdt niet altijd op bij kleuter zijn )
De laatste keer kreeg hij zijn zin niet en zette het op het krijsen. Daar trap ik dus niet in en geen nog zijn zin niet. Tuurlijk had ik hem heel makkelijk stil kunnen krijgen, maar dan weet hij direct hoe hij zijn zin krijgt. Komt de buurvrouw ook aan de deur. Dat dit toch echt niet normaal is en dat je er bijna wat van zal gaan denken (kindermishandeling...?). Daarnaast is het ook wel erg kut om telkens dat gegil te horen gaat door merg en been (of toch gewoon last van het geluid...?)
Ik gaf zo rustig mogelijk aan (terwijl zoon nog gillend op de gang stond en ik dus niet helemaal 'rustig') dat ik er nu niets aan kon doen, anders zou ik hem zijn zin moeten geven.
Ze bleef door mopperen. En ja ik weet het erg fout, maar zei dat ze maar moest wachten tot haar baby groter werd en in de peuterpubertijd komt, dan zal ze ervaren dat je soms niet meer kan doen dan negeren. Nee hoor, zij zou het heel anders doen en haar kind zal er niet eens aan denken om een keel op te zetten. Voor mij einde gesprek.
Het mooiste is nog dat haar dochterje van een jaar of 1 nu al een maand s'nachts en overdag aan het spoken is en constant aan het huilen. Ik verwacht haar dan ook niet meer aan de deur...
Ik heb een soortgelijke ervaring. Buren die een jonge hond hebben die dagenlang blafte omdat hij alleen thuis was, harde housemuziek van buurman die hij eens in de zoveel tijd graag op hoog volume wil horen. Prima, nooit wat van gezegd want inderdaad je woont in de grote stad en moet je wat van elkaar kunnen hebben.
En ja, mijn zoon heeft ook zo zijn kuren. Voorheen nachtelijke huilbuien en nu soms nog driftbuien (houdt niet altijd op bij kleuter zijn )
De laatste keer kreeg hij zijn zin niet en zette het op het krijsen. Daar trap ik dus niet in en geen nog zijn zin niet. Tuurlijk had ik hem heel makkelijk stil kunnen krijgen, maar dan weet hij direct hoe hij zijn zin krijgt. Komt de buurvrouw ook aan de deur. Dat dit toch echt niet normaal is en dat je er bijna wat van zal gaan denken (kindermishandeling...?). Daarnaast is het ook wel erg kut om telkens dat gegil te horen gaat door merg en been (of toch gewoon last van het geluid...?)
Ik gaf zo rustig mogelijk aan (terwijl zoon nog gillend op de gang stond en ik dus niet helemaal 'rustig') dat ik er nu niets aan kon doen, anders zou ik hem zijn zin moeten geven.
Ze bleef door mopperen. En ja ik weet het erg fout, maar zei dat ze maar moest wachten tot haar baby groter werd en in de peuterpubertijd komt, dan zal ze ervaren dat je soms niet meer kan doen dan negeren. Nee hoor, zij zou het heel anders doen en haar kind zal er niet eens aan denken om een keel op te zetten. Voor mij einde gesprek.
Het mooiste is nog dat haar dochterje van een jaar of 1 nu al een maand s'nachts en overdag aan het spoken is en constant aan het huilen. Ik verwacht haar dan ook niet meer aan de deur...
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:45
Dan heb ik zeker mazzel met mijn buren aangzien mijn bijna peuter er ook geregeld de ene driftbui na de andere op na houdt.
En als het geen driftbui is dan houdt hij gewoon van herrie maken
Anyway, het kan idd gewoon bloedirritant zijn dat gegil.
Mijn buurkinderen zijn ouder maar schelden en gillen elkaar de hele dag en avond door verrot...ook erg fijn.
Ik heb me ook geregeld in moeten houden om ernaartoe te gaan maarja toen had ik zelf nog geen kind
Ik vind dat je buurvrouw wel erg overdreven reageert hoor, misschien is ze overspannen ofzo?
Overigens vind ik al dat gescheld & geschreeuw hartstikke aso.
Als ze gewoon op een nette manier naar jullie toe komt vind ik het een heel ander verhaal, dan kun je rustig uitleggen hoe het werkt met je kind....
Ik ben bang dat dit niet meer goedkomt als ik het zo lees.
Sterkte!
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:47
quote:elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:38:
[...]
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
[...]
Er staat toch niet bij wie er eerst begon met overlast? Als er geen irritatie door lawaai was, had buurvrouw waarschijnlijk ook niet gegild.
Omdat harde muziek bewust door VOLWASSEN mensen aan gezet wordt. Kinderen kan je niet verantwoordelijk houden hun gedrag en de ouders in sommige gevallen ook niet. Wanneer ouders zelf niets ondernemen, tuurlijk, actie ondernemen.
Maar feiten als peuterpubertijd ontkom je niet aan. Je kan een kind niet altijd direct stil krijgen en als je het al kan door het kind zijn zin te geven, dan is helemaal het hek van de dam. Enig idee wat voor volwassen dat zullen worden?
Ik vind inderdaad dat kinderoverlast geaccepteerd dient te worden. Geen overlast in de zin van asociale kinderen met asociale ouders die maling hebben aan iedereen, maar WEL kinderoverlast die voortkomt uit opvoeden, want ja opvoeden gaat niet altijd over een leiendakje ook al doen ouders nog zo hun best!
En daarbij, wie zegt dat ouders al niet van alles ondernemen. In de tijd dat onze zoon s'nachts huilbuien had is het eerste wat we deden de ramen dicht, zijn deur dicht.
[...]
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
[...]
Er staat toch niet bij wie er eerst begon met overlast? Als er geen irritatie door lawaai was, had buurvrouw waarschijnlijk ook niet gegild.
Omdat harde muziek bewust door VOLWASSEN mensen aan gezet wordt. Kinderen kan je niet verantwoordelijk houden hun gedrag en de ouders in sommige gevallen ook niet. Wanneer ouders zelf niets ondernemen, tuurlijk, actie ondernemen.
Maar feiten als peuterpubertijd ontkom je niet aan. Je kan een kind niet altijd direct stil krijgen en als je het al kan door het kind zijn zin te geven, dan is helemaal het hek van de dam. Enig idee wat voor volwassen dat zullen worden?
Ik vind inderdaad dat kinderoverlast geaccepteerd dient te worden. Geen overlast in de zin van asociale kinderen met asociale ouders die maling hebben aan iedereen, maar WEL kinderoverlast die voortkomt uit opvoeden, want ja opvoeden gaat niet altijd over een leiendakje ook al doen ouders nog zo hun best!
En daarbij, wie zegt dat ouders al niet van alles ondernemen. In de tijd dat onze zoon s'nachts huilbuien had is het eerste wat we deden de ramen dicht, zijn deur dicht.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:48
Maar Nitro zegt dat haar dochter niet dagelijks driftbuien heeft, en de buurvrouw zal niet alle keren dat haar dochter een driftbui krijgt thuis zijn, dus om nu van 'geluidsoverlast' te spreken vind ik wat ver gaan.
Je hoort je buren gewoon af en toe, dat hoort erbij. Zolang het niet dagelijks is is er volgens mij niet zoveel aan de hand, zeker niet bij zoiets als een peuter. Kan me voorstellen dat als de buren hun kind zelf slecht behandelen en het daardoor gaat krijsen je er wat van zegt, maar dat is hier kennelijk niet aan de orde.
Verdraagzaamheid is een groot goed.
Heb zelf buren gehad die constant voor overlast zorgden, de kopjes stonden bij ons trillend op tafel vanwege de muziek, ons hele huis stonk naar wiet, ze maakten ruzie, sloegen elkaar verrot en dan niet af en toe, maar dagelijks urenlange overlast, dus ik weet hoe knettergek je daarvan wordt. Maar ik vind een kind dat af en toe krijst niet te vergelijken.
Je hoort je buren gewoon af en toe, dat hoort erbij. Zolang het niet dagelijks is is er volgens mij niet zoveel aan de hand, zeker niet bij zoiets als een peuter. Kan me voorstellen dat als de buren hun kind zelf slecht behandelen en het daardoor gaat krijsen je er wat van zegt, maar dat is hier kennelijk niet aan de orde.
Verdraagzaamheid is een groot goed.
Heb zelf buren gehad die constant voor overlast zorgden, de kopjes stonden bij ons trillend op tafel vanwege de muziek, ons hele huis stonk naar wiet, ze maakten ruzie, sloegen elkaar verrot en dan niet af en toe, maar dagelijks urenlange overlast, dus ik weet hoe knettergek je daarvan wordt. Maar ik vind een kind dat af en toe krijst niet te vergelijken.
