
Afvallen d.m.v. operatie (maagband, GBP of sleeve) deel 4!
maandag 9 april 2012 om 16:49
En dit is deel 4 over maagverkleinende operaties zoals een maagband, Gastric Bypass, Gastric Sleeve of een Duodenal Switch.
Zoek je informatie, ben je nieuwsgierig naar het leven na een operatie, zit je zelf in het traject, twijfel je over wel of niet naar de huisarts gaan voor de eventuele stap. Of ben je inmiddels al een 'oudje' en wil je gezellig mee komen praten?
Kom er bij en laat van je horen
Ook een link om te zien waar je goed geholpen word, een lijst opgesteld door CZ :
http://www.cz.nl/consumen ... jken/beste-zorg-bariatrie
Overzicht (overgenomen uit het 3e deel)
[...]
Zoek je informatie, ben je nieuwsgierig naar het leven na een operatie, zit je zelf in het traject, twijfel je over wel of niet naar de huisarts gaan voor de eventuele stap. Of ben je inmiddels al een 'oudje' en wil je gezellig mee komen praten?
Kom er bij en laat van je horen
Ook een link om te zien waar je goed geholpen word, een lijst opgesteld door CZ :
http://www.cz.nl/consumen ... jken/beste-zorg-bariatrie
Overzicht (overgenomen uit het 3e deel)
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-05-2013 12:16
Reden: lijst verwijderd ivm privacy
Reden: lijst verwijderd ivm privacy
% gewijzigd
woensdag 28 januari 2015 om 11:03
Ik ben in juli 2014 geopereerd inclusief pre dieet 45 kilo afgevallen nu. Ik voel me geweldig van broekmaat 54 naar 40. Het enige waar ik moeite mee heb is het zelf zien in de spiegel. Zet ik 2 foto's naast elkaar ja dan is het erg goed zichtbaar. Maar als ik mezelf zo bekijk dan denk ik je bent nog net zo dik. Ik weet het, het zit tussen mijn oren maar is wel iets waar ik tegen aan loop. De complimenten van mijn omgeving zijn zo fijn. Ik woog 50 kilo zwaarder dan mijn vriend en nu maar 7 dat is wel een echt fijn gevoel.


woensdag 4 maart 2015 om 06:02
Na een warme maaltijd is mijn bovenmaagje omgeklapt. Dan kan de inhoud dus niet meer naar boven (overgeven) of naar onder, want de doorgang is dicht en de inhoud kan de maag niet uit.
Ik kan je melden dat dat enorm beroerd is en erg pijnlijk. Dat werd een nieuwe operatie.
Verder is het poortje gekanteld en dat doet ook goed zeer, aangezien dat ding aan je rib vast zit. En later bleek ook nog eens dat het slangetje van het poortje naar de band los was geraakt, dus dan is het kapot.
Ik kan je melden dat dat enorm beroerd is en erg pijnlijk. Dat werd een nieuwe operatie.
Verder is het poortje gekanteld en dat doet ook goed zeer, aangezien dat ding aan je rib vast zit. En later bleek ook nog eens dat het slangetje van het poortje naar de band los was geraakt, dus dan is het kapot.

woensdag 4 maart 2015 om 06:15
Het klopt wat Misschicken zegt, ik word begeleid via de Nederlands obesitas kliniek en daar lopen heel veel mensen rond die komen voor een re-do. Dat betekend dat ze eerder een maagbandje hadden (bijna altijd met veel complicaties), weer veel zijn aangekomen en nu een GBP krijgen.
Is je BMI te laag dat je geen GBP krijgt?
Is je BMI te laag dat je geen GBP krijgt?

woensdag 4 maart 2015 om 18:40
Misschicken, ik had precies hetzelfde als jij.
Maar met maagband 51 kilo afgevallen. Nadat het mis ging ben ik 20 kilo aangekomen, daarna dus maagband eruit en Gbp. Nooit meer een gram afgevallen.
Nu dus ''maar'' 31 kilo eraf en ik baal.
Ik ben nog steeds dik en heb nog steeds maat 46.
Wat ik ook doe, ik val niks af. Achteraf was de complicatie er al jaren maar deed het nog geen pijn. ik kon met de maagband maar 1 hapje eten. Anorexia dus eigenlijk (zonder psyche)
Ik weet gewoon niet meer wat ik nog moet doen.
Maar met maagband 51 kilo afgevallen. Nadat het mis ging ben ik 20 kilo aangekomen, daarna dus maagband eruit en Gbp. Nooit meer een gram afgevallen.
Nu dus ''maar'' 31 kilo eraf en ik baal.
Ik ben nog steeds dik en heb nog steeds maat 46.
Wat ik ook doe, ik val niks af. Achteraf was de complicatie er al jaren maar deed het nog geen pijn. ik kon met de maagband maar 1 hapje eten. Anorexia dus eigenlijk (zonder psyche)
Ik weet gewoon niet meer wat ik nog moet doen.
That's a fine looking high horse, what you got in the stable!
zondag 29 maart 2015 om 21:30
Hallo, ik ben nieuw hier. Ik ben deze maand 33 jaar geworden en na jaren overgewicht te hebben heb ik nu de stap gezet om extra hulp te zoeken door middel van een maagverkleinende operatie.
Ik heb nu al 25 jaar overgewicht. Heb al meerdere pogingen ondernomen om af te vallen, maar dat was voor korte duur. Morgen heb ik een gesprek met mijn huisarts voor een verwijsbrief. Deze heeft me al 2x eerder doorverwezen, in 2010 en 2012. In 2010 ben ik na de intake in het ziekenhuis afgehaakt. Ik was bang voor een operatie en wou het toch op eigen kracht weer gaan proberen. Het ging allemaal goed, was 20kg kwijt en woog in 2011 130kg. Daarbij ook hulp gezocht dmv een psycholoog om uit mijn vicieuze cirkel te komen, ik was namelijk een emotie-eter.
In 2012 had ik een afspraak staan bij RA Medical, maar kwam een paar dagen voor de afspraak erachter dat ik zwanger was. Tijdens mijn zwangerschap weer aangekomen tot 148kg. Vorig jaar heb ik echt mijn piek bereikt, 156kg. Ben sindsdien weer aan het sporten en letten op mijn voeding. Inmiddels weer wat afgevallen, weeg op dit moment 146,7kg. Dus bijna 10kg weer eraf. Maar ik wil een betere kwaliteit van leven,vandaar dat ik nu wel ervoor wil gaan. Ik heb te maken met rugklachten, mijn enkels weigeren dienst als ik lange afstanden ga lopen of op de loopband. Het is frustrerend dat je lichaam je in de weg zit waardoor je niet normaal kan sporten. Ondanks de pijn probeer ik het iedere keer weer. Ik wil me gewoon vrij kunnen bewegen.
Voor dit traject ga ik me aanmelden bij MCL Leeuwarden. Daar woon ik en ben ik mooi dicht bij huis. Als ik op hun website lees zie ik dat ik aan alle voorwaarden voldoe. Mijn BMI is boven de 40 en ben de tel kwijt als het gaat om diëten om af te vallen. In 2012 heeft mijn psycholoog een brief geschreven dat ze erachter sta als ik een dergelijke operatie wil ondergaan. Dit briefje heb ik nog steeds en neem deze voor de zekerheid ook mee. Verder loop ik sinds 2010 bij de diëtist, op dit moment ook.
Wie loopt er dit moment ook bij MCL voor dit traject en weet hoe lang het duurt vanaf de intake tot de operatie?
Ik heb nu al 25 jaar overgewicht. Heb al meerdere pogingen ondernomen om af te vallen, maar dat was voor korte duur. Morgen heb ik een gesprek met mijn huisarts voor een verwijsbrief. Deze heeft me al 2x eerder doorverwezen, in 2010 en 2012. In 2010 ben ik na de intake in het ziekenhuis afgehaakt. Ik was bang voor een operatie en wou het toch op eigen kracht weer gaan proberen. Het ging allemaal goed, was 20kg kwijt en woog in 2011 130kg. Daarbij ook hulp gezocht dmv een psycholoog om uit mijn vicieuze cirkel te komen, ik was namelijk een emotie-eter.
In 2012 had ik een afspraak staan bij RA Medical, maar kwam een paar dagen voor de afspraak erachter dat ik zwanger was. Tijdens mijn zwangerschap weer aangekomen tot 148kg. Vorig jaar heb ik echt mijn piek bereikt, 156kg. Ben sindsdien weer aan het sporten en letten op mijn voeding. Inmiddels weer wat afgevallen, weeg op dit moment 146,7kg. Dus bijna 10kg weer eraf. Maar ik wil een betere kwaliteit van leven,vandaar dat ik nu wel ervoor wil gaan. Ik heb te maken met rugklachten, mijn enkels weigeren dienst als ik lange afstanden ga lopen of op de loopband. Het is frustrerend dat je lichaam je in de weg zit waardoor je niet normaal kan sporten. Ondanks de pijn probeer ik het iedere keer weer. Ik wil me gewoon vrij kunnen bewegen.
Voor dit traject ga ik me aanmelden bij MCL Leeuwarden. Daar woon ik en ben ik mooi dicht bij huis. Als ik op hun website lees zie ik dat ik aan alle voorwaarden voldoe. Mijn BMI is boven de 40 en ben de tel kwijt als het gaat om diëten om af te vallen. In 2012 heeft mijn psycholoog een brief geschreven dat ze erachter sta als ik een dergelijke operatie wil ondergaan. Dit briefje heb ik nog steeds en neem deze voor de zekerheid ook mee. Verder loop ik sinds 2010 bij de diëtist, op dit moment ook.
Wie loopt er dit moment ook bij MCL voor dit traject en weet hoe lang het duurt vanaf de intake tot de operatie?
vrijdag 3 april 2015 om 16:18
Hoi, ik ben heeeeel lang niet op het forum geweest . 5 jaar geleden kreeg ik een maagband maar deze deed niets voor mij. Oktober 2014 ben ik voor een intake geweest bij het CON ( mcl) en vandaag ben ik voor de screening geweest. Ik denk niet dat ik doormag, vond de gesprekken pittig en ben er met een rotgevoel weggegaan. Vanmiddag krijg ik de uitslag.
Afwachten dus
Afwachten dus
maandag 6 april 2015 om 01:53
Mag ik vragen waarom jij denkt dat je niet door mag? En wat was de uitslag van de screening?
Ik ga dinsdag langs om de papierenbundel in te leveren. Dan is het afwachten tot de intake. Van de huisarts heb ik begrepen dat het vanaf de intake tot de operatie 4 maanden kan duren. Ze hebben blijkbaar geen wachtlijst meer.
Ik ga dinsdag langs om de papierenbundel in te leveren. Dan is het afwachten tot de intake. Van de huisarts heb ik begrepen dat het vanaf de intake tot de operatie 4 maanden kan duren. Ze hebben blijkbaar geen wachtlijst meer.
maandag 6 april 2015 om 02:18
Ik zit nu in het traject voor een redo, heb een maagband maar die word verwijderd. Ik ben in oktober in het MCL geweest voor eerste gesprek, oktober ook eerste voorlichtingsmiddag gehad. Eind januari de screening en kreeg een positief advies, in maart de tweede voorlichtingsmiddag en mijn afspraken bij narcotiseur en chirurg gehad. Nu moet ik wachten op de operatiedatum en het kan me niet snel genoeg gaan, weg met dat bandje. In Leeuwarden plaatsen ze die al niet meer doordat er zoveel mensen problemen mee krijgen na een aantal jaren, oh ja ik krijg nu een mini-gbp
woensdag 10 juni 2015 om 16:40
Hoi allemaal,
Ik heb gister te horen gekregen dat ze me klaar gaan stomen voor een operatie! Ik ga bij de obesitas kliniek en krijg spoedig nog gesprekken om me voor te bereiden en om te beslissen waarvoor we gaan. Ikzelf neig meer naar een Maagband, lijkt me het minst ingrijpend maar misschien heeft iemand tips om een goede keuze te maken? Ik hoop dat over een tijdje, na de operatie, als er voldoende gewicht verminderd is, het wel lukt om in verwachting te raken. Volgens de gyneacoloog is er niks mis met mij of mijn partner, maar heeft het echt te maken met mijn overgewicht. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik vind het allemaal reuze spannend, akelig ook wel maar ik ben nergens zo klaar voor geweest als hiervoor!
Ik heb gister te horen gekregen dat ze me klaar gaan stomen voor een operatie! Ik ga bij de obesitas kliniek en krijg spoedig nog gesprekken om me voor te bereiden en om te beslissen waarvoor we gaan. Ikzelf neig meer naar een Maagband, lijkt me het minst ingrijpend maar misschien heeft iemand tips om een goede keuze te maken? Ik hoop dat over een tijdje, na de operatie, als er voldoende gewicht verminderd is, het wel lukt om in verwachting te raken. Volgens de gyneacoloog is er niks mis met mij of mijn partner, maar heeft het echt te maken met mijn overgewicht. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik vind het allemaal reuze spannend, akelig ook wel maar ik ben nergens zo klaar voor geweest als hiervoor!

maandag 10 augustus 2015 om 15:55
dinsdag 11 augustus 2015 om 07:10
Ik ben in juni vorig jaar geopereerd (gastric bypass) en wat ben ik er blij mee. Ik heb nergens last van, kan alles eten. Alleen friet vind ik niet lekker meer, maar dat is geen ramp. Ik geniet nu veel meer van mijn eten. En 54 kilo lichter, ik kan zoveel meer doen. Kan tegen de hitte en koop me gek aan kleding, vooral jurkjes. Mijn leven en gezondheid is zoveel beter nu. Je zou bijna zeggen dat ik het iedereen zou aanraden.
Maar ja...ieder lichaam is anders. Ik heb ook contact met mensen waarbij het niet goed gaat. Die zeer weinig nog kunnen eten, die overal op dumpen, die niet veel afvallen, die zich ellendig voelen. Het is dus niet zaligmakend, zo'n operatie. Het blijft een zware operatie, je lichaam kan er ook verkeerd op reageren. Ik heb er in ieder geval absoluut geen spijt van, zou het zo weer doen.
Maar ja...ieder lichaam is anders. Ik heb ook contact met mensen waarbij het niet goed gaat. Die zeer weinig nog kunnen eten, die overal op dumpen, die niet veel afvallen, die zich ellendig voelen. Het is dus niet zaligmakend, zo'n operatie. Het blijft een zware operatie, je lichaam kan er ook verkeerd op reageren. Ik heb er in ieder geval absoluut geen spijt van, zou het zo weer doen.
woensdag 12 augustus 2015 om 12:51
Daantje, 54 kilo lichter... wat zal jij je herboren voelen. Super zeg!
Ik heb ook de verschillende verhalen en ervaringen gehoord en gelezen, fijn dat het voor jou zo goed uitgepakt heeft en dat je nergens last van hebt.
Kan me helemaal voorstellen dat je los gaat op een nieuwe garderobe!
Hoe heb jij de uren/dagen/weken na de operatie ervaren?
Ik heb ook de verschillende verhalen en ervaringen gehoord en gelezen, fijn dat het voor jou zo goed uitgepakt heeft en dat je nergens last van hebt.
Kan me helemaal voorstellen dat je los gaat op een nieuwe garderobe!
Hoe heb jij de uren/dagen/weken na de operatie ervaren?
donderdag 13 augustus 2015 om 10:18
Ik ben inderdaad herboren. Heb ook op 11 juni getrakteerd vanwege mijn nieuwe leven.
De eerste paar dagen had ik echt zoiets van waar ben ik aan begonnen. Niet mogen eten, in bed liggen, vond het helemaal niet leuk. In het ziekenhuis had ik best wel pijn, dus heb af en toe wat morfine gekregen. Maar ik heb een lage pijngrens, dus dat verbaasde me niks. Op vrijdag mocht ik naar huis. Lag ik in bed de naar het Nederlands elftal te kijken, baalde ontzettend dat ik niet kon juichen. De vond ik dan ook echt niet leuk. Totdat ik weer mocht eten en ik langzaamaan stukjes begon te lopen. En als je dan ziet dat de kilo's eraf vliegen, dan voel je toch een stuk beter. Het ergste vond ik 4 weken anti-tromboseprikken zetten. Mijn vriend deed het weliswaar bij mij, maar vond het nog niet leuk.
Ik heb inderdaad de mazzel dat ik nergens last van heb, daar ben ik zo blij mee. Maar het kan helaas ook anders lopen. Daar moet je wel bewust rekening mee houden.
De eerste paar dagen had ik echt zoiets van waar ben ik aan begonnen. Niet mogen eten, in bed liggen, vond het helemaal niet leuk. In het ziekenhuis had ik best wel pijn, dus heb af en toe wat morfine gekregen. Maar ik heb een lage pijngrens, dus dat verbaasde me niks. Op vrijdag mocht ik naar huis. Lag ik in bed de naar het Nederlands elftal te kijken, baalde ontzettend dat ik niet kon juichen. De vond ik dan ook echt niet leuk. Totdat ik weer mocht eten en ik langzaamaan stukjes begon te lopen. En als je dan ziet dat de kilo's eraf vliegen, dan voel je toch een stuk beter. Het ergste vond ik 4 weken anti-tromboseprikken zetten. Mijn vriend deed het weliswaar bij mij, maar vond het nog niet leuk.
Ik heb inderdaad de mazzel dat ik nergens last van heb, daar ben ik zo blij mee. Maar het kan helaas ook anders lopen. Daar moet je wel bewust rekening mee houden.